Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κι εγω οταν τον αφηνω σκεφτομαι τι κανει κτλ γιατι νομιζω οτι μονο εγω ξερω να τον φροντιζω οπως θελει..αλλα ξερω οτι οντως γινομαι υπερβολικη και το μωρο μου περναει μια χαρα..ασε που τους κανει καλο να ξεκολανε και λιγο απο πανω μας..Δες το ετσι..οτι θα της κανει και καλο.. ;)

Ξερεις απο τη στιγμη που τα γενναμε τα κλεινουμε στις φτερουγες μας μη τυχων και στεναχωρηθουν,πεσουν,χτυπησουν κτλ και τελικα δε βλεπουμε οτι ετσι τους κανουμε περισσοτερο κακο γιατι προσκολουνται πανω μας και δε τα αφηνουμε να δουν,να νιωσουν,να βιωσουν πραγματα τα οποια θα τα βοηθησουν να οριμασουν,να ανταπεξελθουν πιο ευκολα στα σκαμπανεβασματα της ζωης..

Παλι με επιασε η φιλοσοφια μου βραδιατικα... :blush:

Δημοσίευση

Καλημέρα tselinkas, εγώ αν και δεν είμαι τόοοοοοοοσο πολύ κολλημένη με τον γιο μου όπως εσύ, αλλά όταν πήγα για να γεννήσω την κόρη μας, πριν φύγω έριξα ένα κλάμα γιατί τον άφηνα πίσω και σκεφτόμουν "αν γίνει κάτι? τι θα γίνει με το παιδί?", όμως όταν έφτασα στο νοσοκομείο και άρχισε ο τοκετός σκεφτόμουν μόνο πώς θα γεννήσω το κοριτσάκι μας.....όλα πήγαν κατ΄ευχήν......μετά ασχολούμουν με την μικρή....και όταν ξημέρωσε ήρθε και ο γιος μου να μας δει και ερχόταν κάθε απόγευμα μέχρι που φύγαμε (3 μέρες)......και όλα καλά,

μην αγχώνεσαι ποιός θα είναι με το κοριτσάκι σου όταν έρθει η ώρα του τοκετού? αν είναι σε καλά χέρια μην στενοχωριέσαι......

με το καλό σου εύχομαι να γεννήσεις κια το 2ο!! :kiss:

Δημοσίευση

Συμφωνω με την argi,oτι στο δευτερο παιδι σκεφτεσαι τετοια πραγματα.Πιο πολυ εχεις το νου σου στο παιδι το μεγαλο παρα σ αυτο που θα γεννηθει.

Εγω οταν πηγα να γεννησω παραδεθηκα με τον γιο μου απο τοτε που σταματησα τη δουλεια(γεναρη και γεννησα μαρτιο).Ημασταν ολη την μερα αγκαλια , φιλια και χαδια.

Οταν ηρθε η μερα που θα πηγαινα τον αφησα το προηγουμενο βραδυ στην μαμα μου γιατι θα πηγαινα με ραντεβου στις 6 το πρωι.Ο Θανος ζητημα αν ειχε κοιμηθει εκτος σπιτιου 5 φορες..

Απο την ωρα που μπηκα δεν σταματησα να σκεφτομαι τον Θανο και καποια στιγμη ξυπνησα και αρχισα να σκεφτομαι το μωρο.

Στο δωματιο το ιδιο, μου τον εφεραν μια μερα πριν βγω γιατι δεν με ζητησε και δεν θελαμε να τον ξεσηκωσουμε και οταν ηρθε εκεινο το σαββατο πρωι εκλαιγε αυτος στην αγκαλια μου και εγω(τωρα που στο γραφω συγκινηθηκα παλί).

Κοιτουσε με απορια τον χωρο και οταν εφυγε λογικο ηταν να μην θελει να με αποχωρηστει.Εκει του βρηκαμε μια ιστοριουλα οτι η μαμα πρεπει να μεινει στο νοσοκομειο γιατι φτιαχνουμε το μωρακι(χαχαχα και εκεινη η μερα ηταν που φτιαχναμε την μυτη και τα αυτια).Ετσι εφυγε χαρουμενος και την αλλη μερα επεστρεψα.

Με το καλο και να ξερεις οτι ολα αυτα που νιωθεις ειναι απολυτως φυσιολογικα.

Υγ μην ξεχασεις το δωρο που θα φερει το μωρακι σε αυτην.Οπως και το δωρο που θα κανει στο μωρο.Αστειο μεν αλλα λειτουργει πολυ καλα στο πως θα το παρει στο ματι το μωρο η μεγαλη σου.

Δημοσίευση

Βρε κορίτσια, κι εγώ το έχω αυτό το πρόβλημα. Από την μέρα που έμαθα ότι είμαι έγκυος στο 2ο παιδάκι μου, δεν μπορώ να διανοηθώ πως θα αφήσω την μεγάλη μου πίσω, μέχρι που με πιάνουν τα κλάματα. Και να φανταστείτε ότι την άφησα από 3 μηνών μωράκι γιατί έπρεπε να γυρίσω στην δουλεία, αλλά η σκέψη ότι θα κοιμάμαι μακριά της μου ραγίζει την καρδιά. Δεν είναι ότι δεν έχω ανθρώπους, έχω και τους εμπιστέυομαι μάλιστα αλλά μου κακοφαίνεται πολύ.

Δημοσίευση

συγνωμη βρε κοριτσια... μπαμπα δεν εχουν τα παιδακια μας? αυτοι δεν ξερουν να τα φροντιζουν?

εγω οταν θα παω να γεννησω θα φωναξω μια μερα νωριτερα τα πεθερικα μου... το πρωι ο μπαμπας της θα τη βαζει στο σχολικο για τον βρεφικο, το μεσημερι θα την παραλαμβανει και το απογευμα θα καθεται σπιτι με τους παπουδες... που το προβλημα??? και αν δεν εχετε παπουδες θα καθετε ο μπαμπας και σεις θα υποδεχεστε τους φιλους στο νοσοκομειο μοναχουλες... ειναι λιγο δυσκολο αλλα ειναι μονο 4 μερες!!!

αντε μην αγχωνεστε για τετοια πραγματα!!! :)

Δημοσίευση

ΑΧ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΟΣΟ ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΓΙΟ 3 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΘΑ ΤΟΥ ΦΕΡΩ ΕΝΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙ.ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ,ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΩ,ΤΟΥ ΛΕΩ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ,ΝΑ ΤΟ ΦΕΡΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΑΩ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΜΕ ΡΩΤΑΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΒΓΑΛΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ?ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΛΑΚΑ.ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ Κ ΝΑ ΤΟΝ ΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ.....ΑΧ ΔΕΝ ΞΕΡΩ.......

Δημοσίευση

ΚΟΡΙΤΣΙΑ Κ ΕΓΩ ΜΕ ΑΥΤΟ ΑΓΧΩΝΟΜΑΙ.ΚΛΑΙΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 6 ΕΤΩΝ.ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑ ΣΕ ΞΕΓΕΝΝΗΣΕΙ ΕΔΩ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ.ΑΧ ΜΑΝΑΡΙ ΜΟΥ ΤΟΥ ΛΕΩ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ."ΘΑ ΜΟΥ ΛΕΙΨΕΙΣ"ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ "Σ'ΑΓΑΠΑΩ" ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ.ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΖΟΥΜΙΑ.ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΧΩ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΩ ΜΠΑΝΙΟ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΕΤΟΙΑ ΛΟΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ.ΠΩΠΩ ΔΥΝΑΜΗ ΖΗΤΑΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΩ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΓΤ ΤΗΝ ΕΒΑΨΑ.ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΗΝΟΥΝ Κ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΣΕ ΗΣΥΧΙΑ ΟΠΟΤΕ ΠΟΥ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ.ΧΑΧΑ!ΑΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΜΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ Κ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ!ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΑΝΤΩΣ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Κ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!

Δημοσίευση

να σου πω την αληθεια και μενα ειναι κατι που με προβληματιζει...

πρωτον γιατι ξερω πως ο μικρος θα φρικαρει και δευτερον γιατι θα μου λειπει αφανταστα πολυ....

δεν με αγχωνει αν θα τον προσεχουν σωστα ειμαι σιγουρη γι αυτο αλλα δεν θα μπορω εγω μακρια του.... :P

Δημοσίευση

Τελικα ολες το ιδιο νιωθουμε ε;κι εγω βρε κοριτσια αγχωνομαι πολυ!Οχι για τον μικρο αλλα για μενα!Αυτος εχει συνηθισει επειδη δουλευα αλλα ενα μηνα τωρα που καθομαι εχει κολησει πανω μου αφου ουτε στην γιαγια του δεν καθεται μονος που τον ειχε κι ολη μερα!Την ημερα δεν με αγχωνει γιατι καλοπερναει αλλα το βραδυ πως θα κοιμηθει χωρις να τον φιλησω να τον σκεπασω;!Αχ πολυ το σκεφτομαι και στεναχωριεμαι!!

Δημοσίευση

ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΜΠΕΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ 1,5 ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΑΜΥΓΔΑΛΙΕΣ Κ ΗΤΑΝ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΩ ΕΚΕΙ ΝΥΧΤΑ,ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΦΟΡΟΥΣΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΡΟΥΧΑ 2 ΜΕΡΕΣ(ΠΑΙΔΙ 2 ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΚΥΛΙΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΑΤΩΜΑΤΑ ΚΛΠ.).ΑΡΑ ΟΥΤΕ ΜΠΑΝΙΟ ΤΟΥ ΚΑΝΑΝ,Μ'ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΦΕΡΑΝ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΕΙ.ΓΙΑΥΤΟ ΟΠΩΣ ΘΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ Η ΜΑΝΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΕΤΣΙ.ΑΠΛΩΣ ΛΙΓΟ ΥΠΟΜΟΝΗ Κ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΙ 3 ΜΕΡΟΥΛΕΣ.

Δημοσίευση

τσελιγκα σε νιωθω! ολη την ωρα αυτο σκεφτομαι,πως θα αφησω το μικρο μου που ειμαστε ολη μερα μαζι?και τι να του εξηγησω?θα ναι 17 μηνων οταν θα γενησω οποτε δεν θα καταλαβει που θα ειμαι κ γιατι θα λειπω...πως το ξεπερναει κανεις αυτο?

Δημοσίευση

Τσέλιγκα,σε καταλαβαίνω...Εμένα η μπουμπού μου είναι μόλις 4,5 μηνών και δεν μπορώ να την αποχωριστώ... :dry:

Όσο δούλευα(4-5 ώρες την ημέρα)μου έλειπε πάρα πολύ... :unsure:

Παρολαυτά,πιστευω πως λίγος προσωπικός χρόνος για την μαμά αλλά και για το παιδάκι,κάνει καλό! ;)

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Κορίτσια πόσο σας λατρεύω!όλες το ίδιο τρελές έτσι?με νύχια και με δόντια κρατιέμαι να μην το πάρω, και να πω αλήθεια βασικός λόγος που την έχει γλιτώσει ακόμα είναι γιατί άκουσα γυναικολογο που το ρωτούσαν για αυτό και είπε επειδή δεν έχουμε γνώση της θέσης τ μωρού μπορεί να το βάζουμε σε λάθος σημεία,  να μην ακούσουμε καρδούλα λόγω λάθους μας, και να μας αγχώσει περισσότερο..κρατήστε το στο μυαλό σας αυτό πριν τρελαθείτε καμία μέρα χωρίς λόγο!!🙃
    • Καλησπέρα κορίτσια! Πως είστε? @Maria98 όταν μπορέσεις να μας πεις τ νέα σας. Ελπίζω να βγηκατε κ να είστε στο σπιτάκι σας. Αχ κορίτσια εμεις τ απογεύματα δ έχουμε ησυχια. Δ ξέρει τι θέλει. Αγκαλια κλαιεο κατω κλαιει. Τα πρωινά είναι κυρια. Τα απογεύματα με ξετιναζει. Ευτυχως της άρεσε τ μαρσιπο. Μόλις μπαίνει μεσα σβήνει. Χθες βγηκα κ αγορά με τ κορίτσια κ τ μωρο στο μαρσιπο. Δεν κουραστηκα καθολου. Στο σπίτι την βαζω για να κανω καμία δουλειά γτ αλλιώς ολο χέρια θελει. Με βολεψε πολυ κ μενα  κ τ μωρο. Επισης... ξεκινησαμε επαφες. Την 1η φορά ηταβ περιεργα, πονεσα καπως, πιο πολύ σαν αισθηση καυσου αλλα ενταξει τ καταφέραμε. Τη 2η βγηκε πιο καλα..ίσα ίσα μια ενόχληση στην αρχή.
    • Κορίτσι μου καταλαβαίνω πως το λες το "σε ζηλεύω".. εσύ μπορεί να "με ζηλεύεις" επειδή έχεις ζήσει στην επαρχία και ξέρεις πως είναι η ποιότητα ζωής εδώ.. κάποιος άλλος όμως που δεν έχει τέτοια βιώματα μπορεί να σε θεωρήσει και τρελό... 😅 όλα είναι σχετικά σε αυτή τη ζωή! Για εμάς λοιπόν που ξέρουμε και έχουμε ζήσει στην επαρχία, εκτιμάμε πολλά περισσότερα.. 😉 Αν μπορείς και έχεις τη δυνατότητα να φύγεις κάποια στιγμή από την Αθήνα να το κάνεις!!! Η ζωή είναι τόσο μικρή για να την τρώμε μέσα σε τέσσερις τοίχους σε μεγάλες τσιμεντουπόλις που δεν έχουν να μας προσφέρουν τπτ επί της ουσίας..!!! Δεν είναι τυχαίο που σε δύσκολους καιρούς τα χωριά επιβιώνουν πάντα!!! 🙃😉 Στα χωριά δεν θα δεις ούτε έναν άστεγο, ούτε έναν επαίτη.. δεν είναι τυχαίο!!!
    • Σκέφτομαι και εγώ να το πάρω αυτό το μηχάνημα,πως θα ξέρουμε όμως  ότι είναι η καρδούλα του μωρού η η δική μας ? 
    • Κορίτσια μου!!! 3 τα δόντια μας εντέλει!! 😱😱😱 Πως να ηρεμήσει το παιδί απ' τη γκρίνια μετά...;!! Να ρωτήσω σήμερα που κατάφερα στα δευτερόλεπτα αυτά που με άφησε να δω το στοματακι της και με το δάχτυλο ότι νοιωθω.. βλέπω να βγαίνουν στραβά ή μου φαίνεται και έτσι είναι το φυσιολογικό; Βλέπω δηλαδή το ένα μπροστά κάτω συγκεκριμένα που έχει ξεπεταχτεί περισσότερο από τα άλλα δύο, να βγαίνει σα τριγωνικό σχήμα από τη μια μεριά και όχι επίπεδο όπως είναι κανονικά το δόντι μπροστά.. είναι φυσιολογικό και καθώς βγαίνει θα "στρώσει"; Είναι η αίσθηση μου τέτοια γιατί μπορεί να μην έχει ξεπεταχτεί 100% από το ούλο ή κάτι πάει λάθος και θα έπρεπε να το νοιώθω ευθεία γραμμή το δοντακι κανονικά; Σε 10 μέρες έχουμε παιδίατρο, μη της στέλνω τώρα και για αυτό..😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...