Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Γέννησα το γιο μου στις 17/7/2007 με πρόωρο τοκετό. Ήθελα να ρωτήσω αν έχει κανείς παρόμοια εμπειρία. Εγώ γέννησα πρόωρα γιατί το παιδί μου είχε αλλοίωση παλμών, αλλά παρολ' αυτά γέννησα φυσιολογικά και μέσα σε δύομιση ώρες. Αυτοί μου σπάσανε τα νερά, μου κάνανε πρόκληση τοκετού αλλά η αλληθεια είναι ότι επειδή έγιναν όλα τόσο γρήγορα, όλα στο μυαλό μου είναι σαν παραμύθι. Σ΄αυτό βοήθησε και το επισκληρίδιο το οποίο έκανα εγκαίρως και δεν πόνεσα όσο λένε, πόνεσα όπως θα πονούσα στην περίοδο.

Δημοσίευση

γεια σου Άρτεμη

όπως έχω πεί πολλές φορές εδώ στο mammyland είχα κι εγώ πρόωρο τοκετό στην 25η βδομάδα που δεν κατέληξε φυσικά καθόλου καλά. Ελπίζω βέβαια με σενα να πήγαν όλα καλά και να έχεις το νινί σου. Ο λόγος που οδηγηθήκαμε εκεί ήταν γτ τα μωρά μου είχαν το σύνδρομο υποκλοπής και τα αγγεία με τα οποία τρέφονταν ήταν μπερδεμένα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γεμίζει η κοιλιά μου με αμνιακό υγρό πολύ παραπάνω απο το φυσιολογικό. Έτσι έπειτα απο 2 παρακεντήσεις επίπονες και αναποτελεσματικές τελικά μου έσπασαν τα νερά και έπειτα απο μια βδομάδα γέννησα τις μικρές μου.

Δημοσίευση

Ελπίζω τώρα να είναι όλα καλά αν και καταλαβαίνω πως στην πορεία θα είχατε αναπνευστικά προβλήματα, προβλήματα στο περπάτημα και γενικά στην ανάπτυξη των κοριτσιών. Ναι μ΄ εμένα δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα, ήταν αν γεννηθεί τότε.

Δημοσίευση

αρτεμούλα το ένα μου κοριτσακι πέθανε αμέσως μόλις γεννήθηκε και το άλλο έζησε μια μερα στην θερμοκοιτίδα. Πήγα να την δώ μεσημέρι,έφυγα και μετά απο λίγη ώρα πέθανε. Σαν να ήθελε να μας αποχαιρετίσει και τους δυό. Πάντως όλα τα προβλήματα που αναφέρεις μας ενημέρωσαν οι γιατροί ότι θα τα είχαμε αν ζούσαν.

Δημοσίευση

Εγω γεννησα προωρα στην 27η +6 εβδομαδα

Ειχα μια εγκυμοσυνη με συνεχεις αιμοραγιες με συνεπεια να μην καταλαβω οτι ειμαι εγκυος ως τον 4ο μηνα Στο μεταξυ ειχα παρει ηδη στους 3,5 μνες της κυησης με συμβουλη γιατρου mitrotan και αντισυλληπτικα Να μην ξεχασω οτι μεχρι να το μαθω καπνιζα σαν φουγαρο και κουβαλουσα απιστευτα βαρη..Παρολα αυτα το μωρο ηταν καλα αλλα μια νεα αποκολληση την 25η εβδομαδα μ εστειλε στο νοσοκομειο οπου και μετα απο 2 εβδομαδες ανοιξε ο τραχηλός και τα πραγματα ηταν μη αναστρεψιμα Εκανα καισαρικη επειδη ειχα ισχυακη προβολη και το κοριτσακι μου γεννηθηκε 920 γραμμαρια Εζησε στο Παιδων για 2 μηνες και κατεληξε απο ενδονοσοκομειακη λοιμωξη

Στην πορεια ανακαλυψα ενα διαφραγμα στη μητρα το οποιο ισως ευθυνοταν για την προωροτητα και το αφαιρεσα

Παρ ολα αυτα κανεις δεν μου λεει οτι δε θα μου ξανασυμβει και τωρα ..ετσι ειμαι συνεχεια στο σπιτι, και ελπιζω να μην το ξαναπαθω

Τεsh καθε φορα που διαβαζω την ιστορια σου ανατριχιαζω Ειχα δει το συγκεκριμενο συνδρομο σε ντοκιμαντερ ..δεν βρισκω λογια..

Δημοσίευση

Τι λες ρε? Έχω πάθει σοκ. Φαντάζομαι πόσο δύσκολο ήταν για σένα όλο αυτό. Ελπίζω τώρα να είσαι καλά και να ξαναπροσπαθήσεις να κάνεις παιδάκι, αν δεν το έχεις κάνει ήδη.Ξέρεις τι πιστεύω εγώ? Ό,τι κάποια παιδιά φεύγουν απ' αυτή τη ζωή γιατί ίσως έτσι να είναι καλύτερα.Δεν ξέρω ποσο μπορεί να σε παρηγορεί αυτό αλλά αν ζούσαν μπορεί να είχες πολύ σοβαρά προβλματα, ξέρω μια αντίστοιχη περίπτωση, που το κοριτσάκι ζει αλλά η ζωή τους είναι μαρτύριο.

Δημοσίευση

ειμαι και εγω στο κλαμπ των προωρων.

γεννησα στην 31η εβδομαδα λογω προεκλαμψιας με καισαρικη το αγορακι μου.

γεννηθηκε 1250 με εγγεφαλικη αιμοραγια και παλεψαμε πολυ για να μπορεσει να γεννηθει(κινδυνεψαμε πραγματικα και οι 2 μας)

εμεινε στην εντατικη ενα μηνα και μολις πηγε 2 κιλα και μπορεσαμε να τον ταιζουμε μας τον εδωσαν στο σπιτι(ευτυχως γιατι απο ενδονοσοκομειακες λοιμωξεις γινοταν χαμος και ετρεμα καθε μερα)

τα προβληματα,οι γιατροι και τα τρεχαματα ηταν το καθημερινο μας θεμα στο σπιτι μας καθως και το αγχος για την σιτιση και την αναπτυξη του.

τωρα μας εχουν μεινει 2-3 τελευταια ραντεβου και ΤΕΛΟΣ!!!!!!!!!!!!!

Ο μικρουλης μου ειναι πλεον 18 μηνων υγιεστατος,πανεξυπνος και φοβερα δραστηριος

Δημοσίευση

ήταν πράγματι πολύ δύσκολα...συμβαίνει σπάνια αλλά συμβαίνει και δυστηχώς συνέβη και σε εμάς...τώρα δειλά δειλά πάμε για δεύτερη εγκυμοσύνη με το καλό αν και ειμαστε πολύ φοβισμένοι.

apisaki κι εσύ πέρασες δύσκολα αλλά χαίρομαι που τωρα περιμένεις το δευτερο νινι σου μου δίνεις κι εμενα κουράγιο!!!

αρτεμη όχι δεν με παρηγορεί καμμια σκέψη,μου λείπουν τα μωρά μου,τα σκέφτομαι,τα αγαπάω,το προσωπάκι τους ειναι χαραγμένο στο μυαλό μου,θεωρώ πολύ αδικο αυτο που μας συνέβη αλλά δυστηχώς κάποια πράγματα ειναι περα απτον έλεγχο μας,είναι να συμβούν και απλά πρεπει να τα αποδεχτούμε.

Δημοσίευση

Μπορείς να μου γράψεις περισσότερα πράγματα για την προεκλαμψία? Πώς το κατάλαβες? Στο λέω γιατί η μητέρα μου, πριν 34 χρόνια με γέννησε έχοντας πάθει προεκλαμψία. Με γέννησε στον 7ο μήνα και κινδυνέψαμε και οι δύο να πεθάνουμε όπως είπες κι εσύ. Όταν την ρωτάω για τότε δεν μου λέει τίποτε.Ο γιατρός μου είπε ότι έχω 25% πιθανότητα να πάθω τα ίδια και μου απαγόρευσε το αλάτι. Τώρα είμαι στο 4ο μήνα και η αλήθεια είναι ότι δεν τηρώ τη συμβουλή του. Βέβαια στο πρώτο μου παιδί δεν είχα πρόβλημα αλλά έχοντας αυτό το ιστορικό φοβάμαι, Θα με βοηθήσει πολύ η εμπειρία σου.

Δημοσίευση

καλημερα αρτεμη

εγω μη εχοντας ιστορικο δεν πολυπροσεχα την διατροφη μου

βεβαια δεν ειμαι και φιλος του αλατιου οποτε ευτυχως σαυτο το θεμα προσεχα ετσι και αλλιως.

η προεκλαμψια μου προεκυψε ξαφνικα μαζι με ουρικο οξυ (7 ειχα).

ολες μου οι εξετασεις ηταν παντα καλες και στον 7ο ξαφνικα λυποθυμιες,πολυ πρισμενα ποδια με πονο...κανω εξετασεις και βλεπουμε ουρικο οξυ στα υψη(που σε στελνει κατευθειαν για γεννα γιατι κανει τοξιναιμια)και πιεση 17-11

εεεεε δεν ηθελε δευτερη σκεψη μου λεει ο γιατρος μου ''γεννας...ΤΩΡΑ''

και λογω της επικυνδυνοτητας με εστειλαν στο αλεξανδρας.

νοσηλευτικα στο τμημα επικυνδυνης κυησης για 2 μερες και την 3η μου το πηραν γιατι το εχανα....πανω στο χειρουργειο επαθα την προεκλαμψια και τοτε χανομουν κι εγω η πιεση χτυπησε κοκκινο και δυστηχως περασε και στον μικρουλη μου και του εκανε εγγεφαλικο

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα! Έχω παρά πολύ καιρό να γράψω αλλά σου γράφω γιατί έχω μια ίσως λίγο πιο εκκεντρική ζωή σα μητέρα. Εγώ πριν μείνω έγκυος, ήμουν πάρα πολύ του έξω με έναν φοιτητικό και μετα - φοιτητικό τρόπο. Σχεδόν όλοι οι φίλοι μου ήταν και είναι χωρίς παιδιά και σε άλλη φάση ζωής - σοκαρίστηκαν και χρειάστηκαν και οι ίδιοι προσαρμογή όταν έμεινα έγκυος κι ας το ήξεραν ότι προσπαθούσαμε. Στη φάση της εγκυμοσύνης προσπαθούσα μανιακα να μην αλλάξω τίποτα. Έβγαινα σε ρυθμούς όπως πριν, είχα μάθει τι μπύρες χωρίς αλκοόλ έχει κάθε μαγαζί της Αθήνας, πήγαινα σε σπιτοπαρτα που αντί να πάω ποτό έπαιρνα τα μη-αλκοολούχα δικά μου, με αποκορύφωμα το ότι πήγα 34η εβδομάδα σε ένα πάρτι στη Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο. Ακόμα κι έτσι όμως ένιωθα μοναξιά, καθώς παρότι ακολουθούσα το πρόγραμμα δε μπορούσα να είμαι όπως πριν, ειδικα το τελευταίο διάστημα. Τόσο φομο είχα που την επόμενη μέρα από αυτή που βγήκαμε από το μαιευτήριο, 2η μέρα από τον τοκετό, πήγα με το μωρό βόλτα σε σπίτι που ήταν μαζεμένες οι φίλες μου. Γενικά δεν είχα την τύχη να νιώθω σα να ήταν η μικρή πάντα στη ζωή μας. Χρειαστηκαμε προσαρμογή στη νέα ζωή. Μετά συνεχίσαμε να βγαίνουμε συνέχεια και παντού μαζί το μωρό, θήλαζα παντού κλπ. Βοήθησε και που ήταν καλοκαίρι και ήταν όλα έξω,οποτε δεν είχα άγχος να κολλήσει κάτι τον πρώτο καιρό. Χάσαμε, όμως, τις διακοπές εκείνου του καλοκαιριού με τους φίλους. Δεν ήταν πάντα εύκολο να προσπαθώ να μην χάνομαι και γενικά μεσολάβησαν συζητήσεις και με τους φίλους που προσαρμοστηκαν και οι ίδιοι αρκετά. Τώρα έχουν περάσει 3 χρόνια κι εχουν αποκτήσει πολλή οικειότητα με την κόρη μου και αυτή έχει γίνει πολύ κοινωνικό παιδάκι. Ξέρει και ότι η μαμά και ο μπαμπάς έχουν φίλους και μερικές φορές θέλουν να βγαίνουν μαζί τους και ότι η φιλία είναι πολύ σημαντική. Η ζωή μας είναι άλλη από αυτή που ήταν, χωρίς όμως να έχουμε απομακρυνθεί από τους φίλους μας, τις εξόδους μας, τις διακοπές μας κλπ. Είναι φάσεις που νιώθω μοναξιά, αλλά θεωρώ όχι περισσότερες απ'ο, τι ένας μέσος άνθρωπος. Θέλουν όλα περισσότερη οργάνωση και λιγότερο αυθορμητισμό για να συνδυαστούν, όμως δεν έχουμε χάσει ακόμα πάρτι στη Θεσσαλονίκη 🤣 ούτε άλλες διακοπές με φίλους. Όλα αυτά κοστίζουν σε κούραση, ομως είναι αποφάσεις που ο καθένας παίρνει για τον εαυτό του, ανάλογα το πώς επιθυμεί να είναι η ζωή του.  Ειδικά για εσένα που δε φαίνεσαι crazy όπως εγώ και σε κουράζει να είσαι συνέχεια με κόσμο, θεωρώ θα είναι πιο εύκολο τελικά. Παρατήρησε τον εαυτό σου και πώς αλλάζει σιγά σιγά. Μίλα με τους φίλους σου, μοιράσου το πώς αισθάνεσαι και δώσε χρόνο και σε αυτούς και στη σχέση σας να προσαρμοστουν στη νέα κατάσταση. Φρόντισε κι εσύ από τη μεριά σου τις σχέσεις σας, προσπαθώντας να ακούς με ενδιαφέρον τα θέματα τους. Μια φιλική σχέση θέλει κι αυτή φροντίδα και προσοχή, ανεξαρτήτως αν το μωρό σου θα είναι φυσικά η προτεραιότητά σου. Όλα θα πάρουν το δρόμο τους με τρόπο που δε μπορείς ακριβώς να φανταστείς τώρα. Με το καλό το μωράκι σου και η νέα σας ζωή! 🥰 
    • Ναι κάθε εγκυμοσύνη διαφορετικη πόσο μάλιστα μια διπλή κύηση..ναι δεν μπορώ να ξανά έρθω πάλι Αθήνα κουράζομαι πάρα πολύ..θα δούμε πως θα πάει.. τελευταία παρακολούθηση τώρα στις 19 ο εμβρυολογος..με ποναει το μπράτσο Μ έκανα το πρωί το εμβόλιο για τ κοκκυτη..τ έχεις κάνει εσύ?
    • Θα παω 17/9 γυναικολογο κ εναλλαξ θα με βλεπει την μια εβδομαδα ο εμβρυολογος την αλλη ο γυναικολογος.Αυτη ειναι οδηγια με τα προχθεσινα δεδομενα.Ε και εγω που ξανα υπηρξα εγκυος κσμια σχεση με τα διδυμα.Τα ειδα ολα,καταλαβαινεις τα περασες κι εσυ.Ελα ολα καλα θα πανε θα δεις🩵
    • Σας ευχαριστώ κορίτσια! Βγήκαν και τα αποτελέσματα. Μια χαρά βλέπω τις τιμές 😊 Όντως ορίων και η καμπύλη. Μόνο μια μικρή ένδειξη στα ούρα μου χαλάει τις τέλειες εξετάσεις 😜 Θα τα στείλω αύριο στον γιατρό να μου πει. Εγώ τον μπέμπη θα τον δω πάλι αρχές Οκτωβρίου. Πφ... Περνάει και δεν περνάει ο καιρός. Τέλη Οκτώβρη θα βγω και σε άδεια και περιμένω πως και πως 😅 Έχει ζορισει η δουλειά και κουράζομαι αρκετά (νοητικά κυρίως, γιατί δουλειά γραφείου κάνω).
    • Τέλεια! Με καλό να έρθει σύντομα! Εγώ καλά, είμαι ήδη έγκυος στο 2ο 😅 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...