Μετάβαση σε περιεχόμενο

ΜΗΠΩΣ ΒΙΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΖΗΜΙΑ??


Recommended Posts

Κοριτσακια μου γεια σας!!

θελω να ρωτησω κατι..

η κορουλα μου ειναι 8 μηνων και κατι και πλεον καθετε μονη της και οταν την εχω μαζι μου στον καναπε αρπαζει την μπλουζα μου και τσουπ τσουπ σιγα σιγα σηκωνετε ορθια..

στην αρχη για δευτερολεπτα και σιγα σιγα ολο και πιο πολυ..

εντωμεταξυ αρχισε και να μπουσουλαει..

ολα μαζι τα εκανε!!:blink: :laugh:

ρωτησα την παιδιατρο και μου ειπε οτι μπορω να την σηκωνω στα ποδια μου και να παιζουμε να χορευουμε κτλ.

αρχισα και εγω λοιπον επειδη δεν φτανει να πιαστει μονη της να την βαζω να στηριζετε στο παρκο μονη της...

οταν μποσουλαει την βαζω και στηριζετε παλι ορθια ή την κραταω απο τις μασχαλες και κανουμε σιγα σιγα βηματακια..

η απορια μου ειναι μηπως βιαζομαι?

μηπως δεν πρεπει να την σηκωνω εγω?

μηπως δεν πρεπει να κανουμε οτι περπαταμε?

καποιος μου ειπε οτι ειναι πολυ νωρις για ολα αυτα και μπορει να της κανω ζημια στα ισχια και στα γονατα(να στραβωσουνε)

ετσι ειναι?

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

mitsi μου ειμαστε ακριβως στην ιδια φαση μπουσουλαει και σηκωνεται ορθιος στο παρκο αλλα και γραπωνοντας μπλουζες μονο που οδικος μου να κατσει μονος του καθιστος απαπαπα δεν του κανει αυτη η σταση θελει ορθιος:laugh:

ζημια δεν της κανεις γιατι σου εδωσε το σημαδι οτι πλεον εχει ωριμασει και ειρθε η ωρα για στρατα-στρατουλα αν σηκωθηκε μονη της τοτε εσυ με αυτο που κανεις την ενθαρυνεις μονο αν δεν σηκωνεται ενα μωρο και το πιεζουμε εμεις να το κανει πριν την ωρα του ειναι ζημια!!!!!

οσον αφορα τα γονατα μεχρι προχθες ο μπεμπης σηκωνοταν και στηρηζοταν στα γονατα ετσι πηρε ωθηση και σηκωθηκε στις πατουσες χθες για πρωτη του φορα

και θα σου πω και το αλλο..οταν ειπα στην φυσιοθεραπευτρια οτι ξεκινισε δειλα δειλα να σηκωνεται μου ειπε τα εξης: ''τωρα πια αναστασια μου εχε τον οση περισσοτερη ωρα αντεχει ορθιο,καθηστο,μπουσουλιτο,και λιγοτερη ξαπλα πλεον το παιδι ωριμασε και ειναι ετοιμο να του δωσουμε ερεθισματα να συνεχισει''βαλαμε και παπουτσια και τα φοραει ολη μερα και ετσι προστατευονσται και οι αστραγαλοι

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ "ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ".ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙΡΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ Κ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΨΑΞΕΙ,ΑΛΛΑ ΤΑ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΑΠΟ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΑ ΜΩΡΑ......

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Εγω θα σου έλεγα να μην την σηκώνεις και να μην την κρατάς να κανει βηματάκια . Οταν θα ειναι ετοιμη , οπως αρχισε να μπουσουλάει να καθεται κλπ , ετσι θα αρχισει να σηκωνεται μονη της και να κανει και βηματακια .

Αφου ξεκίνησε να αρπάζεται απο την μπλούζα θα βρει τροπο να σηκωθει ειτε στο πάρκο ειτε απο τα υπολοιπα επιπλα στο σπιτι .

Μην βιαζεσαι , πρεπει να γυμναστουν οι μυες και να δυναμωσουν για να ειναι ετοιμη να περπατήσει . Πρεπει να περάσει ολα αυτα τα σταδια μόνη της για ποιο λογο εσυ να την βαζεις να κανει βηματάκια με ίσως κινδυνο να πατάει στραβα αυριο μεθαύριο ? Δεν υπάρχει λογος ειναι πολυ μικρή ακομα οταν ερθει η ωρα ολα θα τα κανει ας μην βιαζομαστε :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

εμεις τα καναμε ολα μαζι.......καθισαμε μπουσουλισαμε και μετα σηκωθηκαμε και γυρναγαμε ολο το σπιτι περπατωντας και ακουμπωντας στα επιπλα!!!!!!!!!!το πιο σημαντικο ειναι πλεον να του παρεις παπουτσακια που πιανουν και τον αστραγαλο για να κανει σταθερα βηματα και να μαθει να περπαταει σωστα.......δεν ειναι κακο να την βοηθας αν το θελει αρκει να μην τη ζοριζεις........και να της φορας παπουτσια!!!!:)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Διαφωνω εντονα με τα παπουτσια ! Ακομα δεν περπάτησε μονη της και θα φορέσει παπουτσια? Το ποδαράκι διαμορφώνεται καλύτερα οταν το μωρο ειναι ξυπόλητο . Μεσα στο σπιτι το καλύτερο παπουτσι ειναι το "ξυπολητο" , για εξω φυσικά ΟΤΑΝ ερθει ο καιρος να περπαταει μονη της θα παρετε ενα καλο παπουτσάκι .

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

H δικιά μου που είναι πολύ μικρότερη, 4 μηνών, θέλει συνέχεια να είναι όρθια, όχι πως μπορεί να σταθεί, θέλει να την κρατάμε και αυτή να βρίσκει αντίσταση και να χοροπηδάει πάνω κάτω!! Σαν βατραχάκι ένα πράγμα.. :silly:

Με ανησύχησε το θέμα μήπως πάθει καμιά ζημιά στα ποδαράκια κ ρώτησα τον παιδίατρο ο οποίος μου είπε οτι δεν παθαίνουν τίποτα τα ποδαράκια, όπως λένε ούτε στραβώνουν ούτε τίποτα όταν πατάει κάτω έστω κ απο τόσο μικρό..

Το αποτέλεσμα είναι οτι έχει αποκτήσει πολύ μεγάλη δύναμη στα πόδια, γυρνάει μπρούμυτα προσπαθεί να μπουσουλήσει, φυσικά δεν τα καταφέρνει, καταφέρνει να σηκώσει μόνο το πίσω μέρος του σώματος και εκνευρίζεται και τσιρίζει απο τα νεύρα.. :laugh: :laugh:

Οτιδήποτε βρεθεί σε απόσταση βολής απο τα πόδια της το γκρεμίζει..

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

LaLa έγραψε:

Διαφωνω εντονα με τα παπουτσια ! Ακομα δεν περπάτησε μονη της και θα φορέσει παπουτσια? Το ποδαράκι διαμορφώνεται καλύτερα οταν το μωρο ειναι ξυπόλητο . Μεσα στο σπιτι το καλύτερο παπουτσι ειναι το "ξυπολητο" , για εξω φυσικά ΟΤΑΝ ερθει ο καιρος να περπαταει μονη της θα παρετε ενα καλο παπουτσάκι .

θα συμφωνήσω και ο παιδίατρός μας μας είχε πει για τον γιο μου (4 ετών σήμερα) να περπατά ξυπόλητος στο σπίτι γιατί έτσι δυναμώνουν οι μύες της πατούσας και περπατά πιο σωστά. Το ίδιο είχα διαβάσει και σε μια ιστοσελίδα σχετικά, αν το βρω θα το παραθέσω.

Καλό είναι και εμείς να περπατάμε χωρίς παντόφλες ή παπούτσια στο σπίτι. :)

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

MITSI2 έγραψε:

Κοριτσακια μου γεια σας!!

θελω να ρωτησω κατι..

η κορουλα μου ειναι 8 μηνων και κατι και πλεον καθετε μονη της και οταν την εχω μαζι μου στον καναπε αρπαζει την μπλουζα μου και τσουπ τσουπ σιγα σιγα σηκωνετε ορθια..

στην αρχη για δευτερολεπτα και σιγα σιγα ολο και πιο πολυ..

εντωμεταξυ αρχισε και να μπουσουλαει..

ολα μαζι τα εκανε!!:blink: :laugh:

ρωτησα την παιδιατρο και μου ειπε οτι μπορω να την σηκωνω στα ποδια μου και να παιζουμε να χορευουμε κτλ.

αρχισα και εγω λοιπον επειδη δεν φτανει να πιαστει μονη της να την βαζω να στηριζετε στο παρκο μονη της...

οταν μποσουλαει την βαζω και στηριζετε παλι ορθια ή την κραταω απο τις μασχαλες και κανουμε σιγα σιγα βηματακια..

η απορια μου ειναι μηπως βιαζομαι?

μηπως δεν πρεπει να την σηκωνω εγω?

μηπως δεν πρεπει να κανουμε οτι περπαταμε?

καποιος μου ειπε οτι ειναι πολυ νωρις για ολα αυτα και μπορει να της κανω ζημια στα ισχια και στα γονατα(να στραβωσουνε)

ετσι ειναι?

Καλημέρα! :cheer: Αρχικά θα ήθελα να συμφωνήσω με την Lala. Έπειτα, πρέπει να γνωρίζετε δυο πραγματάκια για να μην αγχωθούμε στην πορεία. Θα σας εξηγήσω τα όσα ισχύουν σε γενικές γραμμές, ας πούμε κατά μέσο όρο στα παιδιά. Στην ηλικία των 7μηνών το παιδί αρχίζει να κάθεται χωρίς βοήθεια, να έχει καλύτερο έλεγχο του κεφαλιού του, καθώς επίσης σταδιακά δυναμώνουν οι μυς των χεριών και των γοφών, έτσι ώστε να μπορεί να ρίξει μέρος του βάρους του εκεί και στα γόνατα. Άρα πρώτα απ'όλα είναι σε μια πολύ λογική και καλή ηλικία για να κάθεται. Τώρα, στους 8μήνες αρχίζει προσπάθειες για να μετακινηθεί. Κουνάει πέρα-δώθε το κορμί του, κάτι που συχνά μεταφράζουμε ως 'οιωνό' για το μπουσούλημα. Επίσης, επειδή και οι γοφοί και τα γόνατα έχουν δυναμώσει, κάνει απόποιρες να σηκωθεί όρθιο και αρχίζει να χοροπηδάει όταν το κρατάτε. Στον επόμενο μήνα, θα στηρίζεται μόνο του αλλά θα χρειάζεται τη βοήθεια σας, θα μπορεί να κρατάει περισσότερο την ισορροπία του, να κυλιστεί, να μπουσουλήσει, αλλά θα δυσκολεύεται να κάτσει από την όρθια θέση. Αλλά, αρχίζει να περπατάει από ενός ετούς και πάνω. Όλα αυτά γενικά και έχοντας πάντα στο μυαλό ότι το κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό ανάπτυξης, και αν δεν ακολουθεί κατά γράμμα όλα αυτά δεν σημαίνει ότι έχει κάποιο πρόβλημα. Το δικό σας παιδί φαίνεται ότι συμβαδίζει με τα παραπάνω. ΄Αρα, αυτή τη στιγμή περιμένουμε να κάνει προσπάθειες να μετακινηθεί, πρώτα θα μάθει να μπουσουλάει, να έχει έλεγχο των κινήσεων του, να αποκτήσει μεγαλύτερη κίνηση στο σώμα του και μετά θα περπατήσει. Μπορείτε να χρησιμοποιείτε παιχνίδια που του αρέσουν για να τεντωθεί και να τα πιάσει. Όσο περισσότερο εξελίσσεται στην κινησή του μπορείτε να του δώσετε παιχνίδια με κορδόνι για να μπορεί να τα σέρνει, ή να το φωνάζετε με το ονομά του και να το καλείτε να έρθει προς το μέρος σας. Φροντίστε να έχει ελεύθερο χώρο, όσο περισσότερο είναι στο πάτωμα τόσες περισσότερες προσπάθειες θα κάνει να κινηθεί. Προσοχή, εννοείται, για την αποφυγή ατυχημάτων ,το παιδί δεν μπορεί καν να ορίσει το σώμα του στο χώρο ακόμα, θα κοπανάει παντού. Θα βάζει τα χέρια του παντού, οπότε ξεκινάμε και την αγωγή για κανόνες μέσα στο σπίτι(μακριά από την πρίζα,το φούρνο κτλ), πάντα χρησιμοποιώντας θετικές εκφράσεις και ηρεμία.(Σας ζάλισα;!)Να το επιβραβεύετε πάντα, να το ενθαρρύνετε να κινηθεί και μην απογοητευτείτε που δεν περπατήσει ακόμα. Σιγά, σιγά, πάντα σεβόμενοι το ρυθμό ανάπτυξης του παιδιού.

Σύνδεσμος σε αυτό το σχόλιο
Κοινοποίησε σε άλλα sites

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Περαστικά κορίτσι μου μίλησες με παιδίατρο; Σου έδωσε τίποτα οδηγίες ; 
    • Κορίτσια εμένα ο μικρούλης μου είναι κρυμμένος.  Βασικά εγώ τον κόλλησα...είχα πονόλαιμο και καταρροη.  Τώρα προς το παρόν έχει μυξουλες και μπούκωμα.  Ελπίζω να του περάσει γρήγορα και να πάρει αντισώματα με τον θηλασμό 
    • Ευχαριστούμε για το μοίρασμα!! Τι ωραίες στιγμές!  Χαρα, συγκίνηση, αγωνία, άγχος...όλα μαζί  Θα σου πω ότι κι εγώ δεν την χάρηκα όσο θα ήθελα την εγκυμοσύνη αλλά θυμάμαι ότι όταν το έμαθα παρόλο το άγχος είχα χαρεί πολύ ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά τα πράγματα!  Αφού τις πρώτες μέρες κοιτούσα τον άντρα μου σε άσχετες φάσεις και γελούσα και αυτός ήταν πολύ πιο συγκρατημενος μην χαρεί τζάμπα. Αλλά του έλεγα και να μην πάει καλά το ίδιο θα λυπηθουμε είτε χαιρόμαστε τώρα είτε όχι  Μετά φυσικά που όλα πήγαιναν καλά με έπιανε πού και πού το άγχος 
    • Που λέτε κορίτσια, αφού περιμέναμε 4 ώρες αυτό το εξιτήριο, κι ενώ είχε ήλιο, με το που πιάνουμε το μωρό να βγούμε έξω από το μαιευτήριο μαζεύτηκαν όλα τα σύννεφα του κόσμου κι αρχίζει να ψιχαλιζει. Φτάνουμε σπίτι και το μεγάλος (πλέον) κοιμόταν 😆 Οπότε δεν υπήρξε καμία αναμονή στην είσοδο, μπήκαμε τρέχοντας μην παγώσει το μωρό και τον αφήσαμε πάνω στον καναπέ 🥲 Καθόλου instagramable 😆 3 ώρες μετά που πήγα να ξυπνήσω τον μεγάλο, νόμιζε ότι ήμουν εξωγήινος κι άρχισε να φωνάζει τη γιαγιά του!! Αφού τον συνεφεραμε, του λέμε έλα να δεις το μωρό και καθόταν από μακριά και το κοιτούσε. Μετά ξεκόλλησε και του βάλε το χέρι στην κοιλιά κι εκεί ξεμπλοκαρε!! Άρχισε να χοροπηδάει, να χαίρεται!! Ήθελε να τον πάρει αγκαλιά, τον άρπαξε και κόντεψε ο λαιμός του μωρού να μας φύγει!! Μετά του τον βάλαμε στην αγκαλιά του, αλλά τον γύρισε κάπως και τον έφερε από κάτω του κεφαλοκλειδωμα, σμακ ντάουν φάση, αλλα το έκανε με πολύ χαρά κι αγάπη (ελπίζω 😅) του έδινε και φιλάκια μετά!  Σήμερα το πρωί ήρθε στο δωμάτιο μας, γιατί εκεί έχουμε το λίκνο, και φώναζε "το μωρό κοιμάται" και προσπάθησε να τον νανουρισει κουνώντας το λίκνο με φόρα! Μετά όταν θήλαζα, ήρθε και έλεγε "το μωρό πίνει γάλα" και του έριξε μια φαπα, η οποία στη δική του γλώσσα μάλλον ήταν χάδι... στη συνέχεια άρχισε να χοροπηδάει κιόλας δίπλα μας και να φωνάζει "τραμπολίνο"! Μετά σκούπισε με το χέρι τη μύτη του που είχε μυξες και προσπάθησε να το βάλει στο στόμα του μωρού...  Κορίτσια, νιώθω ότι καλά πάει γενικά, τον συμπαθεί, αλλά νιώθω ότι θα τον ξεκανει κιόλας ταυτόχρονα!! Αλλά μια πραγματική ιστορία αγάπης αδερφών μόλις ξεκίνησε 😅😅
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...