misofeggaro

Καλημέρα! Καλό μήνα! Περιμένουμε το καινούριο θέματακι!

Καλημέρα! Καταρχάς συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου. Τα ποσοστά που σου δίνουν είναι πιθανότητες, αν δλδ μείνεις έγκυος 120 φορές, το ένα θα έχει σύνδρομο. Η μόνο εξέταση που σου δίνει αληθές αποτέλεσμα είναι η αμνιοπαρακεντηση. Όπου πλέον οι γιατροί που την κάνουν έχουν τεράστια εμπειρία ώστε ο κίνδυνος είναι ελάχιστος. Αν χρειαστεί να γίνει απλά θα ακολουθήσεις τις εντολές του γιατρού για μετά και δεν θα πάθει τίποτα το μωρό σου. Εύχομαι καλά αποτελέσματα!

30η μέρα σήμερα και άφαντη η περίοδος. Μεγάλη Παρασκευή ή Σάββατο γίνονται ωοληψιες;; ουφφφ

ετσι ακριβώς! το μωρό της είναι ο λόγος που πιστευω πια στα θαύματα ! ❤️

Σήμερα είναι 2 εβδομάδες από την ωοληψια. Την έκανα Τετάρτη 15/03. Πότε να περιμένω περίοδο; ανυπομονώ να ξεκινήσω την επόμενη διέγερση 😊😍

Μην στεναχωριέσαι καλό μου, η vasil είναι άνθρωπος που δεν πρόκειται να σε παρεξηγήσει. Είναι πολύ ανοιχτή και για εμένα γενναία που πήρε αυτη την απόφαση για αυτό το μωρό. Έστω και αν σαν σκέψη δεν το ήθελε, τώρα κάνει το καλύτερο που μπορεί με τις υπάρχουσες συνθήκες. Αλλά στεναχωριέμαι και εγώ πολύ γιατί περνάει πολλά και μόνη της.

Θα σε συμβούλευα να δεις λοιμοξιολόγο. επειδή είναι η ειδικότητα του μπορεί να σε κατευθύνει πιο καλά. Όλα καλά θα πάνε, με το καλό!

Κοπέλα από το θέμα της εξωσωματικης γέννησε πολύ πρόωρα, ένα έμβρυο είχε βέβαια, τον Αύγουστο και ήταν σχεδόν 650 γραμμάρια το μωρό. Και τώρα έχει πάρει τα πάνω του και πάει πολύ καλά. Θέλω να πω πως πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη στα έμβρυα σου και όλα θα γίνουν με την σωστή παρακολούθηση. Με το καλό!

Και εμένα με πιάσει πάντως κάποια βραδυα όμως, όταν χαλαρώνω στον καναπέ ή λόγο πριν κοιμηθώ. Συνήθως παίρνω βαθιές ανάσες, πίνω λίγο νερό και περνάει. Εννοείται πως αν σε ανησυχεί να πας να το δεις.

Το κορίτσι είναι μια γυναίκα που βιάστηκε. Από το σοκ άφησε την κύηση να εξελίχθει. Όταν ζήτησε βοήθεια της την αρνήθηκε. Άρα της φόρτωσε μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Τώρα ομως που η Vasil έχει πάρει απόφαση να δώσει το μωρό για υιοθεσία γιατί είναι πραγματικά το καλύτερο που μπορεί να προσφέρει σε αυτό το μωρό, έχει κάθε δικαίωμα να ενδιαφέρεται για την υγεία του και κάθε δικαίωμα να επιλέξει τον τρόπο και ίσως και το χρόνο που θα γεννήσει. Ο γιατρός ομως δεν έχει κανένα δικαίωμα να της φέρεται υποτιμητικά, ειρωνικά ή όπως του γουστάρει. Είμαι πολύ θυμωμένη για όλο αυτό και επειδή με την κοπέλα έχουμε συζητήσει κάποια πράγματα παραπάνω στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να την βοηθήσω... Εννοείται πως όπως λες και εσύ και η Tokyo ο γιατρός είναι απαράδεκτος, πώς θα μπορούσε να βρει κάποιον άλλον τώρα, σε δημόσιο νοσοκομείο πάντα;;

Έχεις θέμα με τον θυρεοειδή;; νερό έχεις πιει σήμερα;; η αφυδάτωση προκαλεί ταχυπαλμια.

Ναι ρε σύ! γίνονται θαύματα!! Με το καλό καλό μου κορίτσι! αναμένουμε την χοριακή σου!! ❤️ Χριστουγεννιάτικο μωράκι, τι καλά!!

όπως τα λες ακριβώς είναι... όταν χάνεις ένα μωρ΄΄ο χάνονται μαζί του και όλα τα όνειρα που είχες για αυτό. ότι θα το νανούριζες, θα το μάθενες να περπατάει, να μιλάει, τι χρώμα θα ήταν τα μάτια μου, σε ποιον θα έμοιαζε, τι άνθρωπος θα γινόταν. το έχω ευχηθέι και εγώ , μακάρι κανείς γονιός να μη έχανε ποτέ το παιδί του. και κάθε φορά καταλαβαίνω πως η ζωή δεν είναι έυκολη, και οι τραγωδίες θα ΄γινονται πάντα ... απο εκείνο το μωρό που έχασες μέχρι παιδιά που χάνονται απο αρρώστιες ή ατυχήματα.... δυστυχώς... Σε ευχαριστω πολύ, και εγώ τα ίδια εύχομαι για όλες όσες το επιθυμούν!

Κάθε φορά που τα γράφω και τα θυμάμαι λέω ότι μοιάζουν τόσο απίστευτα όλα αυτά που έχω περάσει... σε ευχαριστώ, είμαστε μαμάδες απο τη στιγμή που μπαίνει μέσα μας η επιθυμία ενός μωρού. Και οι μαμάδες που ήρθαμε τόσο κοντα΄ στο θαύμα και μείναμε με άδεια αγκαλιά, δεν είμαστε ποτέ πια οι ίδιες... <3 με το καλό το μωράκι σου!

Η δική μου ιστορία είναι η εξής . Προσοχή TW!!! Εγώ έμεινα έγκυος το 2018 τον πρώτο μήνα που χρησιμοποίησα τεστ ωορηξίας. Πέρασα πολλά στην εγκυμοσύνη, αναγούλες, μου μύριζαν τα πάντα από την 7η εβδομάδα και μετα. έπαθα αποκόληση στις 10 εβδομάδες, πήγα στο νοσοκομείο με φοβερή αιμοραγία, έκατσα 10 μέρες στο κρεβάτι, έβαζα προγεστερόνη κολπικά και έβγαζα καφε υπολοίματα για πολύ καιρό μέσα στο άγχος. έπαθα για ενα σκ κρίση ημικρανίας με αύρα, ενώ δεν είχα ποτέ τέτοιο ιστορικό. έπαθα σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, τα χέρια μου ήταν μόνιμα πρισμένα και μουδιασμένα και είδικά στον ύπνο υπέφερα. δίψαγα πολύ, ήταν και καλοκαίρι, και επινα συνέχεια νερό και το βράδυ ξύπναγα κάθε δύο ώρες για τουαλέτα. ανέβασα πίεση και προς το τέλος ξεκίνησα και αγωγή για να την παρακολουθούμε. η καμπύλη γλυκόζης βρέθηκε παθολογική οπότε ξεκίνησα και μετρήσεις για ζαχαρο, τρυπιόμουν 9 φορές την ημέρα. είχα πόνους για καμια 10αριά μέρες στην μέση και στους μηρούς εξαιτίας της ριλαξίνης που για να σηκωθώ από την τουαλέτα έπρεπε να με σηκώσει κάποιος ή να τραβηχτώ απο κάπου. έπαθα δυσκοιλιότητα. η μύτη μου έιχε μεγαλώσει και το πρόσωπο μου καθε πρωί ηταν πρισμένο. απο τότε κληρωνόμησα και ενα μέγεθος μεγαλύτερο παπούτσι. Η αυχενική βγήκε τέλεια α΄΄λλά οι αιματολογικές ανέβασαν το ποσοστο για σύνδρομο και έκανα αμνιοπαρακέντηση. Τελικά ήταν μια χαρά. έκανα και την Β επιπέδου και ήταν και εκεί όλα καλά. επιτέλους είχα αρχίσει να χαίρομαι και έλεγα χαλάλι όσα περνάω. Στις επαναληπτικές εξετάσεις του 6ου βρέθηκα θετική στο τοξόπλασμα. τότε ο γιατρός θεώρησε ΄ότι δεν ε΄χει περάσει στο ε΄μβρυο και δεν μου έδωσε αγωγή. Την νύχτα της παρασκευής που ήταν η ματωμένη πανσέληνος εγώ έκλαιγα γιατί δεν είχα νίωσει το παιδί και όλοι με έλεγαν υπερβολική. την επόμενη ημέρα ξυπνάω με την ίδια αίσθηση. του βάζω μουσική στην κοιλιά μου, καμία αντίδραση. πίνω κοκα κολα, τρώω σοκολάτα, τίποτα. Εξακολουθούν όλοι να με λένε υπερβολική, ότι θα κοιμάται κτλ. προς το μεσημεράκι και ενώ ετοιμάζομαι να πάω στον γιατρό βλέπω στο εσώρουχο λίγη τραχηλική βλένη. σε μισή ώρα έιμαι στο νοσοκομείο, γιατί εκεί ήταν ο γιατρός μου, ειδοποιώ και την αδελφή μου και έρχεται μαζί μου. και όπως ίσως έχεις καταλάβει ήδη, η καρδιά είχε σταματήσει, είχαν ήδη αρχίσει να μειώνονται τα αμνιακά υγρά. ήμουν ένα ρομποτ, έβγαλα έναν βαθύ αναστεναγμο, σας το έλεγα ότι κάτι δεν πάει καλά, και άρχιζα να κανονίζω με το γιατρό πως θα κινηθούμε απο εκεί και πέρα. ταυτόχρονα με παίρνει τηλέφωνο ο άντρας μου (ετοιμαζόμασταν να παντρευούμε με πολιτικό) του λέω ότι το παιδί πέθανε και ακούω να σπάνε πράγματα γύρω του και να βρίζει θεούς και δαίμονες. Μπήκα να γεννήσω την κυριακή στις 8 το βράδυ. μέχρι τότε είχαν περάσει απο το μυαλό μου χίλιες εκδοχές, απο την μία έλεγα πως θα περάσω α΄΄λλο ένα βράδυ με ένα νεκρό μωρό στην κοιλια και απο την άλλη ήθελα να μείνει μέσα μου για πάντα. στις 12 μου έδωσαν τα φάρμακα για να ξεκινήσει ο τοκετός, τα οποία με έπιασαν πολύ γρήγορα και τους έπιασα στον ύπνο κυριολοεκτικά,. με το ζόρι ξυπνήσαμε τις νοσοκόμες και γέννησα στο δωμάτιο μαζί τους, ο γιατρός δεν πρόλαβε να ανέβει. θυμάμαι τις κραυγές που έβγαζα και την ελπίδα να έχει γίνει λάθος και να ακούσω το κλάμα του... με απέτρεψα να το δω, είχε ήδη αρχίσει να αλλοιώνεται ο πωπουδάκος του γιατί ήταν περισσότερες μέρες νεκρό μέσα μου και τις επόμενες μέρες ανέβασα πυρετό γιατί ελαφρώς κινδύνεψα και εγώ. το μετάνιωσα που δεν τον είδα και δεν το πήρα αγκαλιά. στις 5 το πρωί είχαν όλα τελειώσει, με είχε δει ο γυναικολόγος για να βάλει την μήτρα στη θέση της και ήμουν στο δωμάτιο καθαρή και τακτοποιημένη. και άδεια.... την επόμενη με΄ρα με ρώτησαν αν θέλω να το πάρω για να το κηδέψω ή αν θέλω να το τακτοποιήσουν αυτοι. ήμουν ακόμα θολωμένη και τους είπα να το τακτοποι΄΄ησουν αυτοί. επίσης συζητησαμε με τον διευθυντη της μαιευτικής κλίνικης μήπως το έστελνα για νεκροψία, για να δούμε απο τι πέθανε και μου είπε λκάτι του τύπου εγω δεν θα ήθελα να ξέρω ότι ξεκοκάλλισαν το παιδί μου, κάτι τέτοιο. τραγικός... Βγήκα απο το νοσοκομείο τρίτη πρωί, με άδεια κοιλιά και άδεια αγκαλιά. ξεκίνησα κάτι χάπια που έκαναν συσπάσει στην μήτρα 2 φορες τη μέρα για να φύγουν τα υπολοίματα. κάθε φορά για μια ώρα έτρεμα από τον πόνο και επειδή είχα κρυάδες. αύγουστος και εγώ να σκεπάζομαι με κουβέρτες. Μια εβδομάδα μετά με παίρνουν τηλεφωνο απο το νοσοκομείο. Έχουμε ένα νεκρό έμβρυο και δεν ξέρουμε τι να το κάνουμε; μα σας είπα να το ανα΄λαβετε εσεις. ναι αλλα δεν έχετε υπογράψει. μα δεν μου είπατε να υπογράψω... Την επόμενη μερα αναγκαζομαι να βρεθω στο ίδιο μέρος, ξέροντας ότι το νεκρό μωρό μου βρίσκεται σε έναν καταψύκτη στο υπόγειο. πλέον έχω αποφασίσει ότι θέλω να κάνω νεκροψία για να μάθω με σιγουριά απο τί πέθανε. και εκεί αρχίζει άλλο ένα μαρτύριο, να με στέλνουν απο γραφείο σε γραφείο, σαν να μην τους είχε τυχει ξανα΄, σαν να ήμουν η πρώτη που γέννησα ένα νεκρό παιδί. ακόμα και ο γιατρός μου αποφευγεί να με κοιτάξει στα μάτια. με στέλνουν στην προισταμένη, της λέω θέλω νεκροψία, μου λέει κάτσε να δουμε αν είναι εδώ το παιδί ! ΕΚΕΙ ΠΛΕΟΝ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΦΟΥ ΔΕΝ Ε΄ΧΩ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ;;;; Σε μισή ώρα είχαν όλα λυθεί, το παιδί ήταν εκει, ο γυναικολόγος μου έιχε βρει το τμημα που κανει τις νεκροψίες στο εκπα , αλλά είμασταν στις διακοπες του αυγούστου και όλοι έλειπαν. το παιδί πήγε με γραφείο κηδειών στο εκπα τέλος αυγούστου. για να γίνει όμως η μεταφορά έπρεπε να δώσει εντολή η αστυνομία, όπου πάλι η αστυνομία δεν ε΄ίχε ιδέα απο τη διαδικασία και ταλαιπωρήθηκε ο αδελφός μου που τον ειχα εξοιυσιοδοτήσει για τουλάχιστον 3-4 'ωρες μέχρι να βγάλει άκρη. Και όλα αυτά επειδή κα΄νεις δεν σκέφτηκε να μας πει ότι παρόλο που το παιδί γεννήθηκε νεκρό, έπρεπε να γραφτεί στο ληξιαρχείο. Αυτό το έκανα εγω΄, όταν πλέον ένα μηνα μετά τελειωσε η διαδικασάι της νεκροψίας και θα μου το επέστρεφαν για να το θάψω, εφτυχως οι άνθρωποι με εξυπηρέτησαν παρόλο που είχαν περάσει 2 μήνες απο το τοκετό και έτσι πήρα ληξιαρχικη πραξη γεννησης και θανατου. Το έθαψα στο νεκροταφείο διπλα στα πόδια της γιαγιάς του, έτσι γίνεται όταν πεθαίνουν μωρά. δεν ήξερα αν ήθελα να πάω, αν θα το αντέξω. μίλησα με μια ψυχολόγο και μου έιπε αν πας και μετα θες να ξεχάσεις, θα μπορέσεις, αν ομως δεν πας και το μετανι΄ωσεις δεν θα μπορέσεις να γυρίσεις το χρόνο πίσω. η ταφή έγινε την ημέρα του τυφώνα ζορμπα. λυσομάναγε ο αερας, και ήταν όλοι εκεί, η οικογένεια μου με αυτους που τον περίμεναν κα ιτον αγαπάγαν . και του ρίξαμε κόκκινα τριαντάφυλλα γιατί τόσο μεγάλη ήταν η αγάπη μου για αυτό. Εκείνη την ημέρα δεν έβγαλα ούτε δάκρυ. Την επόμενη πήγαμε στο μνήμα μόνο με τον μπαμπα του και εκεί ο τυφωνας ζορμπας ήταν λίγος μπορστά στα δάκρυά μου. Γύρω στα χριστούγεννα βγηκε η νεκροψία. όντως το τοξόπλασμα του έιχε διαλύσει τον εγκέφαλο και πολλά όργανα. Και να είχα πάρει τότε θεραπεία, απλά θα σταμα΄ταγε κάποιες βλάβες αλλά θα γεννιόταν με σοβαρα προβλήαμτα , θα ήταν αμεα. οι εντολε΄ς των γυναικολόγων για επόμενη εγκυμοσύνη ήταν ένα χρόνο αποχή για να φύγει η λοίμωξη απο το τοξόπλασμα. Ένα χρόνο απο την ημέρα που βρέθηκα θετική το τοξόπλασαμ ήταν ακόμα θετικό. ταυτόχρονα αρχίαμε να ετοιμάζουμε τον γάμο μας. πλέον έιμαστε Οκτώβρη του 2019. συναντάω λοιμοξιολόγο οπου με διαβεβαιώσει πως δεν πειράζει που έιναι ακόμα θετικά τα αντισώματα, απο τη στιγμή που έχει περάσει ένας χρόνος απο την λοιμωξη δεν υπάρχει πρόβλημα. μετα το γαμο αρχιζουμε σιγά σιγά προσπάθειας. το 2020 ξεκινάει ο κορονοιος, κλεινομαστε μεσα, αρχιζει η κατάθλιψη να μου χτυπάει την πόρτα. το καλοκαίρι επισκεπτομαι ψυχιατρό και ξεκινάω 6 μην αγωγη , παλι με αποχή. τότε κάνω εξέταση ΑΜΗ που δείχνει τα αποθεματα των ωαριων και είναι 22. σχετικά καλή δλδ. τελος παντων, κάπως έτσι πέρασε πάλι καιρός, ξανακάνω εξεταση για το τοξοπλασμα, εξακολουθει να είναι θετικό 2μιση χρονια μετα , μέσα στην τ΄ρέλα μου παιρνω αγωγή απο γιατρό, μου κάνει αλεργία, ξεκινάω ταυτόχρονα κορτιζόνη για ένα μήνα. πάλι συστηνεται αποχη για να δουμε πως πάει η αγωγή. ε μετα δεν το ξαναψαξα. μιλησα παλι εμ τον λοιμοξιολογο , με διαβεβαιωσε ξανα οτι δεν υπαρχει προβλημα, πλεον ομως με τον αντρουλη ενω αυτη η απωλεια μας έδεσε περισσότερο, μας απομακρυνε σαν ζευγαρι με αποτελεσμα ερωτικα οι επαφες μας να ειναι μετρημενες και αγχωμένες. κάπως έτσι φτάσαμε τον ιούλιο του 2022 όπου ένα αγαπημένο κορίτσι εδώ μέσα μου λεει πως υπάρχει ένας οργανισμός που κάνει δωρεαν εξωσωματικές σε ζευγαρια που ε΄χουν χαμηλο εισοδημα. Κάνω αίτηση και μας δεχτηκαν. Τον οκτωβρη ειδια τον γιατρο πρωτη φορα, μετα ακολούθησε ενας κυκλος εξετάσεων όπως αυτα που σου έγραψα στο προηγουμενο μνμ, και πλεον έκανα τον πρώτο μου κύκλο εξωσωματικής, όπου λογω των εξετάσεων μου κάναμε προσπάθεια με ήπια φαρμακα. πήραμε μόνο ένα ωάριο και τώρα περιμένω να αδιαθετήσω για να μαζεψουμε τουλαχιστον 2-3 εμβρυα για να τα μεταφέρουμε. Μπορείς να δεις και εδώ το "ημερολόγιο" για το παιδί μου.... ❤️

Έχω να σου πω πως καλύτερη δουλεια κάνουν οι μαίες στην παρακολούθηση και στον τοκετό. εκτός αν υπάρχει θέμα με κύηση υψηλού κινδύνου ή κάποιο έκτακτο περιστατικό . πιστευω πολύ πως η μητέρα με το έμβρυο μπορούν να συνεργαστούν άψογα για να έχει ομαλή έκβαση ο τοκετός. προσπάθησε να βρεις άκρη με τις εξετάσεις , η γνωμη μου είναι να μην αφήνεις το χρόνο να περνάει. καλύτερα να κάνεις τις εξετάσεις σου για να μπορείς μετά να αγχώνεσαι ελεύθερα αν δεν έρχεται το μπεμπα΄κι

Αχ βρε Ελπιδάκι, έχω πάθει σοκ με όσα έγραψες! Τι έζησες βρε κορίτσι μου; Δλδ μερικές φορε΄ς η ζωή ξεπερνάει τα πιο απίθανα σενάρια! Τρομερό! Εμένα στην ωοληψία άνοιξε ένα παράθυρο η εμβρυολόγος και με ρώτησε το όνοματεπώνυμο και αν θυμάμαι καλά και ημερομηνία γέννησης. τώρα κατάλαβα γιατί και θα ΄εχω το νου μου αν με το καλό φτάσουμε στην εμβρυομεταφορά!

Πόσο χρονών είστε;; Αν είσαι μετά τα 35 καλό είναι να προτείνεις εσύ τις εξετάσεις, ορμονολογικές βιταμίνη d3 . δεν προσπαθείτε πολύ καιρό για να δικαιολογηθεί να κάνεις σαλπιγγογραφία και σπερμοδιάγραμμα, από την άλλη αν έχεις την οικονομική δυνατότητα γιατί να μην τις κάνεις απο τωρα μήπως όντως υπάρχει κάποιο πρόβλημα που μπορεί να σε εμποδίζει; γιατι να μην το μάθεις νωρίς;; επίσης κανόνισε ραντεβου με ενδοκρινολόγο για να δεις οπως σου είπα το ζάχαρο και τη λειτουργία του θυρεοειδή. Σε ποια χώρα είσαι; είναι τόσο δύσκολο εκεί να πας σε γιατρούς για πρόληψη; Αν πχ θες να πας γυναικολογο να σου γράψει εξετάσεις, μην του πεις ότι προσπαθείς 3 μήνες, πες στου 2 χρόνια ΄. τι θα κάνει, έτσι θα σε αφήσει;; 😉

Κορίτσι μου βγήκε η σημερινή χοριακη σου;

Συνήθως μετά από κάποιο διάστημα προσπαθειών και αναλόγως την ηλικία οι γιατροί συνιστούν να γίνετε σπέρμοδιάγραμμα και σαλπιγκογραφια. Επίσης καλό είναι να γίνεται στα πλαίσια του προγεννητικόυ ελέγχου, έλεγχος για ΣΜΝ, κυστική ινωση και σε κάποιες περιπτώσεις και θροβοφιλια. Η σύλληψη επίσης επιρεαζεται από διάφορες ορμόνες του γυναικείου οργανισμού όποτε καλό είναι να ελέγχεται και αυτό όπως επίσης η επάρκεια σε βιταμίνη d3, καθώς και η λειτουργία του θυρεοειδή και το ζάχαρο σε ενδοκρινολογο.

Κορίτσι μου σε ευχαριστώ που με ρωτάς. Έκανα έναν κύκλο, πήρα μόνο ένα ωάριο και το έχω κατάψυξη. Θα κάνω και άλλους ώστε να μαζεψω τουλάχιστον 2-3 εμβρυακια και να κάνω εμβρυομεταφορα. Θα φτάσουμε καλοκαίρι από ό,τι βλέπω. Ελπίζω στο τέλος να πάνε όλα καλά. Λοιπόν κάποιες βλέπω αντιδράτε με τη συμβουλή που σας έδωσα. Δεν σας κατακρίνω. Προφανώς εδώ είναι ένα ασφαλές μέρος για να λέμε τους προβληματισμούς και να μοιραζόμαστε τα άγχη μας αλλά όχι για να βλέπουμε γραμμές που δεν υπάρχουν και να χαϊδεύουμε αυτάκια. Τις τελευταίες μέρες είναι υπερβολικά όλα αυτά και βλέπω την απογοήτευση σας μετά από αρνητικές χοριακες ή αρνητικά 2 + 3 + 4 τεστ μια εβδομάδα πριν την περίοδο. Δεν είναι λογικό λοιπόν να ψάχνουμε για ανεβασμένη χοριακη άρα θετικό τεστ τόσο σύντομα μετά την ωορρηξία. Δεν γίνεται, η βιολογία δεν το προβλέπει. Σε κάποιες περιπτώσεις που βγαίνουν αχνά θετικά νωρίτερα από την καθυστέρηση ενδεχόμενως να προκύπτουν από ωοηξια και σύλληψη και έμφυτευση που σε εκείνο τον κύκλο έγινε νωρίτερα από το αναμενόμενο. Σας καταλαβαίνω, είναι μεγάλη η λαχτάρα για παιδί αλλά δεν τελειώνει εκεί η αξία μας σαν γυναίκες. Αλίμονο αν το άγχος μας μας κάνει παράλογες. Εκτός αν κάποια έχει μεγάλα ψυχικά αποθέματα και κρατιέται από αυτή τη συνεχή αγωνία. Ζητώ συγνώμη αν λέω αλήθειες που πονάνε. Είμαστε εδώ για τον ίδιο λόγο. Και δεν το λέω με κακία, με αγαπη το λέω γιατί το άγχος δεν σταματάει πραγματικά ποτέ! ❤️🖤

Ναι! γιατί δεν είναι ΄ότι το κάνεις, είναι αρνητικό ή θετικό και πάς παρακάτω.... πρέπει να περιμένεις για να είναι σίγουρο, να κάνεις τη χοριακή σου, μετα την επανάληψη, μετά τον υπέρηχο. ... και αρνητικό να είναι μπορεί να γίνει θετικό και να έχεις φάει τζάμπα πίκρα... Τα έχω περάσει και καταλαβαίνω τι περνάτε και εσείς, αλλά σαν η μεγαλύτερη εδώ μέσα και απο τις πιο παλιές, είπα να πω την συμβουλή μου...

Βρε κορίτσια μου, παιδεύεστε τόσες μέρες βγάλε φωτο, ανεβασε, κοιτα, έχουν αλοιθωρίσει τα ΄όμορφα ματάκια σας, μην το κάνετε βρε λουλούδια μου αυτό στον εαυτό σας! Μετά την ωορηξία θέλει τουλάχιστον 10 μέρες για να γίνει η εμφύτευση και να αρχίσει να δείχνει το τεστ. Περιμένετε να είστε κοντά στην περίοδο, για να μην πω στην καθυστέρηση... τα έχω κάνει και εγώ και σας καταλαβαίνω, αλλά είναι χάσιμο χρο΄νου και τζάμπα επιπλέον άγχος. ότι είναι να γίνει, θα γίνει, ωμμμμμ ωμμμμμ ανασουλες και θα περάσει ο χρόνος μέχρι την μέρα περιόδου για να έχετε τα καλά και ξεκάθαρα αποτελέσματα... ❤️

Σε πολλές γυναίκες, ανεξαρτήτων ηλικίας, εμφανίζονται παιδια με σύνδρομα. Στην περίπτωση σου η φύση προνόησε ώστε να παλινδρομίσει το έμβρυο καθώς δεν θα μπορούσε να επιβιώσει. Αν έχεις κάποιες απορίες για αυτό, επισκέψου γενετιστή. Η γνώμη μου είναι πως απλω΄ς κληρώθηκες και εσύ το "λαχείο" σου και την επόμενη φορά όλα θα πάνε καλά!