ELDO

Κορίτσια σα ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις σας. Χάθηκα γιατί είναι πολλές οι ώρες δουλειάς μου και μετά δίνω όλο μου το χρόνο στα παιδάκια μου και όπως καταλαβαίνετε στο τέλος της βραδιάς ….. ΕΝΑ ΠΤΩΜΑ ……. Την περσινή χρονιά είπα πολλές φορές πως θα πάρω τα βουνά …….. Αrgi μου, όχι κακά δεν κάνει το βράδυ από 1,5 χρονών, μόνο τσίσα. Το τι κουβέντες έχουμε κάνει !!!! άπειρες ….. δεν ξέρω, εντωμεταξύ αν του πω να μην βάλουμε πάνα το βράδυ, δεν θα φέρει αντίρρηση, ίσως και να σηκωθεί το βράδυ, αλλά συνήθως του φεύγουν και τώρα με τις κουβέρτες και τα παπλώματα δεν θέλω να κάνω πειράματα. Αθηνά μου, τι πόσο χαρούμενη θα με κάνει αν πάει τουαλέτα, τι δώρα έχω τάξει τα έχω αγοράσει από πριν, τι ότι βρωμάει όταν τα κάνει επάνω του. Γελάει και λέει “εγώ θέλω μπεμπιλινο ” και είναι ικανός να μην κάνει για μέρες. Όσο για το βράδυ, είναι κάποιες φορές που είναι στεγνό και άλλες να φανταστείς έχουν βγεί και από έξω (δεν υπάρχει μεγαλύτερο νούμερο), δεν έχουν υπάρξει πολλές μέρες στεγνές για να πώ να του το βγάλω. Lala μου, κατά βάσει τα έκανε στην πάνα, απλά κάποιες φορές το καλοκαίρι όταν έβλεπε τα ξαδερφάκια του τα έκανε και εκείνος στην αυλή και μετά γελούσανε όλοι μαζί. Αλλά μέχρι εκεί, στο σπίτι με τίποτα. Δεν νομίζω να τα σιχαίνεται απλά του αρέσει περισσότερο και δεν θέλει προς το παρόν να το αλλάξει. Οσο για το βράδυ, έκανα υπομονή και προσπάθειες σχεδόν όλο το περασμένο καλοκαίρι….. αλλά εάν δεν τον σήκωνα εγώ κάθε 2-3 ώρες του έφευγαν. Και μιλάμε για ΌΛΟ το καλοκαίρι όχι για κάποια βράδια. Μετά κουράστηκα και είπα ας αποφασίσει εκείνος και τότε θα δούμε. Δεν θέλω να το πιέζω, γιατί είναι και ευαίσθητος και τα παίρνει τις μετρητοίς αυτά που του λέω, αλλά βλέπω πως από τις 7 μέρες τις εβδομάδας τις 2 η πάνα του να είναι στεγνή. Anna μόλις ζεστάνει ο καιρός και βγάλουμε τις κουβερτούλες, μαζί θα κάνουμε τις προσπάθειες …… Μου φαίνετε θα κόψει την πάνα μαζί με τον αδερφούλι του. Ο Θεμιστοκλής τώρα που βλέπει τον Χρήστο να κατουράει στην λεκάνη, έρχεται μαζί μας Πάντα και σηκώνει την μπλούζα του και αυτός και γελάει ( αρκετές φορές τον βάζω και αυτόν μαζί αλλά δεν του βγαίνει ακόμα, μόνο περιμένει και λέει τσστστστστς =τσίσα) ….. Σας ευχαριστώ και πάλι για τις συμβουλές – εμπειρίες …..

Κορίτσια μήπως καμία ιδέα….. κάτι δοκιμασμένο σε ανάλογη περίπτωση ? Ο Χρηστάκης μου τον Μάιο θα κλείσει τα 4. Από τα 2 και μετά το καλοκαίρι άρχισα να τον έχω όλη την ημέρα χωρίς πάνα και είδα ότι έμαθε γρήγορα και του άρεσε, όλη την ημέρα έκανε τσίσα είτε στην αυλή (μένουμε σε μονοκατοικία – χωριό ) είτε στην τουαλέτα, έβλεπε και τα μεγαλύτερα ξαδερφάκια του και ήθελε και εκείνος να είναι “μεγάλος ”. Όμως τα κακά του ήθελα να τα κάνει στην πάνα. Του πήρα γιο-γιό …. “μαμά πονάει ο κώλος μου …. Αυτό με ενοχλεί ”….. του πείρα κάθισμα για την λεκάνη με σκαλοπατάκια και φατσούλες…… για να κάνει τσίσα όλα καλά, αλλά κακά τίποτα …… κάποιες φορές μόνο στην αυλή ….. είναι παιδί της φύσης Τον Αύγουστο ήρθε και ο αδερφούλης του ο Θεμιστοκλής Πέρασε ο χειμώνας και πήγαμε και παιδικό από τον Φεβρουάριο (2010) όλα καλά γιατί εκεί για τις τέσσερις ώρες που βρισκόταν δεν έκανε κακά. Ήρθε και το καλοκαίρι στα 3 χρόνια +++ και πάλι τα κακά με τίποτα… τα δοκίμασα όλα….. πότε με μαλώματα ….. πότε με χαδάκια ….. με τάξιμο … με ώρες να συζητάμε, να το αποφασίζουμε και στο τέλος > δεν θέλω . Μία φορά τον άφησα 2 εικοσιτετράωρα και δεν έκανε, ενώ μου είπε “θέλω”, ε δεν θα το σκάσω και το παιδί μου. Μου πέρασε από το μυαλό μήπως επηρεάζετε από τον αδερφούλη του που φοράει, αλλά δεν μου είπε ποτέ το μωρό μου “γιατί ο Θέμης φοράει και εγώ θέλεις να το κόψω ? ” ενώ γενικότερα είναι πολυλογάς Ξεκινήσαμε να κόψουμε την πάνα το βράδυ …. Στην αρχή κάθε 30 λεπτά ……. Μετά σταδιακά μεγάλωνα την διάρκεια ….. αλλά έτσι και ξεφεύγαμε τις 3 ώρες , του έφευγαν του καημένου….. πέρασαν 3 μήνες, τίποτα, κουράστηκα και εγώ ( ξενύχτια και δουλειά 10-12 ώρες την ημέρα, πόσο να αντέξω ) …ήρθαν και τα κρύα και ξανά πάνα το βράδυ και στα κακά ακόμα τίποτα τελικά. Η παιδίατρος είπε πως όταν έρθει η ώρα του θα μου το ζητήσει μόνος του …… Φέτος το καλοκαίρι θα κάνουμε πάλι τον αγώνα μας …. Μήπως υπάρχει κάτι που δεν έκανα ????

Για να μην γράψω απλά κάτι, θα σας πω ένα στιχάκι από ένα τραγουδάκι …. Μια αγκαλιά, δυό φιλιά, όλη η γη μια συντροφιά, Σ΄αγαπώ πολύ και θ’άθελα και εσύ να με αγαπάς πολύ Το αγαπημένο μας τραγουδάκι που το τραγουδάμε πρωί – μεσημέρι – βράδυ και αγκαλιαζόμαστε ( για όσους δεν γνωρίζουν είναι το κεντρικό τραγουδάκι της παιδικής σειράς Barny .)

Κορίτσια και εμένα το πρώτο μου παιδάκι είχε από το προηγούμενο Σάββατο βγάλει κάτι σπυράκια – κοκκινίλες στο πρόσωπο ..την Κυριακή είχε στα μπράτσα και στα μπουτάκια ( στα μάγουλα όχι ) αλλά μου έκανε και πυρετό 38,2 … ανησύχησα και έτσι ( συμβουλευόμενη από την παιδίατρο – είναι σε άδεια ) πήγα στο νοσοκομείο Λοιμωδών ( ειδικό για εξανθήματα ). Ο γιατρός εξετάζοντάς τον μου είπε …. Έχει κόκκινο λαιμό με φουσκίτσες και τα εξανθήματα μεταφέρονται, αλλά μόνο σε σημεία που τα βλέπει ο ήλιος. Τελικά μου είπε πως είναι ίωση σε πολλά παιδάκια και να του βάζω μόνο μια ενυδατική αν θέλω και τίποτα άλλο. Επειδή όμως ο Χρήστος έκανε πυρετό ( 1 φορά το 24ωρό 38,2 - 5) μέχρι και την Τετάρτη τον πήγα σε παιδίατρο εξωτερικό και αυτή μου είπε τα ίδια αρχικά, αλλά μετά μου είπε πως πιάνει την σπλήνα του ( που μπορεί λέει ! και να μην την έπιανε αν δεν ήταν τόσο αδύνατος !!! :silly: ) που και αυτό είναι ένα από τα συμπτώματα μαζί με όλα τα άλλα, άλλης ίωσης ( που κάνει συνήθως υψηλό πυρετό 39+ μου είπε και εμάς είναι υπέρ που έχει λίγο και σπάνιο πυρετό ) , δίνοντας να κάνουμε εξετάσεις αίματος μετά το 10ημερο της εμφάνισης κοκκινίλας για να αποκλείσουμε οτιδήποτε άλλο ……Θα πάμε να την κάνουμε την Δευτέρα …… αν και σκέφτομαι να τον πάω και αλλού σήμερα ? Δεν ξέρω τι να πώ ? αυτοί οι γιατροί θα μας τρελάνουν Πάντως ο λίγο κόκκινος λαιμός με φουσκίτσες και εξανθήματα και πυρετό είναι ίωση…… αυτό το καταλάβαμε και δεν δίνουν καμία αγωγή, μόνο με παυσίπονα ………. Οπότε υπομονή και θα περάσουν ……..

Για σου Φανούλα αγορομάνα μου καλή …… πώς τα πάτε ? ….. λοιπόν θα συμφωνίσω σε όλα όσα λέει το κείμενο και η Φανή ( για να μην πώ πολλά ) Και εγώ Cecilia μου δεν αντιμετώπισα θέμα με τον πρώτο μου το παιδάκι, όσον αφορά τον θηλασμό του μωρού ….. μία φορά μόνο με ρώτησε αν θα μπορούσε και αυτός να θηλάσει, αλλά του απάντησα πως όχι, γιατί θα με πληγώσει με τα δοντάκια του και ούτε ξανα ρώτησε το πουλάκι μου….. δόξα το θεό είναι καλός ….αλλά είναι στο παιδάκι ( έχω ακούσει και ακρότητες ) ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ μπράβο !!!!! δεν είχα σκεφτεί αυτήν την απάντηση ποτέ χαχαχα έτσι είναι

ΠΑΣΧΑΛΙΤΣΑ εγώ επειδή δεν μπορούσα να τον κρατήσω σωστά στα χέρια ( είχα μεγάλο στήθος και έπρεπε να το κρατάω με τα δύο χέρια για να μπορεί να ανασάνει :silly: ) είχα πληγώσει τις θηλές μου σε σημείο να ματώσουν ( έβαζα και Purelan και έξω το στήθος και χαμομήλι ( όλα τα έκανα ) και τίποτα …. Μου είπε η παιδίατρος να τον βάζω σε μαξιλάρι και έτσι ερχόταν στο σωστό ύψος με το στήθος και σιγά σιγά άρχισα να καλυτερεύω …. Δοκίμασέ το με μαξιλάρι ……. Ελπίζω να βοήθησα …

Αφροδίτη μου, σου εύχομαι όπως επιθυμείς, γρήγορα και η δεύτερη εγκυμοσύνη, να μεγαλώσει η οικογένεια σου και να είστε πάντα έτσι αγαπημένοι και πάνω από όλα υγιείς και ευτυχισμένοι.

ΠΑΣΧΑΛΙΤΣΑΚΙ έγραψε: Καλησπέρα σε όλες κορίτσια. Πιστεύω πως όλες έχουμε σήμερα ρηλαξ, αλλά εγώ που είχα ρωτήσει την παιδίατρο( αν και βλέπω πως και οι δικές τους απόψεις διαφέρουν ), μου είπε μετά τον 6ο μήνα ( έστω και αν οι προδιαγραφές είναι από 0+ ) ….. έτσι απλά το χρησιμοποιούσα σε μικρότερη ηλικία μόνο για να τα κουνάω μέχρι να τα πάρει ο ύπνος ( ~ 10 λεπτά ), δεν τα άφηνα επάνω ώρες….. οι περισσότερες όμως μαμάδες τα βάζουν και δεν αντιμετώπισαν προβλήματα….. οπότε ρώτα τον παιδίατρό σου και αποφάσισε ….. Φιλάκια

Argi έγραψε:

Τι θέμα και αυτό !!!!!!!!!!!!!!! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΤΥΠΑΩ - ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ Αλλά μπορώ πάντα ????????????????????? δεν μπορώ ……. Βέβαια είναι ελάχιστες οι φορές και σπάνιες ….. κλαίω όταν το κάνω …….. πως μπορείς να είσαι ήρεμη και χαλαρή όταν έχεις ένα μωρό να κλαίει και ένα μωρό επίσης ( σχεδόν 3 χρονών ) που θέλει αυτό πρώτο ¨τα πάντα¨ και φωνάζει και κλαίει και εκείνο ??? ποιόν να δώσεις να καταλάβει, τι πρέπει να γίνει???????? ΠΡΟΣΠΑΘΩ με πολύ διάλογο Το παράξενο με εμάς είναι πως, όταν είμαστε οι τρείς μας ( εγώ – ο μπέμπης 6 μηνών – ο Χρήστος μου 3 χρονών σε 4 μήνες ) συνήθως περνάμε τέλεια, με ακούει, μιλάμε και παίζουμε και με το μωρό μας. Όταν είναι, είτε ο πατέρας του μαζί μας είτε φυσικά κάποιο συγγενικό πρόσωπο ( ήταν ο πρώτος και ο παραχαϊδεμένος ) , γίνετε άλλο παιδάκι, γκρινιάζει συνέχεια και είναι με ένα ¨θέλω¨ στο στόμα. Το μόνο που κάνω τότε και βλέπω ότι έχει αποτέλεσμα, είναι να τον παίρνω και να πηγαίνουμε ΜΑΖΙ σε ένα δωμάτιο και να περιμένω σιωπηλή να σταματήσει να γκρινιάζει και να κλαίει. Βγαίνουμε μόνο όταν μου υποσχεθεί ότι δεν θα ξανακλάψει. Ποτέ δεν το κλείνω μόνο του πουθενά, πιστεύω ότι είναι λάθος ( έτσι και είναι φοβητσιάρης ). ΑΧ……ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΝΑ και ελπίζω να γίνουν καλά παιδάκια.

Και εγώ θα σου πώ να μην στενοχωριέσαι γιατί το πέρασα και εγώ. Εμένα η πρώτη γιατρός μάλιστα ( γιατί φυσικά δεν συνέχισα σε αυτήν ) ήθελε η χωριακή να ανεβαίνει πάντα με βάση κάποιο ποσοστό που εγώ δεν έπιανα σε καμία από τις 3 χωριακές που είχα κάνει ( ανά 48 ώρες ακριβώς μου είχε πεί η μία από την άλλη ), ήταν χαμηλότερες κατά πολύ μάλιστα, σύμφωνα με το δικό της σκεπτικό. Μετά την Τρίτη χωριακή, από το τηλέφωνο !!!!!!!! ( πείρα να τις το πώ τηλεφωνικά ) μου είπε πως για να μην αγχώνομαι, μπορούσε να έρθει να μου το πάρει εκείνη τη στιγμή !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! αλλιώς μου είπε θα έχανα μόνη μου σε 2-3 μέρες !!!!!!!!!!!! Φυσικά πήρα δεύτερη γνώμη, που μου είπε πως όλα είναι καλά, είδαμε σάκο και πως η χωριακή δεν είναι κάτι στανταρ σε όλες τις γυναίκες. Σήμερα έχω ένα υγιέστατο παιδάκι σχεδόν 3 χρόνων ( και ένα ακόμα μικρούτσικο 6 μηνών ) Πάρε πολλές γνώμες ότι και να σου πούνε ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ

Ας παρουσιαστώ και εγώ δεύτερη …. Είμαι μια χαζομαμά και εγώ με ΔΥΟ υπέροχους γιούς τον Χρήστο 2,5 χρονών και κάτι και του Θεμιστοκλή 5 μηνών. Χαράς στις κοπέλες που θα τους πάρουν χαχαχαχα ( θα τις περάσω από από 40 κύματα !!! χαχαχαχαχα )

Υπομονή κορίτσια, τι να πώ και εγώ που εδώ και 2,5 χρόνια ξυπνάω δύο φορές το βράδυ , :woohoo: :woohoo: :woohoo: με φωνάζει και ή απλά με βλέπει και ξανακοιμάται ή θέλει να ξαπλώσω δίπλα του για λίγο . Τρέχω μέσα στον πανικό γιατί έχω και ένα μωράκι 4,5 μηνών. Δεν με ξυπνάει ο μικρός και με ξυπνάει ακόμα ο μεγάλος !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ελπίζω σε όλες σας να μην είναι σαν τον Χρηστάκι μου τα παιδάκια σας ..στον ύπνο. :woohoo:

Κάσση έγραψε: Χαχαχα Κασσάκι μου γλυκό…….. Έρωτα τρελό ζείς είναι αλήθεια …… Θα σου απαντήσω και εγώ με ένα τραγουδάκι από εσένα για τον άντρα σου : Πάρτο αλλιώς να μην γίνει πανικός ……… χαχα χαχαχα Έχω δουλειά Κάσση μου και δεν μπαίνω τόσο ταχτικά, αλλά πού θα πάει θα οργανωθώ και θα σας έρθω

Κάσση μου……. Σε όλα θέλει μέτρο …. Τι εννοώ, και εμένα, ευτυχώς, ο Χρήστος είναι παιδάκι που δεν σηκώνει χέρι ούτε μπλέκετε σε καβγάδες, είναι γενικότερα διστακτικό παιδάκι όταν είμαστε σε μέρος με κόσμο και ήσυχος ( ενώ αντίθετα στο σπίτι μας είναι τερατάκι ) . Εμένα αυτό με κάνει να καμαρώνω γιατί όπου και να πηγαίνουμε είναι ΚΥΡΙΟΣ και όλοι μου δίνουν συγχαρητήρια. Έλα όμως που αυτό δεν είναι πάντα καλό. Συγκεκριμένα το καλοκαίρι ήμασταν σε ένα παιδικό πάρτι και κάποια στιγμή δύο λίγο μεγαλύτερα παιδάκια τον είχαν στριμώξει σε μια γωνία και τον χτυπούσαν στο κεφάλι, όχι έχοντας κάνει κάτι ο Χρήστος, απλά γιατί επανέλαβε την λέξη που εκείνα τον ρώτησαν επίτηδες ( συγκεκριμένα τον ρωτούσαν την χαζομάρα ~ αν είναι μπέμπηδες και ο δικός μου απάντησε με τη λέξη μπέμπηδες … κοινός βλακείες παιδικές . Εκείνος καθόταν χωρίς να αντιδρά ….. εκείνη την στιγμή είχα μετανιώσει που του έλεγα κάθε φορά πως δεν πρέπει να χτυπάει και να μαλώνει με παιδάκια. Πονούσα τόσο, είχα βουρκώσει και χάλασε η διάθεσή μου ( και του άντρα μου)…. Ήθελα να μαλώσω εκείνα τα παιδάκια ( φυσικά και δεν το έκανα ) και να φύγω. Δεν μου άρεσε που δεν αντέδρασε ο Χρήστος, δεν ξέρω πραγματικά αν θα ήθελα να απλώσει και αυτός χέρι ( μάλλον όχι ), αλλά δεν θα μπορώ να είμαι μπροστά πάντα να τον προστατεύω και να τον πάρω αγκαλίτσα. Με τρομάζει, αυτό να ξαναγίνει και να μην είμαι μπροστά …… Άρα καλά είναι να έχουν και λίγο αντίδραση και αυτά, αλλά την ώρα που γίνετε … Τώρα όσον αφορά την αντίδραση του άντρα μου, συνήθως συμφωνεί μαζί μου, παρόλο τις πολλές παρατηρήσεις μου (που τον εκνευρίζουν )….. αλλά σαν άντρας ( που παραμένει παιδί) θέλει οι γιοί του να είναι αντράκια και τους λέει και διάφορα χαζά …. Μην τα παίρνεις τόσο στα σοβαρά, όλα με μέτρο….. και από τον άντρα σου μαθαίνει πράγματα που θα του φανούν χρήσιμα, γιαυτό χρειάζονται και οι δύο γονείς.

Κορίτσια αυτό με τον βραδινό ύπνο το έχω και εγώ με τον ¨μεγάλο¨ μου γιό, είναι 2,5 χρονών και ακόμα θα ξυπνήσει μέσα στη νύχτα και θα με φωνάξει να πάω απλά να με δεί. Από μωρό, τι μπλουζάκια του έβαζα, τι μαξιλάρια, τι αστεράκια με φώς να γυρίζουν …τίποτα , ήθελε εμένα. Ευτυχώς τις περισσότερες φορές ήθελε και θέλει ακόμα ένα χάδι και ένα φιλάκι και ξανακοιμάται …. Αλλά δεν παύει να με ξυπνάει …. Να φανταστείτε έχω 4 μηνών μωρό και δεν με ξυπνάει αυτό αλλά ο ¨μεγάλος¨ μου, και τώρα τρέχω σαν τρελή γιατί φοβάμαι να μην ξυπνήσει και το μωρό με τα κλάματα. Το μόνο που κάνω κάποιες βραδιές και ας πούμε ότι βοηθάει είναι ότι ξυπνάω, τώρα πιά από συνήθεια, μόνη μου κάθε 2-3 ώρες και πηγαίνω μόνη μου, τον χαϊδεύω τον φιλάω και φεύγω. Μάλλον με αισθάνεται και δεν ξυπνάει από μόνος του μετά :silly: !!!!!!!! τι να κάνω, φοβάμαι να μην μου αναστατώνει το μωρό μέσα στη νύχτα και παίρνω τα μέτρα μου.

Αν και δεν μπορώ να καταλάβω, το να μην θέλεις να κυοφορήσεις ένα δεύτερο παιδί θα ήθελα να σου πω την άποψή μου. Νομίζω πώς το μόνο που πρέπει να σκεφτείς ΣΟΒΑΡΑ είναι η δική σου και του άντρα σου η ανάγκη να κάνετε κάτι τέτοιο. Στο λέω αυτό γιατί, πιστεύω για τον εαυτό μου, πως θα μπορούσα να μεγαλώσω ένα ¨ξένο¨ παιδί μαζί με τα δικά μου, με την ίδια αγάπη, σαν να το γέννησα εγώ. Νιώθω πως έχω πολύ χώρο στην καρδιά μου και δεν θα αισθανόταν ποτέ ξένο. Ο άντρας μου όμως δεν είναι σίγουρος για τον εαυτό του και είναι σεβαστό. . Αν πιστεύεις πως και εσύ και ο άντρας σου, θα έχετε να του δώσετε πολλά και το νιώθετε πάνω από όλα στην καρδιά σας , να το κάνετε. Πρώτα από όλα πιστεύω πως πρέπει να το κάνεις από αγάπη. Όσο για τον ρατσισμό που ειπώθηκε πώς ίσως βιώσει, δεν μπορώ να το καταλάβω ! ο ρατσισμός ξεκινάει από το σπίτι, αν εσύ το έχεις μεγαλώσει με αρχές και δεν το έχει αισθανθεί ποτέ, τότε θα είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει και τους έξω. Όλοι έχουμε βιώσει για κάποιο λόγο ρατσισμό, όχι απαραίτητα για το χρώμα μας, αλλά για κάτι άλλο διαφορετικό επάνω μας ή γιατί γεννηθήκαμε σε οικογένεια με ¨προβληματικό¨ παρελθόν και πολλά άλλα, έχω πάμπολλα παραδείγματα. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά βγήκαν νικητές, γιατί μεγάλωσαν με αγάπη και έγιναν δυνατά Αυτό που σκέπτεσαι να κάνεις όσο μεγαλόκαρδο, αξιοσέβαστο και υπέροχο είναι άλλο τόσο είναι ΣΟΒΑΡΟ και μεγάλη η ευθύνη, αλλά για σένα και τον άντρα σου και ΜΟΝΟ.

Καλημέρα κορίτσια και ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Εχθές κάναμε και τα πρώτα μας δύο εμβόλια, ανέβασε το βράδυ 37,8 πυρετό, αλλά ευτυχώς δεν είχε γκρίνια, κοιμόταν όλη την ώρα ( ο μεγάλος μου τότε, δεν είχε σταματήσει να κλαίει !!!!!!). Ο μικρός Θεμιστοκλής μου είναι καλά, είναι 58,5 cm και 5950kg, του δίνω μόνο δικό μου γαλατάκι από το στήθος και πείρε και τον προηγούμενο και αυτόν τον μήνα από 1,5 κιλό τον μήνα. Έχουμε ακόμα κολικούς και δυστυχώς δεν έχουμε συγκεκριμένες ώρες. Μέσα στην ημέρα μπορεί να είναι πολλές φορές από λίγο και το μεγάλο δράμα μας είναι το βράδυ, περίπου στις 5 το πρωί και κρατάνε για 3ώρες. Το αντράκι ώμος είναι δυνατό, και δεν κλαίει, απλά σφίγγεται και κοκκινίζει. Τα μωράκια σας είναι κουκλάκια, να τα έχει καλά πάντα ο θεούλης

Και μαζί με τον αδερφούλη του

Και μία φωτογραφία πρόσφατη

Κορίτσια αν και καθυστερημένα, να σας πώ και εγώ πως στις 5 Αυγούστου γέννησα τον μικρό μου Θεμιστοκλή. Το δεύτερο θαύμα μου. Γέννησα με προγραμματισμένη καισαρική και δόξα το θεό όλα πήγαν καλά. Δυστυχώς ταλαιπωρηθήκαμε με τον ίκτερο, που ανέβασε 17,1, αλλά δόξα το θεό, αφού τον βάλαμε 2 μέρες στην λάμπα έπεσε. Βάζω και μια δικιά μας φωτογραφία….. Την Τρίτη που μας έρχεται πάμε για τα πρώτα μας 2 εμβόλια …ελπίζω να πάνε όλα καλά και να μην ανεβάσει πυρετό ούτε να έχουμε γκρίνια ( στο πρώτο μου παιδάκι τα είχαμε αυτά )

Κορίτσια συγχαρητήρια σε όλες αλλά δεν μπορώ να μην ΟΥΡΛΙΑΞΩ για το tirogaridaki ( παλιά καραβάνα του mammyland )ααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα. Φανή μου …θα πάνε όλα καλά ….. να είσαι αισιόδοξη……. Και στις 14 του μήνα θα μας πείς τα ευχάριστα…………. Και ξανά αααααααααα αααααααααααααααααααααααααααααα ( ουρλιάζω πάλι ) :)

Βίκυ μου, πολύ ωραία συνέντευξη. Είσαι από τις κοπέλες που συνάντησα πρώτες εδώ και μπορούσα να φανταστώ λίγο τι άνθρωπος είσαι από την συμμετοχή σου, σε θέματα του forum. Με την υπέροχη αυτή συνέντευξη σε γνώρισα καλύτερα και επιβεβαίωσα την εικόνα που είχα για σένα. Είσαι μια καλή μανούλα και μια υπέροχη γυναίκα. Να χαίρεστε την Μαρία – Ιωάννα και πάνω από όλα να είναι γερή και ευτυχισμένη. Φυσικά και εσείς μαζί της. Με τον ίκτερο ταλαιπωρήθηκα και εγώ, τώρα στο δεύτερο αγοράκι μου ( σήμερα είναι σχεδόν 2 μηνών ), ανέβασε 17,1 ( κατάλαβα την αγωνία σου και τον πόνο ). Μπήκε στην λάμπα για 2 μέρες , όπως καταλαβαίνεις έκλαψα και προσευχήθηκα και δόξα το θεό δεν ανέβηκε παραπάνω. Εύχομαι και πάλι να είστε πάντα καλά και αγαπημένοι.

Καλημέρα Αυγουστιάτικες μανούλες Αύριο, πρώτα ο θεός, θα έχω στην αγκαλιά μου το δεύτερο αντράκι μου. Προγραμματισμένη καισαρική. Γεννάω στην Γενική κλινική στη Θεσσαλονίκη. Είναι άραγε καμία, ίδια περίπτωση με μένα ? να συναντηθούμε ? Ευχηθείτε μου να πάνε όλα καλά, αν και δεύτερη φορά έχω τρελό άγχος ……………. Θεέ μου, ένα γερό μωράκι σε παρακαλώ ….. Σε όσες περιμένουν, εύχομαι με το καλό και με ένα πόνο.

Καλησπέρα κορίτσια Πέρασε καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα, αλλά έπρεπε να είμαι κυρίως ξάπλα στο κρεβάτι και έτσι έκανα ( για όσες δεν γνωρίζουν έκανα συρραφή τραχήλου ) Δόξα το θεό είμαι καλά και μετράω τις μέρες να έρθει το δεύτερο αντράκι μου στην αγκαλιά μου. Διάβασα τα νέα σα και εύχομαι σε όλες με ένα πόνο και γερά μωράκια.