Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΟΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΑΚΙ!!!!!

Κορίτσια μου, καλές μου φίλες, καταρχήν σας χρωστάω μια μεγάλη συγνώμη που χάθηκα έτσι, αλλά λίγο με τα παιδιά, λίγο με τη δουλεια......φασκελοκουκούλωστα.

Τέλος πάντων, να σας εξιστορίσω το γεγονός.

Εδώ και 3 μήνες προσπαθούσα να πείσω τον άντρα μου να βάλουμε μπρος για το 3ο. Αλλά δεν ήθελε. Κάπου είχε δίκιο. Ο Κωνσταντίνος τώρα είναι 10 μηνών. Θα μας πέφτανε δύσκολα. Anyway, μετά απο πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, καταφέραμε να φύγουμε ένα διήμερο (το επόμενο των εκλογών), και πήγαμε Τρίκαλα Κορινθίας. Να ξεφύγουμε λίγο. Να δείτε την φίλη σας, στο τζακούζι απέναντι απο το τζάκι....όλα τα λεφτά. Εκεί λοιπόν μάλλον παίχτηκε η τελευταία πράξη της συζήτησης για το παιδί.

Γυρίσαμε, όλα καλά, πέρασαν οι μέρες, και πριν 3 εβδομάδες, εντελώς στο άσχετο, έχοντας μια εβδομάδα καθυστέρηση αλλά και τρομερούς πόνους περιόδου, ξυπνάω το πρωί και εντελώς μηχανικά, αποφασίζω να κάνω τεστ φαρμακείου (είχα ένα για ώρα ανάγκης). Το κάνω, κλείνω το καπάκι, το αφήνω πάνω στην μπανιέρα και βγαίνω να ξυπνήσω την Μαριλή για τον παιδικό. Και ξαφνικά λέω "πού πάς βρε όργιο, έχεις αφήσει ένα τεστ εγκυμοσύνης μέσα" και γυρνάω στο μπάνιο. Το κοιτάζω, ΘΕΤΙΚΟ. Ξύπνησα, ώρα ήταν. Τώρα λέω? τί κάνουμε?

Ντύνω την μικρή και την πάω εγώ στον παιδικό γιατί απέναντι είναι ένα μικροβιολογικό εργαστήριο. Κάνω χοριακή, παίρνω το απόγευμα τηλέφωνο, και ακούω, "συγχαρήτήρια, 2412 μονάδες". Ωραία, τα μάθαμε τα μαντάτα, τώρα πώς το λένε στο Βασίλη?

Περίμενα να γυρίσει απο την δουλειά, και την ώρα που άλλαζε, πάω μέσα και του λέω "αγάπη μου, θυμάσε που λέγαμε να πάμε μία εβδομάδα στους γονείς σου στο Καρπενήσι μετά την Πρωτοχρονιά? ναι μου λέει. Ε, δεν ξέρω αν θα μπορώ να ταξιδέψω" του απαντώ. Κόκκαλο ο Βασίλης, εμένα να με πιάσει ένα σπαστικό γέλιο, μαζί με κλάματα, να μην μπορώ να αρθρώσω λέξη. Του πήρε λίγη ώρα να καταλάβει τί εννοούσα. Δεν μιλούσε, απλά σκεφτόταν για ώρα. Όταν πια ήρθε στην κουζίνα και έφαγε, ήρθε, με αγκάλιασε, με φίλησε και μου είπε, "δηλαδή τώρα θα είμαστε τρίτεκτνοι?" ναι του απαντώ, και γυρίζει και μου λέει "έπρεπε να τσιμπήσω κάτι για να το συνειδητοποιήσω". Και σκάσαμε στα γέλια.

Πήγα και στον γιατρό, το είδα, όλα καλά. Η Μαριλή το περιμένει πώς και πώς, όλο στην κοιλιά μου είναι, ο Κωνσταντίνος δεν θα πάρε χαμπάρι γιατί είναι πολύ μικρός, και έτσι φίλες μου καλές, φτού και απο την αρχή.

Είμαι πολύ χαρούμενη, σαν να είναι το πρώτο μου. Ελπίζω να έχω τόσο καλή εγκυμοσύνη όσο και στα άλλα δύο. Και εύχομαι σε όλες τις φίλες που περιμένουν με ένα πόνο, και σε αυτές που προσπαθούν, γρήγορα τα πολυπόθητα νέα.

  • Απαντήσεις 57
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Ομολογώ ότι συγκινήθηκα αν και δεν σε ξέρω.. τί σου κάνουν οι ορμόνες, ε;

Με το καλό και με έναν πόνο! Λατρεύω τα πολλά παιδιά.. εμείς είμαστε 4 και πίστεψεμε τα παιδιά είναι ευλογία!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!

Δημοσίευση

Συγχαρητηριααααα! :) :laugh: :woohoo: Μπραβο, πολλη χαρηκα :):) Πρωτον για την αποφαση σου για τριτο παιδακι και δευτερον για την επιλογη σου να πας στα Τρικαλα Κορινθιας αφου ειναι το χωριο του πατερα μου :woohoo: Σου ευχομαι να πανε ολα καλα και να εχεις ενα υγειστατο μωρακι. Μηπως να επισκεφτω το χωριουδακι μου μπας και κανω κι εγω το πολυποθητο δευτερο παιδακι επιτελους.... :laugh: :P

Δημοσίευση

Αχ μπράβο κουκλίτσα μου! 3πλη ευτυχία τώρα πια!!!

Αν κι εσύ είσαι "παλιά καραβάνα" και τα ξέρεις καλύτερα απο εμάς σου εύχομαι να πάνε όλα τέλεια!

Πραγματικά οι ορμόνες μου βαράνε τιλτ, στο σημείο που το είπες στον άντρα σου...τι γλυκούλης!

Νομίζω τώρα παίρνεται και άδεια ταξι, περιπτερου κ.λ.π....έτσι δεν είναι? Τυχερούληδες!! :silly:

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...