Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Λοιπον κοριτσια,φιλεναδες μου διαδικτυακες,με αφορμη κατι παραπονακια που μου κανουν οι πραγματικες μου φιλες,ειπα να ανοιξω αυτο το θεματακι για να ακουσω τις αποψεις σαςB) Ξεκαθαριζω οτι ο ορος ''κανονικες'' μπηκε για να χαρακτηρισει τις φιλες μας τις αλλες εκτος διαδικτυου,γιατι δεν ηξερα πως να τις πω,αλλωστε και σας κανονικες φιλες σας νοιωθω εστω κι αν ακουγεται ουτοπικο!Και πως αλλιως θα γινοταν αφου μοιραζομαστε καθημερινοτητα και τις πιο δυνατες στιγμες,αγχη.αγωνιες,χαρες και στενοχωριες,''μπαινουμε''η μια στο σπιτι της αλληνης οποιαδηποτε ωρα της ημερας και της νυχτας,εχουμε συζητησει για τα πιο σοβαρα ως και τα πιο χαζα θεματα,απο το πρωι μεχρι το ξημερωμα...,εχουμε μιλησει για τις''προσωπικες μας στιγμες'' και.... για οοοοοτι αλλο μπορει καποιος να φανταστει!Τα χουμε πει και τα λεμε ολα μεταξυ μας;)Κι ολα αυτα,ξεκουραστα,αραχτα,απο την πολυθρονα η τον καναπε του σπιτιου μου κοριτσια,φορωντας τις πυζαμες μου η τρωγοντας:P η κανοντας δουλιτσες.Τοχω αυτο το συνηθειο,τελειωνοντας μια δουλεια...θα κοιταξω να δω τι γινεται στο μαμυ:P και μετα αλλη δουλεια και τα λοιπα...Επειδη δουλευω και πολλες φορες γυριζω αργα,εχει τυχει πολλες φορες να προτιμησω να κατσω σπιτακι μου μαζι σας, παρα να βγω εξω με τις κανονικες φιλεναδες μου,τις οποιες πραγματικα τις αγαπω πολυ!Ομως πολλες φορες νοιωθω τοοοοοσο κουρασμενη που δεν θελω να το κουνησω ρουπι...με αποτελεσμα να νοιωθω οτι τις παραμελω:blush: ,τις φιλες μου,σας συμβαινει εσας αυτο?

πεστε μου την αποψη σας........:)

Δημοσίευση

καλησπερα υβοννη μου!!!!! εγω πιστευω οτι απλα οως το ειπες, ειναι θεμα διαθεσης!! οτι καποιες φορες εισαι πολυ κουρασμενη για να βγεις εξω κ καθεσαι σπιτακι σου, οπου εχεις παρειτσα τις φιλεναδες απο το μαμμυ!!! οταν εχεις διαθεση βγαινεις με τις φιλεναδες εξω!!! αυτα! να μην νιωθεις οτι τις παραμελεις!!φιλακια γλυκια μου!!

Δημοσίευση

Βρε Παναγιωτα :laugh: χαχαχαχαχαχ...μ εκανες και γελασα...ακου καλλονη:blink: :laugh: χαχαχαχαχαχ :laugh: να εισαι καλα παντως,ανεβηκα:P χιχιχι

Μελινα με λενε το Υβοννη ειναι το ψευδωνυμο μου[της ανηψιας μου το ονομα],εχω μεγαλο γυιο 23χρ και ειμαι 40,η πιο μεγαλη ειμαι εδω :laugh:

φευγω τωρα γιατι θα στησω την κανονικη φιλη :P :laugh: θα ερθω μετα παλι,φιλαααακιααααααααααα:kiss:

Δημοσίευση

Γεια σου Υβόννη!!!!

μη σκέφτεσαι έτσι! έχεις κάθε δικαίωμα να είσαι κουρασμένη κ να προτιμάς να "αράξεις" στο σπιτι με πιτζάμες κ mammy.Μπορείς να παίρνεις τις φίλες σου τηλ ή να τις βλέπεις τις μέρες που δεν δουλεύεις πχ στο Σαββατοκύριακο.

Εγώ τον περισσότερο καιρό μέχρι τώρα έχω άδεια (επειδή στο τέλος του 2ο μήνα είχα λιγο αιματάκι-ολα οκ όμως) κ τη βγάζω στο σπίτι.

Έτσι αναγκαστικά έχω "παραμελήσει" λίγο τις άλλες φίλες μου.Τώρα ο γιατρός μου είπε να βγαίνω απλά να μην κουράζομαι πολύ κ όμως βγαίνω λίγο, 2-3 φορές την εβδομάδα. Αισθάνομαι ασφάλεια στο σπίτι κ προσπαθώ μέχρι να κλείσω τον τρίτο να είμαι χαλαρή.

Δεν είναι κακό να ξεκουράζεσαι λιγάκι κ είμαι σίγουρη ότι οι φίλες μας καταλαβαίνουν.

Φιλιά!!!!!1

Δημοσίευση

υβονη μου καλησπερα και εγω το ιδιο ενιωθα πριν καποσο καιρο και τωρα εκανα και την κολλητη μου και γραφτηκε στο μαμυ ετσι της ειπα θα ειμαστε καθημερινα σε επαφη χιχιχι καλο ε?????

Δημοσίευση

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ πολυ καλό! :lol:

Και εγώ συμφωνώ, οι φίλες του Μαμυ είναι παντώς καιρου και ώρας!! Ουτε ετοιμασίες, ούτε τρέξιμο , κίνηση!!! :silly:

Αλλα και ένα καφεδάκι στην παραλία που και που... ε? Εχει και αυτό την χάρη του!!! :P

Δημοσίευση

Υβόννη είναι ακριβώς όπως τα λες.

Η παρέα του mammy εφημερεύει, ανα πάσα ώρα και στιγμή

είναι εκεί για να συμπαρασταθεί, ενημερώσει, μοιραστεί,

γελάσει μαζί σου, κουτσομπολέψει .....

Έτσι ποτέ δεν νοιώθεις μόνη, ακόμα και όταν είσαι....

,,,,μόνη στο σπίτι.

Άσε που για να καταφέρεις να μαζέψεις τόσες φιλενάδες για ένα καφέ...

....ξέχνα το....ποτέ!

Εμένα είναι και το αγχολυτικό μου .....

...κάτι σαν sex and the city, να πούμε!

Δημοσίευση

Αλεξάνδρα,έτσι ακριβώς :woohoo: Γαλατάκι,μπισκοτάκια,κουβερτούλα αν κάνει κρύο και μάμμυ :woohoo:

Εμένα μου αρέσει πολύ η παρέα και όπως και η Μελίνα είμαι στο μαμμυ ενώ συγχρόνως κάνω και άλλες δουλειές :P

Δημοσίευση

Αχ βρε κοριτσια τι καλα,κι εσεις λοιπον το νοιωθετε:) ,Αλεξανδρα ετσι κι εγω,αγχολυτικη η παρεα μας και μεσα απ τη ζεστασια του σπιτιου μας,να τωρα δουλευω ενα προγραμματακι αλλα ...τσουπ εχω παραθυρο το μαμμυ κι ανεβοκατεβαινω:P χιχιχι!

Μπεμπουλη[Αναστασια] δεν εχουν ιντερνετ οι φιλες μου αλλιως θα ηταν εδω τωρα μαζι μας:laugh: ,θα βαλουν ομως,τις ψηνω;)

Λινα μου ...αυτο ακριβως!:laugh: :P :laugh: σε φιλω:kiss:

Δημοσίευση

...να φανταστείς τώρα μάζευα τα ψίχουλα!!!!

Παρεπιπτόντως διάβασα για τη Limoges και

είναι πόλη-πρότυπο!!!

Απλά πανέμορφη και εναλλακτική, είστε τυχεροί,

μην το κουνάτε από εκεί!!!!

Τα παιδάκια σας θα σας ευγνομονούν!!!

Δημοσίευση

ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΟΛΥ

ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΜΑΜΜΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΗ

ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ Η ΕΙΧΑΝ ΚΟΙΝΕΣ

ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΕ ΣΕΝΑ.ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ

ΟΥΤΕ Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ,ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΑΚΙ,ΟΠΟΤΕ ΤΩΡΑ

ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΜΕ ΚΟΠΕΛΕΣ

ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΟΙΝΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ:)

ΑΣΕ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΑΔΕΙΑ ΟΛΕΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟ

ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΟΠΟΤΕ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΟΥΛΙΤΣΕΣ ΑΡΑΖΩ ΣΤΟ ΜΑΜΜΥ ,ΠΑΙΡΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΣΕ ΦΑΓΩΣΙΜΟ(ΤΩΡΑ ΤΡΩΩ ΣΤΑΦΥΛΑΚΙΑ)

ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΩ ΟΜΟΡΦΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ!;)

Δημοσίευση

Υβοννάκι μου, πολύ καλό το θεματάκι σου! Η αλήθεια είναι πως κι εγώ αισθάνομαι πως έχω βρει πολλές φίλες εδώ μέσα και μάλιστα, προσφάτως γνώρισα και μία "ιδίοις όμασι"! Καντινού μου!!!!!!!!!!!!!!!!!! Δεν έχω πολλές φίλες στον κύκλο μου, 2-3 πολύ καλές θα έλεγα.... αλλά δεν είναι ίδια τα συναισθήματά μου για εκείνες και για εσάς..... αισθάνομαι πως σας γνωρίζω βρε κορίτσια χρόνια...... άσε που και για μένα είναι φοβερό "αγχολυτικό" το Mammy!!!!! Απλώς..... όπως έχετε αντιληφθεί..... όταν δεν είμαι και στα καλύτερά μου..... δε μπαίνω.... δε μου φταίτε και σε τίποτε!!!! Φιλιά σε όλες σας!!!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...