Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κοριτσια θελω τη βοηθεια σας.Εδω και λιγες μερες το μολις 18 ημερων αγορακι μου θηλαζει (αποκλειστικα)συνεχεια καθε μια ωρα..το βραδυ ειδικα.Τη μερα μπορει να το παει και καθε 2.Εχω ακουσει οτι ειναι φυσιολογικο αλλα ποσο κραταει;;;πορε στρωνει το φσγητο και ο υπνος τους;;;ισχυει αυτο που λενε για τις 40 μερες;;;βοηθηστε με...εχω αρχισει και απογοητευομαι.Εσεις τι εμπειριες εχετε;;

Δημοσίευση

πασχαλακι αν σου ζησει..

φυσικα κ να μη απογοητευεσαι... ;)

ετσι ειναι στη αρχη,,, :ohmy:

με τα μεμε απ εξω... :P:P

εγω το πρωτο 2 μηνο θηλαζα εως κ 18 ωρες το 24 ωρο...

προσαπθει αν σου ρυθμισει τη παραγωγη γιαυτο...να σου κατεβασει γαλα θελει... ;)

Δημοσίευση

Να μην απογοητεύεσαι. Είναι απόλυτα φυσιολογικό και δεν κρατάει πολύ. Κάποια στιγμή τα γεύματά του θα γίνουν πολύ σύντομα. Τώρα το πότε θα συμβεί... θα το μάθεις πρώτη εσύ!!!!

Να σου ζήσει και υπομονη!!!!

Δημοσίευση

Να σου ζησει τ μωρακι σου :)

Καθε μωρο ειναι διαφορετικο αλλα καπου γυρω στους 2-3 μηνες αρχιζουν να κανουν πιο συντομα και αραια γευματα . Βεβαια μετα αρχιζουν και τα αλματα (τωρα περασατ ενα την 7η μερα και ενα ακομα στην 21η) και παλι εχει ξυπνηματα κα συχνους θηλασμους . Παρακάλα να κοιμαται αμεσως μετα το θηλασμο γιατι η δικια μου ηθελε να πιανουμε και την κουβέντα μετα :P

Δημοσίευση

Απο την Αννα Πατσουρου :

Μια εμπειρία καταπληκτική για μητέρες και μωρά. Το γεννάς και μετά, αν το βάλεις στο στήθος εγκαίρως, κολλάει εκεί σαν όλη του η ύπαρξη να εξαρτιέται απ αυτό κι εσύ αισθάνεσαι να λιώνεις σταγόνα σταγόνα μέσα του. Μια εμπειρία καθηλωτική: κουράζεσαι, πιάνεσαι σ όλο σου το σώμα, κλαις, λες «μπα, αποκλείεται να τα καταφέρω», κι αυτό μεγαλώνει, παχαίνουν τα δαχτυλάκια, τα μπουτάκια, μακραίνει, αρχίζουν τα χαμόγελα, οι φωνούλες, οι λοξές ματιές ευγνωμοσύνης καθώς περνούν οι μήνες κι αυτό παραμένει γαντζωμένο στο σώμα σου. Κι έρχονται δυσκολίες, μυξούλες, πόνοι, δοντάκια κι άλλα διάφορα. Κι αυτό γαντζωμένο. Και σιγά σιγά δε θέλει να θηλάζει όλη την ώρα. Βρίσκει άλλα ενδιαφέροντα, το στήθος γίνεται πια προσωρινό καταφύγιο, μετά μόνο λίγες γλυκές σταγόνες ζωής. Και έπειτα δε θέλει άλλο να θηλάσει. Εκείνο πάει για άλλες περιπέτειες, με την καρδιά γεμάτη από τη σιγουριά πως αγαπήθηκε στο έπακρο. Κι η μαμά καμαρώνει, αγανακτεί, διαλύεται, φροντίζει, αγαπά. Καλώς ήλθατε στη μητρότητα. Στον πρώτο τόμο αυτού του βιβλίου θα διαβάσετε πώς να καταφέρετε να θηλάσετε για όσο καιρό θέλετε, παρά τις δυσκολίες της καθημερινότητας, την απίστευτη κούραση, τα ξενύχτια και τις αντικρουόμενες γνώμες όλων όσων έχουν άποψη για το μωρό σας, και να το απολαύσετε. Καλώς ήλθατε στο θηλασμό.

Καθε φορα που το διαβάζω , δακρυζω ! Ελπιζω να σε βοηθήσει και σενα :)

Δημοσίευση

Τελειο το κειμενακι LaLa . Αν και εχω σταματησει εδω και ενα χρονο τον θηλασμο διαβαζοντας το ενοιωσα ολα αυτα που περιγραφει .

Κανε υπομονη πασχαλιτσα! Να σου ζησει το μωρακι σου . Ο θηλασμος θελει επιμονη και υπομονη. Θα στρωσει απο μονο του. Να μην απογοητευεσαι! :)

Δημοσίευση

αχ με συγκινησατε τωρα....εχετε δικιο θα κανω υπομονη και ελπιζω συντομα να στρωσει!τι να κανω; θελω και να τον θηλασ αποκλειστικα τρομαρα μου και απο την αρχη σηκωσα τα χερια ψηλα!

Δημοσίευση

εχεις δικιο να κουραζεσαι. Ο κοπος σου θα ανταμειφθει. Αυτο μπορω να στο εγγυηθω! Ειμουν απο τα ατομα που ελεγα οτι δεν θελω να θηλασω! καθολου. ειμουν απολυτη και καθετη. Τωρα?? Θα το θηλασω μεχρι να μην θελει εκεινος. Δεν ειναι μονο φαγητο που του προσφερεις. Ειναι καταφυγιο, αγαπη, κατανοηση και παρηγορια. Αυτο να σκεφτεσαι καθε φορα που παει να πιασει το στηθος σου. Μπορει να μην πειναει αλλα να θελει την επιβεβαιωση οτι η μανουλα το αγαπαει και θα το προστατεψει. Νοιωθει τοση μοναξια και τοση αμφιβολια... Ηταν στα ζεστα 9 μηνες και τωρα ηρθε στο φως και δεν ξερει και ισως να φοβατε. Στην αρχη εκλαιγα απο τον πονο. Ελεγα δεν θα τα καταφερω. Αλλα η θαλπωρη που εβλεπα στο προσωπο του μου εδινε κουραγιο να συνεχισω. Και τα καταφερα. και ειμαι πολυ περηφανη για μενα!! Οταν θα απελπιζεσαι να σκεφτεσαι ποσα του προσφερεις και πωσ καπια μερα, οταν θα σου χαρισει το πρωτο χαμογελο θα εχεις αυτοματα ξεχασει ολη την κουραση! Να σου ζησει... Και μην εγκαταλειπεις!!

Δημοσίευση

Πασχαλάκι μου να σου ζήσει, είσαι στο σωστό δρόμο. Δέξου όπως σου έρχονται τα πράματα για να μην σε φάει η αγωνία. Εμένα μου λέγανε ότι θα κοιμηθώ στα 40, μετά στο 2μηνο και πάει λέγοντας. Τελικά δεν κοιμήθηκα ποτέ γιατί ακόμα και τώρα που είναι σχεδόν 1 χρονών ακόμα ξυπνάει ανά 2 ωρο. Η φύση όμως προνοεί και σ'εξοπλίζει με τεράστια αποθέματα κουράγιου που δεν το φαντάζεσαι. Και μένα το παιδάκι μου έτσι ήταν στην αρχή και μετά από μόνο του στο φαί έστρωνε. Από τότε που σταμάτησα να αγχώνομαι για το πότε θα κάνει εκείνο πότε το άλλο απόλαυσα και γω το μωρό μου. Ο θηλασμός είναι ωραία στιγμή της μητρότητας και ειδικά μετά τους 8-9 μήνες που πλέον κάνουν και καραγκιοζιλίκια με το μεμε. Θα δεις που όσο περνάει ο καιρός θα συνηθίσεις.

Δημοσίευση

LaLa έγραψε:

Απο την Αννα Πατσουρου :

Μια εμπειρία καταπληκτική για μητέρες και μωρά. Το γεννάς και μετά, αν το βάλεις στο στήθος εγκαίρως, κολλάει εκεί σαν όλη του η ύπαρξη να εξαρτιέται απ αυτό κι εσύ αισθάνεσαι να λιώνεις σταγόνα σταγόνα μέσα του. Μια εμπειρία καθηλωτική: κουράζεσαι, πιάνεσαι σ όλο σου το σώμα, κλαις, λες «μπα, αποκλείεται να τα καταφέρω», κι αυτό μεγαλώνει, παχαίνουν τα δαχτυλάκια, τα μπουτάκια, μακραίνει, αρχίζουν τα χαμόγελα, οι φωνούλες, οι λοξές ματιές ευγνωμοσύνης καθώς περνούν οι μήνες κι αυτό παραμένει γαντζωμένο στο σώμα σου. Κι έρχονται δυσκολίες, μυξούλες, πόνοι, δοντάκια κι άλλα διάφορα. Κι αυτό γαντζωμένο. Και σιγά σιγά δε θέλει να θηλάζει όλη την ώρα. Βρίσκει άλλα ενδιαφέροντα, το στήθος γίνεται πια προσωρινό καταφύγιο, μετά μόνο λίγες γλυκές σταγόνες ζωής. Και έπειτα δε θέλει άλλο να θηλάσει. Εκείνο πάει για άλλες περιπέτειες, με την καρδιά γεμάτη από τη σιγουριά πως αγαπήθηκε στο έπακρο. Κι η μαμά καμαρώνει, αγανακτεί, διαλύεται, φροντίζει, αγαπά. Καλώς ήλθατε στη μητρότητα. Στον πρώτο τόμο αυτού του βιβλίου θα διαβάσετε πώς να καταφέρετε να θηλάσετε για όσο καιρό θέλετε, παρά τις δυσκολίες της καθημερινότητας, την απίστευτη κούραση, τα ξενύχτια και τις αντικρουόμενες γνώμες όλων όσων έχουν άποψη για το μωρό σας, και να το απολαύσετε. Καλώς ήλθατε στο θηλασμό.

αχχχ LaLa μου το χω το βιβλίο και τώρα το ξαναπερνάω ένα χεράκι να το θυμηθώ. Άσε που έχω ραντεβού μαζί της για να δει το μωρό και λέω να μου κάνει και μια αφιέρωση να τη θυμάμαι πόσο με βοήθησε. :silly:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Λοιπόν μπάνιο δεν πρόλαβα αλλά βρήκα τρόπο να κοιμηθεί στο λίκνο μόνος του!!! Αρχικά τον τύλιξα με την κουβέρτα για να μην τον αφήσω στο κρύο κρεβατακι (θεωρώ πως είναι ένας από τους λόγους που ξυπνάνε όταν τα αφήνεις), 2ον έβαλα ένα λούτρινο που έχουμε με λευκούς ήχους κλπ να δουλεύει στον χτύπο της καρδιάς κ νομίζω πως η κίνηση κλειδί ήταν πως έβγαλα την μπλούζα μου κ την έβαλα στην κούνια…. Κάθισε λίγο ξύπνιος κ μετά κοιμηθηκεεεεεε🥳🥳🥳🥳 Που τις προηγούμενες ημέρες με το που σκεφτόσουν να τον αφήσεις το βραδι τσιριζε.. Ελπίζω να πιάσει κ αύριο κ να μην έτυχε απλά σήμερα..
    • Καλησπέρα..εγώ καλά είμαι..αν και νωρίς βλέπω ότι ξαφνικά ξεπετάχτηκε η κοιλιά κι εγώ ακόμα δεν το έχω πει στη δουλειά...αύριο έχω γιατρό μετά από 2,5 εβδομάδες...για να δούμε..
    • Ετσι μου είπε, αλλά δεν μπορεί να ξέρει και με βεβαιότητα! Εγώ πάντως συνεχίζω περπάτημα και θα αρχίσω κ ελεύθερες επαφές και χουρμάδες και όποτε θέλει ας έρθει! Γέννησε και η Ελίζα;; Δεν μας έγραψε και την σκεφτόμουν! Πάντως αφού έχεις συσπάσεις είναι καλό! Λες να σου έρθει μέσα στον Δεκέμβρη;; Εγώ πολύ θα το ήθελα!  Οσο για την μικρή σου, πιστεύω ότι καταλαβαίνει την αλλαγή που έρχεται, γιατί και εγώ τα ίδια βλέπω στην δικιά μου. Μας ακούνε να συζητάμε και εγώ προσωπικά την προετοιμάζω και για τις μέρες που θα λείψω, οπότε έχουν κ αυτά άγχος. Εμένα έχει 1 βδομάδα που έχει κολλήσει ακόμη πιο πολύ πάνω μου, όλη μέρα θέλει αγκαλιές κ φιλιά κ είναι υποτονική, αφού νόμιζα πως αρρωσταίνει. Και επίσης ξυπνάει τα βράδια με πολύ κλάμα, κάτι που είχε κόψει εδώ κ καιρό. Μην έχεις τύψεις αλήθεια είναι απόλυτα φυσιολογικό!! Σε νιώθω 100% και πραγματικά σε λίγο καιρό θα περάσουν όλα, θα μπούμε σε κανονικότητα και θα κυλάει η ζωή μας όμορφα με τις όποιες δυσκολίες. Αλλά αυτό το στάδιο που είμαστε τώρα, όσο όμορφο είναι άλλο τόσο άχαρο είναι επίσης..
    • Καλησπερα!!Μόλις μπήκα να στείλω κ εγω να μάθω νέα σας😁 Ααα σε βλέπει για πιο νωρίς απο την ΠΗΤ σου δηλαδή;Κοίταξε μην γεννησεις κ εσύ πριν απο εμενα,μεχρι 5/01 θα με περιμένει λεει μετα θα παμε με ήπια προκληση κ αν δεν,τότε θα αφήσουμε το vbac για καμιά άλλη😅 Παντως απο του Δεκέμβρη μια κοπέλα γεννάει με το καλο αύριο όλες οι άλλες εχουν τα μωρακια τους ηδη αγκαλια☺️💝🙏 Χθες ολο το βραδυ ειχα συσπασεις καθε 5 7 10 λεπτα αλλα ήταν ακανόνιστες,σημερα πιο χαλαρά πραγματα..Δευτερα εχω γιατρο κ θα εχουμε καλυτερη εικόνα για το πως τα βλεπει,εγω ψηλά τον νιωθω ακομη νομίζω. Η μικρή ειναι μεσα στην γκρίνια αυτες τις μερες πραγματικά κ ολο τσακωνομαστε κ ολο εχω τύψεις μετα γιατι σκέφτομαι οτι για πολυ λίγες μερες ακομη θα ειμαστε μονο οι 2 μας...περίεργα την εχω δει με το συγκεκριμένο θεμα ακομη δεν ξερω πως θα την παλέψω κ με τα 2 χωρις βοήθεια μετα τις πρώτες μέρες..θα δείξει...Περαστικά θα ειναι κ τα δύσκολα,αυτο σκεφτομαι κ οτι γίνει.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...