Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΠΑΡΑΧΕΙΛΙΟΣ ΠΛΑΚΟΥΝΤΑΣ


Recommended Posts

Κορίτσια καλησπέρα,

Μπαίνω στην 20 εβδομάδα αύριο και είμαι στο κρεβάτι από την 16η με αποκόλληση. Παίρνω τα UTROGESTAN αλλά το πρόβλημα είναι ο πλακούντας που δεν λέει να ανέβει. Έκανα προχθές υπέρηχο και δεν έχει ανέβει καθολου. Όταν είχα κάνει την αυχενική μου είχαν πει ότι στον 5ο (που έχω ήδη μπει) παίρνει την οριστική του θέση. Σε δύο εβδομάδες έχω και το β-επιπέδου οπότε θα περιμένω μέχρι τότε. Δεν έπρεπε να έχει ήδη ανέβει, έχει καμιά σας παρόμοια εμπειρία?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Για να μην σου έχουν απαντήσει τα κορίτσια..μάλλον είναι ΄δεν θα έχει καμια εμπειρία..ουτε κι εγώ..όπως και ναχει εύχομαι όλα να σου πάνε μια χαρά. Μην φοβάσαι..οι γιατροί έχουν τον τρόπο τους!! :) ΜΕ το καλό σου εύχομαι , όλα να πάνε κατ ευχην!!!:)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Γειά σου συνονόματη! Και εγώ είχα αποκόλληση και χαμηλό πλακούντα. Έμεινα σχεδόν 3 μήνες στο κρεββάτι και πήρα και ultrogestan για 10 μέρες.Παρέμεινε χαμηλός μέχρι το τέλος, αλλά δεν υπήρξε πρόβλημα. Γέννησα με καισαρική, αλλά λόγω μυωπίας. Μην ανυσυχείς, με λίγη προσοχή και ξεκούραση, όλα πάνε μια χαρά. Σου εύχομαι τα καλύτερα.:)

as1cEUX8v--0010MDAwMHwwMDAxMjM1ZHxPIG1wZW1wb3lsaXMgbWFzIGVpbmFpIA.gif

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

χριστινακι μου το εχω ξανακουσει αυτο...λενε οτι μετα τον 5 αρχιζει καπως να στρωνει...ολα καλα θα πανε...να μας ενημερωσεις..πολλα φιλακια στην κοιλιτσα σου:)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Κορίτσια καλημέρα και ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις και τις ευχές σας.

Lazycat ποιους μήνες έμεινες στο κρέβατι, μέχρι το τέλος? Γιατί διάβασα ότι όσο βαραίνει το παιδί τόσο μεγαλύτερη προσοχή χρειάζεται αν ο πλακούντας είναι χαμηλα, για κίνδυνο προωρότητας και αιμοραγία.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Έμεινα στο κρεββάτι 4,5,6 μήνα, στον 7 άρχισα μερικές βόλτες με προσοχή, χωρίς υπερβολές και στον 9 ξανά μέσα γιατί ο μπέμπης είχε λυσσάξει να βγει νωρίτερα και είχε πάρει θέση! Δεν είχε να κάνει με τον πλακούντα πια, απλά είχα συσπάσεις. Να ακούς τον γιατρό σου και όλα θα πάνε καλά! :)

as1cEUX8v--0010MDAwMHwwMDAxMjM1ZHxPIG1wZW1wb3lsaXMgbWFzIGVpbmFpIA.gif

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Lazycat ευχαριστώ πολύ για την απαντησή σου. Επειδή δεν το διευκρίνισες, όταν λες χαμηλός πλακούντας εννοείς πρόδρομος, παραχείλιος, επιχείλιος, επιπωματικός τι ακριβώς? Το έχω μελετήσει πολύ το θέμα!

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Περαστικά κορίτσι μου μίλησες με παιδίατρο; Σου έδωσε τίποτα οδηγίες ; 
    • Κορίτσια εμένα ο μικρούλης μου είναι κρυμμένος.  Βασικά εγώ τον κόλλησα...είχα πονόλαιμο και καταρροη.  Τώρα προς το παρόν έχει μυξουλες και μπούκωμα.  Ελπίζω να του περάσει γρήγορα και να πάρει αντισώματα με τον θηλασμό 
    • Ευχαριστούμε για το μοίρασμα!! Τι ωραίες στιγμές!  Χαρα, συγκίνηση, αγωνία, άγχος...όλα μαζί  Θα σου πω ότι κι εγώ δεν την χάρηκα όσο θα ήθελα την εγκυμοσύνη αλλά θυμάμαι ότι όταν το έμαθα παρόλο το άγχος είχα χαρεί πολύ ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά τα πράγματα!  Αφού τις πρώτες μέρες κοιτούσα τον άντρα μου σε άσχετες φάσεις και γελούσα και αυτός ήταν πολύ πιο συγκρατημενος μην χαρεί τζάμπα. Αλλά του έλεγα και να μην πάει καλά το ίδιο θα λυπηθουμε είτε χαιρόμαστε τώρα είτε όχι  Μετά φυσικά που όλα πήγαιναν καλά με έπιανε πού και πού το άγχος 
    • Που λέτε κορίτσια, αφού περιμέναμε 4 ώρες αυτό το εξιτήριο, κι ενώ είχε ήλιο, με το που πιάνουμε το μωρό να βγούμε έξω από το μαιευτήριο μαζεύτηκαν όλα τα σύννεφα του κόσμου κι αρχίζει να ψιχαλιζει. Φτάνουμε σπίτι και το μεγάλος (πλέον) κοιμόταν 😆 Οπότε δεν υπήρξε καμία αναμονή στην είσοδο, μπήκαμε τρέχοντας μην παγώσει το μωρό και τον αφήσαμε πάνω στον καναπέ 🥲 Καθόλου instagramable 😆 3 ώρες μετά που πήγα να ξυπνήσω τον μεγάλο, νόμιζε ότι ήμουν εξωγήινος κι άρχισε να φωνάζει τη γιαγιά του!! Αφού τον συνεφεραμε, του λέμε έλα να δεις το μωρό και καθόταν από μακριά και το κοιτούσε. Μετά ξεκόλλησε και του βάλε το χέρι στην κοιλιά κι εκεί ξεμπλοκαρε!! Άρχισε να χοροπηδάει, να χαίρεται!! Ήθελε να τον πάρει αγκαλιά, τον άρπαξε και κόντεψε ο λαιμός του μωρού να μας φύγει!! Μετά του τον βάλαμε στην αγκαλιά του, αλλά τον γύρισε κάπως και τον έφερε από κάτω του κεφαλοκλειδωμα, σμακ ντάουν φάση, αλλα το έκανε με πολύ χαρά κι αγάπη (ελπίζω 😅) του έδινε και φιλάκια μετά!  Σήμερα το πρωί ήρθε στο δωμάτιο μας, γιατί εκεί έχουμε το λίκνο, και φώναζε "το μωρό κοιμάται" και προσπάθησε να τον νανουρισει κουνώντας το λίκνο με φόρα! Μετά όταν θήλαζα, ήρθε και έλεγε "το μωρό πίνει γάλα" και του έριξε μια φαπα, η οποία στη δική του γλώσσα μάλλον ήταν χάδι... στη συνέχεια άρχισε να χοροπηδάει κιόλας δίπλα μας και να φωνάζει "τραμπολίνο"! Μετά σκούπισε με το χέρι τη μύτη του που είχε μυξες και προσπάθησε να το βάλει στο στόμα του μωρού...  Κορίτσια, νιώθω ότι καλά πάει γενικά, τον συμπαθεί, αλλά νιώθω ότι θα τον ξεκανει κιόλας ταυτόχρονα!! Αλλά μια πραγματική ιστορία αγάπης αδερφών μόλις ξεκίνησε 😅😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...