Άγχος αποχωρισμού...

[katrina]

Το έχουν βιώσει τα μωρά σας;;;

Ποια η άποψή σας;;;

Τί γνωρίζετε;;;

[sweetmammy]

Καλησπερα Κατερινακι...!!!

Εννοεις για μερες η για λιγες ωρες;

Εγω το πολυ για 3-4 ωρες να εχω αποχωριστει το μωρακι μου... ολη μερα καθε μερα ειμαστε μαζι... και αν τυχει να θελω να παω σε καποια δουλεια και τον αφησω για λιγο στους παππουδες ολο με ζηταει... και οταν φευγω τον ακουω που με φωναζει...!!!

Ειναι ετσι η κατασταση που ειμαστε ολη μερα μαζι και το εχει συνηθισει... αλλα θα το παρακολουθησω να δω μεχρι ποια ηλικια ειναι λογικο... σκεφτομουν μηπως να τον εγραφα προνηπιο για να ανεξαρτητοποιηθει...!!!

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

εμενα προσωπικα αν και εχει μεινει αρκετες φορες μακρια μου μπορω να πω οτι δεν εχει δειξει αγχος αποχωρισμου.

τωρα ομως που δεν δουλευω και ειμαστε συνεχεια μαζι αν τον αφησω στους γονεις μου λιγο παραπανω οταν τον παρω σπιτι μου κανει πραγματα σαν να με 'τιμωρει' γιατι τον αφησα.

ναι μεν καθεται και δεν κλαιει για να με αναζηταει(γιατιπερναει καλα) αλλα οταν επιστρεφει με κανει ανω κατω!!!

βεβαια καθε παιδι ειναι διαφορετικος χαρακτηρας οποτε ποτε δεν μπορεις να πεις με σιγουρια και να συγκρινεις με αλλα παιδακια.

[ΦΑΝΗ26]

Kατερινα μου καλημερα...

Το έχουν βιώσει τα μωρά σας;;;

... Νομιζω πως οχι ακομη η δικη μου..

Την αφηνω πολυ συχνα στην μαμα μου αλλα

δε δειχνει να δυσανασχετει..

Ειναι βεβαια και μικρη ακομη..

Απο βδομαδα που παω δουλεια κι αυτη θα κοντευει

να κλεισει το 7ο.. ισως να εχουμε "προβληματακια"..

Ποια η άποψή σας;;;

Η αποψη μου σαφως ειναι το παιδι να μεγαλωνει

με τους γονεις...

Δεν εχει αναγκη ντανταδες-γιαγιαδες- κτλ αλλα την ΜΑΝΑ!

Τί γνωρίζετε;;;

Υπάρχουν διάφορες στρατηγικές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να βοηθήσετε το παιδί σας (και τον εαυτό σας) σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο.

Ο συγχρονισμός είναι το παν. Προσπαθήστε να μην αρχίσετε το νηπιαγωγείο ή το βρεφοκομικό σταθμό μεταξύ της ηλικίας 8 μηνών και 1 χρονού, όταν είναι πιθανό να πρωτοεμφανιστεί το άγχος αποχωρισμού..

Επίσης αποφύγετε να αναθέσετε τη φροντίδα του παιδιού σας σε ένα ξένο πρόσωπο μέσα σε αυτή τη χρονική περίοδο . Αν έχετε σκοπό να φύγετε από το σπίτι, προγραμματίστε την αναχώρηση σας μετά από τον ύπνο ή μετά που θα έχει φάει.

Η σταδιακή γνωριμία με διάφορα πρόσωπα και χώρους. Αν σκοπεύετε να αφήσετε το παιδί σας με κάποιον συγγενή ή με κάποιο άγνωστο για το παιδί πρόσωπο για να το προσέχει, τότε καλέστε αυτό το άτομο εκ των προτέρων στο σπίτι σας, έτσι ώστε να μπορέσει να περάσει κάποιο χρόνο μαζί του στην παρουσία σας. Αν το παιδί σας θα πάει για πρώτη φορά σε βρεφοκομικό σταθμό ή νηπιαγωγείο, επισκεφτείτε λίγες φορές το χώρο μαζί.

Να είστε ήρεμοι και συνεπείς

Δημιουργείστε ένα ‘τελετουργικό' για να αποχαιρετίσετε το παιδί σας, στο οποίο να λέτε ένα ευχάριστο, τρυφερό και σταθερό αντίο. Παραμείνετε ήρεμοι και δείξτε εμπιστοσύνη στο παιδί σας. Καθησυχάστε το λέγοντας πως θα επιστρέψετε να το πάρετε. Εξηγείστε του σε πόσο χρόνο θα έρθετε να το πάρετε χρησιμοποιώντας έννοιες που θα καταλάβει (όπως μετά το γεύμα ή μετά που θα ξυπνήσει).

Ένα αγαπημένο αντικείμενο. Βοηθήστε το παιδί σας να διαλέξει ένα αγαπημένο αντικείμενο. Αυτό το αντικείμενο (μεταβατικό αντικείμενο) μπορεί να είναι μια μικρή κουβερτούλα, ένα σεντονάκι ή κάποιο αρκουδάκι. Αυτός είναι ένας υγιής τρόπος για να ελαχιστοποιήσετε το άγχος του αποχωρισμού, αφού η επαφή μαζί του θα καθησυχάζει το παιδί.

[thouli]

κατρινα τωρα το βιωνουμε...

παει εδω κ εναμιση μηνα βρεφονηπιακο..

κ εχει εδω κ 3 μερες που τον αφηνω κ δυσανασχετει

το γιαβρι μου...

[katrina]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!

Πριν 1 μήνα εμφανίστηκε, ήθελε διαρκώς εμένα σε ό,τι και να έκανε!

Στο φαγητό, στον ύπνο, στο παιχνίδι, το χέρι μου διαρκώς!

Είμαι συνεχώς- κάθε λεπτό μαζί της μέχρι τώρα, μήπως πρέπει λιγάκι να απεξαρτοποιηθεί;;;

Ευτυχώς ξαφνικά χαλάρωσε, δέχεται να την ταϊσει και ο μπαμπάς, να την κοιμίσει και η γιαγιά.

Έκανα κάτι λάθος;;;Μήπως αργότερα εμφανιστεί πάλι;;;

Δεν είναι επώδυνο για τα παιδάκια;;;

[eleni74]

ΕΜΕΝΑ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ (ΚΑΤΑ ΤΙΣ 8,20 ΔΗΛ.) ΜΟΥ ΛΕΕΙ "ΜΑΜΑ, ΠΟΥ ΠΑΣ;"

ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΩ "Η ΜΑΜΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΜΩΡΟ ΜΟΥ.ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ". ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ "ΜΗΝ ΠΑΣ ΓΙΑ ΖΟΥΛΕΙΑ ΜΑΜΑ.ΚΑΤΣΕ ΕΔΩ"

ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΣ ΛΕΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΕΚΕΙΝΗ ΜΟΥ ΓΥΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΥΤΕ ΓΕΙΑ.

ΑΣΕ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΗΓΑ ΕΓΩ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΝΑ -ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΕΓΙΝΕ Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ.

ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗ ΣΤΕΛΝΩ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΣΚΗΝΙΚΑ.

ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ...ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΜΑΖΙ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ Η ΜΑΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ "ΒΟΗΘΗΣΕΙ".

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

[thouli]

eleni74 έγραψε:

ΕΜΕΝΑ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΓΩ ΦΕΥΓΩ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ (ΚΑΤΑ ΤΙΣ 8,20 ΔΗΛ.) ΜΟΥ ΛΕΕΙ "ΜΑΜΑ, ΠΟΥ ΠΑΣ;"

ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑΩ "Η ΜΑΜΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΜΩΡΟ ΜΟΥ.ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ". ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ "ΜΗΝ ΠΑΣ ΓΙΑ ΖΟΥΛΕΙΑ ΜΑΜΑ.ΚΑΤΣΕ ΕΔΩ"

ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΣ ΛΕΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΕΚΕΙΝΗ ΜΟΥ ΓΥΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΥΤΕ ΓΕΙΑ.

ΑΣΕ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΗΓΑ ΕΓΩ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΝΑ -ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΕΓΙΝΕ Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ.

ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΗ ΣΤΕΛΝΩ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙ ΣΚΗΝΙΚΑ.

ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ...ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΜΑΖΙ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ Η ΜΑΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ "ΒΟΗΘΗΣΕΙ".

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

[LUCKY!]

δε ξερω,αλλα βλεπω καποιες μικροαλλαγες στη συμπεριφορα του μωρου μου..οταν ειμαι σε αλλο δωματιο μπουσουλαει γρηγορα να με βρει,μου γελαει κ μετα συνεχιζει αυτο που εκανε!αν δεν μπορει να ερθει,κλαιει μεχρι να με δει,μετα ηρεμει..

οταν ομως ειναι κ ο μπαμπας μας σπιτι,μια χαρα!παιζει μαζι του κ εμενα με εχει γραμμενη!

απο σεπτεμβρη που θα επιστρεψω στη δουλεια,ελπιζω να το δεχτει ομαλα..

της ξαδερφουλας μου πάντως το βιωνει πολύ ασχημα..ειναι 1 ετους κ δοκιμασε να τον αφησει στον βρεφικο..ολη την εβδομαδα εκλαιγε σπαρακτικα,εκανε εμετο κ πυρετο.. της τηλεφωνουσαν κ πηγαινε να τον παρει κ αυτο το καημενο δεν μπορουσε να ηρεμησει απο το κλαμμα ακομη κ οταν την εβλεπε..

τελικα,τον πηρε απο τον βρεφικο κ τον αφηνει προσωρινα στη γειτονισσα,αλλος ανθρωπος δεν υπαρχει να την βοηθησει ,μεχρι να βρεθει καποια λυση..

[filos`ifigen]

ΘΕΩΡΟΥΣΑ ΟΤΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΣΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΜΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΦΗΣΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΤΗ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΕΚΑΤΣΕ ΑΛΛΑ ΟΛΟ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΤΟΝ ΤΑΙΣΑ ΓΙΑ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΤΟΝΑΦΗΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΕΞΩ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 40 ΛΕΠΤΑ ΓΥΡΙΣΑ ΠΙΣΩ ΓΙΑΤΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΕΝ ΚΟΙΜΟΤΑΝ(ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ)ΕΚΛΑΙΓΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΜΟΛΙΣ ΜΕ ΕΙΔΕ ΤΡΕΛΛΑΘΗΚΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΝΑΖΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ..ΒΕΒΑΙΑΓΙΑ ΕΝα ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΡΑΤΟΥΣΕ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ 5 ΩΡΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΜΙΚΡΟΣ.ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΩΡΑ

[papaki70]

Κορίτσια θα βγω λίγο off topic αλλά θα αναφέρω αυτό που μου είπε η Πατσούρου. Αν λέει το παιδί μπορεί να το κρατήσει μια γιαγιά είναι προτιμότερο να πάει μια και καλή προνήπιο με την προυπόθεση ότι θα βγαίνει το παιδί στο πάρκο 2 φορές τη μέρα (εννοείται να μην βρεχει η χιονιζει) για να κοινωνικοποιηθεί. Και γω που πίστευα ότι είναι καλύτερα να πηγαίνουν από μικρά να μαθαίνουν με άλλα παιδάκια...sorry για την κατάχρηση.

[myl]

με κανατε κομματια!εχω επιλεξει να σπασω το εξαμηνο και να γυρισω στην δουλεια 3 μηνες νωριτερα,δλδ πιανω 1 μαρτιου,γιατι δεν αντεχω αλλο την απραξια και η ιδεα της καθημερινοτητας μου ανεβαζει την ψυχολογια και χαιρομαι που θα γυρισω.το μονο που με πληγωνει ειναι που θα αφησω το μωρο μου.το καλο ειναι οτι θα ειναι 6μιση μηνων και δεν θα καταλαβαινει πολλα και οταν λειπω θα την εχει η μαμα μου.σε αυτη την ηλικια θα εχω και εγω προβλημα οταν φευγω?

[thouli]

παπακι μαρακι εχει κ τα καλα του ο παιδικοσ εχει κ τα κακα του...

εχει τισ αρρωστιες αλλα θα κοινωνικοποιηθεί πιο γρηγορα...

απο τη αλλη η γιαγιαδεσ τα κακομαθαινουν αλλα το καλο ειναι οτι ξερεις που το αφηνεισ κ εχει το κεφαλι σου ησυχο...

[jovanna]

egw ton mikro ton afisa 10 minwn kai piga gia douleia.....twra bebaia ksanastamataw..alla epeidi kai apo prin ton eixa sinithisei me poli krosmo...oute klaiei otan feugw..oute egw oute o mpampas tou..mporw na sas pw oti mas kleinei kai tin porta sta moutra kai mas leei ante geia!!!!!!!!!!!!!!!!!

twra ton septembrio omws pou tha einai 2 xronwn tha paei paidiko sthamo...ekei tha doume

[kalypso]

ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΜΠΕΜΠΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ 3,5 ΜΗΝΩΝ & ΕΝΩ ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΘΟΤΑΝ ΜΕ ΟΛΟΥΣ & ΜΕ ΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΗΤΑΝ ΜΕΣ ΣΤΗ ΧΑΡΑ,ΕΔΩ & 2 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΔΕΝ ΞΕΚΟΛΛΑΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ...ΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΔΕΝ ΤΙΣ ΘΕΛΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ,ΚΛΑΙΕΙ ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΩ ΕΓΩ ΑΓΚΑΛΙΑ..ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΕΚΤΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ & ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΜΕ ΑΛΛΟΝ..Κ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΟΜΩΣ,ΟΤΑΝ ΜΕ ΧΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 3 ΛΕΠΤΑ ΒΑΖΕΙ ΤΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ & ΚΟΥΝΑΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΔΕΞΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙ....

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ????????ΔΕ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΑΞΕ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΑΦΗΣΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ....ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ.ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΑΥΤΟ,ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΜΦΑΝΙΣΟΥΝ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ..

[eleni74]

myl έγραψε:

με κανατε κομματια!εχω επιλεξει να σπασω το εξαμηνο και να γυρισω στην δουλεια 3 μηνες νωριτερα,δλδ πιανω 1 μαρτιου,γιατι δεν αντεχω αλλο την απραξια και η ιδεα της καθημερινοτητας μου ανεβαζει την ψυχολογια και χαιρομαι που θα γυρισω.το μονο που με πληγωνει ειναι που θα αφησω το μωρο μου.το καλο ειναι οτι θα ειναι 6μιση μηνων και δεν θα καταλαβαινει πολλα και οταν λειπω θα την εχει η μαμα μου.σε αυτη την ηλικια θα εχω και εγω προβλημα οταν φευγω?

ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΥΛΑ ΑΚΟΜΑ Η ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ.ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΩΡΑ. ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΘΑ ΔΕΙΣ................... :silly:

ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ.

[LaLa]

Η συζητηση αλλαξε πλευση πριν απαντηθουν βασικα πραγματα .

Κατρινα δεν εχω πειστει οτι η κορουλα σου περνα αγχος αποχωρισμου αλλα μου μοιαζει με προσκολληση η οποια ειναι φυσιολογικότατη και συμβαινει κοντα στο χρονο .

Επειδη εχω εμπειρια και απο τα δυο στάδια (αποχωρισμου , προσκολλησης) θα γραψω αρκετά το βραδυ μηπως και σε βοηθησω .

Αυτο που πρεπει να θυμασαι ειναι οτι ειναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΗ κατασταση και απαραιτητη για την ανεξαρτοποιηση του παιδιου !

Οι παιδικοι δεν δημιουργουν ανεξαρτητα μωρα ουτε βοηθουν στην κοινωνικοποιηση .

[kalypso]

ΛΑΛΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΓΡΑΨΕ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ 2 ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΕΜΕΙΣ ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗΣ ΤΩΡΑ ΜΙΑΣ & ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΑΚΟΜΑ...

ΠΑΝΤΩΣ ΑΠΟ ΟΤΙ ΑΚΟΥΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΩΙΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟ,ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΟΡΤΑΣΟΥΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΜΕΤΑ ΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ..ΕΙΠΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΑΣ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΜΑΝΟΥΛΕΣ...ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΦΑΣΕΙΣ...

[papaki70]

LaLa έγραψε:

Οι παιδικοι δεν δημιουργουν ανεξαρτητα μωρα ουτε βοηθουν στην κοινωνικοποιηση .

H Πατσούρου μου το εξήγησε ότι έχει πιο πολλά να προσφέρει μία γιαγιά που λατρεύει και "κακομαθαίνει" το μωρό από μια κοπέλα που είναι με το ζόρι εκεί και παίρνει 700 ευρώ μισθό ενώ θα προτιμούσε να είναι σπίτι της και να κάνει μανικιουρ!!!. Αρκεί βέβαια η γιαγιά να το πηγαίνει στο πάρκο συχνά να παίζει, αν έχει κήπο να το βγάζει να παίζουν με τα χώματα κτλ.

[bebadomama]

νομιζω οτι αυτο περναει τελευταια ο μικρος μου.Του μιλαμε για το μωρο που ερχεται και οτι θα λειψω για λιγες μερες και τον βλεπω πια οτι δυσκολα καθεται με την γιαγια του το πρωι.Τον αφηνω ενα 2ωρο κ μεχρι τωρα δεν ειχαμε θεμα,αλλα πια δυσανασχετει και με ζηταει με αποτελεσμα να επιστρεφει σπιτι πολυ νωριτερα. Ειναι ολη την ωρα "μαμακα" κ "μαμακα".Ακομη και το βραδυ ξυπναει και με φωναζει,μολις με δει μου πιανει το χερι και ξανακοιμαται.Εχω αγχωθει με ολο αυτο...

περι κοινωνικοποιησης και παιδικου σταθμου...το να παει στον παιδικο δεν σημαινει οτι κοινωνικοποιειται.Αυτα που θα κανει στον παιδικο,οι δραστηριοτητες δλδ και η συμπεριφορα των ατομων εκει,αυτα βοηθουν στην κοινωνικοποιηση. Υπαρχουν καλοι παιδικοι σταθμοι,αρκει να κανει κανεις μια καλη ερευνα (και να χει και καποια χρηματα να διαθεσει..).Δεν το βρισκω φυσιολογικο να κραταμε ενα παιδι κλεισμενο σε ενα σπιτι ειτε ειναι με την γιαγια,ειτε με νταντα ειτε με την μαμα μεχρι να παει στην υποχρεωτικη εκπαιδευση. Η συναναστροφη με συνομιληκα παιδια σιγουρα βοηθαει ενα παιδι να αναπτυξει και αλλα ειδη συμπεριφορας.Λογω επαγγελματος εχω δει διαφορες σε παιδια (3 με 3,5 ετων) που συμμετεχουν σε δραστηριοτητες (θεατρικο παιχβνιδι,μουσικοκινητικο,εικαστικο κτλ).Διαφορες στον τροπο που αναπτυσσουν θεματα,στον τροπο που λειτουργουν σε χωρο με πολλα ατομα κ.α. Σκοπευω να στειλω τα δικα μου παιδια στην ηλικια των 3 σε παιδικο,οπως και σε οποια δραστηριοτητα κρινω καταλληλη.

[bebadomama]

papaki70 έγραψε:

LaLa έγραψε:

H Πατσούρου μου το εξήγησε ότι έχει πιο πολλά να προσφέρει μία γιαγιά που λατρεύει και "κακομαθαίνει" το μωρό από μια κοπέλα που είναι με το ζόρι εκεί και παίρνει 700 ευρώ μισθό ενώ θα προτιμούσε να είναι σπίτι της και να κάνει μανικιουρ!!!. Αρκεί βέβαια η γιαγιά να το πηγαίνει στο πάρκο συχνά να παίζει, αν έχει κήπο να το βγάζει να παίζουν με τα χώματα κτλ.[/quote:1741mofx]

papaki γιατι θεωρει αυτονοητο οτι μια επαγγελματιας ασχολειται με το ζορι με τα παιδια??? Οχι οτι διαφωνω με το να κραταει η γιαγια τα παιδια.(μιλαω παντα για παιδια κατω των 3 ετων,εκει συμφωνω και γω με την "χρηση" της γιαγιας)

[amanda]

Κατρίνα είναι λογικό η μικρή να είναι προσκολλημένη επάνω σου.

Και η δικιά μου που έχουν την ίδια ηλικία κάπως έτσι συμπεριφέρεται και αντιδρά.

Δεν ξέρω αν πρέπει να επιστρέψεις στην εργασία σου και αυτό σε αγχωνει αλλα τα μωράκια μας προσαρμόζονται εύκολα.

Η άποψη της Πατσούρου μου φαίνεται λογική και σωστή.

Καλύτερα να μεγαλώνει το παιδί με τη γιαγιά που το υπεραγαπά και το κακομαθαίνει παρά με κάποιον ξένο.

Νομίζω όμως πως στο παιδικό η επαφή με άλλα παιδάκια του κάνουν καλό και το βοηθούν να κοινωνικοποιηθεί.

Λάλα περιμένουμε τις απόψεις σου

[LaLa]

Το αγχος αποχωρισμου ειναι μια υγιης κατάσταση που περνουν ολα τα βρέφη απο 6 εως 18 μηνων και συνεχίζει μεχρι τα 3 χρονια περιππου αλλα σε μικροτερη ενταση . Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικια που θα το βιώσει πιο έντονα , αυτο εξαρτάται απο το μωρο .

Το μωρο φοβαται οτι οι γονεις του θα φυγουν και θα το εγκαταλειψουν . Παρολο που η μητέρα μπορει να βρισκεται στο διπλανο δωμάτιο , το μωρο κλαιει και φωνάζει μεχρι να την δει γιατι ακομα δεν ξερει οτι αυτος που φευγει θα ξανάρθει . Μεχρι περιππου το χρονο το μωρο νομιζει οτι αυτο/αυτος που δεν βλεπει απλα εξαφανιζεται και δεν υπάρχει πλεον .

Ετσι περνουν μια πολυ αγχωδη περιοδο που ξυπνουν τη νυχτα και ζητουν αγκαλια , κλαινε οταν φευγει η μητέρα ή ακομα και οταν πηγαινει στο μπανιο . Τα μωρα απο τη γεννηση τους ξερουν ενστικτωδως οτι πρεπει να δεθουν με καποιον γιατι απο αυτο εξαρταται η επιβιωση τους .

Η προσκόλληση εχει κοινα χαρακτηριστικά αλλα ειναι μια διαφορετική διαδικασία . Το μωρο ζητάει συνέχεια την αγκαλια της μητέρας , θελει να εχει την αποκλειστική της προσοχη επανω του , να το φροντιζει μονο εκεινη κλπ . Το μωρο προσκολάται στη μητέρα σε διαφορες περιοδους ειδικά οταν κανει κατορθωματα πχ μπουσουλημα ή αργοτερα περπατημα . Γενικα οι αλλαγες ταράζουν το μωρο γιατι δεν ξερει τι συμβαινει και γυρνα στο πιο κοντινο του προσωπο που εχει εμπιστοσυνη , τη μητέρα του.

Ειδικά γυρω στον χρονο (λιγο πριν λιγο μετα ή για καποια μωρα στους 18 μηνες) το μωρο νιωθει οτι μεγαλώνει , πλεον περπατάει , αρχιζει να μιλαει και περναει πλεον σιγα σιγα στη νηπιακη φαση . Σε εκεινη την περιοδο εχει και τη μεγαλύτερη προσκόλληση στη μητέρα και οσο καλυτερα εκεινη ανταποκριθει τοσο πιο ανεξάρτητο , αυτονομο και ψυχικά ισορροπημένο θα γινει το μωράκι .

Πολλες μητέρες βλεποντας το αγχος αποχωρισμου ή την προσκολληση που νιωθουν τα μωρα για εκεινες σκεφτονται πως καλυτερα το μωρο να μεινει για λιγο με τους παπουδες ή να παει παιδικό σταθμο να μην γινει "μαμακιας" και κολλημενο πανω της . Συνηθως και το περιβάλον επικροτει και επικρινει "Το χεις μαθει στις αγκαλιες , το χεις μαθει να ειναι μονο με σενα κλπ" .

Για μενα αυτη η τακτική ειναι το μεγαλύτερο λαθος ή ενα απο τα μεγαλυτερα που μπορει να κανει μια μητέρα . Οπως καμια μητέρα δεν θα πετουσε το μωρο της στη θάλασσα για να μαθει κολυμπι ετσι δεν πρεπει να "διωξουμε" το μωρο απο εμας για να γινει ανεξάρτητο .

Αν το μωρο ικανοποιηθεί , αγαπηθει στο επαρκο και νιωσει ασφάλεια τοτε να στε σιγουρες θα φυγει μονο του απο την αγκαλια της μητέρας . Ενας εξαιρετικός ψυχιατρος ο Γιωσοφατ τα περιγραφει ομορφα μεσα απο μια συνεντευξη που ειχε δωσει . Καπου το χω βαλει στο φορουμ , θα το βρω να σας το ξαναθυμήσω .

[LaLa]

Καλυψω το μωρακι σου τωρα (μετα τον 3ο μηνα ) εχει καταλαβει οτι ειστε 2 προσωπικότητες . Πριν νομιζε οτι ειστε ενα . Αυτο το τρομάζει και φοβαται οτι μπορει να μεινει μονο του , νιωθει ανασφάλεια και αβεβαιοτητα . Τωρα ξεκινά η σταδιακή προσκόλληση που εχει το αποκορυφωμα περιππου στο χρονο ή και λιγο αργοτερα .

Συνηθως ολοι συστηνουν μεχρι τουλάχιστον τους 6 πρωτους μηνες , να ασχολειτε μονο ενας με το ταισμα , αλλαγμα , γενικα τη φροντιδα του μωρου . Το μωρο εχει ανάγκη να αναγνωρίζει τη "μαμα" . Μαμα μπορει να ειναι ο μπαμπας ή η γιαγια ή οποιος μεγαλωνει το μωρο .

Σε περιπτωσεις που δεν ειναι εφικτό (επιστροφή στη δουλεια) καλο ειναι να μην "ζοριζουμε" το μωρο να δεχτει την ωρα που ειμαστε παρον , την φροντιδα απο καποιον αλλον . Τα μωρα προσαρμοζονται παρα πολυ ευκολα , ειπαμε εξαρταται η επιβιωση τους , οποτε μαθαινουν ευκολα και συνηθίζουν τις αλλαγες .

Γενικα ειμαι κατα της τακτικης της "εκπαιδευσης" (και το λεω συνεχεια στα κοριτσια) πχ να μαθει μπουκάλι το μωρο γιατι θα γυρισω στη δουλεια και δεν θα μπορει να φαει . Δεν υπάρχει περιπτωση μωρο πανω των 2μηνων να μεινει εντελως νηστικό . Ακομα και αυτα που δεν θα δεχτουν ευκολα το μπουκάλι , θα φανε τοσο ωστε να κρατηθουν και να περιμενουν τη μαμα να θηλάσει .

Αυριο θα πω και για τους παιδικους , φτανει πια αποψε !!! :laugh:

[LaLa]