Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλημέρα κορίτσια.

Έκανα χτες μια συζήτηση με τον καλό μου και μού είπε οτι δεν θέλει δεύτερο παιδί :( Έπεσα απο τα σύννεφα.Θέλαμε και οι δυο μια μεγάλη οικογένεια και τώρα...

Οι περισσότερες θα ξέρετε την ιστορία μου και την απώλεια που είχα πριν 1,5 μήνα.Έχασα το μωράκι μου σττην 18η εβδομάδα.Ξέρω,είναι νωρίς να συζητάω για δεύτερο αλλά ενώ στην αρχή δεν ήθελα ούτε και εγώ,τώρα κάτι άλλαξε μέσα μου.Θέλω πολύ να ξαναγίνω μανούλα!

Πώς θα γίνω όμως αυτό,όταν ο σύντροφος μου είναι τόσο αρνητικός;

Θεωρεί πως είναι καλύτερο να μείνουμε με το κοριτσάκι μας.Φοβάται λέει :unsure: Δεν θέλει να της στερίσει τίποτα ούτε να ''διαιρέσει''την αγάπη μας.Δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως.

Τα αδέρφια είναι πολύ σημαντικά πρόσωπα,ιδιαίτερα όταν φεύγουν οι γονείς απο την ζωή.Γιατί να φερθούμε τόσο εγωιστικά και να αφήσουμε μόνη την μικρούλα μας; :( Σίγουρα με δύο παιδιά τα έξοδα θα είναι περισσότερα,δεν θα μπορώ να τις προσφέρω 100% ό,τι έχει όσο είναι μόνη της,τα χρήματα θα πρέπει να μοιράζονται αλλά... :huh:

Δεν ξέρω ρε κορίτσια,με μπέρδεψε ο Στέλιος χτες.Τι είναι τελικά καλύτερο;Γιατί δεν θέλει δεύτερο; :(

Μάλλον τελικά είναι γραφτό μου να μείνω με ένα παιδάκι :(:(:(

Δημοσίευση

Νέλυ μου πολλόι νομίζουν πως με ένα 2ο παιδί η αγάπη διαιρείται. Τελικά δεν είναι καθόλου έτσι. Η αγάπη πολλαπλασιάζεται και κοντέυεις να σκάσεις!! :) Στο λέω εκ πείρας! Σε καμία περίπτωση να μην μείνεις με ένα παιδάκι και για σας αλλά και για την Αννούλα. Τώρα για τα έξοδα που λες οκ δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα. Πάντα βρίσκουμε τις λύσεις αρκεί να το θελήσουμε. Ξέρεις τι νομίζω εγώ?? Μετά τη δοκιμασία που περάσατε ο καλός σου φοβάται μην τυχόν και σας τύχει καμιά άλλη αναποδιά (που το απεύχομαι)και ίσως να μην μπορεί να το αντιμετωπίσει :dry: Λέω εγώ τώρα .. Ίσως φοβάται και τη δική σου αντίδραση σε κάποιο άσχημο ενδεχόμενο. Εκεί δλδ το εντοπίζω εγώ πιο πολύ και όχι στο οικονομικό ή στην αγάπη κλπ. είναι και νωρίς ακόμη. Κι εκείνου του στοίχισε πάρα πολύ η απώλεια σας και τώρα είανι λογικό να φοβάται :dry:

Μιλήστε πολύ..Βρείτε τους εαυτούς σας και το μωράκι θα έρθει σίγουρα... Κι ο Στέλιος θα το θέλει πολύ απλώς θέλει το χρόνο του :)

Σου έυχομαι τα καλύτερα!

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.ΕΓΩ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΝΑ ΜΗ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΤΗΚΕ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ.ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΕΤΣΙ.ΔΩΣΤΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ 2 ΣΑΣ.ΜΠΟΡΕΙ ΚΙ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΘΕΛΑ ΣΟΥ.ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΑΜΕΣΑ ΓΙΑ 2ο ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΡΘΟΥΝ... ;)

Δημοσίευση

koritsaki mou gliko!!!

eimaste mikroules!!!!eisai molis 21 kai esy!!!! :woohoo: :woohoo:

exete xroniaaaa ouououououououou :woohoo: :woohoo:

mexri ta 30-35 exoume akoma...

ok oxi toso !!alla eisai mikroula vre!!min kaneis les kai eisai 40!!

se 5 xronakia to poly nai na kaneis ena aderfaki alla twra einai kai fresko to disaresto gegonos opote o antras sou ponaei kai aytos oso esy...

akoma ksepernate tin apwleia... :silly:

afiste na figei auto apo panw sas...kai argotera vlepete..ok?? ;)

filia kai tis kaliteres euxes mou gia ton neo xrono!!

Δημοσίευση

Νελλακι να σου πω κατι...δεν τον αδικο...Εγω περασα μια μικρη περιπετεια με τον μικρο και το σκεφτομαι πααααραααααα πολυ γιατι εχω φοβο μην ξαναπερασω τα ιδια. Αμα ειχα μια περιπετεια σαν τι δικη σου...δεν ξερω πως θα αντιδρουσα.

Δωστου λιγο χρονο..να οριμασει μεσα του η ιδεα. Θα δεις οτι θα κανεις οσα παιδακια επιθυμεις. Και μην ανισυχεις ...τα εξοδα δεν ειναι και τοοοσα πολλα. Εχεις τα βασικα απο το πρωτο σου παιδακι ολα τα αλλα βρισκονται. ΟΚ μπορει να μην σπουδασουν σε πανακρτιβα κολλεγια αλλα θα εχουν το σημαντικοτερο...την οιγενια σας να τα στηρηζει και να τα αγαπαει..απλα δωστου χρονο αυτο πιστευω εγω!!!

Δημοσίευση

Νέλυ συμφωνώ κ εγώ μαζί σου ότι τα αδέρφια είναι πολύ σημαντικά στη ζωή μας. καταλαβαίνω την ανάγκη σου για δεύτερο μωράκι.

Όμως πιστεύω ότι δεν πρέπει να σε αγχώνει καθόλου η αντίδραση του άντρα σου. Μην ξεχνάς ότι κ αυτός δεν πέρασε λίγα. Από προσωπική εμπειρία σου λέω ότι εκτός από την στεναχώρια της απώλειας έχουν κ τον φόβο κ τη στεναχώρια για εμάς τις γυναίκες κ γι αυτό που περάσαμε.

Πιστεύω ότι απλά φοβάται για σένα κ θέλει να είσαι εσύ καλά πάνω από όλα κ του βγαίνει σαν αντίδραση για να μην σε βάλει πάλι σε αύτη τη διαδικασία. Στη θέση σου δεν θα αγχωνόμουν απλά θα έδινα χρόνο χωρίς στο διάτημα αυτό να το συζητάω. Αν μιλήσετε μετά από 6 μήνες πιστεύω θα έχει άλλη γνώμη.

Εύχομαι να ξεπεράσεις αυτή τη δύσκολη περίοδο της ζωής σας κ σύντομα να είστε κ πάλι ευτυχισμένοι. Πάρε δύναμη από την Αννούλα σου που σε χρειάζεται...

Δημοσίευση

Εμενα η γνωμη μου ειναι οτι φοβαται για σενα δεν θελει να ξαναπαθεις τιποτα και ειναι λογικο αφου εχετε ηδη παιδι,ειναι δυσκολο και για τους αντρες μας περνανε και αυτοι το δικο τους γολγοθα και πρεπει να φαινονται και δυνατοι για να νιωθουμε εμεις καλυτερα...ο δικος μου φοβαται πολυ μην ξαναπαθουμε το ιδιο αλλα περιμενει με ανυπομονησια να ξαναερθει.

Δημοσίευση

το καταλαβαινω οτι θες να ξαναπροσπαθησεις αλλα ειναι λογικο να φοβαται και να φοβαται οχι μονο για την επομενη εκβαση της εγκυμοσυνης σουτ σε τοσο μικρο χρονικο διοαστημα αλλα και για εσενα την ιδια φοβαται για την ζωη σου δεν θα ηθελε να συμβει τωρα που ειναι νωρις αλλη μια μη ολοκληρωμενη εγκυμοσυνη ασε τον να ηρεμησει λιγο και μην τον πιεσεις

οι αντρες ειναι πολυ πιο βφοβιτσιαριδες απο εμας και σκεφτονται διαφορετικα

αν συνεβαινε ενα ατυχημα και επρεπε να διαλεξει αναμεσα σε εσενα και την κορη σαςψ θα διαλεξει εσενα εμεις παλι θα διαλεγαμε τα παιδια μας

Ασε τον λιγο να χαλαρωσει και να μην ειναι τοσο νωπο ακομα το τραυμα και ο φοβος που νιωσατε και οι δυο προσφατα και οταν αργοτερα θα ερθει και το αλλο παιδακι θα το χαρει παλι με πολλους φοβους και αγχη αλλα ειμαι σιγουρη οτι θα το χαρει

Δημοσίευση

η αληθεια ειναι οτι βιαζεσε λιγακι

δικαιωμα σου βεβαια αλλα ασε λιγο τα πραγματα να κυλισουν

παντως συμφωνω μαζι σου οτι τα παιδια δεν πρεπει να ειναι μονα τους

μακαρι να μπορεσω να κανω αλλα 2-3

θελω και εγω πολυ μια μεγαλη οικογενεια

τα οικονομικα προβληματα δε πρεπει να μας φρεναρουν

αλλωστε κανεις δε ξερει πως θα ειναι σε 5 χρονια πχ

ουτε ομως να ξεπερναμε και τα ορια

οσο για την αγαπη...

πιστευω οτι η αγαπη των γονιων φτανει για ολα τα παιδακια του κοσμου

μη σου πω οτι περισευει κιολας :):)

περιμενε λιγο καιρο

σας ηρθαν ολα λιγακι αποτομα

δωσε χρονο και στους 3 σας

Δημοσίευση

νελλακι μου μην τον παρεξηγεις...οπως ειπαν κ αλλα κοριτσια φοβαται ακομα επειδη περασατε αυτη την δυσκολη κατασταση :(

θυμισου κ συ ελεγες πριν ενα μηνα οτι δεν θελεις αλλο επειδη δεν μπορεις να ξαναπερασεις το ιδιο κ καλυτερα να μεινεις μονο με την αννουλα.....αλλα......ειδες ποσο γρηγορα θελεις παλι νινακι??? :)

ετσι θα ειναι κ για τον αντρα σου...σε λιγο καιρο θα δεις που θα θελει σαν τρελος κ αλλα παιδακια! :) κ ακομα ειστε τοσο νεοι που ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να μην θελησει να κανετε αλλο!αλλα ακομα ειναι φρεσκια η πληγη κ φοβαται... :(

υπομονη να κανετε κ θα δεις που ολα θ'αρχισουν να βρισκουν το δρομο τους!!! :)

Δημοσίευση

NEΛΛΑΚΙ ΜΟΥ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ....

ΚΙ ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΗΝ ΤΟ ΞΑΝΑΠΕΡΑΣΕΤΕ....

ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΜΟΛΙΣ ΠΕΡΑΣΕΙ ΛΙΓΟ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΘΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕΙ Κ ΘΑ ΘΕΛΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ ΜΩΡΑΚΙ!!!!!!!!

Δημοσίευση

ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΓΝΩΜΗ.ΚΑΝΕ ΛΙΓΟ ΥΠΟΜΟΝΗ.ΑΣΤΟΝ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΑΠ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΣΥΝΕΒΕΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑΣΥΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ.

Δημοσίευση

Αχ,έχετε δίκιο... :dry:

Η αλήθεια είναι οτι και εγώ σκεφτόμουν πολύ μια δεύτερη εγκυμοσύνη.Τώρα όμως νιώθω μια γαλήνη μέσα μου.Σκέφτομαι πως το μωράκι που έφυγε είναι καλά και εγώ πρέπει να φροντίζω την αδερφούλα του και τον μπαμπά του.Με ''τραβάει''και η μικρή μπροστά.Δεν μπορώ να ζώ με υποθέσεις,αναλύσεις και λύπη.Με χρειάζεται περισσότερο απο το μωρό.Το κουβαλάω μέσα μου,το έχω στην καρδιά μου και πάντα θα κλαίω που μας άφησε τόσο νωρίς... :(

Δεν ξέρω,ίσως αυτή η επιθυμία για μια δεύτερη εγκυμοσύνη είναι η επιθυμία για μια νέα αρχή,για να ονειρευτώ και πάλι,για να βιώσω ξανά την δημιουργία μιας νέας ζωούλας.

Δεν θέλω να περιμένω.Πραγματικά ανυπομονώ!

Δεν ξέρω ποιο τελικά είναι το καλύτερο.Να έρθει το μωρό σε μια περίοδο που ο μπαμπάς έχει αμφιβολίες ή αργότερα που δεν ξέρω σε τι κατάσταση θα βρισκόμαστε(;;; ).Μήπως να το αφήσω στην τύχη;Δηλαδή ελεύθερα,και όποτε έρθει; :huh:

Δημοσίευση

Οχι βρε Νελλακι μη σκεφτεσαι ετσι...

Το γραφτο του κανεις δε το γνωριζει εκ των προτερων.

Δε νομιζω οτι ο αντρας σου δε θελει αλλο παιδακι. Εξ αλλου αν δεν ηθελε πως εμεινες εγκυος την προηγουμενη φορα?

Απλα νομιζω οτι ακομα ειναι σοκαρισμενος. :S:S:S:S

Μη ξεχνας οτι οι αντρες δεν αντεχουν και πολλα πολλα. Δεν ειναι τοσο δυνατοι οσο οι γυναικες. Ασε τον χρονο να περασει και να ηρεμησει λιγο η ψυχη του απο οσα περασατε και να δεις που απο μονος του θα θελησει να ξαναξεκινησετε προσπαθειες.

Μην τον πιεζεις παντως γιατι μαλλον μεσα του γινετε χαμος.

Ειναι δυσκολη η δεδομενη χρονικη στιγμη και για τους δυο σας αλλα και για την μεταξυ σας σχεση. Στηριξε τον και προσπαθηστε μαζι να αφησετε τα ασχημα στο παρελθον.

Οταν ερθει η ωρα ειμαι σιγουρη οτι θα σας στειλει ο Θεος το μωρακι σας και θα το θελετε και οι δυο.

Φιλακια!!!

Δημοσίευση

δεν το πιστεύω κι εμεις συζητούσαμε σήμερα το ίδιο πράγμα!!!ξέρεις τι μου είπε?:Δεν είμαι έτοιμος ακόμα...ασε να περάσει λίγος καιρός...ακόμα θρηνούμε για τις μικρές κλπ...(παρεπιμπτόντως αισθάνομαι το ίδιο,απλά κάναμε συζήτηση)τελικά και αυτοί πληγώνονται πάρα πολύ και μπορεί εμεις να κλαίμε περισσότερο και να το βγάζουμε αυτοί όμως το κρατάνε μέσα τους γτ πρέπει να είναι δυνατοί και συσσωρέυεται το πράγμα.πιστεύω ότι απλά ειναι πολύ απογοητευμένος ο άντρας σου και θέλει λίγο χρόνο μέχρι να νιώσει καλά και έτοιμος για ένα άλλο παιδάκι...λίγη υπομονή ακόμα τπτ αλλο φίλη μου και σίγουρα θα νιώσετε καλύτερα καποια στιγμή και έτοιμοι πιά για ένα μπομπιράκι.

Δημοσίευση

Κι εγώ πιστεύω ότι ο άντρας σου είναι ακόμα σοκαρισμένος με αυτό που σας συνέβη και φοβάται...Μην τον πιέζεις και μη πιέζεις και εσύ τον εαυτό σου. Χρειάζεστε και οι δύο χρόνο για να συνέλθετε απ' αυτό που έγινε. Εξάλλου είστε και οι δύο μικροί σε ηλικία και έχετε πολύ καιρό μπροστά σας για να κάνετε κι άλλα παιδάκια :)

Φρόντισε την Αννούλα σου, αγκάλιασε τον αντρούλη σου (μη ξεχνάς ότι και οι δύο χρειάζονται την αγάπη σου) και όλα θα φτιάξουν με τον καιρό και σιγά-σιγά θα νιώσετε και οι δύο καλύτερα :)

Σου εύχομαι καλή χρονιά με υγεία :kiss:

Δημοσίευση

Γλυκιά μου καλημέρα και χρόνια πολλά!

Εγώ έχω δυο παιδάκια και βλέπω πόσο χαρούμενα είναι μαζί. Σαν παιδάκια βέβαια μαλώνουν όμως και χώρια δεν μπορούν. Δεν θα άφηνα την κόρη μου, που είναι πρώτη, ποτέ χωρίς αδελφάκι.

Είναι ένα πολύ σημαντικό να έχει το ένα το άλλο και αυτό θα το καταλάβουν αργότερα...είναι λίγο μικρά ακόμα.

Ποτέ δεν σκέφτηκα να μην κάνω άλλο παιδί γιατί δεν θα μπορώ να παρέχω στο πρώτο τα πάντα. Άλλωστε πιστεψέ με κανένα παιδάκι δεν θα ήθελε να έχει τα παντά περισσότερο από ότι ένα αδελφάκι.

Πιστεύω πως ο καλός σου ίσως να μην θέλει δεύτερο γιατί το θεωρεί λίγο νωρίς. Αν ήταν απόλυτα αρνητικός θα πρόσεχε και δεν θα υπήρχε δεύτερη εγκυμοσύνη, έτσι λοιπόν μην πιέσεις την κατάσταση. Άφησέ τον λίγο να χαλαρώσει, να περάσει λίγος καιρός και αργότερα το ξανασυζητάτε.

Όλα θα πάνε καλά και θα μεγαλώσει η οικογένειά σας σύντομα. :)

Δημοσίευση

Νελλυ χρονια πολλα.Εγω παντως επειδη θυμαμαι τι περασες χαιρομαι που αποφασισες να κανεις

δευτερο παιδι.Τωρα για τον αντρα σου συζητα μηπως κι αυτος φοβαται

τελικα μετα την τελευταια εγκυμοσυνη κι αυτα που λεει εινα δικαιολογιες.

  • Απαντήσεις

    • @giotoulini και εγω τα ίδια είμαι πονάει η πλάτη  είτε καθιστή είτε ξαπλα  είτε όρθια.. κάθε στιγμή.. έχω αϋπνίες εδώ κ 2 μήνες.. υπομονή πάει πέρασε ο 15αυγουστος.. προχωράμε ....
    • Καλησπέρα κορίτσια και πάλι! Τώρα κατάφερα να δω λίγο τι έχει συμβεί όλο αυτό τον καιρό με τη βοήθεια του chatgpt φυσικά 😅 @Kiddo συγγνώμη που επιστρέφω στο θέμα, λυπάμαι για το σκυλάκο σας 💔  Μιλήσατε για κιλά εγκυμοσύνης, εγώ κορίτσια μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευγνώμων με το πως διαχειρίστηκε το σώμα μου την εγκυμοσύνη και τη λοχεία ως προς τα κιλά - έβαλα 15/16 κιλά σύνολο, τα οποία έχασα σταδιακά τις πρώτες εβδομάδες χωρίς κάποια διατροφή, τουναντίον έτρωγα τον αγλέωρα λόγω μαραθώνιων θηλασμού, αλλά πιστεύω ότι ακρι΄βως αυτό συνέβαλε ο θηλασμός να συνεχιστούν οι συσπάσεις της μήτρας και το ότι έπινα πάρα πολύ νερό. Κάπου τον Μάιο ήμουν και 2 κιλά πιο κάτω από πέρυσι πριν μεινω έγκυος! Τα ξανάβαλα όμως όταν πήγαμε Ελλάδα τον Ιούλιο 🤭  🤭   🤭   🤭   🤭  Αχ ο ύπνος.... πονεμένη ιστορία...! εμάς ο μικρός μέχρι και τον 3, αρχές 4ου μήνα, σταδιακά αύξανε το σερί του. Θυμάμαι (σαν μια αιωνιότητα μου φαίνεται τώρα...) ότι έκανε 4/5 ώρες σερ΄ι, μετά πρώτη αφύπνιση,  μετά 3/2 σερί, αφύπνιση, και τέλος 1/2 ώρες πριν την τελική αφύπνιση το πρωί. Από την αρχή είχαμε βραδινή ρουτίνα 7-8μμ και συνήθως ξυπνούσε για πρωί 6-7πμ. Την οποία βραδινή ρουτίνα τη διατηρούμε μέχρι και σήμερα, με κάποιες διακυμάνσεις τώρα το καλοκαίρι που νυχτώνει πιο αργά, αλλά το τι συμβαίνει το βράδυ έιναι άλλη ιστορία 😅 Που λέτε εκείς κάπου τέλος 3ου αρχες 4ου μήνα, εκεί που βλέπαμε το βραδινό σερί ολοένα να αυξάνεται, μπαμ μας τα σκάει μια παλλινδρόμηση ύπνου, από την οποία δε ξέρω αν βγήκαμε και ποτέ 😅 θυμάμαι τον πρώτο καιρό που κράτητησε για κάνα μήνα, ξυπνούσε καθε 30/40 λεπτά! κορίτσια τα είχαμε δει όλα.... εν τω μεταξύ όχι απλά ξυπνούσε αλλά δεν ηρεμούσε καποιες φορές ούτε με θηλασμό, ούτε με λίκνισμα, ούτε με τίποτα....! ο σύζυξ κι εγώ τα είχαμε δει όλα! δραματικές καταστάσεις και φυσικά ήμασταν σα ζόμπι μονίμως... Ημερίσιους ύπνους κι εκεί παλλινδ΄ρομηση, από 1-1.5 ωρα περίπου ο καθένας, ξαφνικά 20/30 λεπτά με το ζόρι στο λίκνο του.... για να κοιμηθεί 1-2 ώρες μόνο πάνω μου κολλημένη στον καναπέ... Φτάσαμε μέσα Ιουνίου κι ήμασταν ακόμα έτσι και άρχισα να σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποια ειδικό ύπνου που να είναι και παιδοψυχολόγος όπως με συμβούλευσαν εδώ. Βέβαια η παιδίατρός μας είπε ότι κάτω του έτους, η εκπαίδευση ύπνου είναι ανούσια... Κι είπα να την εμπιστευτω.... Απλά επειδή πλησίαζαν οι διακοπές εκτός έδρας άρχισα να αγχώνομαι για το πως θα την παλέψουμε σε διαφορετικές συνθήκες απ αυτές του σπιτιού μας... Εν τέλει να μη σας τα πολυλογώ, όσο ήμασταν εκτός σπιτιού, στα σπίτια παππούδων και έπειτα στις διακοπές, ο ύπνος βελτιώθηκε! κι όταν λέω βελτιώθηκε, μη νομίζετε ότι επιστρέψαμε ποτέ σ αυτό που τώρα φαντάζει σουπερ λουξ ΄φαση 4/5 σερί, αλλά τλχ κάνει 3 ώρες μέχρι την πρώτη αφύπνιση 🤪 το λες και πολυτελεια χαχαχα πλέον, στις περιόδους ηρεμίας, εκτός αλμάτων/οδοντοφυιας/κτλ δλδ, θα κάνει 2-3 αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου και κοιμάται 2-3 ημερίσιους, στο σύνολό τους 3 με 3.5 ώρες. Θεωρώ ότι είμαστε καλά, αλλά σίγουρα θέλουμε και το καλύτερο γιατί η εξάντληση έχει χτυπήσει κόκκινο! Ειδικά σε συνδυασμό με τη δουλειά..... Τώρα έχουμε επιστρεψει στο σπίτι μας και είπαμε με το συζυξ οτι θα κοιμαται στο δωματιο του, στο κρεβάτι του, γιατί 1) ούτως η αλλως δε χωράει στο λίκνο πλεον, 2) κατα τη διάρκεια της διαμονής μας εκτός σπιτιού άλλαξε πάρα πολλά κρεβάτια και παρκοκρέβατα, οπότε είδαμε ότι μπορεί να προσαρμοστεί, άλλες φορε΄ς πετυχημένα κι άλλες καταστροφικές χαχαχαχα, και 3) ε θέλουμε κι εμείς το κρεβάτι μας πίσω 😅 δλδ είμαστε οκ να κοιμάται μαζί μας απ τις 5πμ και μετά, αλλά όλο το βράδυ είναι δύσκολη πίστα.... έτσι ήμασταν μέχρι πρότινος, τώρα έχει 5 μέρες που κάνουμε αυτή την πρόσπαθεια στο δωμάτιό του. Οι πρώτες 2 μέρες ήταν χαλια, ξυπνούσε κάθε 30/40 λεπτά όπως εκείνη η περίοδος που σας έγραψα πιο πάνω.... Ζόμπι mode ξανά και ξανά... Μετά την 3η μέρα ξύπνησε μόνο 1 φορά, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, δε ξαναγινε τούτο κυρίες και κύριοι!! Αλλά χθες που ήταν η 4η βραδιά, ξύπνησε 4 φορές. Απόψε, κοιμάτια ήδη 2 ώρες, δε ξέρω πως θα πάει, αλλά έχουμε πει με το συζυξ να το παλέψουμε 10 μέρες για να εδραιωθεί η συνήθεια. Επίσης, σ όλο αυτό ήθελα να σας γράψω και μια ακόμα σημαντική απόφαση που πήρα γιατί θεωρω ότι επηρεάζει πολύ τον ύπνο... ο θηλασμός! Δε ξέρω για σας κορίτσια, εγώ ευτυχώς από την αρχή το βρήκαμε πάρα πολυ καλα με τον μικρό μου, δε δυσκολευτηκα, παραμένει μια όμροφη εμπειρία, αλλά πιστεύω ότι λόγω του ότι τον κοιμιζα με το θηλασμό, τον άφηνα στο στήθος όλη νύχτα (open bar που λέω κι εγώ!), κάπως εδραιώθηκε γι αυτόν και έγινε ο μονος τροπος για να κοιμηθεί. Σε κάποια φάση δε μπορούσε να τον κοιμησει ο μπαμπας του γιατί έψαχνε το στήθος μόνιμα. Οπότε άρχισα στις διακοπές να εισάγω κι άλλους τρόπους, όπως το πατ πατ στον πωπό, φιλάκια στο κεφαλάκι και σσσσσ, να μου κρατάει το χέρι καθώς κουρνιάζει στο πλάι (το οποίο μου το "έδειξε" ο ίδιος) και άρχισα να "αφαιρώ" το θηλασμό σαν μέθοδο κοιμισης, με εξαιρέση τις νύχτες που είχε κανει εμβόλιο και ανέβασε πυρετό κι όταν τον πονούσαν τα δοντα΄κια. Φτάνοντας στο σήμερα, αποφάσισα να κάνω κυρίως άντληση από εδώ και πέρα, και θηλασμό 1-2 φορές τη μέρα. Ο στόχος μου είναι να αποθηλάσω πλήρως γιατί θα πάει και βρεφικό το Σεπτέμβρη, οπότε θα αρχίσουμε και τη φόρμουλα από βδομάδα. Έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα γι αυτη μου την απόφαση, γιατί πραγματικά ο θηλασμός πηγε πάρα πολύ καλά, και παρα τους μαραθωνιους, τα δαγκώματα τους τελευταιούς μηνες λογω δοντιών, και κυρίως το δέσιμο με το μωράκι μου, πιστεύω οτι έκανε τον κύκλο του για εμάς. Στον αντίποδα, αυτό που με χαροποιεί είναι να βλέπω τον μικρό φουλ περηφανο όταν πίνει το γάλα απ το μπουκάλι, πλεον το κραταει μονος του και τα βράδια πριν παει για ύπνο, πινει το γαλα του ενώ διαβάζουμε βιβλίο αγκαλιά και μου χαμογελάει και λιώνω! Νιώθω δλδ, ότι παρα του ότι μιεώνεται ο θηλασμός, διατηρούμε με αυτό τον τρόπο την επαφή με αγκαλιά και φιλάκια, ενώ ο ίδιος χτιζει την ανεξαρτησία και τη λεπτή κινητικότητα πίνοντας το γαλα του "μόνος" του 💙  Σε άλλα νεα, με την τριχόπτωση πως τα πατε;; Κορίτσια εγώ από τον 5ο μήνα μαζεύω κουβάρια μαλλιά απ το πάτωμα.... πολύ με ανησυχεί αυτή η κατάσταση... έχω μαλλιά στο κεφαλι μου παραδόξως, αλλά πεφτουν πολλά. Παίρνω ακόμα σιδήρο και βαζω κι ενα σερουμ, αλλά βελτίωση δε βλέπω.  Επίσης έχετε αδιαθετήσει; Ξέρω ότι γενικά όσο θηλάζουμε καθυστερεί να επανέλθει και το σύστημα, αλλά βλέπω και κάποιες κοπέλες που τους ήρθε στο 2ο μήνα πχ... 😬 δε περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό, αλλά θα ήθελα να μου έρθει γιατί η ορμονική τρέλα του postpartum δεν αστειεύεται! έχω γενικά πολλή οργή κι ανυπομονησία προς τους ανθρώπους, πολλές φορές και προς το σύζυγο, αλλά τλχ τα συζητάμε μαζί και το βρίσκουμε. Δε μ αναγνωρίζω! 😭  Τελος, επειδή έγραψα ήδη παρα πολλά, να μη σας κουράζω, σ΄υντομο update για το μωράκι μου: Αισίως 7,5 μηνών! Με βάση τις μετρήσεις της παιδιάτρου την περασμένη βδομα΄δα: 8.700 κιλά και 76εκ. Έβγαλε τα 2 κάτω δοντάκια 5.5 μηνών, κι από τότε φαίνεται ότι τον ζορίζουν τα πάνω, οπότε μαλλον τα περιμένουμε κι αυτά. Γυρνάει απο μπρουμυτα ανασκελα και τουμπαλιν, σαν τον Τομ Κρουζ στις επικυνδυνες αποστολες 🤣🤣 Δε μπουσουλάει ακόμα, αλλά σηκώνει τον πωπό του και στην προσπάθεια του να μπουσουλήσει εμπρός, πάει με την όπισθεν χαχαχα είναι πολύ αστείο, αλλα΄ο γλυκούλης νευριάζει γιατί προφανώς άλλη κατεύθυνση θέλει να πάρει! Αυτά κορίτσια μου, σας καληνυχτω, πάω να εκμεταλευτώ τον χρόνο που απομένει μέχρι την πρώτη αφύπνιση! 🙏🤞
    • Ααα @ΜαρίαΔημήτρης οπως λενε και οι μεγαλυτεροι τα καλοκαιρινα μωρα μεγαλωνουν πιο γρηγορα και ξεπεταγονται πριν το καταλαβεις. Μαλλον εχουν δικιο γιατι ολες το παρατηρουμε. 
    • @Diwni μου να δεις που στις διακοπες θα ηρεμησει και στο ευχομαι ολοψυχα για να περασετε καλα. Ειναι του εξω και της βολτας η μπεμπας σου πιστευω θα κοιμαται αρκετα και θα ειναι ηρεμη. Αχου ψυχουλα μου δυσκολευεται ν κοιμηθει ισως και κλαιει. Πως την ηρεμεις την βαζεις στο στηθος;; Ρε σεις δεν ειναι υπεροχο που προσπαθουν τα μικρουλικα ολο κατι να κανουν. Να γυρισουν να πιασουν να μιλησουν κλπ. Πριν κιγους μηνες αναρωτιομασταν τι κανανε μεσα στην κοιλια ακομα και τωρα κανουν χαμο. Το αστειο της υποθεσης ο μπεμπεκος μ χθες το βραδυ κατα τις 4 ξυπνησε για γαλα, σταυροκοπιομασταν με τον αντρα μου ειχε να το κανει απο νεογεννητο. Ευτυχως ξανακοιμηθηκε αφου χλαπακιασε. 
    • Πάλι καλά που το νιώθεις! Κουράγιο θα πω. Εγώ αν και δεν το παθαίνω αυτό, με βολεύει γενικά να κάθομαι στο πλάι. Ξεκουράζεται καλύτερα έτσι η κοιλιά. 23η εγώ και έχω αρχίσει και ζοριζομαι για τα καλά 😕 Πως θα αντέξουμε μέχρι το τέλος; 😅 Στην πρώτη εγκυμοσύνη δεν θυμάμαι να είχα τόσο θέμα, αλλά τότε αραζα με τις ώρες στον καναπέ, τώρα όλο στο πόδι είμαι 😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...