Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 57
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

τον θανατο φοβαμαι πιο πολυ απο ολα...οταν μερικες φορες σκεφτομαι οτι ισως να ειναι οπως οταν κοιμαμαι....δηλαδη...δεν θα ξαναδω τα παιδια μου τον αντρα μου τους γονεις μου...δεν θα ξαναναπνευσω....δεν θα σκεφτω ποτε ξανα σαν γιαννα...δεν θα υπαρχει γιαννα...με πιανει αγχος...δεν μπορω να κοιμηθω...

Δημοσίευση

jovanna συμφωνουμε τοοσο πολυ...και εγω σκεφτομαι τον θάνατο και ολα γύρω μου μου φαινονται μάταια...λοιπον ταραταρα...τα,τα...ο λόγος που έλειπα τόσο ΄καιρό απο το μομμυ ηταν το οτι ημουν σε πολυ ασχημη φαση με τον ανδρα μου συν του οτι επαθα καταθλιψη...ήπια κάμποΣΑ LADOSAKIA μετά τα έκοψα μόνη μου..γύρισα στην δουλειά μπας και συνέλθω...τώρα το παλεύω...και λόγος κορίτσια αυτός που προανέφερα....σκεφτόμουν τον θάνατο συνέχεια και έβλεπα μάταιο ακόμη και το οτι έκανα παιδί...με καταλαβαινετέ?...

Εμπαινα στο μομμυ στην αρχη εσεις ασχολουσασταν με δύσκολα ή έστω ευκολα πραγματα της καθημερινοτητας και ενιωθα τοοσο μη φυσιολογική που τα έβλεπα όλα τόσο μάταια. Ηθελα να μιλαω μονο γι΄αυτο που ενιωθα μπας και φύγει και φοβόμουν μην γίνω κουραστικη..εδώ εχω κουρασει τον ανδρα μου σκεφτόμουν δεν θα κουρασω αυτες τισ κοπέλες που στο κάτω, κάτω δεν με ξέρουν κιόλας...αυτα ουφ...

Δημοσίευση

ανεκαθεν φοβαμαι πολυ το θανατο των αγαπημενων μου προσωπων και πλεον κοιμαμαι με το φοβο οτι μπορει να σηκωθω μια μερα απο το κρεβατι μου,να πιασω την κοιλιτσα μου και να μην ειναι ετσι σκληρη και γεματη,να ειναι αδεια,ξεφουσκωτη και να συνειδητο ποιησω οτι ολο αυτο τον καιρο ονειρευομουν και ξυπνησα..

αυτος ειναι ο χειροτερος φοβος μου και ειναι το πρωτο πραγμα που κανω μολις ξυπνησω,η ακομα και στον υπνο μου..ασε που αν κανει αρκετη ωρα να κουνηθει ο μικρος,τον "ψαχουλευω" για να με κλωτσησει!!!!μονο ετσι ηρεμω!!!ολοι με μαλωνουν και μου λενε οτι το τρομαζω,και οτι το αγχωνω αλλα δεν μπορω να κανω αλλιως..

κοριτσια μη με κοροιδεψετε,αλλα ακομα καλα καλα δεν το εχω συνειδητοποιησει πληρως!!!πιστευω οτι δεν μου συμβαινει πραγματικα και νομιζω οτι ολο κατι θα γινει και θα χαλασει!

μαλλον δεν ειμαι καλα!!!

Δημοσίευση

Το θάνατο των δικών μου προσώπων,τον καρκίνο,

να μη μπουν κλέφτες σπίτι και μου πάρουν το παιδί(!!!)

τον πόλεμο,την πυρκαγιά,το σεισμό και παλιά

φοβόμουν τους ψυχικα άρρωστους ανθρώπους...

Τώρα που το σκέφτομαι σαν πολλές φοβίες δεν έχω?

Μήπως πρέπει να το κοιτάξω??????????????/ :unsure:

Δημοσίευση

molly έγραψε:

Το θάνατο των δικών μου προσώπων,τον καρκίνο,

να μη μπουν κλέφτες σπίτι και μου πάρουν το παιδί(!!!)

τον πόλεμο,την πυρκαγιά,το σεισμό και παλιά

φοβόμουν τους ψυχικα άρρωστους ανθρώπους...

Τώρα που το σκέφτομαι σαν πολλές φοβίες δεν έχω?

Μήπως πρέπει να το κοιτάξω??????????????/ :unsure:

οχι ρε μολυ..1 χαρα εισαι..απλα ξεχασεσ,τισ πλυμμηρεσ, τα ηφαιστεια, την ανεργια, τις ελιες στο προσωπο,τη ρυτιδα, κτλ..χαχα

Δημοσίευση

εγω οχι απλα φοβαμαι...τρεμω μην παθουν τιποτα ο αντρας μου η' τα παιδια μου...κανω συχνα τετοιες σκεψεις κ με δυσκολια καταφερνω να σταματησω να κλαιω. :(

καμια φορα σκεφτομαι οτι αν καποια στιγμη ''φυγει'' καποιος συγγενης μου...οσο κ να με πονεσει...ο αντρας μου κ τα παιδια μου θα γιατρεψουν με τον καιρο την πληγη...

αν ομως παθουν κατι εκεινοι πραγματικα θα σταματησω κ γω να υπαρχω... :(

δεν αντεχω με τιποτα...

κ πολλα ακομα φοβαμαι..αλλα σαν αυτο τιποτε αλλο...μου κοβονται τα ποδια :S

επισης φοβαμαι οτι ισως ο θεος μου στερησει ολη αυτη την ευτυχια που ζω τωρα...δεν ξερω γιατι...ισως επειδη καμια φορα ειμαι αχαριστη....ισως να μην πολυ καλη μαμα,η' πολυ καλη συζυγος ωρες-ωρες κ δεν μου αξιζουν ολα αυτα.. :blush: δεν ξερω. :unsure:

Δημοσίευση

ο μεγαλυτερος μου φοβος ειναι να μην περασω ξανα οτι περασα,μετα ακολουθει μια μεγαλη φοβια μηπως δεν μπορω να κανω πια παιδια,μετα ακολουθει μια χαζη φοβια...μην με ακουμπησει καμπια!απαξ και δω καμπια μετα εχω εφιαλτες πχ οτι ειμαι στη θαλασσα και γεμμιζει καμπιες!εχω φοβο μεγαλο!

οσον αφορα το να μην ξανακανω παιδι ειναι κατι που νιωθω φοβο μηπως δεν θελει ο γιος που εχασα να παρει καποιο αλλο τη θεση που επρεπε να εχει αυτος.

Δημοσίευση

mama_xina έγραψε:

ο μεγαλυτερος μου φοβος ειναι να μην περασω ξανα οτι περασα,μετα ακολουθει μια μεγαλη φοβια μηπως δεν μπορω να κανω πια παιδια,μετα ακολουθει μια χαζη φοβια...μην με ακουμπησει καμπια!απαξ και δω καμπια μετα εχω εφιαλτες πχ οτι ειμαι στη θαλασσα και γεμμιζει καμπιες!εχω φοβο μεγαλο!

οσον αφορα το να μην ξανακανω παιδι ειναι κατι που νιωθω φοβο μηπως δεν θελει ο γιος που εχασα να παρει καποιο αλλο τη θεση που επρεπε να εχει αυτος.

Αχ αγάπη μου γλυκιά... :(:( Δε ξέρω την ιστορία σου δυστυχώς,αλλα πίστεψέ με ο Θεούλης κάποια στιγμή θα σου στείλει το αγγελούδι που σου πήρε πίσω,γιατι σου αξίζει!!Θα δεις..

Δημοσίευση

ΚΑΠΟΤΕ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΗΝ ΠΑΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΚΑΤΙ.ΜΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ 25.ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΟΤΙ ΑΝ ΚΑΝΩ ΠΑΙΔΙ ΘΑ ΠΑΘΕΙ ΚΑΤΙ.ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΑΝΤΡΑΚΙ ΜΟΥ 11 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ.ΤΩΡΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΩ ΠΟΤΕ ΜΑΜΑ.ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΝ ΠΑΘΕΙ ΚΑΤΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ Ή ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ.ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΤΑΣΩ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΙ ΠΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ.

Δημοσίευση

αχ μικρη φοβομουν μηπως ειμαι απο τις ατυχες που απλα δεν μπορουν να κανουν παιδι!ειχα δει μια κυριουλα που εμενε στη πολυκατοικια μας και ηταν παντα μονη και φοβηθηκα μηπως δεν τα καταφερω να κανω οικογενεια κ μεινω για παντα μονη σαν το λεμονι

Δημοσίευση

mama_xina έγραψε:

αχ μικρη φοβομουν μηπως ειμαι απο τις ατυχες που απλα δεν μπορουν να κανουν παιδι!ειχα δει μια κυριουλα που εμενε στη πολυκατοικια μας και ηταν παντα μονη και φοβηθηκα μηπως δεν τα καταφερω να κανω οικογενεια κ μεινω για παντα μονη σαν το λεμονι

xazoula min skeftese etsi!!! :P

tha se malwsw!!!

tha kaneis mpempe sigoura!!! ;)

sigoura auto pou perases itan tragiko kai den ksexniete me tipota alla

prospathise na to kseperaseis... :silly:

egw tremw tis melises

otan dw kamia trexw san palaviiiiiiiiiiiiiiii xaxxaxaxaxaa kai oloi gelan fisika :lol::lol::lol:

Δημοσίευση

καλα δεν εχεις δει ανθρωπο να ξερναει επειδη ειδε καμπια γιαυτο μιλας!εχθες ειδα μια σου λεω και το βραδυ ειδα εφιαλτες οτι ημουν σε μια θαλασσα που γεμισε με δαυτες!επισης μου κοβεται η ορεξη να φαω και συνεχεια νιωθω οτι κατι ειναι πανω μου!αυτο μονο στη σκεψη οτι μπορει να με ακουμπησει!αν ποτε τυχει και ακουμπησω καποια νομιζω οτι αυτοματος θα παθω καρδιακο!

Δημοσίευση

Από μικρή φοβόμουν τον θάνατο και τον καρκίνο (αυτά τα δυο τα συνδύαζα πάντα μαζί) μέχρι που έμαθα ότι ο πατέρας μου έπασχε από καρκίνο πριν κάποια χρόνια (δόξα το Θεό τώρα είναι μια χαρά) φοβάμαι τη μοναξιά, ότι θα γεράσω και θα είμαι μόνη μου. Και φοβάμαι το θάνατο σε άτομα που αγαπώ!

και κάτι χαζό φοβάμαι να σκοτώσω οτιδήποτε ζωύφιο γιατί συνέχομαι το κρατςςς που ακούγεται... :dry:

Δημοσίευση

Πολλα φοβαμαι αλλα αυτο που εγινε προσφατα με ταρακουνησε λιγακι.... Συγνωμη κοριτσια, μη με χαρακτηρισετε "ελαφρομυαλη" αλλα η λαχταρα μου να κανω δευτερο παιδακι δε περιγραφετε.... Μου κανανε αυτο με το σταυρο στη παλαμη, δε ξερω αν καταλαβατε ποιο εννοω? Αυτο που βαζεις να κρεμεται ο σταυρος πανω απο την παλαμη σου και αναλογως πως θα κουνηθει και ποσες φορες θα κουνηθει, δειχνει ποσα παιδια και τι φυλου παιδια θα κανεις. Εμενα μου εδειξε δυο παιδια, ενα κοριτσι και ενα αγορι, εχω ενα κοριτσακι, κι εκει που χαρηκα και ειπα απο μεσα μου "αχ ωραια θα κανω δευτερο παιδακι" ρωταει η συνυφαδα μου την κοπελα που μου το εκανε "ποιανεται και η αποβολη?" και λεει η κοπελα "ναι".....Εκει φοβηθηκα λιγο, γιατι δε θελω με τιποτα να αφησω μονο του το κοριτσακι μου......................... Συγνωμη και παλι αν φαινεται χαζο αυτο που φοβηθηκα....

Δημοσίευση

alkost έγραψε:

ανεκαθεν φοβαμαι πολυ το θανατο των αγαπημενων μου προσωπων και πλεον κοιμαμαι με το φοβο οτι μπορει να σηκωθω μια μερα απο το κρεβατι μου,να πιασω την κοιλιτσα μου και να μην ειναι ετσι σκληρη και γεματη,να ειναι αδεια,ξεφουσκωτη και να συνειδητο ποιησω οτι ολο αυτο τον καιρο ονειρευομουν και ξυπνησα..

αυτος ειναι ο χειροτερος φοβος μου και ειναι το πρωτο πραγμα που κανω μολις ξυπνησω,η ακομα και στον υπνο μου..ασε που αν κανει αρκετη ωρα να κουνηθει ο μικρος,τον "ψαχουλευω" για να με κλωτσησει!!!!μονο ετσι ηρεμω!!!ολοι με μαλωνουν και μου λενε οτι το τρομαζω,και οτι το αγχωνω αλλα δεν μπορω να κανω αλλιως..

κοριτσια μη με κοροιδεψετε,αλλα ακομα καλα καλα δεν το εχω συνειδητοποιησει πληρως!!!πιστευω οτι δεν μου συμβαινει πραγματικα και νομιζω οτι ολο κατι θα γινει και θα χαλασει!

μαλλον δεν ειμαι καλα!!!

Αααχ κοριτσακι κου κι εγω συνηδητοποιησα οτι ειμαι μανα, οταν το παιδι εφτασε να με φωναξει μαμα....
Δημοσίευση

Απο φοβίες άλλο τίποτα....Το κυριότερο πλέον μη μου πάθει κάτι ο χρυσαφένιος Χρηστάκης μου!!!!!!τρελλαίνομαι και μόνο στην ιδέα.Μετά, το θάνατο για τα αγαπημένα μου πρόσωπα,όχι για μένα.Σε σημείο ρε κορίτσια να μη μπορώ καν να το συζητήσω.Δεν είμαι συμβιβασμένη με την ιδέα του θανάτου.Τώρα όλες οι άλλες οι φοβίες παλεύονται....ΑΑ....και τρέμω τις κατσαρίδες.Τις φοβάμαι,δε τις σιχένομαι...τις σιχαμένες... :silly: :silly:

Δημοσίευση

Ωραιο θεμα καταρχην για ολοι μας εχουμε φοβιες !

λιγο κοινο αυτο που θα γραψω γιατι σιγουρα το γραψατε πολλες ,παντα φοβομουν τις αρρωστιες και τον καρκινο ο παραμικρος πονος στο σωμα μου με φοβιζε!!

μετα τις δυο αποβολες, η μεγαλυτερη φοβια μου αλλαξε δεν φοβαμαι τοσο το θανατο οσο το να μην γεννησω ποτε γερο παιδι ...φοβαμαι μην μεινω για παντα μια "αδεια" γυναικα ..φοβαμαι να κανω ονειρα για το παιδι που εχω μεσα μου ..φοβαμαι μην το χασω ..τρεμω στην ιδεα οτι κι αυτο ισως μου φυγει απο μερα σε μερα ..φοβαμαι ληψη τροφοβλαστη ..φοβαμαι τα αποτελεσματα ..την μερα εκεινη που θα χτυπησει το τηλεφωνο για να μου πουνε αν ειναι γερο..ειναι μεγαλος ο φοβος μου αλλα ειμαι ετοιμη να τον ατνιμετωπισω ..ακομα κι σημερα ειμαι εγκυος ..κι αυριο οχι ...

Δημοσίευση

Wendy μου,μου έκανες την καρδιά περιβόλι...είμαι και εγώ απαισιόδοξη και αγχωτικη,χωρίς να μου έχει συμβεί κάτι.Πόσο μάλλον εσύ με αυτα που πέρασες...ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.Τελικά αγχωνόμαστε με βλακείες(εγώ τουλάχιστον)..και στεναχωριόμαστε,και φοβόμαστε ενώ υπάρχουν σοβαρά προβλήματα..Συγκεντρώσου Ευγενία(εγώ είμαι αυτή..)

Δημοσίευση

Ειναι ομορφο ομως να αγχωνομαστε και με μικρα πραγματα οταν δεν υπαρχουν μεγαλα προβληματα....

ελπιζω συντομα να φοβαμαι πιο απλα πραγματακια κι οχι τοσο πολυπλοκα!!!!!!

ΖΕΝΙΑ τις κατσαριδες κι εγω τις φοβαμαι!


  • Απαντήσεις

    • Ωωω περαστικά!! Πώς είναι τώρα η μικρή σας;;  Τι ωραία ιδέα αυτό με το Μέγαρο και τη βρεφική παράσταση!! Μακάρι όταν ανέβουμε κι εμείς Αθήνα να πάμε να δούμε κανένα!! Κι εγώ δεν περίμενα να μπορούν να παρακολουθήσουν, αλλά αν είναι και καλοφτιαγμένο, θα τραβάει την προσοχή τους! Εμάς έχει αρχίσει να χτυπάει συνέχεια παλαμάκια τώρα, είναι σε καλή φάση για θεατρικές παραστάσεις 😆😆 Ρε συ κι εμάς τις γωνίες τις προστατευτικές τις έχει φάει όλες!! Το κρατάει και στο στόμα το κομμάτι που έχει κόψει και το μασουλαει με τις ώρες λες και είναι τσίχλα!! 😆 Δεν ξέρω αν πρέπει να κάθομαι να γελάω ή να τρέξω πανικόβλητη να του το βγάλω με το ζόρι... 😅
    • Καλημέρα κορίτσια!! Καλή εβδομάδα! Και καλό μήνα!! Νοέμβριος κορίτσια... Σε μερικές εβδομάδες το μικρακι μου γίνεται 1 έτους!! 😱 Νομίζω ότι η @Maria_mtx ήθελε να εστιάσει περισσότερο στο ότι δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε να δώσουμε όλες τις γεύσεις του κόσμου στο παιδί μας και να φρικαρουμε άμα δεν προλάβουμε να συμπληρωσουμε τη λίστα μας πριν χρονισει, κι όχι τόσο στο ότι αφού έχουμε συγκεκριμένες συνήθειες στην Ελλάδα, αυτές θα αποκτήσει το παιδί και δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε για το κάτι παραπάνω... Σε αυτό το σημείο να σας πω ότι εγώ είμαι σε ένα ενδιάμεσο στάδιο... Υπάρχουν πράγματα που δεν τρώω και δεν του τα έχω δώσει, επειδή λυπάμαι να τα αγοράσω και μετά να πεταχτούν... Πχ αρνί, συκώτι δεν έχω δώσει ακόμα. Ενώ κάποια άλλα που τρώει ο άντρας μου ή είναι πιο εύκολα να μείνουν στο ψυγείο και πιο εύκολα να τα διαχειριστω, όπως κατσικίσιο γιαούρτι ή πρόβειο γάλα (που πάλι δεν τρώω), τα έχω δώσει... Το έχω τύψεις ρε σεις όμως... Ότι μπορώ να τα πάρω, ότι θα μπορούσα να του μάθω να τα τρώει και του τα στερω, μιας και θεωρώ ότι είναι επίκτητη η γεύση, δηλαδή συνηθίζουμε να τρώμε κάποια πράγματα. 😢 Πχ, οι Ιάπωνες τρώνε φύκια και σούπες από σόγια για πρωινό, εγώ ούτε να το διανοηθώ 😆. Γενικά, εντελώς φιλοσοφικά συζητώντας, το να δώσουμε πολλά τρόφιμα στον πρώτο χρόνο έχει δύο καλα. Πρώτον για τα θέματα αλλεργίας και δεύτερον για την εκμάθηση γεύσεων και υφών. Αυτό που κάνεις εσύ @Kiddo το θαυμάζω απεριόριστα. Έχεις την όρεξη και τη θέληση να δώσεις πολλές διαφορετικές πρώτες ύλες και τις καταγράφεις κιόλας που είναι σημαντική παρακαταθήκη για το παιδί. Μπορεί να τύχει να πάει κάνα ταξίδι αργότερα στη ζωή της στο εξωτερικό, να φάει κάτι και να πάθει αλλεργικό σοκ. Επειδή έχεις κάτσει κι έχεις κάνει όλη αυτή τη δουλειά, μπορεί να το αποφύγει αυτό και μπράβο σου!! 👏 Ειλικρινά την θαυμάζω όλη αυτήν την προσπάθεια!!  Επίσης, σχετικά με τις διαφορετικές γεύσεις, κάθομαι και σκέφτομαι ότι έχουμε στην Ελλάδα τόσες πρώτες ύλες και πιάτα, πχ σαλιγκάρια, γλυκάδια, γαρδουμπες, πατσά, συκωταριές, κοκορέτσια, ορτύκια, συκωτακια πουλιών ή 2863 διαφορετικά είδη ψαριών, οστράκων, μαλακίων, μανιταριών, άλλα τόσα είδη τυριών, άντε να τα δώσεις όλα αυτά στο παιδί μέχρι να κλείσει το έτος... Κάποια από αυτά τα τρώμε μια φορά τον χρόνο κι αν, αλλά είναι μέσα στην παράδοση και υπάρχουν στη ζωή μας... Όχι μόνο δηλαδή γεύσεις από Ινδία, Ιαπωνία, Σενεγάλη, Μαρόκο, Αργεντινή κτλ. Άμα βάλεις κι αυτά, η λίστα γίνεται τεράστια. Δεν ξέρω ρε σεις όμως αν θέλω να δώσω γλυκάδια στο παιδί μου ή ροκφόρ. 😆 Οπότε τώρα τελευταία αποφάσισα να είμαι της λογικής να μάθουμε στα παιδιά να είναι ανοιχτά σε γεύσεις και σε δοκιμές. Μετά το χρόνο κάνουν ένα relapse, προτιμάνε γνώριμες γεύσεις, γλυκές και εύκολες υφές, αλλά αν οι γονείς έχουμε διαφορετικά πιάτα στο τραπέζι μας και μας βλέπει να τρώμε και να δοκιμάζουμε, ξεκινάνε να να δοκιμάζουν κι αυτά όταν είναι έτοιμα. Το βλέπω από τον μεγάλο μου, ο οποίος στο έτος τρεφόταν μόνο με φυστικοβουτυρο, αγγούρι, γάλα, και κριτσινια, ότι τώρα σιγά σιγά, ζητάει μπρόκολο, μπριζόλες, βουτάει πατάτες στο τζατζίκι 😆 δοκιμάζει παντζάρι, dragon fruit, και μετά επιλέγει άμα του αρέσει ή όχι. Δηλαδή, βλέπω ότι υπάρχει ελπίδα αν έχουν μπει οι βάσεις στην αρχή. Ακόμα και με το 1/3 των τροφίμων που καταφέραμε του δώσαμε από τις λίστες που μοιραστηκατε.  Επίσης, σχετικά με τα καυτερά... Εσείς πότε σκοπεύετε να τους δώσετε καυτερές τροφές, αν το σκέφτεστε δηλαδή; Εμείς τρώμε με τον άντρα μου αρκετά, αλλά δεν το έχω πάρει απόφαση να δώσω στα παιδιά (καλά στο μωρό σίγουρα όχι ακόμα)...  ΥΓ έχουμε Μαρτ και βρήκα τις φυσαλίδες και πήρα 😆. Τα έβλεπα στις φωτογραφίες τεράστια τα μπαλάκια κι όταν τα βρήκα είδα πόσο μικρά είναι 😆 εμένα μου άρεσαν. Και το μωρό το πήρε, το επεξεργάστηκε λίγο και μετά το έφαγε το πάτωμα. Προτίμησε το blueberry 🫐. Του έπεσε ένα εν τω μεταξύ στο λευκό ζιπουνακι από μέσα, και μπουσουλωντας το έλιωσε εκεί στην περιοχή της πάνας. Και μέχρι να καταλάβω ότι δεν ήταν αίμα αλλά μαρμελάδα blueberry έπαθα 10 εγκεφαλικά 🥲🤣
    • Αντε ωραία με το καλό κορίτσι μου να έρθει το πρώτα σας παιδάκι ☺️ Καλά ναι και εγώ τα ίδια παθαίνω πήγα 9 εβδ τελευταία φορά δεν έχω ξανά πάει άλλο οπότε κάπως έχω ένα άγχος να δω τι γίνεται  εμένα είναι το τρίτο παιδάκι έχω αλλά δύο κορίτσια 3 ετών και 15 μηνών Αύριο 11:30 η ώρα έχω ραντεβού σήμερα είμαι 12 εβδ 
    • Καλημέρα κοριτσια μου!Καλή εβδομάδα εύχομαι και να έχουμε έναν πολυ όμορφο μήνα 🥰 Τι κάνετε? Πως είστε? Εγώ είχα γιατρό την Παρασκευή...600+γρ ο μπεμπάκος 🩵 όλα καλά! Ο πλακούντας μου ανέβηκε ✌️Μου έγραψε αιματολογικές και καμπύλη ζαχάρου. 
    • Καλημερα σας κοριτσια.Γραφω αυτο το post γιατί θέλω την συμπαράστηση σας.Εχω ξεκινήσει δουλειά ως οικονομική σύμβουλος,ειναι κατι που μου αρέσει και επιπλέον μπορώ να ειμαι και σπίτι,είναι κάτι πο΄λύ ενδιαφέρον αλλά δύσκολο να το εξηγήσω.Θα ήθελα λοιπ΄ον βοήθεια απο εσάς να κάνουμε κάποιες αναλύσεις γιατί εγω δεν εχω μεγάλο κύκλο και εχω μιλήσει με όλους.Μπορεί να γίνει διαδικτυακά και πέρνει περίπου 40λεπτά.Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...