Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

EINAI ΑΝΩΡΙΜΟΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟ 8ΕΜΑ ΕΥ8ΥΝΩΝ (ΔΕΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΕΥΚΟΛΑ)

Η ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΤΟΙΧΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΛΩΝ ΕΙΔΩΝ ΑΝΤΡΕς (ΑΝΕΡΓΟ , ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ,ΓΙΑΤΡΟ ,ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΗΛΗΚΙΕΣ 36-47 !!!)

ΑΝ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΕΙΣ 8Α ΒΑΡΕΣΕΙΣ ΕΝΕΣΕΙΣ !!! ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ , ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝΕ ΚΑΙ ΒΗΜΑ !!!

Δημοσίευση

Λοιπον,η προσωπικη μου γνωμη ειναι πως η πλειοψηφια των αντρων ειναι σαν τα μικρα παιδια κ παραμενουν ετσι μια ζωη!

Απο παντα ακουγα οτι τα κοριτσια ωριμαζουν πιο γρηγορα κ πραγματικα το πιστευω!!Δε ξερω αν φταει η φυση,το μεγαλωμα ή τα γονιδια τους :huh: !

Στην περιπτωση μου ο αντρας μου ερχεται για να με διαψευσει!!Ειναι το πιο ωριμο κ υπευθυνο ατομο που εχω γνωρισει,παρα τα 28 του χρονια!Στην προκειμενη εγω ειμαι το παιδι που λεγαμε.. :)

Libertyyyy μου.....

Τα λεμε αργοτερα :kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

nirvana ρε κοριτσια ειναι τα ατομα..1 στιγμη ωριμοτητας και 20000086 ανωριμοτητας!και τι δεν ακουω τελευταια η γυναικα..δεν μπορει να ειναι μονο το οτι εχουμε αλλες προτεραιοτητες..πρεπει να εχει ξελασκαρει και λιγο η βιδα :P:P:P:P:P:P :laugh: :laugh: :P:P ωριμαζουν με την πατροτητα κοριτσια?για πειτε οι μανουλες...εχετε δει διαφορες του πριν με το τωρα...να ελπιζουμε στη σωτηρια του ασθενους? :P:P :laugh:

Στέλλα εδω ειμαι....δεν αργησα ε? :kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

κι εγω σε ευχαριστώ Μαρινιώ και σου στέλνω τον ίδιο πελαργό (έκανε καλή δουλειά!) να σου φέρει ένα γλυκούλι και σε σενα ευχομαι να φτάσει σύντομα :P

Λογικά με την πατρότητα ωριμάζουν αργά αργά βέβαια (σαν το ουίσκι ενα πράγμα) οπότε το καλύτερο είναι να μην δινεις σημασία αλλά να περιμένεις πετόντας φελούς στο απέναντι βαρέλι :P:P:P

Επίσης η πατρότητα δεν είναι όπως η μητρότητα που την συνειδητοποιείς νωρίς νωρίς για να μην πω την έχουμε έμφυτη και μόλις δεις θετικό το τεστ έρχεται αμέσως στην επιφάνεια, οι άντρες αργούν λίγο να πάρουν μπρος και ως ενα σημείο είναι λογικό. Φυσικά δεν εννοώ σε καμία περίπτωση οτι δεν αγαπούν τα μωρά απλά είναι δυσκολο να προσαρμοστουν στα εντελώς καινούρια δεδομένα.

Στην περίπτωση μου εχεί αλλάξει σε βασικά πράγματα όπως να κάνει οικονομία γιατι σκεφτεται το μέλλον του παιδιού, έχει προσαρμόσει τον χρόνο του ώστε να ασχολείται με το παιδί αλλά σε άλλα πράγματα που θα με βοηθούσαν πολύ μες το σπίτι φέρεται λες και είμαστε μόνοι μας, για παράδειγμα μου φαίνεται κουφό να περιμένει να κοιμήσω το παιδί (μπάνιο, ντυσιμο,ταισμα,υπνο...)όση ώρα και να πάρει για να του βάλω να φάει :unsure: πετάει ρουχα και πράγματα δεξιά και αριστερά ενώ με δυσκολία προλαβαίνω να κάνω τις δουλειές.

η έχουμε να πάμε κάπου και τσατίζεται που αργούμε κάτι που είναι αναπόφευκτο με το παιδι μιας και σίγουρα θα κάνει κακά του όταν βιαζόμαστε ή αντίθετα θα είμαι εγώ ετοιμη με το μωρό να γκρινιάζει γιατι καταλαβαίνει οτι θα πάει βόλτα και θέλει να φυγουμε γρήγορα κι αυτός βάζει βγάζει ρούχα μπορεί και 7 φορές,μπορεί όλα αυτά να φαίνονται χαζά αλλά δημιουργούν εκνευρισμό.

Σας κουρασα το ξέρω αλλά νομίζω οτι ξεκουράζομαι εγω που τα γράφω.

Θα εγράφα κι άλλο αλλά δεν έχει νοήμα.

Γενικά εμενα με ενοχλει που δεν καταλαβαίνει γιατι κουράζομαι, γιατί άραγε; :woohoo:

Σωτηρία υπάρχει όταν όλα αυτά καταλήξουν να σου φαίνονται αστεία εωσ και χαριτωμένα.

(αντρούλη μου σε αγαπάω πολυ και ώρες ώρες πραγματικά είσαι χαριτωμένος κι ευτυχώς δεν θηλάζεις και δεν θες άλλαγμα κι εσυ γιατι θα τα είχα φτύσει με δυο μωρά!)

Δημοσίευση

ΑΝΤΡΕΣ... ΧΜ... ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ ΟΧΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΩΡΙΜΟΙ ΑΚΡΙΒΩΣ... ΑΠΛΑ ΤΑ ΧΑΝΟΥΝ ΛΙΓΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. ΕΓΩ ΠΧ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΡΩΩ, ΝΑ ΠΑΙΖΩ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΗΛΕΩΡΑΣΗ! ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ! ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΒΕΒΑΙΩΣ ΒΕΒΑΙΩΣ...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...