Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

"Από τι να πρωτοξεκινήσετε! Η εκκλησία, τα προσκλητήρια, οι καλεσμένοι, τα βαφτιστικά, οι μπομπονιέρες… μια ατελείωτη λίστα από διαδικαστικά και εκκρεμότητες που δεν μπορούν να περιμένουν. Για να κυλήσουν όλα στην εντέλεια αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις και αναμνήσεις, διαβάστε τις γραμμές που ακολουθούν!

Η βάφτιση είναι από τα πιο σημαντικά θέματα που απασχολούν και προβληματίζουν όσα ζευγάρια έχουν υποδεχθεί σπίτι τους τον… πελαργό, καθώς το μυστήριο δεν επαναλαμβάνεται και γι’ αυτό αξίζει να το ζήσουν και να το χαρούν με όλη τους την καρδιά.

Ο έγκαιρος προγραμματισμόςΤυπικά κάποιες κινήσεις, όπως π.χ. το κλείσιμο της εκκλησίας για τη βάφτιση, μπορούμε να τις κάνουμε ακόμα και την τελευταία στιγμή, δηλαδή μία μέρα πριν το μυστήριο. Καθώς όμως οι περισσότεροι γονείς προτιμούν να βαφτίσουν το παιδί τους άνοιξη ή φθινόπωρο και μάλιστα μεσημέρι, το καλύτερο είναι να σπεύσουμε για την ημερομηνία τουλάχιστον έναν μήνα νωρίτερα.

Η καλύτερη ηλικία για να βαφτίσουμε το μωρό μας

Αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες για την ιδανική ηλικία ώστε το παιδί μας να περάσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα τη δοκιμασία της βάφτισης, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι μια ψυχολογική προετοιμασία –αν βέβαια είναι σε ηλικία που καταλαβαίνει– είναι απαραίτητη, καθώς όλος αυτός ο σπαραγμός που βιώνει τις περισσότερες φορές σου ραγίζει την καρδιά. Την ώρα δηλαδή που γνωστοί και φίλοι χαίρονται και γελούν, το μωρό ταλαιπωρείται. Η καλύτερη λοιπόν ηλικία για να το βαφτίσουμε είναι όταν έχει αρχίσει να καταλαβαίνει δυο-τρία πραγματάκια, ώστε να του έχουμε μιλήσει για το μυστήριο παρουσιάζοντας το σαν κάτι ανάλαφρο, τρυφερό, όμορφο, εορταστικό, σαν κάτι που θα χαρούμε όλοι μαζί. Αξίζει επίσης να έχουμε υπόψη μας πως το παιδάκι που βαφτίζεται δεν έχει προλάβει, εξαιτίας της μικρής του ηλικίας, να βρεθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή σε μεγάλες συναναστροφές, πράγμα που σημαίνει ότι τρομάζει όταν βλέπει ξαφνικά σε ένα άγνωστο σκηνικό με ψαλμωδίες τόσο πολύ κόσμο γύρω του και τόσες άγνωστες φυσιογνωμίες να το κοιτάζουν από κάθε γωνιά! Τρομάζει επίσης με τον άγνωστο ιερέα που το παίρνει ξαφνικά στα χέρια του, εκτός κι αν έχουμε φροντίσει να του τον γνωρίσουμε με δυο-τρεις επισκέψεις μας στην εκκλησία αρκετές μέρες πριν τη βάφτιση.

Πόσο θα μας κοστίσει

Δεν υπάρχει κανονισμός της Εκκλησίας που να υποχρεώνει τους νονούς ή τους γονείς του μωρού να πληρώσουν τη βάπφιση. Κάποιοι ιερείς αρνούνται να δεχθούν χρήματα ή προτείνουν να αφήσουμε στην εκκλησία «ό,τι επιθυμούμε». Αν όμως το παιδί δεν βαφτιστεί στην ενορία του, οι γονείς του είναι υποχρεωμένοι να της καταβάλουν 30 ευρώ για το δικαίωμα μεταβίβασης. Τέλος, δεν ξεχνάμε να δώσουμε στον ιερέα τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του μωρού μας.

Τα προσκλητήρια

Τα προσκλητήρια συχνά αποδεικνύονται ένας ιδιαίτερα ευχάριστος «πονοκέφαλος», καθώς υπάρχει μια ατέλειωτη γκάμα τόσο όμορφων χρωμάτων και σχεδίων που δεν ξέρεις ποιο ακριβώς να διαλέξεις. Σε ροζ ή γαλάζιο χαρτί με λουλουδάκια, αρκουδάκια και γατάκια στα χρώματα του ουράνιου τόξου, απλά φέρνουν σε αδιέξοδο νονά και μαμά, στην περίπτωση που οι δυο τους είναι φίλες και η μια βοηθάει στις επιλογές την άλλη. Προσοχή όμως, τα στέλνουμε τουλάχιστον έναν μήνα πριν τη βάφτιση.

Τα έξοδα της νονάς/νονού

Η νονά/νονός αγοράζει τα βαφτιστικά που περιλαμβάνουν, εκτός από τα ρουχαλάκια του μωρού, τα μαρτυρικά που φορούν στο πέτο τους οι καλεσμένοι (σταυρουδάκια κ.λπ.), τα λαδόπανα τις πετσέτες και τα σαπουνάκια. Αν έχει πιάσει λίγο κρύο τη μέρα της βάφτισης, είναι απαραίτητο ανάμεσα στα ρούχα να υπάρχει και το παλτουδάκι του μωρού (στα καταστήματα βαφτιστικών θα σας ενημερώσουν σχετικά με κάθε λεπτομέρεια). Επίσης οι νονοί αγοράζουν το σταυρουδάκι του μωρού και τη λαμπάδα του.

Τα έξοδα των γονιών

Οι υποχρεώσεις των γονιών που βαφτίζουν το παιδί τους είναι η φωτογράφηση και η βιντεοσκόπηση της βάφτισης, το προσωπικό δώρο στον νονό/νονά, τα έξοδα για τις μπομπονιέρες, ο μπουφές στην περίπτωση που θα γίνει μια μικρή δεξίωση μετά τα βαφτίσια και ο στολισμός της εκκλησίας.

Προσοχή στα δώρα!

Ολοένα και πιο συχνά σημειώνονται περιπτώσεις όπου ξένοι προς τη βάφτιση άνθρωποι εμφανίζονται δήθεν ως υπεύθυνοι για να μεταφέρουν σε ασφαλές μέρος το δώρα του μωρού, δεδομένου ότι πολλοί γνωστοί και συγγενείς τα παίρνουν μαζί τους στην εκκλησία. Οι κανόνες σωστής επίβλεψης προτείνουν «επιστράτευση» της πιο υπεύθυνης ανιψιάς και της πιο διαθέσιμης ξαδέρφης. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται και στην περίπτωση που στην ίδια εκκλησία γίνονται δύο βαφτίσεις, όπου τα δώρα των καλεσμένων της πρώτης μπορεί να μπερδευτούν με τα δώρα της δεύτερης.

Ποιο όνομα για το μωρό μου;

Πολλά κορίτσια σκέφτονται ήδη από τα εφηβικά τους χρόνια το όνομα του μωρού που θα αποκτήσουν! Ειδικά στις μέρες μας το όνομα του παιδιού απασχολεί ιδιαίτερα τους γονείς, που έουν αποαφασίσει να μη δώσουν στο μωρό τους το όνομα της γιαγιάς ή του παππού. Έτσι ανοίγουν λεξικά, ξεφυλλίζουν μυθιστορήματα, μπαίνουν στο Ίντερνετ ή ψάχνουν σε κινηματογραφικές ταινίες! Σε περιπτώσεις σύγχυσης, εκείνοι που αμφιταλαντεύονται ανάμεσα σε δυο ονόματα «επιστρατεύουν» τελικά και τα δυο για το παιδί – άλλωστε ο νόμος επιτρέπει να του δώσουμε ακόμα και τρία ονόματα. Συχνά οι γονείς των διδύμων διαλέγουν ονόματα με κάποια σχέση μεταξύ τους, π.χ. Μιχάλης και Άγγελος, ενώ ορισμένες οικογένειες δίνουν στο παιδί το όνομα του πατέρα του. Το τελευταίο πάντως δεν είναι ό,τι καλύτερο, αφού σύμφωνα με τους παιδοψυχολόγους μπορεί να «θολώσει» την ξεχωριστή ταυτότητά του. Όσο για το επίθετο του παιδιού, είναι αυτό που δηλώνουμε στο μαιευτήριο αμέσως μετά τη γέννησή του.

Η νονά μου η καλή

Τον νονό ή τη νονά του μωρού δεν πρέπει να τους διαλέγουμε ποτέ με ωφελιμιστικά, δημοσιοσχετίστικκα ή συναισθηματικά κριτήρια πάνω στον ενθουσιασμό και τον παρορμητισμό μας εκεί που πίνουμε ένα ποτήρι κρασί με τους φίλους μας ή ακόμα γιατί δεν μπορούμε να το αρνηθούμε σ’ εκείνον που μας το ζήτησε. Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι που de facto ανακοινώνουν στους γονείς του μωρού «εγώ θα είμαι ο νονός», οπότε εκείνοι εγκλωβίζονται συναισθηματικά και υποχωρούν γιατί δεν μπορούν να πουν «όχι», χωρίς ο συγκεκριμένος νονός να είναι επιλογή τους. Ένα θρησκευτικό μυστήριο όμως δεν είναι κοσμικό γεγονός, οπότε πρέπει να έχουμε άλλα κριτήρια αφού πρόκειται για την επιλογή του πνευματικού πατέρα ή μητέρας του παιδιού μας. Ας ακολουθήσουμε λοιπόν το ένστικτό μας και ας επιλέξουμε τον άνθρωπο που πιστεύουμε ότι θα καταφέρει να δημιουργήσει στενή σχέση με το παιδί και θα μπορεί να δεσμεύεται συναισθηματικά σε αυτήν τη σχέση αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της. Αυτό σημαίνει πως είναι απαραίτητο να έχει τη διάθεση, την ενέργεια και το χρόνο για να ασχοληθεί με το παιδί που βαφτίζει. Εννοείται πως θα τηρεί τα διάφορα εθιμοτυπικά απέναντι του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι σώνει και καλά θα πρέπει κάθε Πάσχα να του αγοράζει μια λαμπάδα δύο μέτρων. Μια απλή βόλτα στα μαγαζιά για ένα παιχνιδάκι είναι αρκετή για το παιδί που πάνω απ’ όλα χρειάζεται φαντασία και αγάπη.

Συνηθίζεται θείες ή θείοι του μωρού να γίνονται επίσης και νονοί τους. Δύο ρόλοι σε ένα! «Γιατί άραγε; Δεν υπάρχουν άλλα άτομα να διαδραματίσουν σπουδαίους ρόλους στη ζωή του παιδιού;» αναρωτιούνται οι ψυχολόγοι. Ούτως ή άλλως η θεία θα το αγαπάει και θα το έχει στο νου της, αν υπάρχουν στενοί δεσμοί αγάπης με την οικογένεια, οπότε γιατί να επιβαρυνθεί και με έναν ακόμα ρόλο;

Οι περισσότερες μαμάδες σκέπτονται αμέσως για νονά την κολλητή τους φίλη. Πριν όμως της το προτείνουν ή δεχθούν να της δώσουν αυτόν τον ρόλο, ας σκεφτούν αν εκείνη είναι το κατάλληλο πρόσωπο για να βαφτίσει το παιδί τους. Αν είναι ένας τύπος που δεν πολυδένεται και δεν πολυνοιάζεται, ας το ξεχάσουν.

Όταν οι γονείς δεν θέλουν να παρεξηγηθούν με ανθρώπους που έχουν ζητήσει να βαφτίσουν το μωρό τους, το παιδί μπορεί τελικά να καταλήξει να έχει ακόμα και τρεις ή περισσότερους νονούς. Βέβαια, το παιδάκι μια χαρά θα είναι, δεν ξέρουμε όμως κατά πόσο θα μπορέσουν αυτοί οι τρεις άνθρωποι να δημιουργήσουν σχέση σύμπνοιας μεταξύ τους με κύριο μέλημά τους το παιδί. Ο γνώμονας δηλαδή και ο καθοριστικός παράγοντας της σχέσης τους πρέπει πάντα να είναι το νοιάξιμο για το βαφτιστήρι τους. Γιατί εννοείται πως το παιδί δεν πρόκειται να βγει ωφελημένο από μια δική τους κόντρα για το σταυρό που θα του πάρουν, για το κοστουμάκι της βάφτισης ή για τα πρώτα του πασχαλινά παπούτσια...

Tip

Η καλή νονά/νονός πρέπει, σύμφωνα με τους ιερείς, να εξομολογηθεί λίγες μέρες πριν τη βάφτιση, πριν δηλαδή αναλάβει έναν τόσο σημαντικό και υπεύθυνο ρόλο."

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ ΚΙΚΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ.

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Αυτό ακριβώς έκανα στην μεγάλη μου γιατί ήταν (και είναι) ένα παιδί δύσκολο στον ύπνο. Φτάσαμε 2 ετών για να κοιμηθεί σερί.  Σε τέτοια παιδιά (velcro babies), βοηθάει τρομερά η συγκοιμηση. Είναι ο μόνος τρόπος για να κοιμηθεί η μαμά. Ευτυχώς το δεύτερο, βγήκε τελείως διαφορετικό και δεν χρειάστηκε ούτε ένα βράδυ να κοιμηθούμε μαζί. Έπιασαν τόπο τα λεφτά που είχα δώσει κάποτε για το λίκνο 😂 @Naty_ κορίτσι μου υπάρχουν κάποιοι τρόποι για να μάθει το μωράκι σιγά σιγά να κοιμάται λίγο πιο αυτόνομα, αλλά είναι τόσο μικρουλι ακόμα που έχει ανάγκη την αγκαλιά σας. Ειδικά αν πονάει... Είναι επίσης όπως έγραψα πιο πάνω και θέμα ιδιοσυγκρασίας του κάθε μωρού.  Να βάζεις τον καθένα στη θέση του αν σου λένε βλακείες (γιατί βλακείες λένε ξεκάθαρα). Προσωπικά με βοήθησε πολύ το σεμινάριο βρεφικού ύπνου της m for mamma (έτσι είναι το όνομα της σελίδας στο Instagram). Τσεκαρε το αν θέλεις γιατί με την μεγάλη μου αυτό το "πάνω κάτω στο δωμάτιο" το πλήρωσα κάπως ακριβά μέχρι που πήγε 14 μηνών και μου έπεσαν τα χέρια και η μέση, και το έκοψα αναγκαστικά γιατί ήμουν έγκυος.  Στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς 🩷
    • Να σου ζήσει κορίτσι μου, γέρος και τυχερός να είναι και να έχετε μια υπέροχη ζωή 🧿🩷 Θα σου πω και γω με τη σειρά μου να δώσεις χρόνο. Θα δεις πως σιγά σιγά όλα θα μπουν στη θεση τους και θα τα καταφέρεις άψογα. Η αρχή είναι όντως δύσκολη, όχι μόνο για τα πρώτα μας παιδάκια, αλλά και για εμάς τις ίδιες. Και εγώ έτρεμα τη στιγμή που θα έρθουμε στο νησί και θα μείνω ολομόναχη με τα δύο μωρά. Αλλά βρήκα τα πατήματα μου σιγά σιγά και η μεγάλη συνήθισε και έστρωσε πολύ η συμπεριφορά της.  Θα σου πω μόνο ότι καταφέρνω τα μεσημέρια και τις κοιμιζω και τις δύο ταυτόχρονα  (ναι ταυτόχρονα!) και ξαπλώνω και εγώ. Το θεωρώ προσωπικό μου επίτευγμα αυτό 😂😂 Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, και να χαρεις όσο μπορείς αυτή τη βρεφική μωρουδιλα που ξέρεις πόσο γρήγορα φεύγει 🥹🩷
    • Καλησπερα κοριτσια,χρονια πολλα με υγεια για ολους μας. Πως περνατε με τα νινακια σας?
    • Εφοσον θηλαζεις αντι να κουραζεσαι με ολη αυτη την κατασταση με βολτες και πανω κατω και λικνα και ξαναμανα, κανε συγκοιμηση (ακολουθωντας τους κανονες ασφαλειας) και θα ηρεμησεις κι εσυ και το παιδι. Εγω και τα τρια μου παιδακια ετσι τα κοιμιζα / κοιμιζω. Τα δυο μαλιστα διδυμακια. Το μεγαλο μου θηλαζε σχεδον τρια χρονια και υπνο χωρις στηθος δεν εκανε πανω απο μια ωρα κι αυτο παντα διπλα μου. Οποτε κρεβατι μαζι, και υπνος παραλληλα με το θηλασμο. Με τα διδυμα επισης, κρεβατι μαζι, δεξια κι αριστερα μου και οποιο ξυπναει το θηλαζω ενοσω ξαπλωνω. Αν τυχει και ξυπνανε και τα δυο ειναι το ζορι, γιατι πρεπει να καθισω για να τα βαλω μαζι και καθολου δεν αντεχω μες στη νυχτα 🤣🤣🤣 Παντως ξεκινα τη συγκοιμηση και θα με θυμηθεις. Και το παιδι θα ειναι ηρεμο και ευτυχισμενο κι απλα θα θηλαζει / πιπιλαει και θα κοιμαται (ουτε ξυπνηματα, ουτε περα δωθε, ουτε να κανετε τη νυχτα μερα, ουτε κλαματα, ουτε τιποτα) κι εσυ θα ξεκουραζεσαι. Δεν νομιζω να γινεται διαφορετικα σε θηλαζον βρεφος , ειδικα μακροχρονια. 
    • Τέλειο το στολίδι σας!! Χρόνια πολλά κιόλας!! 😊😊 Για το κεφάλι δεν τον έχω ρωτήσει. Τον είχα πιάσει απ' τα μούτρα για διάφορα αλλά και το έχω ξεχάσει. Μα, εννοείται ότι ρίχνει κουτουλιδια και σε μας, αλλά αυτά τα κάνει για παιχνίδι. Κουτουλαει, γυρνάει σε κοιτάει και γελάει! 😆 Όταν κοπανάει το κεφάλι του κάτω, το κάνει όταν κλαίει, όταν νιώθει ότι τον έχεις "παρατήσει". Το κάνει λιγότερο τώρα ή με ακούει όταν του λέω μη και όχι! Πάλι καλά... Παιδίατρο έχουμε τώρα τέλη Ιανουαρίου, ελπίζω να το θυμηθώ να τον ρωτήσω 🙄 Με το φαι εννοείται ότι τα πετάει κι εμάς. Εμάς είναι στη φάση "τρώω τα πάντα και κυρίως θέλω να φάω αυτό που τρως εσύ!" 😆 Αλλά άμα δε θέλει κάτι, το λιώνει ακόμα στο χέρι και το πετάει κάτω. Ακόμα και το νερό του όταν δεν το θέλει άλλο, το πετάει με μίσος κάτω... Κάποια τα πετάει κιόλας και μετά κάνει "ου ου" να μου τα δείξει που τα θέλει πίσω... Ο,τι να ναι... Περιμένω απλά να μεγαλώσει 🙄.  Ο παιδότοπος ρε συ είναι πολύ καλή φάση αν υπάρχει κάποιος να την απασχολεί. Σε όσους έχουμε πάει εμεις συνήθως έχουν ηλικιακό όριο. Μετά τα 3-4 λένε χωρίς επίβλεψη γονέα. Μόνο σε έναν στη Θεσσαλονίκη που είχαμε πάει είχαμε βρει μια κοπέλα να ασχολείται με τον μπέμπη που ήταν τότε κάπου 6-7 μηνών και κάθησε μαζί του κάνα 3ωρο... Πήρε γερό τιπ 😆 ίσως άμα πας ώρες που δεν έχει ψυχή να απασχολούν το κορίτσι σου για μερικές ώρες να κάνεις τη δουλειά σου.  Εμείς προσωπικά καταφέραμε να δουλέψουμε όταν πήγε βρεφικό, δε θα πω ψέματα. Κατά τα άλλα χρειάζεται συνεχή επίβλεψη κι εμάς, παρόλο που δεν κλαίει τόσο πολύ άμα δεν είναι πάνω μου. Κάθεται ήρεμος άμα είναι στον ίδιο χώρο με μας. Επίσης, πολύ ζόρι αυτό με τον ύπνο σας, είναι ένα μικρό βαμπίρ Ε; 🥲😅 Εμάς ας πούμε θα νυστάξει γύρω στις 6:30 το απόγευμα, θα κοιμηθεί κατά τις 7+, θα ξυπνήσει 2-3 φορές, θα θηλάσει και τον καλύτερο ύπνο τον κάνει εκεί 2-6 το ξημέρωμα που συνήθως είναι σερί. Τώρα που προσπαθώ να του κόψω τον θηλασμό, απλά τον παίρνω αγκαλιά και τον κουνάω 1 ώρα μέχρι να μπορέσω να τον αφήσω κάτω χωρίς να ξυπνήσει. Κι εμάς το χει αυτό το θέμα ότι πρέπει να μας ακουμπάει για να κοιμάται καλά 😒 Τον ενοχλούν πολύ επειδή τώρα τρώει και σκληρές τροφές και πάνε εκεί που είναι πρησμένα τα ούλα... Αλλά τώρα κι εμάς είναι πόσος καιρός που έχει περάσει και σήμερα μόλις ένιωσα τις μυτουλες να έχουν σκάσει. Αλλά έχει ηρεμήσει με το κλάμα, ειδικά το βράδυ!!  Τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, μετά θα δούμε φως! 🥲
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...