Κορίτσια θέλω να σας δώσω συγχαρητήρια!Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνετε, αλλά είστε πολύ δυνατές, αφού μετά από όσα έχετε περάσει δεν το βάζετε κάτω!Έχετε μεγάλη ψυχική δύναμη! Εγώ προσπαθώ 2 χρόνια, για την ακρίβεια τα έκλεισα χτες. Σήμερα (σημαδιακό;) αδιαθέτησα..έχουμε κάνει σαλπιγγογραφία και σπερμοδιάγραμμα, όλα καλά. ήθελα να σας ρωτήσω τις απογοητεύσεις σας τις συζητάτε με τους συντρόφους σας; ή προσπαθείτε να τους προστατέψετε και λέτε οκ, πάμε παρακάτω δεν το βάζουμε κάτω; Εγώ κάποια στιγμή που το συζήτησα με τον σύντροφό μου, εστίασε στο γεγονός ότι δεν πρέπει να είμαι αγχωμένη. Νιώθω ότι προσπαθώ να τον προστατεύσω, πάντως, γιατί δεν το εξωτερικεύει το άγχος του (ενώ αγχώνεται), αλλά προβληματίζομαι αν κάνω το σωστό. Δεν λέω να τον έχω στην τσίτα αλλά μια συζήτηση πιο εκτενή για απογοήτευση, άγχος, φόβο..ήθελα να δω άλλες κοπέλες που περνούν αυτό το άγχος, πώς διαχειρίζεστε αυτή την κατάσταση;