Elli13

@Mantarini μου συγχαρητήρια και επίσημα πλέον!! Όλα θα πάνε κατευχην αυτή τη φορά, θέλω να το πιστέψεις 🧿🧿🙏🙏 Πάντα έρχεται το ουράνιο τόξο μετά τη βροχή 🌈 Στα δικά μου νέα κορίτσια μου, δεν ξέρω ποιος με έχει γκαντεμιασει σε αυτή την εγκυμοσύνη και κάθε εβδομάδα κάτι νέο προκύπτει.. Αφού έφαγα το στραπατσο του διαβήτη κύησης, το επαναληπτικό ντοπλερ, το κακό nst (ευτυχώς λόγω αφυδάτωσης και όχι κάτι άλλο), πήγα ξανά σήμερα για τον εβδομαδιαίο έλεγχο και μαντεψτε.. είμαι 37+2 και το μωρό μέσα σε αυτή την τελευταία εβδομάδα που μας πέρασε, γύρισε με το κεφάλι πάνω .. Καταλαβαίνουμε όλες τι σημαίνει αυτό, και το σοκ μου ήταν τεράστιο γιατί είναι δύσκολο να γυρίσει ένα μωρό 3 κιλά σε αυτές τις εβδομάδες. Ευελπιστούμε να ξαναγυρίσει αλλιώς δεν την γλιτώνω την καισαρική. Μου είπε ότι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να πίνω πάρα πολύ νερό ώστε να υπάρχει πολύ αμνιακό και να μπορέσει να γυρίσει. Έφαγα λοιπόν το πρώτο σοκ, λέω να πάω τουαλέτα πριν φύγουμε και βλέπω στο εσώρουχο λίγο αίμα. Καφέ και κόκκινο (δεν με είχε εξετάσει κολπικά να τονίσω). Ε εκεί φρικαρα και ξεκίνησα να κλαίω. Φοβήθηκα μην ήταν σημάδι τοκετου και μαζί με τα τελευταία νέα, μου έγινε η καρδιά περιβόλι. Ξεκίνησα το κλάμα λοιπόν, ο γιατρός με καθησύχασε ότι εφόσον δεν ήταν αιμορραγία, όλα καλά. Να πάω σπίτι μου και αν γίνει οτιδήποτε να τον πάρω. Ευτυχώς δεν είδα άλλο αίμα... Σημασία θα μου πείτε έχει να είναι καλά το μωρό, αλλά σαν δεύτερο τοκετό με ένα μικρουλι στο σπίτι που τελευταία ζητάει μόνο εμένα (περνάει τρομερό άγχος αποχωρισμού, έλειπα στον γιατρό και ούτε νερό δεν έπινε, μόνο έκλαιγε μέχρι να γυρίσω) ξέρω ότι με ένα χειρουργείο θα ζοριστω πολύ. Τελοσπαντων, ο,τι βρεξει ας κατεβάσει κουράστηκα συνεχώς να προκύπτει κάτι και να στεναχωριέμαι...

@Mantarini κορίτσι μου και εγώ είχα θετικό τεστ αμέσως μετά την εξέταση του συζύγου, που ήταν και το μόνο εύρημα μετά από τόσες απώλειες και εξετάσεις. Δεν πρόλαβε ποτέ να πάει στον ουρολόγο, και από μέρα σε μέρα περιμένουμε την μπέμπα 🧿🙏🌈 Συγχαρητήρια κορίτσι μου, χάρηκα πολύ για σένα!!

Ελίζα μου ο μόνος λόγος που γύρισα στον παλιό μου γιατρό είναι γιατί είναι τέρμα υπέρ του φυσιολογικού τοκετού. Εννοείται ότι χτες με έβαλε και ήπια 2 λίτρα νερό μπαμ μπαμ και ξανακαναμε nst που βγήκε τέλειο! Μου είπε λοιπόν ΝΕΡΟ!! ΠΟΛΥ ΝΕΡΟ! Για τον διαβήτη τώρα, έκαστος στο είδος του, και πολύ σωστά θεωρω ότι με έστειλε σε ενδοκρινολόγο. Αυτός είναι ο μόνος ειδικός να κρίνει την κατάσταση. Σήμερα που επανέλαβα το ντοπλερ, όλα είναι πολύ πολύ καλά. Δεν έχει γίνει πουθενά λόγος για καισαρική (δεν θα το ήθελα ούτε εγώ να σου πω την αλήθεια, ακριβώς λόγω του πρώτου παιδιού που έχω να φροντίσω). Για πρόκληση συζητάμε που μεταξύ μας και αυτό αν μπορέσω θα το αποφύγω. Σκέφτεσαι να κάνεις vbac όταν με το καλό έρθει η ώρα;

Έχουμε μια κληρονομική προδιάθεση στην οικογένεια μου να ξεπερνάμε τις 40 εβδομάδες 😂😂 Αλλά θα δείξει πως θα πάει αυτή τη φορά. Μακάρι να έρθει μόνο του το νινι και να μην χρειαστεί καμία παρέμβαση

Όλα καλά κορίτσια μου και χτες (αφυδάτωση ήταν), και σήμερα στο επαναληπτικό ντοπλερ. Δεν έχει επηρεαστεί το μωράκι, δεν είναι μεγαλόσωμο, ωστόσο το πρωτόκολλο λέει για διαβήτη κύησης πρόκληση στις 39 εβδομάδες (ακόμα και ρυθμισμένος να είναι). Προσωπικά, μίλησα με τον γιατρό μου και του εξέφρασα την επιθυμία μου να μην πάμε σε πρόκληση (οι παλιές ίσως θυμάστε τι πέρασα με την μεγάλη). Μου είπε, θα εξαρτηθεί από τις μετρήσεις του σακχάρου και το μέγεθος του μωρού. Αν όλα είναι εντάξει θα περιμένουμε μέχρι και 40 εβδομάδες. Θα είμαστε σε επικοινωνία, έτσι κ αλλιώς κάτι κάνω κάθε εβδομάδα nst. Έχω ξεκινήσει τα πλυντήρια για τα ρούχα της μπέμπας και πρέπει να φτιάξω και βαλίτσα (ναι ακόμα να την ετοιμάσω 😂😂). Κατά τα άλλα επικρατεί ένας πανικός τόσο με την αναζήτηση σπιτιού στο νησί, όσο και με τους γιατρούς που τρέχω σχεδόν καθημερινά πλέον. Ωστόσο, σας διαβάζω καθημερινά και σας στέλνω όλη μου την θετική ενέργεια ✨✨✨

Κορίτσια μου χάθηκα λίγο γιατί είναι ζορικα τώρα στον 9ο.. Αρχικά να πω καλό μήνα, εύχομαι να γεμίσουμε θετικά τεστ και καλά νέα 🙏🙏 Σε άλλα νέα, πήγα στον παλιό μου γιατρό, αυτόν που με ξεγεννησε, και εν ολίγοις με έστειλε σε ενδοκρινολόγο λόγω της καμπύλης σακχάρου που είδε. Να θυμίσω ότι ο προηγούμενος που με παρακολουθούσε τόσους μήνες δεν είχε δώσει καμία σημασία στην τιμή στο 2ωρο που ήταν αυξημένη. Διαβήτης κύησης λοιπόν, διατροφή και μετρήσεις. Επιπλέον, λόγω αυτού, αύριο θα ξανακάνω ντοπλερ να δούμε ότι είναι σίγουρα όλα εντάξει. Γιατί με αρυθμιστο διαβήτη κύησης τόσο καιρό υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μην τρέφεται καλά το μωρό και να χρειαστεί να το πάρουμε νωρίτερα (τα λέω πολύ μπακαλιστικα τώρα). Αγχώθηκα, στεναχωρήθηκα, νευρίασα με τον άλλον γιατρό και την ανευθυνότητα του. Σήμερα έχω έρθει για καρδιοροκογραφο και το μωρό έχει πολύ αυξημενους παλμούς. Με έχουν βάλει να πίνω νερά και αναμένω για να επαναλάβω την εξέταση. Μάλλον πρόκειται για αφυδάτωση, θα δείξει.. Αργότερα θα δούμε και κάτι διάφανα υγρά που έχω εδώ και δύο μέρες. Εντελώς νερουλά και άοσμα.. φοβάμαι μήπως είναι αμνιακό υγρό.... Κατά τα άλλα με τη ζέστη δεν την παλεύω ζαλίζομαι πολύ. Έχω ζητήσει βοήθεια τις τελευταίες μέρες από την μητέρα μου, έρχεται κάποιες μέρες. Ωστόσο η μικρή δεν δέχεται να την ακουμπάει κανένας άλλος πέρα από μένα, δεν ξέρω γιατί έχει κολλήσει τόσο πολύ μαζί μου τελευταία... Ενώ ανέκαθεν ήταν κορίτσι του μπαμπά, τώρα αν σηκωθεί εκείνος πχ τη νύχτα και πάει να την δει, φωνάζει μαμά και κλαίει. Δυσκολεύομαι υπερβολικά γιατί έχει ξεπεράσει τα 13 κιλά, γενικά δυσκολεύομαι να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις ενός νηπίου σε αυτήν την φάση. Τουλάχιστον η μητέρα μου, παίζει μαζί της και την απασχολεί, και κάνει και δουλειές στο σπίτι. Αλλά θα προτιμούσα να αναλαμβανς το παιδί ώστε να ξαπλώσω κ γω πχ μια ωρίτσα. Έτσι και φύγω από το οπτικό της πεδίο γίνεται χαμός. Τελοσπαντων, το θετικό είναι ότι πλέον έχει πάει στο δωμάτιο της. Το κακό είναι ότι ακόμα ζητάει γάλα μέσα στη νύχτα (την έχει πιάσει άρνηση για φαγητό μέσα στη μέρα, τρώει ελάχιστα). 36+2 σήμερα και έχω αγχωθει πολύ με όλα αυτά τα τελευταία που έχουν προκύψει.. Σας τα έγραψα μαζεμένα, συγγνώμη για το κατεβατο..

Μπράβο σου γλυκιά μου! Μικρά βήματα κάθε φορά και όλα θα φτιάξουν. Κάποιες μέρες θα είναι λίγο πιο δύσκολες και κάποιες θα είναι καλύτερες αλλά είσαι πολύ δυνατή, και είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις 🫶 Καλή ξεκούραση 😘

Ε ναιιιι βρε κορίτσι μου, εννοείται έχει διαφορά! Είναι ξεκάθαρα θετικό σήμερα! Εγώ δεν θα κρατηθώ μέχρι αύριο και θα ευχηθώ μια υπέροχη και τελειομηνη εγκυμοσύνη με δύο μωράκια στην αγκαλιά σου σε 9 μήνες 🙏🙏🩷🩷 Όλα να πάνε κατευχην 🧿🧿

Εγώ θα σου πω ότι είσαι πολύ δυνατή που μέσα σε όλα όσα περνάς, βρήκες το θάρρος και το κουράγιο να ξεκινήσεις συνεδρίες. Ξέρω πολύ καλά από προσωπική εμπειρία ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση! Σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και είμαι σίγουρη ότι με τόση δύναμη που κρύβεις μέσα σου (απλά δεν την έχεις ανακαλύψει ακόμα ενδεχομένως) θα καταφέρεις πολλά στο μέλλον, και τα όνειρα σου θα γίνουν πραγματικότητα!! Δεν τα λέω για να σου χαϊδεψω τα αυτιά, ούτε για να σου χρυσωσω το χάπι. Έχω βρεθεί όμως σε παρόμοια θεση, και με πεισμα και αυτογνωσία κατάφερα να αφήσω πίσω μου ανθρώπους που δεν άξιζαν και να φτιάξω μια όμορφη οικογένεια, όπως την ονειρευόμουν. Μην σταματήσεις να μας γράφεις εδώ, θα σου κάνει καλό να τα βγάζεις από μέσα σου, ακόμα και για την πορεία σου με την ψυχολόγο. Μπορεί να μην γνωριζόμαστε προσωπικά, αλλά σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και να ξέρεις ότι θα περιμένω νέα σου 🩷🩷

Εγώ που είμαι στον ιδιωτικό τομέα, έχω πάρει αναρρωτικες από τον Απρίλιο. Φυσικά δεν έχω πληρωθεί τίποτα ακόμα αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο. Στις διαγνώσεις του γιατρού, έγραφε για συσπάσεις,κάτι το οποίο φυσικά δεν θα μπορούσα να το αποδείξω καπως, αλλά ούτε και με έχουν καλέσει τόσους μήνες μετά για να καταθέσω κάποιο επιπλέον έγγραφο,πχ υπέρηχο.

@Παρασκευαιδου τρέλανε μας!!!!! Πολλά πολλά συγχαρητήρια, ευχομαι ολόψυχα μια υγιή και τελειομηνη εγκυμοσύνη 🙏🙏 Σου άξιζε και με το παραπάνω, τόσο κουράγιο που δίνεις απλόχερα σε όλα τα κορίτσια 🩷 @melitiniღ κορίτσι μου, θα ευχηθώ να φωλιάζουν δύο υγιή μεμπακια στην κοιλίτσα σου, και σε 9 μήνες να τα κρατήσεις αγκαλίτσα 🌈🌈🙏 Εγώ κορίτσια μου, θυμήθηκα τον περσινό Ιούνιο .. Ήταν η πιο τραυματική εμπειρία της ζωής μου, η αποβολή με χάπια στο σπίτι στην 11η εβδομάδα. Έκανα μήνες να το ξεπεράσω, τόσο σωματικά (έπαθα τρομερή αιμορραγία) αλλά κυρίως ψυχολογικά με όσα περασα εκείνες τις 2 ημέρες. Και ένα χρόνο αργότερα σας γράφω με την κοιλιά μου έτοιμη να σκάσει, με ένα υγιέστατο κοριτσάκι μέσα που κλωτσαει με όλη του δύναμη, και που το περιμένουμε πως και πως σε 6 εβδομάδες 🌈🙏 Μην χάνετε το κουράγιο σας, και μην σταματάτε να παλεύετε για το όνειρο σας 🩷

Συγχαρητήρια κορίτσιαααα!! Τι όμορφα νέα μας φέρνετε!! Καλές και τελειομηνες εγκυμοσύνες με υγιή μωράκια 🙏🌈🩷

Άντε να σας πω και γω το δικό μου love story 😂😂 Πολλά χρόνια κολλημένη με έναν άνθρωπο που γνώρισα στα 22. Χωρίζαμε, τα ξαναβρίσκαμε τοξική σχέση αλλά γεμάτη πάθος και έρωτα. Ξεκιναω ψυχοθεραπεία και τον χωρίζω οριστικά! Ζω όλη μου τη ζωή στην Αθήνα, το λέω για να καταλάβετε ότι είχα άπειρες ευκαιρίες. Έπεφτα από τον έναν ακατάλληλο στον άλλον. Πάντα ήθελα οικογένεια όμως, αλλά αυτό δεν θα με έκανε να μείνω με τον οποιονδήποτε που δεν μου άξιζε. Στα 30 μέσω εφαρμογής γνωρίζω τον τωρινό σύζυγο. Έναν άνθρωπο που ακόμα κάνω τον σταυρό μου που βρέθηκε στον δρόμο μου. Το 2020 τον γνώρισα, το 2022 κάναμε την πρώτη προσπάθεια για παιδί. Τώρα έχουμε ένα κοριτσάκι 19 μηνών και είμαι έγκυος στο 2ο κοριτσάκι μας. Και να σας πω το καλύτερο; Αυτός ο "μεγάλος έρωτας" του παρελθόντος, έκανε δική του οικογένεια και παρόλαυτα μου στέλνει που και που (κρύβοντας μου ότι παντρεύτηκε και η σύζυγός ήταν έγκυος, το έμαθα από τρίτους). Και το ίδιο και ένας άλλος πρώην που μόλις έκανε παιδί που έστελνε συνεχώς να βρεθούμε μέχρι που τον μπλόκαρα. Γι αυτό λεω ότι συμφωνώ με την Ελπίδα, κοιτάω πίσω και λέω Παναγία μου, γλίτωσα!!Τότε βέβαια, ήμουν στα πατώματα, κλάμα και κακο. Τώρα λέω ότι αν δεν είχα χωρίσει, δεν θα είχα γνωρίσει αυτόν τον καταπληκτικό άνθρωπο που κάναμε οικογένεια μέσα σε 2 χρόνια γνωριμίας με μια σχέση που δεν πίστευα ποτέ ότι θα έχω!!

Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;;

Κορίτσι μου θα σου κάνω πρόχειρους υπολογισμούς σαν μαθηματικό μυαλό που είμαι 😋 1. Θετικό ωορρηξίας είχες 5/6 αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έκανες απαραίτητα ωορρηξία την ίδια μέρα. Σωστά; Σωστά 2. Η εμφύτευση θέλει από 6 έως 12 μέρες. Ναι ναι, έως 12!! 3. Από την στιγμή της εμφύτευσης η χοριακη για να ανέβει και να ανιχνευτεί στα ούρα θέλει 2-3 μέρες. Κάνε λοιπόν τις πράξεις και άσε τα μαρκετινιστικα κόλπα των εταιρειών που φυσικά θα γράψουν το πιο ιδεατό σενάριο για να χαλαμε λεφτά όλες εμείς οι απελπισμένες πριν καν γίνει η εμφύτευση (τα έχω κάνει πολλάκις, μην γελάς). Επίσης να θυμάσαι κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική, το πότε είχες θετικό την προηγούμενη φορά, δεν λέει τίποτα για την εμφύτευση κάθε επόμενης φοράς. Μην απελπιζεσαι, έχεις μέρες ακόμα 🙏🙏

Κορίτσι μου γλυκό είσαι ταραγμένη και δεν σκέφτεσαι λογικά. Να ζητήσεις συγγνώμη από τους ανθρώπους που έβαλαν τον γιο τους να διαλέξει; Γιατί; Για να γυρίσει πίσω ο άνθρωπος που σου μιλάει για έκτρωση μετά από όσα κάνατε για να αποκτήσετε αυτό το πλασματακι; Για να τον πείσεις να το δεχτεί; Γιατί ακριβώς; Θα έπρεπε να τα είχε κάνει όλα πέρα στο άκουσμα του θετικού τεστ, όχι να σε αμφισβητεί κιόλας και να θέλει να πάτε μαζί στο νοσοκομείο. Δεν χτίζονται έτσι οι οικογένειες και ακόμα και να γυρίσει, αργά ή γρήγορα οι γονείς του θα ξαναμπούν στη μέση. Ναι είμαστε έξω από το χορό και μιλάμε εκ του ασφαλούς αλλά σκέψου τι θα έλεγες σε μια φίλη σου αν τα άκουγες όλα αυτά. Τι θα την συμβουλευες; Όπως είπαν και τα κορίτσια, είναι λες και το σύμπαν συνομοτησε για να καταλάβεις τι άνθρωπο είχες δίπλα σου... Και προφανώς δεν έγιναν όλα αυτά σε 3 μέρες, αλλά το δούλευε καιρό μέσα του. Αλλιώς δεν θα συνέχιζε αυτγν την απαράδεκτη συμπεριφορά απέναντι σου. Δεν σου αξίζει κορίτσι μου ένας τέτοιος σύντροφος και σίγουρα δεν αξίζει στο μωράκι σου ένας τέτοιος πατέρας που θέλει να το ξεφορτωθεί. Στα λέω με όλη μου την αγάπη, όπως θα τα έλεγα σε κολλητή μου φίλη. Εν ανάγκη μιλα με έναν ψυχολόγο, δεν είναι ταμπού, ίσα ίσα στη δύσκολη αυτή φάση της ζωής σου θα σε κάνει να δεις πιο καθαρά..

@Nerina κορίτσι μου καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι αυτό που περνάς αυτή τη στιγμή. Θέλω όμως να σκεφτείς κάποια στιγμή το εξής: Ένα μωρό, όσο και να το θέλουμε φέρνει μαζί και τεράστιες αλλαγές στην ισορροπία ενός ζευγαριού. Η κούραση, η αϋπνία, οι ορμόνες της μαμάς, οι ευθύνες .. Είμαι μια γυναίκα που οι παλιές ξέρουν τι έχω περάσει για να γίνω μαμά. Με τον άντρα μου είχαμε μια υπέροχη σχέση, με κατανόηση, αγάπη, σεβασμό. Σκέψου ότι δεν τσακωνομασταν καν, τα λύναμε όλα με διάλογο. Πολύ γερές βάσεις. Η κόρη μου τώρα είναι 19 μηνών. Έχουν έρθει στιγμές μέσα σε αυτούς τους 19 μήνες που δεν αναγνώρισα ούτε εκείνον αλλά ούτε και εμένα. Είπαμε πράματα άσχημα, μαλώσαμε πολύ, φωνάξαμε.. Καταστάσεις άγνωστες για εμάς. Στο τέλος της ημέρας όμως,με ηρεμία κάθε φορά συμφωνήσαμε ότι μιλούσε η πίεση και η κούραση. Και αυτό είναι το σημαντικότερο. Να δείχνει ο ένας κατανόηση στον άλλον. Αν λοιπόν ο σύντροφός σου σηκώθηκε και έφυγε, ίσως είναι για καλό.. Είσαι σίγουρη ότι θα άντεχε αργότερα την πίεση ενός παιδιού; Δυστυχώς η γονεικοτητα δεν είναι σαν τις ταινίες. Είναι υπέροχη αλλά και πολύ δύσκολη ταυτόχρονα. Θέλει υπομονή, επιμονή και κυρίως ένα ζευγάρι ενωμένο που δεν το βάζει στα πόδια στα δύσκολα.. Οι περισσότερες που είμαστε εδώ, έχουμε ζήσει άσχημες και πιεστικές καταστάσεις. Εγώ μετά την τελευταία αποβολή που ουσιαστικά ξεματωσα στην μπανιέρα, έπεσα σε κατάθλιψη. Κυριολεκτικά!! Έκλαιγα πολύ, είχα νεύρα, κοιτούσα το κενό και δεν μιλούσα για ώρες. Με ένα μωρό στα χέρια. Αυτή η κατάσταση κράτησε μερικούς μήνες. Ο σύζυγος μου για να μην μένω μέσα και πέφτω κ άλλο, μας πήγαινε κάθε μέρα στη θάλασσα. Κάθε μέρα! Άυπνος, γιατί δουλεύει βάρδιες. Μια φορά παραλίγο να κλείσουν τα μάτια του στο τιμόνι... Ναι, αυτό την υπερπροσπάθεια, να είμαι εγώ καλά. Δεν τα γράφω αυτά για να πούμε τι καλό σύζυγο έχω, αλλά για να μην ξεχνάμε τι σημαίνει ζευγάρι, αγάπη, συντροφικότητα και οικογένεια. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου για τίποτα... Είσαι άνθρωπος, και ζοριστηκες. Και ναι είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό. Δεν σου άξιζε αυτή η συμπεριφορά όμως σε καμία περίπτωση... Σου στέλνω μεγάλη αγκαλιά 🩷

Λευκάδα... Τι υπέροχα 😍😍😍 Ένα μπάνιο πήγαμε χτες και κάναμε περίπου 1 ώρα να φτάσουμε και άλλο τόσο να γυρίσουμε. Που δεν είχε και κίνηση λόγω του ότι πολλοί έχουν φύγει για το τριήμερο. Απαλευτη κατάσταση. Σίγουρα υπάρχουν και μειονεκτήματα, πχ ευκαιρίες εργασίας για εμένα που είμαι στον ιδιωτικό τομέα, αλλά από όταν έγινα μαμά προτεραιότητα μου είναι η οικογένεια μου και η ποιότητα ζωής μας. Εξάλλου, η δουλειά μου είναι τόσο μακριά που κάθε μέρα οδηγούσα περίπου 2,5 ώρες πηγαινελα. Άλλη τραγική κατάσταση.... Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου, φιλιά στο ζουζούνι σου 🩷🩷

Στο Βαθύ θα μείνουμε, κοιτάμε τώρα να βρούμε σπιτι από όσους παίρνουν μετάθεση και θα φύγουν. Μακριά από την Αθήνα και πιστεύω οπουδήποτε θα είναι πολύ καλύτερα. Και να φανταστείς εγώ Αθήνα έχω ζήσει όλη μου τη ζωή, αλλά μετά το παιδί σαν να άλλαξε κάτι μέσα μου, δεν μου έκανε πλέον, ήθελα ηρεμία, ησυχία, πιο αργους ρυθμούς ζωης. Πολύ χαίρομαι που ακούω τόσα θετικά 😁😁

Στη Σάμο θα πάμε, αλλά η αλήθεια είναι ότι το πλανο είναι να μείνουμε 5-6 χρόνια, να πάρει τα μόρια ο σύζυγος και να μπορέσουμε να πάμε στο Βόλο. Το έχουμε συζητήσει και μεις αυτό για τα κορίτσια, ότι τώρα που θα είναι τόσο μικρούλες, το νησί είναι ιδανικό. Μετά όμως στην εβηφεια, φροντιστήριο, δραστηριότητες κλπ θα είναι καλύτερα για εκείνες στο Βόλο. Θα δούμε, ένα ένα τα βήματα και αναλόγως θα πράξουμε. Σας ευχαριστώ όλες πολύ 🩷🩷

Αχχχ πονεμένο θέμα. Κ μεις την είχαμε μόνο για τον ύπνο και στο αμάξι, ή όταν ήθελα γενικά να την ηρεμήσω. Κάτι έχει πάθει τελευταία και την ζητάει συνέχεια! Συνέχεια όμως! Την κρύβω και φωνάζει πιπιιιι ώσπου κλαίει τελικα και την δίνω. Με την παιδίατρο που το συζήτησα, μου είπε ότι επειδή σε δύο μήνες περιμένουμε τη γέννηση της μπέμπας, να μην κάνω προσπάθεια ακόμα να κόψουμε την πιπίλα. Μια μια οι αλλαγές, ειδικά τώρα με το νέο μέλος. Αφού κλείσει τα 2 θα προσπαθήσω πάλι, είτε με κουβέντα, είτε με βιβλία, και ο,τι πιάσει... Σίγουρα δεν θέλω στην παρούσα φάση να την ζορισω τόσο πολύ

Το νησί έχει τους παιδιάτρους κλπ αλλά ξέρετε πως πάει, αν είναι κάτι πιο σοβαρό σε στέλνουν Αθήνα. Γι αυτό θα περιμένουμε να γίνει 3 μηνών το μωράκι πρώτα, μην ο μη γένοιτο, ανεβάσει πυρετό ή κολλήσει κάτι που θα χρειαστεί νοσηλεία. ΕΣΠΑ ναι, θα κάνω αίτηση εννοείται τώρα που θα ανοίξουν. Έκανα αίτηση και στον δήμο που μένουμε τώρα, για δημόσιο βρεφικό, γιατί δεν ξέραμε τι θα γίνει με τη μετάθεση, αλλα ευτυχώς δεν θα χρειαστεί Εκεί που θα πάμε ευτυχώς έχει 3-4 δημόσιους βρεφικους. Το καλύτερο για εμένα από όλα αυτά είναι ότι πλέον ο σύζυγος δεν υα χρειαστεί να κανει δεύτερη δουλεια. Μπήκαμε να δούμε τα σπίτια και τα ενοίκια, και τι να λέμε τώρα, κάτω από τη μισή τιμή των σπιτιών στην Αθήνα... Να περνάει και αυτός ο δόλιος λίγο χρόνο με τα κορίτσια και με εμένα, που έχουμε χαθεί πλεον εντελώς

Κορίτσια μου τι απαλευτη ζεστή είναι αυτή; Έβαλα το κλιματιστικό στο φουλ γιατί δεν έπαιρνα ανάσα κυριολεκτικά!! Είναι δύσκολο το 3ο τρίμηνο με τον καύσωνα, δεν ξέρω πως θα αντέξω άλλους 2 μήνες! Σε άλλα νέα, για όσες θυμάστε, περιμέναμε τη μετάθεση για το νησί, και τελικά την πήρε ο σύζυγος!!! Δεν το έχω πιστέψει ακόμα ότι θα μεγαλώσω τα κορίτσια μου μακριά από το χάος της Αθήνας, με ποιότητα ζωής και πιο ήρεμους ρυθμούς. Κανονικά μέχρι τέλος Αυγούστου θα έπρεπε να έχουμε φύγει, αλλά λόγω του μωρού, η παιδίατρος είναι κάθετη να περιμένουμε να κλείσει το πρώτο τρίμηνο. Οπότε μέχρι αρχές Νοέμβρη θα είμαστε εδώ, αλλά δεν πειράζει, ο,τι είναι καλύτερο για την μπεμπουλα. Σημασία έχει ότι τα καταφέραμε 🎉🎉

Σε ευχαριστώ για την απάντηση. Ήδη έκανα αίτηση για βρεφικό στο δήμο μου και θα κάνω και για ΕΣΠΑ εννοείται, όπως και να έρθουν τα πράγματα να έχω την επιλογή. Γεννάω αρχές Αυγούστου, οπότε θεωρητικά από Νοέμβρη μπορώ να την στείλω. Είναι όμως μήνας φουλ ιώσεων και η δικιά μου δεν έχει αρρωστήσει ποτέ, εκτός από ένα μπούκωμα μια φορά. Είναι παρθένος οργανισμός και πολύ φοβάμαι ότι θα κολλήσει ο,τι υπάρχει. Και άντε να φέρω βόλτα δύο μωρά άρρωστα.. Τώρα για το θηλασμό, να πω την αμαρτία μου, επειδή στην "μεγάλη" δυσκολεύτηκα υπερβολικά να αποθηλασω, το είδα σαν τεράστια ελευθερία όταν επιτέλους 14 μήνες μετά τα κατάφερα να δώσω μπουκάλι. Δεν έκανε ποτέ μαραθώνιους θηλασμούς, ήταν υπερβολικά γρήγορη, αλλά αν η μπέμπα δεν είναι αυτού του στυλ, δεν θα έχω την δυνατότητα να την έχω όλη μέρα στο στήθος, δεδομένου ότι θα έχω κ ένα άλλο παιδάκι 21 μηνών που θα με έχει ανάγκη. Ήμουν τόσο υπέρ του θηλασμού, γνωρίζω εννοείται όλα τα οφέλη, αλλά προς ώρας στην ιδέα του να προσκολληθεί πάλι ένα μικρουλι πάνω στο στήθος μου.... Δεν ψήνομαι 😂😂 Θα ξεκινήσω με μεικτό και όπως πάει. Θέλω να έχω τη δυνατότητα να την ταιζει και ο μπαμπάς της αν χρειαστεί (που θα χρειαστεί σίγουρα). Πόσο διαφορετικά είναι όλα βρε κορίτσια στο δεύτερο μωράκι... Απίστευτο!!!

@Rena92 κορίτσι μου να σε ρωτήσω, μιας και η μικρή σου πάει βρεφικό.. Εγώ επειδή δεν έχω επιστρέψει καθόλου στη δουλειά, δεν την πήγα, φοβόμουν πολύ τις ιώσεις. Ήθελα όμως από τη νέα σεζόν να τη στείλω γιατί ξέρω πόσο καλο τούς κάνει. Ξεδινουν, κοινωνικοποιουνται, μαθαίνουν πράματα, και γενικά δεν έχουν τη βαρεμάρα του σπιτιού. Και μεις πόσο να τα απασχολησουμε, ειδικά από τη στιγμή που είμαστε και έγκυες. Η παιδίατρος όμως μου είπε τουλάχιστον 3 μήνες αφότου γεννηθεί το μωρό (ιδανικά μου είπε 6μηνο), να μην την στείλω, λόγω ιώσεων. Και οκ, ούτε εγώ θα το διακινδυνευα να σου πω την αλήθεια. Από την άλλη, χωρίς βοήθεια με δύο μωρά μόνη μου από το πρωί μέχρι το βράδυ (και πολλές νύχτες ακόμα), δεν ξέρω πως θα βγει. Εσύ πως το σκέφτεσαι; Τι θα κάνεις όταν με το καλο έρθει το μωρό; Διαβάζω ότι στο εξωτερικό, δεν υπάρχει αυτή η τακτική, το μεγαλύτερο παιδάκι να μένει σπίτι επειδή ήρθε νέο μέλος..