KONSTANTIA

Φίλη μου, καταλαβαίνω το άγχος σου που δεν τρώει φρούτα. Εγώ ξεκίνησα σταδιακά ένα ένα τα φρούτα, αλεσμένα, πρόσθετα και λίγο πρόβειο μέσα και λίγη κρέμα για να δέσει κάπως και το τάιζα. Τώρα που κοντέυουμε 20 μηνών και επειδή από κιλά είμαστε για κλάματα έχω προσθέσει και άλλα θερμιδογόνα πράγματα μέσα (ταχίνι, φυστικοβούτυρο κλπ) για να δούμε Θεού πρόσωπο!

Φίλη μου, καταρχήν εύχομαι μια τελειόμηνη κύηση! Μην αγχώνεσαι, οι περισσότερες κοπέλες κάποια στιγμή στην κύηση τους μια αποκόλληση την παθαίνουν, εγώ την έπαθα στην 12η εβδομάδα και είχα αιμοραγία σαν περίοδο αλλά πήρατην προγεστερόνη μου, έμεινα και στο κρεβάτι για μια βδομάδα και όλα κύλησαν ομαλά.

@Rosemary δεν σηκώνει μπράβο σε αυτά! Δυστυχώς αν δεν είμαστε αλληλέγγυοι μεταξύ μας δεν έχουμε από κανέναν να περιμένουμε τπτ! Αύριο θα πάω στα ΕΛΤΑ να στείλω πάνες, μωρομάντηλα, γάλατα σε σκόνη, κρέμες και ίσως και φάρμακα στον Δήμο Νέας Μάκρης που μίλησα μαζί τους.

Κορίτσια, γνωρίζετε κοπέλες από τις περιοχές που κάηκαν; Μπορούμε να τις βοηθήσουμε; Εγώ θα ήθελα πολύ να συνδράμω με είδη πρώτης ανάγκης και ρουχαλάκια για μωρά. Όποια ξέρει, ας γράψει εδώ.

Κορίτσια μου, επέστρεψα η γκρινιάρα, ήμουν 1 βδομάδα σε διακοπές και είχα την ατυχία να ζήσω στο πετσί μου την αδιαφορία αυτών που λέγονται "γονείς" επειδή απλά φέρανε στον κόσμο ένα μωρό και των λοιπών κηδεμόνων του....Από που να ξεκινήσω....Περπατούσε ξυπόλυτο στην αυλή που έχει πέτρες, χόρτα και οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να του πληγώσει τα ποδαράκια, με μια πάνα ΜΟΝΟ, να το έχουνε φάει τα κουνούπια, τρεφότανε με κρουασάν και συσκευασμένους χυμούς, στην θάλασσα δεν ήθελε να βάλει μαγιό (κορίτσι) και καθότανε στην άμμο (!), κάποιες μέρες δεν το ξέβγαζαν από την θάλασσα - το αφήνανε με την αλμύρα, αντηλιακό του έβαζα εγώ κάθε μέρα και του φορούσα και το καπελάκι του που δεν το είχε συνηθήσει και δεν το ήθελε....Φυσικά και γίνανε επιπλήξεις και από εμάς αλλά και από ξένους ανθρώπους που είδαν με τα μάτια τους κάποια από τα παραπάνω περιστατικά και η απάντηση που πήραμε αμφότεροι είναι ότι δεν θέλουν να το κάνουν το μωρό ας πούμε βλαμμένο αλλά με χειρότερες λέξεις...?

Τα καλύτερα για μένα και σε φυσιολογική τιμή είναι τα Babylino. Η ποιότητα τους ακόμα και στην αφή του χεριού είναι πολύ ανώτερη των pampers αλλά δεν σας κρύβω ότι αγοράζω και τις δυο μάρκες, ανάλογα ποια είναι σε προσφορά.

Εμένα σταμάτησε να τρώει βράδυ με το που κόψαμε τον θηλασμό και δώσαμε ξένο. Από το πρώτο κιόλας βράδυ δεν ξύπνησε για φαγητό αλλά είχε ένα άλλο πρόβλημα, στο βραδυνό γεύμα έτρωγε 30-50 ml και τον έβαζα για ύπνο και κοιμότανε εύκολα και κατά τις 11-11:30 του έφτιαχνα γάλα και έπινε ενώ κοιμότανε περίπου 120 ml και συνέχιζε μέχρι το πρωι.

Οι κακιές συνήθειες παγιώνονται γρηγορότερα από τις καλές, αυτός είναι νόμος και ισχύει για όλους μας. Παράδειγμα, η ξαδέρφη μου η πρώτη της κόρη κοντέυει 3 και δεν κοιμάται σερί τα βράδια γιατί το ξυπνούσανε να το δώσουνε γάλα (ξένο) και έτσι το παιδάκι συνήθισε να τρώει κατά την διάρκεια της νύχτας. Τώρα που έχει και το δεύτερο και αυτό ξυπνάει από ανάγκη για να φάει, ξυπνάει και η μεγάλη και λέει "μαμά, γάλα". Μου έλεγε επίσης ότι το κοιμήζανε αγκαλιά μέχρι που αυτή βάρυνε πολύ στην δεύτερη εγκυμοσύνη της και προσπαθούσανε να το κόψουνε και το παιδάκι αντιδρούσε. Όλα αυτά γίνονται από αγάπη και από προσπάθεια να γίνουμε καλές μαμάδες και να δώσουμε το 1000% της αγάπης μας στα παιδιά μας. Εγώ δεν σας κρύβω ότι θέλω ένα παιδί ανεξάρτητο που να νιώθει ασφάλεια να κοιμηθεί σε μια γιαγιά, στο εξοχικό κλπ γιατί αυτά κάνουν πρωτίστως την δική του ζωή ευκολότερη.

@Rosemary πολύ καλά τα λες και φυσικά είναι ένα πρόγραμμα που βολέυει εσένα. Δεν είναι όμως το μωρό σου έτοιμο να το ακολουθήσει, είναι ακόμα πολύ βρέφος. Είμαι της γνώμης ότι μέχρι τους 6 μήνες τα παιδιά διαμορφώνουν το πρόγραμμα τους και εμείς μπορούμε ελάχιστα να παρέμβουμε σε αυτό. Επίσης σκέψου ότι ακόμα δεν μπουσουλάει για να αρχίσει να κουράζεται περισσότερο και να κοιμάται πιο νωρίς. Θα κάνεις υπομονή και σιγά σιγά μεγαλώνοντας θα στρώσει. Βέβαια όπως λέμε συνέχεια όλες μας το πρόγραμμα και η συνήθεια μετράει ώστε να παγιωθούν και τα ωράρια φαγητού, ύπνου κλπ

Τα σημάδια από την πεθερά σου μου δείχνουν σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσά σας. Σκέφτεται η γυναικούλα "μου πήρες τον γιο, στο εγγόνι θα σου την βγω από τα δεξιά". Εμένα πάλι ο άντρας μου την βάζει χοντρό χέρι την μάνα του και εγώ σπέυδω να την σώσω!

Κορίτσια μου, χαίρομαι πολύ που συμφωνούμε! Δεν είμαι άγια, έχω χάσει και εγώ την υπομονή μου κάποιες φορές και ύψωσα τον τόνο της φωνής μου στον μικρό και το μετάνιωσα χίλιες φορές και ξέρω ότι θα μου ξανασυμβεί γιατί είμαι άνθρωπος και έχω χιλιάδες πράγματα στο κεφάλι μου. Ταυτόχρονα δεν είμαι την γνώμης ότι το παιδί μπορεί να κάνει ότι θέλει χωρίς να το βάζουμε όρια, δλδ δεν μπορώ να αφήνω τον μικρό να πιάνει με τα χέρια του τα φαγητά πάνω από το τραπέζι και να γελάω και να λέω πόσο χαριτωμένο είναι γιατί με μαθηματική ακρίβεια το παιδί θα πιστέυει ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει και δεν υπάρχει όριο και φυσικά καμία τιμωρία ή επίπτωση.

@Minime έχεις απόλυτο δίκιο! Δυστυχώς οι ίδιοι είναι εντελώς σκόρπιοι.

Μιλώντας με την μαμά του πριν λίγες μέρες μου είπε ότι είδε το παιδί της πιο ήρεμο τώρα που γύρισε στο σπίτι και της είπα ότι περάσανε καλά μαζί τα μωρά, φάγανε ψαράκια πολλά που έβγαλε ο πατέρας μου, τους τάιζα μαζί δίπλα δίπλα και τρώγανε καλά. Η αγκαλιά που ζητούσε η μικρή μόλις με έβλεπε μου έκανε μεγάλη εντύπωση, με ξέρει αλλά δεν φανταζόμουν ότι τόσο πολύ θα νιώθει άνετα να καθόμαστε αγκαλιά. Μέχρι και στην αγκαλιά μου κοιμήθηκε.

@anni7 σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου, δεν θεωρώ πως κάποιος που δεν έχει παιδιά ακόμα δεν έχει σωστή κρίση και αυτοί που έχουν γίνονται αμέσως παντογνώστες. @Rosemary δυστυχώς δεν είναι ευήκοα ώτα οι γονείς και θα θεωρήσουν ότι τους κάνεις τον ξερόλα αν τους πεις κάτι σχετικά με το παιδί τους. Οι γονείς μου ρώτησαν αν κάνανε στο μωρό εξετάσεις αίματος και ειδικά ζάχαρο γιατί είναι ιδιαιτέρως παχύ και μήπως έχει ανεβασμένο ζάχαρο να το προσέξουν - και τρώει και πολλά γλυκά - και αντέδρασαν άσχημα ότι είναι μια χαρά και σε κιλά και σε ύψος κλπ. Εγώ από την μεριά μου και όσο περνάει από το χέρι μου θα κάνω το καλύτερο για το παιδάκι γιατί είναι αίμα μου και θέλω να ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα καταλάβουν και οι γονείς του ότι τα παιδιά θέλουν ιδιαίτερη φροντίδα για να μεγαλώσουν.

Καλημέρα μανούλες και μέλλουσες μανούλες του φόρουμ! Με αφορμή ένα περιστατικό που βίωσα στο οικογενειακό μου περιβάλλον θέλω να συζυτήσω μαζί σας και να ανταλλάξουμε απόψεις σχετικά με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας, να διαβάσω την άποψη σας αν τα παιδιά θεωρείτε ότι γεννιούνται με χαρακτήρα και κατά πόσον αυτός διαμορφώνεται από το οικογενειακό περιβάλλον, αν πρέπει να θέτουμε όρια στα παιδιά ακόμα και από μικρή ηλικία ακόμα. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, η ανηψιά μου και ο γιός μου έχουν 2 μήνες διαφορά (21 και 19 μηνών) και αυτό το καλοκαίρι βρέθηκαν μαζί στο εξοχικό και περάσανε 2 εβδομάδες μαζί. Όσοι είμασταν παρόντες παρατηρήσαμε κάποιες συμπεριφορές από μεριάς του κοριτσιού που πραγματικά μας προβλημάτισαν και εμένα προσωπικά με στεναχώρησαν πάρα πολύ. Καταρχήν, ανεξήγητη επιθετικότητα προς τον γιό μου και μια μόνιμη μουρμούρα-κλάμα όλη μέρα και για ψύλλου πήδημα γινόταν κλάμα γοερό. Ακατάστατα ωράρια με το φαγητό, κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τροφής και κυρίως συσκευασμένων τροφίμων (μπισκότα, κρουασανάκια κλπ) και φυσικά κανένα πρόγραμμα στον ύπνο. Εμείς βέβαια ακολουθήσαμε το πρόγραμμα στο οποίο είναι συνηθισμένος ο γιός μου και φυσικά προσπαθούσαμε να βάλουμε και την μικρή γιατί αφενός δεν υπήρχε ενδιαφέρον από τον κηδεμόνα της (δεν ήταν η μαμά της εκεί αλλά ο παππούς) δλδ να τρώει φρούτα, γιαούρτι, φαγητό μαγειρεμένο, αυγό, γάλα και συμπληρωματικά αν ήθελε κάτι επιπλέον. Ένα ακόμα πράγμα που εμένα σαν μητέρα μου έφερε δάκρυα στα μάτια είναι η αγκαλιά που ζητούσε. Όταν με έβλεπε σήκωνε τα χεράκια του και ζητούσε αγκαλιά και με έλεγε "μαμά". Ο γιός μου φυσικά ζήλευε και ερχότανε να χωθεί και εγώ προσπαθούσα να τους παίρνω και τους 2 αγκαλιά αλλά η μικρή είναι 15 κιλά και είναι ασήκωτη, ζωή να έχει! Στην πορεία των ημερών η μικρή άρχισε να μπαίνει στον ρυθμό του γιού μου με τα γεύματα, τους ταίζαμε μαζί, παίζανε καλύτερα μεταξύ τους χωρίς πολλούς καβγάδες κλπ. Κάποια πράγματα όπως η συνεχόμενη γκρίνια και οι τσιρίδες δεν βελτιώθηκαν βέβαια, όπως και το ωράριο του ύπνου παρέμεινε ακατάστατο. Θα μου πείτε "θες να βάλεις το ξένο παιδί στα δικά σου καλούπια". Όχι, δεν θέλω αυτό. Θέλω να το βλέπω χαρούμενο και όχι γκρινιάρικο. Θέλω να είναι υγιές. Δεν νομίζω ότι τα ξέρω όλα αλλά προσπαθώ με γνώμονα το καλό του παιδιού να προσαρμοστώ στις ανάγκες του που δεν έχουν καμία σχέση με των ενηλίκων. Δλδ δεν μπορεί ένα μωρό να κουτουλάει από την νύστα στις 11 το βράδυ και η απάντηση που παίρνω από τον κηδεμόνα - και πιστέψτε με και από την μητέρα την ίδια θα έπαιρνα - είναι "ε, όταν νυστάξει θα κοιμηθεί στον καναπέ και θα την πάμε μέσα". Συγχωρέστε με για το μεγάλο κείμενο αλλά ήθελα να γίνω κατανοητή.

Έκανες ότι καλύτερο μπορούσες για 19 μήνες και τώρα ήρθε η ώρα για σένα να σταματήσεις να θηλάζεις. Μην νιώθεις τύψεις, για το παιδί σου ο θηλασμός ήταν συνήθεια και όχι διατροφή επιβίωσης και σιγά σιγά θα το ξεπεράσει. Ο ύπνος είναι ένα κεφάλαιο δύσκολο για τις περισσότερες μανούλες αλλά νομίζω ότι με ψυχραιμία θα βρείτε πάλι τον ρυθμό σας και σε αυτό. Καλή δύναμη!!!

Σημασία έχει ότι σε βοήθησε στην ξηροδερμία! Ο κάθε τύπος δέρματος αντιδρά διαφορετικά στα συστατικά. Καλό υπόλοιπο εγκυμοσύνης!

Δεν μπορώ να πω ότι έβλεπα αλλαγές στις συνήθειές του. Τις χαζομάρες τους τις κάνανε και οι μεν και οι δε αλλά δεν είναι ικανές να αλλάξουν τις συνήθειες του μωρού. Και σε γενικές γραμμές σεβόντουσαν αυτά που τους έλεγαν και τα τηρούσαν.

Κοίτα, η επίσκεψη στον ενδοκρινολόγο δεν είναι τόσο επείγουσα θα έλεγα όπως στον γυναικολόγο που αν νιώσεις μια αδιαθεσία θα θέλεις να πας να σε δει και είναι σημαντικό να είναι κοντά. Θα έχεις το ραντεβού σου και θα του πηγαίνεις τις εξετάσεις που θα σου γράφει να κάνεις. Ακόμα και με διαβήτη κύησης, σου εύχομαι καλό υπόλοιπο εγκυμοσύνης και εύκολο τοκετό!

Ενδοκρινολόγο καλύτερα να σου συστήσει ο/η γυναικολόγος σου. Συνήθως είναι κάποιοι που ειδικέυονται σε κυήσεις. Το κοντά ή μακρυά είναι σχετικό νομίζω. Εμένα με έβλεπε 1 φορά τον μήνα στην αρχή και μετά τον 7ο κάθε 15-20 μέρες. Πόσο μηνών είσαι?

Καλημέρα φίλη μου! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και την οικογένειά σου. Δεν σου γράφω για να σε συμβουλέυσω, άλλωστε ποια είμαι εγώ για να κάνω κάτι τέτοιο! Θα σου πω όμως την δική μου ιστορία- εμπειρία και ίσως κερδίσεις κάτι από αυτό. Γέννησα Δεκέμβριο 2016 και επέστρεψα στην εργασία μου τον Φλεβάρη του 2017 (ιδιωτική υπάλληλος). Εννοείται ότι έκοψα με χάπια τον θηλασμό αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία. Η μητέρα μου που το ανέλαβε από 2 μηνών το μωρό ερχόταν και το έπαιρνε τα πρωινά από το σπίτι και το κρατούσε στο σπίτι της μέχρι να σχολάσω και όταν ήμουν απογευματινή της το πήγαινα εγώ το μεσημέρι και μου το έφερνε το βράδυ. Στους 6 μήνες μπήκε στο παιχνίδι και η πεθερά μου η οποία πριν φοβότανε να αναλάβει το μωρό. Και όταν φοβότανε εκείνη μια εγώ φοβόμουνα 10, όπως καταλαβαίνεις! Το μόνο που δεν αποφάσιζα εύκολα είναι να το αφήσω να διανυκτερεύσει σε γιαγιάδες γιατί δεν ήξερα αν θα μπορούσε να κοιμηθεί, μήπως γκρίνιαζε κλπ. Μέχρι που ο σύζυγος μου έκανε συζήτηση και δικαίως κατά την γνώμη μου ότι και εμείς είμαστε ζευγάρι και πρέπει να κοιτάμε που και που την σχέση μας και έτσι κανονίσαμε να πάμε μια εκδρομή 1 διανυκτέρευση. Το μυαλό μου ήταν στο μωρό, πήρα 10 φορές τηλέφωνο την μαμά μου αν έφαγε, αν κοιμήθηκε, αν έκανε κακά κλπ. Φέτος το καλοκαίρι οι γονείς μου προθυμοποιήθηκαν να τον πάρουνε μαζί τους στην θάλασσα, έχουμε σπίτι και έτσι θα μπορούσε να μείνει μέρες να διασκεδάσει και εμείς κάπως να χαλαρώσουμε. Ένα κόμπος ανέβηκε στον λαιμό μου, δεν ήξερα τι να απαντήσω! Κάτσαμε με τον άντρα μου και το συζητήσαμε και αποφασίσαμε να τον στείλουμε δοκιμαστικά για 1 εβδομάδα και αν δεν πήγαινε καλά το πράγμα θα πήγαινα να τον πάρω. Ευτυχώς όλα πήγαν κατ'ευχήν, το παιδί μου πέρασε καλά, οι γονείς μου φυσικά και ακολούθησαν το ήδη παγιωμένο πρόγραμμα του παιδιού και εγώ χάρηκα που το παιδί άλλαξε παραστάσεις, έκανε μπάνιο στην θάλασσα και γέμισε εμπειρίες. Σου εύχομαι να πάρεις την καλύτερη απόφαση για σένα και να θυμάσαι ότι ότι και να κάνεις θα νιώθεις τύψεις είτε προς το παιδί σου είτε προς τον άντρα σου γιατί έτσι γινόμαστε οι γυναίκες αφού γίνουμε μάνες!

Καλημέρα κορίτσι μου! Εγώ είχα διαβήτη κύησης στην εγκυμοσύνη. Στην διάθεσή σου να απαντήσω σε ότι θες, εφόσον γνωρίζω!

@MariaG1215 εννοώ αν γνωρίζεις αν έχει τα ίδια συμπτώματα με μια κανονική κύηση. Και εγώ ήμουν απόλυτα σίγουρη ότι δεν είμαι έγκυος γιατί δεν είχα κανένα σύμπτωμα εγκυμοσύνης (έχω ήδη ένα παιδάκι) αλλά η έλλειψη περιόδου με έβαλε σε σκέψη για εξωμήτριο και αγχώθηκα αρκετά.

@MariaG1215 σχετικά με την εξωμήτρια κύηση που έθιξες ήθελα να ρωτήσω τι παίζει, δλδ έχεις καθυστέρηση και το τεστ ή η χοριακή βγαίνουν αρνητικά αλλά περίοδος γιοκ? Γιατί κάτι τέτοιο έχω στο μυαλό μου!

Καλημέρα κορίτσια! Και εγώ στο club των καθυστερημένων περιόδων αυτό τον μήνα! Κύκλος 28 ημερών, αναμενόμενη ημέρα περιόδου 30/06, 1ο αρνητικό στις 02/07 και 2ο αρνητικό στις 05/07....Τα νεύρα κορδέλες, το πρήξιμο αφόρητο και πήρα τηλ την γυναικολόγο. Μου έγραψε μια χοριακή για να αποκλείσουμε οποιαδήποτε πιθανότητα εγκυμοσύνης την οποία δεν θα κάνω γιατί από χθες το βράδυ ξεκίνησε η περίοδος και θα ξεπριστώ η δόλια! Αν η χοριακή έβγαινε αρνητική και δεν μου ερχόταν περίοδος θα μου έδινε όπως μου είπε προγεστερόνη. Είμαι βέβαιη ότι κρύωσα και πέρασα και ένα διάστημα έντονου στρες που νομίζω αυτά με οδήγησαν σε αυτή την καθυστέρηση! Εύχομαι η επόμενη φορά για όλες μας να είναι απλά εγκυμοσύνη!!!!