Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 352
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Πόσο με κάλυψες... Έχω γράψει κι εγώ την ιστροία μου πριν αρκετό καιρό... Μπορεί να είναι άλλο πράγμα όπως λένε η φυσιολογική γέννα, αλλά κι εγώ γέννησα με καισαρική (και επικσληρίδιο) καθώς μού είχαν σπάσει τα νερά και η μικρή ήταν τυλιγμένη στο λώρο της και εκτός λεκάνης! Είναι μαγικό το συναίσθημα του ...αδειάσματος από την κοιλιά, ότι πραγματικά σε ξεριζώνουν χωρίς ίχνος πόνου και ξαφνικά έχεις στην αγκαλιά σου ό,τι πολυτιμότερο κράτησες ποτέ!!! Να σου ζήσει Σταυρούλα και με το καλό το δεύτερο!!!

Δημοσίευση

Πόσο με κάλυψες... Έχω γράψει κι εγώ την ιστροία μου πριν αρκετό καιρό... Μπορεί να είναι άλλο πράγμα όπως λένε η φυσιολογική γέννα, αλλά κι εγώ γέννησα με καισαρική (και επικσληρίδιο) καθώς μού είχαν σπάσει τα νερά και η μικρή ήταν τυλιγμένη στο λώρο της και εκτός λεκάνης! Είναι μαγικό το συναίσθημα του ...αδειάσματος από την κοιλιά, ότι πραγματικά σε ξεριζώνουν χωρίς ίχνος πόνου και ξαφνικά έχεις στην αγκαλιά σου ό,τι πολυτιμότερο κράτησες ποτέ!!! Να σου ζήσει Σταυρούλα και με το καλό το δεύτερο!!!

Δημοσίευση

Πόσο με κάλυψες... Έχω γράψει κι εγώ την ιστροία μου πριν αρκετό καιρό... Μπορεί να είναι άλλο πράγμα όπως λένε η φυσιολογική γέννα, αλλά κι εγώ γέννησα με καισαρική (και επικσληρίδιο) καθώς μού είχαν σπάσει τα νερά και η μικρή ήταν τυλιγμένη στο λώρο της και εκτός λεκάνης! Είναι μαγικό το συναίσθημα του ...αδειάσματος από την κοιλιά, ότι πραγματικά σε ξεριζώνουν χωρίς ίχνος πόνου και ξαφνικά έχεις στην αγκαλιά σου ό,τι πολυτιμότερο κράτησες ποτέ!!! Να σου ζήσει Σταυρούλα και με το καλό το δεύτερο!!!

Δημοσίευση

Τι σου είναι όμως οι ορμόνες... Ακόμα μια ιστορία που με συγκίνησε! Θυμήθηκα και την μαμά μου που μου έλεγε ότι και αυτή και σε μένα και στον αδερφό μου το ίδιο άγχος Σταυρούλα άν είναι αρτιμελής τα μωράκια της( άλλες εποχές τότε, βέβαια, δεν είχαν τις δικές μας πολυτέλειες).

Αντε και στα δικά μας με το καλό, και ότι επιθυμήτε όλες οι μανούλες!!:kiss::kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Τι σου είναι όμως οι ορμόνες... Ακόμα μια ιστορία που με συγκίνησε! Θυμήθηκα και την μαμά μου που μου έλεγε ότι και αυτή και σε μένα και στον αδερφό μου το ίδιο άγχος Σταυρούλα άν είναι αρτιμελής τα μωράκια της( άλλες εποχές τότε, βέβαια, δεν είχαν τις δικές μας πολυτέλειες).

Αντε και στα δικά μας με το καλό, και ότι επιθυμήτε όλες οι μανούλες!!:kiss::kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Τι σου είναι όμως οι ορμόνες... Ακόμα μια ιστορία που με συγκίνησε! Θυμήθηκα και την μαμά μου που μου έλεγε ότι και αυτή και σε μένα και στον αδερφό μου το ίδιο άγχος Σταυρούλα άν είναι αρτιμελής τα μωράκια της( άλλες εποχές τότε, βέβαια, δεν είχαν τις δικές μας πολυτέλειες).

Αντε και στα δικά μας με το καλό, και ότι επιθυμήτε όλες οι μανούλες!!:kiss::kiss: :kiss:

  • 3 weeks later...
Δημοσίευση

να πω και γω την ιστορια μου που ηταν τοσο συντομη που ουτε την καταλαβα.πιθανη ημερομηνια ειχα 253 και 13 η κορουλα μου χτυπουσε την πορτα ολη τη νυχτα βεβαια δεν ειχα κοιμηθει απο τουσ πονους στην μεση και το πρωι παω τουαλετα πλημμυρα απο υγρα....σπασαν τα νερα μου παιρνω το γιατρο τηλεφωνο και μου λεει ηρεμησε κανε ενα ζεστο μπανιο και πανε στην κλινικη(στο διαβαλκανικο)οντως το μπανιο μου εκανε πολυ καλο νομιζω και δεν ανχωθηκα καθολου......8;30 το πρωι ειμασταν εκει με πηραν τα κοριτσια μεσα και διαπιστωσαν 6 διαστολη που σημαινει σε 2 ωρες γεννας μου ειπαν εκει ανχωθηκα λιγο !!!!!!!!!!!!!εκανα επισκληριδιο και να ο γιατρος μου διαστολη τελεια ειχα φτασει αλλα η δεσποινις ηταν ψηλα και περιμεναμε τωρα ποτε θα κανει κεφι για να κατεβει τελικα σε 2 ωρες ακριβως τη ειχα στην αγκαλια μου και την καμαρωνα!!!!!!!!!!!!!!!

ειχα πολυ ευκολη γεννα αλλα και δυσκολη να εχειςοταν το κρατησεις στην αγκαλια σου το πλασματακι τα ξεχνας ολαααααα!

γερα παιδια ναναι και ολα ταλλα ξεχνιουντε

Δημοσίευση

να πω και γω την ιστορια μου που ηταν τοσο συντομη που ουτε την καταλαβα.πιθανη ημερομηνια ειχα 253 και 13 η κορουλα μου χτυπουσε την πορτα ολη τη νυχτα βεβαια δεν ειχα κοιμηθει απο τουσ πονους στην μεση και το πρωι παω τουαλετα πλημμυρα απο υγρα....σπασαν τα νερα μου παιρνω το γιατρο τηλεφωνο και μου λεει ηρεμησε κανε ενα ζεστο μπανιο και πανε στην κλινικη(στο διαβαλκανικο)οντως το μπανιο μου εκανε πολυ καλο νομιζω και δεν ανχωθηκα καθολου......8;30 το πρωι ειμασταν εκει με πηραν τα κοριτσια μεσα και διαπιστωσαν 6 διαστολη που σημαινει σε 2 ωρες γεννας μου ειπαν εκει ανχωθηκα λιγο !!!!!!!!!!!!!εκανα επισκληριδιο και να ο γιατρος μου διαστολη τελεια ειχα φτασει αλλα η δεσποινις ηταν ψηλα και περιμεναμε τωρα ποτε θα κανει κεφι για να κατεβει τελικα σε 2 ωρες ακριβως τη ειχα στην αγκαλια μου και την καμαρωνα!!!!!!!!!!!!!!!

ειχα πολυ ευκολη γεννα αλλα και δυσκολη να εχειςοταν το κρατησεις στην αγκαλια σου το πλασματακι τα ξεχνας ολαααααα!

γερα παιδια ναναι και ολα ταλλα ξεχνιουντε

Δημοσίευση

να πω και γω την ιστορια μου που ηταν τοσο συντομη που ουτε την καταλαβα.πιθανη ημερομηνια ειχα 253 και 13 η κορουλα μου χτυπουσε την πορτα ολη τη νυχτα βεβαια δεν ειχα κοιμηθει απο τουσ πονους στην μεση και το πρωι παω τουαλετα πλημμυρα απο υγρα....σπασαν τα νερα μου παιρνω το γιατρο τηλεφωνο και μου λεει ηρεμησε κανε ενα ζεστο μπανιο και πανε στην κλινικη(στο διαβαλκανικο)οντως το μπανιο μου εκανε πολυ καλο νομιζω και δεν ανχωθηκα καθολου......8;30 το πρωι ειμασταν εκει με πηραν τα κοριτσια μεσα και διαπιστωσαν 6 διαστολη που σημαινει σε 2 ωρες γεννας μου ειπαν εκει ανχωθηκα λιγο !!!!!!!!!!!!!εκανα επισκληριδιο και να ο γιατρος μου διαστολη τελεια ειχα φτασει αλλα η δεσποινις ηταν ψηλα και περιμεναμε τωρα ποτε θα κανει κεφι για να κατεβει τελικα σε 2 ωρες ακριβως τη ειχα στην αγκαλια μου και την καμαρωνα!!!!!!!!!!!!!!!

ειχα πολυ ευκολη γεννα αλλα και δυσκολη να εχειςοταν το κρατησεις στην αγκαλια σου το πλασματακι τα ξεχνας ολαααααα!

γερα παιδια ναναι και ολα ταλλα ξεχνιουντε

Δημοσίευση

κοριτσια μου γεια σας!;) ας πω κι εγω την ιστορια μου... δοξα τω Θεω,γεννησα σχετικα γρηγορα και ευκολα (για 1ο παιδι κιολας!)οι πονοι ξεκινησαν ενα βραδυ του απριλιου κατα τις 11 η ωρα.επειδη ομως ειμασταν με παρεα στο σπιτι μου κι επισης δεν ειχα παρει πολλες μερες απο το μηνα μου,δεν πιστευα οτι υπηρχε περιπτωση να γενναω και δεν εδωσα και πολλη σημασια!! η ωρα περνουσε και παροτι οι πονοι συνεχιζαν,επειδη ηταν και ακανονιστοι χρονικα,αδυνατουσα να πιστεψω οτι ειχε ερθει η ωρα!! οι φιλοι μας αστειευονταν "φευγουμε για μαιευτηριο??" ωσπου ειπαμε καληνυχτα κι εφυγαν λεγοντας οτι "παντως,θα αφησουμε τα κινητα ανοιχτα"!! ετοιμαστηκα για υπνο αλλα..οι πονοι συνεχιζονταν!κατα τη 1 αρχισα ν'αναρωτιεμαι μηπως... ο χαζομπαμπας μας αρχισε να παθαινει ψιλοπανικο!!λιγο αργοτερα και κατω απο τις αφορητες πιεσεις του,πηρα τη μαια μου,η οποια με διαβεβαιωσε οτι ειχε ξεκινησει ο τοκετος! εκανα το μπανακι μου και προσπαθησα να ηρεμησω! κατα τις 5.30 πηγα στο μαιευτηριο,διαπιστωσαμε διαστολη 3εκ. και ξεκινησε το πανηγυρι!!! αφου με ετοιμασαν,κατα τις 6.30 με πηγαν στην αιθουσα ωδινων,ωπου και εντυπωσιαστηκαν απο τις ορεξουλες μου για χιουμορακι!!δεν ηξερα τι με περιμενε...!!:woohoo: αστειευομαι!!!η μαια μου ηταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ και παροτι δεν εχω μετρο συγκρισης,νομιζω πως χαρη σ'εκεινη ολα εξελιχθηκαν μια χαρα! διοτι παρολο που η διαστολη προχωρουσε κανονικα,η πεισματαρα η μικρη μου παρεμενε ψηλα,δεν ηθελε ν'αποχωριστει τη ζεστασια της!! η μαια μου με δικη της πρωτοβουλια μου εσπασε τα νερα (οι πονοι μετα οντως δυναμωσαν,μα εκεινη τη στιγμη δε με πονεσε καθολου!) και στη συνεχεια η μωρακλα μου αποφασισε να βρει την εξοδο!! πρεπει να ομολογησω οτι η εμπειρια του τοκετου ειναι συγκλονιστικη... οι πονοι ειναι λιγουλακι απεριγραπτοι(βεβαια δεν εκανα επισκληριδιο,παρα μονο κατι τοπικες)αλλα δε θα ξεχασω ποτε εκεινη τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμη που αισθανθηκα τη ζωουλα μου να βγαινει απ τη κοιλιτσα και μου την ακουμπησαν στο στηθος... οπως λεει κι ο μπαμπας μας,η σκηνη ηταν πολυ αστεια...κλαιγαμε κι οι 3 μαζι!!!! δε θα το ξεχασω ποτε... και το μονο σιγουρο ειναι πως οταν κοιτω τα ματακια της,ειμαι σιγουρη πως ΑΞΙΖΕ...:) και ναι...οσο φοβιτσιαρα και να μαι,αν θελησει ο Θεουλης,θα το ξανακανω...γιατι τωρα ξερω τι σημαινει ν'αγαπας αληθινα...............

Δημοσίευση

κοριτσια μου γεια σας!;) ας πω κι εγω την ιστορια μου... δοξα τω Θεω,γεννησα σχετικα γρηγορα και ευκολα (για 1ο παιδι κιολας!)οι πονοι ξεκινησαν ενα βραδυ του απριλιου κατα τις 11 η ωρα.επειδη ομως ειμασταν με παρεα στο σπιτι μου κι επισης δεν ειχα παρει πολλες μερες απο το μηνα μου,δεν πιστευα οτι υπηρχε περιπτωση να γενναω και δεν εδωσα και πολλη σημασια!! η ωρα περνουσε και παροτι οι πονοι συνεχιζαν,επειδη ηταν και ακανονιστοι χρονικα,αδυνατουσα να πιστεψω οτι ειχε ερθει η ωρα!! οι φιλοι μας αστειευονταν "φευγουμε για μαιευτηριο??" ωσπου ειπαμε καληνυχτα κι εφυγαν λεγοντας οτι "παντως,θα αφησουμε τα κινητα ανοιχτα"!! ετοιμαστηκα για υπνο αλλα..οι πονοι συνεχιζονταν!κατα τη 1 αρχισα ν'αναρωτιεμαι μηπως... ο χαζομπαμπας μας αρχισε να παθαινει ψιλοπανικο!!λιγο αργοτερα και κατω απο τις αφορητες πιεσεις του,πηρα τη μαια μου,η οποια με διαβεβαιωσε οτι ειχε ξεκινησει ο τοκετος! εκανα το μπανακι μου και προσπαθησα να ηρεμησω! κατα τις 5.30 πηγα στο μαιευτηριο,διαπιστωσαμε διαστολη 3εκ. και ξεκινησε το πανηγυρι!!! αφου με ετοιμασαν,κατα τις 6.30 με πηγαν στην αιθουσα ωδινων,ωπου και εντυπωσιαστηκαν απο τις ορεξουλες μου για χιουμορακι!!δεν ηξερα τι με περιμενε...!!:woohoo: αστειευομαι!!!η μαια μου ηταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ και παροτι δεν εχω μετρο συγκρισης,νομιζω πως χαρη σ'εκεινη ολα εξελιχθηκαν μια χαρα! διοτι παρολο που η διαστολη προχωρουσε κανονικα,η πεισματαρα η μικρη μου παρεμενε ψηλα,δεν ηθελε ν'αποχωριστει τη ζεστασια της!! η μαια μου με δικη της πρωτοβουλια μου εσπασε τα νερα (οι πονοι μετα οντως δυναμωσαν,μα εκεινη τη στιγμη δε με πονεσε καθολου!) και στη συνεχεια η μωρακλα μου αποφασισε να βρει την εξοδο!! πρεπει να ομολογησω οτι η εμπειρια του τοκετου ειναι συγκλονιστικη... οι πονοι ειναι λιγουλακι απεριγραπτοι(βεβαια δεν εκανα επισκληριδιο,παρα μονο κατι τοπικες)αλλα δε θα ξεχασω ποτε εκεινη τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμη που αισθανθηκα τη ζωουλα μου να βγαινει απ τη κοιλιτσα και μου την ακουμπησαν στο στηθος... οπως λεει κι ο μπαμπας μας,η σκηνη ηταν πολυ αστεια...κλαιγαμε κι οι 3 μαζι!!!! δε θα το ξεχασω ποτε... και το μονο σιγουρο ειναι πως οταν κοιτω τα ματακια της,ειμαι σιγουρη πως ΑΞΙΖΕ...:) και ναι...οσο φοβιτσιαρα και να μαι,αν θελησει ο Θεουλης,θα το ξανακανω...γιατι τωρα ξερω τι σημαινει ν'αγαπας αληθινα...............

Δημοσίευση

κοριτσια μου γεια σας!;) ας πω κι εγω την ιστορια μου... δοξα τω Θεω,γεννησα σχετικα γρηγορα και ευκολα (για 1ο παιδι κιολας!)οι πονοι ξεκινησαν ενα βραδυ του απριλιου κατα τις 11 η ωρα.επειδη ομως ειμασταν με παρεα στο σπιτι μου κι επισης δεν ειχα παρει πολλες μερες απο το μηνα μου,δεν πιστευα οτι υπηρχε περιπτωση να γενναω και δεν εδωσα και πολλη σημασια!! η ωρα περνουσε και παροτι οι πονοι συνεχιζαν,επειδη ηταν και ακανονιστοι χρονικα,αδυνατουσα να πιστεψω οτι ειχε ερθει η ωρα!! οι φιλοι μας αστειευονταν "φευγουμε για μαιευτηριο??" ωσπου ειπαμε καληνυχτα κι εφυγαν λεγοντας οτι "παντως,θα αφησουμε τα κινητα ανοιχτα"!! ετοιμαστηκα για υπνο αλλα..οι πονοι συνεχιζονταν!κατα τη 1 αρχισα ν'αναρωτιεμαι μηπως... ο χαζομπαμπας μας αρχισε να παθαινει ψιλοπανικο!!λιγο αργοτερα και κατω απο τις αφορητες πιεσεις του,πηρα τη μαια μου,η οποια με διαβεβαιωσε οτι ειχε ξεκινησει ο τοκετος! εκανα το μπανακι μου και προσπαθησα να ηρεμησω! κατα τις 5.30 πηγα στο μαιευτηριο,διαπιστωσαμε διαστολη 3εκ. και ξεκινησε το πανηγυρι!!! αφου με ετοιμασαν,κατα τις 6.30 με πηγαν στην αιθουσα ωδινων,ωπου και εντυπωσιαστηκαν απο τις ορεξουλες μου για χιουμορακι!!δεν ηξερα τι με περιμενε...!!:woohoo: αστειευομαι!!!η μαια μου ηταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ και παροτι δεν εχω μετρο συγκρισης,νομιζω πως χαρη σ'εκεινη ολα εξελιχθηκαν μια χαρα! διοτι παρολο που η διαστολη προχωρουσε κανονικα,η πεισματαρα η μικρη μου παρεμενε ψηλα,δεν ηθελε ν'αποχωριστει τη ζεστασια της!! η μαια μου με δικη της πρωτοβουλια μου εσπασε τα νερα (οι πονοι μετα οντως δυναμωσαν,μα εκεινη τη στιγμη δε με πονεσε καθολου!) και στη συνεχεια η μωρακλα μου αποφασισε να βρει την εξοδο!! πρεπει να ομολογησω οτι η εμπειρια του τοκετου ειναι συγκλονιστικη... οι πονοι ειναι λιγουλακι απεριγραπτοι(βεβαια δεν εκανα επισκληριδιο,παρα μονο κατι τοπικες)αλλα δε θα ξεχασω ποτε εκεινη τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμη που αισθανθηκα τη ζωουλα μου να βγαινει απ τη κοιλιτσα και μου την ακουμπησαν στο στηθος... οπως λεει κι ο μπαμπας μας,η σκηνη ηταν πολυ αστεια...κλαιγαμε κι οι 3 μαζι!!!! δε θα το ξεχασω ποτε... και το μονο σιγουρο ειναι πως οταν κοιτω τα ματακια της,ειμαι σιγουρη πως ΑΞΙΖΕ...:) και ναι...οσο φοβιτσιαρα και να μαι,αν θελησει ο Θεουλης,θα το ξανακανω...γιατι τωρα ξερω τι σημαινει ν'αγαπας αληθινα...............

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Κορίτσια καλημέρα..δε συμμετέχω πολύ αλλά σας διαβάζω συχνά! Συγχαρητήρια σε όσες τα κατάφεραν αυτόν τον μήνα και κουράγιο μέσα απ την καρδιά μου σε όσες περνάνε δύσκολα.. Θα ήθελα να μοιραστώ κάτι μαζί σας που δεν μπορώ να μοιραστώ με κανέναν και αισθάνομαι να με πνίγει.. Έμαθα την προηγούμενη εβδομάδα για τη 2η εγκυμοσύνη πολύ στενού μου συγγενικου προσώπου κ ούσα κι εγώ στην προσπάθεια, τα συναισθήματά μου με εξέπληξαν.. Όλες αυτές τις μέρες είμαι νευριασμενη και με πιάνουν τα κλάματα,  αισθάνομαι ότι είναι σαν να μην έχω χαρεί καθόλου και ντρέπομαι γι αυτό.. νιώθω ότι δε θέλω καν να αντικρίσω το συγκεκριμένο πρόσωπο γιατί θα προδωθουν θα συναισθήματά μου..και η στενή σχέση που έχουμε το κάνει ακόμα χειρότερο.. Συγγνώμη για το κατεβατό κ που σας ζαλίζω με τον μονόλογο αλλά αισθάνομαι ότι πρέπει να τα βγάλω από μέσα μου και δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν 
    • @Kateriniooεγω επειδή έχουμε κ μια ωρα κ κατι δρόμο σίγουρα θα βαλω παντελονι με μπλουζα. Σε περίπτωση που θ θελει να θηλάσει τ μωρο. Κάτι ελαφρύ τύπου παντελόνα. Αν ήμουν πιο κοντα θα σκεφτόμουν κ τ φορεμα.
    • Και εγ αυτό. Μονο πιτζάμα. Και λέω έχουμε μέρες. Δεν γίνεται να κυκλοφορώ μόνο με πιτζάμα παντού! Μέχρι και στο σχολείο που παίρνω το μικρό, με κουράζει που ντύνομαι και πρέπει να βάλω ρούχο. 
    • Να ρωτήσω κάτι άσχετο ρε κορίτσια και χαζό. Με τι ρούχα βγήκατε ή θα βγείτε από το μαιευτήριο; Νιώθω ότι θα ήθελα φουστάνι για να μην με πιέζει τίποτα. Το χειμώνα που γέννησα το γιο μου ήταν χοντρά τα φουστάνια και έβαλα ένα. Τώρα Μάιο θα είναι πιο λεπτά και λέω με τα λοχεία κλπ μήπως δεν είναι καλή ιδέα. Τι σκέφτομαι και εγώ ε;;; Έχω τα προβλήματα μου…
    • Μου ειπε αλλα απ οτι ξερω ποναει, ειχες πονο?για ποιο λόγο δηλαδή ειναι μονο η μια διαβατη?
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...