Να επιμείινω ή όχι?

[El_ninio]

Βρισκόμαστε 1,5 ώρα μετά τα μεσάνυχτα και το παραμυθάκι μου, για άλλη μια βραδιά, φρόντισε να με κάνει κουρέλι.

Ξεκίνησε πριν 2 βδομαδες να ξυπνάει στις 4 και να μένει ξύπνιο έως τις 7. Πολύ συντομα αλλαξε την ωρα που ξυπνουσε και μεγαλωνε το διαστημα που ήθελε να μιλαει και να γελάει μέχρι τα χαράματα.

Στην αρχη, σκεφτηκα ότι ίσως να πεινάει (αλλα παρατηρούσα ότι αυτες τις ωρες που έμενε ξύπνιο στην κούνια του, δεν έκλαιγε απλά, ηθελε παρέα.)

Μόλις κουραζόταν, φωναζε πιο δυνατα, έτσι ώστε να τον πάρω αγκαλιά (ή να τον βάλω στο καρότσι του) και να τον κοιμίσω.

Πίστευα ειλικρινά ότι θα ήταν κάτι παροδικό μιας και ειναι μικράκι (5 μηνων)& παρατηρω ότι απο μέρα σε μέρα αλλάζει συνήθειες παλιες και αποκτάει καινούριες.

Δυστυχως ομως, δεν εγινε έτσι.

Για άλλη μια νύχτα, αποκοιμήθηκε στο στήθος μου καθως ετρωγε στις 9:30 και στις 10 και κάτι, αρχισε να ειναι νευρικός.

Ξύπνησε, τον κοίμισε ο μπαμπάς του & 1,5 ωρα αργότερα, ξύπνησε (λογικό αυτη την φορα για να φάει) μόνο που μόλις τον αφησα στην κούνια του, ξύπνησε πάλι.

Απόψε ειναι η δευτερη βραδια που κοιμάται στο καρότσι και κατι μου λέει πολυ δυνατά, ότι εχω κάνει λάθος και οτι δυσκολα θα διορθωθει.

Είναι δυνατόν να μην θέλει ξαφνικά να κοιμάται στην κούνια του?

Τι πιστευετε οτι πρέπει να κάνω (πέραν της υπομονης)?

Είναι πολυ μικράκι για να επιμείνω και να τον αφήσω στην κούνια του (όσο δύσκολο και εαν ειναι αυτο)ή θα πρέπει να του δώσω λίγο καιρό ακόμη για να μεγαλώσει?

Ευχαριστώ και υπομονη σε όσες και απόψε ξενυχτάμε

[ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ]

σε καταλαβαινω το περασαμε και εμεις αυτο το σταδιο και λεγεται σταδιο αποχωρισμου απο καπου που διαβασα γιαυτο.εμενα ενω κοιμοταν ολη την νυχτα ξαφνικα αρχισε να ξυπναει 2-3 φορες στην διαρκεια της (εγω κουρελι οι μαυροι κυκλοι αστα ενα ματσο χαλια ημουν)αλλα εκανα το εξης δεν τον σηκωνα απο το κρεβατι του πηγαινα διπλα του εδινα την πιπιλα του του χαιδευα το κεφαλακι του κ.α αυτο γινοταν πολλες φορες μεσα στην νυχτα ομως δεν τον πηρα αγκαλια μεχρι που ξαφνικα αρχισε οταν ξυπναει να αποκοιμιεται μονος του ειναι μια φαση που την περνανε τα μωρακια μας σαυτην την ηλικια γιατι αισθανονται και οταν ξυπνανε καταλαβαινουν οτι δεν ειμαστε κοντα τους φοβουνται και μας αναζητουν

κανε υπομονη και μαθε τον ξανα να κοιμαται στο κρεβατι του γιατι το μονο σιγουρο ειναι πως μεγαλωνοντας θα αλλαξει και αλλα πραγματα φιλακια και καλη δυναμη