Ελεναλδα

Ποτε δεν θα καταλαβω γιατι καποιοι ανθρωποι δεν απογαλακτιζονται ποτε.Τελικα κοπελα μου τι εκανες με την ιστορια?

Ζητημα που με "ποναει" πολυ.Ειχα μαθει μια ζωη να δουλευω και να εχω το πορτοφολι μου, και μαλιστα αρκετα γερο σε σχεση με τα δεδομενα των πρωτων χρονων κρισης. Ημουν ελευθερος επαγγελματιας οταν εμεινα εγκυος στο μεγαλο μου παιδι. Την ιδια εποχη προτειναν προαγωγη στον συζυγο μου με καποιες ωρες παραπανω δουλεια την βδομαδα αλλα ενα πολυ καλο χρηματικο εξτρα. Οι γονεις μας δεν θα μπορουσαν ευκολα να μας προσεχουν τα παιδια συστηματικα. Ετσι αποφασισαμε να κλεισω το μαγαζι μου και να ασχοληθω με τα παιδια αφου με τον μισθο του συζυγου θα ειμασταν καλα. 8 χρονια μετα ομως η αλήθεια ειναι πως εχω βαλτωσει. Ναι μεν περναω πολυ καλα με τα παιδια μου,κανουμε πολλα πραγματα μαζι θελω λιγη "ενηλικη" συναναστροφη. Γενικα ειμαι πολυ δραστηρια και ολα τα χρονια δεν εμεινα κλεισμενη,ασχοληθηκα με διαφορους συλλογους και διαφορες εθελοντικες ομαδες.Ηρθε ομως το πληρωμα του χρονου να κανω κατι πιο επαγγελματικο. Διαβαζα για την γυναικεία επιχειρηματικότητα τελευταια και συζητουσα και με πολλες μαμαδες που εχουν αντιστοιχες σκεψεις. Σκεφτομαι να δοκιμασω λιγο τον χωρο των e-shops. Ειμαι στην φαση που συλλεγω πληροφοριες δεδομενα κτλ. Ακομα δεν εχω αποφασισει το επομενο βημα αλλα ολα μπαινουν σε μια σειρα! Ακομα πολλοι δεν εχουν καταλαβει οτι η γυναικα δουλευει και για δικια της ευχαριστηση,γιατι εχει στοχους και ονειρα και δεν ειναι απλα μια αναγκη για να μπουν εξτρα χρηματα στο σπιτι..

Δεν διαταρασει ομως και τα επιπεδα ινσουλινης;Ενδιαφερον θα το ψαξω!

Και εμενα δεν βοηθανε τοσο με χρηματικο ποσο, οσο με το να ψωνιζουν για τα παιδια χωρις να το ζητησω. πχ μου λενε "ειδα κατι παπουτσια για το μωρο,εχετε η να του τα παρουμε" κτλ κτλ.Αν δνε ηταν αναγκη δεν ηξερα αν θα καταδεχομουν να μου δινουν χρηματα σαν μηνιατικο,εχει τυχει φυσικα να συμβουν καποια εκτακτα σκηνικα και να ζητησουμε ενα ποσο αλλα ως εκει.Ειναι ομως παντα διπλα μας και κρατανε τα παιδια η βοηθουν με αλλους τροπους

Και μονο η νυστα φτανει ρε κοριτσια.Ειδικα στο τριτο οταν κοιμοντουσαν ολα ηθελα να παρω μια σακουλα πακοτινια και να βουλιαξω στον καναπε βλεπωντας φιλαρακια,οχι να κανω ακροβατικα

Εμεις δυστυχως δεν εχουμε κολυμβητηριο.Τα δυο μεγαλα πανε στιβο,μου αρεσει γιατι κανουν προπονηση εξω και παιρνουν καθαρο αερα.Πανε επισης ρομποτικη και σε ενα τμημα που κανουν πολλες κατασκευες/χειροτεχνιες.Δεν ειναι ζωγραφικη ομως.Ασχολουνται με διαφορα

Οταν κουραστουν ζητανε αγκαλια η απλα να μπουν καροτσι.Τι σε αγχωνει;

Κοντευει τα terrible twos,ειναι και η κορυφωση του αγχους αποχωρισμου...Γενικα ειναι απαιτητικη ηλικια.Μια μερα θα φυγει με υφος "παρατα με ρε μανα" και εσυ θα ψαχνεις αγκαλια!

Πολλες φορες μενει σκια και βγαινει στο 2-3 πλυσιμο

Για τις κυστες ειναι αυτη η θεραπεια;ξερω η γιαγια μου επαιρνε το Glycophase για τον διαβητη.

Σιγα σιγα μετα τα 6 σταματησε μονο του.Πλεον δεν υπαρχουν σχεδον ποτε ατυχηματα.Αλλα ακομα και τωρα κοιμαται απιστευτα βαρια

Εχεις σκεφτει να αλλαξεις γιατρο αφου δεν νιωθεις σιγουρια;

Αν ειναι ανοιχτομυαλοι και συζητησιμοι οι γονεις μας,καταλαβαινουν οτι μεγαλωνουμε τα παιδια μας διαφορετικα απ οτι μας μεγαλωσαν..Και εγω στο πρωτο μου δυσκολευομουν,μετα ολα ηρθαν θελοντας και μη.

Ειχα παρομοιο προβλημα με το πρωτο μου παιδι. Ειχαμε κανει και εξετασεις νεφρων κτλ.Μπορει 4-5 μερες στη σειρα να ειχαμε καθε βραδυ ατυχημα και μετα για 2-3 βδομαδες τιποτα.Καταληξαμε στο οτι επειδη ηταν υπερκινητικη και το βραδυ κοιμοταν παρα πολυ βαρια δεν το καταλαβαινε.Μην το μαλωνεις παντως το παιδι,επιτηδες δεν το κανει.

Αυτο με το φαγητο τεραστιο θεμα. 5 ατομα στο σπιτι,ο ενας δεν τρωει ο αλλος το αλλο....βασανο τεραστιο.