Μετάβαση σε περιεχόμενο

Προβλήματα συμπεριφοράς


cookies

Recommended Posts

  • 1 month later...
  • 1 month later...

ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑ. Εχω ενα κοριτσακι 2 χρονων το οποιο ειναι στη φαση αρνησης.Ο,τι της λεμε μας απαντα με ενα ωραιοτατο ΟΧΙ. Αφου σκεφτομαι να την γιορταζω στην επετειο του οχι...Για παραδειγμα, ανεβαινει πανω στο τραπεζακι του σαλονιου και κολλαει την μουρη της στην τηλεοραση, της ειπα λοιπον οσο πιο απλα μπορουσα οτι δεν πρεπει να πηγαινει τοσο κοντα στη τηλεοραση γιατι θα πονεσουν τα ματακια της.Εκεινη μου απαντησε¨οσι τωρα¨. Στην αρχη το βρηκα χαριτωμενο ομως οταν ειδα οτι το αστειο συνεχιζεται προσπαθησα να της αποσπασω την προσοχη σε κατι αλλο. Νιωθω πολυ ασχημα γιατι αν δεν της κανω το χατιρι πεφτει κατω και χτυπιεται με αποτελεσμα να μας ακουει ολη η πολυκατοικια.Δεν ξερω πως να την κουμανταρω, ειχα και μια παλυνδρομη κυηση πριν δυο βδομαδες και δεν ειμαι και στα καλυτερα μου. Κοριτσια ΒΟΗΘΕΙΑΑΑ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

kalimera..

bibibo oloi pernanae nomizo apo ayti tin fasi tou oxi..oti les to antitheto na kanei..ta atima kseroun pou patane..

prospathise na mi tis kaneis ola ta xatiria giati ayta to ekmetaleyontai k kseroun ti kanoun..kali eukolia

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Δύσκολη η αντιμετώπιση ενός ζωηρού παιδιού... Οταν έβλεπα τον ανηψιό μου να λέει τα δικά του "όχι" γελούσα μου φενόταν διασκεδαστικό αλλα όταν τον κράτησα για πολλές ώρες είδα ότι τελικά δεν είναι και τόσο διασκεδαστικό με λίγα λόγια τα έπαιξα:blink: :blink:

δεν ήξερα τι να κάνω!!!

Μεγαλώνοντας ηρεμούν απο οτι βλέπω,λίγο υπομονή μανούλες....

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ:)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ετσι ακριβως κανει και ο δικος μου ....αλλα τωρα του βρηκα το κουμπι και σας το συστηνω....καθε φορα που δεν του κανετε το χατηρι και ουρλιαζει μην το κοιτατε στα ματια ,φυγετε απο κει που ειναι και μην του δινεται καθολου σημασια ....πιανει σας λεω...προσπαθειστε το...καλυτερα να κλαινε λιγο παραπανω παρα να κανουμε κακομαθημενα παιδια...φιλακια και υπομονη σε ολες μας.B) :silly: :silly:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Τα παιδακια ολα περνανε απο πολλα σταδια και εμεις οι μεγαλοι πρεπει να ειμαστε διπλα τους να τα βοηθησουμε να ξεπερασουν οσο πιο ομαλα γινετε τα δυσκολα. Ο γιος μου ειναι τεσσεραμισι ετων και αντιμετωπιζει προβλημα με τη ομιλια απευθυνθηκαμε σε λογοπεδικο και ευτυχως ολα πανε καλα . Το θεμα ειναι οτι λογω του προβληματος της ομιλιας ηταν ενα παιδι το οποιο δεν ειχε ορια εκανε αυτο που ηθελε σε οποια φαση και αν ηταν δεν ακουγε η ετσι θελαμε να πιστευουμε αυτα που του λεγαμε . Τελικα καταλαβα οτι το ροβλημα το ειχαμε εμεις και οχι το παιδι απλα εκεινος μας επαιζε σε ενα παιχνιδι που εμεις τον ειχαμε βαλει . Αυτο που μου ειπε τοσο η λογοπεδικος οσο και η ψυχολογος του κεντρου ειναο οτι πρεπει να βαζουμε ορια τα οποια θα ειναι ευελικτα και μεταβλητα , η βαση για να δεχτει ενα παιδι το οριο δεν ειναι το οχι αλλα το ναι δηλαδη να το αφηνουμε να δοκιμασει αυτο που επιθυμει να ρισκαρει αλλα να ειμαστε διπλα του . Για παραδειγμα η μικρη σου καθετε μπροστα στη τηλεοραση αφησε την και μετα δειξε της καποιον φιλο η συγγενη που να φοραει γυαλια και πιασε κουβεντα μαζι του του στυλ :α πονανε τα ματια σου ε; και απο τι το επαθες ; α θα πει αυτος καθομουν κοντα στην τηλεοραση αυτη η κοιβεντα θα γινετε αναμεσα σε σας τους ενηλικους και η μικρη θα ακουει .Εμενα ο μικρος δαγκωνε δεν ειχε αφησει κοριτσαξι για κοριτσακι δοκιμασα πολλα απο κουβεντα με το καλο εως και ξυλο τιποτα τελικα τον επιασα μια μερα που ηθελε να δαγκωσει μια φιλη μου και του εδωσα ενα παιχνιδακι δαγκωσε αυτο του ειπα και ετσι εκανε απο τοτε σταματησε να δαγκωνει τελειως.θα τα καταφερεις απλα πρεπει αν ειστε απολυτοι και οι 2 γονεις σε αυτα που λετε και να μην σασ καταφερνει η μικρη

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

  • 4 months later...

Γειά σας και από μένα και Χριστός Ανέστη!Είμαι καινούργιο μέλος της παρέα σας και θα ήθελα να σας παραθέσω και εγώ το πρόβλημά μου!Η κόρη μου είναι 13 μηνών και 7 ημερών!Είναι ένα ζωντανό παιδάκι που θέλει να γίνεται το δικό της. Από 11 μηνών άρχισε να κάνει "ντα" και να χτυπάει ακόμη και εμάς.Επίσης μας βάζει και τις φωνές.Δεν γνωρίζω αν είναι φυσιολογικό επειδή είμαι νέα μητέρα και είναι και το 1ο εγγόνι και δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ.Προσπαθώ να της αποσπώ την προσοχή ή να της μιλάω γλυκά αλλά πολλές φορές την κοιτάω στα μάτια με επιμονή και αυτή γυρίζει αλλού το βλέμμα της.Ίσως να είμαι υπερβολική και όλα αυτά να είναι ένα στάδιο αλλά δεν θέλω να γίνει ένα επιθετικό παιδάκι.Συγγνώμη αν σας κούρασα με το μακροσκελές μήνυμα μου αλλά θα ήθελα τα φώτα σας.

Σας ευχαριστώ πολύ!:unsure:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

×
×
  • Προσθήκη...