Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Δεν θα σου πω υπομονή και κουράγιο είναι περιττά.Το μόνο που ήθελα είναι να ερθω να σ αγκαλιάσω πολύ σφιχτά.Ξέρεις κάτι;το μωρακι σου έφυγε για κάποιο λόγο που ξέρει μόνο ο θεός.Ο λ α γίνονται για κάποιο λόγο καλά η άσχημα!Να σου πω κάτι να χαρείς όσο μπορείς;σε λίγο καιρό θα έρθει το αδελφάκι του κ το αγγελούδι σου εκεί ψηλά θα στο προστατεύει!Για την ώρα κλείνω τα μάτια κ έρχομαι κοντά σου για μια αγκαλιά..

  • Απαντήσεις 105
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Κοριτσάκι μου ειλικρινά λυπάμαι.

Ό,τι και να πούμε εμείς,μόνο εσύ ξέρεις τι περνάς.

Σε καταλαβαίνω όμως.

Πριν από 8 μήνες έχασα κι εγώ το αγοράκι μου.

Θα γλυκάνει ο πόνος με τον καιρό,θα το δεις.

Θέλει δύναμη και υπομονή.Μη σε πάρει από κάτω.

Πάλεψε το και θα βγεις νικήτρια.

Θα είμαστε εδώ για ό,τι χρειαστείς.

Δημοσίευση

Λυπαμαι παρα πολυ για οτι σου συνεβει ..

ειναι δυσκολο πραγματικα να το ξεπερασεις ...

σου ευχομαι να εχεις δυναμη και ενα παιδι σε λιγο καιρο να κλεισει ολες τις πληγες σου ....οτι χρειαστεις ειμαστε ολες διπλα σου

Δημοσίευση

Αγαπη μου...! Καντε κουραγιο. Το παιδακι σου θα ειναι τωρα ενα στολιδακι του ουρανου.Σου ευχομαι γρηγορα να ξεθωριασει ο πονος σας και γρηγορα να κανετε ενα καινουργιο μωρακι. Και στην επομενη εγκυμοσυνη σου να πας σε αλλο γιατρο...

Δημοσίευση

Μαράκι μου στεναχωρέθηκα και έκλαψα πολύ.....Φαντάζομαι τι περνάς.....

Τώρα πρέπει να είσαι δυνατή, να είσαι κοντά στον άντρα σου και να το ξεπεράσετε μαζί.....Προσευχηθείτε και η Παναγίτσα θα απαλύνει τον πόνο σας με ένα μωράκι γερό που θα κρατάς στην αγκαλίτσα σου..........

Κουράγιο..........Ο Άγιος Ραφαήλ θα σας βοηθήσει..........

Θέλουμε να σε βλέπουμε στις συζητήσεις μας να ξέρουμε ότι είσαι καλά.....

Δημοσίευση

Αχ βρε καρίτσι μου δεν έχω λόγια για να σου εκφράσω τη λύπη μου. Τι να σου πω? Οτι ο θεός μας δίνει ότι μπορούμε να σηκώσουμε και αντέχουμε? Είναι άδικο αυτό που πέρασες, ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΟ.

Κάνε κουράγιο να μαζέψεις τα κομμάτια σου και ελπίζω σύντομα να ανταμειφθείς με πολλά μωράκια :(:(:(:(:(:(

Δημοσίευση

Aχ κοπελα μου συγκλονιστηκα...δεν ξερω τι να σου πω κ δεν εχει κ νοημα με τοσο πονο που εχεις...

Ευχομαι ο χρονος να σας απαλυνει τον πονο κ να καταφερετε να το ξεπερασετε(σιγουρα ομως δε θα το ξεχασετε ποτε),τωρα πια ειναι ενα αγγελακι κ σας προσεχει με τον τροπο του...ευχομαι συντομα να ερθει ενα μωρακι στην αγκαλια σας που θα σας γεμισει ευτυχια!

Δημοσίευση

δυναμη κοριτσακι μου.ειλικρινα πολυ δυσκολο αυτο που περασες.κανε κουραγιο και ευχομαι συντομα να αποκτησετε μωρακι υγιεστατο και τυχερο.

καμμια φορα ο οργανισμος το κανει γιατι βλεπει οτι κατι δε παει καλα με το μωρο.στις εξετασεις που εκανες τοσο καιρο ο γιατρος σου δεν ειδε κατι παραξενο κατι.μηπωσ ο τραχηλος ηταν σχετικα πιο μικρος και δεν "αντεχε"το βαρος.παντως ευχομαι ολοψυχα και ολοκαρδα ολο αυτο το βασανιστηριο να επουλωθει,οσο ειναι δυνατον,με απεραντη ευτυχια.........

Δημοσίευση

maraki24 έγραψε:

Δεν χρειάστηκε να γίνει νεκροψία γιατί το μωράκι μου ήταν γερό και δυνατό, ο πλακούντας μια χαρά. Ο τράχηλος έκανε τη ζημιά. Από ότι είπε ο γιατρός κάποιες ίνες του τράχηλου δεν είναι τόσο δυνατές με αποτέλεσμα να αρχίζει μόνος του και ξαφνικά τη διαδικασία του τοκετού.

Την επόμενη φορά θα δέσουμε τον τράχηλο λέει κι όλα θα είναι καλά..αλλά φοβάμαι κορίτσια...

κουράγιο....τα λόγια πραγματικά είναι μικρά για να εκφράσουν όλα όσα αισθανόμαι...πάντως, θέλω να σου πω, πως αν πράγματι η ανεπάρκεια του τραχήλου είναι το πρόβλημα, με την περίδεση, την επομενη φορά, θα πάνε όλα καλά..μια πολύ καλή μου φίλη είχε το ίδιο πρόβλημα ( και η αδερφή της το ίδιο, μάλλον είναι στην οικογένεια τους απ οτι έχω καταλάβει ) το πρώτο της μωράκι το έχασε ακριβώς όπως εσύ...έτσι ξαφνικα, απο την μια μέρα στην άλλη, χωρίς προειδοποιήσεις χωρίς τίποτα...γέννησε κανονικά ( αυτό ειναι το χειρότερο ... :( ) και φυσικά το μόλις 550 γρ πλασματάκι δεν έζησε...τις επόμενες φορές έκανε περίδεση τραχήλου απ την 12η νομίζω εβδομάδα και εβγαλε τα ράμματα λιγο πριν γεννήσει...αυτήν την στιγμή που μιλάμε εχει δυο υγιέστατα παιδιά που γεννησε φυσιολογικά στην 39η εβδομάδα...

οτι σου συνέβη είναι η μεγαλύτερη αδικία που μπορεί σε συμβεί σε άνθρωπο και ο μεγαλύτερος πονος της μάνας..να θυμάσαι όμως οτι μας παιρνει ο Θεός μας τα δίνει εις διπλούν την επόμενη φορά...έτσι ειναι η ζωή....χάνεις, κερδίζεις, κλαίς, γελάς...

να είσαι αισιόδοξη, την επόμενη φορά θα πάνε όλα τέλεια και θα κρατησεις αγκαλια το μπεμπάκι σου...σε σκεφτόμαστε όλες...

Δημοσίευση

ειναι ασχημη η εμπειρια και θα ηθελα παρα πολυ να σου δωδω λογια παρηγοριας αλλα δεν ξερω αν ειναι αρκετα .Κανε κουραγιο και προσπαθησε να φανεις δυνατη .Ειναι οδυνηρο να μπαινεις στη διαιδκασια τοκετου καινα βγαζεις ενα μωρο το οποιο δεν ζει .Πραγματικα τα λογια ειναι περιττα υομονη και σου ευχομαι ολοψυχ α οταν μπορεια να κανες την προσπαθεια για ενα άλλο μωρακι

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα! Έχω παρά πολύ καιρό να γράψω αλλά σου γράφω γιατί έχω μια ίσως λίγο πιο εκκεντρική ζωή σα μητέρα. Εγώ πριν μείνω έγκυος, ήμουν πάρα πολύ του έξω με έναν φοιτητικό και μετα - φοιτητικό τρόπο. Σχεδόν όλοι οι φίλοι μου ήταν και είναι χωρίς παιδιά και σε άλλη φάση ζωής - σοκαρίστηκαν και χρειάστηκαν και οι ίδιοι προσαρμογή όταν έμεινα έγκυος κι ας το ήξεραν ότι προσπαθούσαμε. Στη φάση της εγκυμοσύνης προσπαθούσα μανιακα να μην αλλάξω τίποτα. Έβγαινα σε ρυθμούς όπως πριν, είχα μάθει τι μπύρες χωρίς αλκοόλ έχει κάθε μαγαζί της Αθήνας, πήγαινα σε σπιτοπαρτα που αντί να πάω ποτό έπαιρνα τα μη-αλκοολούχα δικά μου, με αποκορύφωμα το ότι πήγα 34η εβδομάδα σε ένα πάρτι στη Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο. Ακόμα κι έτσι όμως ένιωθα μοναξιά, καθώς παρότι ακολουθούσα το πρόγραμμα δε μπορούσα να είμαι όπως πριν, ειδικα το τελευταίο διάστημα. Τόσο φομο είχα που την επόμενη μέρα από αυτή που βγήκαμε από το μαιευτήριο, 2η μέρα από τον τοκετό, πήγα με το μωρό βόλτα σε σπίτι που ήταν μαζεμένες οι φίλες μου. Γενικά δεν είχα την τύχη να νιώθω σα να ήταν η μικρή πάντα στη ζωή μας. Χρειαστηκαμε προσαρμογή στη νέα ζωή. Μετά συνεχίσαμε να βγαίνουμε συνέχεια και παντού μαζί το μωρό, θήλαζα παντού κλπ. Βοήθησε και που ήταν καλοκαίρι και ήταν όλα έξω,οποτε δεν είχα άγχος να κολλήσει κάτι τον πρώτο καιρό. Χάσαμε, όμως, τις διακοπές εκείνου του καλοκαιριού με τους φίλους. Δεν ήταν πάντα εύκολο να προσπαθώ να μην χάνομαι και γενικά μεσολάβησαν συζητήσεις και με τους φίλους που προσαρμοστηκαν και οι ίδιοι αρκετά. Τώρα έχουν περάσει 3 χρόνια κι εχουν αποκτήσει πολλή οικειότητα με την κόρη μου και αυτή έχει γίνει πολύ κοινωνικό παιδάκι. Ξέρει και ότι η μαμά και ο μπαμπάς έχουν φίλους και μερικές φορές θέλουν να βγαίνουν μαζί τους και ότι η φιλία είναι πολύ σημαντική. Η ζωή μας είναι άλλη από αυτή που ήταν, χωρίς όμως να έχουμε απομακρυνθεί από τους φίλους μας, τις εξόδους μας, τις διακοπές μας κλπ. Είναι φάσεις που νιώθω μοναξιά, αλλά θεωρώ όχι περισσότερες απ'ο, τι ένας μέσος άνθρωπος. Θέλουν όλα περισσότερη οργάνωση και λιγότερο αυθορμητισμό για να συνδυαστούν, όμως δεν έχουμε χάσει ακόμα πάρτι στη Θεσσαλονίκη 🤣 ούτε άλλες διακοπές με φίλους. Όλα αυτά κοστίζουν σε κούραση, ομως είναι αποφάσεις που ο καθένας παίρνει για τον εαυτό του, ανάλογα το πώς επιθυμεί να είναι η ζωή του.  Ειδικά για εσένα που δε φαίνεσαι crazy όπως εγώ και σε κουράζει να είσαι συνέχεια με κόσμο, θεωρώ θα είναι πιο εύκολο τελικά. Παρατήρησε τον εαυτό σου και πώς αλλάζει σιγά σιγά. Μίλα με τους φίλους σου, μοιράσου το πώς αισθάνεσαι και δώσε χρόνο και σε αυτούς και στη σχέση σας να προσαρμοστουν στη νέα κατάσταση. Φρόντισε κι εσύ από τη μεριά σου τις σχέσεις σας, προσπαθώντας να ακούς με ενδιαφέρον τα θέματα τους. Μια φιλική σχέση θέλει κι αυτή φροντίδα και προσοχή, ανεξαρτήτως αν το μωρό σου θα είναι φυσικά η προτεραιότητά σου. Όλα θα πάρουν το δρόμο τους με τρόπο που δε μπορείς ακριβώς να φανταστείς τώρα. Με το καλό το μωράκι σου και η νέα σας ζωή! 🥰 
    • Ναι κάθε εγκυμοσύνη διαφορετικη πόσο μάλιστα μια διπλή κύηση..ναι δεν μπορώ να ξανά έρθω πάλι Αθήνα κουράζομαι πάρα πολύ..θα δούμε πως θα πάει.. τελευταία παρακολούθηση τώρα στις 19 ο εμβρυολογος..με ποναει το μπράτσο Μ έκανα το πρωί το εμβόλιο για τ κοκκυτη..τ έχεις κάνει εσύ?
    • Θα παω 17/9 γυναικολογο κ εναλλαξ θα με βλεπει την μια εβδομαδα ο εμβρυολογος την αλλη ο γυναικολογος.Αυτη ειναι οδηγια με τα προχθεσινα δεδομενα.Ε και εγω που ξανα υπηρξα εγκυος κσμια σχεση με τα διδυμα.Τα ειδα ολα,καταλαβαινεις τα περασες κι εσυ.Ελα ολα καλα θα πανε θα δεις🩵
    • Σας ευχαριστώ κορίτσια! Βγήκαν και τα αποτελέσματα. Μια χαρά βλέπω τις τιμές 😊 Όντως ορίων και η καμπύλη. Μόνο μια μικρή ένδειξη στα ούρα μου χαλάει τις τέλειες εξετάσεις 😜 Θα τα στείλω αύριο στον γιατρό να μου πει. Εγώ τον μπέμπη θα τον δω πάλι αρχές Οκτωβρίου. Πφ... Περνάει και δεν περνάει ο καιρός. Τέλη Οκτώβρη θα βγω και σε άδεια και περιμένω πως και πως 😅 Έχει ζορισει η δουλειά και κουράζομαι αρκετά (νοητικά κυρίως, γιατί δουλειά γραφείου κάνω).
    • Τέλεια! Με καλό να έρθει σύντομα! Εγώ καλά, είμαι ήδη έγκυος στο 2ο 😅 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...