KONSTANTIA

Σήμερα μπριζόλες με πατάτες φούρνου, αύριο κανελόνια με κιμά και Κυριακή γαρίδες με ρύζι!

@vula να ρωτήσω κάτι; Σε παρακολουθούσε από την αρχή ή στην πορεία ζήτησες την συμβουλή του;

η @Μαίρη Αλ να κάνει! έπρεπε να είχε ήδη κάνει δλδ

Έλα ντε!

Μου λέει προχθές "πότε πέφτει το Πάσχα;", γιατί τον ρωτάω και απαντάει "για να φάμε κοκορέτσι...". Κάτσε καλέ μου, τα Χριστούγεννα δεν ήρθαν ακόμα! Και δλδ κάνεις την διατροφή να ρίξεις τις τρανσαμινάσες για να έχεις τον καημό πότε θα έρθει το Πάσχα να σπάσεις τα κοντέρ?????

@ΜΑΡΑΚΙ μόνο τα κρεατικά του αρέσουν γιαυτό ανέβασε τρανσαμινάσες ορού και κάνει διατροφή χαμηλή σε λιπαρά από διατροφολόγο! @mellenaki το μόνο που μπορεί να τον "ξεγελάσει" είναι κανένας γύρος δίπλα! Θα πετάξει τα φασολάκια και θα φάει τον γύρο!

Τα φασολάκια σήμερα δεν πήγαν καλά, ο σύζυγος τσίνησε άσχημα και τα μισά πετάχτηκαν στον κάδο! Ντροπή και κρίμα!

@ΜΑΡΑΚΙ οι ριμάδες οι πατάτες κάνουν όλη την "ζημιά" οπότε τις ξεχνάμε και πορευόμαστε εν ειρήνη! Άσε που εμένα προσωπικά δεν μου αρέσουν και είμαι βέβαιη ότι το σουβλατζίδικο της περιοχής μου με έχει βάλει σε black list και όταν παραγγέλνω φτύνουν μέσα (γιαυτό σταμάτησα) γιατί ζητάω χωρίς πατάτες και έτσι αναγκάζονται να βάζουν περισσότερο κρέας, ειδικά αν ζητήσω γύρο! Ψαράκι βραστό έχω απόψε με μπροκολάκι!

Αύριο φασολάκια λαδερά!!! Και το βράδυ σουβλάκι με πίτα (χωρίς πατάτες κλπ)

Εγώ σε όλη την εγκυμοσύνη μου πήρα 13 κιλά και ξεκίνησα υπέρβαρη. Είχα διαβήτη κύησης και όταν το ανακάλυψα το έραψα το στώμα μου οπότε υπολόγισε ότι όλα τα κιλά τα πήρα μέχρι την καμπύλη ζαχάρου. Όταν γέννησα και ετοιμαζόμουν να φύγω από το νοσοκομείο τα ρούχα ήταν σαν τέντες πάνω μου. Η κατακράτηση είναι άτιμο πράγμα. Περιττό να σου πω ότι επέστρεψα στην δουλειά μου μετά από 2 μήνες στα κιλά προ εκγιμοσύνης (μετά όμως τσίμπησα ακόμα 10, έτσι για την αλητεία?)

@paradisebird και ο δικός μου είπε στην μαμά του ότι εγώ μαγειρέυω καλύτερα από εκείνη και στην δική μου μαμά ότι μαγειρέυει καλύτερα από μένα! Πόσες μέρες πρέπει να τον κοιμίζω στο πατάκι της πόρτας, για πες????

@Vivi.Nik. ναι, εγώ και η Μαίρη Παναγιωταρά! Το μοσχάρι το έβρασα μαζί με την χορτόσουπά μου, τις πατάτες του συζύγου τις έβαλα στον φούρνο και το παιδί μου ταίστηκε από την γιαγιά!

Καλησπέρα κοπέλα μου. Εφόσον τρως υγιεινά ήδη, μήπως να μείωνες λίγο τις ποσότητες? Ή μήπως τρως πολύ αλάτι και αυτό δεν είναι κιλά αλλά κατακράτηση?

Σπανακόρυζο για εμάς και γιουβαρλάκια για το μπεμπέ!!!

Καλησπέρα και από μένα! Χορτόσουπα για μένα, μοσχάρι με πατάτες για τον σύζυγο και φακές για τον μικρό ταρζάν μας! Εμείς κάνουμε διατροφή αυτό το διάστημα οπότε έχω βγει από την αναζήτηση φαγητού για την επόμενη μέρα, τα έχω όλα γραμμένα σε χαρτιά!

Κορίτσια μου, αυτή την σπόντα δέχτηκα και εγώ σήμερα από την αδερφή μου, πάντα βέβαια με αγάπη γιατί ξέρω πόσο με αγαπάει και πόσο αγαπάει το παιδί μου! Ωστόσο της εξήγησα ότι αφενός δεν είμαι ακόμα έτοιμη ούτε σωματικά ούτε ψυχολογικά αλλά και το παιδί ακόμα δεν είναι έτοιμο να ανεξαρτητοποιηθεί από μένα λόγω εγκυμοσύνης και προσοχής προς το μωράκι που θα κουβαλάω.

@tatouska έχοντας περάσει και εγώ ακριβώς την ίδια φάση (στις 50 μέρες έκοψε το βραδυνό γάλα) σε καταλαβαίνω και που αγχώνεσαι και που προβληματίζεσαι. Πλέον έχω καταλήξει στο εξής και επέτρεψέ μου να το μοιραστώ μαζί σου: όσο και να αγχωνεσαι, όσο και να επιμένεις, το παιδί τελικά ξέρει καλύτερα από εσένα πόσο πρέπει να φάει και θα φάει τόσο. Εφόσον παίρνει βάρος κάθε μήνα, έστω και μικρό, μην ανησυχείς. Εμείς είμαστε 10,5 κιλά και κοντέυουμε 2 ετών και πλέον τρώμε κανονικό φαγητό. Πίεσα, έκλαψα, φώναξα αλλά δεν κατάφερα τπτ. Έτρωγε λίγο και τρώει λίγο και πλέον το έχω αποδεχτεί και εφόσον είναι υγιής δεν ασχολούμε άλλο!

Εγώ έκανα 13η εβδομάδα, κανένας δεν μου είπε να πάρω την ευθύνη - έλεος δλδ! - και την έκανα τότε γιατί δεν έβρισκα ραντεβού!

Κορίτσι μου, ούτε εγώ είχα υπερπαραγωγή, ούτε λέρωνα μπλούζες και σουτιέν από το γάλα (δεν φορούσα βέβαια σουτιέν τότε, δεν προλάβαινα!) αλλά επέμεινα με τον θηλασμό όπως κάνεις και εσύ και το παιδί μου τρεφόταν ικανοποιητικά. Βέβαια είχαμε και εμείς τρελά βράδυα που θήλαζε ένα τέταρτο, κοιμότανε μισή ώρα και ξυπνούσε πεινασμένος και τον ξαναθήλαζα...Στα λέω όλα αυτά για να πάρεις κουράγιο και να συνεχίσεις την προσπάθειά σου, να πίνεις αρκετό νεράκι για να έχεις γάλα, αν σε βολέυει για να ξεκουράζεσαι περισσότερο στείλε τον αντρούλη σου για λίγο καιρό στον καναπέ ώστε να κοιμάσαι δίπλα στο μωρό (είναι για καλό σκοπό, καταλαβαίνω ότι δεν είναι ευχάριστη λύση) και όλα θα πάνε καλά!

@defne89 το πρόβλημα με εμάς είναι ότι ο μικρός (22 μηνών πλέον) έρχεται μόνος του στο κρεβάτι μας, δεν τον παίρνουμε εμείς επί τούτου. Χθες ενώ τον βάζουμε και κοιμάται στις 9:30 κάθε μέρα, δεν ήθελε να κοιμηθεί και έβγαινε από την κούνια του και πήγαινε και ξάπλωνε στην κρεβατοκάμαρα μέσα στα σκοτάδια. Τον πήγα στο κρεβάτι του 4 φορές, κάποια στιγμή κοιμήθηκε. Το πρωι 6:30 ήρθε στην κρεβατοκάμαρα. Το απολαμβάνω που έρχεται και με αγκαλιάζει, με φιλάει, ξέρω ότι αυτά θα σταματήσουν κάποια στιγμή και θα μου λείψουν αλλά ότι πρέπει να σηκωθώ το πρωι να πάω στην δουλειά και να είμαι συγκεντρωμένη είναι σημαντικό για μένα

Ο δικός μου ενώ κοιμόταν αδιατάρακτα όλη την νύχτα ξεκίνησε καινούριο βιολί τώρα τελευταία, κατά τις 1-2 έρχεται στο κρεβάτι μας και συνεχίζει τον ύπνο του και αφού κοιμηθεί τον πηγαίνω στην κούνια του και όταν ξυπνήσει πάλι το πρωι έρχεται και ξαπλώνει πάλι μαζί μας. Δεν έχω του κουράγιο μέσα στην νύχτα να τον πηγαίνω στο κρεβάτι του και να κάθομαι δίπλα του με την καρέκλα σαν το ζόμπι για να κοιμηθεία γιαυτό τον αφήνω. Βέβαια κάνω μαύρο ύπνο γιατί φοβάμαι μην τον πλακώσω, μην πέσει από το κρεβάτι και τρομάξει ή χτυπήσει αλλά θέλω να του το κόψω κιόλας γιατί έναν ρημάδι ύπνο κάνουμε, ας τον κάνουμε σαν άνθρωποι!

Στα δημόσια νοσοκομεία όλης της χώρας κάθε έγκυος γυναίκα, ανασφάλιστη ή ασφαλισμένη, μπορεί να φέρει στον κόσμο το παιδί της δωρεάν. Αν θέλεις γιατρό αποκλειστικά να σε παρακολουθεί και να είναι στον τοκετό σου, κατά 99% θα σου ζητήσει χρήματα.

Μια γνωστή μου πρόσφατα έχασε το παιδάκι της πάνω στον τοκετό. Όλοι αναρωτιόντουσαν πως μπορεί να συμβεί αυτό, γιατί συνέβει στην γέννα! Σας το γράφω και κλαίω. Δεν ήξερα τι να της πω, πως να της μιλήσω να μην την στεναχωρήσω περισσότερο. Έμαθα αργότερα ότι έπαθε ασφυξία το μωράκι της. Της έστειλα ένα μνμ μέσω fb, μπορεί να φαίνεται ψυχρό και άχαρο αλλά δεν είναι πολύ κοντινό μου πρόσωπο για να πάω να την δω ή να την πάρω τηλέφωνο.

Έναν φούρνο να του ανοίξετε του παιδιού! Σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση!!! ?

Είμαστε αισίως 22 μηνών κορίτσια μου! Σε 2 μήνες ακριβώς γινόμαστε 2! Ο δικός μου πάντως δεν δείχνει να είναι έτοιμος να με μοιραστεί με άλλο παιδάκι, αν και δεν είμαστε όλη μέρα μαζί και λείπω από κοντά του, όταν είμαστε μαζί θέλει να ασχολούμαι συνέχεια μαζί του, με θέλει αποκλειστικότητα! Μπορεί να είναι αυτός ο λόγος που δεν προσπαθώ συνειδητά για 2ο παιδάκι. Αν έρθει βέβαια δεν θα το σκεφτώ στιγμή αλλά δεν νιώθω ότι τώρα οι συνθήκες ζωής της οικογένειας είναι ευνοικές για τον ερχομό ενός ακόμα μωρού.