Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να είχατε κάνει αλλιώς ή να το αλλάζατε στη ζωή σας μέχρι τώρα?Εγώ θα ήθελα να είχα παντρευτεί νωρίτερα και να είχα ήδη μπεμπε..ασχολήθηκα πολύ μρ άλλα θέματα και αυτό δεν το έδινα σημασία.. :(

Δημοσίευση

Καμιά φορά μπαίνω στο "τρυπάκι" να κάνω τέτοιες σκέψεις και με πιάνει κατάθλιψη! Και το αφήνω...

Δεν έχει σημασία τι θα κάναμε διαφορετικά.. γιατί ο χρόνος πίσω δε γυρνά!

Σημασία έχει το τώρα και το αύριο και τι θα κάνουμε από δω και πέρα...

Σήμερα είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής σου... τι θα κάνεις σήμερα;;;

Δημοσίευση

ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΖΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΜΕ ΤΗ ΣΧΟΛΗ, ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΣΩ ΤΟΝ ΙΑΣΟΝΑ...

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!!! ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΠΟΤΕ ΜΙΛΑΜΕ...

ΜΑΛΛΟΝ, ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ!

Δημοσίευση

Χμ.... Δε νομίζω ότι θα άλλαζα κάτι, εκτός ίσως από το γάμο μου, που θα τον έκανα όπως ήθελα εγώ και όχι όπως ήθελαν οι γονείς μου. Κατά τα άλλα, δε θα άλλαζα τίποτα!

Δημοσίευση

"Θέλω να γίνω μαμά" από την Κύπρο δεν είσαι;

Έκανες τον κλασικό κυπριακό γάμο;

&μένα κάπως έτσι ήταν...

Όταν είχα πει οτι ήθελα κλειστό γάμο, η πεθερά μου κόντεψε να πάθει κατάθλιψη!!

Δε μας μιλούσε καν!!!

Εγώ δε θα άλλαζα τίποτα!

Λατρεύω τη ζωή μου!

Τα λάθη μου με διδάξανε και οι δύσκολες στιγμές με δυναμώσανε!

Δημοσίευση

Από αυτά που έχω τώρα δε θα άλλαζα τίποτα. Αντρας-παιδί-δουλειά είναι όπως τα ήθελα!

Αυτό που θα άλλαζα είναι ένα εξαμηνο συγκεκριμένο της νιότης μου που έκανα πολλές βλακείες. Δε βαριέσαι όμως... τα λάθη είναι για τους ανθρώπους.

Δημοσίευση

Και εμένα πολλές φορές με βασανίζουν σκέψεις του τύπου "γιατί έκανα αυτό ή γιατί δεν έκανα το άλλο".

Γενικά όμως δε μετανιώνω για τις επιλογές μου. Ακόμα και τα λάθη που έχω κάνει, τα αγαπάω, γιατί έμαθα πολλά από αυτά! Ωστόσο υπάρχει κάτι για το οποίο μετανιώνω, κι αυτό είναι το ότι δεν έκανα μεταπτυχιακό....ίσως τώρα να δούλευα πάνω στο αντικείμενο που έχω σπουδάσει :dry:

  • 4 weeks later...
Δημοσίευση

αααχχχ....εχω που εχω τα ψυχολογικα μου σημερα

επεσα και στο θεμα αυτο.....ωραια...

θα ηθελα να ζουσα τα νεανικα μου χρονια με το μυαλο

που εχω σημερα.....

ετσι απο μονα τους καποια πραγματα θα ηταν αλλιως τωρα.....

αααχχχχχχ

Δημοσίευση

δεν θα εδινα χιλιάδες ευκαιρίες σε ανθρώπους που δεν το αξιζαν και χαλαλισα για χάρη τους χρόνο απο την ζωή μου...τον καλύτερο χρόνο απο την ζωή μου,για να μην πω χρόνια...

δεν θα ήμουν τόσο μ@@@@@ς και υπεράνω με ανθρώπους που μου συμπεριφέρθηκαν με εγωισμό,κακία,ζήλεια και θα τους ταλεγα ενα χεράκι να ησύχαζε η ψυχούλα μου κι ας γινόμουν η "κακιά" της υπόθεσης..

δεν θα ανεχόμουν προσβολές απο "τρίτους"...

θα φρόντιζα να χαρώ την περίοδο του αρραβώνα με τον άντρα μου αντι να ασχολούμαι με μικρότητες επίσης "τρίτων"

θα εκανα τον ρομαντικό,κλειστό γάμο που ονειρευόμουν και όχι το πανηγύρι που εστησαν άλλοι...

θα έπαιρνα άλλες αποφάσεις μήπως και έσωζα τις κορούλες μου...

Δημοσίευση

Δόξα το Θεό δε θέλω να αλλάξω και πολλά.

1)Θα διαβαζα πιο πολύ στη ΑΣΟΕΕ να μην εχω πτυχιο με ΚΑΛΩΣ.

2)2 Φορες έδωσα το Proficiency του Cambridge και δεν το πηρα. :(:( θα διαβαζα λίγο περισσοτερο.

3)Θα μαθαινα και άλλη ξένη γλωσσα

4)θα μάθαινα οδηγηση από τα 18.

5) θα πήγαινα για δουλεια (μεσω του πανεπιστημιου) σε κάποια άλλη χώρα.

και αλλα. Τελικά πολλά θέλω αλλα όλα μη ουσιαστικά.

Δημοσίευση

ΜΜΜ...ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΧΑ ΠΑΝΡΕΥΤΕΙ 3-4 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ..

ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΩ ΠΩΣ ΑΡΧΙΖΩ Κ ΒΓΑΖΩ ΑΠΟΘΗΜΕΝΑ... :P:P

Η' ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ(ΠΕΡΥΣΙ)ΘΑ ΕΙΧΑ ΟΠΩΣ Κ ΤΩΡΑ ΤΟ ΝΙΝΑΚΙ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑ "ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ"

..ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΖΑ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ..ΠΡΙΝ ΔΕΣΜΕΥΤΩ..ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ Κ ΚΑΛΟΣ ΑΝΤΡΟΥΛΗΣ :angry::angry:

ΠΠΠΦΦΦ...ΑΣ ΜΗΝ ΑΡΧΙΣΩ...

Δημοσίευση

tha shmfonisw me thn panagiwta sto thema odigishs .tha to eperna pio noris to diploma .

skeytomaste twra na paw na to parw alla mou fenete bouno ,eimai megalh kai thn fobame thn odigish enw otan eisai pio mikros to perneis pio apsifista .

se ola ta upolipa den tha allaza tipota giati kai h para mikrh allagh tha mporouse na exei epireasei thn ekseliksh ths zwhs mou kai na mhn eixa tora oute ton antra mou oute to uperoxo mwro mou .

Δημοσίευση

Αν γύρναγε ο χρόνος πίσω θα έμενα Μυτιλήνη κοντά στην οικογένεια του άντρα μου (δεν θα επέστρεφα Κύπρο) και θα παντρευόμουν πριν 3 χρόνια και όχι πριν 6 μήνες και θα είχα ήδη 2 - 3 παιδάκια και δεν θα ήμουν τώρα στην προσπάθεια για το πρώτο.

Δημοσίευση

Συμφωνω πολυ με την crazy!!

Eτσι για την ιστορια ομως,μιας που με κανες να σκεφτω...θα θελα να ειχα ταξιδεψει λιγο περισσοτερο πριν ερθει το αγγελουδι μου :) Τωρα ανυπομονω να ξεπεταχει λιγο να κανουμε ταξιδακια παρεα :) !

Κ ισως να δηλωνα παιδαγωγικα στο μηχανογραφικο..αλλα δε βαριεσαι...δεν υπαρχουν καλυτερα παιδαγωγικα απο αυτα που ζω τωρα :silly: :silly: Α!Και να ειχα τελειωσει με τα ιταλικα μου!

:kiss:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...