Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Οι πρισσοτερες απο εσας ξερετε τι ο πατερα ςμου εχει προβληατα υγειας .Τον τελευταιο καιρο η κατασταση της υγειας τουε χει επδεινωθει με αποτελεσμα το Σαββατο 23/1 να τον παμε στο Κρατικο Νικαιας με αιματοουρια καιαφυδατωση αυτη ηταν η γνωατευση τους λλα επειδη στην ηλικια των 70+ οι ανθρωποι αντιμετωπιζονται σαν αναλωσμα ειδη μας ειπαν αν τον παρουμε σπιτι μετα απο το αιτημα μας γι ασθενοφωρο ειναι υπερβαρος και δνε μπορουμε αν τον παμε με αυτοκινητο και να τον ανεβασουμε στο τριτι οροφο χωρις ασανσερ μας ειπαν το πρωτο διαθεσιμο επειδηε κεινη τη βαδια ειχε εφημερια το νοσοκομειο πραγμα σεβαστο να πρπει να εξηπερετουνται πρωτα τα επειγοντα περιστατικα προς το νοσοκομειο ο πατεαρς μυ εμεινε μεχρι τη Κυριακη στς 8.30 το πρωι στο διαδρομο του νοσοκομειου να περιμενουν ολη αυτη την ωρα δεν τουεβαλαν ουτε εναν ορο για την αφυδατωση και οταν εφγε τη κυραικη το βραδυ ξημερωνοντας Δευτρα συνεχισε η καττσταση και τη Δευτερα το πρωι ξαναπηγαμε αυτη τη φορα στο Τζανειο νοσοκομειο που ευτυχως τον κρατησαν δυστυχως εχι παθει νοσοκομειακο μικροβιο το klepsilla ο μπαμπας μου εχει ζαχαρο εχει προβλημα αμ ετα πνευμονια του και εχει και παθει κατακλιση σε μεγαλοβαθμο .Δεν μπορει χωρις μηχανικη υποστηριξη μια εβδομαδα τωρα προσπαθω να κρατηθω να μην καταρευσω βλεπω τη μαμα μου 52 χρονια μαζι αν μην φευγει λεπτο απο κοντα του την αδερφη μου να κλαει τον αδερφο μου να εξαφανιζετε μακρια απο το θαλαμο και εγω να κοιταω να ειμαι το στηριγμα να κοιταω τη λογικη.Καποιες στιγες ομως καταρεω μονη μου δεν μπορω να φαω ουτε να κοιμηθω και συν της αλλης εχω και τον Σταυρο να με ρωταει ολη την ωρα και πυ ειναι ο παππους και θελεω να του μιλησω και δνε ξερω ποσα ακομα α του κρυβομαστε .Και αν ερθει εκινη η ωρα γιατι πλεον μιλαμε για πολλη λιγες ελπιδες πως θα του τω πω ; ποσο θα του το κρξω ; πως θα το παρει ενα παιδακι 6 ετων σχεδων οτι δνε θα ξαναδει τον παππουλη; πως θα στηριξω τη μαμα μου ;

Δεν εχω ανοιξει τη καρδια μου σε κανεναν μονο σεσας

Δημοσίευση

ΕΠΕΙΔΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ, ΝΑ ΚΛΑΨΕΙΣ, ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΙΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ Τ'ΑΝΤΕΞΕΙΣ ΟΛ ΆΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ!ΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ ΓΕΡΑ Τ'ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΕΝΕΙ ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΑΣ.ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ!Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΟΛΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΣΟΥ!!ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΗΜΟ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΚΟΥΛΗΣ ΣΟΥ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ!!ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!!

Δημοσίευση

lupamai polu vania mou gi'auto pou zeite oikogeneiakws!dustuxws einai kati polu dusaresto kai auto pou euxomai eilikrina einai na exei grhgorh anarrwsh kai na mhn talaipwrh8ei..diavazwntas auta pou perase o pateras sou frhttw,eksorgizomai kai pragmatika anarwtiemai ti skata kanoun oi armodioi foreis sta k###nosokomeia ths elladas!zw sto ekswteriko kai xairomai polu gia thn eikona tous!tespa,den einai auto to 8ema mas!esu prospa8hse na faneis oso ginetai pio dunath gia thn oikogeneia sou kai exe kai su enan an8rwpo na milas giati 8a ekrageis sto telos!8a mporouses na milas se emas edw sto mammy.. :) oson afora to paidaki sou kai gia tis kakes skepseis pou kaneis egw 8a sou sunistousa na mhn skeftesai arnhtika kai otan se 40 kai vale xronakia sumvei to moiraio tote 8a katalavei..euxomai pragmatika na sas pane ola kala kai grhgora na pate sto spiti sas hremoi teleiwnontas pia kai afhnwntas pisw auth th talaipwria! :):) mhn apelpizeste!!! emeis 8a eimaste edw na se akoume kai na suzhtame mazi sou!makari na se voh8hsoume kiolas..autos 8a einai o skopos mas!filakia!! :kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

Καλημερα.Αυτες οι στιγμες ειναι πολυ δυσκολες...Εγω μιλησα με τον πατερα μου στις 8 το πρωι στο τηλ. και 8μιση τον βρηκα πεσμενο μπρουμητα μελανιασμενο στην κουζινα. Απο την μια λεω οτι ηταν τοσο ξαφνικο απο την αλλη οτι δεν παιδευτηκε καθολου.Οτι και να σου πω ειναι ματαιο... καταλαβαινω...

Δημοσίευση

μακαρι οοοοολα αυτα αν ειναι περαστικα

βανια μου δ εχω λογια να σου πω πραγματικα

μιας κ 1 μηνα πριν με παρηγορουσατε ολες σας γαι τον παπποθυ μου

που εχασα.....οποτε δ μπορω να σου εκφρασω με λογια αυτα που θελω

ευχομαι κουραγιο κ υπομονη κ γρηγορα περαστικα

σου στελνω μια τερααααααααααααστια αγκαλια κ ενα φιλακι

Δημοσίευση

Κοπελα μου ευχομαι να ειναι περαστικη η κατασταση...εκανα την πρακτικη μου σε νοσοκομειο και σαν νοσηλευτρια καταλαβα πεπριπου σε τι κατασταση ειναι κ μπαμπακας σου...θελω να σου πω οτι μποει το κ#$@%μικροβιο αυτο να ειναι ανθεκτικο αλλα ο μπαμπακας σου θα φανει πιο δυνατος...να ξερεις οτι το ζαχαρο που εχει δεν θα επηρρεασει τοσο πολυ την αναρρωση του απο την klempsiella...στο μονο που του κανει κακο εναι στην κατακλιση...τελοσπαντων ξεφυγα λιγακι...αυτα θα τα εχεις ξαναακουσει...συγγνωμη!!!!εγω λοιπον ευχομαι ο μπαμπακας σου να βγει γρηγορα απο κει και να γυρισει σπιτακι του να μην ταλαιπωρειτε ο ανθρωπος....γι τον μικρο δεν θα πω τιποτα...ο παππουλης του θα γινει καλα και θα τον ξαναδει συντομα...!!!!φιλκια κουκλα μου και υπομονη...!!!

ΥΓ αν εχεις οποιαδιποτε απορεια μην δυσταστεις να ρωτησεις...για αυτο αλλωστε ειμαστε εδω!!!!!Να προσεχετε και την μαμακα σου γιατι το μικροβιακη αυτο μεταδιδεται πανευκολα..!!την θελετε δυνατη τωρα ετσι???αντε φιλακια πολλα πολλααααα και καλη αναρρωση!!!!!

Δημοσίευση

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ..ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ...ΕΧΩΜ ΖΗΣΕΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ...ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ...ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΣΟΥ...

ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΕΑ

Δημοσίευση

ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ!ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗ ΜΑΝΟΥΛΑ,ΑΛΛΑ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΘΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ!!ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΗ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ..ΣΚΕΨΟΥ ΜΟΝΟ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ!ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΛΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!

Δημοσίευση

Βάνια μου σε καταλαβαίνω..παρόλο που δεν έχω ζήσει κάτι ανάλογο προς το παρόν..έπεται στο μέλλον..πρέπει να παραμείνεις ψυχραιμη. έρχεσαι αντιμέτωπη με ένα γεγονός που αργά ή γρήγορα θα το βιωνες..και όλοι μας θα το βιώσουμε κάποια στιγμή. Ευχομαι βέβαια πάνω από όλα να φανεί δυνατός ο μπαμπάκας σου και να βγει νικητής!!!:) Αν δεν τα καταφέρει τότε α-πλώς θα τον αποχεραιτήσεις όπως θα κάνουμε όλοι κάποια στιγμή στους γονείς μας είτε έρθει το τέλος νωρίς είτε αργά. Δέξου το γεγονός ότι η ζωή του μπαμπά σου ολοκληρώνεται..φτάνει στο τέλος..έζησε μια όμορφη ζωή ακόμη κι αν είχε τις αναποδιές του και τις στενοχώριες του , έκανε οικογένεια, απέκτησε εγγονάκια..σίγουρα θα μπορουσε φτάσει και σε μεγαλύτερη ηλικία αλλά δεν είναι όλοι τυχεροί!Τι να κάνουμε..μην τον κάνετε να νιώθει χειρότερα..μπες λίγο στη θέση του..να βλέπεις όλη την οικογένεια μέσα στη θλίψη και στα κλάμματα..φερθείτε λίγο αισιοδοξα ακόμη κι αν οι ελπίδες είναι ελάχιστες!!Όλοι θέλουμε να φυγουμε έχοντας κοντά μας τα αγαπημένα μας πρόσωπα αλλά να νιώθουμε όμορφα όχι να νιώθουμε πριν ακόμη πεθάνουμε τον οικτο και την λυπη..άλλωστε η ψυχολογία κάνει θαύματα!!!:) Πάτε όλοι μαζί , μιλήστε του αν έχετε τη δυνατοτητα να μπείτε στο θάλαμό του..πειτε άσχετα πράγματα για λίγο να ξεχαστεί , κάποιο αστειάκι οσο κι αν σας είναι δύσκολο, θα του κάνει πολύ καλό!! Σε νοσοκομειο βρίσκεται..να νιώθει και ότι πεθαίνει θα τον συντρίψει περισσότερο..Κόψτε και ια τουρτίτσα για να του ευχηθείτε καλή ανάρρωση..μπορεί στην τελική να μην έχει έρθει η ώρα του! :)

Όσ για το γιο σου εγώ πιστεύω πως καλύτερα είναι να του πεις την αλήθεια ότι δηλαδή ο παππούς είναι τώρα στο νοσοκομείο γιατί δεν είναι καλά..κι αν χτυπα ξύλο γινει το κακο, εξήγησέ του ότι ήταν τόσο άρρωστος που δεν άντεξε και πέθανε. Εκεί μάλλον θα ανοιξετε ολόοοκληρη κουβέντα για το θάνατο..δώσε του αισιοδοξα μηνυματα αλλά μην αποκρύψεις και την αλήθεια. Πάντως να ξέρεις ότι σύμφωνα με κάποιους ψυχολόγους ειναι καλό το παιδί να έρχεται σε επαφή απο νωρίς με το θάνατο γιατί εξοικιώνεται ενώ στην αντίθετη περίπτωση(βλέπε εμένα ) σαν ενήλικας θα δυσκολευτεί να αντιμετωπίσει το θάνατο στα συγγενικά του πρόσωπα.

Σκέψου ότι εμένα οι παππούδες μου ζουν όλοι...(οι προπαππουδες δηλ του Δημητράκη.) και ξέρω ότι όσο περνάνε τα χρόνια ερχομαι όλο και πιο πολύ αντιμέτωπη με αυτό και δεν ξέρω τι να κάνω..πως θα το αντιμετωπίσω..νιώθω ότι δε θα ήθελα να πάω ουτε σε κηδεία για να προστατεύσω τον εαυτό μου και να έχω στο νου μου ότι ακόμη ζει..κάτι που δεν είναι σωστό..πρέπει να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις καταστάσεις και να μη φοβόμαστε να έρθουμε μουρη με μουρη με αυτές..άλλωστε έτσι είναι η ζωή..ποιος είναι αυτός που θα βιώσει κάτι διαφορετικό...τα δικά μας τα παιδιά θα αποχαιρετήσουν εμάς..και τα δικά τους τα παιδιά θα αποχεραιτήσουν εκείνα..και πάει λέγοντας..και μακάρι να γινουν έτσι και ποτέ το αντιστροφο..πάρε δυναμη λοιπόν και δέξου το πρώτα εσύ σαν ένα γεγονος που ίσως και να έχει έρθει η ώρα να αντιμετωπίσεις..

Δημοσίευση

Βανια μου...κουραγιο κουκλιτσα μου....εγω δεν εχω λογια να πω γιατι συγκινουμε πολυ με τον ανθρωπινο πονο. Η Φανη με καλυψε απολυτα.

Αυτες τις στιγμες καταλάβαινουμε ποσο τρωτοι ειμαστε εμεις οι ανθρωποι

Δημοσίευση

Καλημερα Βανια μου,λυπαμαι για ολο αυτο που περνατε!!!!

Αν κ γω εχω ζησει την απωλεια της γιαγιας μου την οποια λατρευα...εφυγε μεσα σε να μηνα στα 86 της!!!Ομως εζησε τη ζωη της ειδε εγγονια και δισεγγονα...ειδε δισεγγονο να παντρευεται!!!Μονο εμενα δεν ειδε νυφη :( !

Εχω ζησει και πιο τραγικη απωλεια τον κουνιαδο μου πριν 20 μηνες...36 ετων...δεν προλαβε να ζησει τα παντα στη ζωη του!!!!

Η ανηψια μου που τον γνωριζε τοτε ηταν 2.5... γυρισε κ μου ειπε μη καις ο Αλεκος ειναι στα αστερακια και μας βλεπει!!!!!!

Εκτος απο τοτε που ηταν αρχη ποτε ξανα δεν μας μιλησε για τον Αλεξο σαν να χει φυγει ποτε δεν ξανανεφερε τον χαμο του!!!Τωρα ειναι 4.5 βλεπει τις φωτο του που χω στο σπιτι και το μονο που λεει ειναι ο Αλεκος αχ!!!

Θελω να σου πω πως τα παιδια νιωθουν την στεναχωρια μας και την λυπη μας σε ολα αυτα που μας συμβαινουν και πολλες φορες η αντιμετωπιση τους ειναι πολυ πιο ωριμη απο οτι φανταζομαστε εμεις οι μεγαλοι!!!!

Ευχομαι να πανε καλυτερα τα πραγματα για τον μπαμπα σου!!!

Κουραγιο και δυναμη!!!!!

Φιλια

Δημοσίευση

τι να πω ρε βανια;;;κουραγιο;;τι να πω;;αλλα καποιοσ πρεπει να στηριξει τη μανα σου και τα εδερφια σου για να μην παθουν τιποτε και αυτα..καλα κανεις και ανοιγεισ την καρδια σου..μη κρατας τιποτα μεσα σου..και ο πατερας μου ειναι 70+ με πολλα προβληματα και σε καταλαβαινω εν μερει..

δυστηχως ετσι ειναι η ζωη..

οτι ειναι να ΓΙΝΕΙ θα γινει..το θεμα ειναι να γινει καλα..αν οχι,να γινει ανωδυνα..και γω εχασα την μητερα μου σε μικροτερη ηλικια..

Δημοσίευση

Βάνια καλημέρα,

σε καταλαβαίνω απόλυτα, εγώ έχασα την μαμά μου σε ηλικία 64 και μπλέξαμε με νοσοκομεία..........

το πιο σημαντικό είναι να μην κλαίτε ή φαίνεστε στενοχωρημένοι μπροστά στον μπαμπά σου.....εμείς πάντα λέγαμε στην μαμά μου ότι θα γίνει γρήγορα καλά!!!!

στον γιο σου πρέπει να πείς ότι ο παππούς είναι στο νοσοκομείο, λίγο άρρωστος, θα καταλάβει ή όσα καταλάβει!!!

εύχομαι να γίνει γρήγορα καλά ο μπαμπάς σου και να μας γράψεις τα ευχάριστα.... :):kiss:

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΚΟΥΡΑΣΩ

ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΣΟΥ!

ΝΑ ΣΑΣ ΔΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ & ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΙΣΙΟ ΤΕΛΟΣ!

:)

ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΒΙΚΥ

Δημοσίευση

καλημέρα και από μένα .Εύχομαι ολόψυχα όλα να πανε καλά με το μπαμπάκα σου και να γίνει ένα θαυματάκι και να γίνει καλά ...Κουράγιο μόνο σου εύχομαι και πάρε δύναμη από το παιδάκι σου.Εγώ έχασα έναν άνθρωπο που αγαπούσα και λάτρευα τη γιαγιάκα μου και υπέφερα έχουν περάσει 3 χρόνια και και ακόμη δακρύζω και στεναχωριέμαι και μου λείπει ...Πριν ούτε δύο μήνες έφυγε και ο παππούς μου..μακάρι ναπάνε όλα καλά.Και με τα νοσοκομεία είναι άσχημα τα πράγματα.... δέν τους πολυπροσέχουν... Οπλίσου με θάρρος και πολυ πολύ δύναμη σου στέλνω όλη μου τη θετική ενέργεια.... ;)

Δημοσίευση

κοπέλα μου δυστηχώς κάποια πράγματα είναι γραφτο να περάσουν στη ζωή μας.Ειτε καλά ειτε άσχημα..Πρεπει να έχουμε το κουράγιο να τα αντιμετωπίσουμε και να είμαστε ψυχραιμοι..Ευχομαι ο πατέρας σου να ξεπεράσει το προβλημα υγειας...και γρήγορα να είναι πάλι κοντα σας!!

φιλια και για οτι θέλεις εμεις είμαστε εδω!

Δημοσίευση

Ειναι κριμα και αδικο ολο αυτό που σου συμβαινει...

Γιατι σας αντιμετώπισαν ετσι;;;ΚΡΙΜΑ...ΠΟΛΥ ΚΡΙΜΑ...

Οπλίσου με υπομονή-θα την χρειαστείς

Ειναι δυσκολες στιγμές αυτές που περνάς αλλά εισαι εκει και εισαι ζωντανή...

Βοηθησε οσο μπορεις περισσότερο την μητέρα σου που χανει τη γη κάτω απο τα πόδια...και με την βοηθεια της Παναγιάς-προσευχομαστε ολοι-θα πανε ολα καλά

Κράτα γερά και σφίξε τα δοντια.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Δεν αντέχω να κάνω υποθέσεις, δεν αντέχω καν να υπάρχω αυτή τη στιγμή. Με ενοχλούνε όλα. Υποφέρω ειλικρινά, παίρνω ανάσες προσπαθώ…  Προσπαθώ να κάνω πράγματα, αλλά και τι να κάνω μόνη μου; Ξυπνάω κάθε πρωί, κάνω ντουζ, περιποιούμαι και περπατάω με έναν καφέ στο χέρι.. Προσπαθώ να το κάνω, εφόσον δε δουλεύω αυτό μου είπε η Ψ ότι ειναι σημαντικό. Και λέω στον εαυτό μου «σήμερα ειναι μια νέα μέρα». ΟΜΩΣ μέχρι να έρθει το βράδυ πάλι κυλάω στον βούρκο κυριολεκτικά. Κλείνει η πόρτα του σπιτιού και όσο κι αν προσπαθώ, δε βρίσκω τίποτα να κάνω, δε γίνεται με τέτοια ζέστη να κάνω και συνέχεια βόλτες ούτε να τριγυρνάω συνέχεια στους δρομους. Ξεκινησα πάλι να καπνίζω, κάνω σχεδόν ένα πακέτο την ημέρα εδώ και λίγες ημέρες, βάζω ένα κρασάκι στο σπίτι και νιώθω ότι θέλω και το τσιγάρο. Είπα οκ, δε θα μου το στερήσω και αυτό.  Επισης σκέφτηκα την κατάψυξη ωαρίων, ώστε να μην αγχώνομαι και γι αυτό. Είχα κάποια χρήματα στην άκρη για την κύηση και το μωράκι που τόσο ονειρευόμουν και για το οποίο τόσο προσευχομουν κάθε μέρα. Σκέφτηκα να αρχίσω να ψάχνω γιατρούς, αυτό σήμερα το σκέφτηκα…     
    • Χίλια ευχαριστώ για το κατεβατό, για το ενδιαφέρον για τα λόγια σου. Όχι γιατί με παρηγορούν αλλά γιατί τα διαβάζω και τα ξαναδιαβάζω και σκέφτομαι ότι πραγματικά έχεις δίκιο.οι γονείς μου ακριβώς, απογοητεύτηκαν, δεν είναι αυτοί που θα έλεγαν «κορίτσι μου φύγε» αλλά «δεν έπρεπε να μιλάς τόσο πολύ, δεν έπρεπε να φερθείς έτσι, ας έκανες λίγη υπομονη». Έτσι έχουν μάθει, δεν τους κρίνω. Ωστόσο, πραγματικά θα με υποστηριξουν , δεν είναι κακοί, παντα με υποστηρίζουν. απλα η δύναμη της συνήθειας, το ότι σκέφτομαι πχ «εγώ με ποιον θα πάω διακοπές», «είναι καλοκαίρι, όλοι περνάνε καλά κι εγω μόνη». θα κάνω δυο φορές την εβδομάδα ραντεβού με την ψυχολόγο για όσο μπορώ. Θα δώσω εκεί τα χρήματα από το ταμείο. Θέλω πολύ να τα βρω με τον εαυτό μου δεν αντέχω άλλο.
    • Καλή επιτυχία κορίτσι μου για τον διαγωνισμό, μου έχει πει μια γνωστή μου αν εννοεί το ίδιο πως είναι λίγο δύσκολος διαγωνισμός.  Εγώ κορίτσια προσπαθώ να πείσω τον άντρα μου να πάμε διακοπές για τους λόγους που σας είχα πει. Το κατάλαβε αλλά το θέμα είναι πως δεν είχε δηλώσει άδεια και δεν ξέρει αν θα του δώσουν τώρα. 
    • Κορίτσι μου σταμάτα να το εσωτερικευεις και να μαζεύεις ενοχές. Ήσουν σε μία μακροχρονια σχέση που έληξε, γιατί ο φίλος σου έφυγε χωρίς εξήγηση και ήταν καθοδηγουμενος απ τους γονείς του. Αυτη ειναι η πραγματικοτητα. Θα έπρεπε όλοι σας να αισθάνεστε ανακούφιση που γλιτώσατε από αυτόν τον άνθρωπο και το περιβαλλον του, που μόνο προβλήματα σου δημιουργούσε. Και οι γονεις σου, δεν καταλαβαινω γιατι απογοητευτηκαν, αντί να φτυνουν τον κορφο τους που το κοριτσι τους γλιτωσε απο ολα αυτα; Θα έπρεπε να είναι κοντά σου να σε στηρίζουν, κι οχι να αναρωτιουνται το γιατί και να νιωθουν στενοχώρια και ντροπη που δεν τους μιλούν οι απαράδεκτοι "συμπεθεροι". Λίγο εγωισμό δεν εχουν;  Τωρα, σ αυτα που ρωτάς, όλα τα έχουμε δει, όλα έχουν συμβεί. Για τους άντρες είναι το πιο απλό να χωρίσουν και να το ρίξουν στην γυναίκα. Ο πιο ανέντιμος και ανωδυνος τρόπος. Δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι ψεύτες, η ζωή το έχει αποδείξει πολλές φορές. Μόλις δουν τα σκούρα ή τα ζόρια, την κανουν μ ελαφρα. Σε σχέση χρονων, σε εγκυμοσύνη, με μωρά παιδιά...αν καθεμια μας αρχίσει να εξιστορεί, δεν μας φτάνει το φόρουμ. Το ξέρουν ότι σε πονουν,  αλλά δεν έχουν κότσια να πάρουν την ευθύνη. Ο τύπος λοιπόν τώρα δεν σήκωσε το τηλέφωνο, επειδή δε μπορεί τα δράματα. Τον ξεβολευεις. Ξέρει τι θα του πεις και δεν θέλει ούτε να σε παρηγόρησει, ούτε να εξηγήσει, ούτε να ξαναγυρίσει. Είναι πολύ λίγος γι αυτό που σου έχει κάνει. Ή έχει πέσει μεγάλη πλύση εγκεφάλου απ την οικογένεια του που δεν σε θελει ή αποφάσισε κάλλιο αργά παρά ποτέ οτι δεν θέλει να πάρει ευθύνες οικογένειας και παιδιού ή υπαρχει άλλη. Κατά την πολύ ταπεινή μου άποψη, κάτι απ τα τρία συμβαίνει.  Θα το μάθεις αργά ή γρήγορα. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ηλιον, ιδιαίτερα στη μικρή κοινωνία που ζείτε. Και θα ρθει η μέρα που θα πάρεις την μικρή σου "εκδικηση" με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να είσαι σίγουρη. Αν όμως τολμήσει να σε ξαναπλησιασει, δεν πρέπει να είσαι εκεί γι αυτόν. Αυτό είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσεις. Και θα το κερδίσεις με ψυχοθεραπεία κι ενδυνάμωση του εαυτού σου ( μπράβο, μπράβο και παλι μπράβο που ξεκίνησες να μιλάς!). Οταν πια δεν θα τον εχεις αναγκη. Οι άντρες το ξέρουν πως οι γυναίκες είμαστε ευάλωτες, επειδή ακριβώς μεγαλώνουμε μ αυτή την απίστευτη κοινωνική πίεση για αντρα- αποκατάσταση - οικογένεια. Και λόγω αυτού φορτωνομαστε και ολα τα άγχη να κρατησουμε την στραβή σχέση με οποιο προσωπικό κόστος.  Για να ρθω και στο τελευταίο που ρώτησες κάποια στιγμή, πού ήσουν εσυ; Ήσουν μέσα σε μια μακροχρόνια σχέση που δεν έδειχνε σημάδια ή που κακώς τα αγνοούσες. Τώρα λοιπόν, θα μάθεις να μην αγνοείς τα σημάδια, αν υπάρχουν, και να μην δένεις την ύπαρξη σου με έναν άντρα. Παντα θα πρεπει να εχεις μια αυτονομια. Θα προσπαθήσεις να αποφυγεις άτομα που δεν είναι κοντα σου με τον τροπο που σου ταιριαζει. Θέλει δουλειά με τον εαυτό σου κ εσωτερικό ψάξιμο. Το λέω κ για μένα και για όλους. Κανεις μας δεν είναι πανσοφος ούτε εχει το αλαθητο. Ουτε φυσικα ειμαστε στο μυαλο των συντροφων μας. Βγάλε λοιπόν απ το νου σου ότι πέταξες στα σκουπίδια τον κόπο τόσων χρόνων, γιατί εσύ ήσουν εκεί και προσπαθούσες με όλες σου τις δυνάμεις. Κάποιος άλλος εγκατέλειψε το πλοίο νομίζω, ανεξηγητα. Συνέχισε την προσπάθεια σου, προσπάθησε να μην τον ξανακαλεσεις ούτε αυτόν, ούτε κοινούς φίλους. Δεν σε βοηθάει να πας παρακάτω. Όσο μπορείς. Σιγά σιγά. Πονάει. Η συνηθεια έχει μεγάλη δύναμη. Αλλά θα έρθουν καλύτερες μέρες. Κάνε τα σχέδια της επόμενης μέρας στη ζωή σου, στο σχολειο σου, στον νέο τόπο που θα σε καλέσουν. Εύχομαι να προσληφθεις απ την Α φάση!!;) και να τα αφήσεις όλα πίσω σου. Συγγνώμη για το κατεβατό...
    • Και εγω με προγεστερονη και 2 μερες μετα ου την ξεκινησα, αδιαθετησα! Τι γινεται ρε κοριτσια; Εχει συμβει σε καμια;  Ο γιατρος μου ειπε να τα κόψω, αλλά τελικα τι θα γινει με την κυστη; Σιγα μην εφυγε με 2 μερες χαπια ωστε να ξεκινησω ενεσεις..
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...