Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλημέρα στο Mammy!!!!!!! Επιστρέψαμε κι εμείς από την εξαίσια Ρόδο!!!!! Μιλάμε για 1 καταπληκτικό νησί!!!! Πάθαμε την πλάκα μας!!!!! Ειδικά με τις παραλίες!!!!! Ποιά να πρωτοθυμηθώ??????? Αφάντου????? Λίνδος???? Τσαμπίκα?????? Χαράκι????? Κιοτάρι????? (Τις αναφέρω με τυχαία σειρά, αλλά εμένα προσωπικά η αγαπημένη μου είναι η Τσαμπίκα..... ο άντρας μου λάτρεψε την παραλία Αφάντου)

Αχ...... έπρεπε να έρθουμε τόσο γρήγορα πίσω, ρε γμτ???????

Το μεγάλο αρνητικό του πράγματος ήτανε...... το ξενοδοχείο! Τί εννοώ...... ήτανε πολύ έξω από το Φαληράκι (περίπου 1 1/2 χλμ.), η πιο κοντινή στάση λεωφορείου απαιτούσε..... γύρω στα 20-25 λεπτά περπάτημα..... το δωμάτιο άνευ TV..... το πρωϊνό..... "ψιλο"μίζερο..... τα αξιοθέατα πανάκριβα..... τα λεωφορεία μονίμως τίγκα..... τα εισιτήρια ακριβά.... το κοντινότερο S/M σε μεγάλη απόσταση..... η επιθυμία του αντρούλη μου να πάρουμε γουρούνα..... έμεινε ανεκπλήρωτη.... λόγω των χαζών φόβων μου..... αλλά επειδή ξεκίνησα με τα άσχημα των διακοπών μας..... να σας πω και τα πιο ευχάριστα!!!!!

Συναντηθήκαμε με την ΚΑΝΤΙΝΟΥ (καλημέρα Ελένη μου!!!!!), είδαμε πανέμορφα αξιοθέατα..... κολυμπήσαμε σε καταπληκτικές παραλίες..... μου άρεσε πάρα πολύ το ταξίδι με αεροπλάνο και ξαναμπαίνω πολύ ευχάριστα..... ερωτευτήκαμε σφόδρα την Παλαιά Πόλη...... βγάλαμε πολύ ωραίες photos (όποτε βρούμε χρόνο θα σας δείξουμε!!!!) αλλά γυρίσαμε μόνοι μας..... χεχεχεχε!!!!!:laugh: Χωρίς νινί!!!!!!!

Φτάσαμε στη Ρόδο γύρω στις 10.30΄ το πρωϊ του Σαββάτου 29/8. Η εμπειρία του αεροπλάνου μου άρεσε.... μπορώ να πω βέβαια πως ήμουν αρκετά φοβισμένη κι αγχωμένη στο 1ο ταξίδι:ohmy: , λιγότερο χθες στην επιστροφή:) , αλλά τελικά όντως..... είναι το κάτι άλλο να βλέπεις τα νησιά..... σαν μακέτα!!!!! Μάλιστα χθες, πετάγαμε επάνω από τα σύννεφα! Απίστευτο συναίσθημα!!!! Δόξα τω Θεώ..... πήγαμε κι ήρθαμε πολύ καλά!!!! Και μία παρατήρηση!!!!! Όλες.... μα όλες οι αεροσυνοδοί..... μοντέλα!!!!! Καρακουκλάρες!!!! Μέχρι να πιούμε το καφεδάκι μας και να φάμε το μπισκοτάκι μας..... ακούγαμε τον πιλότο να μιλάει για προσγείωση!!!!! Δεν το καταλάβαμε καθόλου το ταξίδι!!!! Κι από εκεί που ήμασταν στα 30.000 πόδια.... βρεθήκαμε στα 12.000 πόδια.... χωρίς να το καταλάβουμε καν!!!!! Άντε..... αν είμαι καλό παιδάκι μέχρι του χρόνου.....:laugh: και χάσω και 800 κιλά......:P :laugh: θα πάμε Ισπανία!!!!! Πρώτα ο Θεός πάντοτε!!!!!!

Anyway, επιστροφή στο Σάββατο!!!!! Μέχρι να πάμε Φαληράκι κι από εκεί στο ξενοδοχείο (με ταξί!!!) πέρασε αρκετά η ώρα και πήγαμε για το μπανάκι του αντρούλη μου στην παραλία Φαληρακίου. Για 3 μέρες, δε μπορούσα να κάνω μπάνιο, λόγω περιόδου. Απλώς καθόμουν για καφέ, όσο να βουτήξει εκείνος. Εκτός από την 1η μέρα που φτάσαμε, που ήμουν "πολύ ξινή"!!!!! Κάναμε το τεράστιο λάθος να μην ψάξουμε καθόλου τις αποστάσεις γύρω από το ξενοδοχείο (κέντρο, λεωφορεία, κτλ.) και το ίδιο βράδυ το είχα μετανιώσει.....

Τέλος πάντων, Κυριακή πρωϊ βόλτα στην Παλαιά Πόλη της Ρόδου!!!! Συγγνώμη που θα το πω..... δεν θέλω να παρεξηγηθεί κανείς...... δεν υπάρχει ομορφότερη πόλη!!!!!! Απίστευτη μαγεία...... παντού πλακόστρωτα σοκάκια..... παντού πανέμορφα αξιοθέατα..... δεν μετανιώσαμε για το παραμικρό..... αν και μας πιάσανε τον κ..... καλά-καλά..... αλλά και τί να κάνεις??????

Τη Δευτέρα, ο χρυσούλης μου μου εκπλήρωσε το απωθημένο χρόνων και χρόνων..... πήγαμε στις Πεταλούδες!!!!! Παντού έβλεπες πεταλουδίτσες να πετάνε.... (κόκκινες όταν πετάνε.... αόρατες όταν κάθονται στα δέντρα!!!! Στις photos που βγάλαμε δεν φαίνονται!!!!) Παντού καταρρακτάκια και λιμνούλες..... να μυρίζει φύση...... αχ.... ανείπωτη ομορφιά...... Καντινού μου..... μην το χάσεις...... είναι απίστευτη εμπειρία.... στα είπα κι όταν βρεθήκαμε!!!!

Τρίτη ανεβήκαμε Λίνδο!!!!! Για ακόμη μία φορά "μου βγήκε η γλώσσα" κι όταν κατεβήκαμε από την Ακρόπολη.... επιτέλους έκανα κι εγώ μπανάκι!!!!! Αχ..... δε θέλαμε να βγούμε από τη θάλασσα!!!!! Μιλάμε όμως πως σκάσαμε!!! Πάρα-πάρα πολύ ζέστη στη Λίνδο!!!!!! Γυρίσαμε στο δωμάτιο αργά το απόγευμα.... συνδυάσαμε βολτίτσα-μπανάκι-φαγάκι..... όλα μαζί και γυρίσαμε στο δωμάτιο κομμάτια.....

Τετάρτη..... πήγαμε Αφάντου!!!!! Συναντηθήκαμε με την Ελένη (ΚΑΝΤΙΝΟΥ) περάσαμε καταπληκτικά..... είναι εξαίσιο πλάσμα.... πολύ-πολύ γλυκό κορίτσι.... οι μικρές της πριγκίπισσες έκλεψαν τις καρδιές μας..... κι είπαμε φυσικά να ξαναβρεθούμε..... Το απόγευμα της ίδιας μέρας.... κατεβήκαμε και πάλι στη Ρόδο.... στην Παλαιά Πόλη, που είναι άκρως ερωτεύσιμη!!!! Τώρα..... αν σας πω πως γενικά δεν είδαμε καθόλου σχεδόν την πόλη..... την καινούργια πόλη...... θα με πιστέψετε????? Δεν προλάβαμε.... γιατί απλώς..... δε μπορούσες να ξεκολλήσεις από την Παλαιά Πόλη!!!!!! Η οποία παρεπιπτόντως.... είναι κατοικήσιμη κανονικά..... και μαγαζιά και σπίτια και ξενοδοχειάκια..... ένας 2ος μικρός πολιτισμός!!!!!

Πέμπτη και Παρασκευή πήγαμε για βουτιά στην Τσαμπίκα και στο Χαράκι αντίστοιχα και τα 2 βραδάκια για περίπατο στο Φαληράκι..... μιλάμε για πολύ περίπατο όμως..... περπατούσαμε ώρες..... υπάρχει ένας δρόμος στο Φαληράκι..... όπου βρίσκονται όλες οι καφετέριες και τα clubs μαζί...... κι υπήρχανε "κράχτες" απ' έξω! Βέβαια...... και που μας μιλούσανε..... δεν τους ακούγαμε..... μιλάμε για πολύ μεγάλη βαβούρα!!!!! Απαπαπαπαπαπα!!!!!!!!!!!!

Σάββατο ξαναπήγαμε στην Παλαιά Πόλη της Ρόδου. Επισκεφθήκαμε το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου και τα Τείχη. Καταμαγευτήκαμε!!!!!!!! Κάπου στο μεσημεράκι, κατεβήκαμε για μπανάκι στην παραλία Κιοτάρι. Απόσταση..... μεγαλύτερη της 1 1/2 ώρας.... με τα ΚΤΕΛ!!!!! Τα περισσότερα μέρη μας τα σύστησε η ΚΑΝΤΙΝΟΥ! Επιστρέψαμε το απόγευμα στην Παλαιά Πόλη για τα αναμνηστικά μας! Δε θέλαμε να φύγουμε!!!!! Ειλικρινά!!!!!!

Το ταξίδι της Κυριακής μία χαρά...... και τώρα πια..... πίσω στην καθημερινότητά μας!!!!!! Πλέον...... συστήνω το ταξίδι με αεροπλάνο ανεπιφύλακτα σε όποια κοπέλα το φοβάται..... δε νομίζω να φοβάται άλλη περισσότερο από εμένα..... κι όμως μου άρεσε πάρα πολύ σαν εμπειρία..... και μόνο που "γλυτώνεις χρόνο" είναι εξαίρετο.... όντως!!!!! Εύχομαι να κάνουμε κι άλλα ταξίδια με αεροπλάνο!!!!!!! Όλα τελικά είναι μέσα στο μυαλό μας!!!!!!!

Εννοείται πως κάποια στιγμή στο μέλλον θα ξανακατεβούμε Ρόδο. Υπάρχουνε μέρη που δεν προλάβαμε να δούμε..... θέλω πάρα πολύ να πάμε στο Μοναστήρι της Παναγιάς Τσαμπίκας, μπορέσαμε να πάμε στο Μοναστήρι της Παναγιάς της Καλοπέτρας επάνω από τις Πεταλούδες, αλλά δυστυχώς δεν βρήκαμε τρόπο και χρόνο να πάμε στις 7 Πηγές, που μας σύστησε η φίλη μας ΚΑΝΤΙΝΟΥ. Την επόμενη φορά όμως...... οπωσδήποτε θα κοιτάξουμε να κάνουμε κάτι με τουτού-γουρούνα...... αρκεί να ξεπεράσω τις χαζές φοβίες μου!!!!!!!

Σας φιλώ κοπέλες μου!!!!! Κι επειδή είδα το θεματάκι που άνοιξε η φίλη μου Ελένη, καταρχήν την υπερευχαριστώ για την υπέροχη συνάντησή μας (το κορίτσι μας δε λογάριασε ούτε ταλαιπωρία.... καρότσια.... μωρά.... κουβαλήματα..... κι ήρθε και μας βρήκε..... δεν θα το ξεχάσω αυτό ποτέ.....) Ελένη μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα γλυκά σου λόγια...... σε ευχαριστούμε πάρα-πάρα πολύ για το κέρασμα (δεν έπρεπε αγάπη μου!!!!!) κι ευχαριστώ κι όλες εσάς για τις κουβέντες σας....... είσαστε μοναδική παρεούλα!!!!!! Φιλιά σε όλες σας!!!!! :kiss: :kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Καλημέρα πιπίτσα μπράβο που περάσατε τόσο όμορφα, πραγματικά η Ρόδος είναι ένα όμορφο νησί έχω πάει 2 φορές την πρώτη για 10 ημέρες και την 2η με κρουαζιέρα και τις 2 φορές πέρασα πολύ όμορφα.....όμως έχω μια απορία: γιατί δεν νοικιάσατε αυτοκίνητο? έτσι όλα θα ήταν ακόμη πιο εύκολα!!!

Σου εύχομαι περισσότερα ταξίδια με το αεροπλάνο ..... και ακόμη και αν δεν χάσεις τα κιλά σου να πας στην Ισπανία, είμαι σίγουρη ότι θα περάσεις και εκεί όμορφα......!!! :kiss:

Δημοσίευση

αντε του χρονου θα ερθω μαζι σου ισπανια να σου κανω την μεταφραστρια!!!

με ολα αυτα τα ομορφα που γραφεις με κανεις να θελω να παω ροδο! εχω ακουσει επισης οτι ειναι ομορφα και το χειμωνα εκει!

βουρ στο νησι των ιπποτων

Δημοσίευση

Argi μου, επειδή έχουμε πολλά χρόνια που πήραμε το δίπλωμα οδήγησης, όσο να πεις, φοβόμαστε για τουτού!!!! Ήθελε γουρούνα ο έρμος ο αντρούλης μου κι εγώ το ζώον.... δεν τον άφησα! Μάλλον την επόμενη φορά.....

Mama_xina..... να έρθεις μαζί μας για μετάφραση!!!!! Σίγουρα θα πάμε κάποια στιγμή!!!!

Twins mum.... κι εγώ θέλω να ξαναπάω Ρόδο! Είχα πάει και στην 5ήμερη, αλλά με τον αντρούλη μου στο πλευρό μου..... ήτανε σα να πήγα για 1η φορά!!!!!

Δημοσίευση

Βρε κορίτσι ήσουν Ρόδο και δεν είπες τίποτε;;; Δεν πείράζει , τουλάχτγιστον περάσατε όμορφα! Ναι πιστεύω πως τα μέρη που σας σύνέστησε η Ελένη είναι όντως πολύ όμορφα. Το Κιοτάρι είναι από τις αγαπημένες μου παραλίες και στη Μονή Καλόπετρας βάφτισα το γιο μου. Έχει καταπληκτική θέα στη θάλασσα!

Να ξανάρθετε στη Ρόδο και αυτή τη φορά με μπεμπε(η Παναγιά Τσαμπίκα πάντα το κάνει το θαύμα της!!πιστέψτε με! :) )

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσι μου, Εγώ πέρα απ' αυτά που είπαν τα άλλα κορίτσια, ένιωθα μοναξιά όταν συνέκρινα αυθόρμητα και χωρίς να το θέλω τον εαυτό μου με τον άντρα μου. Ενώ ήταν πολύ υποστηρικτικός και με φρόντισε πάρα πολύ στην περίοδο της λοχείας, και ήταν πολύ παρών, ένιωθα τόση μοναξιά που αυτός δεν ξυπνούσε τα βράδια επειδή δεν θηλαζε, που δεν άλλαξε το σώμα του, που δεν σταμάτησε τη δουλειά του κι "έμεινε πίσω", που δεν άφησε τα χόμπυ του ενώ εγώ ήθελα πολύ χρόνο μέχρι να ξανά ξεκινήσω, που του ήταν πιο εύκολο να βρει χρόνο για τον εαυτό του απ'ότι εγώ. Ενώ στην ουσία δεν έκανε κάτι που να "φταίει" και παρόλο που ήταν κι αυτός γονιός του ίδιου παιδιού, ένιωθα τόσο μόνη επειδή δεν ένιωθε και δεν το βιωνε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως κι εγώ.  Είχα την τύχη και οι φίλες μου όλες να κάνουμε παιδιά μέσα στο ίδιο διάστημα, οπότε βρήκα την υποστήριξη εκεί.  Θα βρεις κι εσύ τα πατήματα σου, μίλα στον περίγυρο σου για το πώς νιώθεις, πώς βιώνεις τις αλλαγές. Θα βρεις υποστήριξη, ακόμα κι από άτομα που δεν είναι στην ίδια φάση με σένα.  Τέλος, πόσο συμφωνώ με τη @MinaSam στο τελευταίο. Κι εμένα όταν ο άντρας μου έπαιρνε το παιδί (τα παιδιά πλέον) να πάνε κάπου για να μου δώσει χρόνο για τον εαυτό μου, μετά ένιωθα ότι λείπω και ότι μου λείπουν, και "ζήλευα" που περνάν καλά χωρίς εμένα κι ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί! 😆 Πραγματικά κι εγώ αξία της μοίρας μου! 😆
    • Καλημέρα κορίτσια, σας ευχαριστώ που πήρατε το χρόνο να μου απαντήσετε!  Απ' ότι καταλαβαίνω, λίγο πολύ, ανεξάρτητα τους χαρακτήρες και τις συνθήκες μας, όλες βιώνουνε σε κάποια φάση λίγη μοναξιά και συνειδητοποιώ ότι τελικά λογικό είναι. Και πριν την εγκυμοσύνη πάλι ήταν περίοδοι που μπορεί  που ένιωθα κάπως έτσι. Απλά τώρα αυτό που συμβαίνει και θα συμβεί είναι huge!  Χαίρομαι που όλες έχετε βρει τα πατήματά σας και μου δίνει κουράγιο ότι θα τα βρω κι εγώ με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και από τη στιγμή που αυτό ζητούσα και το ευχόμουν με όλη μου την ψυχή, θα στρέψω το βλέμμα στο ότι ήρθε, έρχεται και πόσο ευγνώμων είμαι για αυτό. Από κει και πέρα κάθε αλλαγή ποτέ δεν έχει μόνο ευχάριστα συναισθήματα. Και με κάθε αλλαγή είναι λογικό να υπάρχουν και κάποιες απώλειες. Προσωπικά δεν είμαι από εκείνες που μιλάνε μόνο για την εγκυμοσύνη τους ή δε νομίζω να μιλάω μόνο εγώ για το παιδί μου χωρίς να δίνω χώρο στον άλλον να μου πει τα δικά του νέα και τις δικές του ανησυχίες. Απο κει και πέρα αν ο άλλος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη νέα μου συνθήκη, τότε είναι δικό του θέμα και καλύτερα να μην είναι κοντά μου αν δεν μπορεί. Νομίζω ξεκαθαρίζουν πολλά πράγματα έτσι κι αλλιώς.  @eva96 σχετικά με αυτό που είπες ναι μετά την αυχενική θα νιώσεις καλύτερα κι εγώ έτσι ήμουν ήθελα να το μοιραστώ και το ήξεραν ελάχιστα άτομα, και ναι από αυτά δεν έδειξαν όλα το ίδιο ενδιαφέρον. Αλλά καλύτερα θα πω, τα βλέπεις όλα πιο ξεκάθαρα. 
    • Καλημέρα! Εγώ θα πω κάτι που είχα διαβάσει όταν έκανα τον γιο μου και μου φάνηκε πολύ σωστό. Παρόλο που εγώ ήμουν από αυτές τις γυναίκες που ερωτεύτηκα τον γιο μου από το τεστ εγκυμοσύνης, η περίοδος με το μωρό και αναφέρομαι στον πρώτο χρόνο ολόκληρο είναι ένα πένθος του παλιού σου εαυτού, των παλιών συνηθειών και της παλιάς σου ζωής. Από τη μια όντως ένιωθα ότι η θέση του μπέμπη ήταν πάντα στο σπίτι μας αλλά από την άλλη είμαι ένας άνθρωπος με τη δουλειά μου, τα χόμπι μου και μετά με τον άντρα μου και τους φίλους μου και είμαστε πολύ του έξω. Ξαφνικά και ειδικά εφόσον γέννησα χειμώνα, έβγαινα μεν με το μωρό από την πρώτη εβδομάδα κάθε πρωί για βόλτα αλλά όλοι δούλευαν, το μωρό δε μιλάει να πεις καμία κουβέντα αλλά και όταν έβλεπα τους άλλους δεν είχα να πω τίποτα για μένα που δε σχετιζόταν με το παιδάκι μου. Κάποιες γυναίκες δεν έχουν θέμα με αυτό και πολύ καλά κάνουν και μάλιστα νομίζω ότι είναι και πιο ικανοποιημένες απτή ζωή τους, εγώ όμως δεν είμαι έτσι και το να νιώθω ότι έχω να πω κάτι για τον εαυτό μου που δε συνδέεται με το σπίτι μου με ανανεώνει. Σε όποια κατηγορία κι αν βρεθείς όμως θα βρεις τα πατηματά σου και όλα θα γίνουν φυσιολογικά αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο που μετά από λίγο δε θα θυμάσαι καθόλου πως ήσουν πριν το μωράκι. Αφού πλέον αν λείπει ο άντρας μου με τον γιο μου πολλές ώρες κανένα Σάββατο στην αρχή λέω ναι θα κάνω το ένα το άλλο, θα πάω εδώ εκεί κλπ και μετά από κανένα τρίωρο μου φαίνεται άδειο το σπίτι. Αξία της μοίρας μου  
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...