Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 55
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

bell έγραψε:

2. Δεν θα έτρωγα σουβλάκι την περασμένη εβδομάδα γιατί με πείραξε! :laugh:

χαχαχα! Απαιχτη!!!!!

Λοιπόν, δε θα:

Δεχόμουν να πάω να γεννήσω με πρόκληση και θα περίμενα το μωράκι μου να ρθει μόνο του!

Η αλλιώς, δε θα εμπιστευόμουν εναν γιατρό που τη μια μέρα μου δινε χαπια για αναστολή τοκετού και την επόμενη με έβαζε μέσα για πρόκληση γιατί το παιδί αν μεγαλώσει άλλο δε θα χωράει...!!!

Η αλλιώς δε θα δεχομουν να κάνω καισαρική!!!

(τρομερό απωθημένο, τί να κάνω;;;!)

Επίσης, δε θα:

Επαιρνα μετεγγραφή από Θεσσαλονίκη Αθήνα για να σπουδάσω!

Αυτάα!!

Δημοσίευση

δε θα σπουδαζα φιλολογια θα προτιμουσα εκεινο το ερμο παιδαγωγικο ετσι θα ειχα διοριστει προ πολλου ,θα εκανα τελειως διαφορετικες επιλογες σε συντροφους, δε θα αφηνα τον εαυτο μου να παρει 20 κιλα μεσα σε 10 χρονια,θα ημουν μια πιο νηφαλια μαμα θα θα θα θα θα .......αλλα παλι αν δεν εκανα ολα αυτα θα ημουν ενα τελειως διαφορετικο ατομο ,δε θα ειχα τα παιδια που εχω ουτε τις εμπειριες που απεκτησα στη ροη ολων αυτων των χρονων

Δημοσίευση

ΔΕ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑ ΤΙΠΟΤΑ

Οτι κ να με πληγωσε, οτι κ να με χαροποιησε, με διαμορφωσε σε αυτο που ειμαι σημερα..κ ειμαι ευγνωμων...

Εχετε σκεφτει, οτι αν οντως μπορουσαμε να αλλαξουμε κατι απο το παρελθον μας, τωρα, ενδεχομενως να ειχαμε αλλη καταληξη??Θα ηταν επιθυμητη η οχι???

Κ επειδη τωρα μου ηρθε ενα θεμα...θα το ανοιξω...γιατι πραγματικα, θα ηθελα να ακουσω τις αποψεις σας...

Δημοσίευση

θα γυρνουσα το χρονο πισω ενα μηνα πριν φυγει η μαμα μου για το μεγαλο ταξιδι.

θα της ζητουσα ενα μεγαλο συγγνωμη! για οσες φορες την πικρανα, την στεναχωρησα, θα της ελεγα ποσο πολυ την αγαπω, και ποσο μου λειπει.

θα της ελεγα οτι την τελευταια φορα που την πηγα στο χωριο δεν ηξερα, δεν ηξερα, συνηθως ερχοταν απο το χωριο καθοταν λιγο καιρο μαζι μας και εφευγε με το κτελ μονη της.

εκεινη τη φορα πηγαμε μαζι στο χωριο για πρωτη και τελευταια φορα δεν ειχε ξαναγινει ποτε.

θα της ζητουσα γιαυτο συγγνωμη οτι δεν το ηξερα,

αν το ηξερα θα την κρατουσα μαζι μου να μην φυγει, και οχι να την παω εθελοντικα στο μεγαλο ταξιδι.

:(:(:(

Δημοσίευση

Αυτό επίσης που θα άλλαζα είναι κάποιες βαριές κουβέντες που είπα σε δικούς μου αν-θρώπους και τους πλήγωσα.

Επίσης θα ήθελα να σπουδάσω ψυχολόγος και να κάνω μεταπτυχιακό στη παιδοψυχολογί-α, έχω ανάγκη να προσφέρω στα παιδιά

Η αλήθεια όμως είναι ότι ό,τι και να έγινε ή δεν έγινε στο παρελθόν μας γέμισε εμπειρίες για να διαχειριστούμε καλύτερα το μέλλον.

Δημοσίευση

κομμωτρια και αισθητικός πάλι δεν θα σπούδαζα γτ δεν εχω ταλέντοοο και δεν μαρεσει. :P Θα σπούδαζα όμως μαγειρική ζαχαροπλαστική και θα άνοιγα δικό μου μαγαζί για να προσφέρω στον κόσμο τα καλύτερα. Μευχαριστεί πολύ να μαγειρευω και να βλέπω τους άλλους να το απολαμβάνουν. Μετα απο την κούραση θα πήγαινα στην jovanna να μου κάνει μαλλί και νύχια. :P

Δημοσίευση

ΚΑΤΚΑΤ έγραψε:

...δεν θα εμπιστευομουν κανεναν και δεν θα ημουν ειλικρινης. Η ειλικρινεια βλαπτει!

κατκατ συμφωνω... όλοι λένε οτι εκτιμούν τους ειλικρινεις ανθρώπους και όταν εισαι ειλικρινής τους την σπάς,γίνεσαι κακός. Δεν θέλουν να ακουν την αληθεια. Προτιμούν τους γλύφτες και τους δήθεν.

Δημοσίευση

Συμφωνώ TESH και ΚΑΤΚΑΤ! Εμένα προσωπικά η ειλικρίνεια μου δεν με ωφέλησε πουθενά και αν την συνδυάσω και με τον αυθορμητισμό μου σίγουρα θα πω ότι με έβλαψε ειδικά εδώ στη δουλειά. Πώς αλλάζει αυτό όμως? Πώς γίνεσαι γλίφτης και ψεύτης? Μάλλον ακατόρθωτο το βρίσκω. Και μετά σου λένε η ειλικρίνεια είναι προτέρημα

Δημοσίευση

αυτο το "ταλέντο" ή το χεις ή δεν τοχεις. Κι εγώ ήρθα σε δυσκολη θέση κάποιες φορές που τα ειπα χυμα αλλά ετσι ειμαι δεν μπορώ να αλλάξω ούτε να υποκριθώ. Έχω χαλάσει πολλές φιλίες γτ πάντα με ενοχλούσε η υποκρισία και η εκμετάλλευση. Επίσης μεγάαααλο μειονέκτημα και η εξυπνάδα. Δεν κάνει να εισαι και πολύ εξυπνος,εισαι δυστηχης. Οι χαζοί ειναι και ευτυχισμένοι γτ δεν καταλαβαινουν οταν καποιος τους προσβάλλει τους μειώνει, τους σχολιάζει...ειναι στον κόσμο τους. ενω ο έξυπνος τα βλεπει και βασανίζεται. Πολύ θα ήθελα λοιπόν να ήμουν χαζη.

Δημοσίευση

Κι εγώ πολύ θα το ήθελα αυτό(να είμαι χαζή) και επίσης να μπορώ με μεγάλη ευκολία να ξεχνάω τα άσχημα, την εκμετάλλευση των άλλων και να μπορώ να τα γράφω όλα και να προχωράω ανεπηρέαστη απ' αυτά, αλλά δεν το έχω κατορθώσει, παρόλο που το παλεύω

Δημοσίευση

είναι στον χαρακτήρα αρτεμούλα, ή εισαι ζαμανφού ή τα σκεφτεσαι και τρώγεσαι μεσα σου. Κι εμενα αν με πειράξει κάτι δεν μπορω να το ξεχάσω και να το παιζω τρελιτσα, όπως κάνουν πολλοί. Ενώ αν κάνουμε εμεις κάτι αμέσως οι αλλοι θα μας την πουν. ετσι πάει δυστηχώς.

Δημοσίευση

και όχι μόνο θα μας την πουν, εγώ προσωπικά δεν θα αντιδράσω και εύκολα, γιατί έχω σαν αρχή να μην φέρνω τους άλλους σε δύσκολη θέση, το οποίο ο άλλος το εκλαμβάνει ως α-δυναμία. Πόσο ηλίθια είμαι θεέ μου! Έτσι θα μεγαλώσω τα παιδιά μου?

Δημοσίευση

mpempakos έγραψε:

θα γυρνουσα το χρονο πισω ενα μηνα πριν φυγει η μαμα μου για το μεγαλο ταξιδι.

θα της ζητουσα ενα μεγαλο συγγνωμη! για οσες φορες την πικρανα, την στεναχωρησα, θα της ελεγα ποσο πολυ την αγαπω, και ποσο μου λειπει.

θα της ελεγα οτι την τελευταια φορα που την πηγα στο χωριο δεν ηξερα, δεν ηξερα, συνηθως ερχοταν απο το χωριο καθοταν λιγο καιρο μαζι μας και εφευγε με το κτελ μονη της.

εκεινη τη φορα πηγαμε μαζι στο χωριο για πρωτη και τελευταια φορα δεν ειχε ξαναγινει ποτε.

θα της ζητουσα γιαυτο συγγνωμη οτι δεν το ηξερα,

αν το ηξερα θα την κρατουσα μαζι μου να μην φυγει, και οχι να την παω εθελοντικα στο μεγαλο ταξιδι.

:(:(:(

:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(

Δημοσίευση

Συμφωνώ απόλυτα με Αρτεμη και Τέση.Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω θα ήθελα να είχα διαμορφώσει ένα χαρακτήρα ώστε να είμαι πιο σκληρή με όσουσ με έβλαψαν και πολυ πιο καλή με τον εαυτό μου.........

Γιατί και στο παρελθόν μασ δεν είχαμε όλοι τοα απόλυτο έλεγχο.Κάποια πράγματα ήταν γραμμένα να γίνουν όπως λέει και η KOnstans.Πχ την οικογένεια δεν την επιλέξαμε άρα και τον τρόπο που μεγαλώσαμε και διαμορφώσαμε το χαρακτήρα μασ.

Δημοσίευση

Συμφωνώ απόλυτα με Αρτεμη και Τέση.Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω θα ήθελα να είχα διαμορφώσει ένα χαρακτήρα ώστε να είμαι πιο σκληρή με όσουσ με έβλαψαν και πολυ πιο καλή με τον εαυτό μου.........

Γιατί και στο παρελθόν μασ δεν είχαμε όλοι τοα απόλυτο έλεγχο.Κάποια πράγματα ήταν γραμμένα να γίνουν όπως λέει και η KOnstans.Πχ την οικογένεια δεν την επιλέξαμε άρα και τον τρόπο που μεγαλώσαμε και διαμορφώσαμε το χαρακτήρα μασ.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...