Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Και η δική μου ιστορία γέννας !!

Ξημερώματα πέμπτης 9/7/2009 κατά τις 4:00 σηκώθηκα για την καθιερωμένη επίσκεψη στην τουαλέτα!! Όπως σηκώθηκα για να ανεβάσω το εσώρουχο μου ένιωσα κάτι να μου τρέχει…. Λέω θα μου φύγανε λίγα τσίσα!! (είμαι λεπτομερής!!..) κοιτάζω και ένα λευκό υγρό έτρεχε πάνω στα πόδια μου …. (Ξέχασα να σας πω ότι 9/7/2009 είχα και πητ ήμουν δηλαδή στην 40η εβδομάδα)…. Έχε γούστο σκέφτηκα να μου έσπασαν τα νερά, κάθομαι ηρεμώ λίγο και ξυπνάω τον άντρα μου: «Χρήστο σήκω μάλλον μου έσπασαν τα νερά!!» πετάχτηκε ο κακομοίρης και άρχισε να ντύνεται…. «περίμενε λίγο» του λέω «δεν είμαι και σίγουρη». «Τι σίγουρη μωρέ?» μου λέει «ντύσου να πάμε». «Καλά» του λέω «περίμενε να κάνω ένα ντουζάκι». Μπαίνω λοιπόν στην μπανιέρα και εκεί που κάνω ντουζ βλέπω μια βλένη με αίμα , ε έτσι σιγουρεύομαι ότι έφτασε η ώρα και ότι σε λίγο θα κρατάω την κορούλα μου αγκαλιά!! Τελείωσα το ντουζάκι και όπως ντυνόμουν μου κάνει μια μπραστ και τρέχουν πιο πολλά νερά αρχίζω να επισπεύδω τα διαδικασίες γιατί λέω θα στεγνώσει το μωρό.

Όντος φτάσαμε στο Λητώ κατά τις 6:00 με παραλάβανε τα κορίτσια για κλύσμα και τα καθέκαστα και μετά από λίγο ήρθε ο γιατρός μου με εξετάζει και μου λέει ότι έχω πολύ μικρή διαστολή 2 και το μωρό είναι ακόμα ψηλά και όντος εγώ δεν είχα σχεδόν καθόλου πόνους. Δίνει εντολή να με πάνε στο δωμάτιο να ξαπλώσω και να περιμένω να μεγαλώσει η διαστολή και να με πιάσουν πόνοι. Κατά το μεσημέρι με πιάνουν δεκάλεπτοι πόνοι κάνω λίγο υπομονή κατά τις 4:45 γίνονται πιο έντονοι ειδοποιώ και έρχονται και με παίρνουν για το χειρουργείο. Μόλις πήγα στο χειρουργείο οι πόνοι σταμάτησαν ξαφνικά δια μαγείας με βλέπει ο γιατρός μου και μου λέει «καλά με δουλεύεις δεν έχεις καθόλου πόνους και η διαστολή τόσην ώρα έχει πάει 3,5» με κράτησαν βέβαια εκεί μου έβαλαν ορό και περιμέναμε να γίνουν οι πόνοι πιο σταθεροί πιο δυνατοί και να ανέβει η διαστολή έτσι ώστε να αρχίσω να σπρώχνω για να κατέβει το μωρό. Κατά τις 19:00 η διαστολή στο 6 με 7 ζητάω επισκληρίδιο εάν θέλουν να συνεχίσω να συνεργάζομαι Όντος κατά τις 21:00 η διαστολή ήταν πλήρης αλλά το μωρό ψηλά αρχίζω να σπρώχνω. Έσπρωχνα έσπρωχνα με όλη μου την δύναμη και ξαφνικά αρχίζω πάλι να πονάω και ζητάω και άλλη δόση επισκληρίδιου μου κάνουν και συνεχίζω το σπρώξιμο να κατεβάσω το μωρό και ξαφνικά λέει ο γιατρός μου «γρήγορα χειρουργείο» σκέφτομαι κρίμα ρε γαμώ το την ταλαιπωρία που πέρασα δεν γλυτώνω την καισαρική! Με πάνε στο χειρουργείο μου δένουν τα πόδια και μου λέει ο γιατρός «έλα πάμε ένα τελευταίο σπρώξιμο!» σκέφτομαι τελευταίο σπρώξιμο μήπως και γλυτώσω την καισαρική βάζω όλη μου τη δύναμη και σπρώχνω και ξαφνικά ακούω το κλάμα της μικρής. Μέσα στον χαμό που γινόταν δεν μου είπε κάνεις ότι είχε κατέβει το μωρό και εγώ νόμιζα ότι τσάμπα έσπρωχνα και ότι θα κατέληγα να γεννήσω με καισαρική, αλλά λίγο πριν πάω χειρουργείο είχε βγει το κεφαλάκι της!!

Μόλις την άκουσα να κλαίει δεν μπορώ να περιγράψω πως ένοιωσα….ότι είχα περάσει τις προηγούμενες ώρες τα είχα ξεχάσει δεν θυμόμουν απολύτως τίποτα δεν πόναγα πλέον καθόλου!!

Η μπεμπούλα μας γεννήθηκε 3780 και 52 πόντους ήτανε μεγαλούτσικη γι’ αυτό για να με ράψουν μου έκανε ο γιατρός μισή δόση επισκληριδίου επιπλέον γιατί είχαμε πάθει αρκετά μεγάλη ζημιά!!! Εγώ ώμος και πάλι δεν καταλάβαινα τίποτα γιατί την κρατούσα αγκαλίτσα και αυτό μου αρκούσε να μην πονώ.

Έπειτα με άφησαν να κοιμηθώ και να ξεκουραστώ και πήγαν την μικρούλα στον μπαμπά της να την δει ο οποίος ήταν τρισευτυχισμένος που είδε τον «κλώνο» του!! Ναι ναι είναι ολόιδια ο μπαμπάς της!!!!!

Μετά από καμία ωρίτσα με πήγανε και εμένα να με δουν οι δικοί μου. Μόλις με είδε ο άντρας μου κλαίγαμε μαζί από χαρά και λέγαμε ότι κάναμε μεγάλη επιτυχία με την μπουμπου μας!!!

Αυτή ήταν η εμπειρία μου εύχομαι σε όσες περιμένουν να γεννήσουν με ένα πόνο και θέλω να τους πω ότι είναι η πιο ωραία εμπειρία που ζει η γυναίκα όσο δυνατοί και αν είναι οι πόνοι της γέννας και σε όσες περιμένουν το πολυπόθητο + να το δουν πολύ σύντομα….φιλιά πολλά!!!

  • Απαντήσεις 60
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Η ΚΟΡΟΥΛΑ ΣΟΥ. ΝΑ ΤΗ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙΣ. ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΗΝΙΤΙΚΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ.ΤΙ ΟΜΟΡΦΑ ΠΟΥ ΤΑ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕΣ.ΟΛΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΕΝΝΑΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΣΟ ΕΠΩΔΥΝΕΣ Η ΑΝΩΔΥΝΕΣ ΗΤΑΝ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΟΥΝ ΠΑΝΤΑ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ.ΚΑΛΟ ΣΑΡΑΝΤΙΣΜΟ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΧΑΡΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΣΑΣ.

Δημοσίευση

sagria μου.. να σας ζησει το αγγελουδι σας..

Αχ!! Τι υπεροχη η στιγμη της γεννας...:)

Μ΄αρεσε πολυ η ιστορια σου..

Πιστευω να εχουν επουλωθει τα ραμματακια σου..!

Καλη αναρωση σου ευχομαι και καλες ευτυχισμενες στιγμες.

Τα κοριτσακια μας εχουν 6 μερες διαφορα!!

Εγω γεννησα στις 3/7 και σημερα γιναμε 1 μηνα..!!!

Δημοσίευση

Κοριτσάρα μου να σου ζήσει εύχομαι και να τη δεις όπως ποθείς!

Με συγκίνησε τρελλά η ιστορία σου,ειδικά στη φάση που έκλαιγες μαζί με τον άντρα σου!

Νομίζω ότι θα τα μπήξω.

(α,δε'ν τίποτα,τα'χω παίξει λιγάκι... )

Δημοσίευση

ΑΧ ΠΟΛΥ ΣΙΓΚΗΝΙΤΙΚΗ Ι ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ.ΟΛΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΕΝΝΑΣ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΤΟ ΖΕΙ Η ΚΑΘΕΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ.ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ Η ΜΠΕΜΠΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΗ.ΚΑΛΑ ΣΑΡΑΝΤΑ:)

Δημοσίευση

sagria έγραψε:

edo sto likno mas sto spiti mas xamogelame mones mas!!! eimaste xaroumeno moraki!!! :P :P :Pmpempa4.JPG

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!!:cheer::cheer: ΠΟ ΠΟ ΤΙ ΤΕΛΕΙΟ ΜΩΡΑΚΙ!!ΚΟΥΚΛΑΚΙ ΕΙΝΑΙ!!:woohoo: :woohoo: ΦΤΟΥ ΦΤΟΥ!!ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ!!!ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ!!;):P

Δημοσίευση

mwro έγραψε:

sagria έγραψε:

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!!:cheer::cheer: ΠΟ ΠΟ ΤΙ ΤΕΛΕΙΟ ΜΩΡΑΚΙ!!ΚΟΥΚΛΑΚΙ ΕΙΝΑΙ!!:woohoo: :woohoo: ΦΤΟΥ ΦΤΟΥ!!ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ!!!ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ!!;):P[/quote:2y0c337u]

euxaristoume polu polu!!!! kai du oti epi8umeis!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...