Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κοριτσακια μου καλο απογευμα σε ολες σας, σημερα 8 ημερες μετα τη γεννηση του μπεμπακου μου κανω την πρωτη μου επισκεψη στον υπολογιστη:P βλεπετε ειμαι ακομη στα χαμενα μιας κ προσπαθουμε να προσαρμοστουμε κ οι 3 μας......

λοιπον ο μπεμπης μου γεννηθηκε στις 30/6/09 στις 8.45 το πρωι εχει βαρος 2950 κ 49 ποντους, γεννησα με προγραματισμενη καισαρικη μιας κ ειχα προβλημα με το ζαχαρο, κ επειδη ο μπεμπης ηταν απο εξωσωματικη πραγμα που σημενει πως δεν ρισκαρουν οι γιατροι συνηθως,ημουν 38 εβδομαδων κλειστες κ ηταν πολυ καλα ολα για την καισαρικη

απο την προηγουμενη μερα ημουν μες στο ανχος κ την υπερανταση,δε σας κρυβω πως φοβομουν λιγακι κ ετσι εμεινα ξυπνια ως 2 το βραδυ,κ στις 4,30 το πρωι ημουν ξυπνια εμεινα κανενα τεταρτακι στο κρεβατι κ αφου ειδα οτι δεν προκειτε να ξανακοιμηθω σηκωθηκα εβγαλα τα σκουπιδια εστρωσα τα κρεβατια εκανα κ ενα τελευταιο ελενχο πως ολα ειναι οκ κ ξυπνησα τον αντρα μου για να φυγουμε...φτασαμε στην κλινικη γυρω στις 7,00 κ με ανελαβαν σχεδον αμεσως, μου κανανε τα σχετικα ξυρισμα, κλυσμα, κ μετα με ανελαβε ο αναισθησιολογος κατα τη διαρκεια της ενεσης για την επισκληριδιο μου μιλουσε κ μου εξηγουσε τι πρεπει να νιωθω κ ολα τα σχετικα γενικα υπηρχε μια κατασταση ευχαριστη,στις

8,15 ηρθε ο γιατρος μου κ σε λιγοτερο απο μιση ωρα ακουσα το αγορακι μου να κλαιει:) τον πηρανε μεσα φωναξανε τον πατερα του ο οποιος ειχε την καμερα μαζι του κ τραβηξε τις πρωτες του στιγμες μπανακι, το ντυσιμο του, κ ολα τα σχετικα..μετα απο λιγη ωρα μας πηγανε στο δωματιο μας οπου εκει ειδα τη μητερα μου συγκινημενη κ μια κολητη μου που στην ολη διαρκεια της επεμβασης περιμενανε απο εξω, η πρωτη μας μερα ηταν καπως δυσκολη κ για τους δυο μας λιγακι μιας κ λογω ζαχαρου οπως ειπα πιο πανω ερχοταν κ μας μετρουσαν κ τους δυο για να δουμε τις τιμες που ειχαμε, κατα τ'αλλα ολα πηγαν πολυ καλα κ τις 4 μερες που εμεινα στην κλινικη τα κοριτσια ηταν ολα πολυ συνεργασιμα κ πρεπει να παραδεχτω πως μας βοηθησαν παρα πολυ.:)

αυτη λοιπον ειναι η δικη μου εμπειρια κ συγνωμη κ για το μεγαλο ποστ σας ευχαριστω ολες κ ευχομαι καλη λευτερια στα κοριτσια που περιμενουν κ ευχαριστα νεα για ολες γενικα, δεν ξερω ποτε θα ξαναβρω χρονο για να μπω αλλα θελωνα ξερετε σας αγαπω κ σας σκεφτομαι συχνα:kiss: :kiss:

Δημοσίευση

ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΓΛΥΚΙΑ,

ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Ο ΜΠΕΜΠΑΚΟΣ ΣΟΥ!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΧΩΝΟΣΟΥΝ ΤΣΑΜΠΑ ΠΡΙΝ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ!

ΑΠΟ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΒΕΒΑΙΑ, ΤΕΛΕΙΑ ΗΤΑΝ!

ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΤΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ!!!

ΝΑ ΜΟΥ ΦΙΛΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΖΟΥΖΟΥΝΟ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΕ ΠΕΤΥΧΩ ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΜΠΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΕΓΩ ΜΠΑΙΝΩ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΘΡΑ ΜΟΥ!

ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ... ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΓΙΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΤΥΧΟΣ!

Δημοσίευση

καλημερα κοριτσακια μου γλυκα:) σας ευχαριστω πολυ για τις ευχες σας,

Ifigeneia k lovie εχω ακομη μικρα πονακια κ δυσκολευομαι λιγακι στο να σηκωθω απο το κρεβατι ειδικα τα πρωινα,σημερα θα παω να κοψω κ τα ραμματα.....

filos ifigenen ναι μια μερα διαφορα εχουμε κ εγω θα ηθελα να μαθενω πως τα πατε οι δυο σας,εμενα κατα ωρας ειναι πολυ ησυχο μωρακι μαμ,κακα, κ νανι, κ τα βραδυα δεν ξυπναμε σχεδον καθολου..:)

Denim μου τι κανεις αγαπη μου χαθηκαμε..:) κ εγω θα ηθελα καποια στιγμη να τα πουμε,η μπεμπουλα σου πως ειναι; φανταζομαι θα εχει μεγαλωσει λιγακι να της δωσεις φιλακια απο μενα κ το μπεμπη.....

σας φιλω ολες σας γλυκα....:kiss: :kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Να σας ζήσει Νινινα μου ο μπέμπης σας! Χαίρομαι που δεν μας περιέγραψες να ταλαιπωρήθηκες ιδιαίτερα. Εχω κι εγώ αυξημένο ζάχαρο αλλά ακόμα δεν μου είπε τίποτα για καισαρική. Κάνω λίγο το κορόιδο για διαβητολόγο που μου είπε να πάω προσπαθώντας με διατροφή να δω αν θα βελτιωθεί κι αν πια δε γίνει κάτι τότε να πάω. Καλή λοχεία σου εύχομαι ολόψυχα!και να παραμείνει εύχομαι έτσι ήσυχος ο μπεμπούλης σας!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...