Petalouditsa28

Σε ευχαριστούμε @netspirit!!! Να χαίρεσαι κ εσυ το παιδακι σου κ με το καλό το νεο μελος σας!!! Θέλει μεγάλη κατανόηση για τα πρώτα μας παιδακια! Σίγουρα κάποια στιγμη θα γκρίνιαξουν και λίγο με την αλλαγή της καθημερινότητας μας! Πολύ καλη η σκέψη σου για το πως θα μπείτε στο σπιτι!!! Δε το ειχα σκεφτει!!!!! Κ εγω ελπίζω πως ο βρεφικός θα την βοηθήσει κάπως!

Ναι, ναι το ξερω οτι μπορούν να μου τη φέρουν αλλα για να ειμαι ειλικρινής... Φοβάμαι ότι ετσι και κλαψει κατα την αποχώρηση, θα γινω χειρότερα! Μπορεί φυσικά να ειμαι πολυ πιο χαλαρη απο ότι πιστεύω τωρα! Ναι εχω ενα κοριτσακι και τώρα θα κάνω αγορακι! Εντομεταξυ, της έχω παρει ενα μωρακι ψεύτικο και κανουμε αναπαράσταση πώς το φροντίζουμε αλλα ειναι στιγμες που το παίρνει, το κραταει απο το ποδι αναποδα κ το πεταει όπου βρει χαχαχα! Και λεει... "πάει μωγιό" χαχα

@Mamounitsa καλημερα! Με το καλο και το δικο σοτ μωρακι και να χαιρεσαι το γιοκα σου! Οσον αφορά τις εμπειρίες κατα τη διαρκεια του μαιευτήριου έχω ακουσει διαφορες αποψεις! Αλλα αυτο που έμεινε στο μυαλο ιδιαιτερα ειναι τα λογια μιας κοπέλας που μ είπε τα εξης:κοιτα, εγω εκλαιγα πολυ στο μαιευτήριο..οχι τόσο για το νεο μωρακι όσο για το μικρο που αφησα σπιτι.. Ένιωθα ενοχες, ανασφάλεια, νομιζα οτι θα με ζητα κ αυτο με εκανε να θελω να φύγω οσο πιο νωρις γινεται! Ήταν κ οι ορμονες μου περιέργες λογω τοκετου.. Μετα οταν πήγα σπιτι ολα ηταν πολυ καλύτερα! " Να, εγω κατι τέτοια φοβάμαι ?.. Πολυ πιθανόν κάπως ετσι να αντιδρασω κ εγω.. Κ μετα με ανησυχεί.. Θα ζηλεύει πολυ η μικρη? Πως θα αντιδρασει??!! Γενικά εχω στο μυαλό μου πολυ τη μικρη μου.. Νομιζω πμως οτι ολα αυτα ειναι φυσιολογικά κ θα κανουμε ο, τι καλύτερο μπορουμε!

Καλημέρα!! Εχω μια κορούλα 17 μηνών και αρχές Μαρτίου περιμένω το 2ο μωρακι μου (αν έχει σημασία, ειναι αγορι). Κατανοώ, φυσικά, οτι θα έρθουν δύσκολες μέρες με ενα βρεφος και ενα τοσο μικρό παιδί στο σπίτι αλλα ήθελα να μου πείτε και τις δικες σας εμπειρίες.. Υπάρχει κατι που να σας δυσκόλεψε παρα πολυ? Επίσης, τα παιδιά κάτω απο 2 ετών κατανοούν άραγε οτι στη κοιλια της μαμας υπάρχει ενα μωρό που θα έρθει σε λιγους μήνες στο σπίτι? Γιατί εγω κάθε φορά της δείχνω τη κοιλιά μου και της λεω "εδώ ειναι το μωρό! Ο μπέμπης!" και εκείνη την ακουμπάει κ λεει "μπεμπης". Και εκει που λεω "εντάξει το χουμε!", μετα απο λίγο παει και πιάνει τη κοιλια του αντρα μου και του λεει "μπέμπης" οπότε αμφιβάλλω αν έχει καταλάβει πραγματικά ?! Επίσης το αλλο που με αγχώνει περισσότερο, οσο παράλογο και να ακουγεται, ειναι εκεινες τις μέρες του τοκετου στο μαιευτήριο... Στεναχωριέμαι απο τωρα και μονο στη σκέψη οτο θα μαι 3 με 4 μερες μακρυα απο τη μικρή κ οτι μπορεί να με ζητάει. Συν οτι εχω ενα κολλημα κ νιώθω ασφαλεια μονο αν την εχει ο αντρας μου.. Φυσικα δε θα παθει κάτι στα χέρια α των παππούδων που τη λατρεύουν αλλα και παλι μονο αν τη κρατήσει ο αντρας μου θα μαι απολυτα ηρεμη! Αλλα ταυτόχρονα τον θέλω κ διπλα μου! Χαχα! Εσείς πως ησασταν εκείνες τις μέρες στο μαιευτήριο ψυχολογικά οσον αφορα το πρωτο σας παιδι? Σας ευχαριστω!

Με "αρνητικό" εφέ (το έχω δει που το κάνουν σε ξένα forum), και εγω κατι βλέπω!!! Πιστεύω κάτι καλο ξεκιναει!!

Σας ευχαριστώ πολύ!!! ?

Ααα ναι θυμήθηκα! Είχαμε ξανά μιλήσει στο θέμα που αφορούσε τον παιδικό σταθμό! Πως τα πάτε?

Ουφ! Ανακουφιστική η απάντηση σου...! Χίλια ευχαριστώ κοριτσι μου! Να σου ζήσουν τα κορίτσακια σου!

Κορίτσια καλημέρα! Χτες είχα την Β'επιπεδου και μου είπαν ότι όλα φαίνονται καλά. Το μοναδικό εύρημα ήταν το λεγόμενο golf ball στην αριστερή κοιλία της καρδούλας του.. Μου είπαν ότι αυτο από μόνο του ως εύρημα δε μας ανησυχεί. Αν όμως είχαν βρει, επίσης, και κάποιους άλλους δείκτες τότε ίσως να προβληματιζομασταν σχετικά με το σύνδρομο down. Λίγο που το έψαξα στο ίντερνετ, όντως διαβάζω ότι από μόνο του δεν είναι κάτι. Ίσα ίσα που πολλές φορές στο τρίτο τρίμηνο μπορει κ να φυγει από μόνο του.. Γενικά είμαι ήρεμη, προσπαθώ να μη κάνω σενάρια στο μυαλό μου κ να έχω εμπιστοσύνη στον εξειδικευμένο γιατρό που μου έκανε την εξέταση, αλλά θα με ενδιέφερε να ακούσω και τις δικές σας εμπειρίες... Υπάρχει κάποια κοπέλα που να είχε αυτή την εμπειρία και όλα ήταν καλά με το παιδάκι της? Ευχαριστώ εκ των προτέρων..

Το σου είπε ο γιατρός σου?

Τουλάχιστον σε μένα υπήρχαν στιγμές που απλά την ένιωθα κάπως πιο ευαίσθητη στα σκυψιματα αλλά 1 μισή χρονο μετά δε νιβθω τπτ απόλυτως!!!! Κ τωρα που είμαι ξανά έγκυος κ σκέφτομαι όλη τη διαδικασία λέω, δόξα το θεό που υπάρχει η επισκλιρηδιος! Άλλες πάλι κοπέλες δνε είχαν ποτέ αυτή την ευαισθησία..! Μην αγχώνεσαι χωρίς λόγο αλήθεια!

Η αλήθεια είναι πως για κάποιο διάστημα νιώθεις τη μεσουλα σου κάπως πιο ευαίσθητη αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι δυσλειτουργικο όλο αυτό! Νομίζω ότι είναι λίγο ακραίες περιπτώσεις αυτές με τη παράλυση.. Αν ήταν τόσο επικυνδυνο πολύ απλά δε θα τη κάναμε ποτέ.

Καλημέρα!!! Κ εγω από κάποιο σημείο κ μετα ζήτησα επισκληριδιο γιατί δεν άντεχα και όλα καλά πήγαν δεν έπαθα κάτι... Προσπάθεισε να μην ακούς διαφορά, στη πλειονότητα των περιπτώσεων όλα καλά πάνε με την επισκληριδιο, δεν υπάρχει καποια σοβαρή παρενέργεια.. Με το καλό το μωρακι σου!

Καλή επιτυχία κορίτσι μ! Εύχομαι μια θετικότατη χοριακη! ?

@Karamela! Καλά αποτελέσματα!!!

Καλό κουράγιο μέχρι τη Παρασκευή.... Ολα να πάνε καλά!

Μπράβο ρε κορίτσι μου! Χάρηκα κ ας μην έχει τύχει να μιλήσουμε!!! Όλα να πάνε καλά σου εύχομαι! Μίλησες με τον γιατρό?

Καραμελακι καλά αποτελέσματα! Κορίτσια σας θαυμάζω για το κουράγιο σας... εγώ ετρεμα μέχρι να με ενημερώσουν για τη χοριακη μοθ κ ας ήμουν έγκυος με φυσιολογικό τρόπο.. Φαντάζομαι εσείς που έχετε μπει σε αυτή τη διαδικασία..... Ολα τα καλά εύχομαι για όλες σας!

Κ εγω το μήνα που έμεινα έγκυος στη μικρή ήταν ο μήνας που, ναι μεν έκανα τεστ ωορρηξιας, αλλά επειδή με πήραν ξαφνικά σε νεα δουλειά είχα το άγχος μου να διαχειριστώ αυτό! Κ δεν μετρούσα ούτε μέρες ούτε τπτ! Σα νερακι πέρασαν.. Μα σε ρωτήσω κάτι άλλο? Θύμασαι ποτέ ήταν η τελευταία σας επαφή? Πόσες μέρες πάνε?

Δε θέλω να σου δώσω ελπίδες γιατί όντως ποτέ δε ξέρεις.. Όμως πόσες φορές έχουμε ακούσει ότι κάποια τεστ δεν ανίχνευσαν την ορμόνη? Πόσες φορές έχει γίνει η σύλληψη πολύ αργότερα οπότε στην ουσία η μέρα που θεωρούμε εμείς σαν καθυστέρηση δεν είναι καν καθυστέρηση! Θα σου πω τη προσωπική μου εμπειρία... Όταν είχα τη παλλινδρομη κύηση έκανα ένα τεστ 35 μέρα! Πιο αρνητικό πεθαίνεις!... Περνάνε οι μέρες κ η περίοδος πουθενά.. Γύρω στις 43 μέρες ξεκινάνε οι πόνοι... Μετά από λίγο κάνω τςτσ κ βγαίνει θετικοτατο! Σε κύκλο 31-35 ημερών εγώ έκανα πολύ πιο αργά ωορρηξια από ότι συνήθως (δηλ 16-18η ημερα). Ξέρεις πότε έγινε η ωορρηξια σου?

Συγγνώμη που "πέταγομαι" αλλά θέλω να πω κάτι... Έχω ήδη ένα παιδάκι, τώρα είμαι έγκυος στο 2ο αλλά κάποτε ήμουν κ εγώ στη θέση σας... Σεπτέμβριο του 16 ξεκίνησα προσπαθείες και Σεπτέμβριο του 17 έμεινα έγκυος στο κοριτσακι μου (μέσα σε ένα χρόνο μια βιοχημικη κύηση, στα καπάκια μι παλλινδρομη και φυσικά κάποιοι μήνες με αρνητικα τεστ..) καταρχήν να πω ότι τόσο στην εγκυμοσύνη που παλλινδρομησε όσο και στο κοριτσακι μου είχα πόνους περιόδου! Έλεγα τώρα θα κατέβει η ρημάδα και θα με ρίξει στα πατώματα πάλι. Πόσες σερβιέτες πήγαν χαμενες και πόσες φορές μπαίνει έβγαινα στη τουαλετα κ ένιωθα ότι ήρθε. Άλλες φορές πιο ήπιοι πόνοι άλλες πιο έντονοι να κρατάνε λίγα δευτερόλεπτα κ να φεύγουν.... Τελικά ήμουν εγκυος.. Εκεί που θέλω όμως να καταλήξω είναι το εξής.. Βρε κορίτσι μου αν όντως είσαι έγκυος γιατί να μη το μάθεις κ να μη βασανίζεις το κεφαλάκι σου? Εγώ από ένα σημείο κ μετα ελεγα:λοιπόν κάνε τεστ να τελειώνεις. Έτσι κ αλλιώς αν είσαι, είσαι. Αν όχι. Όχι. Δεν άντεχα άλλο να βασανιζομαι... Σε καταλαβαίνω βέβαια κ εσένα κ τις άλλες κοπέλες που "καθυστερείτε" ένα τεστ αλλά αν όντως είστε έγκυες (που το εύχομαι) αφενός χάνετε στιγμές από το να χαμογελάσετε πλέον με τη ψυχή σας κ αφετέρου ενδεχομένως να πρέπει να μιλήσετε με το γιατρό σας μηοως θα δώσει καποια προληπτική αγωγή..(πολλοί γιατροί προληπτικά πχ δινουν έξτρα προγεστερονη για παν ενδεχόμενο...).. Μη βασανιζεστε.. Έτσι κ αλλιώς ότι έχει γίνει έχει γίνει. Δε μιλάω εκ του ασφαλούς.. Κ εγώ κάποτε ήμουν στη θέση σας κ μπαίνω πολλές φορές στην ομάδα σας κ ελπίζω να βλέπω θετικά τεστ για όλες. Όπως και για τις κοπέλες φυσικά της ομάδας εξωσωματικής που περνάνε κ αυτές το γοργοθα τους...

Συγχαρητήρια κορίτσι μου! Με το καλό!!

Κ επίσης αφού πάρεις το οκ από τη παιδίατρο να βγαίνεις! Να πηγαίνεις βόλτες..... (δε ξέρω αν θες να κρατήσεις τις 40 μέρες που κάποιες κοπέλες - καλώς ή κακώς - θέλουν να το τηρήσουν αλλά εμένα πργανατικα με είχε βοηθήσει παααρα πολύ!!!)

Καλησπέρα κ από μένα! Θυμάμαι κ εγώ τις πρώτες 15 με 20 μέρες ήμουν περίεργα... Ένιωθα σα χαμένη.. Ξυπνούσε η μικρη μου και εγώ φοβόμουν κ αγχωνομουν για το τι πρεπει να κάνω... Ακόμα κ ο θηλασμός μου προκαλούσε άγχος.. Όσο περνούσαν οι μέρες ενιωθα πολύ καλυτερα...καταλαβαίνω την αγωνία σου. Φαντάσου πως είμαι έγκυος στο 2ο και ήδη "φοβάμαι" μήπως ξανά βιώσω αυτά τα συναισθήματα αγχους, ανασφάλειας και φόβου.. Να μιλάς, να τα βγάζεις από μέσα σου.. Είτε αυτό σημαίνει να μιλάς από κοντά με κάποιον, είτε από το τηλ είτε ακόμα κ από μηνύματα! Εμένα με βοηθούσε πολύ να ανταλλάσω μηνύματα με κάποιες κοπέλες γιατί ήταν πολύ βολικό να στέλνω αντί να μιλάω στο τηλ! Ένιωθα ότι έχω παρέα κ τα έβγαζα από μέσα μου.. Να βάζεις χαλαρωτική μουσική, να αγκαλιάζεις το μωράκι σου κ να σκέφτεσαι ότι είναι ένας καταιγισμός ορμονών που σύντομα θα περάσει!

Σπερμοδιαγραμμα έχετε κάνει κορίτσι μ ε?