Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ! ΕΧΩ ΕΝΑ ΜΠΕΜΠΗ 7,5 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΩ ΓΥΡΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΠΛΕΥΡΟ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΒΑΖΩ ΜΠΡΟΥΜΗΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΕΙ ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΒΕΒΑΙΑ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ...ΕΙΝΑΙ 9500 ΚΙΛΑ, ΜΗΠΩΣ ΤΟΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ??

ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΒΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΝΕ... ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΛΕΤΕ ? ΠΟΤΕ ΜΠΟΥΣΟΥΛΗΣΑΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ?

Δημοσίευση
:) :silly: Καλημέρα είμαι η Κατερίνα και είμαι μαμά τριών υπέροχων πλασμάτων . Μην ανησυχείς που ο μπέμπης δεν μποσουλάει. Ο γιός μου 7,5 μηνών ήταν 10 κιλά αν σκεφτείς ότι γεννήθηκε τέσσερα κιλά. Μπουσούλησε για ένα μήνα και στον χρόνο απάνω περπάτησε. Και εγώ αγχωνόμουν και ο γιατρός τότε φώναζε ότι είμαι φοβιτσιάρα. Η κόρη μου η μεσαία περπατησε κατευθείαν χωρίς καν να μπουσουλήσει, η μπέμπα μου είναι 1 χρονου και αυτή περπάτησε πρίν απο 3 μήνες κατευθείαν. μην τρελαίνεσε συνήθως τα αγόρια είναι λίγο πιο αργά απο τα κορίτσια. Συγνώμη αν σε κούρασα.
Δημοσίευση

η κορη μας ειναι σχεδον 1 ετους 9200 σε βαρος και ακομα δεν μπουσουλαει ,ουτε καν στεκεται ορθια, οταν την βαζουμε μπρουμητα αυτη γυριζει ανασκελα και το βρισκει αστειο και γελαει!

Δημοσίευση

Καλημερα sweety... εμενα ο δικος μου ειναι 9 μηνων... ξεκινησε να κανει την κινηση για μπουσουλημα πριν ενα μηνα περιπου και τις τελευταιες μερες τα καταφερε αλλα δεν μπουσουλαει ακομα με πολυ ανεση... απο εχθες ομως αρχισε σιγα σιγα να πιανεται και να συκωνεται απο μονος του μεσα στο παρκο... δεν του αρεσει και πολυ παντως να μπουσουλαει... ολο θελει να σηκωνεται ορθιος... φιλακια...

Δημοσίευση

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!! ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΟΛΕΣ!!! ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΥΝΟΝΟΜΑΤΗ, ΔΕ ΜΕ ΚΟΥΡΑΣΕΣ ΚΑΘΟΛΟΥ..ΙΣΑ ΙΣΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ Κ ΑΛΛΩΝ ΜΑΜΑΔΩΝ! ΑΣΕ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ Κ ΕΓΩ 3 ΠΑΙΔΑΚΙΑ...:)

ΑΛΗΘΕΙΑ,ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΕ 3 ΠΑΙΔΙΑ??? ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΟΣΟ ΛΕΝΕ?

Δημοσίευση

Αχ κοριτσια κι'εγω θελω να κανω 3 παιδακια... ετσι λεγαμε πριν παντρευτουμε... μακαρι να μπορεσουμε και να ειμαστε καλα να τα μεγαλωσουμε... μ'εχει πιασει και μια ανυπομονησια να βαλω μπροστα για το δευτερο αλλα κρατιεμαι...:P

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Πόσο θα συμφωνήσω με αυτό το μήνυμα!!! Έχω πέσει στα πατώματα, έχω κλάψει, έχω κυνηγήσει (πιο μικρή και ανώριμη γαρ). Περνώντας τα χρόνια και κοιτωντας πίσω, έκανα απλά τον σταυρό μου και είπα Θεέ μου γλίτωσα.... Βέβαια @Nerina κορίτσι μου ο,τι και να σου λέμε εμείς τώρα, ξέρω πολύ καλά ότι δεν αλλάζει αυτό που νιώθεις. Θα σου δώσω μια τελευταία συμβουλή (τα υπόλοιπα στα είχα γράψει στο άλλο θέμα και δεν θέλω να σε κουράζω): μην κινηθείς με γνώμονα το ότι θα μείνεις μόνη σου στην ηλικία σου (εντωμεταξύ νέα κοπέλα είσαι!!!), ή τι θα πει ο κόσμος, ή τα χρόνια που περάσατε μαζί. Θα σπαταλήσεις αλλα τόσα χρόνια, πολύτιμα πλέον, από φόβο; Αξίζει;; 
    • @Mariaa_ δεν έχω ζήσει ποτέ κατάθλιψη ούτε είχα τρελό άγχος στην εγκυμοσύνη. Όμως η εγκυμοσύνη και η λοχεία είναι μια περίοδος που είναι πολύ ευαίσθητη για εμάς. Θυμάμαι ότι έκλαιγα για το παραμικρό για καταστάσεις που δεν θα έκλαιγα κανονικά.  Στην εγκυμοσύνη δούλευα και είχα το πρόγραμμα μου, αλλά όταν γέννησα και έμεινα μόνη με το μωρό τότε αντιμετώπισα την μητρική μοναξιά που λέω εγώ, κάτι που το βλέπω σε όλες τις νέες μητέρες. Ξαφνικά αλλάζει όλος σου ο κόσμος, όλο σου το πρόγραμμα και δεν έχεις παρέες και κάποιον να μιλήσεις τις ώρες που εσύ μπορείς. Ξέρεις πως αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση; Έφτιαξα πρόγραμμα που απαιτούσε καθημερινή έξοδο και το τηρουσα πιστά όσο κουρασμένη και να ήμουν. Έτσι "αναγκαζόμουν" να ακολουθήσω μία ρουτίνα σαν να έχω δουλειά (έβρισκα και εξωτερικές δουλίτσες βέβαια να κάνω). Τι προτείνω λοιπόν; Φτιάξε καθημερινό πρόγραμμα και τήρησε το ευλαβικά. Σε αυτό βάλε καθημερινή έξοδο το πρωί (ο ήλιος κάνει καλό).  Α επίσης έκανα φιλίες από εδώ μέσα και μιλούσα με κάποιες κοπέλες που ήμασταν στην ίδια φάση και μοιραζόμασταν κάπως την καθημερινότητα. Δυστυχώς μετά τη γέννα έρχονται τα baby blues, που είναι 2 εβδομάδες που θα είσαι χάλια συναισθηματικά και θα κλαις συνέχεια. Μετά γενικά οι πρώτες 40 μέρες έχουν αρκετό ξενύχτι και κούραση, ειδικά όταν θηλάζεις. Και αν έχει και κολικούς το μωρό; Κλάψε Χαράλαμπε... Όχι δεν στα λέω όλα αυτά για να σε αγχωσω. Στα λέω για να καταλάβεις ότι πρέπει να είσαι καλά! Να φροντίσεις να είσαι στην καλύτερη δυνατή σου φάση! Αν πρέπει να πάρεις αντικαταθλιπτικά, να πάρεις. Περί θηλασμού του συντρόφου σου δεν του πέφτει κανένας λόγος! Δικό σου το σώμα! Ο δικός του ρόλος είναι να στηρίξει μόνο την απόφαση σου. Τέλος, μπες σε ομαδουλες να βρεις κι άλλες εγκύους να μοιράζεστε τα άγχη σας και που ξέρεις; Ίσως βρεις κάποια φίλη να βγαίνετε 😊
    • Με το καλό τη Δευτέρα! Εύχομαι να είναι κορίτσι γιατί έχεις ήδη 3 άντρες μέσα στο σπίτι, φτάνει 🤣 Τι ώρα έχεις την αυχενική; ΠΗΤ πότε έχεις;
    • Καλέ γιατί προδικάζεις; Εμένα πάντα 3 μέρες μετά την αναμενόμενη περίοδο ξεκινάω να έχω αχνά τεστ πρώιμης ανίχνευσης φυσικά.  Επίσης αφού ξέρεις ότι η συνταγή απαιτεί ταξιδάκι τι κάθεσαι; Για ξεκίνα να το οργανώνεις 😉
    • Ετοιμάσου για δίδυμα φίλη! Ελπίζω να έχετε κάνει τα οικονομικά σας κουμάντα 😜
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...