KONSTANTIA

Καλημέρα και από μένα! Πιθανόν δεν πεινάνε απλά όπως είπες ξυπνάει το ένα το άλλο με το κλάμα. Φαντάζομαι να δοκίμασες απλά να τα καθησυχάσεις και να τα πάρει ο ύπνος χωρίς να χρειάζεται να κάνεις γάλα το οποίο και θα πεταχτεί στο τέλος. Ο δικός μου γιος που είναι 7,5 μηνών πρόσφατα με αποχωρήστηκε από το δωμάτιο του και παρατήρησα ότι με το που χάσει την πιπίλα του πατάει το κλάμα, τρέχω εγώ τρικλίζοντας από την κρεβατοκάμαρα και του την βάζω στο στόμα και συνεχίζει τον ύπνο του. Αυτό γίνεται 2-3 φορές μέσα στην νύχτα....Και το πρωί πρέπει να πάω και στη δουλειά!!! Καλή υπομονή!!!

Να σου ζήσει η μπέμπα σου! Το ξένο γάλα έτσι και κρυώσει το πετάς οπότε η συμβουλή της @Mel1 είναι σωστή, δλδ κάνεις παραπάνω και πίνει όσο θέλει ώστε να την κρατάει λίγο παραπάνω. Το να πετάς γάλα δεν μπορείς να το αποφύγεις, στο λέω εκ πείρας! Εύχομαι να γίνεις σύντομα καλά και να συνεχίσεις τον θηλασμό σου!!!

@Gelie, @miniatoura87, @Petalouditsa28, @Rosemary κορίτσια μου, μη μου τους κύκλους τάραττε!!! Είπατε τις γνώμες σας - οι οποίες με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη, δεν υπάρχει η δέουσα ανταπόκριση, οπότε μην μου συγχίζεστε!

Έχεις ακόμα καιρό μπροστά σου! Τα καλύτερα έρχονται για σένα! Να μας ενημερώνεις για το πως είσαι, πως αισθάνεσαι!!

Συμφωνώ και συμπληρώνω στην τελευταία σου παράγραφο "...και κάθε εγκυμοσύνη διαφορετική" δλδ την μια φορά να έχεις μια ήσυχη εγκυμοσύνη και την επόμενη φορά να έχεις πολλά περισσότερα συμπτώματα και δυσκολίες. Αγοράκι περιμένεις?

@Gelie μου γλυκιά, το πόσο με άγγιξε το μνμ σου δεν λέγεται! Έχω πει πολλές φορές ότι δεν κάναμε προσπάθειες όπως κάνατε πολλές κοπέλες εδώ μέσα για να αποκτήσουμε το παιδάκι μας με τον σύζυγό μου και σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να έρθω στην θέση σας αλλά παρόλα αυτά κατανοώ απόλυτα την ανάγκη σας να γίνεται μανούλες και να σφίξετε στις αγκαλιές σας τα μωράκια σας γιατί η αίσθηση που σου δίνει ένα μωρό - και πόσο μάλλον το δικό σου μωρό - δεν αγοράζετε με όλα τα λεφτά του κόσμου και αξίζει το κάθε λεπτό προσπάθειας, πόνου και αγωνίας! Θα γίνω κακιά με αυτό που θα πω αλλά πραγματικά εξοργίζομαι όταν ακούω μια είδηση κακοποίησης βρέφους ή παιδιού από τους γονείς του (πρόσφατα στην Πάτρα) και παράλληλα σκέφτομαι όλες εσάς που ποθείτε τόσο ένα παιδάκι και δυσκολέυεστε να το αποκτήσετε και λέω "Θεέ μου, γιατί δεν δίνεις τα παιδάκια εκεί που θα τα αγαπήσουν;"!!! Σου εύχομαι ολόψυχα να έχεις πάνω από όλα δύναμη μέσα σου να το παλέψεις και να το αντιμετωπίσεις όλο αυτό, να είσαστε δεμένοι με τον αντρούλη σου και να δίνεται δύναμη ο ένας στον άλλον και σύντομα να μας δώσεις ένα χαρμόσυνο νέο!!!

Καλημέρα! Χαίρομαι που όλα πάνε καλά με την εγκυμοσύνη σου και εύχομαι να πάνε καλά μέχρι το τέλος! Πότε σου δώσανε ΠΗΤ?

Εγώ είμαι νέα μανούλα, έχω έναν γιό 7 μηνών!

Καλημέρα και καλωσήρθες στο mammyland! Με το καλό να μας φέρεις και εσύ σύντομα ένα χαρμόσυνο νέο για το μωράκι σου!

@Natas_aki, τα ίδια περνούσα και εγώ από τον 7ο μέχρι την ημέρα που γέννησα. Ενώ γενικά δεν είμαι του ξενυχτιού εκείνη την περίοδο της ζωής μου είχα πάθει το εξής: νύσταζα στις 11-11:30, πήγαινα και κοιμόμουν στην κρεβατοκάμαρα και ο αντρούλης μου στον καναπέ του σαλονιού (κάνει άστατο ύπνο και ροχαλίζει, πράγμα ανυπόφορο!) και 3-3:30 ξυπνούσα για τουαλέτα και μετά το μάτι δεν έκλεινε με τπτ οπότε πήγαινα στο σαλόνι, έδιωχνα τον άντρα μου στην κρεβατοκάμαρα και είχα δει όσες ταινίες δεν είχα δει τόσα χρόνια στην ζωή μου, επαναλήψεις σήριαλ, τελεμάρκετινγκ μέχρι και κορίτσια που μόνα ψάχνουν Ξημέρωνε και μετά μπορεί να κοιμόμουν 1-2 ωρίτσες και όλη μέρα τπτ από ύπνο. Είναι το άγχος, είναι η κοιλιά και η στάση σώματος που όσο και να προσπαθήσεις δεν συνηθίζεται.... Ηρέμησε, λίγες μέρες μείνανε ακόμα και μετά θα κοιμάσαι και όρθια που λένε από την κούραση! Καλή λεφτεριά!!!

Καλως μας ήρθες και με το καλό να υποδεχτείς το μωράκι σου!

Μου έτυχε και εμένα το ένστικτο που λες και επιβεβαιώθηκε! Είχα φοβερό πρήξιμο στο στήθος πριν ξεκινήσει η καθυστέρηση σε βαθμό που δεν μπορούσα να κοιμηθώ μπρούμυτα ούτε για αστείο, μικρά τσιμπηματάκια χαμηλά και μια βλέννα στο εσώρουχο και σαν να είχα πάρει 2 κιλά σε μια νύχτα... Το ήξερα ότι είμαι έγκυος αλλά δεν το έλεγα ούτε καν στον εαυτό μου για να μην χαρώ και μετά στεναχωρηθώ. Με 1 μέρα καθυστέρηση έκανα τεστ και βγήκε με τα μπούνια θετικό....Στο εύχομαι ολόψυχα, σε όλες τις γυναίκες γνωστές και άγνωστες μέσα απο την ψυχή μου!!!!

Μακάρι @marinamanoulitsa!!! Περιμένουμε νέα σου!!!!

Και έτσι πρέπει κοπέλα μου! Πέρσυ που ήμουν έγκυος έκανα μια βλακεία και θα σου την πω για να μην την κάνεις και εσύ και καμία κοπέλα στην εγκυμοσύνη της: έχασα το λεωφορείο και έτρεξα να πάρω ένα που ερχόταν μετά και την επόμενη μέρα το πρωί είχα αιμμοραγία και φυσικά αποκόλληση...ήμουν 12 εβδομάδων...Σάββατο ξημερώματα ξύπνησα με πόνους και αίμα, πήγα νοσοκομείο και μου είπαν 3 μέρες ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ξαπλωμένη, μόνο για τουαλέτα να σηκώνομαι και προγεστερόνη...ειδοποίησα αμέσως τους συναδέλφους μου και τα κεντρικά της εταιρείας που εργάζομαι και μου είπαν όλοι να μην αγχώνομαι, ότι θα με καλύψουν οι συνάδελφοι κλπ...έκατσα 1 εβδομάδα και ο συνάδελφος που δουλέυουμε μαζί βάραγε 12ωρα κάθε μέρα....Ήταν μεγάλη βλακεία και παρολίγο να μου στοιχήσει το παιδάκι μου!!!

Καλημέρα κορίτσι μου! Τζάμπα αγχώνεσαι, τα μωράκια χαμογελάνε ακούσια στην αρχή και στην συνέχεια συνειδητά μετά τον 3ο μήνα. Αν ρωτήσεις την παιδίατρο θα σου τα εξηγήσει αναλυτικά. Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και μην ανησυχείς, θα χορτάσεις χαμόγελα!!!!

Καλημέρα κορίτσι! Σε καταλαβαίνω απόλυτα που αγχώνεσαι και θέλεις να το νιώθεις κάθε μέρα, όλες περνάνε αυτή την φάση! Αν βρίσκεσαι κάποιες ώρες σε κίνηση π.χ. στην δουλειά, δεν θα το νιώθεις γιατί όσο κινείσαι εσύ αυτό νανουρίζεται και χαλαρώνει. Πιο έντονα θα το νιώθεις όταν είσαι ήρεμη. Φάε λίγη σοκολατίτσα, ένα μικρό γλυκάκι και θα δεις τι χαρούλες θα κάνει!!! Όσον αφορά την ενυδάτωση, εγώ έβαζα biooil και δεν έκανα ραγάδες αλλά δεν ξέρω αν βοήθησε το στγκεκριμένο σκέυασμα ή το γεγονός ότι πήρα μόνο 13 κιλά τα οποία χάθηκαν ακαριαία όταν γέννησα παίρνοντας μαζί τους και άλλα 4 (τα οποία πήρα πάλι η γουρούνα!!!!). Σου εύχομαι με το καλό το μπεμπάκι σου και δηλώνω απερίφραστα πως σας ζηλέυω που έχετε στην κοιλίτσα σας μωράκι, μου έλειψε η αίσθηση....

Εγώ κορίτσι μου τον ένιωσα τον μπόμπιρα στην 20η εβδομάδα και ήταν το πιο όμορφο σκούντηγμα της ζωής μου. Μετά κάθε μέρα με έτρωγε το αγχος να τον αισθάνομαι έστω και λίγο μέχρι που φτάσαμε σε σημείο να μην ησυχάζει και όχι απαραίτητα το βράδυ. Θυμάμαι μια μέρα δεν με άφηνε να πάρω ανάσα με τις κλωτσιές, η κοιλιά πήγαινε και ερχότανε και δεν έβρισκα ησυχία σε καμία στάση, ο σύζυγος με κορόιδευε ότι κουνιέμαι ολόκληρη και ο σκύλος κοίταζε περίεργα την κοιλιά και την μύριζε!

Προσωπική ζωή έχει αλλά αφενός την κρύβει επιμελώς - κρύβοντας κάτω από το χαλί και τα χάλια της! - και άλλες φορές είναι τόσο μα τόσο αδιάφορη που επιλέγει να ζει μέσα από τις ζωές των άλλων!

Σε μια πολύ πρόσφατη συζήτηση που είχα με την πεθερά μου, μου είπε κάτι και με σόκαρε. Μιλούσαμε για μια ανηψιά της που είναι πάνω από δέκα χρόνια παντρεμένη και δεν έχει παιδάκια και μου λέει "και τι περιμένουν και δεν κάνουν παιδιά;" της απαντάω "ίσως να μην μπορούν ξέρετε! καλό θα είναι να μην ανακατευόμαστε εκεί που δεν μας σπέρνουν και να μην ρωτάμε τέτοια αγενή πράγματα" (πληθυντικός παρακαλώ!) και μου λέει "εμείς για το καλό τους ρωτάμε!"....Μου ήρθε να την πω, ποιό καλό τους? Που θα τους πληγώσεις με την ερώτησή σου, λες και αυτοί δεν προσπαθήσανε και ίσως να προσπαθούν ακόμα να κάνουν παιδί? Σιώπησα όμως γιατί απλά σε τέτοια μυαλά δεν αξίζει να δίνει καμία αξία!

Εγώ ήμουν 4 μηνών και μου επέτρεψε να κάνω μπάνιο, με την προυπόθεση ότι δεν θα κάθομαι στον ήλιο και θα αλλάζω το μαγιό αμέσως μόλις βγω. Είναι ευεργετική γυμναστική και ήπια το μπάνιο στην θάλασσα αρκεί να είναι καθαρή! Καλές δροσιές λοιπόν!!!!

Και μετά την εγκυμοσύνη - αν έχεις διατηρήσει και μερικά κιλάκια και δεν τα έχεις χάσει - σε ρωτάνε πάλι μετά απο μερικούς μήνες "είσαι πάλι έγκυος;" "Ναι, είμαι κουνέλα και λέω να κάνω 5-6 να φθουρίσουν!" ! Κορίτσια, μην μασάτε καθόλου! Όλες μα όλες θα γίνεται μανούλες! Είναι τρομερά δύσκολο να κλείσεις τα αυτιά σου στους κακοπροαίρετους ανθρώπους γιατί είναι σαν την λερναία ύδρα, έναν ταπώνεις άλλος σου ξεπετάγεται! Εσείς επικεντρωθείται στον στόχο σας και στο όνειρό σας που κανένας δεν μπορεί να σας το κλέψει, ό,τι κακό και να σας πει! Στέλνω σε όλες σας την αγάπη μου και τις καλύτερες ευχές μου. Και να ξέρετε, μόνο στα δικά σας θέματα απαντάω, αν και δεν έχω περάσει κάτι παρόμοιο με εσάς, αλλά δεν μπορώ να συζητάω με μανούλες αν πρέπει να δώσουν στο παιδί τους φαγόπυρο ή κινόα ή σανό ή και εγώ δεν ξέρω τι άλλο εφάνταστο τους έρθει, λες και τα μωράκια είναι πειραματόζωα και κάνουμε δοκιμές!!!!! Φιλιά σε όλες <3

Με το καλό να φέρεις στον κόσμο το μωράκι σου και όσο δύσκολα και να περάσεις πίστεψέ με δεν θα θυμάσαι τίποτα όταν θα σου χαμογελάει!!!!

Καλησπέρα @xarikleia. Ούτε εγώ ξέρω την ιστορία σου και λυπάμαι που γράφεις με τόσο απογοητευμένο ύφος την ανάρτησή σου. Δεν θα σου πω λόγια παρηγοριάς, δεν έχω περάσει παρόμοια κατάσταση και δεν μπορώ να πλησιάσω τα συναισθήματα που βιώνεις αυτή τη στιγμή. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι η μητρότητα δεν μπαίνει σε στεγανά, δεν βιώνεται μόνο με την γέννηση ενός παιδιού αλλά και με την ανατροφή του, οπότε αν δεν έχεις το κουράγιο, τα χρήματα και την υπομονή να ξαναπροσπαθήσεις για μια τρίτη φορά την εξωσωματική, μην απορρίπτεις την υιοθεσία σαν εναλλακτικό τρόπο να γίνεις μανούλα. Δεν είναι εύκολη διαδικασία και διαρκεί πολύ καιρό η περαίωσή της αλλά πιστεύω ότι δίνει σε πολλές γυναίκες την δυνατότητα να γίνουν μανούλες και σε μερικές περιπτώσεις καλύτερες από αυτές που τα γέννησαν και δεν τα ήθελαν....Την αγάπη μου και καλή δύναμη!!!

Καλησπέρα και από εμένα! Εγώ γέννησα τον Δεκέμβριο και επειδή είχα δίκερο μήτρα (μήτρα χωρισμένη στα 2 με διάφραγμα), υμενώδη πρόσφυση πλακούντα (η ένωση μεταξύ πλακούντα και ομφαλίου λώρου ήταν λεπτή και φοβόντουσαν μήπως αιμορραγίσει κατά την εξώθηση) και διαβήτη κύησης ξεκινήσαμε την διαδικασία με πρόκληση με κολπικά υπόθετα (κράτησε 12 ώρες) και στην συνέχεια με βάλανε στις ωδύνες (άλλες 13 ώρες) και διαστολή δεν έκανα καθόλου....Το πόσο υπέφερα δεν σας το περιγράφω, να έχω περπατήσει χιλιόμετρα μήπως και κάνω διαστολή, να έρχονται οι πόνοι ανά λεπτό και να μην γίνεται τίποτα, μου σπάσανε και τα νερά για να με βοηθήσουν δήθεν, άρχισαν να πέφτουν και οι παλμοί του μωρού...Οι μαίες να λένε στους γυναικολόγους ότι δεν θα κάνω διαστολή και αυτοί τον χαβά τους...Τελικά, μετά απο 25 συνολικά ώρες με βάλανε στο χειρουργείο και μου κάνανε ραχιαία (όχι επισκληρίδιο) και γέννησα σε 20 λεπτά ΕΥΤΥΧΩΣ ένα υγιέστατο μωρό...Λέγοντας τα παραπάνω θέλω να καταλήξω ότι ο τρόπος που θα γεννήσει η καθεμία, είτε είναι επιλογή της είτε η φύση το επιβάλει, δεν την κάνει καλύτερη ή χειρότερη μάνα από όσες καταφέρνουν να γεννήσουν φυσιολογικά. Σημασία έχει να φέρνουμε στον κόσμο υγιή μωρά.

Αγαπητές μου κοπέλες, από μια τέτοια δύσκολη σχέση γλίτωσα πριν μερικά χρόνια. Δεν θα μακρυγορήσω, θα σας πως μόνο τα highlights: μητέρα απόλυτα χειριστική και κουτοπόνηρη που με ψεύτικες αδιαθεσίες και λιποθυμίες χόρευε τον κανακάρη στο ταψί, αδερφή μουλάρα ολκής που κοίταζε μόνο την πάρτι της και τις δικές τις ανάγκες (αμάξι, εκδρομές κλπ) και πατέρας αδιάφορος μέχρι θανάτου που είχε τρελή αδυναμία στο "κοριτσάκι" του και αν του ζητούσε πύραυλο θα της τον αγόραζε - παρόλο που κλαιγόταν ότι δεν φτάνει η σύνταξη και δούλευε μαύρα....Χώρισα στα 3,5 χρόνια σχέσης, παρόλο που ήμουν τρελά ερωτευμένη μαζί του και αν με πιστέυετε τον λυπήθηκα για έναν και μόνο λόγο: δεν έχω δει ΠΟΤΕ ξανά στην ζωή μου γονείς να ρίχνουν τόσο εξόφθαλμα το ένα τους παιδί εις βάρος του άλλου και να θυσιάζουν την ζωή του ενός για την ευημερία του άλλου...Για μένα αυτός ο άνθρωπος δεν είχε περιθώρια σωτηρίας γιατί δεν έβλεπε σε τι τοξικό περιβάλλον ζούσε και όπως έμαθα και αργότερα δεν προσπάθησε να γλιτώσει έστω και χωρίς την δική μου βοήθεια από όλο αυτό...Θέλω να πιστέυω και εύχομαι ολόψυχα η δική σου φάση να είναι διαφορετική, να καταφέρεται να σώσεται τον γάμο σας και η αγάπη σας να είναι πιο δυνατή από την ηλιθιότητα της οικογένειάς του!!!