Μετάβαση σε περιεχόμενο

Μανα


Moussa

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 69
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

αχ βρε moussa μου,τι μας εκανες... εξαιρετικα τα κειμενα... η φωτογραφια ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ... ειχα ακουσει γι αυτη την ιστορια,μα δε την ειχα δει τη φωτογραφια... δεν εχω λογια.....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αχ βρε moussa μου,τι μας εκανες... εξαιρετικα τα κειμενα... η φωτογραφια ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ... ειχα ακουσει γι αυτη την ιστορια,μα δε την ειχα δει τη φωτογραφια... δεν εχω λογια.....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

αχ βρε moussa μου,τι μας εκανες... εξαιρετικα τα κειμενα... η φωτογραφια ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ... ειχα ακουσει γι αυτη την ιστορια,μα δε την ειχα δει τη φωτογραφια... δεν εχω λογια.....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Πολύ ωραίο θέμα άνοιξες Moussa άλλα με έκαναν κομμάτια οι ιστορίες σου:( :( . Ανατρίχιασα διαβάζοντας το ποίημα και αυτήν την φώτο......

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Πολύ ωραίο θέμα άνοιξες Moussa άλλα με έκαναν κομμάτια οι ιστορίες σου:( :( . Ανατρίχιασα διαβάζοντας το ποίημα και αυτήν την φώτο......

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Πολύ ωραίο θέμα άνοιξες Moussa άλλα με έκαναν κομμάτια οι ιστορίες σου:( :( . Ανατρίχιασα διαβάζοντας το ποίημα και αυτήν την φώτο......

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Moussa έγραψε:

αυτο το ποιημα κοριτσια με τσακησε :( .

Εγώ;

Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·

στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.

Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος

μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!

Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε

και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.

Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·

ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.

Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·

πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.

Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,

κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.

Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,

δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.

Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,

κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.

Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει

ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.

Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,

κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.

Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·

ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·

ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,

χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.

Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ

τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·

ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί

τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.

Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,

αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!

Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·

φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.

Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·

τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.

Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος

και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.

Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει

και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.

Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,

κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.

Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.

Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.

Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,

ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.

Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,

τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.

Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·

στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.

Μούσα μου δεν μπορεσα να κρατήσω τα δάκρυά μου! Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μωράκι μου που με τόση ευκολία έριξα..Για άλλη μια φορά ένιωσα η χειρότερη μητέρα στον κόσμο...Ας το αγκαλιάσει τουλάχιστον ο Θεούλης που ξέρει να αγαπα.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Moussa έγραψε:

αυτο το ποιημα κοριτσια με τσακησε :( .

Εγώ;

Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·

στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.

Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος

μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!

Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε

και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.

Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·

ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.

Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·

πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.

Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,

κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.

Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,

δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.

Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,

κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.

Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει

ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.

Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,

κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.

Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·

ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·

ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,

χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.

Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ

τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·

ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί

τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.

Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,

αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!

Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·

φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.

Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·

τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.

Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος

και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.

Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει

και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.

Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,

κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.

Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.

Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.

Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,

ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.

Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,

τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.

Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·

στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.

Μούσα μου δεν μπορεσα να κρατήσω τα δάκρυά μου! Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μωράκι μου που με τόση ευκολία έριξα..Για άλλη μια φορά ένιωσα η χειρότερη μητέρα στον κόσμο...Ας το αγκαλιάσει τουλάχιστον ο Θεούλης που ξέρει να αγαπα.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Moussa έγραψε:

αυτο το ποιημα κοριτσια με τσακησε :( .

Εγώ;

Ροδίζει ο ήλιος το πρωί και κρύβονται τ' αστέρια·

στον ουρανό λαμποκοπούν κάτασπρα περιστέρια.

Μοσχοβολάει γιασεμί, βασιλικός και δυόσμος

μες τη δροσιά του πρωινού. Όμορφος πού' ναι ο κόσμος!

Στο ποταμάκι το ρηχό δυο πάπιες κολυμπάνε

και πίσω τα παπάκια τους ακολουθούν και πάνε.

Παιδιά τα βλέπουν και γελούν, και παίζουν και πηδάνε·

ψωμί με τα χεράκια τους, τους ρίχνουνε να φάνε.

Μα εγώ το φως του πρωινού ποτέ μου δεν το είδα·

πουλιά δεν είδα να πετούν σαν έσβηναν τ' αστέρια.

Δε μύρισα το γιασεμί, δεν ξέρω τον αέρα,

κι ούτε λουλούδι έκοψαν τα παιδικά μου χέρια.

Ποτέ μες το ρηχό νερό δεν είδα τη μορφή μου,

δε γέλασα, δεν έπαιξα μες τη μικρή ζωή μου.

Κούνια ποτέ δεν έκανα στου δέντρου τη δροσιά,

κρυφτό δεν έπαιξα ποτέ με τ' άλλα τα παιδιά.

Στης μάνας του την αγκαλιά ναζιάρικα γκρινιάζει

ένα μωρό· και με στοργή, εκείνη το θηλάζει.

Τα δάχτυλά του μπλέκουνε στα μαύρα της μαλλιά,

κι ένα τραγούδι τρυφερό αυτή του τραγουδά.

Μα εγώ, ποτέ δε θήλασα σε κάποια αγκαλιά·

ποτέ δε με χαϊδέψανε της μάνας τα μαλλιά·

ποτέ τραγούδι τρυφερό δε χάιδεψε τ' αυτιά μου,

χέρι ποτέ δε μ' άγγιξε ν' ακούσει την καρδιά μου.

Στην αγκαλιά την πατρική δεν έτρεξα ποτέ

τα χέρια του τα δυνατά, ασφάλεια να μου δώσουν·

ούτε κι όταν θελήσανε μια μέρα οι δυνατοί

τη διψασμένη για ζωή, ψυχή μου να σκοτώσουν.

Ποτέ δε με ρωτήσανε αν ήθελα να ζήσω,

αν ήθελα την ομορφιά του κόσμου ν' αντικρίσω!

Ποτέ τους δε θελήσανε ν' ακούσουν τη φωνή μου·

φορτίο ήμουνα γι' αυτούς, και κόψαν τη ζωή μου.

Της μάνας μου το παιδικό τραγούδι, ήταν βρισιά·

τα λόγια της τα τρυφερά, για μένα ήταν στριγκλιά.

Της μάνας μου η παρηγοριά ήταν για μένα τρόμος

και των γονιών μου το άγγιγμα, για την ψυχή μου φόνος.

Αντί για μια θερμή αγκαλιά, χώμα ψυχρό με ζώνει

και το μικρό κορμάκι μου σκοτάδι το στοιχειώνει.

Αντί για γάλα μητρικό, σκουλήκια έχει η κοιλιά μου,

κι αντί σκιρτήματα χαράς, σίγησε η καρδιά μου.

Στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω να ξαποστάσω.

Αυτός τραγούδια θα μου πει ώσπου να τα χορτάσω.

Μάνα, πατέρας κι αδελφός, και φίλος και ζωή,

ό,τι θελήσω και ποθώ, είσαι για μένα Εσύ.

Μόνο Εσύ με νοιάστηκες, μόνο Εσύ με ξέρεις,

τη θλίψη μου μοιράζεσαι, στον πόνο μου υποφέρεις.

Το Πνεύμα Του με ακουμπά, κι εγώ παρηγοριέμαι·

στην αγκαλιά του Πλάστη μου γέρνω κι αποκοιμιέμαι.

Μούσα μου δεν μπορεσα να κρατήσω τα δάκρυά μου! Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μωράκι μου που με τόση ευκολία έριξα..Για άλλη μια φορά ένιωσα η χειρότερη μητέρα στον κόσμο...Ας το αγκαλιάσει τουλάχιστον ο Θεούλης που ξέρει να αγαπα.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Φανουλα μου δυστηχως και εγω εκανα καποτε μια......δεν εχει σημασια αν το ηθελα η αν αναγκαστικα σημασια εχει οτι το παιδακι μου ειναι στην αγκαλια του θεου.....τουλαχιστον να μας συνχωρεσουν....δεν ξεραμε....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Φανουλα μου δυστηχως και εγω εκανα καποτε μια......δεν εχει σημασια αν το ηθελα η αν αναγκαστικα σημασια εχει οτι το παιδακι μου ειναι στην αγκαλια του θεου.....τουλαχιστον να μας συνχωρεσουν....δεν ξεραμε....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Φανουλα μου δυστηχως και εγω εκανα καποτε μια......δεν εχει σημασια αν το ηθελα η αν αναγκαστικα σημασια εχει οτι το παιδακι μου ειναι στην αγκαλια του θεου.....τουλαχιστον να μας συνχωρεσουν....δεν ξεραμε....

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Γενικά πώς είστε κορίτσια; Από ύπνο, γκρίνια; Εμένα μου δυσκολεύεται λίγο στους ημερήσιους ύπνους τώρα τελευταία, τον βάζω μάρσιπο και κοιμάται! Και το βράδυ ξυπνάει αρκετές φορές μέχρι να κοιμηθεί καλά καλά.. τα μασητικά τα αποστειρωνετε;
    • Καλημέρα σε όλες. Καταρχήν να πω πως λυπάμαι πολύ @Xrisa95 και @Elenaki_. Πραγματικά εύχομαι να πάνε όλα καλά μέχρι το τέλος και να κρατήσετε τα μωράκια σας στην αγκαλιά σας. Ευτυχώς με την δύναμη της επιστήμης μπορούμε να καταφέρουμε πολλά και να προλάβουμε δύσκολες καταστάσεις. Η ομάδα μας είναι εδώ για να στηρίξει όποια μανούλα το χρειάζεται, πρέπει να το θυμόμαστε αυτό.  Κορίτσια ας έχουμε αισιοδοξία και πίστη στα μωράκια μας, θα τα καταφέρουμε μαζί τους, είμαι σίγουρη🙏Άλλωστε αυτό το μαγικό ταξίδι φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του❤️ Τα δικά μας νέα από το ντόπλερ μας.... Όλα μας τα βρήκε καλά η γιατρός. Μας είπε ότι έχει φυσιολογική ανάπτυξη και σε κιλά μας την έβγαλε 1.941 γρ. Τράχηλος κλειστός. Επίσης παραμένει με το κεφάλι κάτω και μας είπε πως τώρα πια δύσκολα θα αλλάξει θέση, δεν είναι απίθανο βέβαια αλλά δύσκολο. Ελπίζουμε για το καλύτερο. Τώρα πια θα μας δει ο δικός μας γιατρός σε 2 εβδομάδες.,
    • Κορίτσιααα πως σιδερωνετεεεε ?? Εγώ την έχω τη σιδερωστρα στην αποθήκη και δε σιδερωνω τιποτα😅 εν τω μεταξύ όλο χειμωνιάτικα τώρα δε θέλουν σίδερο ευτυχώς..το καλοκαίρι σιδέρωνα ..εκεί δε μπορούσα να το αποφύγω...ήταν σαν πατσαβούρα οι μπλουζες😂
    • Καλημέρα κορίτσια !  Συνέχισε επαφές και τα τεστ να δεις πως πάει η γραμμουλα 🙂 
    • Καλημέρα κορίτσια μ!!!! Να σας ζήσουν τα μωράκια σας σε αυτές που γέννησαν και με το καλό εμείς που αναμένουμε ακόμα!!! Εγώ έχω κάνει δύο non stress ! Στο δεύτερο π έκανα τη πέμπτη είχα συσπάσεις αλλά ήταν ακανόνιστες , οπότε μ είπε η μαία ν πάω πάλι αύριο και βλέπουμε! Εγώ όμως κορίτσια μέσα στο σουκου είχα πολλά πονάκια περιόδου που κάποιες φορές η κοιλιά πέτρωνε και κάποιες άλλες όχι! Δν ξέρω αν πιάνεται γ συσπάσεις ή αν είναι επειδή με βαράει κ η μπέμπα χαμηλά!!! Είδωμεν αύριο!!! 🙏🙏 38 πάρα δύο μέρες θ είμαι!  @kiddo μου όσον αφορά γ τις βαλίτσες μαιευτηρίου εμάς μας έδωσαν μια λίστα! Θα την ανεβάσω εδώ ! Εγώ γεννάω σε δημόσιο νοσοκομείο! Μας είπαν επιπλέον ν έχουμε μαζί μας βολταρεν υπόθετα και αποτέλ! 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...