Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

καλημερα κοριτσια

η μπεμπουλα μου ειναι ηδη δυο μηνων+

πως περναει ο καιρος!!!

απο τη μερα που γεννηθηκε δεν εχω σταματησει να φοβαμαι

φοβαμαι μη μου παθει κατι

φοβαμαι μη μου αρρωστησει

οταν κοιμαται κοιταω να δω αν αναπνεει

βηχει και τιναζομαι λες και εχω ελλατηριο

και το κορυφαιο φοβαμαι μηπως μπει καποιος στο σπιτι και μου τη παρει

ο αντρας μου με λεει τρελη

το μεγαλυτερο μου αγχος βεβαια ειναι αν της προσφερω αυτα που θελει

αν καταλαβαινω τις αναγκες της, αν τη καλυπτω συναισθηματικα...

εχετε και εσεις τετοιες φοβιες???

πειτε μου οτι δεν ειμαι η μονη

Δημοσίευση

ΑΓΑΠΟΥΛΑ ΜΟΥ ΣΟΥ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Η ΜΟΝΗ. ΕΔΩ ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΧΑΖΑ... Π.Χ ΜΗΠΩΣ ΝΟΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΓΑΠΑΩ? ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΛΩ ΚΑΓΚΕΛΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥ? ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΛΟΞΥΓΓΑ? Η ΚΟΥΜΠΑΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΩΡΑ Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ 3 ΧΡΟΝΩΝ ΕΤΡΕΜΕ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ! ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΦΟΒΟΥΝΤΕ... ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΑΠΛΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΝΕΙΣ ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΦΟΒΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΕΚΟΥΝ!! :):kiss::kiss::kiss:

Δημοσίευση

Συμφωνω με τη γκαστρουλα!!!Ειναι φυσιολογικες οι φοβιες σου και νομιζω πηγαζουν απτην ατελειωτη αγαπη για την κορουλα σου!!!!

Εχω ακουσει πολλες να νιωθουν αυτα κ ακομα πιο "τρελλα" πραγματακια!!!

Επισης...Κι εγω που την εχω στην κοιλιτσα...Φοβαμαι σαν τρελλη μπας και βαριεται,μηπως παιζει σχοινακι με τον λωρο της,μηπως τρομαζει οταν σηκωνομαι αποτομα και αλλα πολλα!!! :P

Ακομα...Φοβαμαι τα μικροβια,τους ανθρωπους που ισως θελησουν να την πλησιασουν,τον αερα που θα αναπνεει κ ισως δεν ειναι "αποστειρωμενος" κλπ κλπ!!!!!!! Ετσι μου'ρχεται να φτιαξω ενα δωματιο-θωρακισμενο,αποστειρωμενο κλπ και να μπω μεσα μαζι της μεχρι να φτασει τα 18!!!!!! :P:P :woohoo: :woohoo:

Ολα αυτα ειναι τρελλες ομως!!!!Θα ηρεμισουμε-που θα παει!!!!!!!!!

Δημοσίευση

η κατασταση μου δεν ειναι τοσο τραγικη οσο ακουγεται.

γιατι ομως τωρα που γιναμε μανουλες σκεφτομαστε ετσι??

εγω οταν ημουν εγκυος μεχρι τον τεταρτο μηνα ειχα εμετους και ελεγα οτι δεν αντεχω αλλο.

οταν περνουσε η ωρα και δεν εκανα εμετο, επειδη τοτε δεν το ειχα ακουσει ακομα το μωρο, νομιζα πως απεβαλα πως κατι δε παει καλα.

με το καλο το μωρακι σου

η αισθηση του να σε κλωτσαει ειναι απιστευτη

αυτο μου λειπει απο τη δικη μου εγκυμοσυνη

Δημοσίευση

Κι εγω για "λογικος ανθρωπος" φαινομαι αλλα...Ξερω γω???? :P

Παντα θα εχουμε μια φοβια(σαμπως οι μανουλες μας δεν εχουν για μας?) αλλα σε πιο λογικα πλαισια!!!

Τα πρωτα 60 χρονια των παιδιων μας ειναι δυσκολα!!!!Μετα θα στρωσουμε!!! :P:P

Δημοσίευση

ΤΩΡΑ ΕΓΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ... ΘΑ ΓΕΛΑΣΕΤΕ! ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΕΙ ΦΑΝΤΑΡΟΣ Κ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΟΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ Κ ΘΑ ΤΡΕΜΕΙ ΤΟ ΦΥΛΟΚΑΡΔΙ ΜΟΥ, ΟΤΙ ΘΑ ΑΡΓΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ, ΟΤΙ ΘΑ ΘΕΛΕΙ ΑΜΑΞΙ ΚΤΛ ΚΤΛ... ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΓΩ ΤΟ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΠΙΟ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ! ΧΑΧΑΧΑ! ΑΛΛΑ Κ ΑΥΤΑ ΜΕΣ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΙΝΑΙ! ΑΡΓΟΥΝ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΑΠΟΦΥΓΩ!

ΟΣΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ Κ ΘΑ ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ Κ ΕΓΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!!!!! ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ, ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΠΑΩ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ ΠΑΝΤΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Κ ΘΑ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΠΑΓΑΓΕΙ....................................... Ε ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΤΕ???? ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΗ ΜΗΠΩΣ ΤΑ ΧΩ ΧΑΜΕΝΑ.....??? :unsure:

Δημοσίευση

ολες τα εχουμε χαμενα τελικα

και κοροϊδευα τη μανα μου που οταν ηταν φανταρος ο αδελφος μου τον επερνε τηλεφωνο για να τον ρωτησει αν εφαγε

και εγω τωρα με τη σειρα μου ασχολουμε συνεχεια με το αν εφαγε η μικρη και αν τα εκανε.

γιατι ποια ειναι η χαρα της μανας??????

να τρωει το παιδι της και να τα κανει:silly: :silly: :silly:

Δημοσίευση

Efoulla mou kalimera agapi mou...

Kai na sou zisei to mwraki sou...

Eilikrina kai egw etsi eimouna sto prwto mou mwraki,,,

wmos meta to eixa kseperasei...

Eimaste oles me tin fwvia mas ton prwto kairo wmos meta mas pernaei...

Twra pou exw kai to deutero mou mwraki enos minwn gia mena einai paixnidaki...

Kai den fwvame tipota...

Sou euxwme ta kalitera...

Filakia...

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Να χαίρεσαι το μωρακι σου κορίτσι μου💗 Σευχαριστώ για την αμεση απάντηση μακαρι να υπαρχει φως στο τουνελ.. η αλήθεια ειναι οτι αμφιταλαντευομαι πολυ για το πως μπορούμε να ξεχωρίσουμε τελικά αν περναμε την φαση μας ή όχι.. Με τον σύζυγο πιο πολυ υπομονή κανω να δω πως θα εξελιχθεί παρά να πω με σιγουριά οτι καλυτερεύει η κατάσταση. Δειχνει μια μικρη βελτίωση αλλα φοβαμαι οτι ειναι επιτηδευμένη κι οτι η ζημια εγινε. Περα απ αυτο όμως νιώθω οτι δεν αξιζω στο μωρο μου δεν αξιζω για μαμα του. Ειναι υπέροχο μωρο και θα μεγάλωνε μια χαρα και χωρις εμένα. Σε μερες μεγάλης απελπισίας εχω σκεφτει και να κάνω κακο σε μενα. Το θετικό είναι ότι δεν εχω καμια βλεψη να το κανω πράξη αλλα και μονον αυτες οι σκέψεις μου φαίνονται ολιγον τι παρανοϊκές. Εχω αρχισει επισης να φοβαμαι τα βραδια που μενω μονη με το μωρο..Φοβάμαι το σκοταδι σα παιδακι, θέλω συνεχως καποιον μαζι μου..μια ανασφάλεια γενικά και καθε μερα χειροτερα..Γι αυτο λεω οτι ειναι λεπτη η γραμμή του νορμαλ και του κατι συμβαίνει και θελω πολυ να ακουσω τις απόψεις σας 
    • Καλησπέρα κορίτσι μου...όλα όσα περιγράφεις είναι όλα όσα νιώθει το 80% (για να μη πω και παραπάνω) των γυναικών που έγιναν μανουλες...αλλάζουν όλα και είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις σαν χαμένη!!!Οι ορμόνες σου δεν έχουν ηρεμήσει ακόμα και εσύ καλείσαι να ανταποκριθείς σε εντελώς νέα δεδομένα!!!να μην νιώθεις άσχημα,σιγά σιγά θα ηρεμήσεις και θα νιώσεις και όλα αυτά τα θετικά τα οποία θεωρώ ότι και τώρα τα νιώθεις απλά η δύσκολη καθημερινότητα δε σε αφήνει να τα αναγνωρίσεις...Είμαι και εγώ μαμά ενός αγοριού 15 μηνών και πίστεψέ με τους τελευταίους 2 μήνες ξεκίνησα να ξανά βρίσκω τον εαυτό μου 🩷  Μεγάλη αγκαλιά και να θυμάσαι,να δίνεις χρόνο στα συναισθήματα σου!!!Ελπίζω και ο σύζυγός σου να είναι όσο γίνεται πιο βοηθητικός!!!
    • Πφφφ να ξημερώσει πρώτα ο Θεός και να μάθουμε, σ'ευχαριστω πολυ κορίτσι μου 😍😍
    • Μην κοιτάς συμπτώματα. Μπορει να μην εχεις κανενα συμπτωμα! Εγω δεν ειχα τίποτα! Μονο πονο στη μεση αλλα δεν το λάμβανα υπόψη λόγω των φαρμάκων. Είσαι στα κάγκελα, το καταλαβαίνω απόλυτα!
    • Καλησπέρα κορίτσια μου! Πως είστε; Ελπίζω να είστε καλά και εσείς και τα μωράκια σας!! Ήθελα να μπω να ευχηθώ στην @_piripiri_ μας.. κοριτσάκι μου!! Να χαίρεσαι το αντράκι σου!!! Πολύχρονος!!! Πάντα υγιής και ευτυχισμένος στη ζωή του!!! 🥰🥰🥰🥰 Αν και με χρονοκαθηστερηση...🫣 Το πρώτο μωράκι της ομάδας μας που χρονισε!!! 😍😍😍 Αχ δεν το πιστεύω.. ακόμα δεν το πιστεύω... Εμείς κορίτσια μου υποφέρουμε.. δοντακια + άλμα (υποθέτω;!) πάντως πολύ γκρίνια.. παααάρα πολύ γκρίνια!!! Αισίως 8 δόντια και συνεχίζουμε.. ξεκίνησε από την αλλαγή της ώρας με το που μπήκε ο Νοέμβρης και ακόμα δεν έχουμε ηρεμήσει.. ξανααλλαξε και το πρόγραμμα του ύπνου της.. όταν κοιμάται anyway.. τεσπα!!  Κατά τα άλλα, 10 μηνών κλεισμένα πλέον, φτάσαμε τα 8 κιλά επιτέλους!! 8.100 για να είμαι ακριβής.. και 74 νομίζω ύψος;! Κάτι τέτοιο..  Αυτά τα δικά μας.. @Maya_ μου πως είστε με τις ιώσεις; Το παιδί;  @_piripiri_ μου πως πάτε εσείς με τον ύπνο; Βρήκατε κάποια λύση κάτι να δουλέψει με το παιδί; Δεν έχω χρόνο καθόλου να σχολιάσω αυτά που είπατε..  Σας φιλώ!!! 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...