Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 155
  • Created
  • Τελευταία απάντηση
Δημοσίευση

Το κουραγιο που θα σου πω ειναι λιγο...

Εσεις ξερετε μονο τι περασατε και τι περνατε.

Περασα και εγω παρομοια κατασταση...Η απωλεια ειναι...ευχομαι να εχετε δυναμη εσυ και ο αντρας σου να συνεχισετε τη ζωη σας.λυπαμαι πραγματικα! :(

Δημοσίευση

Συγκλονίστηκα,πραγματικά...Νόμιζα μέχρι σήμερα ότι στις 34 εβδομάδες το μωρό δεν θα έχει πρόβλημα...Η κουμπάρα μου γέννησε στις 28,και η μπέμπα της είναι 18 μηνών σήμερα.Γιατί να συμβαίνουν αυτά;;;

Να είσαι γερή και δυνατή,κι όσο για το αγοράκι σου...Ησύχασε πλέον.Δεν ξέρω τί να πω.

Λυπάμαι..

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΕΧΩ ΠΑΓΩΣΕΙ..ΚΡΙΜΑ ?ΓΙΑΤΙ? ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ...ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΛΥΠΑΜΑΙ ΔΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑΠΩ ΓΙΑΝΑΣΕ ΠΑΡΗΓΟΡΗΣΩ..ΘΑ ΠΩ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΑΓΓΕΛΑΚΙ ΣΟΥ ..ΤΟ ΓΙΟ ΣΟΥ...ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ...ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΝΑΠΑΡΩ ΛΙΓΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ...ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ....ΔΕ ΞΕΡΩ ΤΙΝΑ ΠΩ ΝΑΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΗΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Δημοσίευση

Δε φταις εσύ για ότι έγινε...καταλαβαίνω πως πονάς πολύ και ο πόνος σου δύσκολα θα φύγει αλλά είμαι σίγουρη πως μια μέρα θα κάνεις ένα μωράκι που θα μείνει στο δωμάτιο που τώρα σου φαίνεται άδειο και θα το γεμίσει με το γέλιο του!!!Σου εύχομαι ολόψυχα να μπορέσεις να το αντιμετωπίσεις και όταν είσαι έτοιμη να χαρίσεις στον εαυτό σου αυτό το δώρο.Πόνεσα κι εγω πολύ μαζί σου σα να σε ξέρω και ένιωσα τον πόνο σου γιατί κι εγώ περιμένω το πρώτο μου μωρο.Εύχομαι να σου γράψω ξανά σε ευχάριστες στιγμές , μέχρι τότε όμως να ξέρεις πως θα είμαι εδώ αν θες σε κάποιον να μιλήσεις , στους αγνώστους ανοίγουμε εύκολα την καρδιά μας...Να μη φοβάσαι και να προχωράς...

Δημοσίευση

Κορίτσι μου δεν έχω λόγια! :( Λυπάμαι πολύ για την απώλεια σου! Ξέρω πως αυτά που γράφω δεν μπορούν να απαλύνουν τον πόνο σου, αλλά εύχομαι να γεμίσει η αγκαλιά σου σύντομα με το αδερφάκι που θα στείλει το αγγελούδι σου!

Δημοσίευση

Κοπέλα μου λυπάμαι!!!!ό,τι και να σου πω, ξέρω ότι δε θα σε παρηγορήσει..Είναι κρίμα να χάνονται μωράκια!!!Τόσο άδικο!!!Πάρε το χρόνο σου και σύντομα το αγγελούδι σου θα σου στείλει το αδερφάκι του να σου απαλύνει τον πόνο... :(:(:(

Δημοσίευση

ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑ ΤΗ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΗ ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΩ ΣΚΕΦΤΕΙ.ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΤΗΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΔΩ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ . ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΑΠΛΑ ΕΤΥΧΕ. "ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ"...ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ.

ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΟΣΟ ΛΥΠΑΜΑΙ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.

ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΘΑ ΔΩΣΕΙΣ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ , ΓΙΑΤΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ "ΕΝΑ" ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΘΑ ΞΑΝΑΜΕΙΝΕΙΣ ΕΓΚΥΟΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ. ΤΟΤΕ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ "ΓΙΑΤΙ" ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ.

ΕΓΩ ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΑ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

Η ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΟΜΩΣ...ΠΟΣΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΩΡΟ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.

ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΙ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ.

ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ , ΞΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΑΝΤΑ. ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ.

Δημοσίευση

Δεν φταις εσυ!

δεν εχω λογια να πω....

ο Θεουλης να σου δωσει δυναμη να συνεχισεις....

Σε σενα και σε ολες τις μανουλες που ζουνε κατι τετοιο...

eleni74 εχεις ενα αγγελακι εκει ψηλα που ξερει οτι το αγαπατε ...

δεν υπαρχουν λογια... :(

Δημοσίευση

Muller μου νομιζω οτι εχουμε μιλησει ...παει πολυς καιρος ομως δεν θυμομουν οτι ηταν τοσο τραγικη η ιστορια σου ..δεν ξερω τι να πω τι να γραψω ..παγωσα οταν τα διαβασα ..τοσος πονος καλη μου ... ευχομαι να το ξεπερασεις( οσο γινεται ) με ενα νεο μωρακι ο πονος θα ειναι λιγοτερος ..και οι ασχημες αναμνησεις πιο μακρυνες ...

ακλη δυναμη

Δημοσίευση

ειλικρινα δεν ξερω τι να πω!!!!!!εχω παγωσει!!εχω ανατριχιασει!!!!!γιατι να γινονται τετοια λαθη γιατρων σε τοσο μικρα αγγελουδια;;;;γιατι;;;;γιατι;;;;;;κουραγιο κοπελα μου κ οτι κα να σου πω σιγουρα δεν απαλυνει τον πονο σου!!!!μεινε δυνατη για σενα κ τον αντρα σου κ σιγουρα ο θεος θα σου φερει ενα αλλο αντρακι στην αγκαλια σου κ το αγγελουδι σου στον ουρανο θα χαρει πολυ κ θα σας προσεχει!!!!!!!κριμα!!πολυ κριμα!!!!

Δημοσίευση

ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΚΛΑΙΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ ΜΝΜ ΣΟΥ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ...ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΦΟΒΟΣ ΜΑΣ...ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ..ΝΑ'ΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΕΣΑΙ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΣΟΥ ΝΑ "ΘΥΜΑΤΑΙ" ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΖΗΣΑΤΕ ΟΣΟ ΗΣΑΣΤΑΝ ΕΝΑ!!!ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΤΙΣ ΘΥΜΑΤΑΙ..Ο ΚΑΙΡΟΣ ΘΑ ΑΠΑΛΥΝΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΑΔΕΛΦΑΚΙ ΠΟΥ ΘΑ'ΝΑΙ ΘΕΟΣΤΑΛΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΣΟΥ...ΚΟΥΡΑΓΙΟ...

Δημοσίευση

ειλικρινά κλαίω....μονο και μονο γιατι δεν θα μπορούσα να το αντέξω....σκέφτομαι τις ημερες της κλινικής και θα μου ηταν πολύ σκληρό να το περάσω όλο αυτό....δεν έχω καμια σημβουλή να σου δώσω...δεν είμαι σε θέση, αλλα ειλικρινά λυπάμαι πολύ.....θα είμαστε όλες δίπλα σου, οτι και να χρειαστείς.... :(

Δημοσίευση

ΛΥΠΑΜΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΩ...ΓΕΝΝΗΣΑ 13/11/2009 ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΥΠΕΡΗΧΟ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΛΙΠΟΒΑΡΕΣ ΚΑΙ ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ Κ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΘΑ ΕΜΠΑΙΝΕ ΘΕΡΜΟΚΙΤΙΔΑ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ 37 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ!!!ΑΛΛΑ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΔΗΛΩΣΕ 38 ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΜΗΤΕΡΑ ΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΜΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ ΘΕΡΜΟΚΙΤΙΔΑ.....

Δημοσίευση

οταν ειχα δει τον τιτλο καταλαβα το θεμα που θα ειχε το ποστ και ειπα να μην πω να το διαβασω γιατι στεναχωριεμαι πολυ με αυτα.δεν το εκανα αλλα τωρα αλλαξα γνωμη και αποφασισα να μπω.ειλικρινα εκλαψα διαβαζοντας ολα αυτα που γραφεις...ειναι το μοναδικο πραγμα που σκεφτομαι συνεχεια αν μεινω ποτε εγκυος να μην παθει ποτε το παιδι μου τιποτα και φανταζομαι ολες μας αυτο σκεφτομαστε.δεν μπορω να σου πω τιποτα αλλο παρα μονο κουραγιο..αυτο που εζησες πραγματικα ειναι απαισιο...ευχομαι να σου ξαναστειλει ο Θεος ενα μωρακι και αυτη την φορα να μην το παρει πισω.

Δημοσίευση

Παγωσα κι εγω μολις διαβασα την ιστορια σου κοριτσι μου.. :(:(:(

Μακαρι να εβρισκα τα σωστα λογια να απαλυνω το πονο σου..αλλα ποιες λεξεις εχουν τη δυναμη να καταλαγιασουν τετοιο πονο;... :(

Το μονο που θα σου πω ή μαλλον θα σου προτεινω ειναι να κανεις ενα δωρο στο αγορακι σου..ενα αδερφακι που θα του δωσεις οτι δε προλαβες να δωσεις σε αυτο..

Τοτε ναμιζω οτι θα ειναι ενα πολυ ευτυχισμενο αγγελακι που θα βλεπει τη μαμα του να χαμογελαει ξανα και θα νιωθει ολη την αγαπη που θα δινεις στο αδερφακι του.. :)

Ευχομαι γρηγορα να χαμογελασεις και παλι κοριτσι μου! :kiss:

Δημοσίευση

Μuller μου με αγγιξαν οσο δεν φανταζεσαι αυτα που εγραψες..Το δικο μου ηταν σχεδον 28 εβδομαδων και ειπα ενταξει ηταν πολυ μικρο για να αντεξει..Το δικο σου παιδακι 34 εβδομαδων τρελλαινομαι στην ιδεα οτι εφυγε ετσι..Κριμα πολυ κριμα

Ευχομαι απο εδω και περα η ζωη να σου δινει μονο καλα

Δημοσίευση

Νιώθω πως θα σπάσει η καρδιά μου! Δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα.

Λένε πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Κι εγώ το πιστεύω αυτό. Συχνά με βοηθάει να ξεπεράσω καταστάσεις.

Αλλά σε τέτοιες στιγμές, δεν μπορώ να καταλάβω, δεν μπορώ να το δεχτώ!!! Γιατί πρέπει να πονέσει μια γυναίκα τόσο πολύ? Γιατί πρέπει να χαθεί μια ψυχούλα τόσο αθώα, τόσο ανυπεράσπιστη? Γιατί άνθρωποι που αγαπούν τα παιδιά να βιώνουν τόσο πονό κι άλλοι, ανάξιοι να λέγονται γονείς, να μην τα εκτιμούν, να μην τα σέβονται, να μην τα αγαπούν? Γιατί Θεέ μου? Είναι τόσο άδικο...τόσο απίστευτα σκληρό!...

Πονώ για το παιδί σου. Εύχομαι να βρεις τη δύναμη σύντομα, να σταθείς ξανά στα πόδια σου και να χαρίσεις όλη την αγάπη σου σ'ένα νέο πλασματάκι.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...