Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Η αλήθεια είναι,όπως έχω ξανα πεί,οτι δεν εχουμε ξεκινήσει ακόμα προσπάθειες με το σύζυγο...φόβος θα έλεγα πως είναι ο λόγος γιατι περα απο την απεριγραπτη χαρα πρεπει να ειναι και ζορυ....μανούλες θα μου πειτε πως ηταν τον πρωτο καιρο?που δυσκολευτήκατε?ευχαριστω

Δημοσίευση

kalimeroudia!!pote kai se kamia ilikia den tha niwsete etoimoi..(gnwmi mou).tha erhtei kai ola erxontai me ti seira tous gi auto min to kathustereite!!vourrrr!!den uparxei kai tipota den mporei na antikatastisei auto pou sou dinei ena paidaki...apo tin prwti stigmi pou tha to agkaliaseis...alla kai kathe stigmi pou eperxetai autis!einai tromero pragmatika..i kourasi pou niwtheis stin arxi kai ws nea manoula fusika...einai toso glukia pou mono kourasi den mporeis na tin peis!!einai tromerooooo mono auto exw na pw...

Δημοσίευση

Καλημερα...εγω μια και εγινα προσφατα μανουλα τα εχω φρεσκα...λοιπον τις πρωτες 20-25 μερες εγω προσωπικα ειχα τρομερο αγχος αν τα κανω σωστα...αν χορταινει...αν παιρνει βαρος.....αν θα την πιασουν κολικοι....τι θα κανω αν ποναει το μωρο μου και οτι αλλο φανταστεις!!

Τωρα βεβαια ολα αυτα μου μοιαζουν μακρυνο παρελθον....για μενα τουλαχιστον οι πρωτες 3 εβδομαδες ηταν δυσκολες...τωρα δοξα το Θεο εχουμε βρει τα ωραρια μας, εχουμε μαθει η μια την αλλη, αυτοκολλητες,συννενοουμαστε και εχω παψει πια να ειμαι η ψαρωμενη μαμα!!!Δεν πιστευω φυσικα οτι εχω γινει η σουπερ μαμα γιατι οπως καταλαβαινεις και εσυ καθε μερα ειναι διαφορετικη και καθε μερα που περνα γεννιεται μια καινουρια αναγκη καθως το μπουμπουκι μου μεγαλωνει...αλλα πιστεψε με δεν υπαρχει μεγαλυτερη ευτυχια!!!

Δημοσίευση

Kαλημέρα κοριτσάκια μου,ας μη γελιόμαστε,νομίζω οτι όλες τις πρώτες μέρες κάποιες στιγμές νιώθαμε οτι όλα ήταν βουνό!!!Αλλα -θα συμφωνήσω με τη ΣοφίαΚ- μετά τον μήνα προσαρμόζεσαι απόλυτα κ είναι όλα τέλεια κ ονειρεμένα....Τίποτα μα τίποτα δε συγκρίνεται με την απόκτηση ενός παιδιου!!Είναι σαν να ζείς σε παραμύθι...

Δημοσίευση

Την ευτυχία την αντιλαμβάνομαι,γιατι δε θα πω οτι καταλαβαινω εφοσον δε το εχω ζησει...ηθελα απλα να μου πειτε και τα ζορια...την αλλη πλευρα ισως,αν υπαρχει βεβαια αρνητικη πλευρα...

αληθεια οι αντρες σας αλλαξαν συμπεριφορα με τη γεννηση του μωρου?γιατι ακουω οτι στην εγκυμοσυνη δε το εχουν συνειδητοποιησει και πολυ

Δημοσίευση

Αρνητικα ειλικρινα δεν μπορω να βρω...τα παιδια ειναι ευλογια τι αρνητικο να εχει η ευλογια λοιπον??

Εμενα προσωπικα ο αντρας μου εχει γινει τρυφεροτατος η μπεμπα του ξυπνησε απιστευτα συναισθηματα....ουτε ο ιδιος δεν το περιμενε!!!

Δημοσίευση

ενταξει δεν ειναι ολα ενα ροζ συννεφάκι...και κουραση πολλη ειδικα αν δεν εχεις βοηθεια και ζορια υπάρχουν απο όλες τις απόψεις αλλά όλα ξεχνιούνται όταν έχεις ένα αγγελουδάκι να σε λεει μανουλα και να σε τρελαίνει με τις κινησεις του!!δεν ξέρω για τις άλλες κοπέλες εμένα ο αντρούλης μου έχει τρελαθεί και περιμένει πως και πως να μας έρθει και ακόμα ένα θαυματάκι στη ζωή μας..ελπίζω ο θεούλης να μας το στείλει σύντομα..

Δημοσίευση

ελευθερια καθε τι καινουριο και διαφορετικο δεν ειναι στην αρχη μαγικο μετα δυσκολο και στο τελος καταλαβαινουμε οτι απλα το χουμε βρε παιδι μου?

λογικα στην αρχη θα λες ουαου τι τελεια,μετα ω θεε μου τι κανω και στο τελος θα λες ε καλα αυτο ειναι παιχνιδακι! το θεμα ειναι να εχεις υπομονη και να ζησεις τη μαγεια με τα ευκολα και τα δυσκολα που θα σε βρουν!

αν υπηρξε ποτε καποια που απο το πρωτο λεπτο ηξερε να κανει τα παντα τελεια...τοτε πρεπει να μπει στο βιβλιο των ρεκορ! ασε που αποτι ξερω ακομη και στο τεταρτο παιδι υπαρχουν δυσκολιες γιατι καθε παιδι ειναι διαφορετικο! δεν ξερω ομως να εχει πει καμμια σωστη μαμα οτι δεν της αρεσει να μεγαλωνει τα παιδια της με τις οποιες δυσκολιες κ αν βρηκε απο το πρωτο λεπτο!

το ζητουμενο νομιζω ειναι να εχεις υπομονη και ορεξη!

το πολυ πολυ να φερουμε τη ζαχα να σε βοηθαει! πρεπει να την αξιοποιησουμε θα λεει τις ατακες της στο μωρο και αυτο θα γελαει!χαχαχα

Δημοσίευση

....και τις περισσοτερες φορες οντως οι αντρες καταλαβαινουν μολις δουν το μωρο και οχι κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης..

Παντως θα προτεινα στις γκαστρουλες και στις κοπελες που θελουν να κανουν παιδακι να ζησουν την απιστευτη στιγμη της γεννησης μαζι με τους συντροφους!!!

Δημοσίευση

μαζι με τους συντροφους?εννοεις να ειναι μεσα?βοηθαει να ειναι μεσα στη γεννηση αληθεια?

ραμονα :kiss::kiss::kiss::kiss: ή θα γελαει το παιδι με τη ζαχα η θα τη μουντζωνει οπως κανει η μαμα του :P:P:P:P:P:P:P :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

το θεωρω δικαιο να ειναι μεσα ο αντρας αν ειανι εφικτο γιατι κανει πιο δικαιη τη διαδικασια! απο την αρχη μαζι δεν το κανουμε το μωρο?γιατι να χασει την πιο τελεια στιγμη?

αααχ ποσο την αγαπας ομως δεν μπορεις ακομη να παραδεχτεις χΑαχαχα

Δημοσίευση

ο δικος μου για μεσα δε θα ειναι...λιποθυμαει και μονο στη μυρωδια του νοσοκομειου....σοβαρα αυτο...δε κανω πλακα...εχει θεμα...

εγω να αγαπαω τη ζαχα?μπα...βλεπω κληση της και πεταω το κινητο :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

φανταζομαι ανα δεκα λεπτα αγοραζεις νεο κινητο χαχαχαχα

εμενα ο πατερας μου εχει θεμα με τα νοσοκομεια!

παντως σοβαρα τωρα μη μασας για τις πρωτες μερες! καμμια δε γεννηθηκε γνωριζοντας ολες στη πορια γινανε εξπερτ!

Δημοσίευση

Πως ειναι οι πρωτες μερες?Που να δεις πως ειναι οι πρωτες νυχτες!!Εκανα τη νυχτα μερα ,που λεει και το τραγουδι!Εγω που ειχα 0 βοηθεια παντως μια χαρα τα καταφερα,αγαπη θελει και θεληση!Το μονο που μου ελειψε ηταν τα beaute μου που δεν προλαβαινα με τιποτα να κανω!Αφου οταν με ειδε η αισθητικος μου μετα απο κατι μηνες,μου ειπε,τωρα πρεπει να σου βγαλω το μετωπο,οχι το φρυδι....Εκει ειχαν φτασει οι τριχες!! :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

Ελευθεριτσα μουουουου!!!!Διακρινω εναν τρομο ή μου φαινεται :P ??

Μη μου αγχωνεσαι στο εχω ξαναπει!!

Αχ αληθεια πιστευω οτι η φυση προνοει για ολα...

Κοιτα εγω τις πρωτες μερες το μονο που με ταλαιπωρησε δυστυχως ηταν ο θηλασμος...μεχρι κ 41 πυρετο εκανα κ με πηγαν στο Ιασω.Πολλα λαθη απο την αρχη κ δυστυχως απετυχα συντομα:(:(:( !!Δεν ειχα γινει κ μελος τοτε,ειμαι σιγουρη οτι θα ειχα μαθει πολλα κ θα τα ειχα παει καλυτερα!Στο επομενο ;) !

Κατα τ'αλλα τα υπολοιπα σαν απειρη νεα μανουλα ηταν αρκετα καλα,ημουν ετοιμη ψυχολογικα κ για ξενυχτια κ για κλαμματα κ για λιγη κλεισουρα(μολις μεγαλωσε τη βουταγα κ οργωναμε τους δρομους ;) )για πολλα αλλα δοξα τω Θεω η μικρουλα μου ηταν αγγελουδι :) !Περα απο μια μικρη περιοδο(πολυ μικρουλα,στις αρχες)που ειχε μπερδεψει κυριολεκτικα τη νυχτα με τη μερα(κοιμοταν ολη μερα κ ηταν ξυπνια Ο Λ Η νυχτα)κ δε μπορουσα να συμβαδισω,δε με ταλαιπωρησε ΚΑΘΟΛΟΥ!

Αυτο το 40ραντισμα που λενε,ειναι ιδανικη περιοδος προσαρμογης πιστευω κ για τη μαμα κ για το μωρο!Στους 2 μηνες δε, ολα ηταν ρολοι!

Ο μπαμπακας νομιζω οτι στην εγκυμοσυνη δεν ειχε συνειδητοποιησει απολυτως τιποτα(οπως κ εγω :P )!Με το που την ειδαμε ολα πηραν το δρομο τους ;) !!

Μη μου αγχωνεσαι στο ξαναλεω!Ειμαι σιγουρη οτι ο εαυτος σου αλλα κ ο αντρας σου θα σε εκπληξει εκεινη την μαγικη ωρα!Εγω ευχομαι να γινεις μανουλα συντομα κ να γνωρισεις συναισθηματα που δε μπορεις καν να φανταστεις :) !!!!Οχι τιποτα αλλο....μεγαλωνουμε εμεις...εχουμε γενεθλια το καλοκαιρι συμπεθερααααα :P:P:P !!!!

:kiss::kiss::kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

αν πριν απο 1 χρονο μου ελεγε κάποιος οτι φετος τετοιο καιρο θα ημουν εγκυος στο πρωτο μου παιδακι δεν θα το πιστευα.αλλα προεκυψε και μας χαροποιησε πολυ... :) στην αρχη πακετωθηκα λιγο αλλα εκεινες τις στιγμες μου ερχοντουσαν στο μυαλο τα λογια του συγχωρεμενου του πατερα μου που μου ελεγε πως "κανεις δεν ειναι ποτε 100% ετοιμος για ενα παιδι!".σιγουρα θα ερθουν δυσκολιες αλλα και μεγαλες χαρες, οχι μονο τις πρώτες μέρες,αλλα με τη σιγουρια της γκαστρουλας σου το υπογράφω οτι τα συναισθηματα ειναι απεριγραπτα ηδη απο τωρα που την εχω μεσα στην κοιλια μου!! :)

το πασχα που πήγα στο χωριο του αντρα μου ειχα τις θειτσες και τις ξαδερφουλες να μου λένε διαφορα του στυλ "τωρα που θα κανεις παιδι θα καταλαβεις τι γλύκα!!" και "δεν θα ξαναεισαι ο ευατος σου πια!!δεν θα χεις χρονο για τιποτα " και αλλα τετοια "σοφα" λογια...το αποτελεσμα ηταν να τα πάρω κρανιο!! σιγουρα δεν ειναι το ιδιο και εχεις μια εννοια παραπανω αλλα τα παιδια ειναι ευλογια.επειδη δηλ. αυτες ηταν ολη μερα με το σφουγγαροπανο το παιδακι τους εφταιγε??επειδη δεν εκαναν καμμια προσπαθεια να περιποιηθουν τον ευατο τους και απ την στιγμη που παντρευτηκαν κατσικοθηκαν σε μια καρεκλα και εγινε ο πωπος τους σαν την πλατεια Συνταγματος,τα παιδια τους εφταιγαν??επειδη δεν δεχτηκαν ποτε ενω μπορουσαν την βοηθεια της μανας τους,του αντρα τους ή μιας γυναικας επειδη θεωρουσαν πως θα τις χαρακτηρισουν ανεπροκοπες, τα παιδια τους εφταιγαν??δηλ.η μανα μου που στις 20 μερες επεστρεψε στη δουλεια της και ειχε μια ζωη να φροντισει 1 επιχειρηση και μια οικογενεια τι να πει???δεν παραπονεθηκε ποτε και αν καμμια φορα αγχωνομαι ειναι αυτη που με προσγειωνει...και χαιρομαι.

κανε την ζωη σου ευκολη...μη βασανιζεσαι με τετοιου ειδους σκεψεις!!!ολα παλευοντε...θεληση να υπαρχει!! :):):)

ετσι μου ελεγαν και για το γαμο...οτι ειναι δυσκολα και παυεις να χεις τη προσωπικη σου ζωη και αρλουμπες...εγω παιρναω σουπερ!!!μοιραζομαι τα παντα με τον συντροφο μου και η ζωη μας κυλαει σαν νερακι!!!life is easy...when u take it easy!!!chill out.... :silly: :woohoo: :silly: :laugh:

Δημοσίευση

liberty81 έγραψε:

ο δικος μου για μεσα δε θα ειναι...λιποθυμαει και μονο στη μυρωδια του νοσοκομειου....σοβαρα αυτο...δε κανω πλακα...εχει θεμα...

εγω να αγαπαω τη ζαχα?μπα...βλεπω κληση της και πεταω το κινητο :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Σε πληροφορω οτι ο δικος μου ειναι χειροτερος...η πεθερα μου επαθε εμφραγμα και πηγε με το ζορι 1 φορα....αλλα στη γεννα οχι απλα εκατσε απο την αρχη...ειχε και συμμετοχη, η μαια μου ειναι αδερφικη μου φιλη!!Στο τελος ελεγε πως δεν θα ηθελε να το χασει με τιποτα κ οτι ετσι καταλαβαινει ενας αντρας πως γεννιεται ενας ανθρωπος!!

Δεν υπαρχει πιο ομορφο πραγμα να σε κραταει ο ανθρωπος σου απο το χερι τη στιγμη που θα συναντησετε για πρωτη φορα το λουλουδι σας!!!

(καλα εννοειται οτι κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης ελεγε οτι δε θα μπει....με τιποτα)

Δημοσίευση

συμφωνω με την Ελενη η ζωη σου αλλαζει με τον ερχομο ενος παιδιου.Εγω τα βρηκα δυσκολα στην αρχη λεχωνα χωρις βοηθεια και με τον αντρα μου στο νοσοκομειο!αλλα με πολυ υπομονη και θεληση τα καταφερα και τωρα ειμαι πολυ ευτυχισμενη με τον μπεμπολη μου!οσο για τον αντρα μου ειναι πολυ χαζομπαμπας και ας μην του φαινοτανε ;)

Δημοσίευση

Σίγουρα οι πρώτες μέρες είναι δύσκολές και κουραστικές όμως μετά το μήνα θα βρείτε τα πάντα και θα προσαρμοστείται!!!Μπορεί να υπάρχει κούραση και ξενύχτι τα συναισθήματα όμως είναι τόσο δυνατά που τα ξεπερνάς όλα,όσο για τη φροντίδα του μωρόυ μόλις γεννήσεις θα βγούν τα μητρικάσ ου ένστικα που λένε άν έχεις και βοήθεια μή φοβάσαι τίποτα.

Όσον αφορά εσένα και τον άντρα σου λίγο η κούραση λίγο το ξενύχτι λίγο όλα μαζί κανένα καυγαδάκι θα είναι στο πρόγραμμα όλα λογικά είναι, μόλις όμως βρέίτε τη σείρα σας πράγμα που θα γίνει γρήγορα όλα θα είναι COOL!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Μήπως μείωσες τα φάρμακα που παίρνεις; Επίσης, οι ορμόνες αρχίζουν κ σταθεροποιούνται. Σε καταλαβαίνω απόλυτα!! Αλλά όλοι κ σε μένα λένε πως τα συμπτώματα πάνε κ έρχονται! Οι περισσότερες φίλες μου, δεν είχαν κανένα σύμπτωμα…ίσως ναυτία αλλά σε πιο προχωρημένη εβδομάδα και όχι απόλυτα! Στην κόρη μου το στήθος μου παρέμεινε ανύπαρκτο όπως κ στα κανονικά μου 😂 ούτε πρήξιμο ούτε πόνος μέχρι που άρχισα να θηλάζω. Κ τώρα έχω μια αμυδρή ενόχληση στης θηλές σπανίως. Μπορείς να πας κ νωρίτερα για έναν υπέρηχο, αν είναι να σκας 😇 οι γιατροί θα με βάλουν black list αλλά πραγματικά, σε αυτήν την εγκυμοσύνη που πάω κάθε βδομάδα, είμαι πολύ πιο χαρούμενη από ότι στην πρώτη! 
    • Λεεες;; Μακάρι να είναι διδυμάκια, θα πετάξω από τη χαρά μου.. θέλω πολλά παιδάκια και γιατί όχι να είναι και δυο με την πρώτη. Αμήν! αμήν! αμήν! 🙏🏼 Τα κουμάντα είναι σχετικά.. όταν έρχεται κάτι πάντα ο Θεός δίνει και τον τρόπο και τη λύση.. 🙃😉 Καλημέρα κορίτσι μου! Δεν θέλω να σε αγχώσω αλλά εγώ στην πρώτη μου εγκυμοσύνη που τελικά παλινδρόμησε είχα από την αρχή έντονο πόνο στο στήθος, το κύριο σύμπτωμα μου δηλαδή ήταν αυτό, έντονη οσμή, ναυτίες ευτυχώς όχι έντονες και τραβηγματάκια χαμηλά. Όταν σταμάτησε η καρδούλα του μωρού στην 9η εβδομάδα, σταμάτησαν και τα συμπτώματα και το πρώτο και κύριο το στήθος. Κατάλαβα αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά και όταν 9+4 πήγαμε στη γιατρό για να κάνουμε τον υπέρηχο της είχα πει ότι νοιώθω πως κάτι δεν πάει καλά γιατί έφυγαν τα συμπτώματα.. εκείνη βέβαια για να με καθησυχάσει μου είπε ότι δεν θα συμβαίνει τπτ, πως συμβαίνουν αυτά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά δυστυχώς επιβεβαιώθηκα μόλις είδαμε το μωράκι στον υπέρηχο, είχε σταματήσει η καρδούλα.  Δεν θέλω να σε πανικοβάλω, αυτό συνέβει σε μένα, δεν σημαίνει ότι θα συμβεί & σε σένα. Εξάλλου τώρα σε κάθε περίοδο ενώ είχα φουλ πόνο στο στήθος και δεν μπορούσα να το ακουμπήσω, τώρα μετά την εγκυμοσύνη δεν νιώθω τπτ.. και πιστεύω πως και μετά την εμβρυομεταφορά δεν θα έχω συμπτώματα αυτή τη φορά. 
    • Ευχαριστώ για όλες τις απαντήσεις @Zaxaroulamak Πρέπει να το δουλέψω με τον εαυτό μου..
    • Κορίτσια, καλημέρα! Είμαι 6+2 σήμερα μετα από εξωσωματική. 5+4 πήγαμε στον γιατρό, έχουμε ενα μωρό, είδαμε αμνιακό και λεκιθικο, και θα ξαναπάμε στις 25. Στις 4 εβδομάδες που πήρα θετική χοριακη και για καμιά εβδομάδα είχα τσιμπηματακια και πονακια κάτω χαμηλά. Με ποναγε και το στήθος πολύ αλλά είχε ξεκινήσει να με ενοχλεί και πριν την ετ από τα φαρμακα. Εδώ και μια εβδομάδα σταμάτησαν τα πονακια και σήμερα το πρωί που σηκώθηκα εξαφανίστηκε διά μαγείας και ο πόνος στο στήθος (που ήταν ουσιαστικά το μόνο σύμπτωμα που είχα) και το μυαλό μου πήγε αμέσως στο κακό. Δηλαδή τώρα που έφυγε και αυτό δεν νιώθω τίποτα απολύτως. Είναι φυσιολογικο αυτο βρε κορίτσια; Τώρα τι σας ρωτάω και εσάς κυριακάτικα... Ξέρω δεν έχει ουσία να κάνω σενάρια στο μυαλό μου, ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός, μου είπε και ο γιατρός να μην ασχολούμαι με συμπτώματα, αλλά εχω αναστατωθεί. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...