ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟΣ ΚΑΙ ΘΗΛΑΣΜΟΣ

[papaki70]

Περιοδικό «ΓΑΛΟΥΧΩ» του Σύνδεσμου Θηλασμού Ελλαδος, τεύχος 8 , Απρίλιος 2008

Επισκληρίδιος και Θηλασμός

Πρόκειται να γεννήσω με επισκληρίδιο για να αποφύγω τον πόνο του τοκετού. Επειδή όμως θέλω να θηλάσω, αναρωτιέμαι αν επηρεάζει η επισκληρίδιος τον θηλασμό και πως;

Επιμέλεια: Μύρτο Χρονάκη, Σύμβουλος Θηλασμού, Ομάδα Βόλου

Η επισκληρίδιος αναλγησία ή αναισθησία είναι μια μαιευτική επεμβατική πρακτική που εφαρμόζεται ευρέως στη χώρα μας ως μέθοδος ανακούφισης του πόνου του κολπικού τοκετού ή της καισαρικής τομής. Θεωρείται γενικά πιό ασφαλής από την ολική αναισθησία και επιτρέπει στην μητέρα να «παρακολουθήσει» τη γέννα του παιδιού της. «Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι κυρίως ένα οπιούχο ναρκωτικό, και ένα τοπικό αναισθητικό. Μορφίνη συνήθως χρησιμοποιείται όταν πρόκειται για καισαρική». (Riordan 1999)

Επιπτώσεις στη διαδικασία του τοκετού

Όπως κάθε ιατροφαρμακευτική παρέμβαση, η επισκληρίδιος επηρεάζει την διαδικασία του τοκετού, και ενέχει ορισμένους κινδύνους, τόσο για την μητέρα όσο και για το μωρό. (Buckley 2005).

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η απότομη πτώση της πίεσης της μητέρας αμέσως μετά την εφαρμογή της που επιρεάζει την παροχή οξυγόνου στα ζωτικά όργανα της μητέρας και του εμβρύου. Άλλοι κίνδυνοι είναι η επιμήκυνση του τοκετού, η μεγαλύτερη πιθανότητα μηχανικών παρεμβάεων στον τοκετό, η βραδυκαρδία του εμβρύου και βλάβες του πρωκτικού σφιγκτήρα της μητέρας.

Η γέννα με χρήση επισκληριδίου συνήθως συνοδεύεται από κάποιες συγκεκριμένες πρακτικές, όπως περιορισμός της γυναίκας στο κρεβάτι, χρήση ορρού, ηλεκτρονική παρακολούθηση του εμβρύου, ωκυτοκίνη, καθετήρας για τα ούρα, απαγόρευση θυρών από το στόμα και τροφής, κτλ.Μετά την γέννα είναι πιθανό η γυναίκα να υποφέρει από κνησμό, πονοκέφαλο, ναυτία, εμετούς, κατακράτηση ούρων και πυρετό». (Riordan 1999)

Επιπτώσεις στο θηλασμό

Η επισκληρίδιος μπορεί να θεωρηθεί ότι επηρεάζει τον θηλασμό με δύο τρόπους: μέσω της επίδρασης των φαρμάρων στο μωρό και μέσω των μαιευττκών πρακτικών που συνοδεύουν την εφαρμογή της.

«Κάθε φάρμακό που παίρνει η μητέρα στον τοκετό θα περάσει από τον πλακούντα στο μωρό που είναι πιο ευάλωτο στις τοξικές επιδράσεις του». (Buckley 2005)

«Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι πιθανότατα επιρεάζει την ικανότητα του νεογέννητου να εκτελέσει θηλαστικές κινήσεις». (Riordan 1999)

«Οι μαίες και οι σύμβουλοι θηλασμού και γαλοχίας αναφέρουν ότι τα μωρά που έχουν εκτεθεί σε επισκληρίδιο τείνουν να είναι ληθαργικά και έχουν δυσκολία στο να συντονισουν τις θηλαστικές κινήσεις με την κατάποση και την αναπνοή, κάτι που είναι απαραίτητο για τον αποτελεσματικό θηλασμό». (Roth 2006)

«Το μωρό που έχει εκτεθεί στην επισκληρίδιο μπορέι να έχει νευρολογικές και συμπεριφορικές ανωμαλίες που προκλήθηκαν από τα φάρμακα». (Buckley 2005)

Ο θηλασμός δυσκολεύεται επίσης από την απομάκρυνση του μωρού από την μητέρα που είναι πολύ πιο πιθανή μετά από γέννα με επισκληρίδιο λόγω των πιθανότερων επιπλοκών, όπως καισαρική τομή, πυρετός της μητέρας, ίκτερος ή ακόμη και αναπνευστικές δυσκολίες του μωρού που οφείλουνται στον συνυασμό των φαρμάκων της επισκληρίδιου και της συνθετικής ωκυτοκίνης , που χορηγείται όταν η μήτρα έχει ατονήσει λόγω της επισκληριδίου.

Σημπεράσματα

«Η γένα με επισκληρίδιο θέτει τις μητέρες και τα μωρά τους στον κίνδυνο ενός πλήθους από προβλήματα υγείας που δεν εμφανίζονται στούς τοκετούς χωρίς χρήση φαρμάκων. Επιποσθέτως, υπάρχουν αποδείξεις ότι η επισκληρίδιος εμποδίζει τον θηλασμό στην αρχή του.

Αντί λοιπον να προσπαθούμε να γιατρέψουμε τα προβλήματα που δημιουργεί η επισκληρίδιος, οι γυναίκες θα μπορούσαν να κάνουν χρήση μη φαρμακευτικών μεθόδων ελέγχου του πόνου που δεν παρεμβαίνουν στη διαδικασία του τοκετού και στο θηλασμό. Αλλαγές στάσης, (κυρίως από την ύπτια στην όρθια ή καθιστή), χρήση ντούς ή πισίνας τοκετού, χαλαρωτική αναπνοή, μασάζ, θεραπευτικές πιέσεις, οραματισμός και ασκήσεις χαλάρωσης δρούν αποτελεσματικά και μειώνουν τον π΄νο κατά τον τοκετό. Η παρούσία μιας έμπερης μαίας που παραμένει με την επίτοκο μειώνει την πιθανότητα να χρειαστεί η γυναίκα την επισκληρίδιο». (Riordan 1999)

«Ο Σύνδεσμος θηλασμού πιστεύει ότι, όπως κάθε γυναίκα είναι ικανή να θηλάσει το μωρό της, έτσι είναι ικανή να το γεννήσει φυσιολογικά»* (Roth 2006) (*χωρίς την χρήση φαμάκων).

Η ενεργή και συνειδητή συμμετοχή της στην γέννα του παιδιού της βοηθά στο να γύναι μια καλη αρχή με το θηλασμό. Ακόμη όμως και αν η μητέρα έχει βιώσει έναν επεμβατικό-χειρουργικό τοκετό, είναι πάντα σε θέση, με θπομονή, επιμονή, και την κατάληλη υποστήριξη, όπως αυτή που μπορέι να βρεί στον Σύνδεσμο Θηλασμού, να προσφέρει στο μωρό της το γάλα της και να απολαύσουν και οι δύο αυτή την υπέροχη σχέση!

Πηγές:

1.Buckley, Sarah J., “The Hidden Risks of Epidurals”, Mothering, November-December 2005, sel. 50-59.

2.Odent, Michel (2003) Birth and Breastfeeding Sussex: Clairview

3.Riordan, Jan, “Epidurals and Breastfeding”, Breastfeeding Abstracts, vol. 99, No4, sel 11-12

4.Roth, Michelle “Epidurals and Breastfeeding” Leaven Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2006 vol.42, No 4 σελ. 74-77

1, 2, 4 - μετάφραση Μυρτώ Χρονάκη3 – μετάφραση Στέλλα Σκαλιδάκη

Ημερομηνία: Σάββατο, 27 Φεβρουαρίου 2010

[Lilaki]

Κατά τη γνώμη μου δεν έχει πιστευω καμία σχέση.

Εγώ γέννησα με επισκληρήδιο και έκανα και καισαρική.Θήλασα ωραιότατα το παλικαράκι μου 3 μήνες αποκλειστικά και θα τον θήλαζα παραπάνω, αλλά αρρώστησα και χρειάστηκε να πάρω αντιβίωση, οπότε και σταμάτησα απότομα το θηλασμό.

Το παιδί με το που γεννησα μου το βάλανε αμέσως στο στήθος να πάρει το πρωτόγαλα αμέσως ο μικρός μου άρχισε να κάνει θηλαστικές κινήσεις.

Πιστεύω καθαρά ότι είναι θέμα πρώτα από όλα γιατρού και μαίας και μετά φυσικά της μητερας η οποία θα πρέπει να δείξει την απαραίτητη υπομονή που απαιτεί ο θηλασμός στην αρχή ιδιαιτέρως.

Σου εύχομαι να θηλάσεις το μωράκι σου για να αισθανθείς εξ αρχής το μεγαλείο της μητρότητας.

[papaki70]

Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα. Το κακό είναι ότι κάποιες γυναίκες πρώτα πρέπει να πάθουνε και μετά να μάθουνε. ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΩ ΛΟΙΠΟΝ!!!!!! Ας ήμουνα πιο ενημερωμένη για να μην την πατούσα έτσι.

Εν ολίγις όσο ήμουν σπίτι και δεν πήγαινα στο μαιευτήριο, αντιμετώπιζα τους πόνους μπρούμυτα και ήμουν μια χαρά. Πήγα 3 ώρες πριν γεννήσω στο μαιευτήριο και τι το θελα να κάνω τη ρημάδα την επισκληρίδιο. Εκεί έχασα τον έλεγχο και δεν συνεργάστηκα σωστά (αφού δεν ένιωθα), χώρια που ήμουν καλωδιωμένη και με ορούς. Πιο πολύ αισθανόμουν σαν μια τρελλή που την δέσανε να μη τους φύγει παρά σαν επίτοκος. Ούτε να σπρώξω ένιωθα, ούτε τις οδηγίες να ακολουθήσω σωστά. Μου το πήραν με βεντούζα, ανέπνεε με δυσκολία και για 3 μέρες τσάκωσε στασίδι στη θερμοκοιτίδα!!!!! Η μαμά "χαίρει άκρας υγίειας", δεν πόνεσε, κυρία στη γέννα, μπιζμπιζέ με τις τηλεοράσεις μου και ήμουν μια χαρά και δυο τρομάρες από τα άπειρα εσωτερικά ράμματα. Άκόμα τραβιέμαι με μερική χαλάρωση του εμπρόσθιου τμήματος του κόλπου!!! Εγχείριση θέλω ξανά για να διρθωθεί το "κουσουράκι" όπως είπε η γιατρός εκ των υστέρων. Λες και τα χειρουργεία και οι αναισθησίες είναι για χόρταση! Που να το περιμένω ότι θα συμβεί σε μένα. Ποιααααα εγώωωωω που ήμουν σούπερ γυμνασμένη και μέχρι πριν την επισκληρίδιο μπορούσα να γεννήσω και στο σπίτι. Τόσο εύκολα κατέβαινε!!!!

Αυτά τα γράφω κατόπιν μεγάλης αγανάκτησης για να δουν κάποιες κοπέλες ότι η επισκληρίδιος δεν είναι και τόοοοοοσο αθώα. Η απόφαση είναι δική σας....

I REST MY CASE

[AFRODITH]

Πιστεύω ότι είναι ανάλογα στον αναισθησιολόγο πόσο καλα ξέρει την δουλεία του .

Έκανα επισκλιριδιο .μου είπανε ότι θα μου χορηγήσουν τόση δόση ώστε όταν έρθει η ώρα των εξωθήσεων να εχει περάσει κάπως η δράση της για να καταλαβενω τις συσπάσεις .

Τελικά ναι τις καταλάβαινα και ενημέρωνα εγώ την μαία ποτέ έχω για να κάνουμε μαζί τις εξωθήσεις .καταλάβαινα όλες τις συσπάσεις πολύ καλα αν και δεν το περίμενα ούτε αυτοί ότι θα καταλαβενω τόσο καλα που θα τους ενημερώνω εγώ .

Όλα εξελίχθησαν πολύ καλα και αν και ο γιατρός μου φοβότανε γιατί δεν πήγα σε μαθήματα ανώδυνου τοκετού μου είπε ότι πρώτη φορά συνεργάσθηκε κάποια τόσο καλα και το έπιασε αμέσως χωρίς μαθήματα .αν δεν ένιωθα φυσικό θα ήταν να μην βοηθήσω καλα .

Πιστεύω ότι πολύ σωστά έκανε η αναισθησιολόγος μου με την δόση .την έκανα σε διαστολή 6 και ως την διαστολή 10 που άρχισαν οι εξωθήσεις είχε περάσει η επίδραση ,στα ράμματα μάλιστα πονούσα κανονικά τόσο που μου κάνανε μια τοπική .