Μετάβαση σε περιεχόμενο

Εγκυμοσύνη και ασχημη ψυχολογία


Recommended Posts

Κορίτσια, καλησπέρα!!!Είναι η πρώτη φορά που σας γράφω αλλά παρακολουθώ το foroum από την πρώτη στιγμή που ανακάλυψα ότι είμαι έγκυος. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη 19η εβδομάδα και ενώ κανονικά θα έπρεπε να είμαι συνέχεια χαρούμενη, η ψυχολογία μου είναι χάλια...Για να καταλάβαιτε το γιατί θα σας πω εν συντομία. Είμαι παντρεμένη εδώ και 4 χρόνια και πριν από 2 χρόνια περίπου ανακάλυψα ότι ο άντρας μου είχε εξωσυζυγική σχέση...Κράτησε για 3 μήνες...Μετά έγινε πανικός...Τσακωνόμασταν συνέχεια...Έφυγε από το σπίτι γιατί είχε πάρα πολλές τύψεις καθώς ποτέ δεν περίμενε ότι θα έκανε σε μένα κάτι τέτοιο...Μείναμε χωριστά 3 μήνες - να σημειώσω ότι κανένας από τους δικούς μου δεν έμαθε ποτέ τίποτα- και μετά αποφασίσαμε να κάνουμε νέα αρχή ενώ πηγαίναμε σε ψυχολόγους για 1 χρόνο...Δυστυχώς εμένα μου άφησε πολύ βαθιά πληγή την οποία μάλλον ξύνω και εγώ γιατί κατά διαστήματα θυμάμαι πόσο δύσκολα πέρασα παρόλο που εκείνος δε μου ξαναέδωσε αφορμή και προσπαθεί πολύ για να κερδίσει και πάλι την εμπιστοσύνη μου...Τελικά τον Οκτώβρη που μας πέρασε ανακαλύψαμε ότι είμαι έγκυος...Εκείνος έχει χαζέψει από τη χαρά του ...αλλλά εγώ έχω πολλά σκαμπανεβάσματα...Τι να κάνω??Μπορείτε να με βοηθήσετε?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καση μου ειναι φυσικο να νιωθεις ετσι.

καθε εγγυος εχει περιεργη ψυχολογια...ενας λογος παραπανω αυτο που σας συνεβει....σκεφτεσαι διαφορα τωρα.

Εγω πιστευω οτι ολα θα πανε καλα πο δω και περα.

Οταν θα αρχησεις να σκεφτεσαι τετοια πραγματα θα χαηδευεις την κοιλιτσα σου, θα λες ποσο πολυ θελεις και αγαπας το μωρακι σου..και να και τον αντρα σου γιατι οχι...στο κατω κατω μαζι το κανατε.

Υποθετω οτι για να αποφασισατε να τα ξαναβρειτε το σκευτηκατε, ειστε ωριμα ατομα.

θα σου περασει θα το δεις...οσο θα φουσκωνεις και θα αρχισετε να φτιαχνετε τα πραγματα του/της μικρουλι σας τοσο θα φτιαχνει η διαθεση σου.

Μην το αφισεις να σε παρει απο κατω...ξερω οτι ποναω..εχω φαει κερατο- οχι απο τον αντρα μου αλλα απο πρωην..και μαλιστα ηταν πολυ ασχημο γιατι διατηρουσε παραλληλη σχεση, μετα η κοπελα εμεινε εγγυος, και μου ειπε οτι και καλα θα παει εναν μηνα στον θεισ του Αμερικη...ενω πηγε Γιαννενα να την παντρευτει...χαμπαρι δεν θα επαιρνα αν τυχαια δε μου ανοιγε τα ματια μια φιλη μου

ξερω ποσο ποναει...αλλα θα δεις..η ευτυχια που θα νιωσεις απο δω και περα θα σε κανει αλλον ανθρωπο..αρκει στα δισκολα οταν με το καλο θα γεννησεις ο καλος σου να ειναι διπλα σου.

Σου ευχομαι τα καλυτερα!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Cecilia για την απάντησή σου, πραγματικά είχα ανάγκη να ακούσω κάποιον άνθρωπο...Ο γιατρός μου έχει απαγορέψει τα πολλά πέρα δώθε με αποτέλεσμα να μένω πολλές ώρες στο σπίτι, να σκέφτομαι διάφορα και να νιώθω μόνη.Σε ευχαριστώ πραγματικά

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κάσση καλωσήρθες στην παρέα μας και με το καλό να γεννήσεις το μωράκι σου!

Έχω περάσει απο τη θέση σου,της απατημένης(αλλά έχω απατήσει κιόλας :cheer: καταραμένος εγωισμός!)Καταλαβαίνω λοιπόν πόσο δύσκολο είναι να ξεχάσεις την προδοσία,να κάνεις άλλο ένα βήμα πιο πέρα και να ονειρευτείς δίπλα στον άνθρωπο που για τον φ,χ,ψ λόγο σύναψε σχέση με κάποια άλλη γυναίκα.

Εμένα δεν μου έτυχε με τον τωρινό μου σύντροφο και πατέρα του θησαυρού μου,αλλά με πρώην.Δεν είχαμε παιδί,είχαμε όμως σχέση κάποιας α' βαρύτητας.Ή έτσι τουλάχιστον πίστευα εγώ...

Θέλω να πω πως για εμένα τότε δεν ήταν τίποτα να το ''διαλύσω το παρτάκι''.Υποχρεώσεις δεν είχα,παιδιά δεν είχαμε...οπότε όλα οκ.Δεν θα σταθώ στο πόσο πονάει και στην δυσκολία που υπάρχει για να λήξεις ή να καταβάλεις προσπάθειες για να κρατήσεις ζωντανό κάτι...

Αυτή τη στιγμή όμως περιμένετε ένα παιδάκι.Μια νέα ζωούλα,που σας έχει ανάγκη και τους δύο και που για να αναπτυχθεί σωστά σας χρειάζεται ΕΚΕΙ χωρίς αμφιβολίες,πισωγυρίσματα και με απόλυτη εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο.Για να νιώθει 100% σιγουριά και το μικρούλι σας.

Δεν θα σου πω να το ξεχάσεις,γιατί δεν γίνεται.Θα σου πω να το καταχωνιάσεις στο πιο βαθύ συρτάρι του μυαλού,της μνήμης και της καρδιάς σου.Ο άνθρωπος αυτός δείχνει μεταμέλεια και για να είναι τόσο αφοσιωμένος στην εγκυμοσύνη,προφανώς για εκείνον ήταν μια περιπέτεια και εσύ είσαι το λιμάνι του ;)

Μην σκέφτεσαι όλα αυτά που έγιναν και στεναχωριέσαι εσύ αλλά και το μωράκι σου που νιώθει ό,τι νιώθεις και επηρρεάζεται άμεσα!Cool... :cheer:

Βγες απο αυτό το τρυπάκι και άρχισε να κοιτάς για παιδικά έπιπλα,ταπετσαρίες και ονοματάκι! :kiss:

Εδώ είμαστε για ό,τι χρειαστείς.... ;)

Υ.Γ:Μην ξεχνάς οτι η περίοδος που διανυεις χαρακτηρίζεται απο ένα πάρτυ ορμονών και περίεργων συναισθημάτων ;)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Τοτε θα σε συμβουλευα να διαβασεις κανενα βιβλιο...να δεις καμια ταινια...να κανεις μια κουρα ομορφιας στο σπιτι για σενα..να νιωσεις ομορφα..να φυγουν οι ασχημες σκεψεις.

και εχει δικιο η Νελλη, το μωρο σου καταλαβαινει , νιωθει οτι εισαι στεναχωρημενη μετεδοσε του καλυτερα θετικη ενεργεια!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

κοριτσακι καλως ορισες στην παρεα μας. Με το καλο το μωρουλι σου.

Ειναι πολύ δυσκολο αυτο που περασες κ αφου καταφερατε κ το ξεπερασατε παλι καλά. Απλά για να μην νιώθεις ασχημα μηπως να το συζητούσες με τον αντρα σου? για να φύγει απο μέσα σου. Δεν εισαι μόνη σου σ αυτο. Ερχεται ενα μωρουλι κ θελει την μανουλιτσα του ηρεμη κ χαλαρή κ χαρουμενη ετοιμη να το υποδεχτεί. Γι αυτο εγω θα σου προτεινα αντι να το κρατας μεσα σου να το συζητήσεις με τον αντρα σου. Δεν ξερω αν εχω δικιο απλα νομιζω οτι θα φυγει ενα μικρο βαρος απ το να το κουβαλάς μόνη σου

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια έχετε δίκιο. Από τη στιγμή που έμαθα για τον μπέμπη μου - από τον προηγούμενο υπέρηχο έμαθα ότι είναι αγοράκι- είπα ότι αυτό θα μου δώσει άλλη κατεύθυνση στο μυαλό μου. Και η αλήθεια είναι ότι μέχρι σε ένα βαθμό τα καταφέρνω όμως εκεί που είμαι καλά..κάτι θα δω , κάτι θα ακούσω για απατημένους και μου γυρναει το μυαλό. Χώρια που πέφτω στην άλλη συνέχεια πάνω της. Βέβαια τρέχει να κρυφτεί γιατί ξέρει ότι ξέρω και όπως καταλαβαίνετε άνθρωπος είμαι μου τη βιδώει. Βέβαια και ο άντρας μου φοβάται ότι με αυτά τα πάνω κάτω κάνω κάνω κακό και στο μωρο και προσπαθεί να με λογικέψει. Αλλά νομίζω ότι με την παρέα σας εδώ στο mammyland θα καταφέρετε ό,τι δεν κατάφερε ο ψυχολόγος μου 1,5 χρόνο!!

Υ.Γ. Περιττό να σας πω ότι θα βάλω τα κλάμματα από τη συγκίνηση που ανταποκρίνεστε στη μαυρίλα μου..Σε ευχαριστώ και σένα Hope_89

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

κοριτσακι μου μην σ απασχολει καθολου για την αλλη αστην να τρεχει καλα κανει κ τρεχει. Εσυ δεν εχεις τιποτα για να ντραπεις κ η αποδειξη οτι δεν ηταν τιποτα απολυτος ειναι οτι εχεις τον αντρα σου κ παλι στο πλευρο σου.

Οταν θα φανει κ για τα καλά η φουσκωμενη κοιλιτσα με τον μπεμπούλη θα τρεχει ακομα περισσοτερο η αλλη.

Εσυ να κοιτας να εισαι καλά εσύ κ ο θησαυρός σου που ειναι οτι πολυτιμότερο κ με το συμπαθειο ασε τους αλλους να κουρευονται

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Ναι κλαψε τωρα και αο πανω...

θελει θετικη σκεψη...και ολα θα πανε καλα.

ξερουμε πως νιωθεις...εγω επρεπε να γνωρησω τον αντρα μου για να ξεπερασω το κερατυο...εσυ εχεις τον κουκλο σου!!!

ξερεις τι καλα που ειναι τα αγορακια...σαν αγορομανα σου λεω οτι ο γιος μου ειναι ολη μου η ζωη. Ενα χαμογελο του με κανει να ξεχνω ολα οσα μου εχει κανει...τις αηπνιες, τις αναγουλες...αρκει να με κοιταξει με λατρεις κα μα νου σκασει ανα φαφουτικο χαμογελο

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ,ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΣΟΥ!!!!ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ ΕΝΑ ΥΓΙΕΣΤΑΤΟ ΜΩΡΑΚΙ!!!!ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΣ ΔΥΣΚΟΛΑ..ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ ΟΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΣΕ ΤΡΕΛΑΙΝΟΥΝ..ΕΓΩ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΧΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ..ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ!ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΚΑΙ ΛΙΓΑ...ΑΛΛΑ,ΒΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ?ΛΑΘΗ ΓΙΝΟΝΤΑΙ..ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΛΑ ΕΥΧΕΣΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕΣ ΚΑΝΕΙ..ΚΑΙ ΝΑΙ,ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΚΛΟΝΙΖΟΥΝ ΤΗ ΣΧΕΣΗ..ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ,ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΜΙΑ 2η ΕΥΚΑΙΡΙΑ,ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕΣ(ΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ)ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΟΛΑ ΠΙΣΩ ΣΑΣ?ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΣ,ΕΤΣΙ?ΣΚΕΨΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΑΣ..ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ..ΑΛΛΑ ΖΗΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ..ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΣΕ ΜΠΕΡΔΕΨΑ!!!ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Zetoyla, το έχω χιλιοσυζητήσει και μαζί του, αλλά τελικά νομίζω ότι εγώ πρέπει να το πάρω απόφαση. Άλλωστε ο άντρας μου μετά από ένα σημείο μου ζήτησε να μην ξανασχοληθούμε με το θέμα γιατί του θυμίζω όλα τα παλιά και δεν το αντέχει...Οπότε όταν με πιάνουν τα κάτω μου συνήθως βλέπω χαζομάρες στην τηλεόραση. Απλά σήμερα είναι και χάλια ο καιρός και έπεσα πιο πολύ και είχα ανάγκη κάπου να τα πω.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Koριτσάκι μου θέλω να σου πω ένα μεγάλο μπράβο για την προσπάθεια που κάνεις για τον γάμο σου και το γεγονός ότι τον συγχώρεσες....

Είναι λογικό να θέλεις τον καιρό σου...Η απιστία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα στην σχέση αλλα στην περίπτωση σου ο αντρούλης σου το κατάλαβε.... και προσπαθεί να διορθώσει την κατάσταση...

Πιστεύω ότι για να το ξεπεράσεις χρειάζεσαι λίγο καιρό και φυσικά την καθημερινή προσπάθεια του αντρούλη σου... Εύχομαι με το καλό να έρθει το μωρό σας και αυτό να είναι η αφορμή να ξεχαστούν όλα τα παλιά και να είστε ευτυχισμένοι..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια η αλήθεια είναι ότι η απιστία είναι από τις δύσκολες υποθέσεις και ειδικά όταν τον αγαπάς τον άλλο. Σκεφτείτε ότι είμαστε μαζί συνολικά 10 χρόνια. Αυτά όμως τα υπολείμματα αυτής της κατάστασης όταν σε βρίσκουν σε πάρτυ ορμονών είναι ό,τι χειρότερο.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

κοπελα μου καλως ηρθες κ με το καλο το αγορακι σου :) κατ'αρχην ενα μεγαλο μπραβο κ στους δυο σας που βαλατε κατω το προβλημα κ βρικατε μια λυση, η απιστια ειναι κακο πραγμα κ δυστηχως πληγωνει πολυ,αλλα ο αντρας σου μαλον καταλαβε ποια απο τις δυο σας αξιζε να ειναι διπλα του κ εκανε τη σωστη επιλογη :)

τωρα οταν νομιζεις πως εισαι καπως να μπενεις εδω να σου φτιαχνουμε τη διαθεση ειμαστε ωραια παρεουλα κ ευχαριστη νομιζω.. :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Εγραφα εγραφα...με πατεξε εξω.

καταρχας να σου πω οτι τις πηκρες τησ ζωης η τις πινουμε λιγο λιγο...η τις καταπινουμε μια και εξω.

Εσυ τις πινεις σιγα σιγα...σαν ουζακι...περιτρυγηρησμενο με μεζεδακια μπολικα.

Δεν θα το ξεχασει ποτε. Στο υπογραφω...αλλα οσο περναει ο καιρος θα δεις οτι δεν θα το σκεφτεσαι..θα εχεις αλλα θεματα να ασχοληθεις.

Αν ο καλος σου σταθει στο υψος του στα δυσκολα του μωρου...μεχρι που θα τον ξαναερωτευτεις.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

και εγω ειχα πολυ ασχημη ψυχολογια κατα την δικρια της εγκυμοσυνης εκλαιγα δεν ηθελα τον αντρα μου ουτε να με ακουμπα χαλια οχι οτι μου εκανε κατι. Δεν διαβασα τι σου εγραψαν οι αλλε κοπελες. Αλλα εγω οταν εμεινα εγκυος αισθανθηκα μου εδεσαν μια μπαλα σιδερενια στο ποδι μου και επρεπε να την σειρω. Πιστευω οτι αισθανεσε ετσι γιατι προδοθηκες κια γιατι νομιζεις οτι με το παιδι δεν θα μπορεσεις να ανταπεξελθεις μονη σου αν σου τυχει κατι αντιστοιχο, δεν θα εισαι ελευθερη να φυγεις οταν θες και αν γινει κατι. Δεν ειναι ετσι ομως οταν θα ερθει το παιδακι σου δεν θα σε νοιαζει τιποτα περα απο αυτο η αγαπη που θα νιωθεις για το μωρο θα σε κανει πληρη. Κανε υπομονη καθε αρχη και δυσκολη που λενε :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

kassi γεια και απο μένα και συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου!!καταρχήν να σου πω μπράβο σας για την ώριμη αντιμετώπιση του προβλήματος σας με τον άνδρα σου και εννοώ ότι όταν αποφασίσατε να το ξαναπροσπαθήσετε δεν το κάνατε μόνοι σας αλλά με τη βοήθεια ειδικού.Αυτό λέει πολλά για το επίπεδο και των δύο σας...όταν κάτι λέμε ότι θα το αφήσουμε πίσω μας κούκλα μου το αφήνουμε δε σημαίνει ότι το ξεχνάμε απλά το τοποθετούμε σε ένα συρτάρι στο μυαλό και μένει εκεί...τις πληγές μας δεν τις ξύνουμε γιατί ξαναματώνουν και έτσι δεν τις αφήνουμε να επουλωθούν,όλοι κάνουμε λάθη και όλοι έχουμε δικαίωμα σε μια δεύτερη ευκαιρία και εφόσον αποφάσισες να τη δώσεις πρέπει να το κάνεις σωστά το οφείλεις στον εαυτό σου και στον πρίγκιπα σου..Με συγκινείς που λες ότι αγαπάς τον άνδρα σου και σου βγάζω το καπέλο που βρήκες το σθένος και το κουράγιο να παλέψεις για το γάμο σου είσαι παράδειγμα προς μίμηση.τέλος όπως είπε και η φίλη η hope89 κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μας οι ορμόνες μας κάνουν πάρτυ και κάνουν τα πράγματα δυσκολότερα...και να σου πω και ακόμα κάτι?η απιστία δεν είναι το σημαντικότερο πρόβλημα στις σχέσεις μεταξύ των ζευγαριών το να μην επικοινωνείς το μην υπάρχει σεβασμός αλληλουποστήριξη και αγάπη αυτά είναι προβλήματα..να έχεις πίστη στον εαυτό σου και στον άνδρα σου και όλα θα πάνε καλά..απόδειξη?ο πρίγκιπας που έχεις στην κοιλιά σου!!! ;)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Εγώ σε καταλαβαίνω απόλυτα! Θα ένιωθα ακριβώς το ίδιο αν μου είχε συμβεί αυτό. Είσαι μάλλον κι απ' τους ανθρώπους που έχουν την τάση να γυρνάνε στο παρελθόν και να αναμοχλεύουν καταστάσεις που τους πλήγωσαν, κάτι σαν ανεξήγητοις μαζοχισμός.Ξέρω ότι είναι δύσκολο να απεγκλωβιστείς απ' αυτή τη σκέψη αλλά όπως σου είπανε και οι άλλες κοπέλες τώρα έχεις το μωρό σου, δεν σημαίνει βέβαια ότι με το που θα γεννηθεί το παιδί όλα τα υπόλοιπα θα πάψουν να υψίστανται, πάλι θα γυρνάει το μυαλό σου σ΄αυτή την άσχημη για τους δυο σας περίοδο, απλά θα δεις ότι θα δίνεις στο γεγονός όλο και μικρότερη σημασία, θα αποκτάει από μόνο του μιρκή βαρύτητα, και ειδικά αν βλέπεις τον άντρα σου να ασχολείται με το μωρό, αυτό θα βοηθήσει να επανακτήσεις πλήρως τα συναισθήματά σου για εκείνον. Υπομονή και΄όλα θα αλλάξουν σιγά σιγά.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια καλημέρα!!Πραγματικά οι απόψεις σας με έχουν βοηθήσει να βάλω όλο αυτό που είχα χθες στο μυαλό μου σε ρεαλιστικές βάσεις. Σίγουρα το θέμα είναι ότι πρέπει να βρίσκω τρόπους όταν αρχίζω να τα θυμάμαι - όντως μαζοχιστικό αφού πονάω- για να φεύγω από τα παλιά. Άλλωστε γι' αυτό το λόγο αλλάξαμε σπίτι, αυτοκίνητο, παραλίγο και πόλη. Και από ό,τι μου λένε φίλες μου, νέες μανούλες, μόλις έρθει το μπεμπάκι δε θα προλαβαίνω ούτε να βήξω!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

μπραβο κοριτσακι νεα μερα με νεες θετικές αποψεις. Να δεις τι χαρα θα κανει ο θησαυρουλης σου μεσα στην κοιλιτσα σου που αισθανεται την μανουλα του ευχαριστημενη. Θ αλλαξει ολη σου η ζωή οταν με το καλό ερθει ο μπεμπης σου πιστεψε με κ δεν θα σε νοιαζουν πλεον αυτα

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Επίσης πολύ καλό μου κάνει να μπαίνω σε άλλα θέματα του foroum που αφορούν την εγκυμοσύνη, γιατί με βάζει στην καλή ψυχολογία των άλλων κοριτσιών που περιμένουν bebe!!!! :):):)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αυτες οι "πληγες" αργουν να κλεισουν. Προφανως για να ειστε μαζι ακομα και να περιμενετε παιδακι τον εχεις συγχωρεσει,αλλα δεν μπορεις να ξεχασεις ευκολα. Θα ξαναβρεις την εμπιστοσυνη σου εφοσον και αυτος το εχει αφησει πισω του ολο αυτο. Δωσε χρονο στον εαυτο σου να το ξεπερασει και ισως να ναι καλυτερα να μην τον τιμωρεις, αφου τον δεχτηκες, δεν εχει νοημα.

Τωρα με την εγκυμοσυνη ειναι φυσιολογικο να εχεις ανασφαλειες τετοιου τυπου (κ πολλες αλλες μπορω να σου πω :P ),κατι οι ορμονες κατι η εννοια σου για το μελλον του παιδιου...λογικα μου φαινονται ολα. Να συζητατε οσο πιο "σωστα" μπορειτε.

Με το καλο να ερθει και το μωρο σας!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κάσσι καλημέρα!! Συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου και καλωσήλθες στο μάμμυλαντ.

Δεν ξέρω αν έπρεπε να σου γράψω, αλλά να, μπήκα στον πειρασμό...

Δεν έχω εμπειρία απιστίας. Δύο σχέσεις είχα στη ζωή μου, τον πρώην μου και τον άντρα μου. Δε λέω οτι δε με απάτησαν, αλλά οτι είχα την ευτυχία και την ευλογία να μη μάθω ποτέ κάτι τέτοιο.

Νομίζω οτι σε καταλαβαίνω. Δε μπορώ να ξέρω πώς θα αντιδρούσα στη θέση σου, αλλά όταν το σκέφτομαι το μόνο που μου έχεται στο μυαλό είναι ο χωρισμός, για όλους τους λόγους που αναφέρεις.

Γιατί είμαι και εγώ σαν και σένα, θα τα αναμοχλεύω και θα τα σκέφτομαι και δε θα συγχωρήσω πραγματικά τον εαυτό μου ούτε τον άντρα μου γι' αυτή την προδοσία θα έκανα δηλαδή 2 ανθρώπους δυστυχισμένους.

Όμως αυτό που μου κάνει εντύπωση στην περίπτωση σου είναι οτι ενώ ζήτησες βοήθεια απο ψυχολόγο και αποφάσισες να τον συγχωρέσεις, γιατί μέχρι τώρα δεν τα έχεις καταφέρει και επίσης πώς αφού είχες θέματα εμπιστοσύνης, προχώρησες σε εγκυμοσύνη.

Δε θέλω να με παρεξηγήσεις, πραγματικά η εμπιστοσύνη είναι ένα θέμα που πολύ με απασχολεί και γι' αυτό είμια λίιιιγο περισσότερο αδιάκριτη από όσο πρέπει.

Αποψη μου είναι οτι πρέπει να ξεκαθαρίσεις τα πράγματα που σε απασχολούν μέσα σου. Ο άντρας σου ξεκαθάρισε τη θέση του, τώρα εξαρτάται απο σένα το πώς θα καθορίσεις τη σχέση σου.

Ένα παιδάκι για να είναι ευτυχισμένο, θέλει να έχει και ισσοροπημένους γονείς με ό,τι και αν αυτό συνεπαγεται.

Επίσης να σου πω οτι και εγώ στην εγκυμοσύνη μου έχασα το μπαμπά μου και πέρασα δύσκολα και έκλαιγα και χτυπιόμουν και οτι το παιδάκι μου μια χαρά γεννήθηκε και μια χαρά μεγαλώνει.

Καλύτερα να εξωτερικεύεις τα συναισθήματα σου, παρά να τα πνίγεις, γιατί έτσι κάνεις κακό σε σένα.

Μην ξεχνάς οτι θα περάσεις και μια δύσκολη φάση, αυτή της λοχείας και θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένη για αυτό το κοκταίηλ ορμονών και έντονων συναισθημάτων που ενδεχομένως θα χρειαστει να αντιμετωπίσεις.

Συγγνώμη που το μήνυμα μου δεν είναι, πως να το πω, ενθαρρυντικό (δεν ξέρω αν είναι η σωστή λέξη), αλλά είναι οι ειλικρινείς σκέψεις μου.

Καλημέρα και πάλι!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Προσθήκη...