Ασπρη μερα???που εισαι?????

[ΚΑΤΚΑΤ]

Εχω κουραστει.Νιωθω λες και εχω γερασει 20 χρονια!!

Οταν σχετιστηκα με τον αντρα μου, το 2007, ηταν αρρωστος ο πατερας μου, ο οποιος και λιγο αργοτερα πεθανε. 2 μηνες μετα, αρρωστησε σοβαρα ο πατερας του αντρα μου.Ευτυχως μετα απο μερικες επεμβασεις τωρα ειναι μια χαρα. Εκει που ειπαμε ενταξει, ηρεμισαμε τωρα, αντε να ζησουμε και λιγο τον ερωτα μας αρχισαν οι ζηλιες του αντρα μου χωρις λογο (προφανως ξεσπουσε με αυτον τον τροπο το στρες απο τις καταστασεις που περασε). Μετα καπακι γαμος-εγκυμοσυνη. Μετακομισεις, τρεξιμο κτλ. Αμεσως μετα ειχαμε ενα πολυ σοβαρο αυτοκινηστικο, ενω ημουν εγκυος. Ευτυχως, περα απο κατι μελανιες κ ενα σπασμενο χερι του αντρα μου ολα καλα..Εγω δουλευα. Ο αντρας μου ειχε παθει ενα ψυχολογικο και δεν ηθελε να οδηγει. Ολη μου την εγκυμοσυνη την περασα δουλεια και κλεισουρα σπιτι. Γεννησα. Ο αντρας μου πολλη δουλεια-υπνος κι εγω μονη με ενα μωρο χωρις καμμια βοηθεια και ολο το απογευμα η μικρη αγκαλια να μην ξυπνησει ο αντρας μου.Κλεισουρα. Τα νευρα τσιτα και των δυο, γκρινια συνεχεια. Τωρα ο αντρας μου κανει ενα διδακτορικο το οποιο θα κρατησει ενα χρονο ακομα. Το πρωι δουλεια, το μεσημερι γυριζει κοιμαται μεχρι τις 8, ξυπναει και διαβαζει μεχρι τις 2 το πρωι. Αυτοκινητο δεν οδηγω, εδω που μενουμε ειναι ερημια οποτε δεν μπορω να παω καμμια βολτα με τη μικρη, οποτε ειμαστε μεσα ολη μερα..με τον αντρα μου μονο χαιρετιομαστε πλεον! Αντε να παμε κανενα Σαββατο κανενα 2ωρο βολτα με τη μικρη.Τωρα θα πιασω κι εγω δουλεια και οσες δουλευετε ξερετε τι πλακα που εχει το προγραμμα. Συν το οτι εχω παρει το ισοχρονο και θα δουλευω κανονικο οκταωρο!!!

Τοσα χρονια υπομονη και ζωη μηδεν!!!Μονο το κοριτσακι μου ειναι η χαρα μου! Για ποσο αντεχεται αυτη η κατασταση??

[ΑΡΤΕΜΗ]

Καλημέρα! Μπορώ να καταλάβω όλα όσα λες αλλά εσύ που είσαι μέσα σ΄όλα αυτά? Γιατί δεν αναλαμβάνεις δράση? Να μάθεις αυτοκίνητο, να το παίρνεις, να μπορείς να κινηθείς! Να έρθεις επίσης σε επαφή με καμία φίλη σου, να γνωρίσεις άλλες μαμάδες, υπάρχουν πράγματα να κάνεις. Αν συνεχίσεις έτσι περιμένοντας ένα θαύμα, να αλλάξει π.χ. στάση ο άντρας σου, άδικα περιμένεις. Εσύ δεν νιώθεις καλά εσύ θα πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου. Επίσης πήγαινε για κανέναν καφέ με τον άντρα σου, να εκθέσεις τα προβλήματά σου, μην το αμελείς,γιατί με τον τρόπο που γράφεις μου δίνεις την εντύπωση ότι ακούω μια γιαγιά ή κάποια που νιώθει ότι η ζωή της έχει τελειώσει. Συγνώμη για το ύφος αλλά τα λέω σε σένα γιατί κάποια πράγματα πρέπει να τα ακούσω κι εγώ.

[ΚΑΤΚΑΤ]

Αχ βρε Αρτεμη..αυτοκινητο πως να μαθω? Ποιος θα κρατησει την μπεμπα?δεν εχω κανεναν...Φιλες?Αντε κανενα τηλεφωνο με καμμια και αυτο ειναι ολο..να ερθουν σπιτι με τον αντρα μου να κοιμαται?χλωμο. και να ερθουν, ποσες φορες θα ειναι αυτες? εγω δεν εχω τροπο να παω. Οπου και να παμε με τον αντρα μου θα πρεπει να εχουμε και τη μικρη μαζι οποτε συζητηση γιοκ. Οποτε εχω παει να ανοιξω συζητηση καταληγει σε τσακωμο διοτι ο αντρας μου θεωρει οτι δεν τον καταλαβαινω κτλ κτλ..Οποτε αποφευγω πλεον να συζηταω για τετοια θεματα. Τουλαχιστον με τη δουλεια θα ξεφυγω λιγο, αλλα αυτο ειναι το θεμα? Να ξεφευγω απο τη ζωη μου??? Να με χαλαρωνει η δουλεια αντι για τον αντρα μου? Αναποδα δηλαδη???Και τι θα γινει, θα περιμενω να τελειωνει η καθε υποχρεωση καθε φορα? Μα η ζωη ειναι γεματη υποχρεωσεις!!!! Αυτο θα ειναι μονο???!

[ΑΡΤΕΜΗ]

Καταλαβαίνω τι λες αλλά επιμένω στο αυτοκίνητο,να το διεκδικήσεις, αφού όλο το απόγευμα είναι δεν το χρησιμοποιεί ο άντρα σου. Θα νιώσεις τρομερή ελευθερία. Καταλαβαίνω ότι πνίγεσαι και η έλλειψη ουσιαστικη΄ς επικοινωνίας με τον άντρα σου δυσκολεύει πολύ την κατάσταση. Νομίζω όμως ότι πρέπει να βάλεις κάποια όρια. Να την κρατάει κι αυτός λίγο, δεν γίνεται αλλιώς, μαζί την κάνατε. Αν δεν μπορείς να πεις όλα αυτά που θέλεις, τότε γράψτου τα, πρέπει να τα ξέρει για να μάθεις κι εσύ τι σκέφτεται και και τι θα κάνεις. Δεν υπάρχει κανείς δικός σου να κρατήσει λίγο την μικρή?

[cecilia]

Ασπρη μερα ξεξασπρη..απο τον ηλιο ξεσξασπροτερη...

Ξεχνα τα αυτα και καλωσηρθες στην πραγματικη ζωη!!!

Δεν μπορω να σε συμβουλεψω..καθολου ομως.

Μονο να σου πω οτι σε καταλαβαινω απολυτα.

Και εδεν μπορω καν να σου υπομονη...δεν πειραζει..τα πρωτα τριαντα χρονια ειναι δυσκολα..μετα συνηθηζεισ!!!!

[Lollipop]

Κοριτσακι μου καταλαβαινω οτι τα τελευταια χρονια περασατε πολλα!!!!Ομως αυτα ανηκουν στο παρελθον!

Νομιζω οτι εσυ που εχεις εντοπισει το προβλημα πρεπει να κανεις την αρχη!Ο αντρας σου φαινεται πολυ απασχολημενος για να τακεφτει αυτα ή απασχολειται για να μην τα σκεφτεται

Οι αντρες (αν κρινω απο τον δικο μου)δεν εξωτερικευονται ευκολα!!Θελουν το σπρωξιματακι τους!Μιλα του(οταν θα κοιμαται η μικρη) με ηρεμο κ χαλαρο τονο.Πες του πως νιωθεις κ ρωτα τον πως νιωθει κ εκεινος!Σιγουρα θα αισθανθειτε καλυτερα,θα ξελαφρωσετε!

Πρεπει ομως να κοιταξεις κ την προσωπικη σου κοινωνικη ζωη! Παρε καμια φιλη σου τηλ (ολο κ καποια θα οδηγει,στην τελικη παρτε ταξακι) παρτε καφεδακι στο χερι κ καθιστε σε μια παιδικη χαρα μαζι με το μπουμπουκι σου!!Εστω κ μια φορα την εβδομαδα..θα ξεσκασεις λιγο.

Καλη αρχη στην δουλεια σου με νεους!!!!

ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΑΣΠΡΗ ΜΕΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΑΚΡΙΑ!!!!

[Kimon]

Η ΑΡΤΕΜΗ εχει δικιο!Απο τοτε που πηρα διπλωμα αλλαξε η ζωη μου ολη!!Το παλεψα πολυ,δεν ειχα ανθρωπο να μου κραταει το παιδι,θυμαμαι οτι στα μαθηματα το βραδυ τον επερνα μαζι...τετοια φρικη ειχα φαει απο την κλεισουρα!Ολες τα περναμε αυτα .Ο δικος μου δουλευει οοοολη μερα, ερχεται σπιτι αργα το βραδυ,αν δεν οδηγουσα θα ειχα τρελαθει.....

[ΚΑΤΚΑΤ]

Cesilia έγραψε:

Ασπρη μερα ξεξασπρη..απο τον ηλιο ξεσξασπροτερη...

Ξεχνα τα αυτα και καλωσηρθες στην πραγματικη ζωη!!!

Δεν μπορω να σε συμβουλεψω..καθολου ομως.

Μονο να σου πω οτι σε καταλαβαινω απολυτα.

Και εδεν μπορω καν να σου υπομονη...δεν πειραζει..τα πρωτα τριαντα χρονια ειναι δυσκολα..μετα συνηθηζεισ!!!!

Τα τριαντα???Σωθηκαμε...

Γενικοτερα ημουν πολυ ονειροπολα μαλλον..φανταζομουν εντελως μα εντελως διαφορετικα τα πραγματα..

[ΚΑΤΚΑΤ]

Καλα το να παρω διπλωμα αυτοκινητου ειναι εως ακατορθωτο... ο αντρας μου οχι να με βοηθησει, δεν θελει με τιποτα να μαθω να οδηγω...και δεν υπαρχει κανεις μα κανεις να κρατησει τη μικρη εκτος απο αυτον...που την κραταει μονο για να παω για καμμια δουλεια που πρεπει να παω αυτοπροσωπως (ικα, οαεδ, τραπεζα κτλ).

Να βαλω το παιδι σε αυτοκινητο φιλης μου?Αυτο το ξεχναμε. Οπως και να τη βαλω σε ταξι ακομα χειροτερα! Οποτε ακυρο και αυτο...

Με οτι τονο και να του μιλησω αρπαζεται. Μονο να δινω πρεπει, οχι και να ζηταω! Μια φορα του ειχα γραψει κιολας καποια παραπονα μου και μου ειπε κατα λεξη "Τι μ.....ς ειναι αυτες?" Και φυσικα ολα μου τα παραπονα ηταν αδικα και βγηκα να φταιω και απο πανω! Οποτε δεν ξανασχοληθηκα με το θεμα.

Απο τη μια μου λεει" ολο δουλειες κανεις και ασχολεισαι με το μωρο ολη μερα και δεν σε βλεπω και δεν συζηταμε" και οταν δεν κανω δουλειες η βλεπει τηλεοραση η διαβαζει. και αμα του πω οτι τωρα δεν κανω τιποτα, με παιρνει αγκαλια για κανενα λεπτο και συνεχιζει το προγραμμα του. και αν πω τιποτα παλι μου λεει οτι ειναι κουρασμενος και θελει να χαλαρωσει (5 ωρες κοιμοτανε για μεσημερι εντωμεταξυ) η οτι διαβαζει και οτι πρεπει να διαβασει! Και αν πω παλι τιποτα αρχιζει τη γκρινια, οτι τον κουραζω και οτι δεν τον βοηθαω σε αυτο που θελει να κανει κτλ κτλ.

Ε λοιπον βαρεθηκα! Τι δηλαδη, θα περασει ολη μου η ζωη μεσα στη μιζερια? 27 ειμαι ακομα,οχι 60!

[ΣΩΣΩ]

να ευχεσαι να εχεις υγεια και ολα τα αλλα ειναι.

Τοσα χρονια υπομονη και ζωη μηδεν!!!Μονο το κοριτσακι μου ειναι η χαρα μου! Για ποσο αντεχεται αυτη η κατασταση??

[gioupi]

ΚΑΤ ΚΑΤ νομίζω ότι εάν θέλεις να αλλάξει κάτι στη ζωή σου θα πρέπει να γίνεις λίγο πιο διαλλακτική.

Τί σημαίνει: "...ο αντρας μου οχι να με βοηθησει, δεν θελει με τιποτα να μαθω να οδηγω...

Να βαλω το παιδι σε αυτοκινητο φιλης μου?Αυτο το ξεχναμε. Οπως και να τη βαλω σε ταξι ακομα χειροτερα! Οποτε ακυρο και αυτο..."

Κάτι από αυτά θα πρέπει να κάνεις. Σκέφτηκες ότι ίσως ο άντρας σου είναι πολύ ζηλιάρης και δεν θέλει να βγαίνεις έξω και για αυτό δεν σε στηρίζει να πάρεις δίπλωμα οδήγησης? Ότι ίσως εάν βγεις με μια φίλη σου και τη μικρή για καφέ, μπορεί να προτιμήσει να μην κοιμηθεί και να βγείτε μαζί για να μην βγείς μόνη σου?

Δεν ξέρω, εγώ πάντως θα προσπαθούσα να κάνω κάτι από αυτά με ωραίο τρόπο, χωρίς να "εκνευρίσω" τον άντρα μου, με επιχειρήματα λογικά που δεν θα μπορεί να αντικρούσει και που βέβαια δεν θα τον κάνουν να ζηλέψει.

Δεν θέλω να πιστεύω ότι έτσι είναι η ζωή και να σηκώνω τα χέρια ψηλά. Πιστέυω ότι αξίζει να παλέουμε για αυτά που θέλουμε εφόσων δεν είναι κάτι ανήθικο και δεν περιορίζει την ελεύθερία κάποιου άλλου.

Πολλά τελικά είπα

Ελπίζω να αλλάξει η ζωή σου προς το καλύτερο

[ΚΑΤΚΑΤ]

gioupi έγραψε:

[

Τί σημαίνει: "...ο αντρας μου οχι να με βοηθησει, δεν θελει με τιποτα να μαθω να οδηγω...

Να βαλω το παιδι σε αυτοκινητο φιλης μου?Αυτο το ξεχναμε. Οπως και να τη βαλω σε ταξι ακομα χειροτερα! Οποτε ακυρο και αυτο..."

Κάτι από αυτά θα πρέπει να κάνεις. Σκέφτηκες ότι ίσως ο άντρας σου είναι πολύ ζηλιάρης και δεν θέλει να βγαίνεις έξω και για αυτό δεν σε στηρίζει να πάρεις δίπλωμα οδήγησης? Ότι ίσως εάν βγεις με μια φίλη σου και τη μικρή για καφέ, μπορεί να προτιμήσει να μην κοιμηθεί και να βγείτε μαζί για να μην βγείς μόνη σου?

[Ανθη]

Δε σε γνωρίζω αλλά θα σου μιλήσω όπως θα μιλούσα στην αδερφή μου και ελπίζω να μη με παρεξηγήσεις. Μοιρολατρείς και δε θέλεις πραγματικά να αλλάξει η κατάσταση που περιγράφεις. Όπως ο άντρας σου κοιτά τη ζωή του και τα θέλω του (ύπνος μεσημεριανός, διδακτορικά κλπ) έτσι πρέπει να κοιτάξεις και εσύ τον εαυτό σου. Τι πάει να πει δε σε αφήνει;; Τι είσαι κτήμα του;; Κλεισμένη σε ένα σπίτι θα περάσει η ζωή σου;; Όταν θα πας δουλειά ποιος θα κρατάει τη μικρή;; Τώρα γιατί δεν μπορεί να στην κρατήσει κανείς;; Βρες λύσεις. Λύσεις υπάρχουν. Κάνε κάτι για σένα γιατί θα μαζέψεις πολλά μέσα σου και στο τέλος θα εκραγείς. Τότε τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Στην τελική δώσε στον άντρα σου να καταλάβει ότι υπάρχεις και ΕΣΥ και έχεις ανάγκες.Όχι με λόγια. Με πράξεις. Θύμωσα τώρα..Πάρε τη ζωή στα χέρια σου. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι ο άντρας σου δε σε αφήνει να κάνεις πράγματα για σένα..Πώς το ανέχεσαι;; Και κάτι άλλο. Κρατάς το παιδί αγκαλιά για να μην ξυπνήσει ο άντρας σου;; Γιατί;; Μαζί το κάνατε.Δεν είναι μόνο δικό σου. Αυτός στο κρατάει για να κοιμηθείς εσύ;; Νομίζω ότι φταις και λίγο για αυτά που περνάς. Συγνώμη για το θάρρος που πήρα αλλά σου μιλώ όπως θα μιλούσα σε κάποιον που αγαπώ.

[ζουμπι]

Ανθή έγραψε:

Δε σε γνωρίζω αλλά θα σου μιλήσω όπως θα μιλούσα στην αδερφή μου και ελπίζω να μη με παρεξηγήσεις. Μοιρολατρείς και δε θέλεις πραγματικά να αλλάξει η κατάσταση που περιγράφεις. Όπως ο άντρας σου κοιτά τη ζωή του και τα θέλω του (ύπνος μεσημεριανός, διδακτορικά κλπ) έτσι πρέπει να κοιτάξεις και εσύ τον εαυτό σου. Τι πάει να πει δε σε αφήνει;; Τι είσαι κτήμα του;; Κλεισμένη σε ένα σπίτι θα περάσει η ζωή σου;; Όταν θα πας δουλειά ποιος θα κρατάει τη μικρή;; Τώρα γιατί δεν μπορεί να στην κρατήσει κανείς;; Βρες λύσεις. Λύσεις υπάρχουν. Κάνε κάτι για σένα γιατί θα μαζέψεις πολλά μέσα σου και στο τέλος θα εκραγείς. Τότε τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Στην τελική δώσε στον άντρα σου να καταλάβει ότι υπάρχεις και ΕΣΥ και έχεις ανάγκες.Όχι με λόγια. Με πράξεις. Θύμωσα τώρα..Πάρε τη ζωή στα χέρια σου. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι ο άντρας σου δε σε αφήνει να κάνεις πράγματα για σένα..Πώς το ανέχεσαι;; Και κάτι άλλο. Κρατάς το παιδί αγκαλιά για να μην ξυπνήσει ο άντρας σου;; Γιατί;; Μαζί το κάνατε.Δεν είναι μόνο δικό σου. Αυτός στο κρατάει για να κοιμηθείς εσύ;; Νομίζω ότι φταις και λίγο για αυτά που περνάς. Συγνώμη για το θάρρος που πήρα αλλά σου μιλώ όπως θα μιλούσα σε κάποιον που αγαπώ.

Θα συμφωνησω απολυτα με την Ανθη!!!!Οπως ειπες κ εσυ εισαι 26 χρονων ΓΥΝΑΙΚΑ.Λοιπον,παρε τη ζωη σου στα χερια σου,οργανωσου κ κοιτα τι θα κανεις.Εισαι πολυ μεγαλη για να αποφασιζουν αλλοι για σενα(ακομα κ ο αντρας σου) κ πολυ μικρη για να συμβιβαστεις με καταστασεις που σε πιεζουν!

Ναι...η ζωη αυτη ειναι,η πραγματικοτητα αυτη ειναι...τι θα κανεις;;θα περιμενεις μεχρι ολο αυτο που νοιωθεις να γινει ηφαιστειο κ να εκραγει;;;Η λυση ειναι στα χερια σου κ στο μυαλο σου!

[Lollipop]

Συμφωνω κ εγω με την Ανθη!

Δηλαδη τι???? κανατε το μωρουλι κ η ζωη του αντρα σου συνεχιζεται ενω η δικη σου ζωη οχι??

Δεν εχω παιδακι ακομα αλλα απο οτι φανταζομαι,βλεπω κ ακουω απο τα κοριτσια εδω αλλαζει η ζωη του ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ με τον ερχομο του μπεμπε..ΟΚ,το περισσοτερο βαρος πεφτει στη μαμα (ειδικα αν δεν εργαζεται) αλλα ο μπαμπας ειναι μονιμος "απων"?

Στο κατω κατω την στιγμη της συλληψης δεν ησουν μονη Μηπως το θεματακι σας ειναι βαθυτερο κ παλιοτερο ?

Μιλησε!!!!!!!!!!!

Απαιτησε!!!!!!!!!

Διεκδηκισε!!!!!!!

Δραστηριοποιησου!

Εδω μιλαμε για την ποιοτητα της ζωης σου κ την ψυχικη σου υγεια.

Και μην παρεξηγεις τα λογια μας !Απο αγαπη τα λεμε ολες οι κοπελες εδω,παρεϊστηκα,οπως θα τα λεγαμε σε αγαπημενα μας προσωπα.

[ΑΡΤΕΜΗ]

Ανθή, ζούμπι και lollipop συμφωνώ απόλυτα μαζί σας!

ΚΑΤΚΑΤ καταλαβαίνω ότι είναι πολύ δύσκολο να κάνεις ξαφνικά μια επανάσταση και να προσπαθήσεις να τα αλλάξεις όλα. Ξεκίνα όμως ν΄αλλάζεις τα μικρά πράγματα και κάθε σου κατάκτηση θα είναι κι ένα κίνητρο να πας παρακάτω και να καταφέρεις και κάτι μεγαλύτερο.Η αφορμή για να ξεκινήσεις είναι όλες οι απαντήσεις των κοριτσιών και η αιτία για να το κάνεις είναι όλα όσα βιώνεις!!

[gioupi]

ΚΑΤ ΚΑΤ σκέψου επίσης ότι όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα εδραιώνεται μια κατάσταση, θεωρείται δεδομένη και τόσο πιο δύσκολο είναι να την αλλάξεις. Μην νομίζεις ότι στο μέλλον θα γίνει κάτι και θα αλλάξει από μόνο του... Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού!

[katsaridoula]

συμφωνω με τα κοριτσια.μην καθεσε με τα χερια σταυρομενα,κοιτα και τη δικη σου ζωη!!δεν το εκανες μονη σου το παιδακι.το καλυτερο που εχεις να κανεις παντως ειναι να πας να βγαλεις το διπλωμα,θα σου λυθουν τα χερια,εγω αν δεν οδηγουσα δεν ξερω αν θα αντεχα.παμε βολτες με τον αντρα μου και για ψωνια αλλα μπορω να παω και καπου μονη μου η με φιλες μου και του αρεσει.βγες μια βολτα με τις φιλες σου και βαλε στο αμαξι τους το καθισμα για το μικρο και μετα το ξαναβγαζεις!απιτησε πραγματα.αν υπαρχει η δυνατοτητα ας σου κρατησει η μαμα σου η η πεθερα σου μια ωρα τη μικρη να κανεις κατι για σενα αλλα και εκεινες να μην μπορουν ας την κρατησει ο αντρας σου.κοιτα και τη δικη σου ζωη!

[yiotaki!!!!]

ΘΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΣΑΙ Η ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ!!

ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΕ ΟΤΙ ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ...ΤΗΝ ΔΕΧΤΗΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΑΡΧΗ Κ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ!ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΛΑ ΜΑΥΡΑ..ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΤΟ ΕΝΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΤΟΑΛΛΟ

ΚΛΑΙΓΕΣΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΜΙΑ 60ΧΡΟΝΗ Κ ΕΧΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

ΕΝΩ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΛΥΣΕΙΣ..

ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ..

ΜΕΝΩ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΓΙΟ 21ΜΗΝΩΝ Κ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ ΓΕΝΝΑΩ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΑΠΟ ΤΟ 2007 ΕΝΩ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΟΗΘΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΥ,Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ 7 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ,ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΔΕΝ ΟΔΗΓΩ Κ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΩ ΕΣΤΩ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ,2 ΦΙΛΕΣ ΕΧΩ Κ ΑΥΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Κ ΒΛΕΠΟΜΑΣΤΕ ΣΠΑΝΙΑ..Ε ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΜΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΗ ΧΑΡΑ ΔΕΝ ΚΛΑΙΓΟΜΑΙ ΔΕΝ

ΓΚΡΙΝΙΑΖΩ ΘΕΛΩ ΟΛΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡ Κ ΕΤΣΙ ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΜΕΡΑ ΜΟΥ..

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ Ο ΑΝΤΡΑΣΜΟΥ(ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΜΕ ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ Κ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΕΣ) ΝΤΥΝΟΜΑΙ,ΦΤΙΑΧΝΟΜΑΙ,ΒΑΦΟΜΑΙ ΝΤΥΝΩ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ Κ ΠΑΜΕ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ,ΤΑ ΦΟΡΤΩΝΩ Κ ΑΠΟ ΚΑΤΩ Κ ΜΙΑ ΧΑΡΑ...ΤΟΥ ΜΙΛΑΩ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ,ΓΕΛΑΜΕ ΚΟΙΤΑΜΑΙ ΤΑ 4 ΜΑΓΑΖΑΚΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΔΩ ΚΟΝΤΑ Κ ΓΥΡΝΑΩ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!

ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ,ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙΑ ΠΑΙΔΙΚΑ Κ ΚΑΝΩ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ!!

ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΘΕΤΙΚΑ!!

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ Κ ΕΤΣΙ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΔΕΛΙΤΣΑ ΜΑΣ ΣΕ ΟΤΙ Κ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ..

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΜΩΣ ΜΕ ΣΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΟΝ ΕΒΑΛΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΟΤΙ ΘΑ ΒΟΗΘΑΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ..ΟΤΙ ΟΠΩΣ ΕΣΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ Κ ΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ ΕΤΣΙ Κ ΓΩ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΟΛΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ Κ ΕΞΑΝΤΛΟΥΜΕ!!

ΕΤΣΙ ΟΤΑΝ ΣΧΟΛΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΜΗΣΟΥΜΕ Κ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΩ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ!

ΠΑΤΗΣΕ ΛΙΓΟ ΠΟΔΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ Κ ΚΥΡΙΩΣ ΒΡΕΣ Κ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΗΘΗΣΗ ΣΟΥ Κ ΜΗΝ ΚΛΑΙΓΕΣΑΙ...ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΤΑΞΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ???ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ??ΘΑ ΕΞΑΡΤΑΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΔΙΠΛΩΜΑ???

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΝ ΜΑΦΗΝΕΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΔΙΠΛΩΜΑ??ΤΟ 10ΧΡΟΝΟ ΕΙΣΑΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟΥ ΠΕΙ Ο ΚΗΔΕΜΟΝΑΣ???

ΠΑΡΕ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΝΑΙ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΕΥΘΥΝΕΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΓΛΥΚΕΣ ΤΗΣ Κ ΟΙ ΧΑΡΕΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΥ ΚΡΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΙΣ ΠΕΡΑΣΕΙΣ...Κ ΚΥΡΙΩΣ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΕΣΤΩ Κ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΟΣ!!

ΟΛΑ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΕ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ!!!

[Lollipop]

yiotaki συγχαρητιρια κοριτσαρα μου!!!!

εισαι το καλυτερο παραδειγμα οχι μονο για την φιλη μας την ΚΑΤΚΑΤ αλλα κ για ολες εμας που ωρες ωρες κλαιγομαστε για χαζοπραγματα!

Μπραβο!!!

Να χαιρεσαι τα παιδακια σου (και το μεσα και το εξω ) και τον αντρα σου.

[γιωργια]

ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΗ!

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ YIOTAKI ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ!

ΩΣΤΟΣΟ ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ ΛΕΣ ΟΤΙ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ! ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΣΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΤΕ? ΒΡΕΣ ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΒΓΑΛΕ ΔΙΠΛΩΜΑ ΚΑΙ ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ!

[yiotaki!!!!]

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΛΥΦΙΤΖΟΥΡΑΚΗ Κ ΕΣΕΝΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ ΓΟΥΙΝΙ!!!

ΑΠΛΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΟΤΙ ΑΝ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ Κ ΕΥΔΙΑΘΕΤΗ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ

ΟΛΗ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ Κ ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΕΛΕΙΑ.Κ ΟΤΑΝ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ

ΕΥΤΥΧΩΣ ΣΠΑΝΙΑ ΕΧΩ ΝΕΥΡΑ ΟΛΟΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΦΕΡΩ

ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ Κ ΧΑΛΙΟΜΑΣΤΕ ΕΙΔΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ...ΕΝΩ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΣΧΕΔΟΝ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΝΕΥΡΙΑΖΕΙ ΓΙΑ ΑΣΗΜΑΝΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ!ΕΤΣΙ ΕΜΑΘΑ Κ ΓΩ!

[ΚΑΤΚΑΤ]

Ολες σας καλα τα λετε. κι εγω αν μου απαντουσα τα ιδια θα μου ελεγα...

γιωτακι εσυ απ οτι καταλαβα επικοινωνεις με τον αντρα σου. αυτη ειναι η διαφορα μας...δεν μπορω να τσακωνομαι πια..γι αυτο και υποχωρω σε ολα τα θελω του (εκεινος δεν υποχωρει ποτε). δεν θα ξεχασω τη φορα που η μπεμπα μας μπροστα σε εναν τσακωμο αρχισε να κλαιει. ηταν τοσο λυπημενο το μουτρακι της, εβγαλε και δακρυακια...απο τοτε ορκιστηκα οτι δεν θα ξανασυμβει αυτο.

[Lollipop]

ΚΑΤΚΑΤ μου εμεις που ειμαστε εξω απο τον χορο πολλα τραγουδια λεμε...και απο την στιγμη που ποσταρες το προβλημα σου ολες θα σου πουμε την γνωμη μας (γιατι δεν κοστιζει τιποτα).

Απο οτι καταλαβα καθε διαλογος καταληγει σε καβγα που επηρεαζει τοσο εσενα οσο και το μωρο. Με λιγα λογια δεν υπαρχει επικοινωνια μεταξυ σας???Γιατι????Δεν απομακρυνονται ετσι τα ζευγαρια! Ειναι κριμα καλη μου να μη μπορεις να χαρεις τη ζωη σου κ το μωρακι σας κ να νιωθεις ετσι!Η υποχωρηση δεν ειναι λυση...μεταφραζεται με διαφορους τροπους απο τον αλλον(απο αδυναμια εως αδιαφορια)

Διαβασες πολλες αποψεις,εσυ εισαι διατεθιμενη να κανεις κατι για να αλλαξουν καποια πραγματα? Σε ρωταω γιατι ολες οι απαντησεις σου εχουν αρνητισμο (?) φοβο (?) κουραση (?).Εχεις κατι στο μυαλο σου?

Οπως και να'χει παντως ,σου ευχομαι καλη τυχη.