Μετάβαση σε περιεχόμενο

TI THA KANW MAKRIA THS?


Recommended Posts

Βρε αυτο σε αγχωνει;;;αφου ειναι μονο για 3-4 μερες αλλωστε θα στη φερνουν να τη βλεπεις(θα κατεβαινεις εσυ δηλαδη στην εισοδο).. ;)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κι εγω οταν τον αφηνω σκεφτομαι τι κανει κτλ γιατι νομιζω οτι μονο εγω ξερω να τον φροντιζω οπως θελει..αλλα ξερω οτι οντως γινομαι υπερβολικη και το μωρο μου περναει μια χαρα..ασε που τους κανει καλο να ξεκολανε και λιγο απο πανω μας..Δες το ετσι..οτι θα της κανει και καλο.. ;)

Ξερεις απο τη στιγμη που τα γενναμε τα κλεινουμε στις φτερουγες μας μη τυχων και στεναχωρηθουν,πεσουν,χτυπησουν κτλ και τελικα δε βλεπουμε οτι ετσι τους κανουμε περισσοτερο κακο γιατι προσκολουνται πανω μας και δε τα αφηνουμε να δουν,να νιωσουν,να βιωσουν πραγματα τα οποια θα τα βοηθησουν να οριμασουν,να ανταπεξελθουν πιο ευκολα στα σκαμπανεβασματα της ζωης..

Παλι με επιασε η φιλοσοφια μου βραδιατικα... :blush:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Καλημέρα tselinkas, εγώ αν και δεν είμαι τόοοοοοοοσο πολύ κολλημένη με τον γιο μου όπως εσύ, αλλά όταν πήγα για να γεννήσω την κόρη μας, πριν φύγω έριξα ένα κλάμα γιατί τον άφηνα πίσω και σκεφτόμουν "αν γίνει κάτι? τι θα γίνει με το παιδί?", όμως όταν έφτασα στο νοσοκομείο και άρχισε ο τοκετός σκεφτόμουν μόνο πώς θα γεννήσω το κοριτσάκι μας.....όλα πήγαν κατ΄ευχήν......μετά ασχολούμουν με την μικρή....και όταν ξημέρωσε ήρθε και ο γιος μου να μας δει και ερχόταν κάθε απόγευμα μέχρι που φύγαμε (3 μέρες)......και όλα καλά,

μην αγχώνεσαι ποιός θα είναι με το κοριτσάκι σου όταν έρθει η ώρα του τοκετού? αν είναι σε καλά χέρια μην στενοχωριέσαι......

με το καλό σου εύχομαι να γεννήσεις κια το 2ο!! :kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμφωνω με την argi,oτι στο δευτερο παιδι σκεφτεσαι τετοια πραγματα.Πιο πολυ εχεις το νου σου στο παιδι το μεγαλο παρα σ αυτο που θα γεννηθει.

Εγω οταν πηγα να γεννησω παραδεθηκα με τον γιο μου απο τοτε που σταματησα τη δουλεια(γεναρη και γεννησα μαρτιο).Ημασταν ολη την μερα αγκαλια , φιλια και χαδια.

Οταν ηρθε η μερα που θα πηγαινα τον αφησα το προηγουμενο βραδυ στην μαμα μου γιατι θα πηγαινα με ραντεβου στις 6 το πρωι.Ο Θανος ζητημα αν ειχε κοιμηθει εκτος σπιτιου 5 φορες..

Απο την ωρα που μπηκα δεν σταματησα να σκεφτομαι τον Θανο και καποια στιγμη ξυπνησα και αρχισα να σκεφτομαι το μωρο.

Στο δωματιο το ιδιο, μου τον εφεραν μια μερα πριν βγω γιατι δεν με ζητησε και δεν θελαμε να τον ξεσηκωσουμε και οταν ηρθε εκεινο το σαββατο πρωι εκλαιγε αυτος στην αγκαλια μου και εγω(τωρα που στο γραφω συγκινηθηκα παλί).

Κοιτουσε με απορια τον χωρο και οταν εφυγε λογικο ηταν να μην θελει να με αποχωρηστει.Εκει του βρηκαμε μια ιστοριουλα οτι η μαμα πρεπει να μεινει στο νοσοκομειο γιατι φτιαχνουμε το μωρακι(χαχαχα και εκεινη η μερα ηταν που φτιαχναμε την μυτη και τα αυτια).Ετσι εφυγε χαρουμενος και την αλλη μερα επεστρεψα.

Με το καλο και να ξερεις οτι ολα αυτα που νιωθεις ειναι απολυτως φυσιολογικα.

Υγ μην ξεχασεις το δωρο που θα φερει το μωρακι σε αυτην.Οπως και το δωρο που θα κανει στο μωρο.Αστειο μεν αλλα λειτουργει πολυ καλα στο πως θα το παρει στο ματι το μωρο η μεγαλη σου.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Βρε κορίτσια, κι εγώ το έχω αυτό το πρόβλημα. Από την μέρα που έμαθα ότι είμαι έγκυος στο 2ο παιδάκι μου, δεν μπορώ να διανοηθώ πως θα αφήσω την μεγάλη μου πίσω, μέχρι που με πιάνουν τα κλάματα. Και να φανταστείτε ότι την άφησα από 3 μηνών μωράκι γιατί έπρεπε να γυρίσω στην δουλεία, αλλά η σκέψη ότι θα κοιμάμαι μακριά της μου ραγίζει την καρδιά. Δεν είναι ότι δεν έχω ανθρώπους, έχω και τους εμπιστέυομαι μάλιστα αλλά μου κακοφαίνεται πολύ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

συγνωμη βρε κοριτσια... μπαμπα δεν εχουν τα παιδακια μας? αυτοι δεν ξερουν να τα φροντιζουν?

εγω οταν θα παω να γεννησω θα φωναξω μια μερα νωριτερα τα πεθερικα μου... το πρωι ο μπαμπας της θα τη βαζει στο σχολικο για τον βρεφικο, το μεσημερι θα την παραλαμβανει και το απογευμα θα καθεται σπιτι με τους παπουδες... που το προβλημα??? και αν δεν εχετε παπουδες θα καθετε ο μπαμπας και σεις θα υποδεχεστε τους φιλους στο νοσοκομειο μοναχουλες... ειναι λιγο δυσκολο αλλα ειναι μονο 4 μερες!!!

αντε μην αγχωνεστε για τετοια πραγματα!!! :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΑΧ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΟΣΟ ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΓΙΟ 3 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΘΑ ΤΟΥ ΦΕΡΩ ΕΝΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙ.ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ,ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΩ,ΤΟΥ ΛΕΩ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ,ΝΑ ΤΟ ΦΕΡΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΑΩ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΜΕ ΡΩΤΑΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΒΓΑΛΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ?ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΛΑΚΑ.ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ Κ ΝΑ ΤΟΝ ΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ.....ΑΧ ΔΕΝ ΞΕΡΩ.......

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΚΟΡΙΤΣΙΑ Κ ΕΓΩ ΜΕ ΑΥΤΟ ΑΓΧΩΝΟΜΑΙ.ΚΛΑΙΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 6 ΕΤΩΝ.ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑ ΣΕ ΞΕΓΕΝΝΗΣΕΙ ΕΔΩ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ.ΑΧ ΜΑΝΑΡΙ ΜΟΥ ΤΟΥ ΛΕΩ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ."ΘΑ ΜΟΥ ΛΕΙΨΕΙΣ"ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ "Σ'ΑΓΑΠΑΩ" ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ.ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΖΟΥΜΙΑ.ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΧΩ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΩ ΜΠΑΝΙΟ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΕΤΟΙΑ ΛΟΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ.ΠΩΠΩ ΔΥΝΑΜΗ ΖΗΤΑΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΩ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΓΤ ΤΗΝ ΕΒΑΨΑ.ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΗΝΟΥΝ Κ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΣΕ ΗΣΥΧΙΑ ΟΠΟΤΕ ΠΟΥ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ.ΧΑΧΑ!ΑΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΟΥΜΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ Κ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ!ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΠΑΝΤΩΣ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Κ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

να σου πω την αληθεια και μενα ειναι κατι που με προβληματιζει...

πρωτον γιατι ξερω πως ο μικρος θα φρικαρει και δευτερον γιατι θα μου λειπει αφανταστα πολυ....

δεν με αγχωνει αν θα τον προσεχουν σωστα ειμαι σιγουρη γι αυτο αλλα δεν θα μπορω εγω μακρια του.... :P

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Τελικα ολες το ιδιο νιωθουμε ε;κι εγω βρε κοριτσια αγχωνομαι πολυ!Οχι για τον μικρο αλλα για μενα!Αυτος εχει συνηθισει επειδη δουλευα αλλα ενα μηνα τωρα που καθομαι εχει κολησει πανω μου αφου ουτε στην γιαγια του δεν καθεται μονος που τον ειχε κι ολη μερα!Την ημερα δεν με αγχωνει γιατι καλοπερναει αλλα το βραδυ πως θα κοιμηθει χωρις να τον φιλησω να τον σκεπασω;!Αχ πολυ το σκεφτομαι και στεναχωριεμαι!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

xaxa. geia sas koritsakia mou.tha sas pw kati.simera i mikri mou xipnise nwris kai kathotan me ton baba tis.egw sikwthika 3 wres meta kai to paidi akoma den eixe allaxei pana,plunei dontia,piei gala,oute prwino.kai meta leme gia 3 meres?boithia!!!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΜΠΕΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ 1,5 ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΑΜΥΓΔΑΛΙΕΣ Κ ΗΤΑΝ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΩ ΕΚΕΙ ΝΥΧΤΑ,ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΦΟΡΟΥΣΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΡΟΥΧΑ 2 ΜΕΡΕΣ(ΠΑΙΔΙ 2 ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΚΥΛΙΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΑΤΩΜΑΤΑ ΚΛΠ.).ΑΡΑ ΟΥΤΕ ΜΠΑΝΙΟ ΤΟΥ ΚΑΝΑΝ,Μ'ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΦΕΡΑΝ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΕΙ.ΓΙΑΥΤΟ ΟΠΩΣ ΘΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ Η ΜΑΝΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΕΤΣΙ.ΑΠΛΩΣ ΛΙΓΟ ΥΠΟΜΟΝΗ Κ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΙ 3 ΜΕΡΟΥΛΕΣ.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

τσελιγκα σε νιωθω! ολη την ωρα αυτο σκεφτομαι,πως θα αφησω το μικρο μου που ειμαστε ολη μερα μαζι?και τι να του εξηγησω?θα ναι 17 μηνων οταν θα γενησω οποτε δεν θα καταλαβει που θα ειμαι κ γιατι θα λειπω...πως το ξεπερναει κανεις αυτο?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Τσέλιγκα,σε καταλαβαίνω...Εμένα η μπουμπού μου είναι μόλις 4,5 μηνών και δεν μπορώ να την αποχωριστώ... :dry:

Όσο δούλευα(4-5 ώρες την ημέρα)μου έλειπε πάρα πολύ... :unsure:

Παρολαυτά,πιστευω πως λίγος προσωπικός χρόνος για την μαμά αλλά και για το παιδάκι,κάνει καλό! ;)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γι'αυτό σου λέω... ;) Τώρα με το μωρό δεν θα μπορείς να αφιερώνεις όοοολο σου τον χρόνο στην μικρή σου.Οπότε τώρα είναι μια καλή περίοδος για να αρχίσετε να προσαρμόζεστε και οι δυο :):kiss:

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Κορίτσια εμένα ο μικρούλης μου είναι κρυμμένος.  Βασικά εγώ τον κόλλησα...είχα πονόλαιμο και καταρροη.  Τώρα προς το παρόν έχει μυξουλες και μπούκωμα.  Ελπίζω να του περάσει γρήγορα και να πάρει αντισώματα με τον θηλασμό 
    • Ευχαριστούμε για το μοίρασμα!! Τι ωραίες στιγμές!  Χαρα, συγκίνηση, αγωνία, άγχος...όλα μαζί  Θα σου πω ότι κι εγώ δεν την χάρηκα όσο θα ήθελα την εγκυμοσύνη αλλά θυμάμαι ότι όταν το έμαθα παρόλο το άγχος είχα χαρεί πολύ ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά τα πράγματα!  Αφού τις πρώτες μέρες κοιτούσα τον άντρα μου σε άσχετες φάσεις και γελούσα και αυτός ήταν πολύ πιο συγκρατημενος μην χαρεί τζάμπα. Αλλά του έλεγα και να μην πάει καλά το ίδιο θα λυπηθουμε είτε χαιρόμαστε τώρα είτε όχι  Μετά φυσικά που όλα πήγαιναν καλά με έπιανε πού και πού το άγχος 
    • Που λέτε κορίτσια, αφού περιμέναμε 4 ώρες αυτό το εξιτήριο, κι ενώ είχε ήλιο, με το που πιάνουμε το μωρό να βγούμε έξω από το μαιευτήριο μαζεύτηκαν όλα τα σύννεφα του κόσμου κι αρχίζει να ψιχαλιζει. Φτάνουμε σπίτι και το μεγάλος (πλέον) κοιμόταν 😆 Οπότε δεν υπήρξε καμία αναμονή στην είσοδο, μπήκαμε τρέχοντας μην παγώσει το μωρό και τον αφήσαμε πάνω στον καναπέ 🥲 Καθόλου instagramable 😆 3 ώρες μετά που πήγα να ξυπνήσω τον μεγάλο, νόμιζε ότι ήμουν εξωγήινος κι άρχισε να φωνάζει τη γιαγιά του!! Αφού τον συνεφεραμε, του λέμε έλα να δεις το μωρό και καθόταν από μακριά και το κοιτούσε. Μετά ξεκόλλησε και του βάλε το χέρι στην κοιλιά κι εκεί ξεμπλοκαρε!! Άρχισε να χοροπηδάει, να χαίρεται!! Ήθελε να τον πάρει αγκαλιά, τον άρπαξε και κόντεψε ο λαιμός του μωρού να μας φύγει!! Μετά του τον βάλαμε στην αγκαλιά του, αλλά τον γύρισε κάπως και τον έφερε από κάτω του κεφαλοκλειδωμα, σμακ ντάουν φάση, αλλα το έκανε με πολύ χαρά κι αγάπη (ελπίζω 😅) του έδινε και φιλάκια μετά!  Σήμερα το πρωί ήρθε στο δωμάτιο μας, γιατί εκεί έχουμε το λίκνο, και φώναζε "το μωρό κοιμάται" και προσπάθησε να τον νανουρισει κουνώντας το λίκνο με φόρα! Μετά όταν θήλαζα, ήρθε και έλεγε "το μωρό πίνει γάλα" και του έριξε μια φαπα, η οποία στη δική του γλώσσα μάλλον ήταν χάδι... στη συνέχεια άρχισε να χοροπηδάει κιόλας δίπλα μας και να φωνάζει "τραμπολίνο"! Μετά σκούπισε με το χέρι τη μύτη του που είχε μυξες και προσπάθησε να το βάλει στο στόμα του μωρού...  Κορίτσια, νιώθω ότι καλά πάει γενικά, τον συμπαθεί, αλλά νιώθω ότι θα τον ξεκανει κιόλας ταυτόχρονα!! Αλλά μια πραγματική ιστορία αγάπης αδερφών μόλις ξεκίνησε 😅😅
    • Ωχ ωχ, δικιά μου είσαι! ❤️ Αλλά όχι cyber security, πολύ βαρβατα είναι αυτά τα μονοπάτια, ειδικά στη red hat 😆 Εγώ από hardware-ου έχω καταλήξει σε data engineer με τις αλλαγές από πρότζεκτ σε πρότζεκτ!! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...