Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ Η ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΣ


tselinkas

Recommended Posts

Καλα Πατσυ φοβερο!!

Δεν σου απαντησε καμια!!

Χα χα!

Ναι Πατσυ πρωτα κατεβαινει η κοιλια και καμια φορα ποναει και η μεση!

Αφου βρε εχεις ξαναγεννησει και ξερεις πως ειναι!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλημέρα κορίτσια...

Ως πρωτάρα δεν είχα συνειδητοποιήσει πως τα πετρώματα που

είχα τις τελευταίες μέρες πριν γεννήσω ότι σήμαιναν

πως θα γεννήσω στις 37 + 4.

Συγκεκριμένα αυτό που ένιωσα το πρωί της ημέρας της γέννας

ήταν να πετρώνει η κοιλιά, να μουδιάζει και να έχω κάτι ψιλοπονάκια.

Δεν έδωσα σημασία γιατί ο γιατρός μου είχε πει πως έχουμε μέρες

και πως αυτά ήταν συνηθισμένα...

Το μεσημέρι έσπασαν και τα νερά.

Το βράδυ γέννησα τον γιο μου!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αι βρε χρυσα μου..δεν μου λενε.το ξερω οτι εχω ξαναγεννησει αλλα τοτε στα καλα καθουμενα ξαφνικα με επιασε ο πονος και αυτο ηταν.πηγα και γεννησα.απλα επειδη καθε νυχτα εχω συσπασεις θελω να δω ολα τα συμπτωματα..και δεν μπορω να καταλαβω πως κατεβαινει η κοιλια.την πιανω την δικια μου και ειναι ψηλα ρε γαμωτο...ποτε επιτελους?????? :P

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

NAI ΟΛΙΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΣΕ ΜΟΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΗΤΑΝ???ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΧΩ ΓΕΝΝΑΩ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ..ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΣΤΟ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΟ ΞΑΝΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΓΕΝΝΗΣΕΙ.......ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΣΠΑΣΕΙΣ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ Π[ΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ Η ΜΗΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ...ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

NAI ΟΛΙΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΣΕ ΜΟΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΗΤΑΝ???ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΧΩ ΓΕΝΝΑΩ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ..ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΣΤΟ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΟ ΞΑΝΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΓΕΝΝΗΣΕΙ.......ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΣΠΑΣΕΙΣ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ Π[ΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ Η ΜΗΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ...ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΕΛΑ ΤΡΕΛΑΡΑ ΤΟ ΒΡΗΚΑ...ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ ΑΠΤΟ ΠΟΙΕΣ ΓΕΝΝΑΜΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Κ ΗΡΘΑΜΕ ΕΔΩ ΤΩΡΑ???? ΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑ

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

tselnikas εμένα η κοιλιά μου είχε κατέβει αρκετό καιρό πριν γεννήσω και χωρίς να έχω ιδιαίτερες συσπάσεις ξαφνικά είδα αίμα και βλέννη και μετά ξεκίνησαν όλα.Με έναν πόνο σου εύχομαι!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Αγάπες χωρίς να θέλω να σας απογοητευσω,εμένα η κοιλιά μου κατέβηκε 1 μέρα πριν γεννήσω...Τρίτη δηλαδή,που ξέραμε οτι είχα διαστολή 2 κ είχαμε ραντεβού για την Τετάρτη να μπώ με τεχνητούς!Στην 40η εβδομάδα+4 μέρες παρακαλώ! :x

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γεια σας!

Εμένα δυστυχως δεν εγινε τιποτα. Ουτε κατεβηεκ η κοιλια, ουτε σπασανε τα νερα μου, ουτε ειχα πετρωμα στην κοιλια... Ειναι σαν να μην ημουν εγκυος. Ο γιατρος μου με εβαλε 2 πρωινα στον ορο με τεχνητους πονους αλλα η μικρη τιποτα, δεν ηθελε να βγει κι ετσι την βγαλαμε με καισαρικη. Μακαρι να γυριζε ο χρονος κ να εξελισσοταν αλλιως τα πραγματα, με φυσιολογικη γεννα που παντα ονειρευομουν... :(

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

emena i koilia mou stin prwti egkimosini itan arketa katebasmeni apo poli arxi ...etsi kai twra kai fobamai poli giati me toses douleies kai baros....min gennisw tipota nwritera giatai kai sto prwto 1 septembriou empaina ston mina mou kai gennisa 3

!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κοριτσάκι καταρχήν με το καλό να έρθει και το δευτερο αγγελούδι σου!!!

Λοιπόν εμένα ποτέ δεν κατέβηκε η κοιλιά μου και ποτέ δεν σπάσαν τα νερα!!!!!

Απλα είχα πονάκια σαν περιοδου ( ήταν οι συσπάσεις αυτές)και τεντώματα στην κοιλιά μου...

Αν αναρωτιέσαι πως θα καταλάβεις οτι έφτασε η ώρα θα προσέξεις το εξής...

Αν έχεις συσπάσεις ανα πεντάλεπτο ή και λιγότερο και αυτή η κατάσταση κρατήσει τουλάχιστον μία ώρα,πας στο γιατρό...

Εγώ αυτό πρόσεξα και όταν πήγα , έμεινα!!!Και σε λίγες ώρες γεννήθηκε

το αγοράκι μου...

Αντε,θα το καταλάβεις καλέ , έμπειρη είσαι ,θα πάρουν το δρόμο τους όλα!!

Με το καλό , με ένα γερό μωρό!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

κι εγω εχω πολλες φορες συσπασεις και για κανα 3ωρο μη σου πω και ξαφνικα ολα σταματανε.γι αυτο ρωταω.γιατι δεν ξερω ποτε θα ναι η στιγμη.στην μικρη μου δεν ειχα ποτε τιποτα και ξαφνικα ειχα τρελο πονο και ηξερα οτι ηταν αυτο.τωρα καθε μερα συσπασεις δεν ξερω τι μου γινεται..και δεν γινεται καθε φορα να τρεχω στο νοσοκομειο.. :P

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Περαστικά κορίτσι μου μίλησες με παιδίατρο; Σου έδωσε τίποτα οδηγίες ; 
    • Κορίτσια εμένα ο μικρούλης μου είναι κρυμμένος.  Βασικά εγώ τον κόλλησα...είχα πονόλαιμο και καταρροη.  Τώρα προς το παρόν έχει μυξουλες και μπούκωμα.  Ελπίζω να του περάσει γρήγορα και να πάρει αντισώματα με τον θηλασμό 
    • Ευχαριστούμε για το μοίρασμα!! Τι ωραίες στιγμές!  Χαρα, συγκίνηση, αγωνία, άγχος...όλα μαζί  Θα σου πω ότι κι εγώ δεν την χάρηκα όσο θα ήθελα την εγκυμοσύνη αλλά θυμάμαι ότι όταν το έμαθα παρόλο το άγχος είχα χαρεί πολύ ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά τα πράγματα!  Αφού τις πρώτες μέρες κοιτούσα τον άντρα μου σε άσχετες φάσεις και γελούσα και αυτός ήταν πολύ πιο συγκρατημενος μην χαρεί τζάμπα. Αλλά του έλεγα και να μην πάει καλά το ίδιο θα λυπηθουμε είτε χαιρόμαστε τώρα είτε όχι  Μετά φυσικά που όλα πήγαιναν καλά με έπιανε πού και πού το άγχος 
    • Που λέτε κορίτσια, αφού περιμέναμε 4 ώρες αυτό το εξιτήριο, κι ενώ είχε ήλιο, με το που πιάνουμε το μωρό να βγούμε έξω από το μαιευτήριο μαζεύτηκαν όλα τα σύννεφα του κόσμου κι αρχίζει να ψιχαλιζει. Φτάνουμε σπίτι και το μεγάλος (πλέον) κοιμόταν 😆 Οπότε δεν υπήρξε καμία αναμονή στην είσοδο, μπήκαμε τρέχοντας μην παγώσει το μωρό και τον αφήσαμε πάνω στον καναπέ 🥲 Καθόλου instagramable 😆 3 ώρες μετά που πήγα να ξυπνήσω τον μεγάλο, νόμιζε ότι ήμουν εξωγήινος κι άρχισε να φωνάζει τη γιαγιά του!! Αφού τον συνεφεραμε, του λέμε έλα να δεις το μωρό και καθόταν από μακριά και το κοιτούσε. Μετά ξεκόλλησε και του βάλε το χέρι στην κοιλιά κι εκεί ξεμπλοκαρε!! Άρχισε να χοροπηδάει, να χαίρεται!! Ήθελε να τον πάρει αγκαλιά, τον άρπαξε και κόντεψε ο λαιμός του μωρού να μας φύγει!! Μετά του τον βάλαμε στην αγκαλιά του, αλλά τον γύρισε κάπως και τον έφερε από κάτω του κεφαλοκλειδωμα, σμακ ντάουν φάση, αλλα το έκανε με πολύ χαρά κι αγάπη (ελπίζω 😅) του έδινε και φιλάκια μετά!  Σήμερα το πρωί ήρθε στο δωμάτιο μας, γιατί εκεί έχουμε το λίκνο, και φώναζε "το μωρό κοιμάται" και προσπάθησε να τον νανουρισει κουνώντας το λίκνο με φόρα! Μετά όταν θήλαζα, ήρθε και έλεγε "το μωρό πίνει γάλα" και του έριξε μια φαπα, η οποία στη δική του γλώσσα μάλλον ήταν χάδι... στη συνέχεια άρχισε να χοροπηδάει κιόλας δίπλα μας και να φωνάζει "τραμπολίνο"! Μετά σκούπισε με το χέρι τη μύτη του που είχε μυξες και προσπάθησε να το βάλει στο στόμα του μωρού...  Κορίτσια, νιώθω ότι καλά πάει γενικά, τον συμπαθεί, αλλά νιώθω ότι θα τον ξεκανει κιόλας ταυτόχρονα!! Αλλά μια πραγματική ιστορία αγάπης αδερφών μόλις ξεκίνησε 😅😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...