Σαν σημερα......

[bibibo]

Σαν σημερα ειχα τη παλινδρομη............. Ηταν εφτα η ωρα, σηκωθηκα με φοβερους πονους στη μεση, παω στη τουαλετα και βλεπω πολλη αιμα σαν να ειναι πρωτη μερα της περιοδου Πηρα τηλ κατευθειαν το γυναικολογο, εκεινος μου ειπε να ηρεμησω, να ξαπλωσω και να παω σε μια ωρα στη κλινικη να με δει. Αυτη η μια ωρα ηταν αιωνας............ Παω στη κλινικη και δυστυχως εγινε αυτο που φοβομουν, ανημερα του Αγιου Ελευθεριου ελευθερωθηκα κι εγω απο το μωρο μου. Ηταν πολυ μικρο μου ειχε πει ο γιατρος, ημουν στην 11η εβδομαδα και αυτο ηταν στην 8η εβδομαδα, μακαρι να μπορουσα να το σωσω............Δυστυχως δεν χτυπουσε η καρδουλα του, δυστυχως εγινε αποξυση Ημουν σα χαμενη, δεν ηξερα πως να αντιδρασω, πως να το πω στον αντρα μου στη μανα μου και γενικα σε οσους ηξεραν οτι ημουν εγκυος? Περασε ενας ολοκληρος χρονος, αυτη η απωλεια θα με τυρραναει παντα. Εχω τυψεις, μηπως εκανα κατι εγω αθελα και το εχασα? Ειναι μεγαλος βαρος για μια γυναικα οταν εχει χασει ενα μωρο. Ευχομαι μεσα απο την καρδια μου, ο χρονος που θα ερθει να φερει ολα τα μωρακια που πηρε και ακομα περισσοτερα.

[muller]

ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΝΟΣ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ.ΔΥΣΤΗΧΩΣ.ΑΛΛΑ ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΜΩΡΑΚΙ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΑΣ.

[marinax]

ειναι πονος βαρυς και φορτιο μεγαλο στην ψυχη μας..οσες εχουμε χασει μωρακια καταλαβαινει η μια την αλλη...δυστυχως θα το ξαναπω γιατι μετα απο πεντε μηνες απο την αποξεση αυτο καταλαβαινω...πως ολα γινονται για καποιον λογο...μας ειναι αδιανοητο να το χωνεψουμε,αλλα μαλλον ετσι ειναι..δεν ειναι οτι φταιξαμε καπου..μαλλον επρεπε να συμβει..

δεν ξερω αν θα το ξεπερασω ακομα κι αν ερθει ενα αλλο μωρο να γεμισει την κοιλια μου και την ζωη μου..ακομα εχω την φωτο του υπερηχου στο κομοδινο μου..ηταν 9 εβδομαδων κοριτσακι κι εφυγε νωρις..

[fatsoula.aik.1981]

κορίτσια πάνε 2 μήνες από τη δική μου αποβολή και ακόμα το θυμάμαι σαν να ήταν χθες. το μόνο σίγουρο και για μένα είναι πως δε θα το ξεχάσω ποτέ όσα παιδιά και να κάνω!!! αυτό το γεγονός έχει στιγματίσει τη ζωή μου και δε θα φύγει ποτέ από το μυαλό μου, απλά πιστεύω πως αν έρθει ένα μωράκι στη ζωή μου θα είναι λίγο μαλακός ο πόνος μου για αυτό που έχασα... τα υπερυχογραφήματα τα έχω κρατήσει όλα και τα έχω βάλει σε ένα ντοσιέ σε διαφάνιες και δε θα τα πετάξω ποτέ, γιατί κάθε φορά που τα βλέπω είναι σαν να έχω αυτό το μωράκι στην αγκαλιά μου...

[miracle]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΠΟΥ ΧΑΝΟΥΝ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΜΟΝΗ Κ ΠΙΣΤΗ.ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΛΑΚΩΣΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΣΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ...ΕΙΝΑΙ ΠΟΝΟΣ ΨΥΧΗΣ...ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ?

[THEODOSIADOU]

Πότε δεν ξεχνάς ένα παιδί που έχεις χάσει.

Η απώλεια παραμένει απώλεια όσος καιρος κι αν περάσει.

Ένα άλλο όμως μωρό θα γεμίσει με ζεστασιά το σπίτι

και θα ξαναφέρει το χαμόγελο...

bibibo λύπαμαι πολύ.

[tesh]

κουράγιο....οτι και να πούμε αυτός ο πόνος θα είναι πάντα εκεί να μας θυμίζει ότι κάποιες ψυχές στον ουρανό είναι οι δικές μας,τα μωρακια μας που δεν προλάβαμε ούτε μια αγκαλιά να τα κάνουμε...εγώ τις έχασα πριν 3 περίπου μήνες...ακόμα τριγυρνούν στο μυαλό μου τα γεγονότα ,αυτά που έζησα και πολλές φορές τα βράδυα κλαίω γτ ο πόνος μου φαίνεται αβάσταχτος...περιμένω πως κ πως να παω να αναψω κεράκια και να αφήσω λουλουδάκια για να ξέρουν πως η μανούλα τις αγαπάει πολύ πολύ...πάντα θα μας πονάει...πάντα...

[MITSI2]

κοπελα μου παντα πιστευω θα υπαρχει μεσα σου αυτο..

αλλα μην κατηγορεις τον ευατο σου δυστηχως δεν υπαρχουν λογικες εξηγησειςς σε αυτα...

ευχομαι ο πονος να φυγει!!!λυπαμαι!!

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

τι να πω ελενη μου να απαλυνει τον πονο που νιωθεις??? δεν υπαρχει καμια λεξη παρα μονο να αγκαλιασεις την μικρη σου και να της δωσεις ενα γλυκο φιλι.

ισως ετσι νιωσεις καλυτερα.........

[bibibo]

Ευχαριστω κοριτσια μου, να 'σαστε καλα

[TZOUTZOU]

Bibibo μου πώς σε καταλαβαίνω!!!

Αν δεν είχα εκείνη την παλίνδρομη το μωράκι μου θα ήταν τώρα δύομιση χρονών. Ήμουν έγκυος στην έκτη εβδομάδα και είχα κλείσει ραντεβού με το γιατρό για έναν απλό έλεγχο. Με όση χαρά πήγαμε στο γιατρό, με άλλη τόση λύπη φύγαμε καθώς στην εξέταση είχε αρχισει και με εγκατέλειπε το μωράκι μου με λίγο στην αρχή αίμα. Μας στέλνει κατευθείαν στο νοσοκομείο για εισαγωγη προκειμένου την άλλη μέρα το πρωί να κάνω απόξυση. Ο Θεός με βοήθησε και μετά από τρείς ώρες απέβαλλα φυσιολογικά. Απόξυση δεν χρειάστηκε. Το αίμα όμως αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω μέχρι σήμερα. Είναι σαν να σου ξεριζώνουν τα σωθηκά. Δεν μπορώ να το περιγράψω!!!! Εύχομαι να μην το ζήσει καμία κοπέλα.

Εύχομαι τα μωράκια που χάσαμε να μας βλέπουν από ψηλά, είμαι σίγουρη οτι το ξέρουν, το νιώθουν οτι τα αγαπάμε και οτι για πάντα θα είναι στην καρδιά μας όσα παιδιά και αν μας δώσει ο Θεος. Ήταν αγγελούδια που τα ήθελε ο Θεούλης μας κοντά του γιατί θα ήταν πανέμορφα.

Αχχχ Bibibo μου με έκανες να κλάψω.........

[bibibo]

Συγνωμη TZOUTZOU δεν ηταν αυτη η προθεση μου Εγω εκανα κατι σα μνημοσυνο για το μωρακι που εχασα....... Ευχομαι οτι καλυτερο για σενα και γρηγορα μια εγκυμοσυνη

[TZOUTZOU]

Bibibo μου δεν είπα πως είχες τέτοια πρόθεση προς Θεού. Απλά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου. Ήθελα να το βγάλω από μέσα μου.Έυχομαι και σε σένα γρήγορα μία εγκυμοσύνη που θα εξελιχθεί τέλεια μέχρι να κρατήσεις το μωράκι σου στην αγκαλίτσα σου.

Φιλάκια πολλά!!!