Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καθυστέρησα να καταγράψω τη δική μου εμπειρία αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν ότι ένα μωράκι χρειάζεται τόσο πολύ χρόνο, για να μην σας πω -στη δική μου περίπτωση - όλο μου το χρόνο!!!Του είμαι αφοσιωμένη 24 ώρες το 24ωρο, και το απολαμβάνω!!!Με εξαίρεση τις 2 πρώτες μέρες, όπου βούτηξα στο απέραντο γαλάζιο...!!!!Εγώ είχα κλείσει ραντεβού για καισσαρική, λόγω ισχυακής προβολής, στις 4/5. Υπερβολικά ψυχραιμη, ενώ όλοι οι υπόλοιποι γύρω μου "γένναγανε" ο ένας μετά τον άλλο!!!!Πήγα για τα προκαταρκτικά ..... ξέρετε full extra περιποίηση ......ζήτησα χαλάουα για το βραζιλιάνικο αλλά τους είχε τελειώσει, πλάκωσε πελατεία!!!! οπότε το παραδοσιακό ...μπαρμπέρικο στυλ. Κατόπιν αποτοξίνωση εκ των έσω........ δεν νομίζω ότι χρειάζοντε συστάσεις γι αυτό!Και να' μαι έτοιμη, μια κούκλα .....υπόψη όποια πηγαίνει για καισαρική δεν πρέπει να έχει βαμμένα νύχια πόδια-χέρια, οπότε bye-bye γαλλικό!Με βάζουν στο καροτσάκι - η ώρα 11:30 - και με πάνε να χαιρετίσω τους δικούς μου, όμως κανείς δεν απάντησε στην ειδοποίηση οπότε συνεχίζουμε την πορεία μας προς τη μαία, η οποία μου περνάει καθετήρα και μου κάνει μία εισαγωγή για τη διαδικασία.Στη συνέχεια ......με πηγαίνουν στην αίθουσα τοκετού όπου από παντούακούω κλάμα μωρών, παρακολουθώ και μία γέννα, τι συγκλονιστικό Θεέ μου, και τότε αρχίζω να συνηδητοποιώ ότι σε λίγο θα ανταμώσω για πρώτη φορά με την κόρη μου. Με πιάνει ένα ρήγος, ένα τρέμουλο στη σκέψη ότι θα αποχωριστώ την λατρεμένη μου κοιλιά, που τόσο πολύ χάιδευα, που ήταν η συντροφιά μου, η ελπίδα μου, τα πάντα όλα μου!Ανατρίχιασα στην εικόνα της πρώτης μας επαφής με τη μικρή μου....Τσουπ έρχεται και η επισκληρίδιος, ας μη σχολιάσω την αναισθησιολόγο, όνομα και πράμα! Με ψιλοτσάκισε δύο φορές με τρύπησε και η αλήθεια είναι ότι ήταν και ο μόνος πόνος που ένοιωσα.Η μεγάλη στιγμή είχε φτάσει....Θεέ μου η καρδιά μου νομίζω πως θα σπάσει ...ακούω τους γιατρούς, νοιώθω πιέσεις στην κοιλιακή χώρα και περιμένω, περιμένω ένα της κλάμα....μου φάνηκε αιώνας μέχρι να το ακούσω........... Και να'τη κλαίει την ακούω και δεν το πιστεύω είναι η κόρη μου και κλαίει, και κλαίω κι εγώ και αυτό της το κλάμα δεν θα το ξεχάσω ποτέ!12:45 Γεννήθηκε η μπέμπα μας 3900kgr και 55cm. Η μαία την καθαρίζει και μου τη φέρνει κι εγώ προσπαθώ να τη σφίξω στην αγκαλιά μου αν και η αλήθεια ήταν πως ήθελα εκείνη τη στιγμή να σηκωθώ να την πάρω και να φύγουμε..... να πάμε σπίτι μας!Το ίδιο νομίζω πως ήθελε και εκείνη και ο μπαμπάς της.Παρολαυτά αναγκάζομαι να την αποχωριστώ και πάω στο δωματιο ανάνηψης και στη συνέχεια με πάνε στους δικούς μου. Εκεί η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο κλαίγαμε όλοι μαζί από ευτυχία γι αυτό το θαύμα της ζωής!Αφιερωμένο για την υπέροχη κόρη μου.....Καλωςήρθες παιδί μου σου εύχομαι υγεία και ευτυχία από τα βάθη της ψυχής μου. Θα ' μαι για πάντα δίπλα σου με απόλυτη αφοσίωση και αγάπη που θα ξεπερνάει ακόμα και το ίδιο μου το εαυτό, έχοντας μοναδικό σκοπό τη δική σου ευτυχία.Το σ'αγαπώ είναι λίγο να στο πω!Η συνέχεια λίγο πολύ γνωστή σε όλες .....διαμονή κτλ. Θα ακολουθήσει και άλλο post με θέμα οι πρώτες μέρες στο σπίτι και θηλασμός.Θα στείλω και φωτό ......      

  • Απαντήσεις 50
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Δημοσίευση

alexandra36 να σου ζησει η κορακλα σου να εχει παντα υγεια και τυχη σου ευχομαι στην ζωουλα της...

μια απο τα ιδια και εμεις 3870 κιλα και 55 εκ.;)

ομοιοπαθουσες:P

θηρια οι κορες μας!!!γιουπι!!:silly:

Δημοσίευση

Αλεξανδρακιιιιιιιιι μπουχου μπουχου και κλαψ κλαψ!!!Με κατα-πηραν τα ζουμια!!!

Να σου ζησει η ζωουλα σου και παλι!Τι καταπληκτικες στιγμες...Τι τεραστια αγαπη!Σε νιωθω κοπελα μου.....Να ειστε παντα καλα χαρουμενοι και τοσο δεμενοι!!!

Και ξανα..κλαμα η κυριαααααα!!!

Και να'τη κλαίει την ακούω και δεν το πιστεύω είναι η κόρη μου και κλαίει, και κλαίω κι εγώ και αυτό της το κλάμα δεν θα το ξεχάσω ποτέ!

Θα ' μαι για πάντα δίπλα σου με απόλυτη αφοσίωση και αγάπη που θα ξεπερνάει ακόμα και το ίδιο μου το εαυτό, έχοντας μοναδικό σκοπό τη δική σου ευτυχία

Οτι και να ευχηθω ειναι λιγο...Με ελιωσε η λατρεια σου!Πραγματικα και μεσα απο την ψυχη μου σας ευχομαι τα καλυτερα!

Δημοσίευση

αλεξάνδρα μου πολύ ωραία η περιγραφή σου!!!μπόρεσες μέσα σε λίγες λέξεις να αποτυπώσεις τα συναισθήματα σου για την κόρη σου και όλη την εμπειρία σου...ειλικρινά θα σου πώ οτι με συγκίνησες πολύ!!!πραγματικά σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου τα καλύτερα!!!

Δημοσίευση

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥ ΓΚΛΟ ΝΙ ΣΤΙ ΚΗ, ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΖΟΥΜΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ...

ΑΧ ΘΕΕ ΜΟΥ, ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕΣ, ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΘΕ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΣΟΥ.

Δημοσίευση

Να σου ζήσει κοπέλα μου το νέο μέλος της οικογένειας σου! :lol: :lol:

Η αλήθεια είναι ότι με συγκίνησε πολύ το μηνυμά σου!

Μακάρι όλα τα παιδάκια του κόσμου να έπαιρναν την αγάπη που δίνετε οι μανούλες του mammy στα παιδάκια σας!!

Καλή λοχεία και τα καλύτερα τώρα έρχονται!

Φιλιά:kiss: :kiss:

Δημοσίευση

ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΜΑΝΟΥΛΑ,ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΚΑΛΟΤΥΧΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΥΡΩ ΤΗΣ ΠΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!!!

ΚΑΛΗ ΛΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ!!!!

Δημοσίευση

Αλεξάνδρα μου να σου ζήσει η ζουζούνα σου..Να είναι πάντα υγιής, καλότυχη και ευτυχισμένη στη ζωή της!Κι εσύ να είσαι καλά με τον αντρούλη σου να την καμαρώνετε! Καλή λοχεία και καλά σαράντα!

Φιλιά πολλά!Περιμένουμε φώτο!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


  • Απαντήσεις

    • Εγώ σήμερα δεν έχω καθόλου τα υγρά που είχα χθες..είμαι αλήθεια περίεργη να δω αν ήταν εμφύτευσης..λέω να κάνω ένα πρώιμης την Τριτη-Τετάρτη..
    • Φίλη, θα σου πω κι εγώ την γνώμη μου, από αυτά που διάβασα, με όλο το θάρρος. Κι αν θέλεις με ακούς. Κατ' αρχάς λυπάμαι πολύ για όλα όσα περνάς. Ο σύντροφος όμως αυτός δεν ήταν έτοιμος για παιδί. Είδε τα δύσκολα τώρα με την πρόκληση, με το ζόρι που τραβήξατε όλο τον χειμώνα, ενδεχομένως του έβαλαν λόγια και οι γονείς του και μετάνιωσε. Αν ήταν ειλικρινής και σωστός απέναντί σου και σεβόταν τα 6 χρόνια σχέσης σας, θα έπρεπε να σου εξηγήσει τουλάχιστον αυτό, γιατί άλλαξε γνώμη έτσι απότομα. Και να μην το ρίχνει πάνω σου. Είναι πολύ γελοίος να σου λέει ότι πρόσβαλλες την μητέρα του!  Σίγουρα μπορεί να μεσολάβησε και κάτι άλλο, πέραν του παιδιού, για τον χωρισμό σας (τρίτο πρόσωπο ίσως;) αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε υποθέσεις, γιατί δεν τον γνωρίζουμε. Στην παρούσα φάση, που κι εσύ περνάς δύσκολα, ήταν τουλάχιστον ανέντιμο να σου φερθεί έτσι. Να ξέρεις ότι δυστυχώς πολλοί άντρες χωρίζουν στην διάρκεια της προσπάθειας απόκτησης παιδιού. Είναι ένας ζόρικος δρόμος, για τον οποίο κανείς δεν μας προετοιμάζει. Σ΄ αυτό το σάιτ έχουμε διαβάσει και ιστορίες γυναικών που τις εγκαταλείπουν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη ή αμέσως μετά την απόκτηση παιδιού. Πρόσφατα είχα αυτή την συζήτηση με μια κοπέλα που την εγκατέλειψε με μωρό έξι μηνών. Απαράδεκτες καταστάσεις. Από μία άποψη λοιπόν, καλύτερα που συνέβη τώρα, για να μην συμβεί αργότερα, όταν οι δυσκολίες θα ήταν πολύ περισσότερες. Να μην ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου. Μην απολογείσαι σε κανέναν και μην ζητάς συγγνώμη. Δεν φταις σε τίποτα. Η μόνη που χρειαζόσουν προστασία και υποστήριξη αυτό το διάστημα ήσουν εσύ. Κι αν οι γονείς του δεν το καταλάβαιναν και είχαν άλλα στο νου τους (ότι θα φέρεσαι ως να μην συμβαίνει τίποτα και θα τους κάνεις και δουλειε΄ς ενδεχομένως...) είναι δικό τους πρόβλημα, όχι δικό σου. Ο φίλος σου έπρεπε να σε προστατεύσει και να σε πάρει να φύγετε, όχι να αφήνει τη μάνα του να σας προσβάλλει. Αλλά ήταν φανερό ότι πάνω από εσένα έβαζε αυτούς και την βολή του. Θες να ζεις έτσι; Είναι σίγουρο ότι θα είχες προβλήματα με αυτούς τους ανθρώπους στο μέλλον. Τώρα δεν το καταλαβαίνεις, αλλά ναι, γλίτωσες. Και να φυλάγεσαι στο μέλλον από τύπους που ακούνε τη μαμά και τον μπαμπά. Τι να κάνεις τώρα; Αρχικά να δώσεις χρόνο να επουλώσεις μέσα σου το τραύμα της βιοχημικής και να φροντίσεις τον εαυτό σου. Μόνο εσύ μπορείς να σε φροντισεις. Να βγαίνεις, να κάνεις ό,τι μπορείς για να ξεχνιέσαι, να μιλάς. Μην κάθεσαι μέσα. Έξι χρόνια σχέσης δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Να ζητήσεις βοήθεια από δικά σου πρόσωπα που σε νοιάζονται. Αν έχεις καλές σχέσεις με τους γονείς σου, γύρνα σπίτι σου λίγο να έχεις παρέα. Ζήτα βοήθεια από ειδικό, αν νιώθεις ότι το έχεις ανάγκη. Ψάξε σε σάιτ για ψυχοθεραπεία εξ αποστάσεως, υπάρχουν πολλοί που δουλεύουν έτσι. Μην του ξαναστείλεις μήνυμα, μην τον παρακαλέσεις και μην ξανασχοληθείς μαζί του. Να μην τον λατρεύεις, γιατί δεν σου φέρθηκε καλά. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά μόνο έτσι θα προχωρήσεις την ζωή σου. Θα δεις ότι υπάρχει φως. Σου φαίνεται αδύνατο τώρα, όμως έτσι είναι οι χωρισμοί από μακροχρόνια σχέση. Σου υποσχόμαστε ότι περνάει κι έρχονται καλύτερα. Κυρίως δυνάμωσε τον εαυτό σου. Δεν ετεροκαθορίζεσαι από τον άντρα που έχεις δίπλα σου. Πολλές αποδώ ξέρουμε πώς είναι να ζεις σε μια μικρή κοινωνία όπου όλοι σε ξέρουν ως "αρραβωνιασμένη με τον τάδε", όμως αν χώρισες, αυτός το προκάλεσε, όχι εσύ. Μην το παίρνεις πάνω σου. Στην τελική όλος ο κόσμος χωρίζει σήμερα. Και τι έγινε; Θα κάνεις κι άλλες σχέσεις. Και παιδάκια θα κάνεις. Και όλα θα πάνε καλά.🙂❤️  
    • Κατάλαβα Σία μου. Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.  Καλά αποτελέσματα αύριο! 
    • Χαχαχα! Μακαρι να ακουστουν οι προσευχες μου!! 3 χρονια σχεδον περιμενω αυτη τη στιγμη. Οπως κι εσεις! 🥺
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...