Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 352
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

Πόσο με κάλυψες... Έχω γράψει κι εγώ την ιστροία μου πριν αρκετό καιρό... Μπορεί να είναι άλλο πράγμα όπως λένε η φυσιολογική γέννα, αλλά κι εγώ γέννησα με καισαρική (και επικσληρίδιο) καθώς μού είχαν σπάσει τα νερά και η μικρή ήταν τυλιγμένη στο λώρο της και εκτός λεκάνης! Είναι μαγικό το συναίσθημα του ...αδειάσματος από την κοιλιά, ότι πραγματικά σε ξεριζώνουν χωρίς ίχνος πόνου και ξαφνικά έχεις στην αγκαλιά σου ό,τι πολυτιμότερο κράτησες ποτέ!!! Να σου ζήσει Σταυρούλα και με το καλό το δεύτερο!!!

Δημοσίευση

Πόσο με κάλυψες... Έχω γράψει κι εγώ την ιστροία μου πριν αρκετό καιρό... Μπορεί να είναι άλλο πράγμα όπως λένε η φυσιολογική γέννα, αλλά κι εγώ γέννησα με καισαρική (και επικσληρίδιο) καθώς μού είχαν σπάσει τα νερά και η μικρή ήταν τυλιγμένη στο λώρο της και εκτός λεκάνης! Είναι μαγικό το συναίσθημα του ...αδειάσματος από την κοιλιά, ότι πραγματικά σε ξεριζώνουν χωρίς ίχνος πόνου και ξαφνικά έχεις στην αγκαλιά σου ό,τι πολυτιμότερο κράτησες ποτέ!!! Να σου ζήσει Σταυρούλα και με το καλό το δεύτερο!!!

Δημοσίευση

Πόσο με κάλυψες... Έχω γράψει κι εγώ την ιστροία μου πριν αρκετό καιρό... Μπορεί να είναι άλλο πράγμα όπως λένε η φυσιολογική γέννα, αλλά κι εγώ γέννησα με καισαρική (και επικσληρίδιο) καθώς μού είχαν σπάσει τα νερά και η μικρή ήταν τυλιγμένη στο λώρο της και εκτός λεκάνης! Είναι μαγικό το συναίσθημα του ...αδειάσματος από την κοιλιά, ότι πραγματικά σε ξεριζώνουν χωρίς ίχνος πόνου και ξαφνικά έχεις στην αγκαλιά σου ό,τι πολυτιμότερο κράτησες ποτέ!!! Να σου ζήσει Σταυρούλα και με το καλό το δεύτερο!!!

Δημοσίευση

Τι σου είναι όμως οι ορμόνες... Ακόμα μια ιστορία που με συγκίνησε! Θυμήθηκα και την μαμά μου που μου έλεγε ότι και αυτή και σε μένα και στον αδερφό μου το ίδιο άγχος Σταυρούλα άν είναι αρτιμελής τα μωράκια της( άλλες εποχές τότε, βέβαια, δεν είχαν τις δικές μας πολυτέλειες).

Αντε και στα δικά μας με το καλό, και ότι επιθυμήτε όλες οι μανούλες!!:kiss::kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Τι σου είναι όμως οι ορμόνες... Ακόμα μια ιστορία που με συγκίνησε! Θυμήθηκα και την μαμά μου που μου έλεγε ότι και αυτή και σε μένα και στον αδερφό μου το ίδιο άγχος Σταυρούλα άν είναι αρτιμελής τα μωράκια της( άλλες εποχές τότε, βέβαια, δεν είχαν τις δικές μας πολυτέλειες).

Αντε και στα δικά μας με το καλό, και ότι επιθυμήτε όλες οι μανούλες!!:kiss::kiss: :kiss:

Δημοσίευση

Τι σου είναι όμως οι ορμόνες... Ακόμα μια ιστορία που με συγκίνησε! Θυμήθηκα και την μαμά μου που μου έλεγε ότι και αυτή και σε μένα και στον αδερφό μου το ίδιο άγχος Σταυρούλα άν είναι αρτιμελής τα μωράκια της( άλλες εποχές τότε, βέβαια, δεν είχαν τις δικές μας πολυτέλειες).

Αντε και στα δικά μας με το καλό, και ότι επιθυμήτε όλες οι μανούλες!!:kiss::kiss: :kiss:

  • 3 weeks later...
Δημοσίευση

να πω και γω την ιστορια μου που ηταν τοσο συντομη που ουτε την καταλαβα.πιθανη ημερομηνια ειχα 253 και 13 η κορουλα μου χτυπουσε την πορτα ολη τη νυχτα βεβαια δεν ειχα κοιμηθει απο τουσ πονους στην μεση και το πρωι παω τουαλετα πλημμυρα απο υγρα....σπασαν τα νερα μου παιρνω το γιατρο τηλεφωνο και μου λεει ηρεμησε κανε ενα ζεστο μπανιο και πανε στην κλινικη(στο διαβαλκανικο)οντως το μπανιο μου εκανε πολυ καλο νομιζω και δεν ανχωθηκα καθολου......8;30 το πρωι ειμασταν εκει με πηραν τα κοριτσια μεσα και διαπιστωσαν 6 διαστολη που σημαινει σε 2 ωρες γεννας μου ειπαν εκει ανχωθηκα λιγο !!!!!!!!!!!!!εκανα επισκληριδιο και να ο γιατρος μου διαστολη τελεια ειχα φτασει αλλα η δεσποινις ηταν ψηλα και περιμεναμε τωρα ποτε θα κανει κεφι για να κατεβει τελικα σε 2 ωρες ακριβως τη ειχα στην αγκαλια μου και την καμαρωνα!!!!!!!!!!!!!!!

ειχα πολυ ευκολη γεννα αλλα και δυσκολη να εχειςοταν το κρατησεις στην αγκαλια σου το πλασματακι τα ξεχνας ολαααααα!

γερα παιδια ναναι και ολα ταλλα ξεχνιουντε

Δημοσίευση

να πω και γω την ιστορια μου που ηταν τοσο συντομη που ουτε την καταλαβα.πιθανη ημερομηνια ειχα 253 και 13 η κορουλα μου χτυπουσε την πορτα ολη τη νυχτα βεβαια δεν ειχα κοιμηθει απο τουσ πονους στην μεση και το πρωι παω τουαλετα πλημμυρα απο υγρα....σπασαν τα νερα μου παιρνω το γιατρο τηλεφωνο και μου λεει ηρεμησε κανε ενα ζεστο μπανιο και πανε στην κλινικη(στο διαβαλκανικο)οντως το μπανιο μου εκανε πολυ καλο νομιζω και δεν ανχωθηκα καθολου......8;30 το πρωι ειμασταν εκει με πηραν τα κοριτσια μεσα και διαπιστωσαν 6 διαστολη που σημαινει σε 2 ωρες γεννας μου ειπαν εκει ανχωθηκα λιγο !!!!!!!!!!!!!εκανα επισκληριδιο και να ο γιατρος μου διαστολη τελεια ειχα φτασει αλλα η δεσποινις ηταν ψηλα και περιμεναμε τωρα ποτε θα κανει κεφι για να κατεβει τελικα σε 2 ωρες ακριβως τη ειχα στην αγκαλια μου και την καμαρωνα!!!!!!!!!!!!!!!

ειχα πολυ ευκολη γεννα αλλα και δυσκολη να εχειςοταν το κρατησεις στην αγκαλια σου το πλασματακι τα ξεχνας ολαααααα!

γερα παιδια ναναι και ολα ταλλα ξεχνιουντε

Δημοσίευση

να πω και γω την ιστορια μου που ηταν τοσο συντομη που ουτε την καταλαβα.πιθανη ημερομηνια ειχα 253 και 13 η κορουλα μου χτυπουσε την πορτα ολη τη νυχτα βεβαια δεν ειχα κοιμηθει απο τουσ πονους στην μεση και το πρωι παω τουαλετα πλημμυρα απο υγρα....σπασαν τα νερα μου παιρνω το γιατρο τηλεφωνο και μου λεει ηρεμησε κανε ενα ζεστο μπανιο και πανε στην κλινικη(στο διαβαλκανικο)οντως το μπανιο μου εκανε πολυ καλο νομιζω και δεν ανχωθηκα καθολου......8;30 το πρωι ειμασταν εκει με πηραν τα κοριτσια μεσα και διαπιστωσαν 6 διαστολη που σημαινει σε 2 ωρες γεννας μου ειπαν εκει ανχωθηκα λιγο !!!!!!!!!!!!!εκανα επισκληριδιο και να ο γιατρος μου διαστολη τελεια ειχα φτασει αλλα η δεσποινις ηταν ψηλα και περιμεναμε τωρα ποτε θα κανει κεφι για να κατεβει τελικα σε 2 ωρες ακριβως τη ειχα στην αγκαλια μου και την καμαρωνα!!!!!!!!!!!!!!!

ειχα πολυ ευκολη γεννα αλλα και δυσκολη να εχειςοταν το κρατησεις στην αγκαλια σου το πλασματακι τα ξεχνας ολαααααα!

γερα παιδια ναναι και ολα ταλλα ξεχνιουντε

Δημοσίευση

κοριτσια μου γεια σας!;) ας πω κι εγω την ιστορια μου... δοξα τω Θεω,γεννησα σχετικα γρηγορα και ευκολα (για 1ο παιδι κιολας!)οι πονοι ξεκινησαν ενα βραδυ του απριλιου κατα τις 11 η ωρα.επειδη ομως ειμασταν με παρεα στο σπιτι μου κι επισης δεν ειχα παρει πολλες μερες απο το μηνα μου,δεν πιστευα οτι υπηρχε περιπτωση να γενναω και δεν εδωσα και πολλη σημασια!! η ωρα περνουσε και παροτι οι πονοι συνεχιζαν,επειδη ηταν και ακανονιστοι χρονικα,αδυνατουσα να πιστεψω οτι ειχε ερθει η ωρα!! οι φιλοι μας αστειευονταν "φευγουμε για μαιευτηριο??" ωσπου ειπαμε καληνυχτα κι εφυγαν λεγοντας οτι "παντως,θα αφησουμε τα κινητα ανοιχτα"!! ετοιμαστηκα για υπνο αλλα..οι πονοι συνεχιζονταν!κατα τη 1 αρχισα ν'αναρωτιεμαι μηπως... ο χαζομπαμπας μας αρχισε να παθαινει ψιλοπανικο!!λιγο αργοτερα και κατω απο τις αφορητες πιεσεις του,πηρα τη μαια μου,η οποια με διαβεβαιωσε οτι ειχε ξεκινησει ο τοκετος! εκανα το μπανακι μου και προσπαθησα να ηρεμησω! κατα τις 5.30 πηγα στο μαιευτηριο,διαπιστωσαμε διαστολη 3εκ. και ξεκινησε το πανηγυρι!!! αφου με ετοιμασαν,κατα τις 6.30 με πηγαν στην αιθουσα ωδινων,ωπου και εντυπωσιαστηκαν απο τις ορεξουλες μου για χιουμορακι!!δεν ηξερα τι με περιμενε...!!:woohoo: αστειευομαι!!!η μαια μου ηταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ και παροτι δεν εχω μετρο συγκρισης,νομιζω πως χαρη σ'εκεινη ολα εξελιχθηκαν μια χαρα! διοτι παρολο που η διαστολη προχωρουσε κανονικα,η πεισματαρα η μικρη μου παρεμενε ψηλα,δεν ηθελε ν'αποχωριστει τη ζεστασια της!! η μαια μου με δικη της πρωτοβουλια μου εσπασε τα νερα (οι πονοι μετα οντως δυναμωσαν,μα εκεινη τη στιγμη δε με πονεσε καθολου!) και στη συνεχεια η μωρακλα μου αποφασισε να βρει την εξοδο!! πρεπει να ομολογησω οτι η εμπειρια του τοκετου ειναι συγκλονιστικη... οι πονοι ειναι λιγουλακι απεριγραπτοι(βεβαια δεν εκανα επισκληριδιο,παρα μονο κατι τοπικες)αλλα δε θα ξεχασω ποτε εκεινη τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμη που αισθανθηκα τη ζωουλα μου να βγαινει απ τη κοιλιτσα και μου την ακουμπησαν στο στηθος... οπως λεει κι ο μπαμπας μας,η σκηνη ηταν πολυ αστεια...κλαιγαμε κι οι 3 μαζι!!!! δε θα το ξεχασω ποτε... και το μονο σιγουρο ειναι πως οταν κοιτω τα ματακια της,ειμαι σιγουρη πως ΑΞΙΖΕ...:) και ναι...οσο φοβιτσιαρα και να μαι,αν θελησει ο Θεουλης,θα το ξανακανω...γιατι τωρα ξερω τι σημαινει ν'αγαπας αληθινα...............

Δημοσίευση

κοριτσια μου γεια σας!;) ας πω κι εγω την ιστορια μου... δοξα τω Θεω,γεννησα σχετικα γρηγορα και ευκολα (για 1ο παιδι κιολας!)οι πονοι ξεκινησαν ενα βραδυ του απριλιου κατα τις 11 η ωρα.επειδη ομως ειμασταν με παρεα στο σπιτι μου κι επισης δεν ειχα παρει πολλες μερες απο το μηνα μου,δεν πιστευα οτι υπηρχε περιπτωση να γενναω και δεν εδωσα και πολλη σημασια!! η ωρα περνουσε και παροτι οι πονοι συνεχιζαν,επειδη ηταν και ακανονιστοι χρονικα,αδυνατουσα να πιστεψω οτι ειχε ερθει η ωρα!! οι φιλοι μας αστειευονταν "φευγουμε για μαιευτηριο??" ωσπου ειπαμε καληνυχτα κι εφυγαν λεγοντας οτι "παντως,θα αφησουμε τα κινητα ανοιχτα"!! ετοιμαστηκα για υπνο αλλα..οι πονοι συνεχιζονταν!κατα τη 1 αρχισα ν'αναρωτιεμαι μηπως... ο χαζομπαμπας μας αρχισε να παθαινει ψιλοπανικο!!λιγο αργοτερα και κατω απο τις αφορητες πιεσεις του,πηρα τη μαια μου,η οποια με διαβεβαιωσε οτι ειχε ξεκινησει ο τοκετος! εκανα το μπανακι μου και προσπαθησα να ηρεμησω! κατα τις 5.30 πηγα στο μαιευτηριο,διαπιστωσαμε διαστολη 3εκ. και ξεκινησε το πανηγυρι!!! αφου με ετοιμασαν,κατα τις 6.30 με πηγαν στην αιθουσα ωδινων,ωπου και εντυπωσιαστηκαν απο τις ορεξουλες μου για χιουμορακι!!δεν ηξερα τι με περιμενε...!!:woohoo: αστειευομαι!!!η μαια μου ηταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ και παροτι δεν εχω μετρο συγκρισης,νομιζω πως χαρη σ'εκεινη ολα εξελιχθηκαν μια χαρα! διοτι παρολο που η διαστολη προχωρουσε κανονικα,η πεισματαρα η μικρη μου παρεμενε ψηλα,δεν ηθελε ν'αποχωριστει τη ζεστασια της!! η μαια μου με δικη της πρωτοβουλια μου εσπασε τα νερα (οι πονοι μετα οντως δυναμωσαν,μα εκεινη τη στιγμη δε με πονεσε καθολου!) και στη συνεχεια η μωρακλα μου αποφασισε να βρει την εξοδο!! πρεπει να ομολογησω οτι η εμπειρια του τοκετου ειναι συγκλονιστικη... οι πονοι ειναι λιγουλακι απεριγραπτοι(βεβαια δεν εκανα επισκληριδιο,παρα μονο κατι τοπικες)αλλα δε θα ξεχασω ποτε εκεινη τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμη που αισθανθηκα τη ζωουλα μου να βγαινει απ τη κοιλιτσα και μου την ακουμπησαν στο στηθος... οπως λεει κι ο μπαμπας μας,η σκηνη ηταν πολυ αστεια...κλαιγαμε κι οι 3 μαζι!!!! δε θα το ξεχασω ποτε... και το μονο σιγουρο ειναι πως οταν κοιτω τα ματακια της,ειμαι σιγουρη πως ΑΞΙΖΕ...:) και ναι...οσο φοβιτσιαρα και να μαι,αν θελησει ο Θεουλης,θα το ξανακανω...γιατι τωρα ξερω τι σημαινει ν'αγαπας αληθινα...............

Δημοσίευση

κοριτσια μου γεια σας!;) ας πω κι εγω την ιστορια μου... δοξα τω Θεω,γεννησα σχετικα γρηγορα και ευκολα (για 1ο παιδι κιολας!)οι πονοι ξεκινησαν ενα βραδυ του απριλιου κατα τις 11 η ωρα.επειδη ομως ειμασταν με παρεα στο σπιτι μου κι επισης δεν ειχα παρει πολλες μερες απο το μηνα μου,δεν πιστευα οτι υπηρχε περιπτωση να γενναω και δεν εδωσα και πολλη σημασια!! η ωρα περνουσε και παροτι οι πονοι συνεχιζαν,επειδη ηταν και ακανονιστοι χρονικα,αδυνατουσα να πιστεψω οτι ειχε ερθει η ωρα!! οι φιλοι μας αστειευονταν "φευγουμε για μαιευτηριο??" ωσπου ειπαμε καληνυχτα κι εφυγαν λεγοντας οτι "παντως,θα αφησουμε τα κινητα ανοιχτα"!! ετοιμαστηκα για υπνο αλλα..οι πονοι συνεχιζονταν!κατα τη 1 αρχισα ν'αναρωτιεμαι μηπως... ο χαζομπαμπας μας αρχισε να παθαινει ψιλοπανικο!!λιγο αργοτερα και κατω απο τις αφορητες πιεσεις του,πηρα τη μαια μου,η οποια με διαβεβαιωσε οτι ειχε ξεκινησει ο τοκετος! εκανα το μπανακι μου και προσπαθησα να ηρεμησω! κατα τις 5.30 πηγα στο μαιευτηριο,διαπιστωσαμε διαστολη 3εκ. και ξεκινησε το πανηγυρι!!! αφου με ετοιμασαν,κατα τις 6.30 με πηγαν στην αιθουσα ωδινων,ωπου και εντυπωσιαστηκαν απο τις ορεξουλες μου για χιουμορακι!!δεν ηξερα τι με περιμενε...!!:woohoo: αστειευομαι!!!η μαια μου ηταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ και παροτι δεν εχω μετρο συγκρισης,νομιζω πως χαρη σ'εκεινη ολα εξελιχθηκαν μια χαρα! διοτι παρολο που η διαστολη προχωρουσε κανονικα,η πεισματαρα η μικρη μου παρεμενε ψηλα,δεν ηθελε ν'αποχωριστει τη ζεστασια της!! η μαια μου με δικη της πρωτοβουλια μου εσπασε τα νερα (οι πονοι μετα οντως δυναμωσαν,μα εκεινη τη στιγμη δε με πονεσε καθολου!) και στη συνεχεια η μωρακλα μου αποφασισε να βρει την εξοδο!! πρεπει να ομολογησω οτι η εμπειρια του τοκετου ειναι συγκλονιστικη... οι πονοι ειναι λιγουλακι απεριγραπτοι(βεβαια δεν εκανα επισκληριδιο,παρα μονο κατι τοπικες)αλλα δε θα ξεχασω ποτε εκεινη τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμη που αισθανθηκα τη ζωουλα μου να βγαινει απ τη κοιλιτσα και μου την ακουμπησαν στο στηθος... οπως λεει κι ο μπαμπας μας,η σκηνη ηταν πολυ αστεια...κλαιγαμε κι οι 3 μαζι!!!! δε θα το ξεχασω ποτε... και το μονο σιγουρο ειναι πως οταν κοιτω τα ματακια της,ειμαι σιγουρη πως ΑΞΙΖΕ...:) και ναι...οσο φοβιτσιαρα και να μαι,αν θελησει ο Θεουλης,θα το ξανακανω...γιατι τωρα ξερω τι σημαινει ν'αγαπας αληθινα...............

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Λοιπόν μπάνιο δεν πρόλαβα αλλά βρήκα τρόπο να κοιμηθεί στο λίκνο μόνος του!!! Αρχικά τον τύλιξα με την κουβέρτα για να μην τον αφήσω στο κρύο κρεβατακι (θεωρώ πως είναι ένας από τους λόγους που ξυπνάνε όταν τα αφήνεις), 2ον έβαλα ένα λούτρινο που έχουμε με λευκούς ήχους κλπ να δουλεύει στον χτύπο της καρδιάς κ νομίζω πως η κίνηση κλειδί ήταν πως έβγαλα την μπλούζα μου κ την έβαλα στην κούνια…. Κάθισε λίγο ξύπνιος κ μετά κοιμηθηκεεεεεε🥳🥳🥳🥳 Που τις προηγούμενες ημέρες με το που σκεφτόσουν να τον αφήσεις το βραδι τσιριζε.. Ελπίζω να πιάσει κ αύριο κ να μην έτυχε απλά σήμερα..
    • Καλησπέρα..εγώ καλά είμαι..αν και νωρίς βλέπω ότι ξαφνικά ξεπετάχτηκε η κοιλιά κι εγώ ακόμα δεν το έχω πει στη δουλειά...αύριο έχω γιατρό μετά από 2,5 εβδομάδες...για να δούμε..
    • Ετσι μου είπε, αλλά δεν μπορεί να ξέρει και με βεβαιότητα! Εγώ πάντως συνεχίζω περπάτημα και θα αρχίσω κ ελεύθερες επαφές και χουρμάδες και όποτε θέλει ας έρθει! Γέννησε και η Ελίζα;; Δεν μας έγραψε και την σκεφτόμουν! Πάντως αφού έχεις συσπάσεις είναι καλό! Λες να σου έρθει μέσα στον Δεκέμβρη;; Εγώ πολύ θα το ήθελα!  Οσο για την μικρή σου, πιστεύω ότι καταλαβαίνει την αλλαγή που έρχεται, γιατί και εγώ τα ίδια βλέπω στην δικιά μου. Μας ακούνε να συζητάμε και εγώ προσωπικά την προετοιμάζω και για τις μέρες που θα λείψω, οπότε έχουν κ αυτά άγχος. Εμένα έχει 1 βδομάδα που έχει κολλήσει ακόμη πιο πολύ πάνω μου, όλη μέρα θέλει αγκαλιές κ φιλιά κ είναι υποτονική, αφού νόμιζα πως αρρωσταίνει. Και επίσης ξυπνάει τα βράδια με πολύ κλάμα, κάτι που είχε κόψει εδώ κ καιρό. Μην έχεις τύψεις αλήθεια είναι απόλυτα φυσιολογικό!! Σε νιώθω 100% και πραγματικά σε λίγο καιρό θα περάσουν όλα, θα μπούμε σε κανονικότητα και θα κυλάει η ζωή μας όμορφα με τις όποιες δυσκολίες. Αλλά αυτό το στάδιο που είμαστε τώρα, όσο όμορφο είναι άλλο τόσο άχαρο είναι επίσης..
    • Καλησπερα!!Μόλις μπήκα να στείλω κ εγω να μάθω νέα σας😁 Ααα σε βλέπει για πιο νωρίς απο την ΠΗΤ σου δηλαδή;Κοίταξε μην γεννησεις κ εσύ πριν απο εμενα,μεχρι 5/01 θα με περιμένει λεει μετα θα παμε με ήπια προκληση κ αν δεν,τότε θα αφήσουμε το vbac για καμιά άλλη😅 Παντως απο του Δεκέμβρη μια κοπέλα γεννάει με το καλο αύριο όλες οι άλλες εχουν τα μωρακια τους ηδη αγκαλια☺️💝🙏 Χθες ολο το βραδυ ειχα συσπασεις καθε 5 7 10 λεπτα αλλα ήταν ακανόνιστες,σημερα πιο χαλαρά πραγματα..Δευτερα εχω γιατρο κ θα εχουμε καλυτερη εικόνα για το πως τα βλεπει,εγω ψηλά τον νιωθω ακομη νομίζω. Η μικρή ειναι μεσα στην γκρίνια αυτες τις μερες πραγματικά κ ολο τσακωνομαστε κ ολο εχω τύψεις μετα γιατι σκέφτομαι οτι για πολυ λίγες μερες ακομη θα ειμαστε μονο οι 2 μας...περίεργα την εχω δει με το συγκεκριμένο θεμα ακομη δεν ξερω πως θα την παλέψω κ με τα 2 χωρις βοήθεια μετα τις πρώτες μέρες..θα δείξει...Περαστικά θα ειναι κ τα δύσκολα,αυτο σκεφτομαι κ οτι γίνει.
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...