Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα κορίτσια, τελικά γέννησα την Τετάρτη (29.07.09) στο Ιασώ κι επειδή ο μπέμπης ήταν πολύ καλά, φύγαμε 1 ημέρα νωρίτερα.

Γεννήθηκε 2.950 και όπως συμβαίνει συνήθως, έχασε κάποια γραμμάρια.

Το θέμα είναι, πως είναι λιγόφαγος...

Τουλάχιστον έτσι λέω εγώ.

Κοιμάται πολύ και όταν ξυπνάει ή τον ξυπνάω εγώ για να φάει, δεν δείχνει και ιδιαίτερο ζήλο.

Θηλάζει βέβαια αλλά 10 ρουφάει και 20 κοιμάται.

Του τσιμπάω τα αυτάκια και τις πατουσίτσες αλλά κοιμάται.

Φοβάμαι μη δεν πάρει βάρος.

Να ανησυχώ ???

Του δίνω και ξένο γαλατάκι βέβαια αλλά από τα 60 γραμμάρια πίνει τα 30 με 40.

Για πείτε μου τη γνώμη σας.

Δημοσίευση

Μπραβο κουκλα μου να σου ζησει ο γιος...να τον χαιρεσαι...[οπως και την μικρουλα σου φυσικα] εγω νομιζω πως ενταξει μωρε σε λιγο καιρο θα πινει πιο πολυ γαλατακι...ρωτα και τον παιδιατρο αλλα δεν νομιζω να πρεπει να ανησυχεις...Να τον χαιρεσαι και παλι κουκλα μου...

Δημοσίευση

ΑΑΑΑ!!!!!! ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ! ΚΑΛΟΡΥΖΙΚΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΙΡΕΣΤΕ! ΠΩΣ ΠΗΓΑΤΕ? ΠΕΣ ΜΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΚΕΤΟΥ, ΠΩΣ ΠΗΓΕ Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ? ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΠΕΡΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ? ΑΝΝΟΥΛΑ ΜΟΥ, ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΣΕ ΑΚΟΥΣΑ! ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΑ! ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ!

Δημοσίευση

Αννούλα να σου ζήσει ο μπεμπάκος!

Έτσι ήταν στην αρχή το κοριτσάκι μου.Δεν ξύπναγε καν για να φάει.Την τάιζα κοιμισμένη,και εκείνη έτρωγε χωρίς ιδιαίτερο ζήλο.

Μετά ''βρήκε''το πρόγραμμα της και τώρα είμαστε μια χαρά.

;)

Φιλάκια!:kiss:

Δημοσίευση

ΝΑ ΣΟΥ ΖΕΙΣΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΣΟΥ ΑΝΝΟΥΛΑ!ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΕΜΠΗ ΜΟΥ.ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ,ΤΟΝ ΞΥΠΝΟΥΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΕΙ ΚΑΘΕ 4 ΩΡΕΣ,ΚΑΙ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΟΤΙ ΔΕ ΠΕΙΝΟΥΣΕ.ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕ ΞΥΠΝΟΥΣΕ ΣΧΕΔΩΝ ΠΟΤΕ.ΤΕΛΙΚΑ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΕΙΔΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΑΠΟ 3150 ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ ΤΑ 4400!!!ΜΗΝ ΑΝΗΣΙΧΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ.ΤΡΩΕΙ ΟΣΟ ΤΟΥ ΧΡΗΑΖΕΤΑΙ.ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ Ο ΥΠΝΟΣ ΘΡΕΦΕΙ ΤΑ ΜΩΡΑ!ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ.ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΜΠΕΜΠΑΚΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΤΥΧΟΣ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ!ΦΙΛΑΚΙΑ

Δημοσίευση

Αννουλα να σου ζγσει κ να τον χαιρεσε αγαπη μου, οταν διαβασα αυτα που εγραψες βαρος 2950 τον ξυπναω για να φαει,στο μυαλο μου ηρθε ο δικος μου μπεμπης ακριβως τα ιδια, μονο που εμενα δυστηχως δεν επιασε καθολου στηθος, τι ποδια του κουνουσα τι αυτια αυτος κοιμοταν του καλου καιρου κ ετσι του δινω αποκλειστηκα μπουκαλι,αλλα μην ανυσηχεις θα του ανοιξει η ορεξη εμεις προσφατα κ βγαλαμε κ φωνη...;):lol:

Δημοσίευση

Σας ευχαριστώ όλες για τις ευχές σας !!!!!!!!!!!!!.

Έχω μια γνωστή, που η κόρη της γεννήθηκε πέρυσι και ήταν αρκετά μικρό μωράκι.

Περίπου 2.700 την γέννησε και πήγε στα 2.400 φεύγοντας από το μαιευτήριο.

Επειδή λοιπόν ήταν μικρούλα, η γνωστή μου, την τάιζε κάθε μια ώρα...

Το αποτέλεσμα ήταν η μικρή, να έχει γίνει σχεδόν παχύσαρκη και ο παιδίατρος της είχε πεί ότι μεγαλώνοντας δεν θα της δώσει φρουτόκρεμες.

Θα δοκιμάσω να τον ταίζω κάθε 2 ώρες πχ.

Πάντως πρίν λίγο τον σήκωσα και ήπιε 60 γραμμάρια !!!!!!!!!!!!!!!!

Δημοσίευση

annoula30 έγραψε:

Σας ευχαριστώ όλες για τις ευχές σας !!!!!!!!!!!!!.

Έχω μια γνωστή, που η κόρη της γεννήθηκε πέρυσι και ήταν αρκετά μικρό μωράκι.

Περίπου 2.700 την γέννησε και πήγε στα 2.400 φεύγοντας από το μαιευτήριο.

Επειδή λοιπόν ήταν μικρούλα, η γνωστή μου, την τάιζε κάθε μια ώρα...

Το αποτέλεσμα ήταν η μικρή, να έχει γίνει σχεδόν παχύσαρκη και ο παιδίατρος της είχε πεί ότι μεγαλώνοντας δεν θα της δώσει φρουτόκρεμες.

Θα δοκιμάσω να τον ταίζω κάθε 2 ώρες πχ.

Πάντως πρίν λίγο τον σήκωσα και ήπιε 60 γραμμάρια !!!!!!!!!!!!!!!!

ΑΝΝΟΥΛΑ ΜΟΥ, ΕΧΕΙΣ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΘΗΛΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ? ΑΝ ΝΑΙ, ΤΟΤΕ 2 ΤΡΟΠΟΙΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ. Ο ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΙΣ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΚΑΙ ΟΣΟ ΦΑΕΙ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ 3ΩΡΟ ΠΑΛΙ. Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΘΗΛΑΖΕΙΣ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΤΟ ΕΝΑ ΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΟΤΑΝ ΠΙΝΑΣΕΙ (ΔΕΝ ΚΡΑΤΑΣ ΩΡΑ) ΤΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΞΕΝΟ. ΟΤΑΝ ΔΙΝΕΙΣ ΞΕΝΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ 3 ΩΡΕΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ.
Δημοσίευση

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΑΝΝΟΥΛΑ ΜΟΥ !!! ΘΕΛΟΥΜΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ!!!

ΚΑΙ MHN ANHΣΥΧΕΙΣ ΑΝΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ !!!

ΕΜΕΙΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΑΠΟ 20ΓΡ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ ΣΕ 60 ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ 2 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΡΩΕΙ ΜΕΧΡΙ 200ΓΡ.

ΜΗΝ ΤΟ ΠΙΕΖΕΙΣ ΤΟ ΜΩΡΟ ΘΑ ΦΑΕΙ ΟΣΟ ΠΕΙΝΑΕΙ ... ΘΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΣΟ ΘΕΛΕΙ !!! ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΟ ΞΥΠΝΑΣ ...

Δημοσίευση

να σας ζησει κοριτσακι μου να ειναι γερος δυνατος υγιεις

κ παντα καλοτυχος

να το χαιρεστε

οσο για το φαγητο μην σε αγχωνει γλυκια μου οταν θα πειναει να εισαι σιγουρη πως θα στο δειχνει

φιλακια πολλα πολλα πολλα

Δημοσίευση

Αννούλα μου να σου ζήσει το αγοράκι σου και να είναι γερός και τυχερός σε όλη του τη ζωή...Μην ανησυχείς για το βάρος του..Το παιδάκι σου θα φτιάξει μόνο του το πρόγραμμά του και θα τρώει όποτε και όσο θέλει...Καλά σαράντα να έχετε!Περιμένουμε φωτογραφία του μπομπιράκου και αναλυτικά την ιστορία τοκετού σου..

Φιλάκια!

Δημοσίευση

Καλησπέρα κοριτσάκι μου,να σου ζήσει ο μπουμπούκος,γερός κ δυνατός να είναι,να τον δεις όπως επιθυμείς!!Μεγάλη καψούρα?

Μην αγχώνεσαι για το φαγητάκι του, κ εγώ όταν γεννήθηκε η μπουμπού μου έκλαιγα όλη μέρα γιατι δεν έτρωγε ούτε απο μένα,κ ξένο άν έπινε 10 ml κάναμε πάρτυ!!!Δέκα μέρες μετά κ τώρα????Δεν την προλαβαίνω!!!Όλη μέρα με το βυζί στο χέρι είμαι..Συγνώμη κιόλας για την έκφραση..Αφού ο αντρούλης μου με κοροιδεύει,με λέει αμαζόνα:angry: !!!

Θα στρώσει,που θα πάει...

Φιλάκια πολλά γλυκιά μου!

Δημοσίευση

Well, η γέννα δεν ήταν όπως την φανταζόμουν...

Πήγα στο μαιευτήριο, με 7 διαστολή...

Στην ουσία γεννούσα και δεν το ήξερα !...

Η μαία μου είπε, ότι δεν μπορώ να κάνω επισκληρίδιο γιατί είχα 7 διαστολή και σε τέτοιες περιπτώσεις είναι κρίμα να κάνει η γυναίκα επισκληρίδιο γιατί στην ουσία γεννάει μόνη της !.

Την παρακάλεσα αλλά δεν μου έκαναν...

Έτσι λοιπόν, γέννησα με φυσιολογικό τοκετό (όπως και στην κόρη μου) αλλά με τρελλούς πόνους...

Κορίτσια δεν μπορείτε να φανταστείτε τους πόνους της γέννας...

ΤΑ ΕΙΔΑ ΟΛΑ πού λένε...

Τέλος πάντων, τελικά τα κατάφερα και γέννησα το αγοράκι μου ;)

Με έπιασαν πάλι τα ψυχολογικά μου εννοείται αλλά με την αγάπη του άνδρα μου και της κορούλας μου, είμαι δυνατή και γεμάτη κουράγιο γιατί τώρα θα περάσω δύσκολες στιγμές με 2 μωρά...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα! Ρε συ.. κάτι τέτοια μου κάνει και προχθές μάζεψε τα πόδια της στηρίχτηκε στα γόνατα της και άρχισε να σέρνεται μπροστά ενώ στηριζόταν στους αγκώνες των χεριών (στη πάπια των χεριών) και έχω μείνει μλκας!! Έκανε 2-3 τέτοια και μετά άνοιξαν πάλι τα πόδια της στο πλάι..! Σα ψάρι έξω από το νερό έκανε!! Το ξανακάνει και πάλι χθες.. ενώ έχει πάρει τον αέρα πλέον και γυρίζει από ανάσκελα μπρούμυτα σε δευτερόλεπτα και γελάει κιόλας!! Φέρνει και τα χέρια της μπροστά και τώρα πάει να φύγει.. έχω τρελαθεί!! Δε ξέρω τι να κάνω με αυτό το παιδί!! Από τη μια την χαίρομαι από την άλλη δεν τη προλαβαίνω.. γίνεται αγώνας πλέον να της βάλω τη πάνα/ντύσω.. αλήθεια σας μιλάω, δεν ξέρω τι να τη κάνω δεν τη προλαβαίνω και είμαι πτώμα..!! Τέτοια ενέργεια.. Καλά στα δύο πόδια στέκεται ήδη καιρό τώρα, ενώ στηρίζεται στα χέρια φυσικά, και εννοείτε όχι για πολύ μετά από λίγο λυγίζει τα πόδια της και πέφτει.. και το να κάθεται στο ποπό της το κάνει εδώ και ένα μήνα.. 17/4 ήταν μάλιστα όταν το έκανε πρώτη φορά, σηκώθηκε μόνη της από ξαπλωτη θέση ανάσκελα βάζοντας δύναμη στους κοιλιακούς της και ανασηκώθηκε στο ποπό της.. και 19/4 μας έπιασε το άλμα ανάπτυξης.. από τότε αν την έχουμε ξαπλωμένη νευριάζει και γκρινιάζει.. της πήρα ήδη από temu ένα καρεκλακι φουσκωτό που στηρίζει το κεφαλάκι της μη χτυπήσει κιόλας, ώστε να κάθεται που θέλει.. δεν έχει έρθει ακόμα να σας πω εντυπώσεις.. Κάπως έτσι είμαστε.. απλά δεν στηρίζεται στα χέρια της ακόμα πολύ καλά.. Και το καρεκλακι από το temu:    
    • Χαχαχαχ αυτό με το σκύλο το κάνει και εμένα και για κάποιο λόγο αποφασίζει να το κάνει στον ύπνο της 😂  Πέρα από αυτό βαρελάκια όταν έχει όρεξη και σέρνεται σαν το φίδι  Επίσης όταν κάθεται στο ριλαξ θέλει συνέχεια να σηκώνεται Καθιστή, έχω μια υποψία πως τη βοηθάει να κάνει τα κακά της κιολας η Καθιστή στάση.  Μάλλον θα πρέπει να αρχίσω να τη δένω  Τρελό που προσπαθεί ο δικός σου να σηκωθεί στα πόδια 😅 δεν κρατιέται 
    • Καλημέρα!! Συνήθως εκεί στον 6ο και μετά, που έχουν δύναμη πλέον στα χέρια για να στηρίξουν τον κορμό τους.  Εμάς απλά στηρίζεται και σέρνεται κάπως προς τα πίσω, κάπως κάνει διάφορα προσπαθώντας να φτάσει τα παιχνίδια του, αλλά δεν το λες και μπουσουλημα. 😆 Κάτι άλλο που προσπαθεί είναι να σηκωθεί στα πόδια του, αλλά καταφέρνει απλά να κάνει τη στάση του σκύλου της γιόγκα και μετά πέφτει στο πλάι 😆 Εσάς τι καταφέρνει να κάνει;; 
    • Καλημέρα κορίτσι μου! Να σου ζήσει το μωράκι σου!!  Έχω κάνει δύο φυσιολογικούς τοκετούς, με περινεοτομη και στους δύο, συν τραυματισμό εσωτερικά στον κόλπο στον δεύτερο, επειδή με τραυμάτισε το κεφάλι του μωρού όπως έβγαινε... Εγώ είχα δύο οξείς τοκετούς και μωρά 3700 και τα δύο, οπότε και οι γιατροί μου δεν προλάβαιναν να το πάρουν χαλαρά το ζήτημα. Δεν ξέρω αν λέγεται ρίξη 1ου βαθμού αυτό που έπαθα στον δεύτερο τοκετό, αλλά στα λέω όλα αυτά επειδή είχα κι εγώ αρκετά ράμματα μετά. Είχα κι εγώ ακράτεια ούρων όπως ακριβώς την περιέγραψε η @Zelda, αλλά δεν είχα θέμα με τον πρωκτό. Τα ράμματα εμένα στον πρώτο τοκετό έφυγαν στις 40 μέρες (δεν ήταν πολλά) αλλά στον δεύτερο τοκετό έφυγαν αργότερα, κάπου στους 3-4 άρχισαν να εξαφανίζονται. Για τα ράμματα ο γιατρός μου είχε δώσει και κρέμα ξυλοκαΐνης, γιατί δεν μπορούσα να κάτσω! Ο φόβος που περιγράφεις είναι απόλυτα φυσιολογικός και κατανοητός. Κι εγώ φοβόμουν για αρκετό καιρό να πάω στην τουαλέτα, είχα κι εγώ δυσκοιλιότητα σε όλη μου την εγκυμοσύνη. Φοβόμουν να πλυθω, γιατί έπιανα παντού ράμματα, τα οποία με πονούσαν και δεν ήθελα να κάνω κάποια κίνηση να τα κουνήσω και να πονέσω κι άλλο. Με τραβάνε ακόμα, και σκέψου πριν 6 μήνες γέννησα το 2ο, και γενικά δεν είμαι άνθρωπος που πονάει εύκολα, έχω μεγάλη ανοχή στον πόνο.  Οι ασκήσεις κεγκελ βοηθάνε σίγουρα. Συζήτησε το με τον γιατρό σου όταν δείτε το θέμα της ρήξης. Και γενικά αν δεις ότι μένει "κουσουρι" πολύ αργότερα, υπάρχει και φυσικοθεραπεία για ακράτεια ούρων ή κοπράνων.  Όσο για τις επαφές, να σου πω ότι εμένα τα ράμματα της πρώτης γέννας με τραβούσαν για πάνω από χρόνο και δυσκολεύτηκα πολύ να το αποδεχτώ ψυχολογικά (ευτυχώς όσο περνούσε ο καιρός έφυγε η ενόχληση).  Και τώρα πάλι το ίδιο, με τραβάνε και με τσούζουν πολύ στην αρχή. Κι επειδή είχα και τον εσωτερικό τραυματισμό, νιώθω την περιοχή να έχει αλλάξει μορφολογία 😆 κι εκεί δυσκολεύτηκα ψυχολογικά να το αποδεχτώ... Αλλά το έχουμε συζητήσει με τον άνδρα μου και έχουμε βρει "λύσεις" και άλλη ρουτίνα 😆 Βέβαια, το ότι εγώ το πέρασα έτσι, δεν πάει να πει ότι και σε σένα θα κρατήσει τόσο. Απλώς δυστυχώς θα πάρει κάποιο χρόνο και θέλει υπομονή!! Τέλος, να μην σκέφτεσαι ότι φταις εσύ για την ρήξη, εννοείται ότι μπορείς να κάνεις και δεύτερο τοκετό, απλώς θα πρέπει να το έχεις αναφέρει στο γιατρό σου ή σε κάποια μαία ότι είχες ρήξη στον πρώτο τοκετό. Μπορεί να σε κατευθύνει διαφορετικά κατά τη διάρκεια της κύησης, ίσως με ασκήσεις kegel, μασάζ περινέου, κτλ 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...