Antelope

Τα 3 σε 1 με τα αυγά (καθισματακια) που κουμπωνουν απευθείας σε θέσεις isofix στο αυτοκίνητο βολεύουν απίστευτα! Τουλάχιστον τους 6 πρώτους μήνες. Είχα τέτοιο στον μεγάλο μου αλλά για τα δίδυμα δεν έχω εμπειρία γιατί έχω απλό καρότσι. Ίσως κάποια άλλη κοπέλα μπορεί να σε διαφωτίσει. Μετά θα πρέπει σίγουρα να πάρετε αλλα καθισματακια. Θα πρέπει να σκεφτείτε αν έχετε σκοπό να κάνετε συχνά βόλτες με το αυτοκίνητο τον πρωτο καιρο και να πραξεις αναλόγως Με το καλο!

Να πω επίσης ότι και τα δικα μου ειναι δυσκολα, με την εννοια οτι θελουν συνέχεια αγκαλιές και να ασχολείσαι μαζί τους. Οι κοπέλες έχουν πάει για καφέ με τα μωρά και δεν έκλαψαν καθόλου (τα μωρά, όχι οι νταντάδες!) Για εμένα ούτε να το διανοηθώ να τα βγάλω βόλτα μόνη μου! Θα άρχιζαν τη γκρίνια από το πρώτο τετράγωνο και θα καταλήγαμε γρήγορα σπίτι με κλάματα και εγώ με μεγάλο εκνευρισμό! Έχω καταλήξει ότι περνάνε καλύτερα με τις νταντάδες αλλά δεν με ενοχλεί καθόλου!

Λοιπόν μην υποτιμάς αυτό το 4ωρο που θα έχεις για τον εαυτό σου. Είναι πολύ αναζωογονητικό και θα σου δώσει τη δύναμη να βγάλεις εις πέρας όλο το υπόλοιπο 24ωρο. Μπορείς να βρεις και πιο οικονομικές κοπέλες. Εφόσον θα ξέρουν ότι δεν θα είναι μόνες τους ποτέ είναι πιο πρόθυμες γιατί θα είναι και πιο ξεκούραστη η δουλειά. Εμένα η βασική νταντά είναι 23 χρονών χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία αλλά με μεγάλη όρεξη. Παιρνει 650€/μηνα και είναι πολύ ευχαριστημένη γιατί είναι η πρωτη της δουλειά και ποιος θα την έπαιρνε χωρίς συστασεις Τις πρώτες μέρες ήμουν συνέχεια μαζί της και πήρε πολύ γρήγορα το κολλαι. Η δεύτερη είναι φίλη της πρώτης, ήρθε εκ των υστέρων, παρτ τάιμ και οποτε τη ζητήσω αρχικά. πλέον την έχω σχεδόν μόνιμη γιατί έχω ξεκινήσει δουλειά. Σε πληροφορώ ότι οι δύο τους περνάνε τέλεια με τα μωρά και η εμπιστοσύνη είναι απόλυτη γιατί νιώθει και η μια υποχρέωση απέναντι στην άλλη, αφού έγινε μέσω σύστασης

Εξαρτάται αν θα είναι κάποιος από εσάς μαζί. Εγώ έχω βάρδιες αλλά αλληλεπικαλυπτόμενες μεταξυ τους ώστε κάποιες ώρες να ξεκουράζομαι/ασχολούμαι με τον μεγάλο. Από την μικρή μου εμπειρία θεωρώ ότι είναι καλύτερα δύο ταυτόχρονα αν υπάρχει η δυνατότητα. Κακα τα ψέματα είναι εξαιρετικά δύσκολο ένα άτομο να φροντίσει δύο μωρά σε αυτη την ηλικία. Γίνεται κομμάτια και δεν είναι κανένας τελικά ευχαριστημένος. Οι έμπειρες διδυμοντανταδες ειναι λίγες και ζητάνε πάρα πολλά λεφτά. Καλύτερα δυο λιγότερο έμπειρες μαζί με τα μισά λεφτά η καθε μια. Μου αρέσει που μιλάνε κι όλας μεταξύ τους, έχουν και "ενήλικες" συζητήσεις και παρακολουθούν τα μωρά, τραγουδάνε μαζί, χορεύουν. Περνάνε κι αυτές καλά και τα μωρά. Η μια γίνεται χίλια κομμάτια και για πόσο μπορεί να κάνει τον καραγκιόζη μόνη της; Αν δεν είχα τον μεγάλο που με ξεθεωνει θα έκανα το εξης: δύο νταντάδες να καλύπτουν 12ωρο συνολικά. Δηλαδή 8ωρο η κάθε μια με αλληλοεπικάλυψη ένα 4ωρο που θα το αφιερωνα μόνο για μένα!

Έχω 2 νταντάδες και τις γιαγιάδες και τους παππούδες και τον παιδικό για τον μεγάλο και πάλι είμαι πτώμα. Το βράδυ ξυπνάνε 2-3 φορές το καθένα. Το κορίτσι τρώει και ξανακοιμαται, το αγόρι μπορεί να θέλει και 1 ώρα κούνημα. Από όταν ξεκινήσαμε τις στερεές άρχισε να κάνει πάλι κακα τη νύχτα όπως όταν ήταν νεογέννητο, οπότε τον πλένω και ξαγρυπνάει. Παρε βοήθεια, πληρωμένη αν έχεις τη δυνατότητα. Τα καλύτερα λεφτά που έχω δώσει!

Εγώ έκανα ακριβώς αυτή τη διαδικασία! Όταν ο γιος μου ήταν 18 μηνών έκανα εμβρυομεταφορα 2 από τις 3 βλαστοκύστες που είχα στην κατάψυξη από την προηγούμενη διέγερση, 2,5 χρόνια πριν. Το αποτέλεσμα: Έπιασαν και οι δύο και τώρα είμαι τρίτεκνη! Ήμουν 39,5 και δεν υπήρχε κανένα θέμα. Το μονο που ήταν κάθετοι οι γιατροί ήταν να έχω σταματήσει το θηλασμό του πρώτου μωρού. Να σου πω την αλήθεια το μόνο που θα άλλαζα θα ήταν να βάλω 1 αντί για 2 βλαστοκύστες γιατι η δίδυμη κύηση με άλλο ένα δίχρονο στο σπιτι ήταν πραγματικά πρόκληση. Αλλά τέλος καλό όλα καλά και τώρα δεν τα αλλάζω τα μωρά μου!

Καλέ μη σκας! Εγώ στη θέση σου Θα χαιρόμουν! Έχω το αντίθετο πρόβλημα. 3 παιδιά κολλημένα πάνω μου να θέλουν μόνο εμένα να τα κοιμισω, να τα ταΐσω και εγώ να μην μπορώ να ανασάνω πολλές φορές. Ειδικά αυτό το σπαρακτικό "μαμαααααα" από τον μεγάλο ενώ θηλάζω τα μωρά.... Και το δάκρυ μου κορόμηλο! Σκέφτομαι ότι κάτι κάνω λάθος και δεν θα τα κάνω ανεξάρτητα. Αλλά μετά βλέπω οτι ετσι ειναι τα παιδια. Την μια περιοδο θα δένονται με τον έναν την άλλη με τον άλλον. Τίποτα δεν είναι μόνιμο. Ο μεγάλος είχε κολλήσει με τον πατέρα του σε κάποια φάση όταν άρχισαν να κάνουν κάποιες δραστηριότητες μαζί πχ να τον βάζει πίσω στο ποδήλατο και να πάνε βόλτες. Κράτησε λίγο και πάλι σε εμένα. Τώρα περιμένω να βρουν την επόμενη δραστηριότητα τους. Όσο για την πειθαρχία θα σου έλεγα ότι πρέπει να την επιβάλλεις κι ας μην είσαι εσυ μαζί του όλη μέρα. Ακούγεται οξύμωρο αλλά τα παιδιά δένονται με τον φροντιστή που βάζει τους κανόνες και τα όρια. Νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια έτσι. Και οι ανέμελες στιγμές σας θα είναι ακόμα πιο απολαυστικές!

Εγώ θεωρώ ότι το ιδανικό είναι οι ενήλικες να είναι σε αριθμό ν+1, όπου ν= Ο αριθμός των παιδιών μέχρι να αρχίσουν να κοιμούνται σερί. Για εμένα βέβαια αυτό θα σήμαινε να είμαστε μόνιμα 4 ενήλικες επί 24ωρου βάσεως, πράγμα αδύνατον. Είμαι αρκετές ώρες μόνη μου με τα 2 μωρά και καμία φορά με τα 3. Δεν θα σου πω ότι δεν βγαίνει, βγαίνει αλλά είναι φοβερά εξαντλητικό κι ας με λένε ηρωίδα, δεν το απολαμβανω καθόλου. Θέλω ταυτόχρονα να κάνω κάποιες βασικές δουλειές, μαγείρεμα, μπάνιο κλπ. Οπότε όποια βοήθεια δεκτή και πολύ νερό στο κρασί μας. Για τα νυχτερινά ταίσματα θεωρητικα σταματας να τα ξυπνας όταν ανακτήσουν το βάρος γέννησης +200γραμμαρια. Αλλά γιατί δεν θέλεις να τα αφήνεις να θηλάζουν όσο θέλουν; Για εμένα αυτό ήταν σωτήριο πολλές φορές γιατί δεν είχα πως αλλιώς να τα απασχολήσω. Μαξιλαρι θηλασμου διπλό και άραγμα με νέτφλιξ 😁 Είναι μικρά ακόμα τα κοριτσάκια σου αλλά σύντομα θα αρχίσουν να ξεχωρίζουν τη μέρα από τη νύχτα και θα κοιμούνται παραπάνω τις νύχτες. Δεν μπορώ να σου πω πότε θα κοιμηθούν σερί γιατί αυτό είναι στο παιδί. Αλλά αν φτάσεις στο σημείο να ξυπνάνε μόνο για να φάνε και ξανακοιμουνται είσαι σε πολύ καλό δρόμο. Κουράγιο, είναι δύσκολος ο πρώτος καιρός, όλα μπαίνουν στη θέση τους σιγά σιγά. Όμως ας μην τρέφουμε προσδοκίες, ποτέ δεν θα είμαστε όπως πριν. Απλά θα προσαρμοστούμε και θα μας φαίνεται πιο εύκολο

Θα τα καταφέρετε κορίτσια. Εγώ δεν είχα χοάνη, είχα απλά πλήρη εξάλειψη, σε μεγαλύτερη εβδομάδα βέβαια. Αλλά έτσι όπως μου το είχε εξηγήσει ο γιατρός είχα καταλάβει ότι η χοάνη υπάρχει πιθανότητα να κλείσει και άρα να μεγαλώσει ο τράχηλος. Όταν είχα πάει νοσοκομείο για άλλο λόγο (αιμορραγια) ήταν μια κοπέλα που στις 14 εβδομάδες είχε φοβερές συσπάσεις και πόνους τοκετού, είχαν βγει έξω οι μεμβράνες. Έκανε επείγουσα περιδεση κι έμεινε μέσα, όταν τη γνώρισα ήταν ήδη 30 εβδομάδων. Δεν έμαθα πότε γέννησε αλλά τη σκεφτόμουν και έπαιρνα κουράγιο αργότερα όταν είχα κι εγώ παρόμοιο θέμα.

Εγώ παραδόξως δεν είχα πόνους. Τα άλλα κορίτσια βέβαια υπέφεραν και χωρίς να είναι στο κρεβάτι. Αν βολεύεσαι στα πλάγια μπορεί να βοηθήσει. Ή και μικρές ασκησούλες όπως να μαζεύεις τα γόνατα στο στήθος. Πόση κίνηση σου επέτρεψε ο γιατρός;

αν φτάσει στο απροχώρητο κάνεις εισαγωγή νοσοκομείο και σου βάζουν ενδοφλέβια. Πρώτο μαξιλαράκι οι 24 εβδομάδες. Πριν από αυτό αν συμβεί κάτι δυστυχώς δεν κάνουν τίποτα. Από εκεί και πέρα που είναι και το όριο της βιωσιμότητας κάθε μέρα είναι κέρδος. Στις 28 εβδομάδες έχουν μειωθεί στο ελάχιστο η πιθανότητα απώλειας και σοβαρών επιπλοκών στα μωρά. Μόλις πιάσεις τις 32 ξενοιάζεις. Υπομονή, θα περάσει σαν νεράκι ο καιρός. Εμένα ο ένας γιατρός μου είχε προτείνει να είμαι ξαπλωμένη υπό κλίση, δηλαδή να βάζω βιβλία ή τούβλα στα πόδια του κρεβατιού και να κοιμάμαι έτσι όπως και να παραμένω σε αυτή τη θέση το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας για να είναι η λεκάνη πιο ψηλά και να ασκείται όσο το δυνατόν λιγότερο βάρος στη μήτρα. Ο άλλος γιατρός βέβαια μου είχε πει ότι δεν παίζει ρόλο. Όπως σου είχα ξαναπει για 10 εβδομάδες (27-36 ) δεν είχα καθόλου τράχηλο και φαντάσου χωρίς περίδεση, μόνο πεσσό.

Κουράγιο κορίτσι μου, είναι φοβερή αγωνία αλλά θα αντέξεις. Παίρνεις αγωγή για τις συσπάσεις; Εγώ έπαιρνα μαγνήσιο και glopir Και δεν έκανα. Στην πρώτη μου εγκυμοσυνη (με ένα μωρό) είχα συσπάσεις και έντονες από το τέταρτο μήνα. Βέβαια γέννησα στις 39 εβδομάδες χωρίς πρόβλημα. Θεωρώ ότι το glopir βοήθησε να μην έχω συσπάσεις στη δεύτερη εγκυμοσυνη, που ήταν και η διδυμη με τις επιπλοκές. Να ξεκουράζεσαι και να πίνεις πολύ νερό. Η αφυδάτωση ειδικά τώρα με τη ζέστη μπορεί να είναι και αιτία για τις συσπάσεις. Ποσών εβδομάδων είσαι τώρα;

@peacock δεν το πιστεύω... πάλι με τον ίδιο τροπο; Ίδια τραγωδία; Δεν φαντάζεσαι πόσο λυπάμαι... Αν θελήσεις μίλησε μας, είμαστε εδώ για σένα. Την αγάπη μου και μια τεράστια αγκαλιά

Με το καλο τα μωράκια σου! Εγώ έβαλα πεσσο στην 22 εβδομάδα δίδυμης κύησης με μήκος τραχήλου 25mm. Στην 27+3 δεν είχα σχεδόν καθόλου τράχηλο αλλά κρατήθηκε από τον πεσσό μέχρι την 37η που γέννησα προγραμματισμένα (Θα κρατούσε κι άλλο φαντάζομαι). Είσαι πολύ καλά, μην φοβάσαι τίποτα!

Κάπως έτσι θα το κάνω κι εγώ. Με εμένα και τον μπαμπα θα τρώνε κομμάτια, με τους άλλους φροντιστές κρεμουλες! Θα πάρει λίγο παραπάνω να αυτονομηθουν αλλά δεν πειράζει. Τώρα που θα κλείσουμε 6 μήνες θα αρχίσω να τους δίνω σιγά σιγά. Για μπάνιο με έχει βολέψει πολύ το puj μπανάκι νιπτήρα αλλά μεγαλώνουν και δεν ξέρω μέχρι πότε θα τα χωράει. Έχω ξεκινήσει να τα βάζω και σε ένα καθισματακι μέσα στην μπανιέρα αν και νομίζω είναι για μεγαλύτερα Γιατί δεν στηρίζονται καλά και γλιστράνε Αυτο: https://prenatal.gr/product/ok-baby-κάθισμα-μπάνιου-flipper-evolution-aqua/?gclid=CjwKCAjwmK6IBhBqEiwAocMc8m6m9W5s0UN_vzyUyvGGaJIhsYcC2_sHRX3EYYxG_XznRZ0O34v4KRoCQwMQAvD_BwE Πολυ ωραιο το μπανιο μαζι! Θα το δοκιμάσω κι εγώ και θα τραγουδάμε δύο δύο στην μπανιερα δυο δυο 🛀

πώς πάει το BLW; κι εγώ το θέλω αλλά οι υπόλοιποι φοβούνται. Δεν μπορώ να το απαιτήσω από γιαγιάδες, νταντά κλπ, σέβομαι το φόβο τους, για αυτό τους έχουμε αρχίσει κρεμούλες, ίσα να δοκιμάσουν, δεν είναι ότι τρώνε κανονικά. Αλλά πιάνουν το κουτάλι, δεν το αφήνουν, φαίνεται να θέλουν να έχουν τον έλεγχο και πιστεύω με το BLW θα ωφεληθούν και αυτά και για εμάς θα είναι πιο εύκολο όσο περνάει ο καιρός. Τους έχω πάρει και τροφοδότες, αυτά που είναι σαν πιπίλες με τρυπούλες και βάζεις μέσα μαλακές τροφές πχ μπανάνα. το κρατάνε στα χεράκια τους και τους αρέσει πάρα πολύ Μπάνιο πώς τα κάνετε;

Καλημερα και με το καλο το μωρακι σου! Εκανα κι εγώ celestone 2 δόσεις από 2 ενέσεις τη φορά. Τις έκανα για την πιθανότητα πρόωρου τοκετού. Δεν είχα διαβήτη κύησης αλλά μετά τις ενέσεις για 1-2 μέρες το σάκχαρο απορρυθμιστηκε εντελώς. Οπότε έχε κι αυτό υπόψη, θα πρέπει να ακολουθήσεις αυστηρή δίαιτα, που φαντάζομαι ήδη ακολουθείς και εντατικές μετρήσεις για δύο 24ωρα. Ειναι η μόνη παρενέργεια που κάνουν, δεν επηρεάζουν την μετέπειτα ανάπτυξη του παιδιού

Ουφ κορίτσι μου στο τσακ το πρόλαβες δηλαδή. Δεν θέλω να φανταστώ τι θα γινόταν αν δεν είχες κάνει την περιδεση... οπότε τώρα κρεβατάκι και ακολουθείς τις οδηγίες του γιατρού και μπορεί να αυξηθεί κι όλας το μήκος του τραχήλου. Κι εγώ από την 27 και μετά δεν είχα καθόλου τράχηλο, κρατιόταν μόνο από τον πεσσό, ούτε καν περιδεση φαντάσου αλλά άντεξε μέχρι 36+4 Που γέννησα προγραμματισμένα. Επιπλέον είχα και πρόσφατο φυσιολογικό τοκετό και το κεφάλι της μικρής ήταν έτοιμο να βγει που όλα αυτά είναι επιβαρυντικοί παράγοντες. Όλα καλά θα πάνε, θα δεις και θα γεννήσεις στην ώρα σου. Το αίμα από που ηταν; σου είπε; Εγώ έκανα αντιπηκτικες σε όλη την εγκυμοσυνη (τις σταματούσε στις μεγάλες αιμορραγίες) απλά σε ρώτησα γιατί μπορεί με ένα μικρό αγγειακι αν σπάσει να προκληθεί αιμορραγία. Τα νιώθεις ήδη τα μωρά σου; Συσπάσεις έχεις καθόλου;

Εγώ όλα στον αποστειρωτή!

Το λιγο αιμα ειναι αναμενόμενο. Η αποβολη δεν συγκρίνεται. Εχεις αφορητους πόνους ταυτόχρονα και δεν σταματαει το αιμα και ξανάρχεται. Εγω ειχα πολυ μεγάλη αιμορραγία αλλά για άσχετο λογο με τον τράχηλο. Ήταν από τον πλακούντα. Δεν φαντάζεσαι όμως αίμα. Είχα πάει στα επείγοντα και έσταζα στους διαδρόμους. Εννοείται ειχα κατατρομάξει αλλα οσο δεν είχα πόνο καθησυχαζόμουν. Τελικά όλα καλά. Υπομονή μέχρι αύριο κορίτσι μου, το αιμα είναι τρομακτικό αλλά συνήθως δεν είναι τίποτα κακό. Μπορεί να έσπασε κανένα αγγειακι, είναι ακόμα φρέσκο το τραύμα στον τράχηλο. Κανεις και αντιπηκτικες;

Είσαι η τρανή απόδειξη ότι η περίδεση δουλεύει στα δίδυμα. Κρίμα που δεν καταγράφονται επίσημα αυτά τα περιστατικά ώστε να προχωρήσουν οι μελέτες και να μπει επιτέλους η περίδεση στα πρωτόκολλα. Ένας έμπειρος γιατρός θα δει πότε παίρνει περίδεση. Ένας νέος όμως θα ακολουθήσει κατά γράμμα τις οδηγίες, μπορεί να μην αναλάβει την ευθύνη και να μην κάνει

Κι εγώ το κάνω αυτό καμία φορά όταν είναι μόνη μου με τα δυο. Γρήγορα στο καρότσι με κινήσεις ταχυδακτυλουργού να ξεκινήσει αμέσως το κούνημα με το που το αφήσω να μην προλάβει να κλάψει ενώ έχω το άλλο αγκαλιά. Όχι ότι κοιμάται, αλλά τουλάχιστον δεν κάνει χαμό. Μέχρι να κοιμηθεί το ένα στην αγκαλιά και πάρω πάλι το άλλο αγκαλιά για να κοιμηθεί κι αυτό. Δεν νομίζω ότι δημιουργεί πρόβλημα. Το τράνταγμα που λένε ότι δεν κάνει είναι το πολύ απότομο όπου ο εγκέφαλος ταρακουνιεται χτυπώντας στα οστά του κρανίου. Το άλλο που μου λέει είναι να τους έχω ένα "νάνι" που όταν το κρατάνε το συνδυάζουν με τον ύπνο. Εμείς πχ είχαμε από μια κουβέρτα που θελαμε να χαϊδεύουμε μέχρι 3 ετών. Έχετε κάτι τετοιο;

Αυτό το κούνημα κορίτσια για να κοιμηθούν δεν παλεύεται. Ή μάνα μου επιμένει να τα μάθουμε να κοιμούνται στο καρότσι, έτσι μας κοιμιζε αυτή λεει (δίδυμα κι εμείς) αλλά δεν πιάνει ποτέ ούτε για πλάκα

Ο μεγάλος μου 2,5 ετών κι ακόμα ξυπνάει... Το χειρότερο ήταν μια φάση που ξύπναγε ορεξάτος για παιχνίδι και μας έπαιρνε 3 ώρες για να ξανακοιμηθούμε! Ευελπιστώ τα δίδυμα αν ξυπνάνε να "τα λένε" μεταξύ τους και να μην μας χρειάζονται για να παίξουμε στις 4 τα χαράματα!

Με το καλό τα μωράκια σου! Είναι πολύ συνηθισμένο το θέμα με τον τράχηλο στην δίδυμη κύηση αλλά θέλω να σου πω ότι η συντριπτική πλειοψηφία τα πάει περίφημα! Το κακό είναι ότι στα δίδυμα οι περισσότεροι γιατροί δεν κάνουν περίδεση και προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν με πιο συντηρητικούς τρόπους (προγεστερόνη, ακινησία, πεσσό όπως στη δική μου περίπτωση). Παρόλα αυτά και αυτές οι κυησεις έχουν αίσιο τέλος. Ο λόγος που δεν κάνουν είναι νομίζω γιατί υπάρχει ο κίνδυνος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μπορεί να γίνει ρήξη μεμβρανών. Εσύ αφού πέρασες και αυτόν τον σκόπελο δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Εγώ πέρασα την μισή εγκυμοσύνη στο κρεβάτι με σχεδόν εξαλειμμενο τραχηλο αλλά γέννησα κανονικα στο μηνα μου. Αν ειχα κάνει περίδεση θα ήμουν πιο ήσυχη, θα μπορούσα να κινηθώ τουλάχιστον χωρίς το φόβο μην σπάσουν τα νερά. Και η @Magaiver μας έκανε περίδεση και γέννησε κι αυτή τελειόμηνα μωρά!