ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

[Βανια]

Δεν ξέρω πως να αρχίσω και δεν ξέρω αν θα προλάβω να σου πω όλα αυτά που θέλω ειναι τόσα πολλα και ο χρονος τόσος λίγος ακόμα και να ειχαμε χρόνο δεν νομιζω να με καταλαβαινες να καταλαβαινεις εννοω οτι μιλασ μαζί μου.

Δεν πειραζει όμως εστω θα κανω μια προσπαθεια να γραψω όλα αυτα που θα ηθελα να σου πω.

Γυρίζω το χρόνο πισω οταν ημουν μικρουλα γυρω στα 4 θυμασαι ; που ημουν αρρωστη και ειχατε παει με τον αδερφό μου καιμου πήρατε μια κουκλα ξανθια με καφε παλτο και ενα κοκκινο καρότσι θυμασαι τη κουκλα αυτη που λιγα χρόνια αργότερα ηταν ενα απο τα θυματα ,μου στη προσπαθεια να ανδειξω τη κλιση μου στη κομμωτική κατελληξε φαλακρη και και χωρις ματια αλληθωρισε η κουκλα ημουν τοτε 10 χρονων.

Θυμαμαι όταν πηγαινα στη πρωτη δημοτικόυ που με πηρες και ειχαμε παει σε ενα μαγαζίμε ψιλικα καιμου ειχες αγοράσει τοσα πολλα πραγματα θυμαμι εκεινη τη σθχαμενη που ειχε το μαγαζι να ,μου λεει σε προσεχει ο παππυέ και εγω να της φωναζω :ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ !ειδε βλεπεις τα ασπρα μαλλια σου και εγω την αντιπαθησα ποτε μου δνε τη χωνεψα .θυμαμαι επισης ηταν Μ.Παρασκευη κι εγω ημουν πολυ αρρωστη και ηρθες και με πηρες καιμε πηγες στην εκλησσια και εσυ ποτε δνε πηγαινες στην εκκλησια και εγω εγεινα καλα θυμασαι ; απο τοτε ποτε δνε ετρωγες τη Μ.παρασκευη .

Οταν πηγαινα σχολειο εσυ δουλευες τρεις δουλεις θυμαμαι οτι καποιες μερες οταν εγω εφευγα για το σχολειο εσυ κοιμοσουν και οτα εγω κοιμομουν στο κρεβατι σου τη νυχτα που ησουν βραδυνος μου εφτανε που ξαπλωνες εστω γιαμμια ωρα διπλα μου μου ελειπε τοσο πολυ δεν ειχαμε το χρονο ουτε τις κυριακες να σε δουμε .

Θυμαμαι που σου ζηταγα ενα 20αρικο και εσυ μου εδεινες 100 δραχμες και εγω τα χαλαγα σε ενα λεπτο και η μαμα φωναζε αλλα εσυ κρυφα μου εδεινες και άλλα κρυφα .

Περσαν τα χρονια και εγω δεν ημουν πια παιδι ημουν εφηβη και εσυ ησουν αυστηρος ποτε δεν εγκρινς το ντυσι μομου αλλα και εγω ποτε δεν σε ακουγα αδιαφορουσα εσυ ελεγε ς :ειναι κοντη η φουστα και εγω σου απανταγα και που να δεις την αλληειναι κοντοτερη .Ειχαμε τοσο ενταση δν μπορουσες νακαταλαβεις ποσο με νοχλουσε που παντα σου ζηταγα την αδεια να παω καπου και εσυ ελεγες ΟΧΙ και εγω σου ελεγα γιατι Οχι ακιε συ ελεγες ετσι αυτη η παντηση ποτε δνεμου εφτασε .

Τοτε το 1983 και ενω πηγαινα στη πρωτη γυμνασιου ηταν που αρρωστησες με το ζαχαρο ακι τοτε ηταν που σε ειδα για πρωτη φορα στο ρεβατι της εντατικης στο τζανειο νοσοκομειο ακομα θυμαμαι ποσο σκληρο ηταν .Κια απο τοτ καιμεχρι σημερα βιωνεις , βιωνουμε τον ιδιο πονο εσυ σιγουρα πιο πολυ εμεις ειμαστε οι θεατες; αλλα ειναι ασχημο το εργο και εμενα κανενας δνε με ρωτησεαν θελω αν το δω .

Θυμασαι τις κοντρς που ειχες με τον αδερφο μου μονο με την αδερφη μου τα πηγαινες καλα εκεινη παντα σ εακουγε ενω εμεις ποτε .

Ησουν τοσο αυστηροςμκαι απολυτος καιηθελες να ερχομαι σπιτι νωρις ειχα φτασε ποια τα 16 και επειδη ειχα μεινει μεταξεταστεα στη πρωτη λυκειου με δολο με εκανες να μην συνεχισω μου ειχες πει οτι θαμε αφηνες αν δουλευα αλλα τελικα αυτο που μονο ηθελες να κανεις ηταν να με σταματησεις δνε ξερω γιατι μαλλον φοβοσουν μην μπλεξω ; μαλλον ποτε δεν πιστεψες σεμενα και στις δυναντοτητες μου.

Θμασια τοτε που σου ζητησα να παω Αγγλικα καιε συ μου ειεπς γιατι αν παω αφου ουτε τα αδερφια μου τα καταφεραν , αυτο ομως που δε καταλαβες εινι οτι εμενα δενεδωσες καν τη ευκαιρια να προσπαθησω .

Ηταν σκληρο για σενα να μεγαλωνεις ρια παιδια δνε ησουν ελαστικος πως αλλωστε οτα σε ηλικα 12 ετων εχασες και τους δυο γονεις σου και κληθηκες να μεγαλωσεις πρωωιμα μαζιμε τα αδερφια σου .Εφυγες απο το χωριο και ηρθες στην Αθηνα σε αυτη τη πολη που σουεδειξε την σκληροτητα της.

Θυμασαι οταν στα 17 μου εκανα την αποπειρα με τα χαπια σου ; ηθελα να σε πονεσω δενηθελα να ασχολεισε αλλο μαζι μου με επνιγες με την υπερπροστατευτικοτητα σου .Ημουν 20 ετωνκαι ηθελα να βγουμε με τς φιλες μου και ειπες :το θεωρεις σωστο 11 το βραδυ τεσσερεις κοπελες να ειναι μονες ; και εγω σου απαντησα:αν ειανι αυτο που σε ενοχλει να παρουε και τεσσερα αγορια !σε προκαλουσα το ηξερα μα δν μπορουσα να με σταματας ηθελα να προχωρησω μπροστα αλλα ευ με φρεναρες.

ΘΥμαι στα 23 που αγαπησα και ερωτευτηκα καιλιγο μετα απογοητευτηκα οχι γιατι ο ανθρωπος αυτος ητανακυρος αλαλ ιατι σου εδωσα το δικαιωμα να εκτεθω ετσι το εβλεπα και εσυ τοτε μου ειπες :δεν πειραζει εσυ να εισαι καλα !και ειπα ο ,μπαμπας μου ποναιε πιο πολυ απο μενα .

Θυμαμαι που ειχα φυγει διακοπες καιειχα παραβει το νομο σου οτι δνε παω διακοπες ουτε πουθενα καια ς ημουν 25 ετων . Κια εγω με τσαμπουκα βγηλα και πηγα 10 μερες διακοπες και εσυ δνε μου μιλαγες παρολο που καθε μερα επαιρνα τηλεφωνο.

Κια οταν ανκαλυψες τη σχεση που ειχα κανει μ τον αντρα μου τοτε πανικοβληθηκες θυμαμαι ο χαστουκι δνε πονεσε αλλα τα λογια οσυ πολυ .:δεν εχω τρα παιδια αλαλ δυο :δεν ηξερα τικακαο ειχα κανει τι ; το τη ερωτευτηκα ξανα; η οτι δεν ηθελα να κανω βιασμενη κινησ σε ενα γαμο ; δεν ου αποκαλυψα ποτε οτι θα διναμε λογο το αφησα για τελευταια στιγμη εσυβειχες τρελλαθει ηθελες να με πνιξεις αλλα εγω ηξερα οτι θα τον εγκρινεια και αγοτερα οταν περασα βερς πλαι μετα το εμαθες μονο στο γαμο το ηξεες πιο πριν :woohoo: θυμαι το πανικο που παθαινες οταν καποιο απο τα απιδια σου ειμασταν αρρωστα ; τρελλαινοσουν .Οτανα ρρωστησα και χειρουργηθηκα εκλειγες αι οταν εμαθες οτι θα γινεις και απομενα παππους πηρες δυναμη γιανα ζησεις πιο πολυ και εγεινε ειναι ηδη 5 ετων το εγγονι σου.

Δεν μπορω να ξεχασω οτι στα πιο σημαντικα πραγματα της ζωησ μου ησουν απων !δεν ησουν στη βαφτιση του παιδιου μου δν ηρθες ποτεσ εγενεθλια του και στο νεο μου σιτι μονο μια φοτα εχεις ερθει.

Με εχει πειραξει αυτο πολυ που ποτε δνε κατσαμε να πιουμε και επισης το γεγονος οτι εγω σπουδασα τελικα κρυφα απο σενα και εγεινα αυτο που ηθελα ξερω οτι μεσασου σε εκανεναδεις ποσο ακυρς ησουν .

Πολλες φορες με εχεις χαρακτηρισει αδιαφορη μητερα επειδη του αφηνω ελευθερια , επειδη δνε θελω να κρατιετε απο τη φουστα μου με εχεις κρινεικαι κατακρινη για αυτο που κανω η που ειμαι και πολλες φορες εχω ανναρωθει αραγε ξερεις ποσο με πληγωνεις ; Και τωρα καθεσαι ετσι σ εμιακαρεκλα η σε ενα κρεβατι καιδ εν μιλας και δεν λες τιποτα καιθελω να σε προκαλεσω αλαλ δνε ακουω τιποτα καιμε εξοργιζει αυτο δεν μπορω αν ερχομαικαινα σε βλεπω ετσι που ειναι ο επιβλητικος ανθρωπος που ηξερα;

Μπαμπα θελω α ξερις οτι σε αγαπω δεν μπορω νασου θυμωσω για τιποτα καιεγω ειαι γονιος καιτωρακαταλαβαινω πολλαα πο αυτα πουεκανες καιμεα δεν μεεβρισκαν συμφωνοι με εκανν πιο δυνατη.

Δεν ξερω αν εγεινα αυτο που ηθελες αλλα σιγουρα δνε εγεινα αυτο που δνε ηθελες ...

Παλεψε η ξεκουρασου η αποφαση δικη σου εγω απλα θα τη δεχτω οσο σκληρη και αν ειναι!

[marianda]

βρε βανια ηθελα να σου γραψω πολλα αλλα κλαιω βλεπεις εγω τον εχασα τον μπαμπακα μου στα 21 και εμενα ηταν αρρωστος κατα καιρους δεν με ειδε νυφη ουτε ειδε τα εγγονια του και αυτο με πονα, ηταν ο καλυτερος πατερας του κοσμου, αυτο σκεφτομουν προχτες οτι ειναι μεγαλη κουβεντα το παιδι σου να πει οταν μεγαλωσει οτι δεν θα μπορουσε να ειχε καλυτερο γονιο και εγω για τον πατερα μου το λεω, ακομα μου λειπει η αγκαλια του αλλα μεσα απο το θανατο του ακομα και τοτε μου προσφερε την δυνατοτητα να ωριμασω να δω τα πραγματα με αλλα ματια, ημουν αραβωνιασμενη τοτε με καποιον και με το σοκ αυτο και την ωριμανση μου καταλαβα οτι αυτος ο ανθρωπος δεν ειναι υπευθυνος χωρισα και εδωσα σημασια στον αντρα μου που τον ηξερα καιρο αλλα δεν τον εβλεπα, χαρη στο χαμο του εδωσα την ευκαιρια στον αντρα μου να τον γνωρισω και να κανουμε σχεση με αποτελεσμα να γνωρισω το αλλο μου μισο σαν να ηταν ολα προκαθορισμενα να γινουν για να ειμαι εγω ευτιχισμενη σημερα, σαν να τακτοποιησε την ζωη μου!!!! Βανια μου λυπαμαι πολυ που βλεπεις τον πατερα σου σε αυτην την κατασταση οτι και να σου πω θα ειναι λιγο, θα πονεσεις αυτο ειναι αναποφεκτο το μονο που μπορω να πω ειναι υπομονη και κουραγιο!!

[hope_89]

Αχ Βάνια μου...Λυπάμαι πολύ

Εύχομαι ο μπαμπάκας σου να γίνει καλά σύντομα και να τον ξαναδείς έτσι όπως τον έχεις συνηθίσει!

Απ'ότι κατάλαβα ,σε επηρέαζε και σε επηρεάζει πολύ...Έτσι είμαι κι εγώ με τον δικό μου!Απο μικρή ήθελα την δική του αποδοχή σε ό,τι έκανα.Μετά κατάλαβα πως αυτό είναι λάθος γιατι έχει άλλες απόψεις,άλλη νοοτροπία.Μου έχει τρελλή αδυναμία.Είναι όμως πεισματάρης και δεν δείχνει τα συναισθήματα του(η μαμά μου λέει πως είμαστε ίδιοι :silly: ...Μπορεί! :laugh: )

Όταν έμεινα έγκυος ανησυχούσε για εμένα,για το μέλλον μου.Τώρα με την εγγονή του έχει τρέλλα!Με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει να της δώσω το ακουστικό Χαζοπαππούς όσο δεν πάει!

Εκείνος που έλεγε πριν χρόνια οτι δεν θα νταντευει εγγονάκια,δεν ξεκολλάει απο την Άννα! :woohoo:

Βγήκα και εκτός θέματος

[marinax]

εγω δεν προλαβα να πω αντιο στον πατερα μου..μεσα σε μια εβδομαδα εγιναν ολα..μεσα σε μια εβδομαδα ειδα την παιδικη μου ηλικια,την εφηβεια μου,να γινονται ταινια και να φευγουν μαζι του..κι εμεινα τωρα εδω να αναπολω τον αντρα που αγαπησα,που του ειχα αδυναμια,που τον εμπιστευομουν και ας μη του το εδειχνα..ηξερε ποσο τον αγαπουσα και ποσο τον σεβομουν..ηταν ακεραιος χαρακτηρας κι αυτο το παραδειγμα εδειχνε στα τρια του παιδια..εφυγε και δεν προλαβε να δει εγγονια που τοσο πολυ ηθελε...δεν προλαβε να με δει να νοικιαζω σπιτι με τον ανθρωπο μου,δεν προλαβε να ζησει το ονειρο μου να κανω παιδακι..τωρα το αγγελακι μου θα του κανει παρεα και θα μας βλεπουν απο ψηλα..μου λειπει απιστευτα η αγκαλια του,το βλεμμα του,η φωνη του,οι συνηθειες του..

ειναι σκληρος ο πονος,σε δοκιμαζει πολυ αγρια και δυναμωνεις θελεις δε θελεις..

λυπαμαι Βανια μου για τον πατερα σου,ευχομαι να εισαι δυνατη και να στηριζεις την οικογενεια σου..παντα σε τετοιες στιγμες υπαρχει τουλαχιστον ενας που στηριζει τους υπολοιπους..κουραγιο!

[Sakoulina]

Βάνια μου σίγουρα αυτό το γράμμα που έγραψες θα αγγίξει την κάθε μια απο εμάς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Κοίταξε να του πεις πράγματα που νιώθεις γι' αυτόν, όσο είναι ακόμα νωρίς, γιατί εγώ δεν το έκανα και το μετανιώνω κάθε φορά που το σκέφτομαι. Η αγάπη και το μίσος είναι τα 2 πιο δυνατά και έντονα συναισθήματα που μπορούμε να βιώσουμε αλλά για να έχουν αυτά μια υπόσταση θα πρέπει απο πίσω να ακολουθεί η συγχώρεση. Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, αυτός όμως που απομένει μας δίνει την ευκαιρία να επαναδιαπραγματευτούμε τις σχέσεις μας.

[Βανια]

Η κατασταση του δεν εχει επιστροφη .Δυστυχως εχει χασει την επικοινωνια του με το περιβαλλον και μην νομιζετε οτι ειναι σε κάποιο νοσοκομειο ακι εινι ολη την ωρα χαμενος ΟΧΙ κανει επιστροφη στα παλια αναδρομες τοτε που ηταν παιδι μετα που απεκτησε παιδια θυμαται τα σχολια μας χρονια .

Ολα αυτο ειναι ασχημο να το βιωνουν οι ανθρωποι του και οκαθενας μας το βιωνει διαφορετικα.Βλεπω τη μαμα μου η οποια εινι μαζι του 52 ολοκληρα χρονια και εχουν περασει μαζι τοσα πολλα .Ο πατερας μου ειναι σκληρος ανθρωπος απολυτος αποτομος ειχε τη δικη του θεωρια για τα πραγματα , με τζαντιζε ολο ο σκηνικο το τη θα πει ο κοσμος και ολα τα κανουμε συμφωνα με αυτο το κοσμο.Σε ενα παιδι δεν λειπει μονο η τροφη και το παιχνιδι αλλα θελει και άλλα πραγματα , θελει κατανοηση θελει ανεξρτησια θελει υποστηριξη .

Δεν θυμαμαι ποτε αν ειχε παρει τη μαμαμ μου καινα πανε μονη τους καπου να φανε αν εβγαινε θα πηγαινε με τους φιλους του αν σπανια πηγαινε στα λεγομενα μπουζουκια εππαιρνε μαζι την αδερφη μου που ηταν μεγαλυτερη και αργοτερα εμενα .Η θεση της γυναικας για αυτον ηταν στη κουζινα οχι οτι δνε την αγαπουσε απλα ειχε τη θεωρια αυτη.

Σαν παιδι στο μυαλο μου ειχε χαρακτει η σκηνη απο το διπλανο διαμερισμα ζουσε μια οικογενεια τετραμελης το ζευγαρι και τα παιδια καθε πρωι ο κυριος Κωστας εφευγε και φιλαγε τη γυναικα του εγω αυτο ποτε δνε το ειδα τη μαμα μου την μειωνε καιμεννα με θυμωνε αυτο .

Μια τρυφερη κινηση που ειχα δει ηταν σεσχετικα μεγαλη ηλικια 19 ειχε πεθανει ο αδεφος της μαμας μου και ειχαμε παει στο νησι οταν φτασαμε πειραιαα πηραμε ταξι και οταν φτασαμε ηρθε στα μισα του δρομου και της πηρε απο τα χερια τη τσαντα και τη φιλησε και της ειπε Κουραγιο αυτη η εικονα ειναι η τρυφερη που εχω δει .Εκεινη διπλα του βραχος καθε τοσο να τρεχει στα νοσοκομεια καινα ξημερωνετε να μην εχιε κανει γι αυτη τιποτα .

Το ξερετε οτι σε αυτοτ ο σπιτι που μενω τα τελευταια τεσσερα χρονια σχεδον η μαμα μου εχει ερθει μονο 2 φορες!

αΠΟ ΤΗΝ ΆΛΛΗ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ Ο ΑΔΕΡΦΟς ΜΟΥ ΦΑΝΤΑΡΟς ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΚΛΕΙΣΕΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΓΙΟΡΤΗ ΑΛΛΑ Ο ΑΔΕΡΦΟς ΜΟΥ ΔΝΕ ΗΤΑΝ ΠΑΡΩΝ ΗΤΑΝ ΣΤΗ κΥΠΡΟ .Τρελλο ε; να κανει τοσα εξοδα αλλα αυτος το ηθελε .Ο αδερφος μου αυτη τη στιγμη που ειναικαι ο πιο μεγαλος δν εθελει να το παρει αποφαση οτι η κατατσαση ειανι σχεδον στο τελος η αδερφη μου που ειναικαι η μονη που ζει κοντα τους ειναι και η μονη πουε χει πανω της ολο αυτο το μεγαλο φορτιο ειναι κουρελι της μιλαω αθε μερα και αυτο που της λεω ειναι να μην λυγισει οσο μπορει ο καθενας μας τοβιωνει διαφορετικα .

Προσωπικα δνε θελω ενα τετοιο τελος γιατον ανθρωπο που σημαδεψε τη ζωη μου σε μεγαλο βαθμο δεν θελω αν βλεπω τους δικους μου να υποφερουν αλλο δεν θελω να βλεπω τον πατερα μου ετσι ειναι πικρο και ασχημο να μην ανγνωριζεοις τα παιδια σου καινα μην θυμασαι τα εγγονια σου . Ο Σταυρος μου λεει :μαμα ο παππους δεν ειναικαλα !Αποφευγει αντον κοιταξει στα ματια δνε μπαινεικαν στοο δωματιο δνε μπορω να ανγκασω ενα παιδακι 56 ετων να βλεπει κατι που ουτε εγω αντεχω .

[Ifigeneia]

Βάνια μου τόσο εσύ όσο και η κολλητή μου (της οποίας ο πατέρας είναι εδώ και 5 χρόνια με αλτσχάιμερ και δεν έχει καμία επικοινωνία με το περιβάλλον) μου μάθατε να λέω και να δείχνω στους γονείς μου κάθε μέρα ότι τους αγαπώ γιατί αλλιώς αν δεν το κάνω, κάποια στιγμή που θα θέλω μπορεί να είναι αργά.

Λυπάμαι πολύ για την κατάσταση του πατέρα σου.. Όταν βλέπεις ένα δικό σου άνθρωπο σαν τον πατέρα σου έτσι, όσο προχωρημένη κι αν είναι ηλικία του, όσες δυσάρεστες αναμνήσεις και να έχεις από αυτόν, δεν παύεις να πονάς!

Να είσαι δυνατή για τον άντρα σου και τον Σταυρονικόλα σου!

Αυτό θέλει και ο ίδιος, κι ας μην μπορεί να το εκφράσει!

Μακάρι να είχες το χρόνο να του πεις αυτά που γράφεις και ακόμα περισσότερα. Μίλα του όμως... Του κάνει καλό!

Σε φιλώ!