Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Κορίτσια μου καλησπέρα. Διανύω την 36 εβδομάδα και το Σάββατο που μας έρχεται μπαίνω αισίως στον 9ο μήνα :)

Εδώ και 2 μέρες, που και που νιώθω μικρά τσιμπηματάκια στον τράχηλο χαμηλά (σαν τσίμπημα από καρφίτσα) και νιώθω να πονάνε τα κόκκαλα μου εκεί χαμηλά (από το ηβικό οστό και κάτω) όταν κάθομαι. Είναι φυσιολογικά όλα αυτά? Μήπως σημαίνει ότι πλησιάζει ο καιρός? Εσείς΄νιώσατε κάτι τέτοιο κι αν ναι, πόσο καιρό πριν γεννήσετε? Έχει αρχίσει να με πιάνει η εμμονή του τοκετού!:unsure:

Δημοσίευση

Γεια σου καλη μου MamaToBe ..ολα αυτα ειναι φυσιολογικοτατα!και εγω τα ενιωθα..αλλα δεν ξερω αν θα τα νιωθεις για καιρο ή οχι..εξαρταται ..Μπορεις να τα νιωθεις για αρκετο καιρο..Κατω πονας γιατι το μωρακι μεγαλωσε,κατεβαινει κ πιεζει..

εχει παρει θεση το μωρακι?

μη σε πιανει αγχος..κι οταν με το καλο γεννησεις ..θα φαμε σουσι παρεουλα!!

Δημοσίευση

Ειμαι στην 37η εβδομάδα και νοιώθω ακριβώς αυτά τα πονάκια που περιγράφεις (σαν τραβήγματα από κάτω)από το τέλος του 8ου μήνα. Ο Γιατρός μου είπε ότι είναι φυσιολογικά και θα γίνονται εντονότερα με τον καιρό. Επίσεις νοιώθω ενοχλήσεις στην ηβική σύμφυση από πολύ νωρίς λόγω της μετακίνησης της λεκάνης. Μην ανησυχεις, σημάδια τοκετού είναι οι συσπάσεις,το σπάσιμο των νερών, η διαστολή και το αίμα. Ρώτησε φυσικά το γιατρό σου για τις ενοχλήσεις που νοιώθεις. Αααα και να ξέρεις... δεν εισαι μόνη!!!;)

Δημοσίευση

Happy mom σε ευχαριστώ! Το μπουμπούκι μου είναι με το κεφάλι κάτω από το Β' επιπέδου και δεν το κούνησε ρούπι. Αλλά πριν 2 εβδομάδες που με είδε ο γιατρός, μου είπε ότι είναι ακόμα ψηλά.. Λες να το πήρε απόφαση και να άρχισε την κάθοδο? Άσε, το σούσι πονεμένη ιστορία.. Αφού πήγαμε με τον άντρα μου με σκοπό να φάμε μόνο τα μαγειρεμένα τους και απογοητεύτηκα απίστευτα.. Ή το τρως ή δεν το τρως.. κι αν είναι να φας ψημένο σούσι, φάε καλύτερα γεμιστές πιπεριές :) Οπωσδήποτε πάμε να φάμε μόλις γεννήσουμε!!!

Δημοσίευση

MamaToBe ειναι φυσιολογικα τα πονακια οπως ειπανε τα κοριτσια!αυτους τους πονους οι παλιες τους λεγανε αργοπονους,ειναι προπαρασκευαστικες ωδινες για τον τοκετο,αλλα πολλες γυναικες τους εχουν απο τον 8 μηνα,χωρις να σημαινει πως θα γεννησουν τοτε.Μην ανησυχεις λοιπον!!!

Σου ευχομαι με το καλο να ερθει το μωρακι σου στο υπεροχο δωματιο που του φταξατε με ολη σας την αγαπη!!!!!φιλακιαααα

Δημοσίευση

Κορίτσια μου σάς ευχαριστώ πολύ όλες που με καθησυχάσατε και για τις ευχές σας!Estrella μου είναι πολύ ανακουφιστικό να ξέρεις ότι δεν είσαι η μόνη!Τζοάννα μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ, και το δικό σου υπόλοιπο εγκυμοσύνης να είναι υπέροχο και σύντομα να δεχτείς το μωρουδάκι σου!Υβόννη μου, μού φαίνεται απίστευτο ότι θυμάσαι το δωμάτιο του Φοίβου :woohoo: Σε ευχαριστώ πολύ πολύ! Φιλιά πολλά σε όλες σας!

Δημοσίευση

MamaToBe σου ειχα πει και παλαιοτερα οτι εισαι η ΠΙΟ λαμπερη εγκυος!!!

Δεν ξερω να σου απαντησω....(εγω ακομα στη "ανηφορα" ειμαι...) αλλα περιμενω πως και πως να δω αυτο το -σιγουρα- λαμπερο μωρο...!!!!;)

Ολα να πανε καλα και οταν ερθει η ωρα....ΕΥΚΟΛΑ!!!

Δημοσίευση

Scarlet μου, με έστειλες τώρα! Θυμάσαι ακόμα εκείνη τη φωτογραφία???:woohoo: Εμένα, ίσως λόγω εγκυμοσύνης, η μνήμη μου δεν είναι και τόσο καλή τελευταία. Α, όσο για το λαμπερό μωρουδέλι;) προς το παρόν σκιάζεται και αγριεύει όταν ξεγυμνώνω την κοιλιά μου στο φως του μπανιου.. Αυτό το παιδί, από το Β' Επιπέδου ακόμα, έχει κάτι με τα φώτα της δημοσιότητας. Φιλάκια πολλά πολλά και με το καλό το μωράκι σου!!!:laugh: :laugh: :laugh:

Δημοσίευση

MamaToBe έχεις αρχίσει και ετοιμάζεσαι κι εσύ ε;;;; Κανονίστε να με αφήσετε τελευταία και παραπονεμένη...

Πάντως κι εγώ στην 35η εβδομάδα και κάποιες μέρες δεν μπορώ να σηκωθώ από το κρεββάτι από τον πόνο και τις κράμπες. Ο γιατρός μου είπε ότι είναι απόλυτα φυσιολογικά όλα αυτά, να μη φοβάμαι και να μη ζορίζομαι. Να περιμένω να μου περάσει και μετά να σηκώνομαι από το κρεββάτι (ή τον καναπέ...).

Έχουμε μπει στην τελική ευθεία και όλο και κάτι καινούργιο θα νιώθουμε νομίζω........

Δημοσίευση

Σ'ευχαριστω γλυκουλα...

Πως να μην την θυμαμαι??? Ειχα εντυπωσιαστει και μου εχει αποτυπωθει στον "σκληρο"..... Οταν την ειχα δει....μου ειχε ερθει συο μυαλο το...

"ολες του κοσμου οι κυριακες...λαμπουν στο προσωπο σου..." (Αλεξιου) και το συνδυασα με το μωρο που περιμενεις και ειχα μεινει να σε χαζευω....!!!!!

Οποτε φανταζεσαι την περιεργεια που εχω γι αυτον τον μικρο star που ερχεται.....(ας κανει ντροπες τωρα....ειναι που δε θελει να μιλαει για την προσωπικη του ζωη....ο,τι εχει να πει....θα το πει μεσα απο το εργο του....:P :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: )

Φιλακια και στους δυο σας....

Δημοσίευση

:laugh: :laugh: :laugh: Ακόμα γελάω Scarlet μου! Α και το συγκεκριμένο της Αλεξίου είναι το αγαπημένο μου!:kiss: :kiss: :kiss: Ioannouli άσε! Δεν αισθάνομαι καθόλου έτοιμη ακόμα και όσο σκέφτομαι ότι σε μια εβδομάδα αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τις ωδύνες ή τα νερά, με πιάνει σύγκρυο.. Που γεννάς? Εγώ θα είμαι στο ΜΗΤΕΡΑ.

Δημοσίευση

MamaToBe με το καλό κοπέλα μου και μ'ένα πόνο!! Πλησιάζει η ώρα σου! Από την μια θέλω και εγώ να έρθει γρήγορα το καλοκαίρι να γεννήσω, από την άλλη λέω αφού έχω μια καλή εγκυμοσύνη.. τι βιάζομαι?? Έτσι είναι ! Η ανυπομονησία για να δουμε τα μωράκια μας μάλλον κι ο φόβος του τοκετού που μας τρενάρει λιγάκι!!

Δημοσίευση

Από χτες, ξεκίνησαν και οι πόνοι περιόδου.. Πότε πιο ήπιοι και πότε πιο έντονοι.. Ειλικρινά, 8 μήνες τώρα, δεν μου είχαν λείψει καθόλου:( Επίσης, εδώ και δυο μέρες, ξεκίνησε ένας περίεργος πόνος στις αρθρώσεις των δαχτύλων μου, εκεί που ενώνονται με το υπόλοιπο χέρι. Όπως και να 'χει, πήρα τον γιατρό μου τηλέφωνο γιατί τρόμαξα και μου είπε για τους πόνους περιόδου "Μην ανησυχείς! Αυτό βάλ'το στα καλά" και για τα δάχτυλα, ότι είναι κι αυτό ένα σύμπτωμα του τελευταίου σταδίου της εγκυμοσύνης.. Αυτά, για όσες περνούν τα ίδια με 'μένα! Κουράγιο και φτάσαμε!!!;)

Δημοσίευση

Mamatobe φαίνεται πως πλησιάζει η πολυπόθητη ώρα! Τον ένατο μήνα μπορεί να νοιωσεις και πόνους που να μοιάζουν με ωδίνες, σε μένα μια νύχτα άρχισαν κάτι πόνοι περιόδου που έμοιαζε να φτάνουν μέχρι το στομάχι μου και αυτό κράτησε μερικές ώρες. Ήταν οι "ψευτοωδίνες" και οι αληθινές δεν απέχουν και τόσο, και ήρθαν μια βδομάδα μετά. Πριν τις ψευτοωδίνες όμως είχα αμυδρούς πόνους περιόδου για αρκετές μέρες.

Σου εύχομαι να έχεις εύκολο τοκετό, είμαι σίγουρη πως θα είναι μια μοναδική εμπειρία, και κυρίως όταν δεις το μωρό σου για πρώτη φορά!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...