ΑΡΓΩ

silo έγραψε: Γειά σου silo, Μπορείς να απευθυνθείς στην Ευτοκία. Είναι σύλλογος που προάγει τον φυσιολογικό τοκετό και συνεργάζεται με γιατρούς. Δεν είμαι από Λάρισα, αλλά για το Πανεπιστημιακό της έχω ακούσει ..φριχτά πράγματα. Μια φίλη μου που γέννησε εκεί κυριολεκτικά την... σφάξαν και της φερόντουσαν γενικά απάνθρωπα. Το λέει ακόμα ότι είναι τυχερή που επέζησε! Τα άλλα δύο παιδιά της τα γέννησε σε άλλο μαιευτήριο στην Λάρισα.

μαριμαρ έγραψε: Εμείς έχουμε το μοντέλο techno xlr . Από νεογέννητο αυτό χρησιμοποιούμε. Είναι εύκολο στην οδήγηση για μέσα στην πόλη, αλλά και στην εξοχή, όχι όμως και σε ιδιαίτερα ανώμαλο έδαφος, άμμο κλπ.! Πιάνει λίγο χώρο στο πορτ-παγκάζ και γενικά είναι πολύ πρακτικό, κλείνει εύκολα, κάνει και για μεγάλο παιδάκι, δεν χρειάζεσαι άλλο μετά. Και με χιόνια, βροχές τον βγάζαμε έξω από νεογέννητο γιατί έχει και κάλυμα βροχής για τα δύσκολα.. είμαστε πολύ ευχαριστημένοι γενικά.

Ιφιγένεια σε ευχαριστώ. Φόβους όλοι έχουμε απλά πιστεύω ότι είναι υπερβολικοί γιατί (και) οι φοβίες καλλιεργούνται εσκεμμένα στη χώρα μας. Σε χώρες όπως η Ολλανδία μεγάλο ποσοστό γυναικών γεννούν στο σπίτι και η πρακτική αυτή θεωρείται ασφαλής από τους διεθνείς οργανισμούς. Ο τοκετός στο σπίτι είναι πλέον κάτι ...εξωτικό για την ελληνική κοινωνία, έχουμε λίγα παραδείγματα γύρω μας και σαν κάτι άγνωστο και ασυνηθιστο για τα δεδομένα μας φοβίζει....ίσως και εγώ να ένιωθα τέτοιες ανησυχίες όταν θα ερχόταν εκείνη η ώρα, τότε όμως θα το έψαχνα περισσότερο, εφόσον ...υπήρχε αντικείμενο και πιστεύω ότι οι όποιες ανησυχίες που θα μου...προέκυπταν θα αντιμετωπίζονταν ...όσες περιπτώσεις έχω ακούσει που το...τόλμησαν ήταν πανευτυχείς....τις ζήλεψα πραγματικά!

Και εγώ που γέννησα στο Μητέρα θηλάζω ακόμη μετά από δεκάξι μήνες γιατί είχα μαίες και γιατρό από την Ευτοκία! Τους βρήκα όμως τελευταία στιγμή, στον ένατο, συγκεκριμένα μια εβδομάδα πριν γεννήσω άλλαξα τον γιατρό μου (ήταν από το Μητέρα) και απευθύνθηκα στην Ευτοκία! Με βοήθησαν πολύ αλλά το Μητέρα το έζησα σε όλο του το μεγαλείο... Ευτυχώς που υπήρξαν αυτοί οι άνθρωποι. Καισαρική κάναμε γιατί έπεφταν επικίνδυνα οι παλμοί του μωρού που ήταν τέσσερεις φορές δεμένο με το λώρο, μου είχαν σπάσει τα νερά ώρες, δεν είχα σχεδόν καθόλου διαστολή...έπρεπε να γίνει αλλιώς θα έχανα το μωρό. Η καισαρική σε κάποιες περιπτώσεις σώζει ζωές. Απλά το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των επεμβάσεων γίνεται για λόγους... ευκολίας κυρίως, κάτι που είναι εγκληματικό! Είναι σοβαρή χειρουργική επέμβαση. Εάν μου το επιτρέψει ο γιατρός μου θα ήθελα να γεννήσω σπίτι σε περίπτωση δεύτερης εγκυμοσύνης. Εάν συμβεί κάτι απρόοπτο μεταβαίνεις αμέσως σε κλινική. Το γεγονός ότι ήμουν μια φορά άτυχη δεν σημαίνει ότι θα είμαι και δεύτερη... τουλάχιστον αυτό ελπίζω! Κότσια θέλει να γεννήσεις σε ένα μαιευτήριο τύπου ΜΗΤΕΡΑ αν το σκεφτεί κάποιος καλά. Πάντως έχω ακούσει καλά λόγια για το Λητώ, που πρέπει να αποτελεί φωτεινή εξαίρεση ανάμεσα στα ελληνικά μαιευτήρια...

Εγώ θηλάζω δεκαέξι μήνες και ποτέ δεν μου χρειάτηκε...τί να το κάνεις;

rad_mid έγραψε: Ti sto KAT na imoun se ethousa traumation, ti sto mitera- to idio ke to afto. Proti fora esthathika kati to iero- opos i mitrotita- na to poulane. Ilikrina, den eho esthanthi pio ashima sti zoi mou- ola itan isopedomena. Prosopika, ke na me plironan--ego se meeftiria tipou mitera, den tha gennaga pote xana.

xntou έγραψε: Καλώς όρισες, Xntou! Έχει αποδειχτεί πια ότι δεν χρειάζεται να κάνεις δεύτερη καισαρική μόνο και μόνο επειδή έκανες πρώτη! Και εγώ με επείγουσα καισαρική γέννησα επειδή πραγματικά κινδύνευε το μωρό. Οι πόνοι όντως είναι φριχτοί και ακόμα έχω αυτή την αίσθηση ότι έχω χάσει την πραγματική εμπειρεία της γέννας. Βέβαια δεν γινόταν διαφορετικά, οπότε καλώς έγινε στην περίπτωση αυτή. Αλλά δεύτερη ή τρίτη καισαρική δεν χρειάζεται να γίνει μόνο και μόνο επειδή προηγήθηκε άλλη. Δεν ξέρω αν θέλεις να το ψάξεις. Συζηtήθηκε πρόσφατα στο φόρουμ αυτό το θέμα, δηλαδή του φυσιολογικού τοκετού μετά από καισαρική. Ο αγλικός όρος είναι VBAC (Vaginal Birth After Caesarean) και έγραφε μια κοπέλα που ήξερε πραγματικά πολλά πάνω στο ζήτημα.... Όσον αφορά το πρώτο σου παιδί, αυτό το άγχος το έχω και εγώ σε περίπτωση δεύτερης εγκυμοσύνης...εξαρτάται από την ηλικία η αντιμετώπιση. Σου εύχομαι όλα να πάνε πολύ καλύτερα απ'ότι περιμένεις!

Dor@ έγραψε: Γιατί κοπέλα μου να επιβαρυνθείς και με δεύτερη χειρουργική επέμβαση; Ρώτα και άλλο γιατρό οπωσδήποτε, πέντε χρόνια είναι πολλά, θα έχει επουλωθεί η τομή σου λογικά, ρώτα και άλλο γιατρό! Η καισαρική είναι σοβαρή χειρουργική επέμβαση που πρέπει να γίνεται όταν υπάρχει σοβαρός λόγος και δεν μπορεί να γίνει φυσιολογικός τοκετός. Δεν είναι παιχνίδι! Γι'αυτό ψάξτο πριν δεις ότι πρέπει πραγματικά να κάνεις καισαρική....

Μπράβο σου! Πολλές γυναίκες που έκαναν επαναγαλακτισμό κατάφεραν να θηλάζουν αποκλειστικά από το στήθος. Και βέβαια γίνεται, αλλά σταδιακά. Θα σε καθοδηγήσει η Αγλαία αλλά και άλλες κοπέλες εδώ που το προσπαθούν ήδη... Και πάλι μπράβο σου!

BabyBoom! έγραψε: Τα μωρά όταν τα μπουκώνουν ξένο γάλα στα μαιευτήρια (παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις τους) φυσικό είναι να μην πεινάνε και να αρνούνται το στήθος! Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός στα μαιευτήρια. Να ταίσουν τα μωρά με ξένο γάλα, να αρνηθούν το στήθος, να μειωθεί το γάλα που φυσιολογικά ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ, να πουν το κλασσικό ψέμα στις μητέρες ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΓΑΛΑ και να προωθήσουν την εταιρεία ξένου γάλακτος που χορηγεί την όλη ιστορία. Είναι πολύ απλά τα πράματα. Πολύ απλά και πολύ θλιβερά. Το αποτέλεσμα είναι οι περισσότερες γυναίκες και τα μωρά τους να πέφτουν θύματα στο βωμό της κεδοσκοπίας και να χάνουν το πολύτιμο δώρο του θηλασμού παρότι οι περισσότερες (απ'ότι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις είχαν σκοπό να θηλάσουν). Ένα από τα πολλά ήταν και η Γεωργία που άνοιξε το θέμα, αλλά και εσύ babyboom! H Γεωργία το συνειδητοποίησε και θα προσπαθήσει επαναγαλακτισμό. Και εσύ μπορείς αν το θέλεις πολύ....Τη μαία σου μην την υπερασπίζεσαι, σου πούλησε το πιο χοντρό και κλασσικό παραμύθι που κυκλοφορεί στην βιομηχανική πιάτσα που λέγεται ελληνικό μαιευτήριο (με ελάχιστες εξαιρέσεις απ'ότι ξέρω, βλέπε ΛΗΤΩ)...

Καλή μου, δεν υπάρχει περίπτωση μετά από μόλις δεκαπέντε ημέρες να μην τα καταφέρεις εφόσον το θέλεις. Εδώ, η κα Αγλαία μπορεί σίγουρα να σε καθοδηγήσει. Να πεις στον άντρα σου ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρεις γιατί θα έχεις συμμάχους και όχι εχθρούς, όπως τα κατάφεραν τόσες άλλες κοπέλες. Και εγώ στο Μητέρα γέννησα και είδα το ψυχροπολεμικό κλίμα. Πρέπει μια γυναίκα να είναι από πριν ενημερωμένη και προετοιμασμένη για ....μάχη για να τα καταφέρει να θηλάσει με αυτές τις συνθήκες. Μπράβο σου που το αποφάσισες!

Όλες οι γυναίκες έχουν γάλα, και φυσικά και αυτές που κάνου καισαρική! Τα νεογέννητα χρειάζονται να είναι στο στήθος όποτε θέλουν και για όσο θέλουν χωρίς ρολόι και ωράρια. Μπορεί να τρώνει για τρεις ώρες και μετά από δέκα λεπτά να ξαναθέλουν. Τα ωράρια και οι περιορισμοί υπονομεύουν την γαλουχία ειδικά στην αρχή, που χρειάζεται να εγκατασταθεί. Επίσης το ξένο γάλα που δίναν στο μωρό σου στο μαιευτήριο (το κατάλαβες και συ πιστεύω) υπονομεύει τη γαλουχία. Τα ψέμματα του γιατρού σου επίσης υπονόμευσαν το θηλασμό του παιδιού σου. Εφόσον συνέχισες και στο σπίτι την καταστρεπτική τακτική ωράριο και ξένο γάλα πώς να να μην μειωθεί το γάλα σου; Όσο για το θήλαστρο πολλές γυναίκες δεν καταφέρουν να αντλήσουν χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι! Το μωρό μπορεί να αντλήσει καλύτερα από κάθε θήλαστρο. Το μωρό σου δε ρουφούσε αέρα! Απορώ πώς οι τερατώδεις οδηγίες του γιατρού σου δεν σε οδήγησαν σε μαστίτιδα "σφιχτά σουτιέν...δεν έχεις γάλα". Η παραπληροφόρηση φταίει που σταμάτησες το θηλασμό. ΄ Ίσως όμως, αν δεν έχεις πολύ καιρό που σταμάτησες να μπορείς να κάνεις επαναγαλακτισμό με την καθοδήγηση ενός συμβούλου θηλασμού. Ειλικρινά, λυπάμαι για τόσα ψέμματα που άκουσες! Εύχομαι ότι καλύτερο εφεξής...

Καλή μου, γιατί να σταματήσεις να θηλάζεις το μωρό σου; Για όσο χρειάζεται γάλα θήλαζέ την! Το γάλα δεν τελειώνει ούτε κόβεται για όσο θηλάζουμε, εφόσον το μωρό θηλάζει σωστά και δεν παίρνει ξένο γάλα! Ο γιός μου είναι σχεδόν δεκαέξι μηνών και θηλάζει. Και θα θηλάζει για όσο καιρό θέλει. Ποτέ δεν προσπάθησα να του δώσω ξένο. Δεν χρειάζονται ξένο γάλα. Τίποτα δεν συγκρίνεται με το μητρικό. Ακόμα και όταν ξεκινήσεις τη δουλειά μπορείς να συνεχίσεις να θηλάζεις ή να δίνει κάποιος άλλος το δικό σου με μπουκάλι όταν δεν είσαι παρούσα. Γιατί έχεις μπει στη διαδικασία ότι πρέπει να του δώσεις ξένο γάλα; Για την έλλειψη λακτάσης δεν γνωρίζω πολλά, εφόσον όμως πρέπει να περιορίσεις κάποια πράγματα στη διατροφή σου θα σου έλεγα ότι είναι μια θυσία που αξίζει τον κόπο, γιατί κανένα ξένο γάλα δε συγκρίνεται με το μητρικό, αλλά και ο θηλασμός σαν διαδικασία, σαν σχέση, είναι κάτι πολύτιμο, που δεν υπάρχει λόγος να στερήσεις από τη μικρή σου. Όταν νιώσει έτοιμη θα σταματήσει να θηλάζει από μόνη της.

Αθηνά η μαστίτιδα πρέπει όντως να είναι σωματικός γολγοθάς. Το να πιέζεσαι όμως από οποιονδήποτε τρίτο να σταματήσεις να θηλάζεις το παιδί σου είναι ένας ψυχικός γολγοθάς! Κάθε αγώνας και κάθε θυσία αξίζουν για το σκοπό αυτό που είναι πραγματικά ιερός. Συγχαρητήρια, που αντέχεις τόσες σωματικές και ψυχικές πιέσεις για να προσφέρεις αυτό το αναντικατάστατο δώρο στο παιδί σου. Η καρδιά σου έχει δίκιο, πάντα αυτή να ακούς.... Σου εύχομαι αυτή η δοκιμασία να είναι και η τελευταία!

ilda έγραψε: Αν κατάλαβα καλά έχουν απλά μειωθεί οι φορές που θηλάζει το μωρό σου, δηλαδή έχουν μειωθεί οι ανάγκες της σε γάλα, και μάλλον τρώει ήδη αρκετές στερεές τροφές, έτσι; Τότε είναι φυσικό να μειωθεί η γαλακτοπαραγωγή σου, αναταποκρινόμενη όπως λες και εσύ στο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Επομένως οι ανάγκες της μπέμπας σου καλύπτονται φυσιολογικά, το γεγονός ότι έβαλε λίγο βάρος δεν σημαίνει ότι μειώθηκε το γάλα σου εφόσον όποτε θέλει τη θηλάζεις και τρώει και στερεές τροφές. Σε αυτή την ηλικία είναι φυσικό και συνηθισμένο τα μωρά να σταματούν να βάζουν πολύ βάρος. Αυτά που λέει ο παιδίατρός σου για ξένο δεν βασίζονται πουθενά. Το ξένο γάλα το μόνο που θα κατάφερνε θα ηταν να μειώσει πραγματικά την παραγωγή σου, δηλαδή να μην μπορείς να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της μπέμπας σου. Εφόσον η μπέμπα σου θηλάζει πλέον λιγότερο γιατί ανησυχείς ότι δεν θα τα καταφέρεις να συνεχίσεις όταν αρχίσεις τη δουλειά; Κατά τη διάρκεια της μέρας θα μπορείς να αντλείς για να διατηρήσεις τη γαλουχία σου. Το λίγο γάλα που χρειάζεται κατά τη διάρκεια της μέρας (αν κατάλαβα καλά) μπορεί να της το δίνει κάποιος από αυτό που θα αντλείς. Το πρωί και το βράδυ θα συνεχίσεις να τη θηλάζεις η ίδια κανονικά. Δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα, ειλικρινά...Δεν υπάρχει λόγος να πιέζεσαι ούτε εσύ ούτε η μπέμπα σου.

Ilda γιατί λες πως το γάλα σου έχει μειωθεί; Το μωρό σου έχει κάποιο πρόβλημα; Πώς αλήθεια μπορεί να μειώθηκε το γάλα σου; Φυσιολογικά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο για όσο θηλάζεις κανονικά.... Ελπίδα, θα ήθελες να μας γράψεις για ποιούς λόγους θέλεις να διακόψεις το θηλασμό;

Το μόνο που μου άρεσε στο Μητέρα ήταν το... φαγητό! Ίσως γιατί στο τέλος της εγκυμοσύνης μου έκανα..δίαιτα γιατί η καμπύλη σαγχάρου ήταν στα όρια και επιπλέον έμεινα και μια μέρα νηστική λόγω της επείγουσας καισαρικής που αναγκάστηκα να κάνω (δε φταίει σε αυτό η κλινική ή ο γιατρός μου ήταν από τις περιπτώσεις που πραγματικά επιβάλλονταν να γίνει καισαρική) και για τους λόγους αυτούς ..πεινούσα πολύ:laugh: Ένα ακόμη θετικό ήταν η καθαριότητα των δωματίων αν και είναι βέβαια παλιάς κατασκευής. Είχα μαζί μου μαίες από την Ευτοκία και αυτές με βοήθησαν και μου συμπαραστάθηκαν στο θέμα του θηλασμού και της φροντίδας του παιδιού. Οι υπόλοιπες (του μαιευτηρίου) δε μπορούσαν να...χωνέψουν το γεγονός ότι είχα το μωρό μαζί μου στο δωμάτιο (παρόλο που με έβαλαν και υπέγραψα ειδική δήλωση), δυο τρεις φορές που αγχώθηκα (π.χ. μου είχε ανέβει λίγο πυρετός ή δε θυμάμαι και εγώ γιατί τις είχα ενοχλήσει!) η απαντήσεις τους ήταν ειρωνικές. Γενικά δεν ένιωθα κλίμα συμπαράστασης, αντίθετα υπήρχε πολεμικό κλίμα, λόγω του αποκλειστικού θηλασμού και του rooming in! Η δε παιδίατρος που ήξερε ότι θηλάζω αποκλειστικά μου συνταγογράφησε και ξένο γάλα! Το κρεβάτι ήταν κρεβάτι του πόνου, ψηλό και στενό, επέτεινε τους πόνους σε κάθε ανεβοκατέβασμα. Στον άντρα μου δε δώσαν ένα ράντσο, κάτι τέλος πάντων, γιατί μας είπαν ότι δεν υπήρχε(!) και κοιμόταν σε μια πολυθρόνα. Οι χρεώσεις είναι αδικαιολόγητα υψηλές, όπως στις περισσότερες ιδιωτικές κλινικές στην Αθήνα. Ένιωθα ..εμπόρευμα και όχι άνθρωπος ! Εάν ξαναμείνω εγκυος και έχω μια φυσιολογική εγκυμοσύνη τότε θα ήθελα να γεννήσω σπίτι μου! Έτσι ονειρεύομαι τουλάχιστον τη δεύτερη εγκυμοσύνη μου! Στο κρεβάτι μου με το μωρό μου αγκαλιά και ούτε στιγμή σε κάποιο "πυρεξάκι" και ξινά μούτρα γύρω μας. Μόνο με τους αγαπημένους μου και τις μαίες που έχω επιλέξει. Ελπίζω ο θεός να μου προσφέρει τη δεύτερη φορά ένα φυσιολογικό τοκετό και να μην αναγκαστώ να εισαχθώ ξανά σε κάποια κλινική.... Αυτά έχω να πω για την εμπειρεία μου. Όσον αφορά στο θέμα των εξετάσεων δεν έχω να πω κάτι αρνητικό, δεν θα απέτρεπα κάποιον από το κάνει εξετάσεις στο συγκεκριμένο μαιευτήριο.

Εγώ γέννησα στο Μητέρα. Ήταν άθλια, παρόλο που έδωσα μια περιουσία για μονόκλινο. Απρόσωπο, εχθρικό προς το θηλασμό, αλλά και τη μητέρα ουσιαστικά (όπως χαρακτηριστικά μου είπε μια δικηγόρος γνωστής εταιρείας παραγωγής ξένου γάλατος "πολλά τα λεφτά Άρη"). Έχω ακούσει καλά λόγια για άλλα, ας πούμε το Λητώ, αλλά νομίζω ότι τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με ένα φυσιολογικό τοκετό στη ζεστή και χαλαρωτική ατμόσφαιρα της οικογενειακής εστίας. Ιδανικό ξεκίνημα για μια νέα ζωή στο φυσικό της χώρο, την οικογένειά, μακριά από ψυχρούς, χώρους και... επαγγελματίες. Ο τοκετός έχει γίνει πια ιατρική πράξη ενώ συνήθως δε χρειάζεται καμία ιατρική επέμβαση. Θα ήθελα και εγώ, εφόσον έχω μια δεύτερη εγκυμοσύνη με καλή πορεία, να προσφέρω μια τέτοια αρχή στο μωρό μου. Απλά δε μπορώ να φανταστώ τίποτα καλύτερο εφόσον η εγκυμοσύνη και το τοκετός δεν παρουσιάσουν σοβαρές επιπλοκές που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι...

Αθηνά, δεν είμαι ειδικός και δεν έχω προσωπική εμπειρεία από μαστίτιδα. Από αυτά που έχω διαβάσει όμως και από το ένστικτό μου σαν μητέρα, θα σε συμβούλευα να μην διακόψεις το θηλασμό και να περιμένεις την απάντηση της Αγλαίας γιατί απ'ότι ξέρω όλες οι μορφές μαστίτιδας αντιμετωπίζονται! Το σίγουρο είναι ότι αφού καταφέρεις και ξεπεράσεις και το τωρινό σου πρόβλημα (είμαι βέβαιη ότι θα τα καταφέρεις) θα πρέπει να βρεις τα αίτια που σε οδηγούν σε συνεχείς μαστίτιδες. Εφόσον εντοπίσεις την αιτία ή τις αιτίες θα μπορέσεις να αποφύγεις παρόμοια προβλήματα στο μέλλον. Έτσι θα μπορέσεις να φροντίσεις ουσιαστικά τη δική σου υγεία αλλά και του μωρού σου, απολαμβάνοντας πλέον και οι δύο μια υγειή σχέση θηλασμού, κάτι που είναι δικαίωμα (και δυνατότητα) για κάθε γυναίκα και κάθε παιδί. Δεν είσαι καταδικασμένη να υποφέρεις, προς θεού! Σου εύχομαι υπομονή και επιμονή.( είναι προφανές ότι διαθέτεις και από τα δύο). Μερικές φορές κάτι απλό, το οποίο εμείς αγνούμε, και κάποιος πιο ειδικός ή έμπειρος μας υποδείξει μπορεί να αλλάξει τα πάντα και να μας κάνει να αφήσουμε πίσω μας μια άσχημη κατάσταση! (αλήθεια, χρησιμοποιούσες ή χρησιμοποιείς θηλές σιλικόνης, μήπως κουράζεσαι υπερβολικά Αθηνά, παρόλο που δεν έχω περάσει μστίτιδα καταλαβαίνω την απελπισία που νιώθεις. Και για μένα ήταν και είναι θέμα "ζωής ή θανάτου" το αν θα καταφέρω να θηλάσω το παιδί μου και έτσι ακριβώς θα ένιωθα στη θέση σου.. Σε δικαιολογώ απόλυτα και δε θεωρώ υπερβολικά τα συναισθήματά, σου λέω όμως ότι εφόσον βρεις την αιτία του προβλήματος ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ! ΥΠΟΜΟΝΗ!

sweety έγραψε: Κορίτσια, έχω να πω το εξής: Το μόνο κατάλληλο γάλα για τα παιδιά, για όσο καιρό χρειάζονται γάλα, είναι το μητρικό. Οποιοδήποτε άλλο, ακόμα και μολυσμένο να μην είναι, δεν προορίζεται για τα παιδιά, όσο "εξανθρωποιημένο" και αν είναι βιομηχανικά. Θα πρέπει και στη χώρα μας να αρχίσουμε να επανεξετάζουμε τη διάρκεια του θηλασμού, και να "ακούμε" αυτό που θέλουν τα παιδιά μας αλλά και οι επιστημονικές έρευνες και η παγκόσμια οργάνωση υγείας που λένε ότι τα μωρά θα πρέπει να θηλάζουν για τουλάχιστον δύο χρόνια...κανένα άλλο γάλα δεν χρειάζονται τα παιδιά. Και οι ενήλικες δε χρειάζονται γάλα στη διατροφή τους. Εγώ θηλάζω το γιό μου που είναι σχεδόν δεκαέξι μηνών και θα συνεχίσω να τον θηλάζω για όσο διάστημα το χρειάζεται. Αν βέβαια μια γυναίκα έχει διακόψει νωρίς το θηλασμό θα πρέπει να δίνει ξένο γάλα, οπότε θα πρότεινα κάποιο βιολογικό κατσικίσιο με την ελπίδα ότι είναι ασφαλές...

Αναστασία σε ευχαριστούμε! Οι ελληνίδες πρέπει κάποτε να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε το μύθο του γιατρού - θεού. Γι'αυτό πρέπει να ενημερωνόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο (μεγάλο όπλο μας πια είναι και το διαδίκτυο)και να ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ό,τι δικαιούμαστε εμείς και τα παιδιά μας. Οι μαιευτήρες, οι μαίες (και οι παιδίατροι) υπάρχουν για να ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ τη γυναίκα, το παιδί ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΎΜΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ και όχι το αντίστροφο. Είμαι και εγώ της άποψης ότι θα πρέπει να στραφείς νομικά εναντίον των προσώπων αυτών που δεν σεβάστηκαν τον τοκετό σου, την υγεία σου και τις επιλογές που κανονικά θα έπρεπε να έχεις στη διάθεσή σου, και σε υπέβαλαν σε περιττές και επικίνδυνες ιατρικές πράξεις. (δεύτερη καισαρική, ολική αναισθησία, παραπληροφόρηση, και απαράδεκτη εν γένει συμπεριφορά σε γυναίκα που ετοιμάζεται να γεννήσει). Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την εμπειρεία σου και σου εύχομαι κάθε ευτυχία για την οικογένειά σου.

Όλα τα μωρά, άλλα λιγότερο, άλλα περισσότερο, θέλουν αγκαλιές και συναφείς ...φροντίδες. Μεγάλο πράγμα όμως η αγκαλιά. Αλοίμονο στο παιδί που θα τη στερηθεί. Τα παιδάκια που μεγαλώνουν σε ιδρύματα και συνήθως στερούνται τρυφερότητα παρουσιάζουν προβλήματα στην ψυχοπνευματική τους ανάπτυξη. Και εγώ υποστηρίζω με βεβαιότητα ότι η αγκαλιές είναι απαραίτητες για τα παιδιά, όσες έχουν ανάγκη, δεν υπάρχει υπερβολή στην αγκαλιά και την αγάπη! Κάπου διάβασα : "το κλάμα του μωρού δεν δυναμώνει τα πνευμόνια όπως η αιμοραγία δε δυναμώνει τις φλέβες". Η στέρηση βασικών αναγκών είναι που "κακομαθαίνει" τα παιδιά. Και η αγκαλιά είναι ζωτική ανάγκη για κάθε παιδί. Ακόμα και αφού περπάτησε ο γιός μου επιζητά την αγκαλιά (όχι μόνο τη δική μου). Όταν με αγκαλιάζει ξαφνικά και σιωπηλά και με κρατά για ώρα, νιώθω πως και οι μαμάδες έχουμε ανάγκη από αγκαλιές. Όσο περισσότερες τόσο το καλύτερο! Μήπως είναι και ένας τρόπος να μας πουν ευχαριστώ;

sweety έγραψε: Τα μωρά όταν βγάζουν δόντια πονάνε. Και όταν πονάνε είναι σίγουρα πιο ανήσυχα και γκρινιάζουν. Η αγκαλιά σου ή το στήθος σου (αν θηλάζεις, γιατί οι θηλαστικές κινήσεις τα ηρεμούν) συνήθως αρκούν για παρηγοριά. Το να του βάζεις κάτι κρύο να μασάει, ή να του τρίβεις τα ούλα με το δάχτυλό σου βρεγμένο με κρύο νερό συνήθως τα ανακουφίζει λίγο. Επίσης μπορείς να παίζεις και να ασχολείσαι λίγο παραπάνω μαζί του. Σε καμία περίπτωση εγώ δεν θά δίνα (και δεν έχω δώσει) φάρμακα στο παιδί μου μόνο και μόνο επειδή πονάει! Οι παρενέργειές τους είναι πολύ χειρότερες (ειδικά για έναν "παρθένο" και ευαίσθητο οργανισμό όπως είναι του μωρού)από τα φυσιολογικά πονάκια. Επίσης ποτέ δεν έχω δώσει πιπίλα. Η συμβουλή μου είναι υπομονή, παραπάνω φροντίδες και ενασχόληση (ξέρω ότι είναι δύσκολο, το έχω ζήσει και το ζω και ο δικός μου είναι ιδιαίτερα φωνακλάς, αλλά με έναν από τους παραπάνω τρόπους πάντα ηρεμεί και μετά από λίγο είναι μες την καλή χαρά όπως συνήθως! ) αλλά όχι φάρμακα! Αυτά πιστεύω εγώ αλλά και η παιδίατρός μου. Πονάκια είναι θα περάσουν! Υπομονή!

Εφόσον θηλάζεις το μωρό συχνά, το νεογέννητο χορταίνει μια χαρά. Ακόμη το πρωτόγαλα είναι ότι χρειάζονται τα μωρά τις πρώτες μέρες αρκεί το μωρό να μπαίνει συχνά στο στήθος και να μην τηρείται... ωράριο. Ο αποκλειστικός θηλασμός για έξι τουλάχιστον μήνες συνίσταται για ΟΛΑ ΤΑ ΜΩΡΑ. Δεν υπάρχουν μωρά που δεν τους φτάνει το μητρικό γάλα εκτός από σπάνιες ιατρικές εξαιρέσεις. Ο θηλασμός δεν είναι κάτι ακραίο. Είναι κάτι απλό και φυσιολογικό και με διαφορά ο καλύτερος τρόπος διατροφής των μωρών (αλλά ο θηλασμός δεν είναι μόνο διατροφή είναι πολύ περισσότερα). Ο αποκλειστικός θηλασμός και η συνέχισή του μετά το εξάμηνο δεν είναι κάτι ακραίο...συνίσταται από την ΠΟΥ, την Unicef, την Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής, και είναι ο τρόπος διατροφής (αλλά και ανατροφής) των παιδιών όλης της ανθρωπότητας πριν την πρόσφατη έκρηξη της βιομηχανίας εξανθρωποιημένου αγελαδινού ή άλλου γάλατος. Ακόμη και ένα μπουκάλι ξένο γάλα στο μαιευτήριο μπορεί να επιδράσει πολύ αρνητικά στη συνέχιση του θηλασμού. Δεν είναι θέμα άποψης! Τα στοιχεία που μιλούν υπερ του θηλασμού και μάλιστα του αποκλειστικού για τους πρώτους έξι τουλάχιστον μήνες είναι απολύτως αντικειμενικά! Βέβαια, μια γυναίκα αν παρόλη την ενημέρωσή της για τα πλεονέκτημάτα του θηλασμού επιλέξει παρόλαυτά να μην θηλάσει είναι δικαίωμά της και πρέπει φυσικά να γίνεται σεβαστό. Όλα τα προβλήματα θηλασμού (μεταξύ των οποίων και οι πληγωμένες θηλές) αντιμετωπίζονται με τη σωστή ενημέρωση και καθοδήγηση. Είναι κρίμα λόγω της έλειψης ενημέρωσης και της παραπληροφόρησης γυναίκες που θέλουν να θηλάσουν να μην τα καταφέρνουν!

Το "κοριτσάκι" μας είναι μικρό αλλά άγριο (τσιουάουα). Στην αρχή ζήλευε πολύ το γιό μας, αλλά τώρα πρέπει να την προστατεύουμε από τα δικά του νύχια. Της τραβάει τα αυτιά, την ουρά, το περιλαίμιο κλπ. Αυτή τα δέχεται όλα αγόγγυστα. Τις πρώτες μέρες του γαύγιζε, μετά τη ζήλια της την έδειχνε με περιφρόνηση (γύριζε τα μούτρα της αλλού), σιγα-σιγά όμως τον αποδέχτηκε, άρχισε δειλά-δειλά να τον γλύφει και τώρα τον λατρεύει και ανέχεται τα πάντα από αυτόν. Και αυτός τρελαίνεται για αυτην, λάμπει μόνο που την βλέπει, γελάει σαν τρελός με τα κόλπα της και γενικά είναι γι'αυτόν ζωντανό παιχνίδι. Απλά ακόμα είναι λίγο "βάρβαρος" στο παιχνίδι του και πρέπει να έχουμε το νου μας... Ένα σκυλάκι είναι υπέροχος σύντροφος για κάθε παιδί. Στην αρχή εννοείται βέβαια ότι είναι συνετό να μην τα αφήνεις χωρίς επίβλεψη...Μεγαλώνοντας θα γίνουν κατά πάσα πιθανότητα αχώριστοι φίλοι!