Μετάβαση σε περιεχόμενο

Ο μπαμπάς μαζί την ώρα του τοκετού


HaraAbel

Recommended Posts

Καλησπέρα σε όλες!

Ανοίγω θέμα για να γράψουμε απόψεις ή να μοιραστούμε εμπειρίες (όσες το έχουν ζήσει) σχετικά με το πόσο βοηθάει ή όχι να είναι μαζί ο σύντροφος μας στη διαρκεια του τοκετού.

Προσωπικά δεν έχω αποφασίσει αν θέλω να είναι μαζί μου, χρειάζομαι τη συμπαράσταση του αλλά δε ξέρω άν "κάνει" να δεί την όλη διαδικασία. (Ίσως δει εικόνες που αποτυπωθούν και τον επηρεάσουν - το έχω ακούσει σε διάφορες συζητήσεις). Η άποψη σας???

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

kalispera HaraAbel monos anthropos pou tha ithela mesa sto toketo einai antroulis mou tha eniotha poio irema pisteuw, twra to ti tha dei einai ontos mia skepsi min tixon tou meinoun sto mialo diafores eikones kai auto me anisixei ligaki gia to pos tha tou fanei,tha ithela fisika kai tin mama mou alla den einai kai toso dinati kai fobamai min lipothimisei kiolas kai anti gia mena blepoun ekeini :laugh: logika omos otan exoun mesa tous sizigous tha einai dipla stin ginaika oxi apokatw na blepei etsi pistew twra eilikrina den xerw ekeini tin stigmi tha doume pos tha pane ta pragmata kai blepoume,allios einai na einai dipla sou kapoios para moni. B)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ανάλογα τι άνθρωπος είναι. Αν είναι σιχασιάρης και δεν μπορεί τα αίματα ας μη μπει καλύτερα. Εμένα που δε μασάει, είδε και το κεφάλι που έβγαινε αλλά μετα ήρθε κοντά μου γιατί δεν ήθελε να δει να με κόβουν από φόβο μη του μείνει η εικόνα και δε με βλέπει μετά ερωτικά όχι από αηδία όμως. Πήρε και τη φωτογραφική και τον έβγαζε φωτό με τον ομφάλιο λώρο με το που τον έβγαλε η γιατρός. Συγκλονιστικές φωτό!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Εμένα ο άντρας μου ήταν μαζί μου απο την πρώτη στιγμή μέχρι την τελευταία. Ειλικρινά αν δεν ήταν δεν ξέρω αν θα τα είχα καταφέρει. Αφού για να καταλάβετε η μαία φώναζε άσε το χέρι του συζήγου και πιάσε τα πόδια σου για να κάνουμε τις εξωθήσεις...Και εγώ δεν ήξερα αν τον θέλω μέσα ή όχι πριν γεννήσω αλλά όταν με έπιασαν οι πόνοι ήθελα ένα οικείο πρόσωπο να κοιτάζω να παίρνω δύναμη και εκείνη την ώρα δεν σκέφτηκα τίποτε άλλο. Εκ των υστέρων που το συζητήσαμε μου είπε πως δεν είδε τίποτα απολύτως όλη την ώρα ήταν πάνω στο κεφάλι μου και πως για εκείνον είμαι όχι απλά ότι ήμουν και πρίν αλλά και κάτι παραπάνω γιατί ξέρει πόσο δύναμη χρειάστηκε να φέρω το γίο μας στον κόσμο.Και δεύτερο να κάνω πάλι δίπλα μου θα τον έχω ούτοσιάλλως ότι ζημιά ήταν να κάνω στην σχέση μας την έκανα ήδη :P

υγ Η ώρα η καλή στις μανούλες που περιένουν να γεννήσουν μην ανησυχείτε για τίποτα η φύση τα έχει όλα τακτοποιημένα ;)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Εμενα ηταν και στις δυο γεννες μαζι μου απο την αρχη μεχρι το τελος και πηγαν ολα μια χαρα!σε ολη την διαρκεια καθοταν πανω απο το κεφαλι μου και δεν ειδε τιποτα!!!Τα μονα αιματα που ειδε ηταν του λωρου οταν καθαριζαν το μωρο.Στο πρωτο μωρο τραβαγε και βιντεο την ωρα που τον καθαριζαν αλλα στο δευτερο με το που εβγαλε την μηχανη του εβαλε τις φωνες η μαια γιατι λεει απαγορευτηκαν οι μηχανες μεσα στα χειρουργεια!!! :angry: Ειναιο τελεια παντως να ειναι μεσα ο αντρας σου!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλησπερα κι απο μενα!

Στην πρωτη μου γεννα θα γεννουσα με επισκληριδιο και το χαμε συζητησει με τον αντρα μου και μπηκε μεσα!

Ειδε σχεδον ολη την διαδικασια και μπορω να πω οτι το χαρηκε μιας κι εγω δεν καταλαβα πονο!

Σε αυτην την γεννα επειδη θα γεννουσα φυσιολογικα και δεν επιτρεποταν ο συζυγος μεσα λογω νοσοκομειου να σου πω οτι δεν στεναχωρεθηκα γιατι ηθελα να μαι συγκεντρωμενη και να κανω τις αναπνοες μου που τοσο με βοηθησαν!

Σε καποια φαση μπηκε μεσα και επειδη δεν ηθελα να με δει κιολας να ποναω του ζητησα να βγει κατευθιαν.

Την ωρα τον εξωθησεων ειχα την μαια διπλα μου και με κρατουσε το χερι για συμπαρασταση.

Ευχομαι ολες με το καλο και γνωμη μου να αφηνετε τους αντρες να αποφασιζουν μονοι τους γιατι δεεν ξερεις πως θα το παρει ο καθενας.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

lemon έγραψε:

Ευχομαι ολες με το καλο και γνωμη μου να αφηνετε τους αντρες να αποφασιζουν μονοι τους γιατι δεεν ξερεις πως θα το παρει ο καθενας.

Συμφωνω απολυτα!!!Μονο αν θελει ο αντρας πρεπει να μπαινει σε συνεννοηση βεβαια με την γυναικα του...

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

εμενα δεν ηταν γιατι δεν προλαβαινε!!!!!

οταν εσπασαν τα νερα μεσα στο νοσοκομειο με ετρεχαν στο χειρουργειο και επειδη δεν ειχα παει τιποτα στο νοσοκομειο γιατι πριν με πιασουν οι πονοι ειχα παει για απλη επισκεψη ετρεχε να μου παρει πιτζαμες και μεχρι να ερθει ειχα γεννησει μεσα σε 5 λεπτα και εβλεπε την κορη του!!!!! :P

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμφωνώ και εγώ.

Ενώ ήθελα οπωσδήποτε να είναι παρόν, όσο έβλεπα τον δισταγμό του τόσο πείσμονα παραπάνω.

Όταν το συζήτησα με την ψυχολόγο μου, μου είπε πως η άποψη της είναι να είναι παρόν ο πατέρας μόνο όταν το νιώθει και το έχει ανάγκη και σε καμία περίπτωση από την δική μας πίεση.

Μπορεί να τρομάξει με όλο το θέαμα! Οι περισσότεροι άντρες δε μπορούν να διανοηθούν τι συμβαίνει σε μια γέννα.

Η γυναίκα πάλι δε ξέρεις κανείς πως θα αντιδράσει εκείνη την στιγμή.

Μπορεί να τα βάλει ακόμα για τον σύζυγο της που και καλά είναι η αιτία για την κατάσταση στη οποία αυτή βρίσκεται εκείνη τη στιγμή.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Εμενα ηταν μαζι μου σε ολη την διαρκεια του τοκετου.

Μαζι τα περασαμε ολα.. :)

Δεν ξερω τι θα εκανα μονη.. :blush:

Τη στιγμη που δεν θα ξεχασω ποτε...

Οταν εσπρωξα και βγηκε το μωρο τα αιματα

πεταχτηκαν στο προσωπο του..

Με κοιταξε ..... χαμογελασε και μου ειπε...

"Να το το γατακι μας..!! Ειναι καταξανθο..!!.." ... :):)

Με υπερηφανια περιγραφει σε ολους την δικη του ...

"ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΚΕΤΟΥ".... :laugh:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

koritsia egw eimai protara perimeno apo mera se mera na gennhsw, pote den toy ethesa to erwthma an tha mpei mesa h oxi ton afhsa mono toy, an kai pote den to evala sto myalo moy to ti tha thele ,apla moy to anakhnose moy eipe oti tha einai mesa kai oti arxizei na proetoimazetai blepontas gennes meso internet alla kai mazi proetoiastikame giayth thn stigmh twra poy plisiase h wra kai to eipame sto gynaikologo mas eipe oti sto iasw den epitrepetai vinteo h foto kata thn diarkeia ths gennas kai oti o antras einai sto kefali ths gynaika kai den blepei tipota den kserw pos tha antidrasw alla moy eipe na mhn to vgalo eksw ekeinh thn stigmh thelei na thn zhsei kai tha prospathnsw na mhn toy xalasw to xatiri

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Εμένα ήταν και στις δύο γέννες. Στην πρώτη που ήταν και η πιο δύσκολη, του είχα λιώσει το χέρι. Είδε και το κεφάλι της μικρής που έβγαινε.

Στη δεύτερη γέννα, ήμουν στο νερό, είχα κάνει και τη γιόγκα μου και ήμουν πιο έτοιμη. Εκείνος κοιμόταν (μέσα στην αίθουσα του τοκετού) μέχρι να ξεκινήσουν οι δυνατοί πόνοι και όταν έσπρωχνα μου έκανε αέρα!!!!! Λουξ γέννα!!!!!

Βέβαια κάποια στιγμή μου είπε "Τι περνάς και εσύ καημένη" και του έβαλα τις φωνες: "Μη με λυπάσαιιιιιιιιιιι". Μόλις μου το είπε αυτό ένιωσα τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν. Ευτυχως πήρα τα πάνω μου και το έφτυσα σαν κουκούτσι το παιδι.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Βρε κοριτσια μου ποιος μπαμπας δεν θελει να δει το μωρακι του πρωτος και καλυτερος?Αλλα οταν βλεπει μυρμιγκι πατημενο και λυποθυμαει μπορεις να τον βαλεις μεσα?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμφωνώ απόλυτα με την Μαρία1984...Δεν υπήρχε περίπτωση να γεννούσα χωρίς να κρατάω το χέρι του,καμμία όμως!!Ήταν δίπλα μου μέχρι τέλους κ επειδή κ εγώ είχα το ίδιο δίλημμα με εσάς,δε τον άφησα να πάει δίπλα στο γιατρό,ήταν πάνω απ το κεφάλι μου οπότε δεν έβλεπε τι γινόταν εκεί...κάτω!!Δε θ άλλαζα με τίποτα στον κόσμο το χάδι του,τη δύναμη που μου δινε,τα λόγια που μου έλεγε!!!Κ βέβαια κ ο αντρούλης μου ενθουσιάστηκε με την εμπειρία,ήταν ο πρώτος που είδε την κορούλα μας,που φώναξε οτι είναι κούκλα,που την κράτησε αγκαλιά,που μου την έφερε να τη δω....κ το χει δηλώσει οτι όσα παιδιά κ αν κάνουμε,αυτός θέλει να είναι μέσα.-

Φιλάκια κοριτσάκια μου,με το καλό τα νινάκια σας!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Kimon έγραψε:

Βρε κοριτσια μου ποιος μπαμπας δεν θελει να δει το μωρακι του πρωτος και καλυτερος?Αλλα οταν βλεπει μυρμιγκι πατημενο και λυποθυμαει μπορεις να τον βαλεις μεσα?

Καλά τα λές!...Να πώ την αλήθεια μάλλον ο δικός μας μπαμπάς δεν είναι πολύ πρόθυμος να έρθει και φυσικά δε θα το "ζορίσω" το θέμα... :(

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Εννοειται πως θα ειναι στη δικη του κριση.Εμενα παντως το εχει απωθημενο που δεν ηταν μαζι μου.Ηταν αποφασισμενος αλλα...εκανα 2 καισαρικες και στο μητερα απαγορευεται..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Πολύ χρήσιμες οι εμπειρίες πο μοιράζεστε μαζί μας κορίτσια!Εγώ δεν είμαι σίγουρη ακόμα.Νομίζω οτι θα ήθελα να είναι μέσα να είναι δίπλα μου και να ζήσει κι εκείνος αυτήν την διαδικασία από κοντά.Μια φορά μόνο τον ρώτησα -στην αρχή της εγκυμοσύνης- και τον είδα να διστάζει.Γενικά είναι λίγο ....σιχασιάρης ή μάλλον να το πω καλύτερα ευαίσθητος στον πόνο.Με ρώτησε τι θέλω και του είπα κι εγώ οτι δεν έχω ακόμα σκεφτεί,ξέρω όμως οτι αν του το ζητήσω θα έρθει.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αν τον ειδες λιγο διστακτικο, μαλλον δεν θα ειναι ετοιμος για μεσα.Γιατι θα εχεις το δικο σου αγχος της γεννας, να μην εχεις και του συζυγου :cheer:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Φοβάμαι μήπως δεν μπει και το μετανιώσει...Είναι εμπειρία που δεν επαναλαμβάνεται.Ισώς να μπει για τις ωδίνες και ..βλέπουμε όσο αντέξει!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΕλένηΧ έγραψε:

εμενα δεν ηταν γιατι δεν προλαβαινε!!!!!

οταν εσπασαν τα νερα μεσα στο νοσοκομειο με ετρεχαν στο χειρουργειο και επειδη δεν ειχα παει τιποτα στο νοσοκομειο γιατι πριν με πιασουν οι πονοι ειχα παει για απλη επισκεψη ετρεχε να μου παρει πιτζαμες και μεχρι να ερθει ειχα γεννησει μεσα σε 5 λεπτα και εβλεπε την κορη του!!!!! :P

Ελένη ή μένεις πολύ μακριά από το νοσοκομείο ή είχες εύκολη γέννα! Ελπίζω το 2ο να πέρνουμε κι εμείς κουράγιο! Να σου ζήσει!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

κοριτσια η αληθεια ειναι οντος αυτη αν δεν αντεχει ο αντρας αν μην ειναι μεσα,κακο θα του κανει οχι καλο.

Εγω θελω να ειναι μεσα ο αντρας μου αλλα μπορει να μην τον αφησουν γιατι θα γεννησω με καισαρικη σε νοσοκομειο,εξαλου δεν ξερω αν θελει και αυτος δεν το ρωτησα ακομα η αληθεια ειναι.Αλλα δεν νομιζω να θελει και αν θελει δεν θα αντεξει πιστευω γιατι ειναι ευεσθιτος......τεσπα.

καλες γεννες να εχουμε κοριτσια και ολα τα αλλα ερχονται :kiss::kiss::kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

εγω ηθελα παρα μα παρα πολυ να ειναι ο αντρας μου μεσα την ωρα του τοκετου κ το ηθελε κ εκεινος πολυ!! η γιατρος συνεχεια αρνιοταν σε συζητησεις που καναμε ωσπου μια μερα το απαιτησαμε κ εκλαιγα κιολας :blink: τελικα δεχτηκε!!

τελικα εκανα καισαρικη αλλα ο αντρουλης μου ηταν στο ενα μετρο αποσταση κ τα εβλεπε ολα απο ενα παραθυρακι!!!ενιωθα απολυτη σιγουρια κ ασφαλεια κ μονο που ηξερα οτι ειναι εκει διπλα!!ενιωθα να με προστατευει!!ενιωθα οτι δεν θ'αφηνε να μου συμβει τιποτα!!σαν φυλακας αγγελος!!! :):) μετα μου τα διηγιοταν κιολας κ θυμαμαι που τον ειχα ρωτησει γιατι δεν τραβηξε βιντεο κ μου απαντησε:<<με το ζορι ανεπνεα κ ηθελες κ βιντεο?>> :P:P

στην δευτερη καισαρικη ηταν μακρια κ δεν προλαβε :(

στην τριτη ομως παλι ηταν εκει κοντα μου!!!!!!!!!!!!!

ειναι απιστευτο το συναισθημα να ξερεις οτι ειναι διπλα σου ο αντρας σου!! :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Το εάν θα είναι παρών στην διαδικασία του τοκετού ο μπαμπάς, νομίζω ότι πρέπει να είναι καθαρά δική του απόφαση! Εάν νιώθει έτοιμος να το αντιμετωπίσει, τότε γιατί όχι?????

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.



  • Απαντήσεις

    • Μια χαρά κι εγώ! Καούρες έχω μόνο πολλές μέρα νύχτα, ότι και να φάω! Ααααχ τι τέλεια που θα κάνετε gender reveal! Έλεγα κι εγώ να κάνω αλλά δεν μπορούσα να κρατηθώ να μην μάθω, μετά έλεγα να το κάνω για τους άλλους και να ξέρω εγώ, αλλά και πάλι δεν κρατήθηκα και το είπα 😂 Εγώ τη νιώθω κανονικά πια, αλλά είναι και 2η και το αναγνώρισα πιο εύκολα κι επίσης έχω οπίσθιο πλακούντα, και η διαφορά με την πρώτη που είχα πρόσθιο είναι πραγματικά τεράστια! Να μην έχεις κανένα άγχος, όλα καλά είναι! Τα δύσκολα πέρασαν! Κορίτσι μου έχεις γιατρό στο Έλενα ή κάνω λάθος? Νομίζω είχα δει κάπου το Χες γράψει!
    • Κορίτσι μου λυπάμαι πολύ για αυτήν την κατάληξη... Είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό ... Σου εύχομαι ότι καλύτερο κ πάνω από όλα υγεία 🙏
    • περι πιπιλας που αναφέρεται εγω σωθηκα με την πιπίλα! στην αρχή έλεγα δεν την θελω με τίποτα και δεν πρόκειται να του δώσω... δοκιμάστε να τα βάλετε όταν κλαίνε οχι στα καλα του καθουμενου..μηπως την πιάσουν πιο εύκολα! εμενα την Philips Avent μου πήρε... ενώ στην αρχή ειχα δοκιμάσει μια της nuk ειχε μεγαλύτερη θηλή και δεν την έπαιρνε με τίποτα... αυτή εχει πολύ μικρή θηλή και του άρεσε φαίνεται!
    • Καλημέρα κορίτσια, χαθηκα λίγο...αυτες τις μέρες ο μικρός εκλαιγε ασταμάτητα...απο το εμβόλιο...και δεν ειχα χρόνο να γράψω... πυρετό δεν κάναμε...αλλα τον πονουσε το ποδαρακι του τον καημένο και έκλαιγε 😔  ελπίζω σήμερα να είναι καλύτερα... κορίτσια εσας τα παιδάκια σας το στηρίζουν το κεφαλάκι; εμενα όχι ακόμα 😔 εσεις βλεπω είστε πολύ μπροστα... εμένα δεν κάνει ουτε κίνηση για να πιάσει πράγματα κτλ ..στο γυμναστήριο δεν τον έχω βαλει ακόμα...
    • Κορίτσι μου, πέρασα και εγώ κάτι παρόμοιο. Τα baby blues που κρατάνε 2 βδομάδες. Ήμουν τυχερή που είχα δει μια γνωστή influencer που είχε μιλήσει γι αυτό και έτσι το αναγνώρισα και κατάλαβα πως δεν είναι επιλόχειος. Γενικά επιρρεπής στην κατάθλιψη, με χρόνια ψυχοθεραπεία για να έρθω στα ίσα μου. Αυτό που με βοήθησε πάρα πολύ εμένα, είναι να επαναφέρω την ρουτίνα μου προ μωρού. Παράδειγμα τις πρώτες 2 βδομάδες, ακολουθούσα το πρόγραμμα του μωρού, αλλάζοντας εντελώς το δικό μου (λογικό). Κοιμόμουν ακανόνιστα και ειδικά μετά το απόγευμα ερχόταν το σύννεφο. Όταν άρχισα να κοιμίζω το μωρό και να καθόμαστε το βράδυ με τον άντρα μου για φαγητό και σειρά, όπως κάναμε παλιά, επανήλθα σταδιακά. Έστω μισή ώρα έβλεπα και μετά κοιμόμουν, αλλά με έκανε να νιώσω πως είμαι ακόμη εδώ και δεν έχω εξαλειφθεί σαν παρουσία. Δεν ξέρω αν έχεις τη δυνατότητα να κάνεις κάτι παρόμοιο, δεδομένου πως έχεις κ άλλα παιδάκια, αλλά πιστεύω ότι θα βοηθήσει να επαναφέρεις με κάποιον τρόπο το εγώ σου και έτσι θα δεις καθαρά. Στέλνω μεγάλη αγκαλιά και είμαστε εδώ ❤️
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...